ChDWEEKBiADopGED.GR0nD51A6 vöonöl ZUlD-HOLLInZCEUWSaiE EHAMDEn
N.T. UitgeTersmaatschapDij „EILANDEN-NIEDWS"
Veertig jarig bestaao der
Zoid-Holl. Yereeoiging
.Het Groene Kruis".
Officieele berichten.
PROT^STVERGADERING
13e Jaargang
WOENSDAG 21 MEI 1941
No. 1244
Distributie-nieuws.
Looobelastiog
OmzetbelastiDg eaz.
WAARIN SEDERT 1 N O V EMBER 19 3 5 OPQENOMEN HET BLAD .ONZE EILANDEN" - 18E JAARGANG
UITGAVE VAN
rwa
Kloppende Hoofdpijn.
SCHOENEN TE DUUR VERKOCHT.
KUNSTMATIG DROGEN EN MALEN
VAN GRAS EN KLAVER.
W. A. DE BAKKER
voor
Handel, Bedrijf en Particulier
der Melkveehouders op
Goeree en Overflakkee.
tllEUWS
G«vestigi[ te MlddelhaKiiis Frins' HeacUijkstr. 122 G Gko 1679% Fostboz 8 Tel. 17.
Bijkaatoor voor Zeebmd: St. Maartensdijk Harkt, Telef. 59.
Abonnementsprijs 90 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling.
Verschönt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 ceat Buitenland 8 gulden per jaar.
Advertentie-prijs 20 cent per regel. Reclames 40 cent
Hoofdredacteur:
TH. DE WAAL MIDDELHARNIS C 122.
Dezer dagen was het veertig jaar gfele-
den, dat de Provinciale Zuid HoUandsche
Vereeniging „Het Groene .Kruis" door elf
afdeelingen is opgericht.
De eigenlijke oprichter van de eerste Groe
ne Kruis-afdeeling in Nederland is^ Dr.
Poolman; op 3 Nov. 1900 werd te Langerui-
geweide de grondslag gelegd. aEen paar
maanden later volgde de offici#le oprich
ting van de Zuid HoUandsche Vereeniging.
Bij dit belangrijke feit willen wij stilstaan
en meenen dit .niet beter te kunnen doen,
door een artikel op te nemen uit het
Maandblad „Ons Groene Kruis", getiteld:
„Uit ei|gen kracht en van onderen op", ge
schreven door den WelEd. Heer C. G. Roos
Dit zal onze lezers en lezeressen een goe
den indruk geven van het vele en veelzij
dige werk tot heil des volks door het Groe
ne Kruis verricht.
Nu onze Zuid HoUandsche Vereeniging
,,Het Groene Kruis" 40 jaar bestaat, is er
een geheel ongezochte aanleiding om in
dit Maandblad nog eens de beteekenis na
te gaan van het initiatief door Poolman en
Fleischer in 1901 genomen.
Een vergelijking met dien tijd van 40 jaar
geleden, in betrekking dan tot de zorgsn
en belangen, welke ,,Het Groene Kruis" op
zich genomen heeft, leidt tot opmerkelijke
gevolgtrekkingen.
Het sociale denken van dien tijd omtnsnt
de eeuw-wisseling was zeer sterk gericht
op de belangen van de Volksgezondheid,
welker behartiging, naar veler overtuiging,
krachtiger en stelselmatiger Jsehoorde te
geschieden dan vóór dien tijd het geval was
geweest. Het lichamelijk en geestelijk wel
zijn van de breede volksmassa kwam in
het brandpunt van de publieke belangstel
ling te staan, en nam ook in de practische
politiek een centrale plaats in.
Het is de tijd, waarin na veel strijd be
langrijke en ingrijpende wetten tot stand
kwamen, zooals de Woningwet, de Gezond
heidswet, de Ongevallenwet en de Leer
plichtwet wetten, die gebleven zijn en
waarop men onafgebroken is blijven voort-
werken, ondanks alle strijd en verdeeldheid,
waarmede haar geboorte gepaard was ge
gaan.
Zooals steeds bij de totstandkoming van
fundamenteeïe en principieele regelingsn,
heeft ook toen de wetgever krachtig de
stimuleerende werking ondergaan van het
geen er aan verlangens en inzichten leefde
in de leidende kringen des volks; zooals
steeds heeft echter ook de doorzettende
kracht van den bekwamen en vooruitzien-
ci3n wetgever toenmaals een stimuleeren-
den invloed geoefend op het deiiken en stre
ven dier leidende kringen.
Wisselwerking ontbreekt nimmer; waar
de denkbeelden over lands- en volksbelan
gen ongestoord hun vlucht kunnen nemon.
Niet slechts binnen de departementale
sfeer en in 's lands vergaderzaal golfden de
debatten over de behartiging der volksge
zondheid, doch ook in de samenkomsten
van medici en hygiënisten en in de volks-
vergaderlng.
In Noord Holland werkte reeds, met suc
ces, de Provinciale Vereeniging „Het Witte
Kruis", Poolman, die dit^van nabij had mee
gemaakt, meende dat de tijd rijp en ^e aan.
leidingen vele wansn pm het Kruiswerk ook
in Zuid Holland aan te vatten. Hij is het
geweest, die de Groene-Kruisvaan in den
Zuid-HoUandschen bodem geplant heeft,
goed en stevig, al was het ook in den nog
al slappen en drassigen veengrond van
Langeruigeweide.
Oudewater volgde, daarna Capelle aan
den IJssel, vervolgens Haastrecht, Slie-
drecht, Den, Haag, Boskoop, Schoonhoven
en Reeuwijk.
Tres [faciunt collegium; hier waren er in
enkele maanden negen, en toen lag de stich-
tmg van een Zuid HoUandsche Vereeniging
zóó volmaakt in de rede, dat nog slechts
plaats voor discussie was over de kleur,
die dit provinciale Kruis zich zou opdruk,
ken. Het werd, men heeft het in o,n,s Fe-
bruari-nummer kunnen lezen en nu,
achteraf, zeggen we: hoe kon het ook an
ders? groen.
De Zuid HoUandsche Vereeniging ,,Het
Groene Kruis" ontstond dus, toen er negen
plaatselijke''Groene Kruisvereenigingen in
dit gewest waren. Hoeveel er op het oogen-
blik zijn weet ik niet precies, maar het
jaarboekje voor 1940 vermeldt 153 van zul
ke aangesloten vereenigingen, welk aantal
evenwel, als ik mij niet vergis, sedert al
weer hooger geworden is.
De begrooting voor 1941 rekent met een
aantal van 90.000 aangesloten leden.
De eerste Zuid HoUandsche Groene-Kruis-
vereeniging is dus ontstaan in het landelijke
Langeruigeweide; landelijker had het niet
gekund.
Tot den dag van vandaag is ,,Het Groene
Kruis" in merg en been een plattelandsche
vereeniging gebleven en het zal dit ook in
de toekomst zijn.
Wel bezitten ook Den Haag, Rotterdam,
Leiden, Dordrecht en de andere Zuid Hol-
landsche steden hun afdeeUngen, en wel doen
ook deze afdeelingen goed en nuttig werk,
maar tot den aard en het wezen van de
taak, welke ,,Het Groene Kruis" zich ge
steld ziet, behoort het dat zijn invloed en
beteekenis het krachtigst tot gelding komen
in kleine plaatsen en bijzonderlijk in de
dorpsgemeenschap.
In groote bevolkingscomplexen behoort
het onvermijdelijk tot de taak der Overheid
haar reehtstreeksohe zorgen te richten op
behartiging van de belangen der volksge
zondheid in de ruimste beteekenis; het kdn
daar niet anders.
In de kleine plaatsen en ten plattelande
is dit niet zoo; hier moet de bevolking de
handen ineenslaan wil zij althans, dat de
meest elementaire gezondheidszorg er be
hartiging vindt. Hier moet het sociale in
zicht ten aanzien van deze dingen gewekt
en tot daadkracht worden, alvorens er iets
tot stand kan komen.
Welnu, in de verstreken 40 jaren is „Het
Groene Kruis" hierin schitterend geslaagd.
Het heeft alom in de stadjes en dorpen de
belati^jstelUng gewekt, het inzicht geboren
d03n worden en groote dingen ten bate van
de ziekenverpleging en de volksgezondheid
gewrocht, tengevolge waarvan er een he
melsbreed verschil bestaat tusschen de toe
standen en opvattingen met betrekking tot
de hygiëne nu en die van 40 jaar geleden.
Het heeft hierbij meegehad de fenomenale
ontwikkeling van techniek en verkeer ge
durende deze- decenniën, maar met ruste-
looze toewijding heeft een legerschare van
actieve en belangstellende vrouwen en man
nen bewerkstelügd, dat ten volle van be
doelde ontwikkeling partij is getrokken.
In menige gemeente heeft vrijwel de gan-
sche bevolking zich in de rijen van ,,Het^
Groene Kruis geschaard; zij brengt daar
voor haar offers aan geld tijd en werkkracht
zij heeft in eendrachtige samenwerking de
eene Kruis-instelling na de andere opge
bouwd en gaat steeds voort dezen arbeid
ten algemeenen bate te vervolmaken en uit
te breiden.
De Overheid ziet daarbij belangstellend
toe; zij biedt ook hulp en steun en voor
lichting, maar haar aandeel in het werk
blijft beperkt tot aanvulling; het leeuwen
deel er van komt van de bevolking zelve,
uit eigen kracht en inzicht, en van onderen
op, óók wat beheer en bestuur betreft.
Wy aanschouwen hier uitingen en resul
taten van volkskracht in den besten zin
des woords; en de verrichting van al deze
zorg en werkzaamheid voifct op haar beurt
een voortdurend vloeiende bron van nieuwe
volkskracht.
Het is de Kruis-arbeid, welke het plat
teland voor een niet gering deel heeft op
geheven uit zijn isolement en achterlijkheid;
zonder dien arbeid zou het er in velerlei
opzicht thans geheel anders uitzien.
Dit is in de groote steden anders; hier
zouden ziekenverzorging en volksgezond
heid toch behartigd zijn, ook al ware de
Kruis-arbeid achterwege gebleven. Ook hier
heeft de Overheid ongetwijfeld veelszins bij
de uitoefening van haar plichten gebruik
kunnen maken van de hulp en bereidheid,
geboden door „Het Groene Kruis", doch de
aanwezigheid hiervan was geen voorwaarde
voor de totstandkoming van hygiënische
verzorging.
Op het platteland daarentegen is dit wèl
het geval geweest.
In het dorp van 40 jaar geleden was een
ziekenverpleegster iets- onbekends, in het
gunstigste geval een zeldzame bezienswaar
digheid.
Ja, wanneer eens in o3n voorname fami
lie een ernstige zieke was, verscheen voor
eenigen tijd wel een verpleegster; maar
daar bleef het bij. De bevolking moest zich
ingeval van ziekte, zelfs bij epidemiën (en
die waren er toen vaak, speciaal door
het ontbreken van waterleiding typhus-
epidemiën) zelf redden, en de dokters had.
den geen andere hulp dan die in de gezin
nen, en door behulpzame buren eii familie
leden geboden kon worden. In elk geval
ontbrak deskundige hulp geheel.
Toen zijn, in snelle opeenvolging, de Groe
ne Kruis-afdeelingen ontstaan, en mèt deze
afdeeUngen kwamen de wijkverpleegsters,
onze Groene Kruis-zusters, en mèt haar de
zegenrijkste hervorming van de laatste hal
ve eeuw voor het platteland.
In elk gezin, arm of rijk, groot of klein,
deed de ziekenhulp haar intrede, en voor
den dokter de deskundige bijstand.
Thans behoort tot het dorpsleven en tot
het dorpsbeeld, onverbreekbaar de Groene-
Kruis-zuster, de heele bevolking weet, dat
'het hé.4r zuster is, en beseft, dat „Het
Groene Kruis" alleem ter wille van hé,é,r
reeds gesteund en in Stand gehouden moet
worden. I
De Groene Kruis-zulter verscheen in de
dorpen ïoo ongeveer jgelijk met de eerste
motorfietsen, toen rfog stoomfietsen ge
noemd,; óók bezienswaardigheden.
Een opmerkelijk samentreffen; immera,
de motorfietfe is de vojarlooper geweest van
de auto, en de auto is het symbool van de
geweldige ontwikkeling van techniek 3n
verkeer in de 20ste eeuw. Met de auto zijn
de snelle verbindingen gekomen tusschen
platteland en stad; is de groote uitbreiding
en \erbetering van het wegennet ontstaan,
dat gerieflijke eii veiUge verbindingen tot
stond bracht.
Veertig jaar geleden, was het oveibrengen
van een zieke naar een stads-ziekenhuis
iets heel moeilijks, enj het bleef dientenge
volge een zeldzaamheid. Door de auto en de
goede wegen is dit totaal veranderd, en,
,,Hef Groene Kruis" heeft in zijn zieken-
transport en meldingscUenst de voortreffe
lijke organisatie gesticht, die sedert lang
voor rijk en arm in de heele provincie nacht
en dag beschikbaar is;
Veertig jaar geledsn kon de niet-vermo-
gende ten plattelande niet denken over zie-
kenhuisverpleging^in de stad; immers, hem
ontbraken daarvoor ten eenenmale de mid
delen. Het is „Het Grëene Kruis" geweest,
dat den stoot heeft ^egev.3n tot de alge-
meene verzekering voor ziekenhuisverple-
ging, en tegenwoordig is het, door de groo
te vlucht, welke die vezekering, meest in
onderlinge vereenigingen, heeft genomen,
en door uitermate bescheiden premiën, wel
ke er voor gevorderd worden, voor niemand
in de provincie meer een bezwaar voor zich
en de zijnen de zekerheid te verwerven, dat
hij in voorkomend geVj|l in een ziekenhuis
behandeling en verplefïng zal vinden.
Niet slechts de hulp van de zuster bij
ziekten in het gezin heeft ,,Het Groene
Kruis" gebracht, doch ook door de stichting
van magazijnen en wijkgebouwen de noodi-
ge verplegingsartikelen, bedden en ledikan
ten en wat al niet meer!
Het heeft werk van onschatbare waarde
tot-stand gebracht door de organisatie van
kraamvrouwenverzorging en zuigeUngenbe.
scherming, de opleiding en uitzending van
bakers en huisverzorgsters, de instelling
van consultatie-bureaux voor aanstaande
moeders, zuigeUngen en kleuters, de zorg
voor het geestelijk en Uchamelijk misdeelde
kind, en nog zooveel meer.
Het voorgaande geeft slechts een gebrek-
Idgen indruk van het vele en veelzijdige
werk, tot heil des volks verricht door „Het
Groene Kruis"; een volledigen indruk er
van kan men krijgen door lezing van het
Jaarboekje en de Jaarverslagen der Zuid-
HoUandsche Vereeniging, maar vooral door
actieve deelneming aan dit werk in de
plaatselijke afdeelingen.
In de afdeeUngen toch klopt het echte
Groene Kruisleven; daar ontwikkelt de
Vereeniging haar kracht en daar worden
steeds nieuwe dingen tot stand gebracht.
Zoo is het steeds geweest, en zoo moet
het ook blijven: uit eigen kracht, en van
onderen op!
KAASDISTBEBUTIE.
's-Gravenhage, 17 Mei De secretaris
generaal van het departement van Land
bouw en Visscherij deelt het volgende mede:
In het laatste bonaanwijzingsbericht werd
medegedeeld, dat de „v e r b r u 1 k s p e r i-
o d e" dit is het tijdvak, waarvoor- het
rantsoen is vastgesteld voor bon „66"
en „76" van de „bonkaart algemeen," welke
elk recht geven op 100 gram kaas, loopt
van 19 Mei tot en met 15 Juni. Dit moet
zijn 19 Mei tot en met 1 Juni a.s.
De „Ikooptnjd", d.w.?;. het tijdvak, waarin
op deze bonnen kaas mag worden gekocht,
loopt zooals reeds werd medegedeeld, van
17 Mei tot en met 15 Juni a.s.
Ook bloem en meel op broodbon.
's-Gravenhage, 17 Mei. De secretaris
generaal van het Dep. v. Landb. en Vissche.
rij deelt het volgende mede:
De detaiUisten en grossiers beschikken
nog over vrij groote hoeveelheden tarwe-
bloem, tarwemeel, roggebloem, roggemeel
en zelfrijzend bakmeèl. Daar deze artikelen
aan "bederf onderhevig zijn en tot nu toe
slechts op de bonnen van, de bloemkaart
konden worden gekocht, zoodat de voorraad
betrekkelijk langzaam afnam, is besloten,
het pubUek tijdelijk in de gelegenheid te
stellen, grootere hoeveelheden van deze ar
tikelen te kunnen betrekken.
In verlxand hiermede zullen gedurende
het tSjdvak van Maai^dag 19 Mei tot en met
Zaterdag 81 Mei a.s. ö»k de geldige bonnen
van de broodikaart recht geven op het koö-
pen van bovengenoemde goederen.
Gedurende het tijdvak van 19 Mei tot en
met 31 Mei a.s. geven derhalve de geldige
bonnen van de broodkaart behalve op het
koopen van brood of gebak, tevens elk
recht op het koopen van 70 gram tarwe
bloem, tarwemeel, roggebloem, roggemeel
of zelfrijzend bakmeel.
Veilig en vlug als geen ander helpt
hierbij altijd een poeder of cachet van
Mijnhardt. Mijnhardt's Poeders per stuk 8
et. Doos 45 et. Cachets, genaamd „Mijn-
hardtjes" Doos 10 en 50 et.
Een schoenwinkelier te Alkmaar vroeg
voor schoenen, die zijn koopers blijkens de
door de Distributie verstrekte bonnen noo-
dig hadden, te hooge prijzen.
Een uitgebreid onderzoek van de politie
te Alkmaar bracht aan het licht, dat F.
N. de eigenaar van den schoenwinkel, in
den regel twee tot drie gulden op den prijs
voor een paar schoenen legde. Er waren
echter ook gevallen, waarin hij scIïSenen
van f 5.95 verkocht voor f 12.50. Verdachte
die het onderzoek zeer bemoeilijkte, bleek
het onsociale van zijn handelwijze niet goed
in te zien. Hij verklaarde, dat sommige ver
hoogingen op een vergissing berustten, an
dere achtte hij gerechtvaardigd.
Uit verklaringen van deskundigen bleek,
dat verdachte zich aan ernstige overtredin
gen van de prijsvoorschriften schuldig
maakte, zijn geheele winkelinventaris werd
in beslag genomen.
De Inspecteur voor de prijsbeheersching
veroordeelde verdachte tot een flinke geld
boete, een belangrijk gedeelte van den in
beslaggenomen voorraad schoenen werd ver
beurd verklaard. De zuster van verdachte,
Mej. J. C. N., die als verkoopster aan de
overtredingen medeplichtig was, werd ver
oordeeld tot een geldboete van f 200.
PRIJZEN VAN SCHOENREPARATIES
Gebleken is, dat in den laatsten tijd door
sommige schoenherstellers hoogere prijzen
voor het herstellen van schoenen worden be
rekend, dan is toegelaten.
In verband hiermede vestigt de Gemach
tigde voor de Prijzen er de aandacht op,
dat voor schoenherstellingen onder geen be
ding hoogere prijzen mogen worden bere
kend, dan die, welke op 9 Mei 1940 golden.
Alleen kan, tengevolge van de doorbere
kening van de omzetbelasting, een verhoo
ging van deze prijzen met 2%% als toe
laatbaar worden beschouwd.
Het Rijksbureau voor de Voedselvoorzie
ning in Oorlogstijd wijst er op, dat het
kunstmatig drogen en het malen van gras
en klaver krachtens artikel 1, lid 1, van
,het Veevoederbesluit 1939, verboden is, be
houdens een vergunning verleend odor het
Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in
Oorlogstijd.
Zij, die voor een vergunning in aanmer
king wenschen te komen, dienen een desbe
treffende aanvrage te richten aan de af-
deeling Veevoederdistributie van het Rijks
bureau voornoemd, Bezuidenhoutscheweg
15, 's Gravenhage.
Aanvragen, welke na 24 Mei 1941 zijn
binnengekomen, worden niet meer in be
handeling genomen.
VOOR:
OUDDOl»
Admlnistratiën Accountancy;^!
Belastingzaken.
Ook sehrlfteltjk worden alle zaken
(ook V. d. Zeeuwsche Eilanden), zoo
wel belastingen als andere op vlotte
wijze behandeld.
Vrijdag 16 Mei had te Sommelsdijk in
Hotel Spee een bijeenkomst plaats van
melkveehouders uit het eiland om te pro-
testeeren tegen de maatregelen der Ned.
Zuivelcentrale.
Deze vergadering werd zoowel des mid
dags als des avonds gehouden om den vee
houders voldoende gelegenheid te geven,
mede te werken aan een betere regeling op
ons geïsoleerde eiland.
De vergaderingen, welke fUnk waren
bezocht, stonden ander leiding van den heer
K. A. VAN BEEK, Landbouwer te Mells-
^samt.
Deze opende en zeide, dat het niet zoo
zeer van hem uitging maar in verband
stonü. met de klachten, die de melkveehou
ders laten hooren. Beter ware het geweest,
dat een der groote melkveehouders zich er
had voorgespannen, maar nu dat niet zoo
is, voelt hij zich geroepen zelf de leiding
te nemen.Eerst zou er nog een spreker ko
men, maar docr de verscherping om in
het sper-gebied te kom)3n, is dit verijdeld.
Vandaar dat spr. zelf een uitvoerige uit
eenzetting van de melk-situatie op ons
eiland geeft.
De maatregelen, die de-Ned. Zuivel-Cen-
trale neemt hebben aldus spr., funeste ge
volgen, zoowel voor den producent als de
consument. De producent moet thans al zijn
melk afleveren aan de 'fabriek en ontvangt
gestandariseerde melk terug. Niet zijn eigen
gestandariseerde melk, maar van allen door
elkaar. De consument krijgt voor hetzelf
de geld, mellt van mindere kwaliteit.
Spr heeft zich afgevraagd, waarom wor
den zulke maatregelen genomen, in een tijd,
dat de productie moet worden opgevoerd?
Hij heeft zich al meer dergelijke vi-agen ge
steld: waarom werd er boter voo- ;i5 et.
p. kg. naar Engeland, verkocht, terwijl wij
1.40 per kg. moeaten betalen Waarom wet-
den er honderd duizenden koeien afgeslacht
terwijl er voor eigen land geen voldosnde
natuurboter was en meer dergelijke schan
delijke dingen? Hij heeft er geen antwoord
op kunnen geven.
De bedoeling van de goedwillige boeren
zal ongetwijfeld zijn om de productie op
te voeren. Dat is in het belang van de voed.
selvoorziening van ons volk. Vooral de vet
voorziening is noodzakelijk, we weten dat
er aan boter groote behoefte is, en het Is
noodzakelijk alles in 't werk te stellen, dat
het rantsoen van plm. 2 ons per week, niet
vermindert. De maatregelen die genomen
worden leidsn er toe, dat de boterproductie
sterk zal achteruitloopen.
Aan de commissie Posthuma, die is inge
steld om de productie op te voeren is daar
op reeds gewezen. Er is tot Dr. Posthuma
de oudminister gezegd, wil de productie zoo
hoog mogelijk worden opgevoerd, dan moet
er een samenwerking zijn tusschen boer en
de regeerings-instanties. Die samenwerking
ontbreekt.
Wanneer de Zuivel-Centrale zich goed op
de hoogte stelde wat op dit eiland gebeurt,
zou ze al andere maatregelen hebben geno
men.
De bedoeling' van de standariseering is
een zeker percentage vet uit de melk te
halen. Hiervoor moet de melk van Ouddorp
en O'Plaat af, naar M'harnis worden ge
stuurd. Dan gaat de geheele zaak in de fa
briek van V. d. Vlugt, waar het perc. op
2V2% wordt gebracht. In een mengsel van
alle leveranciers te samen wordt de ge
stand, melk naar de slijters teruggestuurd.
Men hoort hierover veel klachten. De melk
is dikwijls ontzettend slecht. Bij onderzoek
is gebleken, dat het gerechtvaardigde klach
ten zijn.
De boeren verliezen hun genoegen in het
werk. Wat baat het al besteden zij er alle
zorg aan? Of het melk is van een hoog-
of een laag vetgehalte, alles gaat toch doch
elkaar, van oude koeien en t.b.c. koeien te
gelijk. De gevolgen zijn nu al, dat de melk
veehouders hun koeien verkoopen, sommi
gen heffisn hun melkveezaak op. De melk
productie op ons eiland vliegt achteruit. Bo.
vendien zijn er veel boeren, die 1 of 2 koeien
houden om zichzélf en de buren van melk
te voorzien, de kalvers te voederen enz.
Practisch kosten die beesten niet veel van
voeding; nu ze echter hun melk naar de fa
briek moeten zenden, wiUen ze van heel die
soesah af en stoppen er mee. Ze doea het
niet zoozeer voor een broodwiiming en leg.
gen zich weer toe op de'akkerbouw. Spre
ker rekent voor, dat de melkveehouder bo
vendien 5 6 cent p. L. schade heeft van
deze maatregel. Hij krijgt n.l. van de fa
briek voor zijn industrie-melk ongeveer O
et., terwijl wanneer hij deze melk zelf ver
werkt, hij voor zijn karnemelk plus boter
ongeveer 15 et. maakt.
