ailUi/EEKEUADopGED.GQOnDSIAG vÖGAolZUID-HOaEÏiZECW^ EHAMDEn
Simon Gieke
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEUWS"
Zeer
tarieven
10e Jaargang
WOENSDAG 29 JUNI 1938
No. 950
Limonade
Wij belasten ons
I
HET DUITSCHE PROBLEEM
OFFICIEELE CRISISPUBLICATIES
IM VAN LOON, v.h.J.deKorte|
Autobusondern. „E.FA.O."
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
I van Yollenhoren's flesschen Bier
Tel 52 Middelharni»
De ketter van Scherpenisse
:1'
UITGAVE VAN
Advertentle«piys 20 ceat per regel. Reclames 40 et.; DiensH
aanvragen en aanbiedingen van 16 regeb 80 <X.; Boek«aan«
k<»idi(ging 10 cent per regel Coatraclen belangr^k lager.
Gevestigd te Middelhamis Prins Hendrilcstr. 122'C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17,
Bijkantoor voor Zeeland: St. Maartensdyk, Markt, Telef. 59.
Aboimementsprjs 85 cent per 3 maanden 1^ vooniitbetalinjt.
Verschdgnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per wed:.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
II.
Het is niet voor tegenspraak vatbaar, dat
de ontzaglijke groei van het nationalistisch
sentiment in Düitschland voor bet groot'»
ste deel een gevolg is van de napoorlog"
sche onderdrukking door het Versailkr Vre»
d«s»traclaat. Als men verklaren wil, hoe
het mogelijk was, dat Hitler zulk eem ge'
weldige aanhang kon krijgen, mloet men terug
naar 1919. Toen is de kiem gelegd voor
het Dluilsche nationaa^socialisme in de Fran*
sche stad Versailles. Als men daar te;n
huidigen dage de Spiegelzaal bezoekt, ziet
men er nog de historische tafel staan,
waaraan Clémenceau, Lloyd George en Wil*
son gezeten waren bij de plechtige onder»
teekening van het Vredestractaat. Zij waxen
het vooral de eerste die door hun
matelooze gestrengheid en wraakzucht aan
het Duitsche volk schier alle levensmogelijk*
heden ontnamen en het in een toestand
brachten, waarin het tot een wanhoopsstein='
ming moest geraken. En toen er een man
opstond, die met geweldige energie en zeld»
zame propagandistische bekwaamheid zich
aan hel Diuitsche volk als leider v'oorstelde
en het beloofde, hejt uit de slavernij der
mogendheden en uit de economische th
lende te voeren tot vrijheid, arbeid en
brood, toen was het vanzelfsprekend, dat
deze man het zelfbewuste volk der Dlii^
schers achter zich moest krijgen. Ook' zij,
die het met de nationaal«socialistische ides'
ologie, met zijn rassenleer, zijn anti'semie'»
tisme, zijn geweldmethoden, zijn staatsver»
heerlijking etc. niet eens waren., volgden
in groote massa den „Führer," omdat zij
in hem den man zagen, die Dfuit^chland
zou redden van de ondergang, die het op*
ir^ternatioTiaal gebied zou bevrijden van de
slavernij der voormalige vijanden en die
het in Duitschland zelf zou verlossen van de
dreigende gevaren van het communisme,
dat eveneens voor e en groot deel een pro*
duet was van de maatschappelijke ellende,
vcTioorzaakt door het dictaat van Versailles.
Dit nu vaststaande, zijn w'ij geneigd ons
af te vragen, of dan de dictators van Ver"
sailles niet een ontzettende psychologische
en historische fout hebben gemaakt, door
een volk van meer dan 60 milUoen zielen
in zulk een slavenpositie te brengen. Moe?
ten zij nu zelve niet worstelen met de pros'
blemen, die geboren zijn uit hun meedoo*
genloosheid? Iriderdaad: de Franschen, die
in 1919 DuitSchland eronder hadden, vreei*
zen nu hun opgestanen erfvijand, die her?
boren is onder de Hitleriaansche begeeste?
ring en is geworden een geweldige macht
in Europa.
Het is echter heel gemakkelijk, achteraf de
fouten aan te wijzen, door de groote man?
nen der wereldhistorie gemaakt. Die vraag
is: konden zij anders? Zij hebben aan
Duitschland een harde vrede opgelegd', die
volgens veler meening zeer onrechtvaardig
was. Dpch wat hadden zij moeten doen,
om een rechtvaardige vrede te verkrijgen?
Hadden zij dan de Duitsche koloniën mogen
afnemen, zijn grondgebied mogen verklei?
nen, zijn militaire macht mogen beknotten,
de herstelbetalingen mogen eischen Hadden
zij niets van dat alles moeten doeln en
Duitschland alzoo gelegenheid moeten geven
zich spoedig te herstellen, wat voor dit land
zooveel te gemakkelijker was, daar de oorlog
niet op zijn grondgebied was uitgevochten?
Ieder begrijpt, dat dit niet ging. Wanen
daarvoor de 1.400.000 Franschen gesneuveld?
Frankrijk met name had onnoemelijk zwaar
geleden. Er waren van 1914 tot 1918 ont?
zettende verwoestingen aangericht: 26.000
fabrieken en 450.000 huizen waren vernield,
12 millioen stuks vee verdwenen en 100
mijnen verwoest. Om de Noord?Fransche(
streken weer op te bouwen, was de enorme
som noodig van 75 milliard francs, onge?
veer het vierde deel van het heele Frani?
sche vermogen van voor de oorlog: En
iedere Franschman, die door de, verwoeste
streken wandelde, die de silhouetten zag der
half?ingestorte torens, de eindelooze puin?
hoopen der voormalige dorpen en steden,
de met mijnkralers en loopgraven bezette
landerijen, de gebroken bruggen, de ver?
nielde wegen en de soldatenkerkhoven,
waarvan dat bij Verdun met zijn 300.000
.graven wel het meest aangrijpende is
moest wel van meening zijrt, dat al deze na?
melooze ellende niet tevergeefs mocht ge?
leden zijn en dat een herhaling van deze
vreeselijkste aller rampen het land ten koste
van alles bespaard moest blijven. Daarom
was het noodig, Duitschland, dat na 1870
steeds meer en meer imperialistische doel?
einden ging nastreven, als het kon voor?
goed onschadelijk te maken. En dit was ook
voor ons land van belang. Want dit is ze?
ker, als Duitschland de oorlog gewonnen
had, en het had zijn wil aan Europa kunnen
opleggen, ook dan zou de kaart van ons
werelddeel er anders hebben uitgezien. Dan
zou het pan?germanisme zijn triomfen heb?
ben gevierd en zou ook ons land zeker
niet zonder kleerscheuren er zijn afgekomen.
Maar de mannen van Versailles hebben
hun doel voorbijgeschoten. De methoden
tot bereiking ervan hebben zoodanig ge?
werkt, dat na 20 jaren het resultaat nieii;
anders is dan een hernieiuwde en wellicht
nog gevaarlijker dreiging. Zij hadden er
rekening wke moeten houden, dat de span?
kracht van hÊt nationaal gevoel des te;
sterker wordt, naarmate het volk in grooteï
druk verkeert. En dit is de kortzichtigheid'
geweest van den Franschen Minister Clé?
menceau, dat hij de Duitschers schier tot
nationale wanhoop voerde, waaruit zij in een
geweldige nationalistische reactie opston?
den. Indien de veer niet zoo sterk gespannen
ware geweest, zou de terugslag niet zoo
hevig zijn aangekomen.
Want dit staat wel vast, dat het Duitsche
volk in de onderdrukking en in de ellende
zijn eenheid vond. Zoolang het ten prooi
was aan politieke verdeeldheid, hadden de
overwinnaars gemakkelijk spel. Doch toen
Hider het volk tot een eenheid had gesmeed
zij het dan tot op zekere hoogte met
kunstmiddelen toen was het direct met
de onderdrukking gedaan. De rollen werden
radicaal omgekeerd. Duitschland verliet de
Volkenbond, herstelde eigenmachtig zijn Ie?
gerinrichting, b&ette de linker«Rijnoevex met
militairen, eischte zijn koloniën terug en
annexeerde Ooste'nrijk. En dit alles ge?
beurde, zonder dat er van iets mep' d'a;n
van Engelsche en Franschc protesten sprake
was. Duitschland herbewapende zich, poogde
zich door een autarkisch streven esconoj*
misch onafhankelijk te maken van het
buitenland en prepareert zich alzoo op de
komende oorlog. Zoo is dit land onder de
leiding van Hitler zich weer zeilfbewust
geworden en treedt het in de wereld op met
een aanmatiging, die oorzaak is, dat schier
alle landen zich wapenen om gieïeed te
zijn als het uur daar is, dat de volken
zich zullen moeten verdedigen tegen de
expansie van het land van Hitler. Als me,n
de geweldige veranderingen opmerkt in de
internationale positie van het Duitsche rijk
sedert Hitler aan het bewind kwam, behoeft
men er niet verwonde'rd over te zijn, dat
dit volk, zoolang de buitenlandsche sue?
cessen aanhouden, zijn Führer hartstochtelijk
vereeren zal.
Intusschen is door de opkomst van het
Hitlerisme en met name door het feit, dat
de Duitsche diplomatie en de internationale
politiek geleid worden door Hitler volgens
de nationaal-'-socialistische principes, een we?
reldprobleera ontstaan van de eerste orde..
Eén der voornaamste kenmerken van het
nationaal^socialisme is zijn fanatieke pan?
germanistische strekking, d.w.z. zijn streven
om alle Duitschers, in welk land ze ook wo?
nen, te vereenigen tot één groot Gei(«
maansch Rijk. Voorts is het nieuwe Duitsch?
land in hooge mate militairistisch en als
zoodanig een groot gevaar voor de Europefe?
sche vrede. Daarbij komt, dat de buiten?
landsche propagandadienst zich niet ontziet
in schier alle landen der wïii-eld filialen
op te richten van nat.(«socialistische actie,
waardoor het politieke leven dreigt vergiftigd
te v.'orden en het parlementaire systeem,
dat naar onze meening de beste regeerings?
vorm is, wordt aangetast. Bij deze ver?
schillende zijden van het Duitsche probleem
hopen we in het volgend artik'ejl stil te
staan.i"
Wordt vervolgd.
DE BOTERHEFFING.
Wlü' vernemen van bevoegde zijldie, dat
het bedrag beldloeld in artikel 2 van de
Crisis?Zuivelbesdhikking 1935 V, dat is het
bedrag van die heffing en de steunuitkee?'
ring op boter, behoudens tusschenöjldlsdhei
wlijlziijging, voor die week vjan 23 tiot 3Q
Juni is vastgesteld oip 50 cient per k.g.
VGravenhage, 23 Juni 1938..
GarantiieipirSjls goed(gekeiUi]dls aclfidappipelie^.
De Neiderlandiscihie Groenten? en Pruilt»'
Centrale maakt bekend, dat zlij' voor go.edge?
keurde |pootaardap|pelie,n, |g|eteel|d 'p\p eeo^
tuinbouwteeltvergunning uitsluitend voior
plantaandappelen een minimumpriijb wenscli*
te gara-ndeeren tot 1 November 1938, welke
nadel zal worden bekend gïmaakt.
De vendene vlocrwaarden flj:n hlervooT
in aanmerking te komen ziuUen te ziijner tijd
aan de veilijtigen bekend gemaakt worden-
alswiaar alsdan tevens de dpgave dient tfi
gesdhieden..
's?Gravenlhage, 23 Juni 193S..
DE AARDAPPELPRIJZEN.
Naar aanleiding van de verzoeken, tcf
de Regeering gericht, om maatregelen tf
nemen, die lieiden tot verlaging van dev
prijs van aardappelen, wordt ons van be?
voegde zlijde het volgende meldegedcelld..
De Iprlijteen van de aardappelen zlij'n dit
jaar inderdaad aanmerkelijk hoogeT dan io
den atelfden tijd van 1937.
De aanvoeren van vroege aardapjpe'ep
(nemen edhter thans toe, waarüoor de ipr'ij?
zien van deze aardalppplen dalen.
In andere jaren treedt omstreeks 20 Juni dik?
wijls reeds de toestand in, dat hoeveelheden
vroege aardappelen onverköojpibaar zlijln. Het
is daarom te verwachten dat zeer binnenkort
de aanvoeren soa ruim zullen zlijln dat de
aardappelen weder gemakkelijk binnen het
bereik van iederen consument komen.
Gezien het (lijdelijk karakt:r van den
toestand, is het niet mogelijk, dioor maatre?
gelen als opkoop van het restant oude
aardappelen door de Regeering en beschik?
baarstelling daarvan tegen lagere piSjBeu
den toestand te verbeteren.
Afgezien nog van het feit, dat zü'lkf
maatregelen ftnantieiel en ecanomisdh niet
aaavaardb.jar zou^n z'ijin, zou de vopr*
bereiding daarvan te veel tijd kosten, dan
Bat deae daarna _nog effect zoujden Ts'unnen
sorteeten.
Door uitstel van de verbooging der
invoermonopolieheffing op ingevoerde aard?
alppelen en door de dezer dagen genomen
beslissing deze verhooging verder geheel
adhterwCge te laten, is ge'racht, eenigermate
aan de moeilijkheden tegemoet te
komen. Hierbij moet men echter niet vooi*
^bBj zien, dat de invloed van d'-ze aard?
appelen op den binnenlandsche prijs van
aardappelen in het algemeen relatief gering
is, daar deze ingevoerd.e( aardappelen een
product vormen, dat slechts een kleineren
kring van koopers vindt en tegen re^latief
hooge prijzen wordt afgezet.
Tenslotte wordt de^ aandacht gevestigd!
op het feit, dat het onjujlst is de thans
geldende prijzen te vergelijken met de uitert»
mat* lage prijzen, welke in vorige jaren
hebben gegolden. Deze prijzen mogen den
consument welkom zijn geweeist, zij' gaven
den boer en tuinder dikwijls eien volkomen
onvoldoende vergoeding voor hun onkosfieji.
Ddt is een onjuiste toestand. Bovejndien:
al mógen de prijzen van de vroie|ge aard?
appelen voor de telers gunstig zijn, ook zij
ondervinden de gevolgen van den slechten
oogst. De geldelijke opbrengst van hun teelt
is tenslotte het product van prijs en oogst.
In de betere prijzexi ontvangen de telers
van vroege aardappelen een compensatie
voor den ongunstigen oogst.
's?Graven|hage, 24 Juni 1938.
g Limonade Gazeuse 2 Liter a 25 cent 1
Limonade Siropen in diverse M
prijzen |en JsValiteiten.
M Als de inmaak komt, gebruik g
I dan onze INMAAK«BRANDEWIJN
M Verder steeds uit voorraad Ie? s
g verhaar alle soorten WIJNEN M
I en LIKEUREN.
g KERKRING 4 OUDE TONGE
I TELEFOON 52
millllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIUIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIillllllllllUllllli
met het organiseeren van Bin?
nen en Buitenlands<;he reizen.
Prima materiaal. Grootst moges"
Ilijke service.
DE LANDBOUW ONDERLINGB
DE MAANDELIJKSCHE TOETREDING
VAN LEDEN
Per 1 Juni 1938 trad per provincie h^t
hiet^onder vermelde aantal landbouweits
als lid der L.O. toe
Provincie Aani. led«n
Loon
Friesland
63
36^330.-
Groningen
14
i 17.936.—
Drenthe
51
f 17.787
Oveiïjssel
42
f! 34.210.—
Gelderland
49
f 48.220.-
Utredht
1
f 4001.—
Noord Holland
21
i 21.348.-T
Zuid Holland
17
i 143,786.—
Zeeland
19
f 15.043.-
NoordB rabant
8
285
f 26.064.—
Totaal
f 361,124.-
Per 1 Juni 193^ traden als lid der T.O.
toe 25 werkgevers, uitbetalende aan loon
f 4,.520.—
Sedert 1 November 1937 bedraagt he}
iiantal toegetreden leden blijl de LanidlVouw»
Onderlinge 1374, uitbetalende f 1..650.88f>.—
loon,.
Tiünbouw?OnderlinEe 230, uitbietallende
f 13Ö.006.—
De Seaetaris van dè P.O.C. Overflakkee,
A. W. KEIJZER;.
Herkingen, 25 Juni 1938..
MUTATIES HANDELSREGISTER
Bij de Kamer van Koophandel' en Fa'
blieken voor Dordrecht en Omstveken zö»
in de afgeloopen week de navolgende mei*
dedeelingen gedaan. j
NIEUW INGESCHREVEN ZAKEN
Firma Wed. H. van Dongen, sdhilders?
badifijif, Voorstraat Wijk 1 Nlo|. 121 Stellenr
dam. Vennototen: Wed. H. van Dongen
en C. van Dongen.
WIJZIGING IN ZAKEN:
Gebr. de Waal, handels?drUkklerijl«'BJin(d|e?'
rjiji^Boetóhandel, Zandpad 287, Mildldelbarni^
Filiaal gevestigd te St. Maartensdlijk, Mark/
A 306.
Naar een oud D a gr b o c k
lAnteursrecht voorbehouden
45. j
Simon ontveinsde zich niet, dat het mwei?
"jk zou gaan. Hij moest, zionder roover
*6 zijn, als het ware het leven van eert
roover leiden. In zijn eigen woning zou
Wij zich voorloopig maar niet wagen. Mis?
sdhien kon dat later wel. Gaarne zou h'ij
ook uit zijn eigen woning nog eenige din?
gen, waaraan hij geheoht was, in veilig?
heid brengen, want hij hield er rekening
mee, dat z'ijïi verblijf op het eiland wel
eens spoedig onmogelijk zou gemaakt kun?
nen worden.
Toen de nacht was gevallen begaf Simon
zich op weg naar zijn jachthut. Zonder ook
maar iemand gezien te hebben, bereikte hij
zijn veilige schuilplaats. Hier durfde hij'
zidh aan de slaap overgeven en het duurde
dan ook niet lang of hij was in een ver?
kwikkende rust verzonken.
Den volgenden dag bleef hij ook in de
onmiddellijke nabijheid der hut en bracht
hij den tijd door met het lezen van dien,
Bijbel en Ihet verdere uitwerken van zijn
plannen. Heel voorzidhtig bespiedde hij
naar alle zijden de Welhoek, maar geen
mensdhe'Sjk wez'en vertoonde zich in deze
barre moerassige wildernis.
Toen de nacht gevallen was veirliet hij
met groote omzichtigheid zïjti schuitplaais.
Zlijn bedoeling was, om een zijner vrien?
den, die in het verborgem de nieuwe leer
was toegedaan te bezoeken. Dan kon hij
ook informeeren, hoe de iaken er op het
eiland bij stonden, en welke maatregelen de
priester Anthonio en de Spanjaarden ge?
nomen hadden.
Ook kon bijl dan wat levensmiddelem en
een flinke voorrasd drinkwater meenemen.
Vooral aan*water had hij behoefte. Reeds
dezen dag had bij geen druppel water over
de lippen gehad. Er was water genoeg in de
nabijheid van de jachthut, maar het was
te zlout om het als drinkwater te kunnen
gebruiken. Simon nam zich voor, zoo lang
mogeijk zij'n aanwezigheid vefborgen te
doen blijven. Niet uit vrees. Hij' vreesde
het gevaar niet, maar hij' wist, dat de ge?
loofsgenooten groote beho:f!e aan zlijln hulp
hadden indien de vervolging zlou bliijven
voortduren. Nu de kans op ontdekkiing
was niet groot. Het bestaan van iijin hut
was slechts bekend bïj enkele geloofsge?
nooten. Wie kwam ooit z0|O diep in de
Welhoek? Ze was niet op te merken; gele?
gen midden in eem moeras van eenige
duizenden roeden groot.^ Het was haast
geheel begroeid met waterwilgen en ander
laag opschiitend hout. De hut ging geheel
schuil onder het struikgewas.
Als blij maar zorgde geen vuur aan te
maken dan was waarlijk het gevaar voor
ontdekking niet groot. Zooveel mogeïijk
aou h'ij zorgen geen enkel sipoor van zijn
verblijf achter te laten. Daarom zfou hij zich
ziooveel mogelijk met zijn vlot over water
verplaatsen, dan kon men geen sporen
vindein, ^die in de ridhting van ^ijn hut
wezen. Ook nam hlij maatregelen om van
v.isdhillende zjijiden rij'n schuilplaats te kun?
nen verlaten, door hi,er en daar een stevige
plank, die hem dragen kon te veriergen.
In alle stilte had Simon zlijn hut ver?
laten en midden in den nadht kloipte hij
een vertrouwde geloofsgenoot oip. Dezie
was eerst niet weinig ontsteld, daar hij;
vreesde, dat het de dienaren van de
inquisitie waren, maar zlijn ontsteltftnis
maakte spoedig plaats voor groote vreugde;
toen hüjl bemerkte dat Simon de jager aan
zjijn deur stond. In minder dan geen tijd
was de deur ontgrendeld en Simon binnen
g.Iaten. De bljdschap over het wederzien
was groot. Het was een geruststelling te
weten, dat Simon weer in de omgeving was
Zoo velen waren reieds door hem gehol?
pen geworden. Met blijdschap vernam de
landmandat de vludht van Franke en van
Filip gelukt was. Simon ontving waarde?
volle inUdhtingen over de toestand op
het eiland.
Te Sdherpenisse waren nog altlijd eey
een zestal Spanjaarden in kwartier bij den
waard. Op het kasteel te Poortvliet was
een bezletting van zeker vijf en twintig
en te Tholen waren er zeker eenige bon?
derden.
De Hervormden veikcerden in groote
vreeze. Diagellijks doorkruisten patrouilles
soldaten 'het gehe-ele eiland en men vreesde
dat Anthonio kwaad in het schild voerde.
Wel waren de aanhangers van de nieuwe
leer gevludlit, maar nog was het aantal,
verborgen bellijders groot, en het was te
vreezien, dat Anthonio daar niet onkundig
van zou zSjln. Vele stille belijders verkeerd'ea
vaak in hevige angst, dat nu hun beurt
was gekomen. Er was maar één verrader:
noodig om velen in het verderf te stortep.
Samenkomsten werden niet meer gehou?
den. En todh hield men vei'binding met
elkaar, 's Nachts sloop men naar elkaar heen
om te vernemen, hoe dé zaken stonden
en elkaar te bemoiedigen en te vertroosten.
De Vijanden dadhten, dat Simon en c"^
anderen voor goed van het eiland ontvluc''^''
waren. In dien waan moesten ie maar blijl»
ven, oordeelde Simoin, zooveel te meer kon
Mjl tot hulp zijn.
.Arkelsz. had zich nieit meer laten zien
Heit was zoo goed of h'ij niet meer beM
stond. Hij hield zich alleen bij zijn woning
op en sdheen sleöhts de allernoodzjab'elfijk:?
sto maatregelen te verriühten.
Zooveel te meejr roerde zich nu de
waard. Die kon men vaak in gezelsdhap
van eenige soldaten het laind ïien door?
trekken. Zeker had blij de rol van Arkeiszi.
om als zievenstuiversman Alva te dienen
overgenomen.
Bijl het vertrek niam Simon wat proviand
mee en een flinlae kruik met wlater en Üe
afspraak w..rd gemaakt dat hïj den volgen»
den Dadht terug zou komen. Zioo. mogeïijik
zou Simon nog tenige andere aanhajngers
van de gez>uiveide leer aanttjeffen om ge»
ztomenllijü de toestand te overzien en de
maatregelen i^ei beis|pirekbnj \»ielke diiendeml
genomen te worden blij voortduring en ver?
ergering van Ihet gevaar.
Zonder eenig gevaar geloopen te hebben
beiceiikte l^e ja^gei; v^ l^uiJ^Iaats, en kon
liiijl nu rustig nadenken over wat hem te
doen stond.
Dat men de aanhangers van 'sHeeren
Woord ni.t met rust *u la'en, stond wiel
Hij hem vast. Ook geloofde hij vast, da,t
Anthonio en zBj'n aaiihang zich gereed
maakten om bij vernieuwing hun slag te
slaan, want deze mannen zouden niet rus?
tm voor de Hervorming oip heit ei'and met
wortel en tak was uitgeroeid. De inlidh?
tingen die blij heden had ontvangen, we?
zen daar wel op'.
Het aantal Hervormden dat gjeivluclht was,
was zeer groot maar ook, dat wist niemand
beter dan Simons het aantal sülle belSjije
was nog zeer aanzienlijlk. Wel namen ze
allen de uiterste voorzidhtigheid in acht
maar Simon vermoedde toah dat veler
van ben viti bekend waren blij de ketter?
meesters.
(Wor^ vervolgd.)
t
