CmWECKBLADÖpGEDGQOnDSlAG vöÖRolZUID-HOaEnZCCl^^ EHATIDEn ABDUSIROOP N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEÜWS" De subsidie voor de R.LM.-Veerdienstej}. 10e Jaargang WOENSDAG 1 JUNI 1938 No. 943 Hebt Gij het telkens op de luchtpijpen? AKKER's versterkte WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG De Reorganisatie der Ned. Hervormde Kerk. I z GePeOe-moord op den Cool- singel te Rotterdam. lATIDEII UITGAVE VAN Advertenticpi^ 20 cent per tegel. Rficl«ines 40 et.; Diemf MnTragen en aanbieclingen van 16 regels 80 et.; Boek«Ma« kondiiging 10 cent per regel Contracten belangr|ik lager. Gevestigd te Mlddelhaxnis Prins Hendtikstr. 122 C Giro 167930 Fostbox 8 Tel. 17. By kantoor voor Zeeland: Sf. Maartensdijk, Markt, Telef. 59. Abonnementspngis 85 cent per 3 maanden b^ vooruitbetaling. Verschjijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per wedt. Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar XVIII. (Sl-OT). Wat dan? Het zal uit alles, wat vooraf ging, duidelijk' zijn geworden, dat het probleem der Ne* derlandsch Hervormde Kerk, zooals zich dat ten huldigen dage aan ons voordoet, buitengewoon gecompliceerd is. Onder de oorzaken daarvan moet allereerst gemoemd worden de ongewone, dictoriale totstand* koming der Synodale Organisatie, waar«' door de Staatsmacht zich deed gelden in de Kerk en het „jus in sacra" op grove wijte geschonden werd. Voorts heeft hel langdu* rig voortbestaan der onwettige en onschrif* tuurlijke kerkelijke toestanden er niet toe bijgedragen de oplossing gemakkelijker te maken. En tenslotte moet het in één kerk samenleven van richtingen, wier principiëele verlangens en belangen zoozeer in flagrante strijd zyn met elkaar, dat verzoening on* mogelijk is, de hoop op een bevredigendie solutie van het probleem wel zeer gering maken en er ons aan doen twijfelen, of wij wel ooit uit de Synodale chaos zullen wor* den verlost. Die norm, welke moet worden aangelegd bij de beoordeeUng van de pogingen tot heistel, die vroeger, nu of in de toekomst werden of worden gewend', dient deze te zijn: wordt de Kerk erdoor in staat gesteld te leven naar haar levenswet en krijgt de Gereformeerde Kerk de gelegenheid in over* eenstemming met haar oude belijdenis zich te openbaren? Het ligt voor de hand, dat herstelpogingen, die uitgaan van de Gere* formeerde gezindheid, dit als doel zullen stellen, doch evenzeer, dat confessioneele en ethische voorstellen hiermede niet zullen rekenen en daarom; a priori voor den Gere* formeerde onaannemelijk zijn. Bij onze be* oordeeling van de reorganisatie*voorstellen is dit ook duidelijk gebleken. Als wij nu tenslotte voor de vraag komen te staan, welke toekomstverwachtingen we mogen koesteren voor de Ned. Hervormde Keirk, dan kunnen wij, eerlijk gezegd, geen optimistisch geluid doen hooiren. De moge* hjkheden, welke zich met betrekking tot de oplossing van het probleem der kerk voor* doen, zijn wel veelsoortig, doch zij zijn óf onaanvaaidbaar óf ze hebben weinig of geen kans van slagen. Als we ze één voor één in het kort de revue laten passeeren, komen we tot de slotsom, dat het vraagstuk naar den mensch gesproken, vastgeloopen is, tetizij de groepen tot overleg bereid zou* den zijn om samen een voor allen bevredi* gende oplossing te zoekem. 1., Mag de status quo worden bestendigd Niemand, die dat wil, dan misschie,n en* kela modernen. En wij als Gereformeerden mogen zeker geen vrede hebben met een keikelijke toestand als nu reeds meer dan 120 jaren onder de Syn. Organisatie bestaat. Zij druischt 200 radicaal in tegen de aller* eerste eischen van het gezonde kerkelijke leven, dai alle krachten dienen te worden ingespannen om uit deze kerkelijke wanorde te worden verlost. 2. Zal de ttitziekmethode (de medisdie weg) tot de oplossing leiden? Da Costa en de ethische voormannen der vorige eeuw meenden, dat het lichaam der Kerk vanzelf op de duur de ongezonde ele* menten we! zou uitzuiveren en dat daarom procesmatige lecrtucht en andere radicale middelen ongewenscht waren. Maar dit stand punt is toch wel zeejr naief. Lijkt het er niet veel meer op, dat bij ongestoorde voort* gang van het gistingsproces der richtingen zij, die willen vasthouden aan Schrift en Belijdenis, worden overwoekerd door allerlei onschrittuurlijke geestelijke machten, die ten* slotte de Kerk dreigen af te trekken van haar eenig iunoament? 3. Kan misschien de Evang|elisatie:m&> ihode redding brengen, welke door het "Hoofdbestuur van de Geref. Bond wordt voorgestaan en waarvan dit althans in vroe* ger jaren (zie de brochure ,JHet kerkelijk vraagstuk" van 1924) veel heil verwachtte? Zal het mogelijk blijken door gestadige pre* diking van het zuivere Woord de Kerk in baar geheel weer te maken tot een Ge* reformeerde belijdende Kerk? De ervaring leert ons tot nu toe, daarop niet te kunnen hopen. Dk3or de Hervormde Kerk' als ter* rein -van inwendige zending te beschouwen hoe noodzakelijk overigens de prediking in door het modernisme verwoeste streken ook moge zijn lost men het vraagstuk zelfs bij benadering niet op. Het is het vulUn van het vat der Danaïden en een uitstel der oplossing „ad calendas Graecas". Wat- men in de ééne gemeente wint, verliest men soms in de andere; een massa*bekee* ring van modernen en ethischen tot de oude Gereformeerde Waarheid laat zich niet verwachten. Afgezien daarvan, dat God won* deren doen kan. Doch alvorejis deze in re* kening^te brengen,, moeten, zij ec eerst zijn. Dteatom kan deze methode zeker niet tot het doel voeren. I 4. Zal dan de alscheidingsmethode de op> lossing van liet kerkelijk vraagstuk zijn? We ontveinzen ons niet, dat voor onge* duldige en radicale naturen deze weg een groote bekoring heeft en naarmate de op* lossing traineert, ook meer en meer krijgen zal. Maar zij brengt slechts een oplossing in schijn; zij maakt alleen individuen en groepjes vrij, doch laat de Kerk als zooda* nig in haar Synodale gebondenheid. En ge* lijk wij zagen veroorzaakt zij bovendien, een dusdanige versplintering en verbrok* keling van het Gereformeerde volk met alle jammer en ellende, daaraan verbonden, dat zij, in stede van het probleem op te lossen, het juist ingewikkelder maakt. 5. En de modus!vivendi=methode, welke door overleg tusschen de richtingen een oplossing poogt te verkrijgen? Principieel genomen, voldoet deze naar onze meening geheel aan de eischen, die men aan een opi* lossing stellen moet. Zij voert tot vrijheid' van hel Gereformeerde volk, stelt dit in staat te leven volgens de Belijdenis der va* deren en herstelt dus dé Kerk onder de Syn. Organisatie. Zij strekt tot vereeniging van alle Gereformeerden, die hun rechten op het geheel der Kerk behouden en in de modus Vivendi slechts tijdelijk een zooda* nige samenleving onder de tot een admini* stratieve grootheid geworden S.O. aanvaar* den. Modernen en ethischen, die nu nog teren op de krachten mede der Gerefor* meerden, kwamen dan op eigen beenen te staan. En daar zij" weinig of geen aanhang hebben onder de massa van het kerkvolk, zouden zij mettertijd verschrompelen en voor de Gereformeerden de weg banen tot de herovering van de heele Kerk. Evenwel de historie der laatste jaren bewees het een meerderheid is thans voor zulk een voorstel niet te vinden. Slechts een deel der modernen en der Gereformeerden is er voor. En afgezien van practische en ge* voelsbezwaren, welke aan deze oplossing kleven, moet worden vastgesteld, dat het psychologisch moment voor deze weg van herstel, dat er in 1916 misschien was, thans naar het schijnt, voorbij is. 6. Die reorganisatie zou het herstel der Gereformeerde Kerk beteekenen? Niemand, die de stukken bestudeerd heeft, de geesten geproefd heeft en de bedoeling begrepen heeft, zal zuUcs kunnen toestem* men. Noch de vroegere, noch de thans aan* bangige, noch eventueele toekomstige voor* stellen zullen ons brengen een Kerk naar de eischen van Schrift en Belijdenis. Van al deze pogingen, die nu met zooveel ütieclame bij het kerkelijk pubhek worden aangeprezen, verwachten wij niets goeds, in* tegendeel, indien ze mochten slagen, dan brachten zij een oplossing, hetzij voorloopig, hetzij detinitief, die onaanvaardbaar is voor allen, die kerkeUjk willen leven naar de be* ginselen der Gereformeerde Confessie. 7. Zou dan een losmaking der zilveren koorde, een uitkeering der gekapitaliseerde Rijkstractementen aan de Kerk, zoo niet de oplossing zelve, dan toch' een stap in de goede richting kunnen zijn? Ook die ver* wachting, welke vroeger door velen gekoes* terd werd, kan gevoeglijk geheel worden losgelaten. Dit poUtieke vraagstuk heeft niet de belangstelling. Die Chr. Historischen, die in de coalitie als de vertegenwoordigers der Hervormde Kerk gelden, zijn ertegen. Het staat bovendien nog te bezien of uitbetaling dezer kapitalen, welke op naam staan der predikantsplaatsen, eenig effect zou sorteeren. Die juridische verbondenheid der gemeen* ten aan de S.O. zou geen wijziging onder* gaan. 8. Kan tenslotte intrekking der Kon. Be: sluiten van 1816:'52 baai brengen? Ook deze vraag moet o.i. ontkennend worden beantwoord. Het resultaat, dat Groen, Kuyper en vele anderen ervan ver* wacht hebben, n.l. dat door de intrekking de rechtsgrond aan de S.O. zal ontvallen, is niet geheel zeker. Prof. Fabius meende in zijn werk „Het R^lement van 1852", dat de rechtsgrond niet zit in de K.B.'s, doch in het „rebus' ipsis et - factus", de aan vaarding door de Kerk van deze organisatie. Althans de jurisprudentie is zoo. Bovendien ook van deze kwestie geldt, dat de C.H. er tegen zijn en de A.*R. ea: geen belangstelling voor toonen, Zoo zien we dus, dat de oplossing van het kerkelijk probleem buitengewoon moei* lijk is. Voorstellen van allerhande strek* king zijn in de loop dei jaren gedaan, doch afgezien nog van hun principiëele waarde, zij konden nimmer de eindstreep halen. Wa* gonladingen protesten zijn sedert 1816 bij de Synode binnengekomen, doch zij neemt alles voor kennisgeving aan. Het ééne jaar aan* vaardt zij hefst met 10 tegen 9 één of ander voorstel om het in het volgend jaar weer te verwerpen. Zoo kwam men in 120 jaar geen stap nader tot het doel; elke oplossing taalde en eindigde met uitwetping, uittreding of onderwerping. Het is dan ook geen wonder, dat bij' ve* len de vraag in de ziel oprigst: Maar wai zullen wijl dan? Moeten wij het kerkelijk vraagstuk niet onoplosbaar verklaren? En zullen wc maar niet ophouden met onze kerkelijke actie, daar alles toch tot vruch* teloosheid gedoemd schijnt? Of zullen we in wanhoopsstemming maar één of ander voorstel steunen, uitgaande van de gedachte, dat elke verandering beter zal zijn dan de huidige situatie Wij meenennoch het één, noch het ander. Wij behoeven onze ver* handeling met met defaitistische klanken te eindigen, dai de diepgezonken Hervormde Kerk ooit v/eer geheel zal worden, wat ze wezen moet. Neen, laat ons bedenken, dat wij met alle actie vooi: kerkherstel nooit méér kuixnen doen dan de uitwendige be* letselen wegnemen, die aan de doorwerking der Schriftuurlijke beginselen in het kerke* Hjk leven en de zuivere prediking des Woords in de weg staan. En vooral: dat de restauratie der Kerk menschenwerk is, doch haar reformatie Gods werk. Aan de eerste kunnen, ja moeten wij arbeiden; de laatste mogen we aan den Heere overlaten.. Maar daarom blijft het de dure roeping van elk Hervormd Gereformeerde, in de verwar* ring van ons kerkelijk leven bij voortduring de eischen van Schrift en Belijdenis met be* trekking tot het leven der Kerk onVer* zwakt te doen hooren, Nimmer zal men daarvan iets mogen laten vallen, ook niet als met een compromis*voorsteI succes te behalen zou zijn. Met de beginselen mag niet getransigeerd worden. En daarom mag ook nimmer een actie worden gesteund, die niet gebasseerd is op de zuivere Gerefor* meerde beginselen, zooals de vaderen die hebben verstaan envoor welker verdedi* ging zij goed en bloed hebben geofferd'. In deze giroote zaak moeten allen getrouw zijn en blind in de toekomst, doch ziende op het gebod, doen, wat de hand vindt om te dóen. Het Gereformeerde volfc in dé Hervormde Kerk moet verzameld en her* eenigd worden op de basis der aloude Be* lijdenis; het moet worden teruggeroepen tot de gehoorzaamheid aan 's Heeren geboden, opdat het zal brekeq met alle halfslachtig* heid en dubbelhartigheid' in de kerkelijke politiek, met name in de Geref. Bond, en als een principiëele eenheid zal staan mid* den j^ de strijd. Dat is helt eerste. En dan dan zal he moeten voortstrij'den om het recht van de Kerk der Belijdenis op hope tegen hope. Wat de toekomst dan brengen zal, mag met vertrouwen worden overgege* ven in de hand van Hem, die ook' de Her* vormde Kerk door Zijn Voorziemigheid leidt en regeert. Als maar niet kan worden ge* zegd, dat door de beginselloosheid en nala* tigheid van het Gereformeerde vollende Her* vormde Kerk voor het Gereformeerde begin* sel is verloren gegaan. Alleen bij' getrouw* heid des volks mag gehoopt op 's Heeren huipe bij het herstel der Kerk. Stijge daarom onze bede op tot den Koning der Kerk bij alle onzekarheid en duisternis rondom ons, dat Hij wegen moge banen en mannen zal verwekken in Zijn dienst, opdat, kon het zijn, de Hervormde Kerk wederom als van* ouds, moge staan als eeai pilaar en vastig* heid der Waarheid te midden van ons Nederlandsche volk. Aan het eind gekomen van deze artifce* lenserie, willen wij gaarne de lezers, die ze van hci begin tot het eind gevolgd hebben, danken voor hun geduld en belangstelling. Wij kunnen nog mededeelen, dat deze serie ietwat gewijzigd, dezer dagen in boekf* vorm verschijnt bij den uitgever J. Bout te Huizen onder de titel: „Het Probleem de* Ned. Hervormde Kerk" met een voor* woord van Prof. D*. H. Visscher. De Schr. D|e leug^nberichten over Prof. Visscher. Er is de laatste week in de kringen der Hervormd Gereformeerden en ook daarbui* ten, groote beroering verwekt door een be* richt in de groote pers, waarmee de „Stan» daard", het hootdorgaan der A.*R. partij, begonnen schijnt te zijn, inhoudende, dat Pax)f. Visscher, die onlangs van Huis ter Heide (Zeist) verhuisde naar Nijmegen, uit de Hervormde Kerk getreden was en zijn attestatie aldaar had ingediend bij de Waal* sche gemeente. Ook op Flakkee is dit be* richt met verwondering doch bij velen ook met reserve ontvangen. Van alle zijden vraagt men ons om opheldering waarom wij gaarne het volgende mededeelen: In het Gereformeerd Weekblad van Zater* dag j.l. wordt ons door den professor zelf de waarheid verteld. Hij deelt mede: Ie. dat hij nog geen gelegenheid heeft gehad zijn attestatie in te dienen. 2e. dat hij, voordat hij student w^d> Waalsch aangenomen is, dus een Waalsche attestatie heeft en op een Waalsche attestatie Ned. predikant Js geworden. 3e. dat de Waalsche Kerk een ondter* deel is van de Nied. Herv. Kerk en als hij zich dus Waalsch liet inschrijven, hij evenzeer Hervormd zou blijven als hij als predikant was. 4e. dat hij niet van pla|n is, zich van de Hervormde Kerk af te scheiden, zoolang deze hare belijdenis be* houdt. Uit dit alles blijkt dus, dat de bladfen, zonder zich van de waarheid te overtui* gen, klakkeloos een misleidend en zelfs leugenbericht in de wereld hebben gestuurd. Ds. Kievit schreef in hetzelfde nummer van het Ger. Weekblad: „Prof. Visscher bhjtt Hervormd. Waal of geen Waal en zijn zwaard blijft van staal. Hij geeft het Herv. Geref. volk niet prijs, dat hem Hef is en waarmee hij zich één weet". Nog geen beslissing genomen inzake de veerdienst Numansdorp'Willemstad. Tusschen het Departement van Water* staat en de Rotterdamsche Tramweg*Maat* schappij is onlangs overleg gepleegd om te komen tot verlaging der hooge tarieven, welke op den veerdienst Numansdórp Willemstad worden berekend. De R.T.M, heeft zich toen bereid ver* klaard, de tarieven aldaar met 40'yo te ver* lagen, mits aan haar een subsidie zal wor* den toegekend ter t^emoetkoming in de derving van inkomsten, welke door de R.T.M, als gevolg van deze verlaging, wordt verwacht. De vrachtderving op dit veer bij' de voorgestelde tariefs*verlaging van 40'^'0 zou bedrsgen f 6711.68V2 per jaar, welk bedrag de M.-fetschappij met het oog -op haar-finan* tieelen toestand niet te haren laste kan j nemen. De Minister van Waterstaat heeft er het college van Ged. Staten van Zuid*Holland I op gewezen, dat weliswaar het veer Numans* I dorp—Willemstad, door de opening van de brug bij Moerdijk is achteruitgegaan, maar j dat bedoeld veer toch een belangrijke taak vervuld in het verkeer tusschen de Z.*Holl. eilanden en Rotterdam, met Zeeland' en Z.W.*Brabant, zoodat de tarieven verlaagd behooren te worden. De minister acht daai* om termen aanwezig, om in dezelfde ver* houding als voorheen een uitkeering aan de R.T.M, te doen en heeft Ged. Staten ge* vraagd te willen bevorderen, dat één*kwart in dit bedrag of f 1677.92 p. jaar, door de provincie Zuid*Holl. wordt bijgedragen. De toekenning van deze provinciale subsidie zou men, met het oog op de in uitzicht gestelde reorganisatie'plannen, welke van Kijkswege in voorbereiding zijn, beperkt wil* len zien, tot bedoelde reorganisatie tot stand zal komen, of anders voor ten hoog* ste 3 jaren. Intusschen heeft de N.V. Reederij v. d. Schuyt te Rotterdam d.d. 14 Meii j.l. aan den minister van Waterstaat een adres ge* richt waarin genoemde Reederij zich bereid verklaard de exploitatie van dit veer a f* zonjderlijk over te nemen en te ver* beteren, met toepassing van de verlangde tariefsverlaging ad. 40<>/o, zonder eenige subsidie of andere geldelijken steun van het Rijk of de betrokken Provinciën. Reeds in een adres d.d. 9 Juli 1935 aan den Minister van Waterstaat en aan de Prov. Besturen van Z.*Holland, Noord* Brabant en Zeeland, heeft dezelfde N.V. „Reederij van der Schuyt" aangeboden de exploitatie van de gezamelijke veerdiensten der R.T.M, over te nemen, te verbeteren, la* gere tarieven in te voeren enz., alles zonder één cent subsidie van Overheidswege en nu zelfs boodt zij aan het poverste object uit bedoelde veerdiensten afzonderlijk over te nemen. Dat zijn dus aanbiedingen die nu niet iedere dag binnenkomen en waarmede men oi. ten opzicht van 's*Rijks*schatkist ter dege rekening dient te houden. Indien voorteztting van het bedrijf der R.T.M, slechts mogeÜj'k is, zoolang de jaar* Mjksche exploitatie*verliezen door geldelijke bijdragen van Overheidswege gedekt worden, wordt het hoog tijd, het particulier initiatief in dit vervoerswezen een kans te geven. De bewijzen zijn op ons eiland Goeree* Overflakkee voorhanden, dat er zonder sub* sidie wel frequente, doelmatige veerdiensten kunnen geëxploiteerd, getuige de diensten Ooltgensplaat—Dinteloord en Den Bommel Numansdorp. En daar moest geen gering kapitaal in worden gestoken! Wij vinden het nu wei eigenaardig, dat de R.T.M, voor de veerdienst Numansdorp —Willemstad een subsidie vraagt en dan pas 40 procent zal verlagen, terwijl men, neem dan b;j het eerste verschijnsel, hoe gering ook, dadelgk de nieuwe versterkte Alcker's Abdijsiroop en Ge zult ondervinden, dat dit voor U hèt aangewezen middel is. Abdijsiroop is een natuurlijk kruiden-middel, onschadeltjk voor maag en hart en deze oude beproefde ,,genees-cruyden" heelen, verzachten en versterken de ontstoken en gevoelige slijm vliezen van Uw ademhalings-organen goed en grondig. Bovendien bevat de nieuwe versterkte Abdijsiroop de krachtig hoest-bedwingende stof: „codeine" welke snel Uw verkoudlieid doet rijpen", de slijm doet verdwijnen, de hoestprik- kel verdrijft en die prilikelende hoest stopt en bedwingt. Daarom noemt men Akker's Abdtjsiroop voor oud en jong „'s Werelds beste Hoest-siroop". tegen Hoest, Griep, Bronchitis, Asthma. Flacon 90 et., f 1.50, f 2.4Ü, f 4.20. Overal verkrijgbaar. Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik. op de veerdienst Middelharnis—Hellevoet* sluis, nu er concurrentie in het spel is, zonder slag of stoot het tarief wel meer dan 50 procent heeft verlaagd 1 That is not fair play, meenen wij! Nu schijnt b'et adres van de Reederij V. d. Schuyt aan het Departement van Wa* terstaat toch wel eenigen invloed uitge* oeiend te hebbe n,daar tusschen de Provincie Zeeland en den Minister nog geen over!» stemming is bereikt omtrent het verlee* nen van het onderhavig subsidie aan de R. T.M. In verband daarmede hebben Ged. Staten het voorstel aan de Staten der Pro* vincie voorloopig teruggenomen, en uitge?^ steld tot behandeling in een volgende zitting. December a.s. ~He; gaat dus al eenigszins schoorvoetend. Een der voorwaarden was, dat Zeeland ook zou bijdragen en, weigert deze provin* cie dan is er een bres geschoten in de eeni= parigheid om de verliezen die de R.T.M, maakt, gezamenlijk te dekken. Dan zal het snel stroomafwaarts gaan, want de R.T.M, schijnt nu eenmaal niets zonder belangrijke bijdragen te kunnen exploiteeren. Het al dan niet toekennen van subsidie voor het veer NumansdorpWillemstad kan een belangrijke factor worden in de finanti* eele geschiedenis van de R.T.M. Wanneer men „neen" zegt, zou dit een stoot kunnen zij'n, die door meerdere wordt gevolgd. Wij slaan de gang van zaken, die zoo nauw bij onze verkeers* en vervoergelegen* heid op deze eilanden betrokken is, dan ook met nauwlettendheid gade. D!e gedoodde man was Eugen Konovaleck', leider der Oekraïnische vrijheidsbeweging. Diuivelsche wraakneming van een geheime agent der Russische Staatsp'olitie. De mysterieuze ontploffing op den Cool* singel te Rotterdam is tot klaarheid geko* men. Zaterdagavond heeft de politie ont* huid, dat sprake is gewieest van een bomc aanslag, gepleegd door een geheime agent van de GePeOe, de Russische Staatspolitie, op den leider der Oekraïnische vrijheidsbe* weging, overste Eugen Konovaleck, welke op een valschen pas als „Novack" reisde. De duivelsche wraakneming van dezen ge* heimen agent, heeft zich ongeveer als volgt toegedragen: Maandag 23 Mei, des middags 12 uur veertien geschiedde de ontploffing op de Coolsingel. Men vond bet verminkte lijk van een onbekenden man, met een Duitsche pas ten name van Joseph Novack, met een goed*gelijkjend portret. Dat was eerst alles. Het hotcl*kaartj\e Centraal, no. 104 leverde een richtlijn voor hiet onderzoek, het hotel werd bewaakt, tot zich, (zooals reeds ge* meld) zekere Bora, die later Baranowskii bleek te zijn, aanmeldde, die naar Novack vroeg. Deze man werd ingerekend doch men wist niet veel uit hem te krijgen. Later is gebleken dat hij doodsbenauwd was voor de GePeOe en meende in hun handen tê zijjn

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1938 | | pagina 1