CHPWEEKBLAD5p6ED.GR0nDSlA6 vööoöEZUID-HOaiiriZEEUWSCHE EILAnDEfl
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ ..EILANDEN -NIEUWS"
De teerling geworpen.
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Buitenland
WEK UW LEVER-GAL OP
12e Jaargang
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1939
No. 1071
w
Dit nnmmer bestaat git 2 bladen
Uit het Kijkvenster
AARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE ËILANDE.^' - 18e JAARGANG
UITGAVE VAN "mÊtmi^mmmmwÊmm^mmmÊai^m^ÊÊ^mt^^^m^^
Naar Mij omgezien.
Dit wonder werd voor Mefibozeth
steeds grooter als hij mag verne
men, dat de goederen van zijn vader,
zijn eigendom zullen worden. Steeds
wonderlijker wordt dit wonder, als hij
mag vernemen: „Gij zult met mij aan
mijn disch, met mij de koning, brood
eten".
Is het dan een wonder geachte le
zer, dat hij daar neervalt en zich als
een hond, gansch onwaardige, ver
nederen moest. Hij geeft zich over
aan David, want hij kan immers niets
doen, hij is vanwege zijn val ongeluk
kig geworden. Hij verootmoedigde
zich voor hem, door wien hq geroepen
was en hoe werd hij, die zich verne
derde, uitermate verhoogt.
Alzoo is het met allen die begena
digd worden. Zij gevoelen vanwege
hun diepen val in den lusthof, dat zij
gansch ongelukkig zgn geworden, on
bekwaam tot eenig goed en geneigd
tot alle kwaad.
Doch geiyk nu David den geroepe
ne toezegging gaf, n.l. de erfenis van
Saul, alzoo geeft Christus die belof
te, dat diegenen, die geroepen zijn ten
leven, zullen ontvangen een onverder
felijke, onverwelkelijke, onbevlekkely-
ken erfenis.
Hoe gevoelde Mefibozeth zijn on-1
waarde tegenover den koning, doch
omdat er een verbond was tusschen
Jonathan en den koning, mocht de
zoon genieten de weldadigheid en
barmhartigheid hem toegeschikt-
Zoo is het immers met elk mensch
die door den hemel bevoorrecht wordt
Eertijds heerschte immers Sauls'
geest in hun hart, ongeloof en op
stand werd in het hart gevonden.
Doch door de roepende genade van
Godswege hunne ziele bekend ge
maakt, werd het een buigen en een
bukken, omdat zij gevoelden aan alles
schuldig te zjjn en dan te mogen ge-
looven dat een heilig God, naar zulk
een Adamskind wilde omzien.
David zocht het gevallen huis van
Saul op, opdat om des verbonds wille
de overgeblevenen, door zijn barm
hartigheid zouden geleid worden. Da
vids gunst was voor Mefibozeth te
groot, want hij bemerkte dat hetgeen
David zeide, voor hem geen vernede
ring, doch verhooging was. Daarom
mocht hij zich vernederen als een
hond, die door Israël werd vertreden.
Zoo was het ook, toen Christus
sprak tot de vrouw, hoe dat die Ka-
naneesche vrouw zich ook mocht ver
nederen als een hond.
Wat een weldaad voor Mefibozeth,
eiken dag aan Davids disch. Zulks
had hij nooit durven denken, dat hij
zou aanliggen aan den maaltijd des
vorsten. O, wat mocht hij niet erva
ren, omdat de Heere in Davids harte
werkte, niets dan goed. Want welbe
wust dat alles verzorgd was, om zelfs
aan 's konings disch te mogen aanzit
ten, zie, dat was te groot voor dien
kreupele.
Alzoo is het nu met ieder mensch
die zich vroeger vastkleefde en lief
had het vergankelijke en een vijand
was van God en Zyn dienst, hoe dat
dezulken mogen ervaren, dat dien
dierbaren Heere Jezus, die haat met
liefde kwam te beantwoorden.
O, dan is het een wegzinken onder
den uitroep: „Waarom heb ik genade
gevonden in Uwe oogen?"
Naar mij omgezien, dat blijft zoo
lang Gods volk op aarde leeft. Doch
Christus komt de verborgen gehei
men zulken bekend maken, waarom
en waartoe Hij voor zulken is geko-
fisen.
Hoe moet elke ziele zich dan niet
wegschamen tegenover zulk een goed.
doend God, altijd den rug toegekeerd-
Maar de Heere Jezus is juist voor
zulke doodgevallenen, ongelukkigen
en verlorenen in zichzelf gekomen.
En gelijk nu Mefibozeth in David zijn
redder mocht zien, alzoo is het met
elkeen, die geroepen zijn uit den dood
ten leven. Ook zij mogen weten door
genade, dat de liefde en weldadigheid
van Dien allergrootsten Koning, hun
deel is geworden en dat de schandvlek
is uitgewischt aan het kruis op Gol
gotha.
Ook zij zullen de verloren erfenis
terugontvangen en eeuwig aanzitten,
niet als honden, doch als uitverkoren
bruiloftskinderen aan den eeuwigen
disch des Lams. Daar in het eeuwig
paleis van den Vorst, het nieuwe Pa
radijs, daar zullen de erfgenamen ont
vangen de eeuwig beloofde buit en
met alle verlosten, die ook eertijds
van Sauls' geslacht waren. Hem groot
maken. Die zich zoo dierbaar aan hun
ziel geopenbaard heeft.
Dat heilig Kind van den eeuwi
gen Vader zich vernederd, opdat ge
vallen Adamskinderen, hier op aarde
zouden uitspreken: „Naar mij omge
zien", om in het eeuwig lustoord al
toos te genieten aan Gods disch, de
vreugde voor hen weggelegd. (Ps. 106
vers 4)
Aan de Duitsch-Poolsche grenzen
wordt gevochten.
Vier steden gebombardeerd.
mEuws
Gevestigd te Middelhamis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
Bijkantoor voor Zeeland: St. Maartenadijk Markt, Telef. 59.
AdvertenÜe*prÖ8 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienit*
aanvragen en aanbiedingen van 1-6 regels 80 et.; Boek'aan-
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrflk lager.
Verschijnt iederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per w^k.
Afzonderlflke nummer$ 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
„Wat Is Uw knecht, dat Gij hebt om
gezien naar een dooden hond, als ik
(2 Sam. 9-8).
SLOT.)
Mobilisatie Waf *\jn geen soldaten
volk Beirutetheid over igansch Euro
pa Wat „geruchten" beteebenen
WoniderHjke zaïken.
Wat de vóór-mobilisatie heeft doen ver
moeden is een feit gew^orden: onze regee-
rlng heeft het noodig geacht, de algemeene
mobilisatie van leger en vloot af te kon
digen, „teneinde, ten volle voorbereid te
zijn, om, in geval een gevsrapend conflict in
het buitenland mocht uitbreken, onze onzij
digheid met alle ter beschikking staande
middelen te handhaven."
De omstandigheden en de uitlating en in
de genabuurde Staten waren er naar, dat
het onverantwoordelijk werd geacht, onze
grenzen onbezet en onverdedigd te laten.
Zestien lichtingen zijn onder de wapenen
geroepen van 1924 tot 1939 en voorts alle
niet in werkelijken dienst zijnde vrywilll-
gers.
Ze .gingen voorbij mijn Kijkvenster, de
geuniformde mannen, op weg naar hun gar.
nizoen: „zich reiend schouder aan schouder;
ik hoorde het gestamp hunner stappen en
ik zag, den zwaren voortgang van hun
schrijden."
Een zware gang, de mobillsatiegang!
Want Immers wij zijn geen soldateni-volU
geiyk onze buren de Duitschers en zelfs
die, trokken bedrukt naar de grens, omdat
ztl weten, wat een oorlc^g beteekent. Neen,
onze jongens kennen den paradepas zoo
niet, ze zijn ook niet belust op eer en roem,
of, om overwinningen te behalen en dan
als helden gevierd te worden! Zij trekken
op, zonder morren, gewillig het offer bren-
gend dat van hen wordt gevraagd en be
reid de taak te volbrengen die hen wordt
opgelegd, terwijl het voor zeer velen die
hun zaken hebben een geweldige finantleele
opofferin,g vergt en voor anderen schier
op.overkomeltjke moeilijkheden medebrengt.
Bij regeering en onderdaan komt het dan
ook niet op om te denken aan een aanvals.
oorlog; als er mobilisatie is, dan is het
uiterste noodzaak en uit hoofde van verde
diging indien men onze vrijheid en neutrali
teit zou aantasten.
Daarin kenmerkt de Hol:ander zich: laat
men het niet wagen onze zelfstandigheid,
onze vrijheid aan te tasten wajit de vle:r
en derti,g verscliillende godsdienstige' denk
beelden dien de Nederlanders hebben met
acht en zestig verschillende politieke mee
ningen, die in het gewone leven zooveel
strijd geven, vermogen niet de eenjieid te
scheuren die ons volk bezield, wanneer een
vreemde hand het zou wagen, de erve
onzer vaderen in bezit te nemen.
Toch is het ongetwijfeld onder geheel an
dere omstandigheden dan een kwart-eeuw
geleden toen dezelfde oproep tot het Neder-
landsche volk werd gericht om huis en
haard te beschermen en onze onzijdigheid
te bewaren. Toen reeds was er een Euro-
peeschen oorlog uitgebroken, onder welks
gevolgen ,de geheele wereld nu nog zucht.
Er was een oorlogshartstocht, inzonderheid
in Duitschland; de thans In Doorn als bal
ling vertoevende ex-Keizer Wilhelm van
HohenzoUem werd enthousiast toegejuicht
en de vrouwen wierpen de ten strijde trek
kende mannen bloemen -toe, alsof zij naar
een feest gingen! Wat is het nu geheel an
ders! Thans gaat, zooals we reeds zeiden
de Dultscher zoowel als de Pranschman
even bedrukt naar de grens en Uw Waarne-
mer is van meening, dat zij die de verant
woordelijkheid over milUoenen volken dra
gen aarzelen om toe t© tasten omdat zij we
ten dat een moderne oorlog van deze tfld
een gruwelijke menschenslachtlng zal zijn,
die ztjn weer,ga in de geschiedenis niet zal
vinden. De leiders weten, dat het volk den
oorlog niet wil, nu het er opaan komt. Al
hebben zij luid geroepen, wij gaan waar
meln Fthrer en de Duce het gebiedt, de her,,
innerlng' aan al de ellende van 19141918
doet hun gang; vertragen.
Men heeft ons land gemobiliseerd zonder
de overtuiging, dat er gevochten zal wor
den. Maar het k4n gebeuren nietwaar. We
leven snel en In een tfld van enkele weken
staan we soms voor geheel andere, nooit-
gedachte problemen. Wi e had gedacht aan
een Duitsch-Russische overeenkomst? En
ook dé,t ,zou voor Duitschland zoo kwaad
kunnen zijn als het of het eerste oogenbllk
Voor de leiders kwaad bleek. Want no,g al
tijd Is het pact niet geparafeerd. En nu
volgt conferentie op conferentie, dan weer
hoop, dan weer vrees. De radio ataat den
geheelen dag aan, de couranten worden ver
slonden, de zenuwen staan gespannen. Men
spreekt dan ook en terecht, van een zenu
wen-oorlog. Een zenuwen-oorlog, die de ver
schillende landen muloenen kost aan wa
pentuig en een mobiele weermacht en handel
en nijverheid verlamt. Die een druk op het
gansche menschdom brengt, dat men er al-
lerwege onder zucht.
De Heiland sprak dat in het laatst der
dagen gehoord zou worden van oorlogen
en .geruchten," van oorlogen. Let wel: „ge
ruchten" ,dle in de H. Schrift in één adem
worden genoemd en eigenlijk met een oor
log zelf worden geltjk güEteld. Dat Schriift-
woord gaat lïi vervulling*: ^e geheele wereld
wordt zonder dat het nog oorlog ig in een
knellende greep gehouden, in het onzekere,
dat men zelfs In sommi,ge landen liever een
oorlog wenscht dan langer In de pfnlflke on.
zekerheid te blijven leven.
Onder zulke omstandigheden ztjn onze
mannen naar de grenzen getrokken. Wel
niet met de gedachte, dat het tot een oor
log konït, maar toch ook met een pijnlijke
onzekerheid van „wat zal het nog worden?'
En zijn er, zooals een kwarteeuw geleden
toen het ook moibilisatie was, nog de bid
ders en ameekers, die den genadetroon be
stormden of de Heere het oordeel afwen
den wilde Gaat men in de gezinnen, zooals
toen wel gebeurde, eenparig op de knieën?
Het antwoord kunnen we den lezer of
lezeres zelf laten. Ze ztjn er nog, die met de
breuk van Land en Volk dragen, maar hun
aantal wordt schaarsch. In 1914 was er in
druk, werden de vermakelijkheden geslo
ten en stroomden de bedehuizen vol. Stel
die tijd tegenover de hedendaagsche en men
zal moet enzeggen: snellen afloop als der
wateren. En dat is nog maar vtjf en twin
tig jaar geleden.
Is het al dat Hitler zal toegeven en geen
ultimatum zal worden gesteld, het Is uit
stel van exoecutle. Het oordeel komt. Het is
naar Gods Woord, dat eeuwig en onveran
derlijk is.
Barst de catastro,phe los die boven de
wereld hangt, het zal vreeselljk zijn. Geluk
kig het volk dat het zeggen kan:
Gtj zijt volmaakt, Gö zjjt rechtvaardig
Heer
Uw oordeel rust op 'd' allerbeste wetten
Uw loon, -Uw straf, beantwoordt aan
Uw eer.
Er zal eens een tfld komen, dat het oor
deel niet meer Is af te bidden. Het Slon
Gods zal zeltfs verheugd zijn, om dat zfl In
het naderend oordeel de voorboden zien van
de komst van hun Koning. Duidelijker dan
ooit zal dan het onderscheid gezien worden
tusschen dien die Hem dient en dien die
Hem niet dient. Bitter geween eenerz\jds en
vreugde anderzijds al is het dat belden in
hetzelfdd lot deelen Wonderlijke zalten. Dat
we ernaar mochten staan om dit geheim
deelachtig te worden,
WAARNEMER.
en u zult 's morgens uit bed springen,
gereed om bergen te verzetten.
lederen dag moet uw lever een liter lever-
gal in uw ingewanden doen vloeien. Wanneer
deze stroom van lever-gal onvoldoende iSf ver
teert uw voedsel niet, het bederft. U voelt u
opgeblazen, u raakt verstopt. Uw lichaam is
vergiftigd, u voelt u beroerd en ellendig, u
ziet alles zwart.
De meeste laxeermiddelen zijn slechts lap
middelen, U moet CARTER'S LEVER-PIL
LETJES nemen om deze liter lever-gal vrü te
doen vloeien en u zult u een geheel ander mensch
voelen. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on
overtroffen om de lever-gal te doen vloeien.
Eischt Carter's Lever-Pilletjes bU apothekers
en drogisten, f. 0.75.
Een week van zeer groote spanning ligt
achter ons, en terwijl wij ons overzicht
schrijven, is er nog geen beslissing gevallen.
De rollen z^jn echter omgekeerd.
De Engelsche bladen hebben meermalen
geschreven: „De regeering heeft de zenu
wen oorlog gewonnen^"
En Inderdaad schijnt dit het geval te zijn.
Hoewel de onderteekening van het Rus-
slsch-Dultsche verdrag aanvani.eltjk groote
verslagenheid bracht, heel spoedig heten
Eng(!land en Frankrijk hooren, dat zij trots
de teleurstelling:, geen enkele verandering
brachten In hun houding ten opzichte van
Polen. Engeland heeft juist officieel het
verdrag met Polen geteekend.
Het schijnt dat deze vastberaden houding
een streep gegeven heeft door de rekening
van den Führer.
Hij heeft gesproken
Dantzig zal bg Doiitschland iko-
jnen, koste wat het kost
doch nu het er opaan komt, aarzelt Hitler.
Engeland en Frankrijk zien de ernst ter
dege onder het oog, maar wijken niet voor
bedreigingen, noch voor geweld.
Wat moet Hitler doen?
President Roosevelt heeft nogmaals een
ernstig beroep op den Führer gedaan, hem
de verzekering .gevende, dat de president
van Polen, Moscickl vrü onderhandelen.
Ook onze Koningin en Konin,g Leopold
van België hebben hun bemiddeling aange-
bodeui
Hitler wil echter niet met Moscickl on
derhandelen. Hij wil dat Polen, de stad
Danzig en de Corridor of althans een bree-
de weg door de corridor, aan Duitschland
zullen afstaan.
Inplaats van doorzetten heeft Hitler de
Fransche en pngelsche gezant bij zich ont
boden.
Naar aanleiding van het bezoek van den
Franschen ambassadeur, is er een briefwis
seling ontstaan tusschen Daladler en Hit
ler. De brief van Daladler heetft in de bla
den gestaan.
De voorstellen van Daladler heeft Hitler
van de hand gewezen, hij wenscht ,geen on
derhandelingen met Polen.
Het standpunt van-Hitler was als volgt.
Polen moet Dantzig en de Corridor zelf
aanbieden. Duitschland heeft recht zgn af
genomen grondgebied terug te vorderen.
Wil Polen het niet geven, dan zal Duitsch
land het nemen.
Engeland en Frankrijk hebben bij ver
drag van Versailles, dit grondgebied on
rechtmatig aan Polen gegeven. ZiJ dienen
uit rechtvaardigheidsoogpunt Polen t© ad-
vlseeren tot vrijwillige afstand aan Dultsch
lan en niet voor Polen In den strijd te gaan.
Geen Dultsch noch Fransch bloed voor Po
len.
Daladler heeft hierop geantwoordt, dat
als lïitler met Polen vril onderhandelen hij
borg staat, dat Polen oprecht zal zoeken
aan Dultschlands verlangen tegemoet te ko
men en de vrede te bewaren. Doch wenscht
de Führer dit niet, Frankr^k zal zijn ver
plichtingen nakomen.
Zooals gezegd, Hitler heeft dit voorstel
van de hand gewezen.
Met En,geland staat het echter anders.
Hitler heeft de Engelsche ambassadeur ont
vangen en ook hem voorstellen gedaan.
Deze zijn geheim.,
Het Engelsche kabinet heeft deze be
studeerd en in overleg met Polen en Frank
rijk erop geantwoord.
Hitler heeft de Engelsche tegenvoorstel
len niet aangenomen, doch eveneens weer
een tegenvoorstel gedaan.
Na bestudeering heeift de Engelsche re
geering ook daar weer op geantwoord, welk
antwoord thans te Berlijn is.
Het laatste wooid' is nu
aan Duitschland.
Engeland zal in overleg met Frankrijk en
Polen, wel zoovsir gegaan zijn eiIs het kan,
maar niet voor i.onderd procent aan Hitlers
wensch hebben toegegeven.
Wat zal het antwoord van Hitler ztjn?
Die vraag vervult nu aller hart:en.
Veel verwachtnng heeft men niet. Want,
a. Polen heeft ztJn mobilisatie verder
uitgebreid. Het verwacht een Duit-
sche aanval.
b. Engeland en Frankrijk gaan door
hun troepen op volle oorlogssterkte
te brengen, om als het beslissende
woord gesproken is, tenvolle gereed
te staan.
Hitler moet idoongaan of terug.
Doorgaan dan zet hij veel op het spel.
Heel duidelijk is deze week gebleken, dat
Keurig.
Hoe groot, hoe klein Uw wasch mag wezen,
't Blijft voordeel wat Persil U biedt;
't Goed blijift als nieuw en 't ig kraakhelder,
Persil toch vindt zijn weerga niet!
het Dultsche volk, niet oorlogsgezind is.
Het volk is verslagen en draagt omdat het
niet anders kan, met smart en tegenzin het
lot dat wordt opgelegd.
Het verdrag met Moskou, Hitlers troef,
werkt juist tegenover gesteld. Japan Is
zeer ontstemd en heeft zich van Duitsch
land losgemaakt. Spanje kan zich niet
voorstellen, dat waar Duitschland eerst zijn
zonen gaf om tegen de Russen te vechten,
het nu met datzelfde land een verbond
sluit. De Balkan landen staan In dubio wat
te doen. Italië steunt natuurlijk. Duitsch
land, doch de toon is heel matig. Hitler
heeft een defensieraad ingesteld om hem
terzijde te staan. Veldmaarschalk Goring is
voorz. Hess de vervanger van Hitler, on-
dervoorz.. Verder de heeren Fruck, Punk,
Keitel en Lammers, hooggeplaatsten, zoo
wel wat betreft leger en vloot, als econo
mie en voedselvoorsdening.
Vooruit is voor hem moeilijk.
Achteruit dan verUest hjj zijn prestige.
De dreigementen waarmede de Führer
steeds het plelt bezworen heeft, hebben hem
nu in deze impasse gebracht. Op de beslis
sing zullen wij niet vooruit loopen.
Wat doet Iemand niet als zijn eer op
het s.pel staat.
Zou hier ook nog van toepassing kunnen
zijn:
Hij vangt de wijze in hun argllstigheld
De sluiting van het niet aanvalsverdrag
met Rusland heeitt voor Duitschland geen
prettige nasleep.
Het vreemde is echter, dat Rusland de
gebruikelijke definitieve onderteekening'
heeft uitgesteld. Dat Is voor Duitschland
een streep door de rekening.
Wanneer een winkelier van een verte
genwoordiger goederen heeft gekocht, kón
hij zeggen: ,,ik heb dat en dat gekocht."
Maar zoolan,g de betreffende firma niet le
vert, heeft de winkelier ze nog niet in huis.
(Intusschen is pact Berlijn-Moscou gera
tificeerd Red.)
Zit hier weer Iets achter Men gist maar
weet het rechte niet.
Het Dultsche volk wrijft zich de oogen
uit, een verdrag met de communisten Hit
ler krijgt tegenstand. Niet tegenstaande de
scherpe controle, waren er deze week bil
jetten aangeplakt.
Besser ein Kalser aus Gottes Gnaden
als eln Hitler aus Berchtesgaden.
In Japan is tengevolge van het verdrag,
het Japansche ministerie afgetreden. De
Dultsch .gezinde ministers moesten heen,
Ineens is de verhouding tot Engeland om
gedraaid als een blad van een boom.
Het nieuwe ministerie heeft ronduit ver
klaard dat de toestand van Japan ernstig
is. Het land zal de strijd in China voortzet
ten, zich dubbel voor Rusland wachten, en
de uiterste versobering invoeren.
Wij zullen ona overzicht hiermee sluiten.
Vele sensationeele berichten hebben wij ach.
terwege gelaten, gezien de ernst van den
tijden om niet nog meer fantastische praat
jes te verspreiden.
De toestand Is en blijft nog ernstig.
Mochten wij echter opzien tot Hem waaf*
van Ps. 33 zegt:
„De Raad des Heeren bestaat in
eeuwigheid."
LAATSTE BERICHTEN:
Nader wordt ons bericht:
Gisteren Donderdagavond heeft Hitler
op .de Engelsche voorstellen geantwoord en
niet minder dan 16 elschen gesteld.
In het kort komen ze hierop neer: De
stad Danzig en het land-Danzig keeren on
middelijk terug tot het Dultsche RiJk. Over
het lot van den Corridor wordt door een
Volksstemming beslist. Het gebied van den
Corridor waarin gestemd zal worden, wordt
ten Zuiden begrensd door de Itjn Marienwè»
der-Shönblanke.
