ChDWEEKBI/^ÖpGED.GnonBSIAG vooRÖEZUD-HOainZEClWCHC EILAHDEn
N.V. üiïGEVERSMAATSCHAPPU „EIUNDEN-NIEÜWS"
Uit het Kijkvenster.
13e Jaargang
ZATERDAG iVJANUARri941
No. 1208
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Zoon der Vertroosting
Ook in 1941
WAARIN S E DËRT 1 N O V EM B ER 19 35 OPGENOMEN HET BLAD O N2E EILANDEN" - 18E JAARGANG
UTTGAVB VAN
Liefelijk bloeide de eerste Christe
lijke gemeente als een roos van Sa-
ron, als een lelie der dalen.
De menigte van degenen, die geloof
den, was één hart en één ziel. De lief
de tot Christus snoerde allen saam.
Woord en Sacramenten stonden in
hooge eer. De lichtzijde was groot, al
verheelt Gods Woord ook de scha
duwzijde niet. Denk aan Ananias en
Saffira, die door geldzucht verleid,
logen tegen den Heiligen Geest en het
smeulend vuur van oneenigheid der
"^jv Griekschen tegen de Hebreërs, toen
de eersten klaagden, dat hunne wedu
wen in de dagelijksche bediening ver
zuimd werden. Wij kennen al de na
men niet van de drie, straks vijfdui
zend, die zijn toegebracht. Van een
enkele staat de naam opgeteekend,
zoo ook van een zekeren Joses. Deze
Joses was geboren op het eiland Cy
prus uit Joodsche ouders. Vandaar
was hij naar Jeruzalem gegaan.
Gods Woord getuigt van hem, dat
hij was een goed man, vol des Heili
gen Geestes en des geloofs. Men gaf
hem den bijnaam Barnabas, d.i. een
zoon der vertroosting.
Op vijf plaatsen in de Handelingen
der Apostelen lezen wij van hem.
In Hand. 4 36, 37 lezen wij: „En
Joses, van de Apostelen toegenaamd
Barnabas, hetwelk is overgezet zijn
de een zoon der vertroosting, een Le
viet, van geboorte uit Cyprus, alzoo
hij een akker had, verkocht dien en
bracht het geld en leidde het aan de
voeten der Apostelen." Joses zag de
armen te Jeruzalem in hun tijdelijken
nood en verkocht zijn akker om met
de opbrengst daarvan de behoeftigen
te verkwikken.
Uit 1 Cor. 9 6 blijkt, dat hij, na
het verkoopen van zijn akker even
als Paulus later voor zijn dagelijks
onderhoud moest arbeiden.
Heerlijke vrucht van het vol zijn
van den HeiUgen Geest. Geen wonder,
dat de armen te Jeruzalem Joses
noemden Bamabas, zoon der ver
troosting.
In Hand. 9 wordt ons verhaald van
Saulus bekeering op den weg naar
Damascus.
De vrome Saulus is in eigen oog
de voornaamste der zondaren gewor
den. De vijand van vrije genade een
smeekeling aan de genadetroon. de
verharde een gewaterde hof, de grij
pende wolf een lam, de vervolger een
volgeling.
Saulus poogt zich bij de discipelen
te Jeruzalem te voegen, doch zij vree
zen hem allen. Zij gelooven niet, dat
hfl een discipel geworden is.
Wat doet nu. Joses?
We lezen in vers 27: „Maar Barna
bas hem tot zich nemende, leidde hem
tot de Apostelen en verhaalde hun,
hoe hij op den weg den Heere gezien
had en dat Hij tot hem gesproken
had en hoe hij te Damascus vrijmoe-
«^glijk gesproken had in den naam
van Jezus." De Romeinen, noemden
hun priester Pontifex, dat beteekent
bruggenbouwer. Zij spraken daarin
een diepe en gewichtige waarheid uit.
Priesters zullen menschen zijn, die
bruggen slaan.
Christus, de eenige Hoögepriester
heeft in den weg van Zijn lijden en
eterven niet alleen de weg gebaand
tusschen God en den gevallen mensch
maar Hij is de weg, de Waarheid en
het Leven. Niemand komt tot den Va
der dan door Hem.
Barnabas, gezalfd met den Heili
gen Geest is in geestelijken zin een
bruggenbouwer. Hij is in de hand des
Heeren het middel om saam te bren
gen, wat saam behoort.
Joses neemt Saulus, leidt hem in
den Apostelkring. Hij verhaalt aldaar
de rijke genade Gods verheerlijkt in
dieii zoo gevreesden man en brengt
de discipelen en Saulus saam.
En hij (nl. Paulus) was met hen in
gaande en uitgaande te Jeruzalem en
sprak vrijmoediglijk in den naam. van
den Heere Jezus (vs. 28, 29.)
Geen wonder, dat ook Saulus Joses
noemde Barnabas, zoon der vertroos
ting.
In Hand. 11 lezen wij hoe eenige
Cyprische en Cyreneïsche mannen te
Antiochië komen en in die groote ha
venstad den Heere Jezus verkondi
gen. De hand des Heeren was met
hen en een groot getal geloofde en
bekeerde zich tot den Heere (vs. 20,
21). Als nu het gerucht aangaande
de groote daden des Heeren te An
tiochië komt tot de ooren der ge
meente te Jeruzalem, besluit zij eeh
uit haar midden derwaarts te zenden
De keus valt op Barnabas, want o
heerlijk getuigenis! hij was een
goed man en vol des Heiligen Gees
tes en des geloofs (vs. 24.)
Joses aanvaardt de lange en moei
lijke reis. Te Antiochië gekomen zijn
de en ziende de genade Gods, wordt
hij verblijd en vermaant hen allen,
dat zij met een voornemen des harten
bij den Heere zouden blijven (vs. 23.)
De Heere stelt hem aldaar voor ve
len tot een rijken zegen. Een groote
schare wordt te Antiochië den Heere
toegevoegd.
Vandaar reist hij naar Tarsen om
Saulus te zoeken en als hij hem ge
vonden had welk een wederzien zal
dat na langen tijd geweest zijn!
brengt hij hem te Antiochië. Samen
arbeiden zij aldaar een geheel jaar,
leeren een groote schare en de disci
pelen werden te Antiochië het eerst
Christenen genaamd.
In onze dagen is het vol van een
roepen: „Wij Christenen" en doen
van de werken der duisternis.
Te Antiochië noemden zij zichzelf
geen Christenen, maar werden aldus
genoemd.
Welk een heerlijk getuigenis! Uit
hun leven bleek dat de gekruiste en
daarna verheerlijkte Christus hun le
ven was en dat zij hadden de zalving
van den Heilige.
Geen wonder, dat ook de gemeente
te Antiochië Joses gaarne noemde
Barnabas, zoon der vertroosting.
In Hand. 13 lezen wij, hoe Saulus
en Barnabas door den Heere worden
geroepen tot het zendingswerk. De
Heilige Geest getuigt: „Zondert Mij
af beide Barnabas en Saulus tot het
werk, waartoe Ik ze geroepen heb"
(VS. 2.)
Zij gaan uit en Johannes Marcus
reist mee. Er komen moeilijkheden op
de reis en Johannes Marcus scheidt
van hen, keert weder naar Jeruza
lem. Straks zijn Saulus en Bamabas
te Antiochië terug.
Een tweede zendingsreis wordt on
dernomen. Er ontstaat evenwel ver
schil. Saulus wil Johannes Marcus
niet meenemen. Bamabas echter wel.
Dan reist Paulus met Silas af en Bar
nabas gaat met Marcus.
Geen wonder, dat ook Johannes
Marcus Joses noemde Barnabas, zoon
der vertroosting.
In Hand. 15 lezen wij het loffelijk
getuigenis van de Jeruzalemsche ge
meente omtrent Barnabas en Paulus
„Menschen, die hunne zielen overge
geven hebben voor den naam van on
zen Heere Jezus Christus" (vs. 26.)
Aan de vrucht wordt de boom ge
kend.
De vereeniging van stof en vorm
maakt een lichaam. De vereeniging
van ziel en lich?,am maakt een
mensch. De vereeniging van Christus
en een mensch ma^kt een Christen.
Zoolang die verefmigin|f door den
Heiligen Geest niet heeft plaats ge
had, zijn wij buiten Christus en geen
Christen.
Wat is een lichaaii zonder hoofd?
een monster, dcfod! Wat zijn wij
anders zonder Christus het Hoofd Zij
ner gemeente dan dood door de mis
daden!
Jacob stond eenmaal aan het bed
van zijn ouden blinden vader in de
vermomming van Ézau, zeggende:
„Ik ben Ezau." Izaai moet betuigen:
„de stem is Jacobs stem, de handen
zijn Ezau's handen.
Zonder de zalvinf van den Heili
gen Geest moge onze stem zijn die
van een Christen (mondchristen)
maar de handen zijn Ezau's handen.
De vruchten des Geestes in Barnabas
verheerlijkt, worden gemist. Onze
werken zijn „Christelijke" vrome wer
ken der duisternis.
Jacob bedroog zijn vader, ook wij
kunnen menschen JDedriegen maar
den Heere nooit.
In de Handelingen .worden ons niet
alleen de heerlijke vruchten des Heili
gen Geestes geteekend maar ook de
weg gewezen, waarin zij zijn ontvan
gen.
We lezen telkens: „Als zij gebeden
hadden, werd de plaats, waar zij ver
gaderd waren, bewogen en zij werden
allen vervuld met den Heiligen Geest.'
De ontlediging doo^ den Heiligen
Geest gaat aan de v-iïrvulling voo;-af
De vernedering gaat Vóór de eer.*
Ontwaak Noordenwind en kom Zui.
denwind des Geestes, op dat het waar
achtig gebed worde geleerd en de
vruchten des Geestes gezien, waarin
de Heere verheerlijkt wordt!
Ds. H. A. L.
KERKBOEKEN
Muziekhandel C. W. H. SNOEK
v/h J. Q. Vlieger - Kaasmarkt 7,
thans; Postkantoor Galerij
----- MAGAZIJN „RIO"
niEuia
Abonneinentaprtla 90 cent per 3 maandenbS vooruitbetaling.
Veischynt Icdcica Wecnsdaf en ZatercUg 2 maal per wede.
Afaonderlyfcc summeia S cent Buitenland 8 gulden per ]aar
Gcv«tigd (e NUddelbanit Frins Hendrikstr. 1^ G Giro 167930 i Postboz S a Td. 17.
Bykaatoor toot Zeeland: St. AJtaarteuMmk Marlet, Telet SS.
Advertenücpi^ 20 cent per regcL Reclames 40 et: Dienst'
aanvragen en aanbiedinxen van 16 regels 80 et.; Boek>aan
koadlglng 10 cent per regel Contracten belangrijk lager
Joses, van de Apostelen toegenaamd
Bamabas, hetwelk is overgezet zijn
de een zoon der vertroosting.
(Hand. 4 S6a.)
Uw oude vertrouwde adres was eerst
Hang b/d Zeevischmarict, en nu
GOUDSCHE SINGEL D 1
D. B O L L E ROTTERDAM
Een „ScWaigier" De Grebl>eberg
een reclame-object Gebrek aan
piëteit O. en O. kwinkslagen
en een och- en ach-roeper Ver
trouwd worden met de dood
Een geluttkig volk.
Ik moet het deze keer eens hebben over
een „Schlager." Misschien weten velen on
zer lezers niet wat dit woord beteekent.
Waarschijnlijk zal men op den klank af
gaande direct denken aan een slager, een
vleeschhouwer, vooral nu, omdat een slager
tegenwoordig zoo geweldig in de belang
stelling staat. Men kijkt als 't ware naar z'n
oogen om. Maar zulk een slager wordt met
dit woord niet bedoeld.
Het woord „schlager" is een Duitsch
woord, een zuiver germanisme, wat betee.
kent: glanspunt, iets dat trekt, dat inslaat,
een goede zet. Men spreekt van„ schlagers"
in een advertentie, d.w.z. van vetgedrukte
zinnen of pakkende afbeeldingen, die de
aandacht moeten trekken. Of van: „de
nieuwste schlager" als er een of ander po
pulair lied de wereld wordt ingebracht.
Zoo stond er laatst in een van de dagbla
den een advertentie van een muziekhandel
van den volgenden Inhoud:
„Koopt voor de feestdagen een gramo-
„ifoonplaat. WiUy Derby zingt voor U
„Op deGrebbeberg»" De nieuwste
„Schlager!
Een schlager dus van de Grebbeberg,
waar de graven liggen van de Hollanders
en Duitschers die beiden hun plicht de
den, voor Volk en Vaderland streden en
met eere vielen.
Gaat het U zooals mij, dan wekt dit de
ergernis op, dat men op deze manier met
een „schlager" op een heldengraf reclame
maakt om zoo op het gevoel van het pu
bliek te werken.
Hoe moet het die vrouwen! en moeders
Een detacfaement Italiaansche alpenjagers aan den voet van den
Cervlno. (Foto Zander).
te moede zijn, die er hun mannen en zo
nen hebben liggen en nu zien dat de Greb-'
beberg met al de droeve herinneringen een
object wordt van liedjeszangers en muziek-
handelaars om er winst uit te slaan.
In een der bladen kwam er dan ook pro
test in den vorm van een ingezonden stuk,
om dit lied te verbieden voor openbare ge
legenheden. Als er iets is, dat diende ver
boden te worden, dan is het wel dit. Het is
on-Nederlandsch en pleit niet van piëteit
die men én voor de dooden èn voor de ver
wanten aan den dag dient "te leggen. Met
alleen de aanstoot die men er aan neemt,
maar bovendien geeft het getuigenis dat
wij zoo diep zijn weggezakt, dat volkszan
gers over de gesneuvelden een liedje maken
en uit dit droeve drama geM uit de zak
ken der burgers zien te kloppen. Of, pla
ten afdraaien in openbare gelegenheden om
voor een of ander goed doel gelden in te
zamelen. Gelukkig verschijnsel, dat hier
althans stelling tegen genomen wordt.
Ik herinner mij de ramp van Borculo,
waar een windhoos groote verwoestingen
aanrichtte. Naderhand werden in cabaret en
danszaal stukken opgevoerd om onder mu
ziek en zang inzameUngen te houden om de
schade te dekken. Dat is zoo langzaam-aan
een afschuwelijke gewoonte geworden in
ons land, om bij nationale rampen op deze
wijze de milddadigheid op te wekken. En
nog is men daarvan niet bekeerd. Meerma
len hebben wij er op gewezen. Wij willen
ik bedoel dat als volk in z'n geheel ^-
niet leeren. Wij willen de slaande Hand
Gods over ons niet voe'en. En als nu, naar
luidt der Schrift van ons moet worden ge
tuigt: ge zijt geslagen, maar ge hebt geen
pijn gevoeld, wat ziet het er dan droevig
met ons uit. Dan is er nog een zwaarder
oordeel dat ons wacht.
Het is misschien hard om te zeggen,
maar in spel en vermaak zijn we onderge
gaan. De avonden van O. en O. voor onze
soldaten, waarin door de radio ook in on
ze huiskamers kon worden „genoten" be-^
hoeven ,we maar even in herinnering te
roepen. Maar ook, hoe met'aschgrauwe ge
zichten van 1014: Mei de voorste linies
moesten worden betrokken. Er konden bij
O. en O. kwinkslagen gemaakt zijn op een
eventueelen oorlog en mogelijk ook op de
dood zelf, maar toen werd het realiteit,
werkelijkheid. Ik weet van een soldaat, die
vaak die avonden van vermaak had meege
maakt, maar in de stelUng geplaatst werd
voor het aangezicht van den dood. Hij
kreeg te zien, dat hij nu voor Gods rech
terstoel zou wprden gedaagd en dat met
zulk een schrikkelijk schuldregister! Moe
ten sterven en niet te kimnen sterven! Het
heeft den Heere behaagd hem in de ure des
gevaars in het hart te grepen en als een
vuurbrand uit het vuur te rukken. Hij heeft
het leven er afgebracht en is ook een an
der leven gaan leiden. Inplaats van O. en
O. is het nu een och- en ach-roeper ge
worden, een zuchter aan den genadetroon
Gods.
De dood moet maar een beetje verdoezeld
worden. Sterven, het is zoo eng, praat mij
daar niet over. Zoq is de opvatting van
den modeme.n mensch wat zeg ik?
ook van den godsdienstigen mensch. Vraag
eens aan den kerkelijken godsdienstigen
mensch, óf liever, laten we het ons-zelf
vragen hoe we er bij staan, wanneer wij
plots zouden moeten sterven en God ont
moeten. Ja, daar heb je 't. Mg dunkt, in de
meeste gevallen staat de wagen stil. En
toch is dat altijd maar weer het kardinale
punt: een tijd om geboren te worden en
een tijd om te sterven, zooals de Prediker
zegt. Een tijd om te leven noemt hij niet
eens, omdat het leven zoo vluchtig, een door
gang, een schaduw is.
Kijk, wij zouden in ons leven met de dood
vertrouwd moeten raken. Niet, zooals de
moderne dichter Willem Kloos, de pan
theïst in een zijner sonnetten schreef: „Men
moet niet van het lieve-dood-zijn ijzen,"
want zoo' Hef zal de dood zulken niet zijix;,
ik ijs van zulk een uitdrukking. Werkelijk
met de dood vertrouwd raken geschiedt op
gansch andere wijze, het wordt geleerd op
de school van Hem, die dood en graf heeft
overwonnen. Paulus was er een sprekend
voorbeeld van, hij stierf alle dagen en kon
zeggen: dood, waar is Uw prikkel? Hel,
waar is Uw overwinning? Hij tartte de
dood, omdat die voor hem door Hem, ver
slonden was tot overwinning.
In een brief, die Waarnemer van oud op
nieuw ontving, van een predikant op dit el-
land welbekend, mocht ook dien klank wor
den beluisterd. Hij schreef: „Het vooruitzicht
Hem eeuwig te zullen verheerlijken, doet
mijn ziel wel eens met bevende vreugde uit
zien naar den dag mijns doods, die beter zal
zijn dan den dag toen ik geboren werd."
Gelukkig volk, die aldus de dood ver
beidt!
WAARNEMER.
Coolsingel A 17 Telef. S7874
van Heusdestnaat 5 Rotterdam
Weer alle Muziek leverbaar.
Beijerlandschelaan 61
ROTTERDAM Z. TELEF. 72327
Ruim gesorteerd in Pendules en
Wekkers, Gero - Zilmeta, Glas en
Forcelein.
li-hanslgev^iiKigel. i
Posfkdnhópr(aal«*ij/
A22 Qbolsingel/7
M: 57975 S^
zullen er weer kinderen geboren, hu-
weUjken voltrokken en jubilea ge
vierd worden.
Lezers en lezeressen, denk bij blijde
en droeve familie-omstandigheden
aan Uw mede-burgers.
Houdt het door middel van Uw
FAMILIE-ADVERTENTIES
op de hoogte met wat er aan be
langrijks in Uw familieleven voorvalt
Moge het veel vreugde en weinig
Bmartelöks zgn
