CHDWEEKfilADÖpGED.GnonD51A6 vöÖRolZUID-H0ll»iZCElJW3CI1E EUAHDEn
N.V. UitgeTersmaatschappü „EILANDEN-NIEUWS"
Buitenland
STICHTELIJKE
OVERDENKING
De Kananeesche Vrouw.
14e Jaargang
ZATERDAG 26 JULI 1941
No. 1262
Uit het
Kijkvenster
Gratis Advies
Duitschland strijdt
voor Europa
WAARIN SEDERT 1 NOV EMBER 19 35 OPGENOMEN HET BLAD,ONZE E ILAND EN" - 18E JAARGANG
UITGAVE VAN
ffl
OPERATIES VERLOOPEN VOL
GENS VASTGESTELDE PLANNEN
MOSKOU WEDEROM BESTOOKT.
GevesHgd te Mlddelhanüs Prins Hendrikstr, 122 C Giro 167930 t Postbox 8 Tel. 17,
Abonnementsprijs 93 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling,
Verschflnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week,
Afzonderlijke nummers 5 eeat Buitenland 8 gulden per jaar.
Bijkantoor voor Zeeland: St. Maartensdijk Marlrt, Telef. 69.
Advertentie-prijs 20 cent per regel.
Reclames 40 cent
Hoofdredacteur:
TH. DE WAAL. MIDDELHARNIS C 122.
(Mattheus 15 22—28).
4.
De Heere Christus spreekt over de ver
loren schapen van het huis Israels. Wie
zijn dat? Worden alléén bedoeld degsnen,
die zich als verloren kenden of althans de
verkorenen? Neen, dat Is de bedoeling niet.
Ma-ar laat Calvijn het mogen zeggen, wat
de beteekenis is: Hiermede omvat Hij niet
slechts de uitverkorenen, maar allen, die
van de heilige vaderen afstamden, omdat
de Heere aüen in het verbond begrepen en
allen zonder onderscheid den Verlosser be
loofd had, gelijk Hij zich ook aan allen
zonder uitzondering geopenbaard en aan
geboden heeft.
De verlorene schapen van het huis Is
raels. Het was een begenadigd volk en
toch een verloren volk in ziohzelven. Red
ding was voor ieder persoonlijk noodig en
wie de redding verwerpt, toont slechts zijne
verloionheid niet te kennen en geen geken
de te zijn. Gelukkig, vrte een verloren
schaap wordt om gezocht te worden door
dien eenigen herder, die het verlorene
zoekt en het weggedrevene wederbrengt.
Lezer, ksnt gij de blijdschap van dezen her
der bij het vinden van het verloren schaap
en de vreugde van het schaap als het op
den schouder van den herder Ugt, het
hoofd rustend op zijn borst, gedragen naar
huis? Zalig, dezen oversten herder der
schapen ten leidsman te hebben.
Het antwoord des Heeicn scheen afstoo
tend. Toch mag niemand zoo onbeschaamd
zijn. Hem van hardheid te verdenken je
gens eene ziel, die tot Hem roept met sterk
verlangen. Mogen wij niet aanmoedigen de
genen, in wie vrij eenige teekerssn van
Christus openbaar zien worden? De recht
vaardige zal ook daarin tijd en wijze weten.
Al is het, dat wij zoo gaarne aanmoedigen
degenen, wier hart trekt naar Jezus, toch
kan het wezen, dat wij verplicht zijn harde
dingen te ,zeggen, die wonden slaan, even
pijnlijk als heilzaam. Het kan zijn, dat wij
er op moeten wijzen, dat de weg naar den
Zoon voert langs den rechterstoel des
Vaders. Dan kan die ziel schokken en toch
is het een woord der liefde, hoewel het
hard moge klinken. Er vloeit niet steeds
honig van de lippsn der liefde. De men-
schen hebben ook nog wat anders noodig
dan bemoediging. Ons herderswerk leidt
ons niet slechts naar liefelijke weiden,
maar ook naar de plaats, waar de schapen
worden geschoren en de waschstede. De
waarheid moet heerschappij hebban in onze
liefde tot heil der schapen, opdat zij recht
geleid en geweid mogen worden.
Doch is het ook mogelijk de bedoeling te
vatten van het schijnbaar harde handelen
van den Heere Jezus? Het kan toch niet
worden ontkend, dat het geen versterking
kon bieden aan het geloof der vrouw, noch
hare hope opwekken. Als zij hoort wat Je
zus tot de discipelen zegt en wat haar
rechtstreeks geldt, dan is geen antwoord
nog niet zoo zwaar als deze les. Schrikt
Htj haar niet af door de leer der verkie
zing Niet gezonden voor u. Ja, maar zegt
er een, wij zijn in het verbond, ons geldt
de belofte. Goed, maar hebt gij geloofd in
Christus, zijt gij als een verlorene gered?
Hebt grj doorleefd, dat gij niet Jacob, maar
Ezau kunt zijn; niet Izaak, maar Ismaël?
Ik ben niet gezonden dan tot de verlo
rene schapen van het huis Israels. Dat is
verkiezing, dat is vrijmacht, dat is on
derscheiding buiten het schepsel. Kon dit
woord haar niet allen moed ontnemen?
Haar wanhopig maken en het roepen doen
staken? Wees niet te haastig met uw oor
deel, maar let op de bedoeling des Heeren.
De vrouw zal zeker van deze waarheid
hooren en daarom zegt Jezus het haarzelf.
Hij is niet gezonden naar Tyrus en Sidon
of Phenicië. Gij kunt de ,zielen niet in een
broelkast bewaren op weg naar Jezus. Ik
kan ze niet vrijwansn tegen den Noorden
vrind, noch tegen het oordeel Gods. Het
kan soms zijn, dat een rijke zegen neder-
daalde, zoodat vrijmoedig werd gewaagd
van des Heeren daden enge voelt in
uw hart wat zal het weldra weer an
ders met hen worden. De waarheid Gods
moet in haar ganschen omvang over ons
heerschen. Dan worden wij nedergeslag3n
om te worden opgericht, verbrijzeld om
op de schijf te worden gezet en gevormd
te worden tot een vat ter eere. Waarom
zouden vrij trachten de zielen met bepaal
de waarheden niet in kennis te stellen?
Het is niet altijd wijs om de waarheid te
verbergen. De vrije genade is de staf van
mijn manlijken leeftijd, zij kan de heerlijk
heid zijn van mijn grijsheid en ouderdom.
Vrije genade, verkiezende liefde. Wie van
Gods kinderen komt niet te staan voor de
vrijmacht Gods om hem te verwerpen en
zich voor eeuwig van hem te ontdoen.
Nooit zullen wij weten wat genade in haar
wezen" is, indien wij niet leeren, dat Hij
ons rechtvaardig kan verdoemen.
Welnu, deze les moet aan deze vrouw on
derwezen worden in dezen bepaalden vorm,
dien de Heere Jezus kiest. Haar geheele
wezen ging uit naar Jezus. Christus' lief
de is mild, maar wordt met smeekingen
gezocht. Christus' liefde is wijs, maar Hij
maakt krank van liefde naar Hem en Hij
weet, dat uitstel de waardeering en den
prijs van Christus verhoogt. Denk maar
weer aan Jacob in Pniël. Als die man zich
wil terugtrekken en als oorzaak aangeeft:
de dageraad is opgegaan, dan wordt de
spankracht in Jacobs ziel des te grooter.
Ik laat U niet los, tenzij Gij mij zegent.
Wij onderschatten alles, wat voor het
grijpen is. De benauwde atmosfeer doet
ons ifrissche lucht begeeren en waardeeren.
Opschorting Zijner tegenwoordigheid
smeert de raderen der liefde, sterkt het
geloof in zijn worsteling, want de Heilige
Geest ondersteunt in het verborgene der
,ziel, anders toch zouden zij bezwijken.
Christus zocht deze vrouw en scheen haar
toch te ontloopen. Maar wie Zijn uitgan
gen der liefde kent, weet dat Hij een vluch
teling is, die gaarne een vervolger heeft.
Het geloof schouwt de vriendelijke trekken
van Zijn gelaat onder het masker der ge
strengheid. Hij bedroeft om' den kus der
liefde te drukken op het bedroefde gelaat.
Hij wondt om te heelen met genezende
balsem. Hij laat het graf voor uwe oogen
graven, maar laat u niet begraven. Gij
moet recht leeren onwaardig te zijn, den
dood te hebben verdiend, rriaar zoo baant
Hij den weg tot het leven en den vrede.
Hij blaast den rook en de hitte der hel
soms in het aangezicht, terwijl vrede, ge
nade en de hemel in Zijn hart is. Toch is
Zijne bediening vlekkeloos, onschuldig en
blank. Zijn doen is enkel majesteit en aan-
biddelijke heerlijkheid.
Christus is echter voor het geloof niet
geheel verborgen, al is het waar: als Hij
Zijn aangezicht verbergt, wie zal Hem dan
zien. Maar het geloof is als een bekende
roofvogel, die in het donker het best kan
zien. Het geloof maakt licht, omdat het uit
het licht stamt. Het is een vonk des le
vens, daarom doorboort het de duisternis.
Zie de Kananeesche, de heidensche, de doch
ter van Cham, in hare worsteling om het
behoud van haar kind.
B. Ds. K.
Wordt vervolgd.
Versobering Zuinig met gas en
electriciteit De kookleerares
De jon,ge öokter en de oude baiker.
Het valt velen menschen nog dagelijks
maar zwaar op de maag als zij tot een zui
nig gebruik van allerlei levensmiddelen
vermaand worden'. Onder levensmiddelen
versta ik al die zaken, welke vrij tot het
instandhouden van ons leven noodig heb
ban. Niet alleen dus ons voedsel en klee
ding, maar ook onze liggingsstukken, ver
warming en verlichting.
Het ligt toch voor de hand, dat een
oorlog, en dan nog wel een van een hevig
heid en omvang als vrij thans doormaken,
soberheid, zuinigheid, ja gebrek aan vele
bijna onontbeerlijke zaken medebrengt. Het
doet er niet toe, wat de naastbijliggende
oorzaak van het tekort is, maar oorlog
bnsngt met zich opoCfering, afscheid nemen
van tal van zaken, die wij tot ons onder
houd, onze verkwikking of ons vermaak
hebben gekend. En vergeleken met die
duizenden families, die een geliefden zoon,
broeder, vader of verloofde zagen uittrek
ken en zijn terugkomst nog steeds ver
geefs beiden, ja, die weten, dat hij niet
wederkeert, wat beteekent daarbij het ge
mis van een kop thee ,een paar dagen
:qonder vleesch of spek?
Zuinig met gas en electriciteit! Dat is
de vermaning die weder door alle bladen
tot ons gericht wordt. Hoe druk wordt het
onderwerp besproken in den huiselijksn
kring. Hoe onmogelijk schijnt het om aan
dét bevel te voldoen. Toch zijn er nog
heel wat gezinnen in Nederland, die nim
mer het genot van gas en electriciteit ge
kend hebben. Die zich altijd met petroleum
hebben geholpen die.er nu ook niet
meer is.
Daar mogen de gasgebruikers en de ge-
zinnsn mèt electriciteit óók wel eens even
aan denken. Dan moet ons gepruttel een
beetje bedaren.
Ik'geloof, dat wij het bezuinigen moeten
gaan leeren. We krijgen er nu les in, gratis
les. 'k Zeg niet, dat het leuk is, maar we
zitten er nu eenmaal in. Maar die opdracht
tot versobering raakt ons koningschap
ons ik van binnen. Wie belet mij, als 'k
licht wil hebban, een ruk aan den schake
laar te geven? Ik wil licht en wat 't
kost, kan me niet verschelen! We zetten
een ketel water op het gasstel misschien
een halven liter meer dan noodig is, maar,
dat gaat toch zeker mij aan, hoeveel wa
ter ik kook? „Ik" die groote ik, daar
van binnen, wil doen wat hij wenscht
afgeloopen!
En daar wordt nu een stokje voor ge
stoken. Omdat het algemeen welzijn abso
luut vordert dat wij óók wat voor den
naaste overlaten. Oorlog belet aanvoer, dat
wil dus zeggen, dat 'vrij allen over minder
kolen beschikking hebben en dan is het
plicht, ook Christenplicht, om aller welzijn
in het oog te houden. Ja, ik ga nog verder.
De Overheid beveelt ons deze versobering
en wie heeft het recht om haar niet ge
hoorzaam te zijn? Het schijnt wel eens
dat de menschen wel accepteeren Rom. 1
vers 1, dat alle ziel den machten over haar
gesteld onderworpen moet zijn, maar dat
.zij daar bijdenkan: voor zoover ik die
macht meen te moeten erkennen. En dat
bij-denksel vindt ge in Romeinen 13 juist
niet. Het is ook puur-revolutionnair.
En zoo is er niet anders te doen dan
ons steeds weer af te vragen of het licht
niet wat later kan worden ontstoken of
wat zwakker branden en of het met het
gasverbruik niet wat minder kan. En dan
doet een mansch soms nog verrassende
ontdekkingen. Ja, we hebben zoo in de
weelde geleefd, nu gaan wij de jaren der
versobering in. Als zoovele geslachten
vóór ons, die devetschrikkingen van den
krijg nog meer aan" hen Igve hébben on
dervonden dan wij.
Zoo zou het kunnen zijn, dat we genood
zaakt worden toch ook eens in de krant
te kijkan, wat de kookleerares schrijft
over het zuinig koken. Niet te veel water
in de pan, de gasvlam niet te hoog, of de
electricicteit wat eerder op „half" gescha
keld. En twee pannen boven op elkander.
O, dat mensch, met al die kunsten. Ja
zeker, maar dat heeft ze ook niet zoo maar
verzonnen, dat toerust op theorie, getoetst
aan de praktijk Wianneer we nu op die
wijze onze spijs kunnen blijven genieten en
toch het rantsoen niet overschrijden, dan
is er toch iets voor te .zeggen om eians
naar haar te luisteren
Zeker, zeker, grootmama heeft van al die
fratsen nooit gehoord en mama zelve heeft
er ook nooit ooren naar gehad. Maar Oma
leefde zoo'n halve eeuw geleden, toen er
amper gas en zeker geen electriciteit was.
En ma heeft immer over een te groote por-
temonnaie beschikt, dan dat ze op een gul
den zou kijken. Onze weeldezucht krijgt in
deze tijdian een gevoelige knak. 't Is een
tijd om tot onszelf in te keeren. Met de
vraag, hoe vrij het vele, dat wij hadden,
hebben besteed. In al die jaren die ons
nu van den vorigen oorlog scheiden. Onze
huizen gebouwd en met goederen vervuld,
genoten van al wat redelijkerwijs te genie
ten viel, de portemonnaie getrokken om te
koopen wat ik, die ontembare „ik" daar
binnen, wehschte te bezitten. Is het tot
Gods eere geweest, ons eten en drinken, on
ze visite-middagen en -avonden, toen 'wij
het beste uit het beste aan onze gasten
hebben voorgezet? Heeft Gods Kerk ook
profijt van onzen voorspoed gehad? We
hebban, elk voor zich, ook hierin onze we
gen wel te onderzoeken. Want er gaat een
ziftend gericht over Euro,pa, over heel de
wereld. En dat gericht trekt ook over ons
huisgezin, gaat over ons hart en ons leven.
Zoo Gij in 't recht wilt treden, o Heer' en
gadeslaan onz' ongerechtigheden, ach, vrie
zal dan bestaan?
De tijd schrijdt voort en met hem onze
ervaring en inzicht. Elk nieuw geslacht
komt voor nieuwe feiten te staan. Het
oude was in vele opzichten voortreffelijk,
toch is het verweven met het nieuwe, met
steeds wisselende tijden. Niet al wat vroe
ger in ons maatschappelijk leven was,
moest behouden worden in het tegenwoor
dige. De kookleerares was er toen niet om
in breede kringen de resultaten der we
tenschap te verbreiden. De wijkverpleeg-
ster ging niet rond om met o zulke een
voudige middelen zoo groote verlichting aan
den zieke te brengen. En de gediplomeerde
baker had nog niet de plaats ingenomen
Van het station Hollandsche Spoor is een extra trein vertrokken met kinderen,
welke hun vacantie in Duitschland zullen doorbrengen.
(Foto Pol.veoon)
van de dienstbereide buurvrouw, die zelve
tien kinderen had grootgebracht en uw
jonggeborene zoo warmpjes in het pak
speldde. Met de vuurmand naast zich, waar
op de kinderkleertjes gewarmd werden..
Het valt niet tegan te spreken dat de al
om verrezen Groene Krulsvereenigingen
een grooten zegen verspreid hebben en on-
schatbaren dienst hebben bewezen en nog
bewijaan aan zieken en aan zuigelingen.
De waardeering hiervoor begint zich baan
te breken. Ook mag niet onvermeld blijven
dat de medische wetenschap op hoog peil
gekomen is. De oude dokter heeft natuur
lijk een schat van ervaring opgedaan; hij
ziet met één oogopslag wat zijn jongere
collega na een paar bezsoeken eerst ont
dekt. Maar als hij het ontdekt heeft, dan
komt hem de wetenschap der laatste jaren
met nieuwe middelen ter zijde om het heil
van den zieke ten dichtste te benaderen.
De jonge dokter en de oude baker. Zet
die twee nu bij elkander. Dat gaat goed
zoolang het den kleine goed gaat. Maar o,
wee, als het tobben wordt. Dan ontstaat
er strijd tusschen 1880 en het jaar 1941.
Dat moest ik nu zoo goed niet weten!
Daar zat de baker met den kleine op
haar schoot. Zelf had ze er elf gehad, ze
wist er alles van. En ze had er al meer
dan honderd gebakerd. Je doet er dan wat
mede af, als je 67 geworden bent. De klei
ne wil de flesch maar niet. Dat gaat ver
keerd. De dokter zegt: houd hem warm
onder 't drinken. Hier, de thermometer in
de vrieg, zoovéél moet het zijn dan moet-ie
't doen! Maar jawel, wat thermometer
zegt de baker, ik vat 'm op m'n schoot,
warmpjes ingerold. De zuigeling ,,doet"
het niet. Dokter komt terug, nog geen re
sultaat. Warm houden, denk er om, en nog
eens probeeren, luidt zijn advies. En krui
ken in de wieg leggen.
De baker zegt ja, maar zij meent neen.
Doktertje is ook niet mis en komt precies
op het drinkuur terug. Zie je wel, net zoo
'k dacht, zegt hij, 't wordt zoo niets. In
de vrieg gekeken, thermometer er bij, 't is
tekoud. Wel heb ik van m'n leven, zegt de
arts, maak twee warme kruiken en geef
hier dat kind. En als de kruikan dan warm
zijn, ziet ge den jongen arts met het zui-
gelingetje op zijn knieën, gewikkeld in
wollen dekens, met de kruiken opgevuld,
en ja, daar drinkt de nieuwgeborene zijn
ifleschje smakelijk leeg. Baker, zegt hij,
neem dat nu van mij aan, een kindje dat
koud is, drinkt niet. En daar hangt het
leven van den zuigeling van af.
Zoo zijn we nooit te oud om wat te lee
ren en moeten we ons maar wachban om
steeds zoo critisch te zijn tegenover de
inzichten der latere wetenschap. De erva
ring der ouden en de kennis der jongeren
moeten tot gelukkige samenwerking ko
men, beiden goede gaven ons van den Al
behoeder toekomende.
WAARNEMER.
Abonné's van „Eilanden-Nleuws" hebben
het recht vragen te stellen inzake: Be
drijfsorganisatie, Belastingzaken enz., wel
ke uitsluitend schriftelijk gericht moeten
worden aan W. A. DE BAKKER, Adminis
tratie on Makelaarskantoor te Ouddorp
(retourport byvoegen).
Deze inlichtingsdienst is voor onze abon
né's geheel kosteloos.
54 Engelschen neergeschoten
aan Het Kanaial.
Uit het Hoofdkwartier van den
Pührer, 24 Juli. Het opperbevel
van de weermacht maakt bekend:
Aan het geheele Oostelijke front
verloopen de operaties der Duitsche
weermacht en haar bondgenooten,
ondanks krachtigen plaatselijken te
genstand en den moeilijken toestand
der wegen, volgens de vastgestelde
plannen.
Sterke formaties gevechtsvliegtui
gen bestookten ook in den afgeloopan
nacht militair-economische en mili
taire installaties der stad Moskou
met bommen van alle kaliber.
Het Britsche luchtwapen leed gis
teren overdag bij pogingen om de
Kanaalkust aan te vallen een van
zijn zwaarste nederlagen. Jagers
schoten 46, luchtdoelartillerie .an pa
trouillebooten ieder drie, marine-ar
tillerie twee Britsche vliegtuigen
neer. Daardoor verloor de vijand bin
nen enkele uren 54 vliegtuigen; bij
deze luchtgevechten gingen drie
'eigen toestellen verloren.
In den strijd tegen Groot-Brittan-
nië bombardeerde het luchtwapen in
den afgeloopen nacht havens en mi
litaire installaties aan de West- en
Oostkust van Engeland.
Britsche gevechtsvliegtuigen wier
pen in den afgeloopen nacht op eeni
ge plaatsen in Zuidwest-Duitschland
brisant- en brandbommen. De bur
gerbevolking leed geringe verliezen.
De aangerichte schade is onbeteeke-
nend.
Het derde kabinet
Kono je
heeft in Japan zijn intrede gedaan. Dat
hierdoor een nieuwe koers zou word»an in
geslagen en daardoor verandering komen
in Japans houding, is niet te verwachten.
Prins Konoje is opnieuw formateur, wat
er duidelijk op wijst, d^t zijn beleid door
het nieuwe kabinet wordt goedgekeurd en
voortgezet. De vorming van het nieuwe ka
binet heeft meer ten doel gehad, een nau
were samenwerking, tusschen de regeering,
het leger en de vloot te bewerkstelligen. De
zoo bekende minister van buitenlandsche
zaken Matsoeoka heeft geen zitting in het
nieuwe kabinet. De nieuwe regeering heeft
echter reeds doen weten, dat zij streeift
naar een nauwere samenwerking met de
andere as-mogendheden, en op den reeds
ingeslagen weg, zeer zeker zal doorgaan.
Ook de daden van het nieuwe kabinet
wijzen er op, dat het in niets wenscht toe
te geven, ja .zelfs, groote risico's, dat het
in den oorlog betrokken zal worden, durft
trotseeren.
