CmWEEKBLADÖpGED.GROnDSU^GvöÖRDlZUID-H0aEnZCClJW3^^ EILAnDEM
N.V. ÜITGEVERSMAATSCHAPPU „EILANDEN-NIEÜWS"
Het Tsjecho-Slowaaksch
probleem.
Hitler blijft eischen.
He Jaargang
WOENSDAG 28 SEPTEMBER 1938
No. 976
Indrukken uit den Raad van
Middelharnis
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
Hoofdpijn, Kiespijn. Sen"m'e?blj
altijd een poeder of cachet van Mijnhardt.
aan
BUITENLAND
Vóór 1 October a.s. wil hij
Sudetenland bij Duitsch
land zien.
CAMEE PASTILLES
Verpakt in fraaie goud-Bonbonnières
Prijs f. 1.- en 50 et.
IIAnDErUIIEUWS
UITGAVE VAN
Advertenlie^^ 20 cent pet regel. Recl«mes 40 et.; Dtenst*
aan vragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boek'aan'
kondiging 10 cent per regel Contracten belangi^ lager.
Gcvestilgd te Middelhaxnis Prins Hendiikstr. 122 C Giro 167930 i Postboz 8 Tel. 17.
Bijkantoor voor Zeeland: St. Maartensdiypk, Markt, Telef. 59.
Abonnementspi^s 85 cent per 3 maanden bQ vooruitbetalijig.
Verschgnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per weelc.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland B juldexi "SUs jaaz
%tf
II.
Al is Tsjechof'Slowakije als staat nog
slechts 20 jaar oud, de daarin wonende V;ol«
ken hebben vanzelfsprekend een eeu-wieni*
oude geschiedenis. Zooals we reeds mee'd!e)et=
den, kwamen in de tijd der Volksverhuizing
de Tsjechen in Bohemen en vonden er eeii»
door de Germaansche stammen vrijwel vep"
laten gebied. Omstreeks 870 werden deze
heidensche Slaven gechristianiseerd door dfe
arbeid der Evangeliepieldik^rs CyriHus en
M'ethodïus en kort daarna erkenden zij den
Keizer van het Heilige Roomsche Rijk als
hun heer. De Slowaken kwamen al spoedig
onder de heerschappij der Hongaren. Van*
af 900 ongeveer begon de germaniseerendle,
invloed der Duitsche Keizers op de Tsjechen
De geestelijkheid' der toen nog aBeenheier'*
schende Roomsche Kerk was overwegend
Duifsch en ook de in 1348 te Praag" gestich«<
te universiteit was voor 't grootste deel in
Duitsche handen. Ook de strijd van den bei»
kenden martelaar Johannes Huss, die iri
1415 te Constanz werd verbrand en van de
naar hun genoemde Hussieten in de oorlog
van 1419 tot 1436 was behalve een gods^*
dienststrijd niet minder een strijd' van de.
Tsjechen tegen het Duitsche element, dat
door Keizer Sigismund zeer werd begun*
stigd. Huss is daarom nog a|ltijd één van de
nationale helden der Tsjechen. Gedurende
een ee,uw was Bohemen toen tamelijk vrij'
en zelfstandig, dOch in 1526 geraakten de
Tsjechen onder de heerschappij! der Habs*
burgers, die in Weenen zetelden en zie zijn
daarondeir gebleven tot 191?! toel Wel heb*
ben ze meermalen gepoogd hun zelfstan*
digheid te heroveren, b.v. in 1618, toen met
de Boheemsche^ opstand de Dertigjarige oor<»
log begon, welke ook in hun land ve^*
schfrikkelijke verwoestingen aanrichtte en db
bevolking tot een derde terugbracht. Zij
verloren echter zoowel op nationaal als op
godsdienstig gebied het pleit en langzaf»
merhand werd het Tsjechische element te*
ruggedrongen en het Duitsche versterkt.
De Tsjechische taal verloor terrein en die
germaniseering ging gestadig voort, mede
met behulp van vele Duitsche immigranten.
Vanuit Weenen werd door de Roomsche
Keizers ook voortdurend gewerkt aan de
kathohseering van Bohemen, welke zoo in*
tens werd doorgevoerd, 'dat in het land van
Huss in 1780 nog slechts 50.000 niet*Katho*
lieken waren. De Tsjechen zuchtten eeuwen*
lang onder Duitsche en Roomsdhe druk
en als zij de kans schoon zageji, poogdenj
zij tot opstand te geraken. Zjoo probeerden
zij in het bekende reivolutiejaar 1848 bet
Oostenrijksche juk van zich af te schudden
dbch Praag werd onderwipipen. En ondelr
de lange regeering van Keizer Frans Jozel,
die van 1848 tot 1916 de kronen van.O(os<'
tenrijk en Hongarije droeg, werd het vjoor
hen niet beter. Bohemen werd vanuit Wee<«
nen en Slowakije vanuit Bud'apest geregeerd',
doch de onderdrukking vernietigde niet
de vrijheidszin van het volk' en men ho|opte,
dat 'de dag; der bevrijding nog e'ens zou
aanbreken.
In de jaren voor de werield(ooriog werd
de regeering te Weenen wat ,soepie|ïer. Er
kwam een vrije pers, Tsjechische scholen
en een eig|en Universiteit. Ook dte politie^
ke organisatie begon zich baan te briekenl.
Reeds in de laatste decennia der 19e eejuW
begon de bevrijdingsactie der Tsjechen zich
op politiek gebied te ép^ri. gelden. Het was
met name de latene President van Tsjecho*
Slowakije Thomas Masarijfc, die de grond*
legger is geworden van dfe Staat en dien
men met recht de naam van Pr!esid|enf!i'
Bevrijder heeft g'eschonken.
Deze Thomlas Masarijk, die van Slowaak*
sche afkomst was, werd' in 1850 in M'oravie
geboren wit arme ouders. Hij studeerde
en werd op 32»'jarige leeftijd' professor aan
de Tsjechische hoogeschool te Praag, wat
hij tot in 1914 gebleven is. In 1891 werd hij
dbor de Jong*Tsjechen, die voor de onaf*
hankeüjikheid van Bohemen ijverden, tot hd
van het Oostenrijksche parlement gjekozfen.
Bij het jiitbreken van de wereldoorlog kwa*
men de Tsjechen voor een moeilijk vraag*
stuk te staan. Zij voelden er niets volor
in het Oostenrijksche leger te vechten, want
een overwinning van dat land zou hu» leeid
nog verzwaren. Bovendien moesten ze dan
tegen hun Slavische rasgenooten, de Russen
en Serviërs, strijden. In Weenen begreep
men dit blijkbaar en daarom liet men int
Augustus 1914 een groot aantal Tsjechische
en Slowaaksche leiders arresteeren. Masa*
rijk slaagde erin te vluchten ^n kwam in
Italië en Zwitserland, later in Londen,
Hyl werkte nu in het buiteinland krachtigi
aan de vrijWlfing van zijiti land Hij!, die;
reeds in zjjn jeugd' het |jden ziijbs volks
had gezien, had er steeds naar gestreefd
Bohemen en Slowakije vrij te maken. Eerst
meende hij', dat dit kon in een federatieve
Oostenrijksche staat, doch gedurende de
oorlog kwam hij meer en meer tot d«(
overtuiging, dat een geheel onafhankelijke
Tsjecho*Slowaaksche Staat het ideaal moest
zijn. Voor de verwezelijkingi daarvan was
echter noodig de volledige uiteenspatting
der Oostenrijksch*Hongaarsche monarchie.
Bij een overwinning der Geallieerden zou
deze echter zeer waarschijnlijk zijn endaar*
om kozen de Tsjechische leiders in de
Wereldoorlog de zijde der Entente.
De vriend en medewerker van Masarijk
was Ednard Ben,esj, die tevens zijn schoon*
zoon werd. Deze bekwame diplomaat, thans
president van het zoo bedreigde land, werd
in 1884 geboren. Hij studeerde te Praag
O'.a. bij prof. Masarijk en ging in 1905 naai
Parijs, waar hij verder studeerde. Dat ook
zijn belangstelling toen reeds uitging naar
de vrijwording van zijn volk, blijkt wel uit
de -titel van zijn dissertatie, waarop hij' in
1907 te Dyon promoveerde: „Het Oosten*
rijksche vraagstuk en de Tsjechische kwes'
tie". Hij vertoefde ook een jaar in Berlijn
en werd in 1912 lector te Pr'aiag!.
Toen de oorlog uitbrak', organiseerde hij
een inlichtingendienst, die Masarijk', Welke
in het buitenland woonde, op de hoogte
hield en maakte ook zelf menige buitenland*
sche reis. Het werd een geheime revolutio*
naire beweging, ook' aan het front. Duizen?»
den Tsjechische en Slowaaksche soldaten
liepen, vooral in het Oosten, naai
den vijand over en vormden er in Rusland
Tsjeschische legioenen. Het benoodigde geld
voor de actie kwam voornamelijk ,uit Ame*
rika van rijke landgenooten. Langzamer*
hand werd het echter ook voor Benesj in
Praag te gevaarlijk en daarom vluchtte hiji
in 1915 naar Zwitserland, waar hij zich
bij Masarijk voegde. Zijn vrouw» de dochter
werd gearresteerd en bracht 2 jaar in de
gevangenis doorl
Masarijk, Benesj en Stefanik, de derde in
het driemanschap, een vUegerofficier stich*
ten nu te Parijs een Tsjechische Nationale
Raad, waarvan Masarijk voorzitter en Benesj
secretaris werd. Ddt orgaan had de leiding
in de nationale strijd en vertegenwoordigde
de Tsjechen bij' de Entente*mogiendhed'en.
Deze gingen nu onder de gestadigde beïn*
vloeding van Benesj, die al spoedig als de
diplomaat optrad, begrijpen, dat Oostenrijk
Hongarije moest uiteenvallen. En zooals
de beroemde pianist Paderewski in die tijd
het pleit voerde voor een nieuwe Poolsche
Staat, zoo pleitten Benesj en Masarijk voor
hun Tsjechen en Slowaken.
Intusschen waren er in Rusland na de
revolutie van 1917 aldaar Tsjechische ba*
taljons achter het front gevormd, die doox
Siberië heen naar het Westfront wilden. Zij
opereerden tegen de Sovjets, namen miet
5.1000 man Samara aan de Wolga in en
met 15.000 man Wladiwöstok, de Russische
Oorlogshaven in Siberië tegenover Japan.
Zij waren toen in Siberië de baas. Velen
zijn er gesneuveld en gestorven en na ve^
avonturen bereikte na den oorlog een deel
van hen het vaderland.
Nog voor de wapenstilstand werd geslo*
iin, proclameerden Masarijk en Benesj op
28 October 1918 te Parijs de vrije Tsjecho*
Slowaaksche Staat. Het genoemde drieman*
schap vormde de voorloopige regeerin^.
Tien dagen tevoren had' President Wilson
geëischt, dat Oostenrijk aan zijn volken
h.^i zelfbeschikkingsrecht zou geven. Dit
Was de doodsteek voor de Habsburgsche
monarchie. Een, paar dagen later brak in
Oostenrijk de revolutie uit; Keizer Karel
legde de kroon neer en Oiostenrijk werkt
een republiek, terwijl de andere volken stre*
den voor hun grenzen. Polen en Ruthenem
twisten ons om een deel van Galicïë;
Tsjechen en Hongaren raakten slaags icn
zoo giscte het geweldig in de o,udie monar*
chie. Het was de overgang naar de riieuwie
tijd. De ballingen konden nu naar hun land
ter.ugkeeren; Benesj bleef echter nog bijna
een jaar in Parijs om daajr als vertejgenf»
woordiger van T.S. nu Minister van
Buitenlandsche Zaken aanwezig te zijtn
bij de vredesonderhandelingen.
Op 14 November 1928 kwam dfe Nationale
Vergadering te Praag bijeen onder voorzit*
terschap van Dr. Kramar. Deze beloofde
den Diuitschers rechtsgelijkheid. Masarijfc,
die toen nog in Amerika vertoefdjei, werd
met algemeene stemmen tot eersten Presi*
dent der Republiek gekozen. Hij heeft dit
hooge ambt, dat hij' in het laatst van Dej*
cember 1918 aanvaardde, bekleed tot De*
cember 1935, dus 17 jaren lang. Toen
meende hij vanwege zijn hoogje puderdom
bijl Was toen 85 jaar t t-e moieteto
altreden. Zijn vriend Benesj W^xd Op zijn
verzoek tot zijn opvolger gekozen. In 1937
is hij, betreurd door het gansche volk, dat
hem vereerde als een vader des vaderf
lands, gestorven.
Over de grenzen van de nieuw» Staat
was men bet niet dadelijk eiens. Beneisj
wilde de historische grenzen van Bohej»
men, M'oravie, Silezië en Slowakije;. Dfe
SiudetensDuitsdhjeris veTla^;g{die»: echten aan*
jslinitjnig bij Oo'sftonrïjk! (niet bij Duitschland
dusi waartoe zij trouwens nimmer hebben
behoord.) Bij de vrede van Saint*Geimain
moest Oostenrijk de onafhankelijkheid er»
kennen van Tsjecho*Slowakije en werden
door de Parijsche heeren de grenien van
dit land vastgesteld, zooals ze nu 20 jaren
geweest zij'n. Het land der Sudeten*Diuittf
schers werd' niet bij Duitschland gevoegd,
omdat:
Ie. deze gebieden nömmer deel hiebben
uitgemaakt van het Doütsche Rijfe.
2e. deze streken met hun steenkolen en
ertsen en industrie voor T.*S. nood*
zakelijk waren als aanvulling vpor
de Tsjechische landbouwgebieden.
3e;. het land anders strategisch in een
onhoudbare positie verkeeren zou,
daar de natuurlijke verdedigingslinies
loopen over de omringende gebergten.
Hongarije, dat als o'^erwonnen land werd
behandeld, verloor grcmte stukken, die door
Slowaken werden bewoond, benevens 750.0CO
Hongaren, welke nu haar het moederland
terugwillen. De grenzeè van de nieuwe staat
Polen werden ethnqgrafisch vastgesteld,
doch tijdens de Pooïsch*Russische oorlog
in 1820 veroverden dei Tsjechen het gebied
van Teschen, zoodat é;en 80 a 100 duizend
Polen onder de Tsjecbische regeering kwa*
men te staan, die nu' evtn^xscis docw hun
moederland worden ppgeëischt. Engeland en
Frankrijk schiepen ten' Z. van Duitschland
een staat, die in Midden*Europa een slagt*
boom moest vormen (tegen een mogelijke
toekomstige expansie ;der Duitschers. Het
blijkt nu echter wel, dat T.S. niet in staat
i\ de opmarsch van het Derde Rijk' tegen
te houden, omdat het uit al te heterjOgene
bestanddeelen bestaat en de 'Westersche
mogendheden hun eigen creatuur in de steek
laten op het moment, dat het zijn functie
zou moeten vervullen.
^IjfWordt vervolgd.)
Mijnhardi's Poed«rs per stuk 8 er. Doos4.'>ct
Cachets, genaamd „Mijnhardtjes" 2st, 10 et Doos 50 et.
Onder de vroede vaderen van Mieneerse's
Raad heerschte langen tijd paix en vrede.
De vertegenwoordigers der verschillenda
groepen vogelen van diverse pluimagie
vergaderden vele malen in de grootste
eenstemmigheid.
pn ook Vrijdagmiddag zou dat naar alle
Waarschijnlijkheid weer het geval geweest
zijn, ware het niet, dat de S.D|.A.Pi.*fractie^
zooveel tijd voor zich had opgeeischt.
De schriftelijke vragen van genoemde
fractie, eerder in ons Blad aangekondigd,
kSvamen op het groene laken en op ietf*
wat tergende wijse rezen daaruit tal van
vragen.
Het uithoudings*veTmogen van den heer
V. d. Slik, was bewonderingswaardig nog
bewonderingswaardiger de kalmte van den
Voorzitter, die de vragen beantwoordde.
Totdat de vrager uit zijn rol viel,
en de ware gedaante van dezen roodf'ge;*
plekten vogel voor den dag kwam.
Op echte S.D.A.P.*wij'ze werd het: „ik
wil en ik zal" en zag de Voorzitter zich|
wel genoodzaakt de vreedzame dialoog te
beëindigen.
Die maat liep over toen de heprf v. d|.
Slik het Waterleiding*kantoor van „oplich*
ting" beschuldigde en toen toen is, om
het met Jaq. Perk te zeggen: „het zwijfeend
zwerk uiteengeborsten." De vredesduif was
de raadzaal uitgevlogen; de humor van
de heer Jan van der M'eide vermocht
niet, een andere sfeer te schlelpplen. Dfe pinet
Was er af.
Desalniettemin liet de geheele Raad de
S.D.A.P. in de kou staan.
Geen wonder ook, de ingediende voorstel*
len, welke werkverruiming' beoogden, waren
grootendeels als propaganda bedoeld voor
de S.Di.A.P. Het moest voorkomen, alsof
zij de menschen waren, die voor werkverrui*
ming zouden zorgen, en alsof dit den ajv
deren heeren nu eigenlijk' koud Uet.
De heer v. d. Slik' kon echter weten,
dat alles wat hij naar voren bracht de volle
aandacht van B. en W. had eni in ooide?:*
zoek voor uitvoering is. Nieuwe aspecten
werden door hem niet geopend. Ook niet
de middelen aangewezen, waaruit dit alles
betaald zou kunnen worden.
De heer v. d. 'Slik kon óók wete/n,i daü
het initiatief tot demping of overbrugging
der binnenkaai niet van hem' uitging, maar
dat reeds lang; te voren door andej^e leden
een vraag om een kostenberekening is ia*
gediend. Men had hem wat je noemt „door"
en inplaats van lauweren te oogsten, heeft
hij schromelijk gefaudeerd.
Ten opzichte van het geval de Man, die
door de Waterleidings*MaatschappiJ zou zijn
„opgelicht" heeft hij geen waardige politiek
gevoerd. Slimmer zou zijn geweest, wanneer
de verongelijkte had gerequestreerd, dan
zou die zaak misschien meer officieel zijn
behandeld.
Nog j)robeerde hij een andere kwesti|e
ter tafel te brengen, n.I. die der kojlenf'
tremmers aan de gasfabriek, maar hij^ zag
wel dat hij van tactiek moest veranderen.
Terecht voegde de heer Vermaas hem toe,
dat hij de zJken meer vertroefaeldte dan v(ei{«
helderde.
Nu is in troebel water, goed visschen.
Maar in dit geval moest de S.Di.A.F(. met
een leege kaar huistoe.
Bijl alle pO|Utiek verschil dat er bij raads*
leden is, is samenwerking goed mogeHjk.
Dat is meer dan eens bewezen. M'aari dan
moet men niet een deel opeischen dat men
niet toekomt, niet met andermans veeren
pronken en vooral geen insiauaties lan*
ceeren ook al is men vo%e(nB art. 53 der
gemeentewet onschendbaar.
Het prestige van den Raad is een kost*
baar goed, in het belang der gemeenschap
en der goede samenwerking is hiet gfef^
wenscht, dat die tactiek wordt gevolgd dat
ten allen tijde en bij alle verschil, dit pres*
tige wordt bewaard.
-"ZACHT VAN SMAAK - PRUS 70 cl
OVERZICHT
Sinds Vrijdag, toen ons buitenlandsch'
Overzicht werd geplaatst is de politieke he*
mei in het buitenland, nog zwaar bewolkt
gebleven. De spanning is niet va» de lucht
af.
Hoewel het onderhoud te Godesberg vol*
gens Chamberlain „geen volkomen misluk*
king" kon worden genoemd blijft de oor*
logsdreiging tot heden boven Europa hangen
Bij de laatste besprekingen die Chamber*
lain met Hitler heeft gevoerd, heeft deizei
zich bereid verklaard, de ontruimingi van
het Sudetenland, binnen de door Duitsch*
land gewenschte termijn te ondersteunea.
Het Diuilsche memoK^ndum
aan Praa^.
Aan Praag is door Duitschland een mei*
morandum overhandigd, dat luidt als volgt:
1. Terugtrekking van alle Tsjechische
strijdkrachten, politie, gendarmerie, douane*
beambten en grenswachten uit de te ont*
ruimen gebieden.
Dit gebied moet op 1 October aan'
Duitschland worden overgedragen.
2. Het ontruimde gebied moet in zijn ttf
genwoordigen toestand worden overgedraf
gen, d.w.z. zonder dat de militaire, econo,»
mische of verkeersinrichtingen, vernield of
onbruikbaar gemaakt zijn.
3. De Duitsche regeering gaat ermede ao'
coord, dat een gevolmachtigde vertegenwoor*
diger van de Tsjecho*Slowaaksche regeering
en het leger wordt toegevoegd aan het hoofd
kwartier van de Duitsche militaire strijd*
krachten, om de bijzonderheden van de
wijze van uitvoering der evacuatie te regCF»
len.
4. De Tsjecho*Slowaaksche regeering moet
onmiddellijk alle Sudeten*Duitschers die waar
dan ook op het gebied van den Tsjechen*
Slowaakschen staat dienst doen bij de miU^
taire strijdkrachten of bij de politie, ontslaan
en toestaan, huiswaarts te keeren.
5. De Tsjecho*Slowaaksche regeering moet
alle politieke gevangenen van Diuitsch ras
vrijlaten.
6. De Duitsche regeering is bereid toe
te staan dat voor 25 November uiterlijk
een volksstemming wordt gehouden
in nog nader vast te stellen gebieden.
7. Veranderingen in de nieuwe grens
De aangewezen verpakking voor op
reis en in den auto.
voortvloeiende uit de volksstemmingen moe^
ten door een Duitsch*Tsjechische of een
internationale commissie worden geregeld.
8. De volksstemming zelf moet geschiej»
den onder toezicht van een intecaationalej
commissie.
9. Duitschland stelt voor, dat een gezag'
hebbende Duitsch*Tsjechische commissie
wordt ingesteld, voor de regeling van alle
verdere details.
10. Gedurende de volksstemming moeten
beide partijen haar militaire strijdkrachten
uit de gebieden terugtrekken.
Praagi wijist Hitlm' eischen van
de hand.
De eischen in dit memorandum aan Tsje»
cho*Slowakije gesteld, gaan dus veel verder,
dan de voorwaarden, welke reeds vroeger
waren aanvaardt.
Chamberlain moet voor zij'n vertrek uit
Godesberg aan Hitler hebben doen weten,
dat hij aan de regeering van Tsjecha Slow
wakije de aanvaarding dezer nieuwe voor*
stellen niet zou kunnen aanbevelen.
MiabiUsatie der Tsjechien.
Vrijdagavond is de regeering van Tsjecho*
Slowakije bijeengekomen en heeft besloten
tot algemeene mobilisatie.
Praag heeft intusschen aan de ministers
van Engeland en Frankrijk doen weten, dat
zij er niet in kan toestemmein, zich ta
onderwerpen aan de door Hitler in het me*
morandum gestelde eischen.
Ieder voelt dus, dat de toestand nog
zeer gespannen blijft. Op het mobilisatie
bevel van Tsjecho*Slowakijje heeft Hitler
niet direct met de wapenen geantwoordt,
waardoor hij min of meer een be,ste kans
heeft laten voorbijgaan. Zou het tot müi*
tair geweld komen, zal hij de 'Tsjechen
zwaar verschanst vinden, en bovendien zou
het niet zoo lang duren, of Tsjecho*Slowaw
kije zou hulp krijgen. Meer dan ooit is dus
de toestand critiek.
M'ussohni heeft intusschen een rede ge*
houden, waarin hij zei, dat hij niet kon in*
denken dat de volkeren van Europa zich op
elkaar zouden storten.
Ook President Roosevelt uit Amerika
heeft aan Hitler in een zeer lang] telegram
den vrede bepleit. Met klem vroeg hij na*
mens 130 millioen Americanen om de on*
derhandelingen voort te zetten om daardoor
de geschillen tot een oplossing te brengen.
Gro|ote Riedle valn Hitfer.
Zondag heeft Hitler aangekondigd, Maandag
tegen 8.20 uur Amsterdamsche tijd een groote
rede te zullen houden in het Sportpaleis te
Berlijn, welke over alle Duitsche zendiers
zou worden verbreid.
In spanning heeft geheel Europa, om niet
te zeggen de geheele Wefcield de nede van
den Rijkskanselier tegemoet gezien.
In deze geruchtmakende rede heeft Hitler
herhaald, dat hij de overdracht van het Su^'
deten*Duitsche gebied voor 1 October blijft
eischen.
„Wanneer Benesj den Sudeten*Duitl*
„schers niet voor dien datum de vrijheid
„geeft, dan zullen wij de vrijheid haf
len," aldus de Führer.
Deze eisch, die hij nu stelde, zoo zeide
hij, was üjn laatste terrioriale eisch in
Europa. (Let wel: in Europa, zouden dan de
koloniën aan de beurt zijn?)
Sprekende over de strekking van zijn hier*
bovengenoemd memorandum, verklaarde Hit*
Ier, dat dit slechts beoogde den modus aan
te geven, waarop de door den president
der Tsjecho*Slowaaksche repubhek gedane
toezeggingen vervuld kunnen worden.
In zijn redevoering werden voorts twee
andere belangrijke punten naar voien ge*
bracht en wel om a. heit „Britsche legi*
oen," oudstrijders uit den wereldoorlog de
orde en veiligheid te laten handhaven in do
bezette gebieden, dus niet door Diuitsche
troepen; b. dat hij toezei om hét overge*
schoten brok Tsjecho*Slowakije te garandee<«
ren, als inderdaad alle minderheden kwes*
ties waren opgelost.
