CmWECKBLADÖpGEDGQOnDSlAG vöÖRolZUID-HOaEnZCCl^^ EHATIDEn
ABDUSIROOP
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEÜWS"
De subsidie voor de
R.LM.-Veerdienstej}.
10e Jaargang
WOENSDAG 1 JUNI 1938
No. 943
Hebt Gij het telkens
op de luchtpijpen?
AKKER's versterkte
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
De Reorganisatie
der Ned. Hervormde Kerk.
I z
GePeOe-moord op den Cool-
singel te Rotterdam.
lATIDEII
UITGAVE VAN
Advertenticpi^ 20 cent per tegel. Rficl«ines 40 et.; Diemf
MnTragen en aanbieclingen van 16 regels 80 et.; Boek«Ma«
kondiiging 10 cent per regel Contracten belangr|ik lager.
Gevestigd te Mlddelhaxnis Prins Hendtikstr. 122 C Giro 167930 Fostbox 8 Tel. 17.
By kantoor voor Zeeland: Sf. Maartensdijk, Markt, Telef. 59.
Abonnementspngis 85 cent per 3 maanden b^ vooruitbetaling.
Verschjijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per wedt.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
XVIII. (Sl-OT).
Wat dan?
Het zal uit alles, wat vooraf ging, duidelijk'
zijn geworden, dat het probleem der Ne*
derlandsch Hervormde Kerk, zooals zich
dat ten huldigen dage aan ons voordoet,
buitengewoon gecompliceerd is. Onder de
oorzaken daarvan moet allereerst gemoemd
worden de ongewone, dictoriale totstand*
koming der Synodale Organisatie, waar«'
door de Staatsmacht zich deed gelden in de
Kerk en het „jus in sacra" op grove wijte
geschonden werd. Voorts heeft hel langdu*
rig voortbestaan der onwettige en onschrif*
tuurlijke kerkelijke toestanden er niet toe
bijgedragen de oplossing gemakkelijker te
maken. En tenslotte moet het in één kerk
samenleven van richtingen, wier principiëele
verlangens en belangen zoozeer in flagrante
strijd zyn met elkaar, dat verzoening on*
mogelijk is, de hoop op een bevredigendie
solutie van het probleem wel zeer gering
maken en er ons aan doen twijfelen, of wij
wel ooit uit de Synodale chaos zullen wor*
den verlost.
Die norm, welke moet worden aangelegd
bij de beoordeeUng van de pogingen tot
heistel, die vroeger, nu of in de toekomst
werden of worden gewend', dient deze te
zijn: wordt de Kerk erdoor in staat gesteld
te leven naar haar levenswet en krijgt de
Gereformeerde Kerk de gelegenheid in over*
eenstemming met haar oude belijdenis zich
te openbaren? Het ligt voor de hand, dat
herstelpogingen, die uitgaan van de Gere*
formeerde gezindheid, dit als doel zullen
stellen, doch evenzeer, dat confessioneele
en ethische voorstellen hiermede niet zullen
rekenen en daarom; a priori voor den Gere*
formeerde onaannemelijk zijn. Bij onze be*
oordeeling van de reorganisatie*voorstellen
is dit ook duidelijk gebleken.
Als wij nu tenslotte voor de vraag komen
te staan, welke toekomstverwachtingen we
mogen koesteren voor de Ned. Hervormde
Keirk, dan kunnen wij, eerlijk gezegd, geen
optimistisch geluid doen hooiren. De moge*
hjkheden, welke zich met betrekking tot de
oplossing van het probleem der kerk voor*
doen, zijn wel veelsoortig, doch zij zijn óf
onaanvaaidbaar óf ze hebben weinig of
geen kans van slagen. Als we ze één voor
één in het kort de revue laten passeeren,
komen we tot de slotsom, dat het vraagstuk
naar den mensch gesproken, vastgeloopen
is, tetizij de groepen tot overleg bereid zou*
den zijn om samen een voor allen bevredi*
gende oplossing te zoekem.
1., Mag de status quo worden bestendigd
Niemand, die dat wil, dan misschie,n en*
kela modernen. En wij als Gereformeerden
mogen zeker geen vrede hebben met een
keikelijke toestand als nu reeds meer dan
120 jaren onder de Syn. Organisatie bestaat.
Zij druischt 200 radicaal in tegen de aller*
eerste eischen van het gezonde kerkelijke
leven, dai alle krachten dienen te worden
ingespannen om uit deze kerkelijke wanorde
te worden verlost.
2. Zal de ttitziekmethode (de medisdie
weg) tot de oplossing leiden?
Da Costa en de ethische voormannen der
vorige eeuw meenden, dat het lichaam der
Kerk vanzelf op de duur de ongezonde ele*
menten we! zou uitzuiveren en dat daarom
procesmatige lecrtucht en andere radicale
middelen ongewenscht waren. Maar dit stand
punt is toch wel zeejr naief. Lijkt het er
niet veel meer op, dat bij ongestoorde voort*
gang van het gistingsproces der richtingen
zij, die willen vasthouden aan Schrift en
Belijdenis, worden overwoekerd door allerlei
onschrittuurlijke geestelijke machten, die ten*
slotte de Kerk dreigen af te trekken van
haar eenig iunoament?
3. Kan misschien de Evang|elisatie:m&>
ihode redding brengen, welke door het
"Hoofdbestuur van de Geref. Bond wordt
voorgestaan en waarvan dit althans in vroe*
ger jaren (zie de brochure ,JHet kerkelijk
vraagstuk" van 1924) veel heil verwachtte?
Zal het mogelijk blijken door gestadige pre*
diking van het zuivere Woord de Kerk
in baar geheel weer te maken tot een Ge*
reformeerde belijdende Kerk? De ervaring
leert ons tot nu toe, daarop niet te kunnen
hopen. Dk3or de Hervormde Kerk' als ter*
rein -van inwendige zending te beschouwen
hoe noodzakelijk overigens de prediking
in door het modernisme verwoeste streken
ook moge zijn lost men het vraagstuk
zelfs bij benadering niet op. Het is het
vulUn van het vat der Danaïden en een
uitstel der oplossing „ad calendas Graecas".
Wat- men in de ééne gemeente wint, verliest
men soms in de andere; een massa*bekee*
ring van modernen en ethischen tot de
oude Gereformeerde Waarheid laat zich niet
verwachten. Afgezien daarvan, dat God won*
deren doen kan. Doch alvorejis deze in re*
kening^te brengen,, moeten, zij ec eerst zijn.
Dteatom kan deze methode zeker niet tot
het doel voeren. I
4. Zal dan de alscheidingsmethode de op>
lossing van liet kerkelijk vraagstuk zijn?
We ontveinzen ons niet, dat voor onge*
duldige en radicale naturen deze weg een
groote bekoring heeft en naarmate de op*
lossing traineert, ook meer en meer krijgen
zal. Maar zij brengt slechts een oplossing
in schijn; zij maakt alleen individuen en
groepjes vrij, doch laat de Kerk als zooda*
nig in haar Synodale gebondenheid. En ge*
lijk wij zagen veroorzaakt zij bovendien,
een dusdanige versplintering en verbrok*
keling van het Gereformeerde volk met
alle jammer en ellende, daaraan verbonden,
dat zij, in stede van het probleem op te
lossen, het juist ingewikkelder maakt.
5. En de modus!vivendi=methode, welke
door overleg tusschen de richtingen een
oplossing poogt te verkrijgen? Principieel
genomen, voldoet deze naar onze meening
geheel aan de eischen, die men aan een opi*
lossing stellen moet. Zij voert tot vrijheid'
van hel Gereformeerde volk, stelt dit in
staat te leven volgens de Belijdenis der va*
deren en herstelt dus dé Kerk onder de
Syn. Organisatie. Zij strekt tot vereeniging
van alle Gereformeerden, die hun rechten
op het geheel der Kerk behouden en in de
modus Vivendi slechts tijdelijk een zooda*
nige samenleving onder de tot een admini*
stratieve grootheid geworden S.O. aanvaar*
den. Modernen en ethischen, die nu nog
teren op de krachten mede der Gerefor*
meerden, kwamen dan op eigen beenen te
staan. En daar zij" weinig of geen aanhang
hebben onder de massa van het kerkvolk,
zouden zij mettertijd verschrompelen en voor
de Gereformeerden de weg banen tot de
herovering van de heele Kerk. Evenwel
de historie der laatste jaren bewees het
een meerderheid is thans voor zulk een
voorstel niet te vinden. Slechts een deel der
modernen en der Gereformeerden is er
voor. En afgezien van practische en ge*
voelsbezwaren, welke aan deze oplossing
kleven, moet worden vastgesteld, dat het
psychologisch moment voor deze weg van
herstel, dat er in 1916 misschien was, thans
naar het schijnt, voorbij is.
6. Die reorganisatie zou het herstel der
Gereformeerde Kerk beteekenen?
Niemand, die de stukken bestudeerd heeft,
de geesten geproefd heeft en de bedoeling
begrepen heeft, zal zuUcs kunnen toestem*
men. Noch de vroegere, noch de thans aan*
bangige, noch eventueele toekomstige voor*
stellen zullen ons brengen een Kerk naar
de eischen van Schrift en Belijdenis.
Van al deze pogingen, die nu met zooveel
ütieclame bij het kerkelijk pubhek worden
aangeprezen, verwachten wij niets goeds, in*
tegendeel, indien ze mochten slagen, dan
brachten zij een oplossing, hetzij voorloopig,
hetzij detinitief, die onaanvaardbaar is voor
allen, die kerkeUjk willen leven naar de be*
ginselen der Gereformeerde Confessie.
7. Zou dan een losmaking der zilveren
koorde, een uitkeering der gekapitaliseerde
Rijkstractementen aan de Kerk, zoo niet de
oplossing zelve, dan toch' een stap in de
goede richting kunnen zijn? Ook die ver*
wachting, welke vroeger door velen gekoes*
terd werd, kan gevoeglijk geheel worden
losgelaten. Dit poUtieke vraagstuk heeft niet
de belangstelling. Die Chr. Historischen, die
in de coalitie als de vertegenwoordigers der
Hervormde Kerk gelden, zijn ertegen. Het
staat bovendien nog te bezien of uitbetaling
dezer kapitalen, welke op naam staan der
predikantsplaatsen, eenig effect zou sorteeren.
Die juridische verbondenheid der gemeen*
ten aan de S.O. zou geen wijziging onder*
gaan.
8. Kan tenslotte intrekking der Kon. Be:
sluiten van 1816:'52 baai brengen?
Ook deze vraag moet o.i. ontkennend
worden beantwoord. Het resultaat, dat
Groen, Kuyper en vele anderen ervan ver*
wacht hebben, n.l. dat door de intrekking
de rechtsgrond aan de S.O. zal ontvallen,
is niet geheel zeker. Prof. Fabius meende in
zijn werk „Het R^lement van 1852", dat
de rechtsgrond niet zit in de K.B.'s, doch in
het „rebus' ipsis et - factus", de aan
vaarding door de Kerk van deze organisatie.
Althans de jurisprudentie is zoo. Bovendien
ook van deze kwestie geldt, dat de C.H. er
tegen zijn en de A.*R. ea: geen belangstelling
voor toonen,
Zoo zien we dus, dat de oplossing van
het kerkelijk probleem buitengewoon moei*
lijk is. Voorstellen van allerhande strek*
king zijn in de loop dei jaren gedaan, doch
afgezien nog van hun principiëele waarde,
zij konden nimmer de eindstreep halen. Wa*
gonladingen protesten zijn sedert 1816 bij de
Synode binnengekomen, doch zij neemt alles
voor kennisgeving aan. Het ééne jaar aan*
vaardt zij hefst met 10 tegen 9 één
of ander voorstel om het in het volgend
jaar weer te verwerpen. Zoo kwam men in
120 jaar geen stap nader tot het doel; elke
oplossing taalde en eindigde met uitwetping,
uittreding of onderwerping.
Het is dan ook geen wonder, dat bij' ve*
len de vraag in de ziel oprigst: Maar wai
zullen wijl dan? Moeten wij het kerkelijk
vraagstuk niet onoplosbaar verklaren? En
zullen wc maar niet ophouden met onze
kerkelijke actie, daar alles toch tot vruch*
teloosheid gedoemd schijnt? Of zullen we
in wanhoopsstemming maar één of ander
voorstel steunen, uitgaande van de gedachte,
dat elke verandering beter zal zijn dan de
huidige situatie Wij meenennoch het één,
noch het ander. Wij behoeven onze ver*
handeling met met defaitistische klanken te
eindigen, dai de diepgezonken Hervormde
Kerk ooit v/eer geheel zal worden, wat ze
wezen moet. Neen, laat ons bedenken, dat
wij met alle actie vooi: kerkherstel nooit
méér kuixnen doen dan de uitwendige be*
letselen wegnemen, die aan de doorwerking
der Schriftuurlijke beginselen in het kerke*
Hjk leven en de zuivere prediking des
Woords in de weg staan. En vooral: dat de
restauratie der Kerk menschenwerk is, doch
haar reformatie Gods werk. Aan de eerste
kunnen, ja moeten wij arbeiden; de laatste
mogen we aan den Heere overlaten.. Maar
daarom blijft het de dure roeping van elk
Hervormd Gereformeerde, in de verwar*
ring van ons kerkelijk leven bij voortduring
de eischen van Schrift en Belijdenis met be*
trekking tot het leven der Kerk onVer*
zwakt te doen hooren, Nimmer zal men
daarvan iets mogen laten vallen, ook niet
als met een compromis*voorsteI succes te
behalen zou zijn. Met de beginselen mag
niet getransigeerd worden. En daarom mag
ook nimmer een actie worden gesteund, die
niet gebasseerd is op de zuivere Gerefor*
meerde beginselen, zooals de vaderen die
hebben verstaan envoor welker verdedi*
ging zij goed en bloed hebben geofferd'.
In deze giroote zaak moeten allen getrouw
zijn en blind in de toekomst, doch ziende
op het gebod, doen, wat de hand vindt
om te dóen. Het Gereformeerde volfc in dé
Hervormde Kerk moet verzameld en her*
eenigd worden op de basis der aloude Be*
lijdenis; het moet worden teruggeroepen tot
de gehoorzaamheid aan 's Heeren geboden,
opdat het zal brekeq met alle halfslachtig*
heid en dubbelhartigheid' in de kerkelijke
politiek, met name in de Geref. Bond, en
als een principiëele eenheid zal staan mid*
den j^ de strijd. Dat is helt eerste. En dan
dan zal he moeten voortstrij'den om het
recht van de Kerk der Belijdenis op hope
tegen hope. Wat de toekomst dan brengen
zal, mag met vertrouwen worden overgege*
ven in de hand van Hem, die ook' de Her*
vormde Kerk door Zijn Voorziemigheid leidt
en regeert. Als maar niet kan worden ge*
zegd, dat door de beginselloosheid en nala*
tigheid van het Gereformeerde vollende Her*
vormde Kerk voor het Gereformeerde begin*
sel is verloren gegaan. Alleen bij' getrouw*
heid des volks mag gehoopt op 's Heeren
huipe bij het herstel der Kerk. Stijge daarom
onze bede op tot den Koning der Kerk bij
alle onzekarheid en duisternis rondom ons,
dat Hij wegen moge banen en mannen zal
verwekken in Zijn dienst, opdat, kon het
zijn, de Hervormde Kerk wederom als van*
ouds, moge staan als eeai pilaar en vastig*
heid der Waarheid te midden van ons
Nederlandsche volk.
Aan het eind gekomen van deze artifce*
lenserie, willen wij gaarne de lezers, die ze
van hci begin tot het eind gevolgd hebben,
danken voor hun geduld en belangstelling.
Wij kunnen nog mededeelen, dat deze
serie ietwat gewijzigd, dezer dagen in boekf*
vorm verschijnt bij den uitgever J. Bout
te Huizen onder de titel: „Het Probleem
de* Ned. Hervormde Kerk" met een voor*
woord van Prof. D*. H. Visscher.
De Schr.
D|e leug^nberichten over Prof. Visscher.
Er is de laatste week in de kringen der
Hervormd Gereformeerden en ook daarbui*
ten, groote beroering verwekt door een be*
richt in de groote pers, waarmee de „Stan»
daard", het hootdorgaan der A.*R. partij,
begonnen schijnt te zijn, inhoudende, dat
Pax)f. Visscher, die onlangs van Huis ter
Heide (Zeist) verhuisde naar Nijmegen, uit
de Hervormde Kerk getreden was en zijn
attestatie aldaar had ingediend bij de Waal*
sche gemeente. Ook op Flakkee is dit be*
richt met verwondering doch bij velen ook
met reserve ontvangen. Van alle zijden
vraagt men ons om opheldering waarom wij
gaarne het volgende mededeelen:
In het Gereformeerd Weekblad van Zater*
dag j.l. wordt ons door den professor zelf
de waarheid verteld. Hij deelt mede:
Ie. dat hij nog geen gelegenheid heeft
gehad zijn attestatie in te dienen.
2e. dat hij, voordat hij student w^d>
Waalsch aangenomen is, dus een
Waalsche attestatie heeft en op een
Waalsche attestatie Ned. predikant
Js geworden.
3e. dat de Waalsche Kerk een ondter*
deel is van de Nied. Herv. Kerk
en als hij zich dus Waalsch liet
inschrijven, hij evenzeer Hervormd
zou blijven als hij als predikant
was.
4e. dat hij niet van pla|n is, zich van
de Hervormde Kerk af te scheiden,
zoolang deze hare belijdenis be*
houdt.
Uit dit alles blijkt dus, dat de bladfen,
zonder zich van de waarheid te overtui*
gen, klakkeloos een misleidend en zelfs
leugenbericht in de wereld hebben gestuurd.
Ds. Kievit schreef in hetzelfde nummer
van het Ger. Weekblad: „Prof. Visscher
bhjtt Hervormd. Waal of geen Waal en zijn
zwaard blijft van staal. Hij geeft het Herv.
Geref. volk niet prijs, dat hem Hef is en
waarmee hij zich één weet".
Nog geen beslissing genomen inzake
de veerdienst Numansdorp'Willemstad.
Tusschen het Departement van Water*
staat en de Rotterdamsche Tramweg*Maat*
schappij is onlangs overleg gepleegd om te
komen tot verlaging der hooge tarieven,
welke op den veerdienst Numansdórp
Willemstad worden berekend.
De R.T.M, heeft zich toen bereid ver*
klaard, de tarieven aldaar met 40'yo te ver*
lagen, mits aan haar een subsidie zal wor*
den toegekend ter t^emoetkoming in de
derving van inkomsten, welke door de
R.T.M, als gevolg van deze verlaging, wordt
verwacht.
De vrachtderving op dit veer bij' de
voorgestelde tariefs*verlaging van 40'^'0 zou
bedrsgen f 6711.68V2 per jaar, welk bedrag
de M.-fetschappij met het oog -op haar-finan*
tieelen toestand niet te haren laste kan
j nemen.
De Minister van Waterstaat heeft er het
college van Ged. Staten van Zuid*Holland
I op gewezen, dat weliswaar het veer Numans*
I dorp—Willemstad, door de opening van de
brug bij Moerdijk is achteruitgegaan, maar
j dat bedoeld veer toch een belangrijke taak
vervuld in het verkeer tusschen de Z.*Holl.
eilanden en Rotterdam, met Zeeland' en
Z.W.*Brabant, zoodat de tarieven verlaagd
behooren te worden. De minister acht daai*
om termen aanwezig, om in dezelfde ver*
houding als voorheen een uitkeering aan de
R.T.M, te doen en heeft Ged. Staten ge*
vraagd te willen bevorderen, dat één*kwart
in dit bedrag of f 1677.92 p. jaar, door de
provincie Zuid*Holl. wordt bijgedragen. De
toekenning van deze provinciale subsidie
zou men, met het oog op de in uitzicht
gestelde reorganisatie'plannen, welke van
Kijkswege in voorbereiding zijn, beperkt wil*
len zien, tot bedoelde reorganisatie tot
stand zal komen, of anders voor ten hoog*
ste 3 jaren.
Intusschen heeft de N.V. Reederij v. d.
Schuyt te Rotterdam d.d. 14 Meii j.l. aan
den minister van Waterstaat een adres ge*
richt waarin genoemde Reederij zich bereid
verklaard de exploitatie van dit veer a f*
zonjderlijk over te nemen en te ver*
beteren, met toepassing van de verlangde
tariefsverlaging ad. 40<>/o, zonder eenige
subsidie of andere geldelijken steun van het
Rijk of de betrokken Provinciën.
Reeds in een adres d.d. 9 Juli 1935
aan den Minister van Waterstaat en aan de
Prov. Besturen van Z.*Holland, Noord*
Brabant en Zeeland, heeft dezelfde N.V.
„Reederij van der Schuyt" aangeboden de
exploitatie van de gezamelijke veerdiensten
der R.T.M, over te nemen, te verbeteren, la*
gere tarieven in te voeren enz., alles zonder
één cent subsidie van Overheidswege en
nu zelfs boodt zij aan het poverste object
uit bedoelde veerdiensten afzonderlijk
over te nemen.
Dat zijn dus aanbiedingen die nu niet
iedere dag binnenkomen en waarmede men
oi. ten opzicht van 's*Rijks*schatkist ter
dege rekening dient te houden.
Indien voorteztting van het bedrijf der
R.T.M, slechts mogeÜj'k is, zoolang de jaar*
Mjksche exploitatie*verliezen door geldelijke
bijdragen van Overheidswege gedekt worden,
wordt het hoog tijd, het particulier initiatief
in dit vervoerswezen een kans te geven.
De bewijzen zijn op ons eiland Goeree*
Overflakkee voorhanden, dat er zonder sub*
sidie wel frequente, doelmatige veerdiensten
kunnen geëxploiteerd, getuige de diensten
Ooltgensplaat—Dinteloord en Den Bommel
Numansdorp. En daar moest geen gering
kapitaal in worden gestoken!
Wij vinden het nu wei eigenaardig, dat
de R.T.M, voor de veerdienst Numansdorp
—Willemstad een subsidie vraagt en dan
pas 40 procent zal verlagen, terwijl men,
neem dan b;j het eerste verschijnsel, hoe
gering ook, dadelgk de nieuwe versterkte
Alcker's Abdijsiroop en Ge zult ondervinden,
dat dit voor U hèt aangewezen middel is.
Abdijsiroop is een natuurlijk kruiden-middel,
onschadeltjk voor maag en hart en deze oude
beproefde ,,genees-cruyden" heelen, verzachten
en versterken de ontstoken en gevoelige slijm
vliezen van Uw ademhalings-organen goed en
grondig. Bovendien bevat de nieuwe versterkte
Abdijsiroop de krachtig hoest-bedwingende stof:
„codeine" welke snel Uw verkoudlieid doet
rijpen", de slijm doet verdwijnen, de hoestprik-
kel verdrijft en die prilikelende hoest stopt en
bedwingt. Daarom noemt men Akker's Abdtjsiroop
voor oud en jong „'s Werelds beste Hoest-siroop".
tegen Hoest, Griep, Bronchitis, Asthma.
Flacon 90 et., f 1.50, f 2.4Ü, f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
op de veerdienst Middelharnis—Hellevoet*
sluis, nu er concurrentie in het spel is,
zonder slag of stoot het tarief wel meer
dan 50 procent heeft verlaagd 1
That is not fair play, meenen wij!
Nu schijnt b'et adres van de Reederij
V. d. Schuyt aan het Departement van Wa*
terstaat toch wel eenigen invloed uitge*
oeiend te hebbe n,daar tusschen de Provincie
Zeeland en den Minister nog geen over!»
stemming is bereikt omtrent het verlee*
nen van het onderhavig subsidie aan de R.
T.M. In verband daarmede hebben Ged.
Staten het voorstel aan de Staten der Pro*
vincie voorloopig teruggenomen, en uitge?^
steld tot behandeling in een volgende zitting.
December a.s.
~He; gaat dus al eenigszins schoorvoetend.
Een der voorwaarden was, dat Zeeland
ook zou bijdragen en, weigert deze provin*
cie dan is er een bres geschoten in de eeni=
parigheid om de verliezen die de R.T.M,
maakt, gezamenlijk te dekken. Dan zal het
snel stroomafwaarts gaan, want de R.T.M,
schijnt nu eenmaal niets zonder belangrijke
bijdragen te kunnen exploiteeren.
Het al dan niet toekennen van subsidie
voor het veer NumansdorpWillemstad kan
een belangrijke factor worden in de finanti*
eele geschiedenis van de R.T.M. Wanneer men
„neen" zegt, zou dit een stoot kunnen zij'n,
die door meerdere wordt gevolgd.
Wij slaan de gang van zaken, die zoo
nauw bij onze verkeers* en vervoergelegen*
heid op deze eilanden betrokken is, dan
ook met nauwlettendheid gade.
D!e gedoodde man was Eugen Konovaleck',
leider der Oekraïnische vrijheidsbeweging.
Diuivelsche wraakneming van een geheime
agent der Russische Staatsp'olitie.
De mysterieuze ontploffing op den Cool*
singel te Rotterdam is tot klaarheid geko*
men. Zaterdagavond heeft de politie ont*
huid, dat sprake is gewieest van een bomc
aanslag, gepleegd door een geheime agent
van de GePeOe, de Russische Staatspolitie,
op den leider der Oekraïnische vrijheidsbe*
weging, overste Eugen Konovaleck, welke
op een valschen pas als „Novack" reisde.
De duivelsche wraakneming van dezen ge*
heimen agent, heeft zich ongeveer als volgt
toegedragen:
Maandag 23 Mei, des middags 12 uur
veertien geschiedde de ontploffing op de
Coolsingel. Men vond bet verminkte lijk
van een onbekenden man, met een Duitsche
pas ten name van Joseph Novack, met een
goed*gelijkjend portret. Dat was eerst alles.
Het hotcl*kaartj\e Centraal, no. 104 leverde
een richtlijn voor hiet onderzoek, het hotel
werd bewaakt, tot zich, (zooals reeds ge*
meld) zekere Bora, die later Baranowskii
bleek te zijn, aanmeldde, die naar Novack
vroeg. Deze man werd ingerekend doch men
wist niet veel uit hem te krijgen. Later is
gebleken dat hij doodsbenauwd was voor de
GePeOe en meende in hun handen tê zijjn