CHQWEEKBLi^öpGED.OR0nD5IAG vöoRDlZUID-HOaiiiZ EILAHDEn
AKKERTJE
N.V. üiïGEVERSMAATSCHAPPU JILANDEN-NIEUWS"
Nog eens: de Scheerwinkel
lie Jaargang
ZATERDAG 15 APRIL 1939
No. 1032
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
STICHTELIJKE
OVERDENKING
VAN DEN HEERE GELEERD.
Uit het Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD„ONZE E IL AN D E.g" - 18e JAARGANG
UnGAVE VAN
Van kinderen spreekt onze tekst.
Zegt van hen dat zij van den Heere
geleerd zullen zijn. Er wordt dus ge
sproken van een bijzonder soort kin
deren, die in bijzondere voorrechten
deelen.
In de wereld wordt vaak hoog op
gezien tegen de kinderen der groo-
tenworden die kinderen bevoorrecht
geacht, die in weelde en rijkdom op
groeien en in de wijsheid dezer wereld
worden onderwezen. Maar zijn die
kinderen waarlijk gelukkig? Zijn zij
om zoodanige voorrechten benijdens
waardig te achten? Immers neen.
Want deze voorrechten redden niet
van den dood; verlossen niet van het
verderfzijn menigwerf tot een strik.
Hier wordt van kinderen gespro
ken, waarvan in den brief aan de Ga
laten wordt gezegd: „Gij zijt kinde
ren der belofte, gelijk Izaak was."
Wier voorrechten niet aardsch, maar
hemelsch zijn. De ware kinderen der
Kerk, in Sion geboren.
Van het lijden Christi heeft de Pro
feet gesproken in het voorgaande
hoofdstuk. Maar dat lijden zou niet
zonder vrucht zijn. Als Zijne ziel zich
tot een schuldoffer gesteld zal heb
ben, zoo zal Hij zaad zien, Hij zal de
dagen verlengen en het welbehagen
des Heeren zal door Zijne hand geluk-
kiglijk voortgaan. Dat verheugt de
ziel van de profeet. Uitgeroepen heeft
hij: „zingt vroolijk, gij onvruchtbare,
die niet gebaard hebt; maak geschal
met vroolijk gezang en juich, die geen
barensnood gehad heeft, want de kin
deren der eenzame zijn meer, dan de
kinderen der getrouwde, zegt de Hee
re." Al wordt ook Christus door Zijn
eigen volk verworpen. Zijn koninkrijk
tegengestaan, de kerk als met on
vruchtbaarheid geslagen, toch, zij zal
niet verkwijnen, maar zij zal uitbre
ken ter rechter- en ter linkerhand
en haar zaad zal de heidenen erven.
Daarom, deze kinderen zijn alle uit
verkorenen des Vaders, uit Jood en
Heiden beide; uit alle geslachten, ta
len en volken zal de Heere Zijn gunst-
genooten aanbrengen. Het zijn alle
ware geloovigen. die van den Heere
in de gemeenschap met Hem en Zijn
Kerk gebracht zijn. Die door het on
vergankelijk zaad Zijns Woords en de
wederbarende kracht Zijns Geestes
geteeld zijn. Die uit de duisternis ge
trokken zijn tot Gods wonderbaar
licht. Daar vandaan geestelijke kin
deren, de kinderen Sions tegen fijn
goud geschat, die den aard van hun
geestelijk kindschap openbaren, daar
in, dat zij zeer begeerig zijn naar de
redelijke en onvervalschte melk van
Gods Woord. Die zich aan dat Woord
begeeren te onderwerpen; zich door
dat Woord laten leiden; zich tot dat
Woord aangetrokken kennen en zich
in dat Woord verlustigen, wetend dat
de opening van dat Woord licht geeft,
om daardoor op te mogen wassen in
de gena en kennisse Christi. Gelijk
van Ruth, de Moabitische, is hunne
keuze oprecht en standvastig.
Zij worden genaamd kinderen des
AUerhoogsten, die, hoewel zij dage-
lijksch te kampen hebben met hunne
veelvuldige zwakheden en gebreken
en aan velerlei beproevingen en noo-
den zijn onderworpen, toch den Heere
in onverderfelijkheid liefhebben. Neen,
nooit zullen zij den aard van hun gees
telijk kindschap verliezen.
Zij worden genaamd kinderen Gods,
allen die in Zijnen Naam gelooven.
Gegeven van den Vader en losge
kocht uit de zonde en toegebracht
door den Heiligen Geest, eigent Chris
tus hen Zich toe als Hoofd en Man
van Zijn kerk, zeggende: „Zie, Ik en
de kinderen, die Gij Mij gegeven hebt.'
Zij worden genaamd kinderen der
kerk, namelijk van Jeruzalem, dat bo
ven is, dat vrij is, hetwelk is onze al
ler moeder.
Waarlijk, geen vorstenzoon op aar
de is meer bevoorrecht, geen konings
kind gelukkiger. In Gods huisgezin
ingevoegd, deelen zij in Vaderlijke
verzorging en beschutting; in Vader
lijke gunst en onderrichting. Niet dat
allen zich hun kindschap welbewust
zijn. Dan is een tweede genade noo-
dig, om tot de zoete wetenschap te
worden geleid, dat wij kinderen Gods
zijn. Als maar de Heere doortrekken
mag om ons van alles, ja van ons
eigen leven af te snijden, want de
Heere doet een afgesneden zaak op
aarde, in het binnenste van Zijn kin
deren. Dat valt niet mede. Als alle
voorgaande genietingen en vertroos
tingen wegvallen en we in onze ver
lorenheid worden ingezet, en het recht
Gods zijn loop hebbe in ons. Neen,
dan blijft het niet bij een toestemmen
en toevallen van dat recht Gods, maar
het wordt omhelsd, we krijgen het lief
en hebben 'n welgevallen in de straffe
onzer ongerechtigheid. God wil Zijn
kinderen daar hebben, dat zij Hem als
hoogste Rechter gansch billijken in
Zijn recht en zij Hem in Zijn deugden
van rechtvaardigheid en heiligheid
zoo beminnen, dat zij de verheerlijking
van die deugden stellen boven hunne
behoudenis. Maar dan zal ook vervuld
worden wat de Heere getuigt: „Die
Mij eeren, zal Ik eeren."
O, wat valt het dan der ziele mee,
waar Christus aan het hart gegeven
wordt van den Vader en de Heilige
Geest getuigenis geeft met onzen
geest, dat we kinderen Gods zijn.
Van den Heere geleerd, allen, niet
één uitgezonderd. Alle uitverkorenen
des Vaders zullen toegebracht worden
en tot de kennis der zaligheid geleid
worden.
Neen, dat zal niet feilen. De minste
in het koninkrijk der gena valt onder
het zegel der Godsbelofte: Ik zal u
onderwijzen en u leeren van den weg
dien gij gaan zultis daarom een van
God geleerde. Dat gaat alle wijsheid
der wereld te boVen. Het scherpst
vernuft kan in de wetenschap der
heiligen niet indringen, want ..de na
tuurlijke mensch begrijpt niet de din
gen die des Geestes Gods zijn; want
zij zijn hem dwaasheid en hij kan ze
niet verstaan, omdat zij geestelijk on
derscheiden worden. Doch de geeste
lijke mensch onderscheidt wel alle din
gen, maar hij zelf wordt van niemand
onderscheiden." En Christus zegt:
„Ik dank U, Vader, Heere des hemels
en der aarde, dat Gij deze dingen voor
de wijzen en verstandigen verborgen
hebt en hebt ze den kinderkens ge
openbaard."
O, hoe gelukkig zijn ze toch die on
der die kinderen gerekend mogen zijn,
om wijs gemaakt te worden tot de za-
hgheid. Immers Gods raad tot zalig
heid in Christus kennen we van na
ture niet. Het heilgeheim tot zaligheid
is ons verborgen. We zijn verduisterd
in ons verstand en vervreemd van alle
leven Gods. Het deksel van blindheid
ligt zwaar op ons. En wat nog het
droevigste is, wij hebben behagen in
de duisternis. Wij hebben de duister
nis liever dan het licht. Maar waar
het Gode behaagt ons te leeren, daar
vallen de schellen van de oogen. Ge
trokken wordend uit de leugen, leeren
wij de Waarheid verstaan. Hoe geluk
kig de mensch die naar Hem hoort;
dagelijks wakende aan Zijne poorten,
waarnemende de posten Zijner deu
ren. Hoe klein is het getal in deze fel
bewogen tijden.
In deze door en door materialisti
sche eeuw. waarin de wijsheid der we
reld den boventoon voert, waarin don
kerheid de aarde bedekt en duisternis
de volken, waarin het zedelijk bewust
zijn meer en meer teloor gaat, waarin
terugkeer tot het heidendom bij het
afgodisch vereeren van allerlei licha
melijke oefeningen het ergste doet
vreezen, kan het niet luide genoeg
worden uitgeroepen, dat de wereld
haast voorbijgaat met al hare begeer
lijkheid, dat al de wijsheid der wereld
slechts dwaasheid is voor God. De
wijsheid dezer wereld wortelt in den
mensch, is gekant tegen God en Zijne
Waarheid, is gewapend tegen Chris
tus. Zij vergoodt den mensch en voert
dan ook ten verderve. Aanschouw het
in deze dagen. De volken bereiden
zich tot den ondergang.
Maar de wijsheid, die van boven is,
heeft hare kinderen, heeft hare eigen
kinderen, heeft hare billijke kin(Jeren,
namelijk die geboren zijn uit den
Geest, getrokken uit de duisternis,
vereenigd met Christus, tot leerlingen
Godes gemaakt.
Die zijn de vermakingen, het erf
deel, de vruchten, de liefhebbers en
kroon van de opperste wijsheid, die
hare kinderen leert en die zelf ge
rechtvaardigd wordt van hare kinde
ren. Welgelukzalig zijn ze, die van den
Heere geleerd zijn. 1
Ds. B.
Neem dadelijk 'n
en die migraine trekt weg!
Binnen 'n kwartier voell Ge U als her
boren. Ge hebt Uw dag gered! Wer
ken verrassend snel. Onschadelijk!
Per koker van 13 stuks -12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
GARANTIE ^\^"^'"^^"i^T^PB?jFS'?
IIAI1DEIU1IEUWS
Gevestigd te MlddeUuucvb Prins Hendiikstr. 122 C Giro 167930 i Foctbox I Tel. 17,
Baksmtoor voor Zeeland: St. Maartensdflfc, Markt, Tel^. 59.
AdvertwiÖe»prSi 20 cent pet regel. Reclames 40 et.: Dtonsi»
aanvragen en aanbiedingen van 1-6 regeb 80 Boekxaan.
kondiging 10 cent per regel - Contracten belangifc lagm.
Abonnemeatspigs 85 cent per 3 maanden bQ vooMtitbetalIng.
Vorschgnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal fu w«ek.
AfxonderIB» nummert 5 cent Buitenland Bfuldea pn lux
En al uwe Idnderen zullen van den
Heere geleerd zijn.
Jes. 54 13a.
Alsnog verklezingsrumoer Rome
en.de coalitie Rome en Bood
Reclame vap de S.D.A.P.
De tegenstellingen zijn in ons leven vaak
groot. Nauwelijks zijn de dagen voorbij
waarin ons de Opstanding des Heeren ge
predikt is, of wij worden weer bestormd
door de papieren propaganda van de par
tijen, die zich opmaken om de Statenver
kiezing in de door haar begeerde banen te
leiden. Ik zou niet gaarne de beteekenis
dier verkiezing verkleinen. Er staat teveel
op het spel dan dat wij ons er maar niets
van zouden aantrekken. De Nationaal Soci
alisten belagen onze vrijheden, de Sociaal
democraten, zich losgemaakt hebbende van
de ordeningen die de Heere in Zijn Woord
gegeven heeft, komen op voor de stoffelijke
belangen van het volk en zien in de overheid
het instrument om al datgene tot stand te
brengen, wat het volk ;net eigen middelen
zich niet verwerven kan. „De Staat moet
het doen," ziedaar wat de grond hunner
leuzen is. En hoe meer de Staat doet, hoe
ontevredener het kiezersvolk wordt en hoe
meer alle particuliere krachten worden ver
lamd. Intusschen zit de Roomsche partij
ook niet stil; zij maakt een geweldige re
clame, daarin gesteund door het dwingend
advies der geestelijken. Ja, er is geen land
aan te wijzen waar de Roomschen zoo wel
varend verkeeren, waar zij zulk een groo-
ten invloed hebben als in Nederland. Bij het
streven naar de opperheerschappij zijn zij
weleer dapper geholpen door de liberalen,
die aan de Staatsscholen den Bijbel hebben
ontroofd en zijn zij later op 't paard getild
door Antirevolutionairen en Christ. Histo-
rischen, uit wier hand zij verkregen: rijke
subsidies voor hun scholen, gestichten en
kerken, een gezant bij den Paus en proces
sies, dat zijn rondgangen met den ouwel
over den publieken weg. Dat laatste bestaat
tot heden alleen in het Zuiden dés lands,
maar reeds in 1922 verklaarde Prof. Rut
gers namens de A.R. in de Kamer, dat,
ofschoon hij aan dien rond,gang geen eere
kon bewijzen, dit toch geen reden zou zijn
om aan de R.K. die processies ook in het
midden en Noorden des lands te weigeren.
Voor Rome is en blijft de deur dus open.
Men moet wel totaal blind zijn orn de fa
tale gevolgen van ïjulk een politiek niet te
doorzien. Straks als de Roomschen den tijd
gekomen achten, trekken de processies door
de straten en zal, wie niet knielt of het
hoofd ontbloot, wel aan den lijve of in zijn
nering worden afgestraft. En dat in het
land der martelaren! Eln dat in het Neder
land, waar nog de kandelaar der zuivere
Evangelieprediking staat, terwijl God die in
andere landen vrijwel geheel heeft weggeno
men.
Ja, er zijn heel wat moedige lieden in
ons land. Zij zijn niet bang van Rome, zij
durven hen wel vrijheden toestaan. „Want
ziet U, alleen met de H. Schrift wordt Ro
me wederstaan, dat is ons eenigste wapen!"
Mij valt het echter op, dat juist uit die
kringen der moedigen, der evangelie-men-
schen, der neo-calvinisten, zoo menige over
gang tot de Roomsche Kerk gemeld wordt.
Velen vragen ten slotte met Pilatus, wat is
waarheid? en vallen Rome in de armen.
In de protestante kerken komen de Room
schen zingen, de studenten van Kampen,
bestemd om de GerefLeer straks te bren
gen, laten zich in de kloosters de R.K. leer
uiteenzetten o, Rome is zog zachtaar
dig, zoo lief En haar leer zoo verleidelijk;
de mensch kan er zoo bij blijven leven, ter-
vrtjl de strakke, straffe leer der Geref. Kerk
vaders den ouden mensch (naar Gods
V^Toord) den keel afsnijdt. Maar, om dan het
leven dat uit den Verrezen Christus is, hem
te heerlijker toe te eigenen.
Genoeg er van, een ieder denke maar eens
rustig na over de verschijnselen van onzen
tijd en over zijn roeping bij de komende
stembus!
Alleen nog dit. De R.K. Staatspartij kan
twee kanten uit. Als 't wat erg lang duurjt
eer de coalitie haar de eindoverwinning
brengt, dan kan zij ook met de S.D.A.P.
samengaan, want die 2 partijen hebben sa
men een absolute meerderheid. Roomsch en
Rood! Van de rooden kunnen zij morgen
aan den dag alles gedaan krijgen: gezant
bij den Paus, Processie's, kerken en .kloos
ters er bij! En dan voeren zij samen het
program ,der S.D.A.P. uit. De R. Katholie
ken behoeven er niet om te bedelen.
Daarom, het verloop is zeer belangwek
kend. Laten wij er op letten. Wee, als Rome
en de S.D.A.P. zullen samengaan. Dan ligt
heel de ethische- neo-gere'formeerde kliek
in den hoek! Dan krijgen zij als dank een
trap, dan is de ministerssteek voor goed
van 't hoofd geslagen. Gebeurt dat, komt
die tijd, dan zal het mijn taak zijn de la-
menteerende broeders hun schuld voor te
houden, het verraad aan Gods Waarheid en
Kerk gepleegd.
De S.D.A.P. spiegelt de kiezers voor
oogen, dat de Provincie koeien met gouden
horens levere!' 't Is gewoonweg belachelijk.
Groote werken moet de Provincie uitvoe
ren. Alsof een provincie de millioenen voor
't grijpen heeft. Zulke werken vorderen b.v.
een aparten dienst ter voorbereiding. Naar
de mate van haar kunnen doet elke pro
vincie aan werkverschaffing. Is het de be
doeling de Provnicie belastingen te verdub
belen of verdrievoudigen Dat men zulks
er dan bij zegge!
Ja, maar, ,,ze doene niks." Zoudt U dat
denken? Dan bent U erg mis. Ik weet al
leen dit van Zuid Holland, voor het droog
leggen van een moeras bij Gouda schonk de
Provincie onlangs f 7d00.uit haar kas
behalve wat er aan andere kosten nog bij
komt. Aan werkloozensteun besparen dan
wel de gemeenten, maar de Provincie krijgt
er niets van.
Bovendien: heel de belasting opbrengst
van Zuid Holland haalt nog niet vier milli-
oen gulden per jaar. Daar moet gansch de
Provincie mee bestuurd worden. En, let wel,
van die bijna vier millioén gulden geeft de
Provincie: 1% millioén, dat is Ibijna de helft
weg aan subsidies voor: verpleging van ar
me krankzinnigen idem voor behoeftige ze
nuwlijders, voor openluchtscholen voor zwak
ke kinderen, voor bestrij,ding van tuberculo-
sen, voor verpleiging in sanatoria, voor va-
cantiekolonies voor arme schoolkinderen,
voor blinden en doofstommen, voor baker
cursussen en wijkverpleging.
Is dat soms onbeduidend? En dan te we
ten dat alle Provnicies dit vrijwillig doen.
Er is geen enkele wet die dat voorschrijift.
En mits dezen: de S.D.A.P. moet maar
kalm aan doen! Jaagt zij de finantiën van
de Provincies in 't honderd, dan zijn de
eerste slachtoffers al de ongelukkigen, hier
boven bedoeld. Want dan wordt spoedig al
wat onverplicht is ter dege besnoeid.
Moet het daar soms heen?
WAARNEMER.
Om nog even op „de scheerwinkel" terug
te komen: niet altijd gaat het over jan-en-
alleman; niet altijd is het kwaadspreken
over dezen en gene; er worden ook wel
eens andere dingen „verhandeld."
Daar heb je bijvoorbeeld de verkiezingen,
die voor de deur staan. Geloof maar, dat
daarover ook een woordje wordt gesproken.
En wat een onzinnigheden werden er dan
opgedischt! Hoe korter het bij de vastge-
stelda datum gaat komen, hoe grooter de
woordenstroom over dat onderwerp gaat
worden.
Nu is het in Zeeland voor 't grootste ge
deelte zóó, dat er gestemd wordt naar de
kerkelijke partijen. Om een voorbeeld te
noemen: het komt sporadisch ,voor (slechts
enkele gemeenten), dat een Hervormde an
ders zal stemmen dan C.H. De trouwe leden
van de verschillende kerkgroepen kom je
zóó al indeelen. De menschen weten het van
elkaar wat ze straks stemmen zullen. Het
dagblad „De Zeeuw", in A.R. handen, wordt
door velen gelezen, maar nu moet je niet
denken, dat iemand, die lid is van de Her
vormde Kerk, zijn stem zal geven aan een
candidaat, die door „De Zeeuw" wordt aan
bevolen. Zoo muurvast zit het er in: Je
bent Hervormd, dus C.H. (Het spreekt van
zelf dat ik hier in 't algemeen spreek; over
de groote massa.)
Zoo wordt het voor de klanten van den
barbier eigenlijk een gemakkelijke zaak om
over de politiek te spreken aan de eene
kant, maar aan de andere zijde is alles wat
in 't werk gesteld wordt om iemand voor
zijn partij te winnen, vrijwel nutteloos.
Maar er komen ook in de scheerwinkel
van die naamloozen, groote vraagteekens,
vooral onder de jongeren, die óf nog niet
mogen stemmen, óf pas aan de strijd" mee
doen. Onder dat jonge geslacht zijn er ge
noeg, die met de oude sleur gebroken
Wnnnii ih -werking van AKKEKlJta
hebben en niet meer hetzelfde paadje be
wandelen als de ouderen gewoon waren te
gaan.
En deze maken meestal nogal wat van d'r
neus.
Nu is de barbier een wrjs man; hij ia o
zoo kalm en strikt neutraal. Ook van hem
weet iedereen wat hij stemt. Hij loopt er
echter niet mee te koop: hij heeft een zaak,
nietwaar, en moet met iedereen goeie
vrienden blijven. Hij knipt en scheert goed;
dat mag ook wel, anders gaan de menschen
weg. Maar met „goed bedoel ik ook „voor
zichtig." Het gebeurt n.l. dat iemand, die
onder het mes zit, 't niet kan laten om. een
woordje er tusschen te gooien, endat is
gevaarlijk. Maar de barbier voelt het wel
licht, warmeer de uitbarsting zal komen en
voordat de mond wordt geopend en het ge
zicht ineens in een andere plooi komt,
strijkt de baas kalm zijn mes af aan 't pa
pier, kucht even, en schraapt weer verder.
Zonder bloedverlies kan de „patient" de
scheerstoel verlaten.
Wanneer je nu een weinig aanleg hebt
om gezichten te bestudeeren, dan zie je
toch, als je opmerkzaam bent, dat de bar
bier even op zijn klein snorretje tracht te
bijten, als ze teveel mooie dingen van de
N.S.B, zeggen. De laatste weken komt dat
niet veel voor, want door de onverwachte,
groote gebeurtenissen in het Duitsche Rijk
heeft' Mussert toch wel een beetje slaag
gekregen, want de algemeene opimie van
de menschen is toch, dat het niet door de
beugel kan wat Hitler doet en Hitler en
Mussert, nietwaar? meer hoeven we toch
niet te zeggen.
Omgekeerd gebeurt het ook wel, als er
bezadigd gesproken wordt, dat je bij fijne
waarneming kunt opmerken, dat het koren
op de molen van den barbier is. Het inzee-
pen gaat soepeler, de knipjes van de schaar
gan in regelmatiger rythme, kortom, je
kunt het geen naam geven, maar er is ver
schil.
Ja, die jongeren, die kunnen al wat klaar
maken! Was er laatst toch een man, die
niet schermt met groote woorden, maar die
soms woorden zegt, die priemen als een
naald en steken als een dolk. Iemand, die
echt spijkers met koppen slaat. Het ge
beurt dan, dat het een oogenblik stil is,
zoo akelig stil, dat een minuut wel een uur
lijkt. Dan moet er iets gedaan of gezegd
worden, want die zwijgt stemt toe, niet
waar? En er zijn er die niet graag zouden
willen dat genoemde man het laatste woord
zou hebben. Hoe langer zoo'n stilte duurt,
hoe dieper het gesproken woord inwerkt en
kracht doet! 't Gebeurt dat er dan iemand
zijn pijp aansteekt, zonder dat het eigen
lijk noodig was, zoomaar om de korte, on
draaglijke stilte te verbreken. En als ,dan de
barbier zegt asjeblieft" als hij een klant
heeft behandeld, dan kUnkt zijn woord als
een verlossing uit het akelig zwijgen.
Om nu nog even op dien man terugt te
komen: hij had het dan erover, dat op bijna
alle strooibiljetten maar gesproken werd
over het stoffelijke; er werd maar beloofd,
en dit zou beiter gaan en dét zou niet meer
voorvallen als die candidaten aan 't roer
zaten, maarzei hij, over het verre af
wijken van den levenden God wordt schier
niet gerept. Het breken met de nationale
zonden, daar geen woord van. En dat zou
eerst moeten gebeuren: terugkeeren op de
paden, die we verlaten hebben
Toen was het maar een heel klein oogen
blikje stil, want daar stoot ineens een op-
