CtinWEEKBLADopGED.6Q0riD5IA6 voÖRDËZUID-HOIlEn EHAMDEn
'AkkêE.
I
I
Uit het Kijkvensten
"Ê^gtedsQ^^j
Nu naar Bach,
voor een Foto:
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEÜWS"
Het geloof van Abraham
beproefd.
13e Jaargang
ZATERDAG 26 OCTOBER 1940
No. 1188
STICHTELIJKE
OVERDENKING
DEVULPEN
Pijn - Pijn Pijn
C. QUISPEL
PIANO'S-VLEUGELS-RADIO
WAARIN SEDERT 1 N O V EM B ER 19 35 OPGENOMEN HET BLAD .ONZE EILANDEN" - ISEJAARG AN G
UITGAVE VAN
Met welk een eisch komt de Heere
tot Abraham.
Neem nu uw zoon, uw eenige, dien
gij op hope tegen ho"pe in uw ouder
dom hebt ontvangen. Neem nu uw
zoon, uw eenige, dien gij lief hebt als
den appel uwer oogen. Neem Izak,
den zoon der belofte en ga heen op
een van de bergen, dien Ik u zeggen
zal.
Veel, zeer veel heeft Abraham
reeds ondervonden, vele beproevin
gen gekend. Was het geen zware be
proeving toen de Heere hem riep uit
Ur der Chaldeën en hij land en maag
schap en zijns vaders huis moest ver
laten en trekken naar het land dat de
Heere hem zou wijzen?
En als hij komt in Kanaan, waar
van de Heere gezegd had: „Het is
een land vloeiende van melk en ho
nig, was het geen nieuwe zware be
proeving als er hongersnood is in dat
land?
Was het geen zware beproeving,
als hij 25 jaar moet wachten op de
vervulling van Gods belofte aangaan
de de geboorte van een zoon en hij
zelf 100 jaar en zijn huisvrouw 90
jaar oud geworden is?
Al die beproevingen heeft Abra
ham doorworsteld, door Goddelijke
genade ondersteund. En nog nemen
de beproevingen geen einde. Al de
voorafgaande, hoe zwaar ook, teza
men genomen wegen niet op tegen
deze ééne: het offer van zijn zoon.
Toen de geboorte van dit kind werd
aangekondigd, smaakte hij een
vreugde, die nooit onder woorden is
uit te drukken. Toen dit kind op den
schoot zijner moeder lag, aanschouw
de hij de vervulling van Gods belofte.
In dit kind heeft hij van verre den
dag van Christus aanschouwd.
En nu moet hij dit kind, dat hem
in aanbidding van de wonderen Gods
heeft gebracht, offeren ten brandof
fer.
Welk een eisch van God Zelf en
dat aan Abraham, een vriend van
God genaamd.
Gods voetstappen liggen in diepe
wateren.
Gods Woord deelt ons niet mede,
hoe Abraham die boodschap ontvan
gen heeft en geworsteld heeft in zijn
tent. Gods Woord zwijgi*; over dit al
les. Dus past het ook ons daarover
te zwijgen.
Wij lezen: Toen stond Abraham
<des morgens vroeg op en hij maakt
alle dingen gereed. Hij zadelt den
ez^, klooft zelf het hout voor het
brandoffer en neemt twee van zijn
knechten mee. Hij wenkt zijn zoon
Izak en zij maken zich op om te gaan
naar de plaats, die God hem gezegd
heeft.
Niet op een paar honderd pas af
stand van zijn tent maar na een reis
van drie dagen moet Abraham het
offer brengen. Eerst twee lange da
gen en twee nachten en aan den der
den dag, toen hief Abraham zijn
oogen op en zag die plaats van verre.
Dan zegt hij tot zijne knechten:
„Blijft gij hier, ik en de jongen zul
len heengaan tot daar."
Toen het zwaarste stuk van Abra
hams zwaren gang begon, de gang
langs den bergrug naar boven, ble
ven de knechten achter en gaat hij
alleen.
Bij de offers, die de Heere van ons
vraagt, bij alle lichamelijke en ziele-
smart in dit aardsche jarnmerdal, bij
den geestelijken strijd, waar die
wordt gekend en in ons stervensuur
mogen velen ons omringen en met
ons meeleven en toch, de anderen
blijven achter, gelijk de knechten van
Abraham en wij brengen alleen onze
offers, dragen alleen onze smart,
doorworstelen alleen onzen strijd en
moeten alleen door de poort des
doods.
Gods Woord deelt ons mee, hoe
Abraham dien zwaren gang heeft ge
maakt.
Als hij aan den derden dag die
plaats van verre ziet, zegt hij tot zijn
knechten niet alleen: „Blijft gij hier,
ik en de jongen zullen heengaan tot
daar," maar hij voegt er aan toe:
„Als wij aangebeden zullen hebben,
dan zullen wij tot u wederkeer en."
Welk een taal!
Hij móet zijn zoon offeren en zegt:
Wij.zullen aan die plaats aanbidden
en als wij hebben aangebeden, dan
zullen wij tot u wederkeeren.
Hij laat de knechten achter, neemt
het hout, legt het op Izak. Zelf
draagt hij het vuur en het mes.
Wij lezen in vs. 6: „En zij beiden
gingen tezamen." En wederom in vs.
8: „Zoo gingen zij beiden samen".
Het is alsof daarin het luiden van de
doodsklokken wordt gehoord.
Bij het beklimmen van den berg
rug vraagt Izak: „Mijn vader, zie het
vuur en het hout; maar waar is het
lam tot het brandoffer?"
Snikt het vaderhart dan: Mijn jon
gen. God wil dat ik jou zal binden
en slachten? Of bedient hij zich van
draaierijen of leugens Noch het een,
noch het ander doet Abraham.
Hij kent één weg, den weg naar
boven. Hij werpt zich, o zaligheid, in
de armen Gods in zijn antwoord:
„God zal Zichzelf een lam ten brand
offer voorzien, mijn zoon."
Hij had de belofte: „In Izak zal
uw zaad genoemd worden," Gen. 21
vers 12.
Christus was in dit zaad verbor
gen, Gen. 17 4. En nu moet hij zijn
zoon offeren. Nu komt hij met de be
loften Gods in den dood.
Hoe het terecht zou komen zag hij
niet, maar door het geloof overlegde
hij dat God machtig was zijn zoon
ook uit de dooden op te wekken.
Hebr. 2 18-19.
Er is zoo'n innerUjk, sterk, diep
verborgen vertrouwen in zijn ziel.
Dat blijkt uit Rom. 4 20: „Hij heeft
aan de beloftenis Gods niet getwij
feld door ongeloof maar is gesterkt
geweest in het geloof, gevende God
de eer."
Daarom zegt hij tot zijn knechten:
„Als wij aangebeden zullen hebben,
dan zullen wij tot u wederkeeren" en
tot zijn jongen: „God zal Zichzelf een
lam ten brandoffer voorzien, mijn
zoon."
E.
H. A. L.
PosFkanboröalerij/
A22 Coolsingel
hel: 57973
Muziekhandel C. W. H. SNOEK
thans: Postkantoor Galerij
MAGAZIJN „RIO"
Een Duitsch generaal inspecteert een onderzeeboot in een vlootbasis
aan de Fransche kust.
(Foto Scherl).
HEEMRAADSSINGEL304
Telef. 38155 - Rotterdam West
Wat menschen vergeten, onthouden foto's.
IIAnDEnflIEUWS
AbonnementsprQs 90 cent per 3 maandenbij vooruitbetaling.
Verschot ledeten Woctis«Ug en Zat^dag 2 maal per week.
Afzomdermke nummeia 5 cemi Buitenland 8 gulden per jaar
Gevestigd te MlddeUianib Prins Hendilkstr. 122 C i Giro 167930 i Fostbox 8 TA 17.
BQbantoor voor Zeelfuid: St. MaartensdaQk Blarbt. Telet. 69.
Advertentiei^ilj* 20 cent per regeL Reclames 40 et; DiensO»
aanvragen en aanbiedingen van 1—6 regels 8Ö et; Boeb'aan'
kondiging 10 cent p» regel Contracten belan^^ lager.
Aan den derden dag, toen hief
Abrahaim z\ine oogen op en aag
die plaats van verre.
En Abraham zelde tot xyiae jon
geren: Biyft hier met den ezel
en ik en den jongen zullen heen
gaan tot daar; als wij aangtïbe-
den zpllen hebben, dan izullen w\j
tot u wedeilkeeren.
(Gen.' 22 4, 5.)
(Wordt vervolgd.)
Hians gevcsHigd P
v/h J. G. Vlieger - Kaasnuarkt 7,
Coolsingel A 17 Telef. 87974
ROTTERDAM
Weer alle Muziek levertmar.
Be4jerla<ndschelaan 61
ROTTERDAM Z. T^LEF. 72227
Ruim gesorteerd in Pendules en
Wekkers, Gero - Zilmeta, Glas en
Porcelein.
Andere heeren andere wetten De
Verordenlngsbladen Doroas en de
distributie De kerk in het Neder-
landsch rechtsbtegrip. Geen politiek
Andere heeren andere wetten. Dat hebben
wij in onze jeugd al hooren zeggen, in ons
verder leven meermalen bemerkt en bijzon
der sedert Mei dezes jaars in letterlijken
zin ervaren.
Over ons volk zijn nieuwe heeren opge
staan en die geven nieuwe wetten. Natuur
lijk kan niemand in enkele maanden een
land voorzien van een complete nieuwe
wetgeving. Vandaar dat onze Nederlandsche
wetten bestaan blijven voorzoover de Duit-
sche Overheid die niet door andere ver
vangt. Geregeld verschijnen de Verorde-
ningsbladen, waarin de nieuwe Wetgeving
in het dultsoh en hollandsoh voorkomt. Met
merkbare nieuwsgierigheid nemen allen, op
wier weg het eenigszins ligt, telkenmale
kennis van een nieuw blad. In weinige
woorden wordt er lederen keer veel gere
geld. Dat ligt ook in den aard van het In
Duitschland gevolgde systeem. Rechtstrëek-
sche invloed van het volk op de te maken
wetten is dLaar ook niet. Hierdoor vervallen
de breede redevoeringen, die wij in onze
Kamers gewend waren en daarom zijn Eer
ste en Tweede Kamer tot nader order op
non-activiteit gezet. De Psowinciale Staten
en Gemeenteraden zijn nog in wezen gela
ten, maar zij werken onder het toezicht van
door den Rijkscommissaris Dr. Seyss In-
quart aangewezen sub-commissarissen.
Wij, Nederlanders moeten daar heusch nog
aan wennen; wij waren zoo gewoon elk ons
woordje er bij te doen! Maar wij mogen
niet vergeten, dat wi} een overwonnen volk
zijn en de overwinnaar kan, met ons doen
wat hij wil, behoudens' enkele in het inter
nationaal oorlogsrecht vastgelegde regelin
gen. In het Oude Testament, waarin ons
Israels oorlogen beschreven worden, lezen
wij dan ook herhaaldelijk van overwinnaars,
die de geheele bevolking wegvoerden, soms
alleen wat arme lieden a.Phterlatende. Tot
de velen, die zich maar moeilijk in den
nieuwen toestand kunnen twhikken zeg ik,
dat het nog zoo geheel andtïrs had kunnen
zijn dan het nu is.
Door hun uitdrijvende- ert. pijnstil
lende werking helpt hierbij Aütijd vei
lig en vlug als geen ander een ptveder of
cachet van Mijnhardt. Mijnhardt's .Poeders
per stuk 8 et. Doos 45 et. CachcL^s, ge
naamd „Mijnhardtjes" Doos 10 en BO et.
Tot de zaken, welker beslissing men ISoch
met instemming moet begroeten, behoort,
dat in het Verordeningenblad de tegenna
tuurlijke ontucht kort en goed verboden is,
en als misdrijf wordt beschouwd.
Ik herinner er aan, dat destijds door een
lid der Kamer bepleit werd, deze onnatuur
lijkheid bij de wet als normaal te erkennen.
De Regeering wilde daar niet aan, maar
tot een verbod kwam het evenmin. Wie nu
weet welke vuile zonden onder ons volk
brutaalweg worden bedreven en hoe dit ve
len ten verderve sleept, kan niet anders dan
deze oefening van recht, welke geheel in
overeenstemming is met Gods Wet, toejui
chen.
Mêt minder ingenomenheid werd begroet
de bepaling, dat alle vereenigingen van
personen en stichtingen zonder een econo
misch doel, zich bij den Procureur-Generaal
van hun Gerechtshof moeten aanmelden.
De Secretarissen krijgen groote formulie
ren in tweevoud in te vullen, vermeldende
doel, aantal leden, stand der bezittingen
enzoovoorts. Ook wil de Procureur precies
weten wéLéx de centjes bewaard worden en
wie de bestuurders zijn. Ik geloof niet, dat
men zich op goede gronden tegen dit opge
ven verzetten kan verzet is trouwens
niet geoorloofd en ook vruchteloos. Waar
om zou de overheid niet het recht hebben
precies te weten wat er onder het volk be
staat? Ik meen, dat dit zelfs haar plicht
is. Een goed regeerder laat zich geen ooren
aannaaien, zoo men dat noemt. Tot Mei de
zes jaars meende men in Den Haag ook
van alles op de hoogte te zijn, maar de on
vergetelijke Meimaand 1940 heeft ons ge
leerd, dat er veel was dat men in genoemde
stad niet wist. Ik doe daar verder het zwij
gen aan toe; „géén repristinatie," leerde
Knijper, géén teruggrijpen naar het verle-
dene!
In deze zaak is er op te letten, dat de
verordening spreekt van vereenigingen
van personen." Nu is ook de kerk een ver-
eeniging van personen, evenzoo de van
haar uitgaande diaconieën. Toch neemt
men tot heden aan, dat kerk en diaconie
de opgaven niet behoeven te doen, omdat
in de Nederlandsche wetgeving de kerk
niet als een vereeniging in den gewonen
zin des woords werd beschouwd en ook de
kerk zelve die meening is toegedaan. De
kerk is er „jure suo" van eigen rechte,
niet van menschen afhankelijk. Ik hoop,
dat de nu opgetreden overheid dit stand
punt zal innemen.
Mocht echter blijken, dat ook de kerken
zich moeten aanmelden, dan strijdt dit nog
niet geheel tegen hare erkenning als in
stituut „de jure suo," omdat men niet kan
volhouden, dat het een eisch van beginsel
is dat de Overheid omtrent de kerken in
haar gebied geheel in het duister tasten
moet. Zóó is het dan ook nimmer ver
staan; elke kerk meldt zich bij haar insti-
tueering ook bij de „hooge overheid" aan
en wordt dan op een bij de regeering be
rustende lijst geplaatst. Zoo zie ik dus niet
in waarom men niet, als de Overheid dat
wenscht, haar omtrent organisatie en be
zit in zou lichten. Dat de nieuwe heer-
schers de kerk gaan overheerschen ver
wacht ik niet, zoolang de kerk er zich
voor hoedt de Overheid tegen te werken.
Met eenzelfde gerustheid kunnen wij, met
inzending van onze agenda, kennis geven
van te houden classis- en synodevergade
ringen om de eenvoudige reden dat wij
niets te verheimelijken hebben. En omdat
wij vertrouwen dat de agenda, evenals be
doelde vragenlijsten, niet door den Procu
reur aan onbescheiden oogen zullen wor
den voorgelegd. Natuurlijk niet.
Ik kan er zelfs inkomen dat de scriba
„verloren dagen", heette het
vroeger. Nu niet meer - nu
zijn er "AKKERTJES"Een paar
per dag, wèg pijn en narigheid'
bij het inzenden van zijn vergaderings op
roep een woordje schrijft ter uiteenzetting
en verdediging van de gezonde woorden
der leer; b.v. een exemplaar van onze Ned.
Geloofsbelijdenis met een brisf, ongeveer
zooals Calvijn tot den Koning van Frank
rijk richtte bij toezending van zijn „In
stitutie." De Wet des Heeren is volmaakt,
bekeerende de ziel.
In dit verband nog het volgende. Dor
cas, ons in. Hand. 9 genoemd, zal geen
gedachte gehad hebben, dat haar naam
nog bij de distributie zou ter sprake ko
men. Toen de weduwen aan Petrus de
werken haars geloofs lieten zien, wekte hij
haar door Gods kracht op uit den dood.
Zoolang dit ongeveinsd geloof door de lief
de werkend, in de kerk gekend wordt, zoo
lang zullen er Dorcassen en Tabitha's we
zen. Vooral in de komende schaarschte
zullen de „rokken en kleederen die Dorcas
gemaakt heeft," dubbel welkom zijn. Tot
de vereenigde Dorcassen van de twintig
ste eeuw richt ik nu een paar woordjes.
In de eerste plaats moeten deze vrouwen-
vereenlgingen bij den Procureur Generaal
van het Gerechtshof vragen om formuUe-
ren om zich aan te melden. Als zij dit nog
niet deden, dan moet het onverwijld gebeu
ren. Maar in de tweede plaats moeten zij
bedenken, dat Dorcas geen goed tex
tielwaren dus meer mag uitdeelen zon
der verkregen toestemming. Dit vloeit
voorheen Goudschesingel 3
STEMMEN
REPAREEREN
VERHUREN
INRUILEN
THANS
bij Nieuwe Binnenweg
Wij beschikken wederom over een uitgebreide col
lectie nieuwe en gebruikte instrumenten en
toestellen.
Filiaal Dordtschelaan 98 Telef. 71949
Postkantoor Galerij 15 a
Telefoon 37823 Rotterdam
