CriQJIVEEKBI/^SpGED.GROriDSIAG vöoRolZUID-HOIlÊn eUAnC^lf
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEÜWS"
DAGEN VAN SPANNING
VOOR EUROPA
10e Jaargang
WOENSDACf 25 MEI 1938
hsbfill*"'?'^^' No. 941
Als U gaat verven
Land en Tuinbouw
OFFICIEELE CRISISPÜBLICATIES
Prima Glans- en Grondverven
IM VAN LOON, v.h.J.deKorte
Helsche machine
te Rotterdam ontploft
Nieuw Toinameubiement
Handelsondern. „CONTANT"
H.H. Correspondenten!
m^^tmm
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAAf^<aAttiÖ
De Reorganisatie
der Ned. Hervormde Kerk.
xvii;.
vraagt dan nief allereersf naar
de pr^s, doch wel naar k w a-
111 e i fWg leveren tot ieders
tevredenheid.
en valt de prQs altijd nog mee.
I Ook In Vernissen en Kwasten
I ruim gesorteerd.
I KERKRINQ 4 OUDE TONGE
I TELEFOON 52
iliiiiiiiiiiiiiiimiiiHHiHiiiniiiiiDiiiiiiiiiwiiiiiiaiw
EXTRA KOOPJEl
voor f 20.—
Een zoo goed als nieuwe
electrische bakoven.
Ring 89, Telef. 278, Middelbani»
Aanbevelend,
JOH. SNIJDER
y
EIIAnDElf
.!iis.a3awv^
o
ir-vhtv-v/
3-/t5-5i-t?v^iA rr*
UITGAVE VAN
AdTeritntic^iQi 20 cent per regeL Rcdames 40 et.; Diensf
unvragea en aaabiedingen van 16 regels 80 et.; BoeWan*
kaaii^btg 10 cent per regel Contracten belangqjk lager.
Gevestigd te Middelhaniis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Fostboz 8 Tel. 17,
Bijkanfoor voor Zeeland; St. Maartensdijk, Markt, Telef. 59.
AbonnementsprQs 85 cent per 3 maanden voonütbetaIÏD|.
VeischJQnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per -üikikïi
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden jier Jaat
Onaanvaardbaar.
De Synode krijgt dus, indien dit Ontwerp
wordt aangenomen, de bevoegdheid om de
Belijdenis te gaan lierzien. Dt liuidige Syno=
de moet van dd Confessie afblijvein en
„handhaaft" ze dus in zekere zin. Maar
de nieuwe Synode, die in hoofdzaak bestaan
ral i4it de vertegenwoordigers der kerkelijke
centrum^partijen, kan eigenmachtig aan het
veranderen gaan. Voor hen, die eensgeestes
zijn mt. de Belijdenis der vaderen, betee?"
kent aanneming van dit ontwerp dus een
groote achteruitgang, daar nu de Confessie
op de helling wordt gebracht. Wel is de
„hervorming" niet gemakkelijk, daar zooals
we zagen, tweemaal een twee'derde^'meer-
derheid wordt vereischt, maar van tweeën
één: óf er is voor afslijping der schle|rp«
Gereformeerde kanten wel een meerderheid'
óf indien ze er niet is, zal deze reorganisatie!
doof de ethischen worden verworpen, want
deze willen slechts een Kerk met verdundte
belijdenis. Eén der bezwaren van Prof.
Brouwer is dan ook, dat vóór de totstandko.»
ming eener „hervorming" de oude formuf
lieren nog van kracht blijven. Op dit punt
willen de ethisdien het ontwerp gaarne
amendeeren en reeds ter Synode, poogden
zij de woorden „de zorg voor hare belijde»"
nis door hervorming en handhaving" te
vervangen door „de zorg voor haar helijf
den," met welke verandering Prof. Haitje;
ma zich telefonisch accoord verklaardeMen
zal dus niet rusten, voordat de Confessie
in ethische zin gewijzigd is. Al zegt datt^'
ook Prot. Haiijenia, dat een „reductie der
belijdenis tot een slap grootste«gemeene^
deekiP»Christendom niet te vreezen is," op
een andere plaats beweert hjj, da|t „wij als
Hervormden met de handhaving der belijden
nis in de gereorganiseerde Kerk duidelijk
gericht zijn op de eerbiediging van het
grondliestek der heilswaarheid, in de oecu»"
menischê symbolen der Oude Kerk' reeds
tot undrukking gebracht," waaruit blijkt,
dat hö als tuchtnorm niet de 3 FormulÜei*
ren, maar slechts de» 12 Artikfelen stellen
wil, daarmee de specifiek«Gereformeerde Con
fessie piactisch inruilend voor de Alge»
meen Chrisvelijke.
Wat de uitoefe.ning der tucht aangaat,
moesten de ontwerpers een zeer moeilïjk
probleem oplossen. Zij willen een belijdende
Kerk, welke volgens hun methode slechts
te verfcrygen is door leertucht. Doch ander»»
zyds begrepen zij zeer wel, dat een doel"
tteffende leertucht d« dood zou betee»»
kenen voor hun gieïiefde volkskerk. Zij
standen hier voor de' vraa^: hoe kain de
Kerk volkskerk blijven en tevens belijdend
zijn? Zy wilden, om met Dis. Zelijdner te
spreken, grijpen naar twee kanten, naar de
rechte teer en naar de miassa des volk's.
Het kan niet andeis, ot dit moet mislukken.
En van deze mislukking wo,Tdt dta Belijf
denis de dupe, want terwille van het behoud
des volks zet men de Confessie uit. Niml*
mer, zoo zegt Ds. L«lydner, mag de Kerk
zeggen: „Fiat orthodoxia, pereat vulgus" (de
orthodoxie besta, ook al vergaat het volk.)
Met andere woorden: om het kerkvolk te
behouden, offere men de orthodoxie op.
Trouwens, men kan, zoo zegt hij, het volk
niet brengen tot de leer, wel tot Christus.
Ook uit deze uitlating van eiein bekend
propagandist der reorganisatie blijkt weer,
dat men eenzijdig de Christologie als norm'
voor hei. beiyden en de handhaving ervan
stelt met uitschakeling van de overige Ge<»
reforineerde dogma's. Een handhaving der
belydenis in historische zin wordt dus
geenszins bedoeld.
Van de ethischen fcan men deze ook uiter"»
aard moeilijk verwachten. Maar de tuchtop»
vattingen der confessioneelen gaan evenmin
in deze richting. Dr. Hoejdemaker zei„Vrij"»
zinnigen en orthodoxen zijti samen ziek ge*^
worden, ze moeten ook samen weer gezond
worden." En Prof. Haitjema's standpunt
wordt in deze uitsprak openbaar: „Velen
vinden uitbanning van modernen en an*
dere ke.tersche leden der kerk gewichtigen",
dan de^Éeh te overwinnen door ze te winj»
nen." Én de gecoah'seetde reorganisatie'
groepen spreken het telkens weer uit, dat
van een orthodox eenheidsfront tegen de
vryzinnigen geen sprake is. Wanneer dus
voor de modernen de handhaving der Be»"
Kjdenis het groote schrikbeeld is, waarte?»
gen zij nu met alle feacKt stormloopen,
dan mogen z^ bedenken, dat de huidige
orthodoxie idet gejlyk is aan die van Dordt
en dat zij het eir beter zulkn afbreinjgen
dan de Remonstrantejn, die« en ziehier de(
verklaring de geestelijke vaders waren
ook van degenen, die zich nu orthodox
noemen.
Hoewel de- leertucht dus in het Ontwerp
is opgenontfn, zal zy zoo wetijnig effect
soittêten, dat. in hoofdzaak de toestand wel
bij het oude zal blijvejn. Alleen zal de
Kerk voortdurend in groote beroering ver»
keeren, omdat er ongetwijfeld procedures
aanhangig zullen worden gemaakt, welker
behandeling echter door de vage formulee»
ringen van art. 8, waaraan elk houvast
ontbreekt, zeer willekeurig moet zijn. Vol*
gens Prot. Brouwer gaat de leertucht van
het ontwerp nog te ver. Ifij vindt het
voldoende, als alleen de excessein bestreden
worden', dié het Christelijk karakter der
kerk in gevaar brengen. Als voorbeelden
daarvan kunnen genoemd: Dr. Bahler, die
het Boeddhisme hooger stelde dan het Chris*
tendom. Ds. Schermerhorn, een anarchist,
Ds. Theesingh, die preekte uit de Faust van
Goethe, Ds. Borger, een Hegeliaan en Dr.
Snethlage, en communistisch gezind predt»
kant. Op dit standpunt is er dus voor de
modernen plaats in de Kerk en worden
alleen hinderlijke uitwassen afgesneden. Doch
Dr. Terlaak Poot wil verdejr gaar^ Hij
schreef: „Er moet leertucht zijn niet alleen
tegen vrijzinnige humanisten, doch ookte==
gen orthodoxe noodlotpredikers." Hij wil
dus niet alleen de vrijzinnigen aanpakken,
doch ook de Gereformeerden met hun leer
der Uitverkiezing. Dit streven om de uiterp
sten af te snijden zit bij de tegenwoordige
reorganisatie*mannen duidelijk voor, doch
Dr. Hoedemakier heeft hiervan reeds ge*
zegd, dat „het streven om de uitersten der
ontkenning af te snijden en een minimum
van de Belijdonis, d'.i. de Belij'detaiisr j!n
haar algemeen Christelijk karakter, te hand^
haven, in de grond niete gemeen heeft
met de eisch, dat de Kerk weer in de g&»
legcnheid zal worden gesteld, uit haar eigen
beginsel te leven." Het ligt ook' voor do
hand, dai bij de formatie van de 'nieuwe
kerk der middengroepen modernen én
Gereformeerden wel op één of andere wijze
kunnen worden aangepakt. Deze hebben nu
reieds heel weinig te verwachten van het
ethisch*confiessioneele blok, getuige wat zich
in verschilljende plaatselijke kerken ai»
spetelt en dit zal zich dan ook' lanldelijk
gaan openbaren. Het lijdt geen twijffel,
dat de Geretormeerden onder dit regime
er nog veel slechter aan toe zullen zy'n dan
onder het huidige.
Natuurlijk moet men zich niet voorstellen,
'dat dit alles direct opeinbaar zal worden.
I,n de nieuwe kerk gaat alles langzaam.
Dis. Leydner heeft voorgesteld, de eerste
10 jaren geen leertucht te oefenien. Hij is
blijkbaar va,n meeni'ng, dat er na afloop
van deze termijn een principiëele veraru*
dering zal zijn ingetreden als gevolg van
het proclameeren van de Kerk' tot een be*
lijdende. Alsof, om met Prof. Severijn te
spreken, het maken van de Kerk tot een
belijdende een formeele k'westie is! Indien
'er niet meer gebeurt dan het verianderen
ider reglemejiten, zal alles bij het oude blijt»
ven. Er zal in de pract'ijk aan de vernieup»
wing moeten worden gewierkt. Maar de
;reoiganisatoren gevoelen de moeilijkheid wel.
Zij beseften heel goed, dat met het middel
dfer leertucht de Hervormde Kerk zelfs
'nog niet een orthodoxe kerk kan worden.
'En om haar op die wijze eax l!an^ die
weg te metamorphoseeren tot een Gere»
formeerde Kerk, is een absolute onmoge*
lykheid. Daarvoor is het proces der verwor*
ding te ver gevorderd en het aantal der
afwijkers te groot. En daarom weet men
eigenlijk niet goed, hoe het met de letet*
tucht moet. Een mooie uitvinding is in
ditontwerp de ,jeenheid en verscheident»
heid." Er zal in de nieiuwe kerk eem gei*
wettigde en een onwettige verscheidenheid'
zijn. Zekere' afwijkingen zijn toegelaten,
andere nitt. Doch waar de grens} ligt, is
weer niet precies aangegevep. Ze zal' wiel;
een andere zijjn dan die der Diordtsche
Synode. Deze liet het supra* en jnfralapsaris«
me vrij, doch van Remonstrantisme was zy
niet gediend. Maar wat bedoelt Prof. Hait*
jema als hij in verband meit deze dijnlgen
zegt: „Er mag gevogelte van allerlei vleui*
gel onder het beschermend looverdak' vaiu
de Kerk van Christus vierkeeren?"? Zijin
daarbij ook de modernen? Naar andere uitt*
latingen van deze professor te oordeelen,
zou met de onwettige verscheidenheid in;
het bijzonder de Christusloochening hef
doeld zijn en dan zouden dus de modernen
er zeker onder vallen. Als me/n als norm
aanneemt de erkenning van de Goldheid
van Christus komt men tot de prüidpieele
scheidslijn van orthodox en modern, maar
het resultaat zal dan zijn, wat wte' reeds
eerder moesten concludeeren, een „orthof<
doxe" kerk. i
Zoo men ziet, is de leertucht^cWestie niet
érg helder en zijn ook de voorstanders der
reorganisatie het er niet over eens, hoever
men ermee gaan zal. Intusschen staat! het
wel vasi, dat men zal pogiein, de tucht
slechts toe te passen als alle overleg mis*
lukt. De man, die in dit overleg een groote
rol speelt, is de Moderator, een soort ker'"
kelijke inspecteur, ongeveer wat men in
Dluitschland een superintendent noemt. Dit
instituut van den Moderator is een ty^
^sch stokpaardje der ethischen. H'^ moet
pogen, door samenspreking Ieertuchtproces=«
sen te voorkomen en i.ndien dit nliet gep^
lukt, de Synode van advies dienen omtrent
de te nemen maatregelen. Wij kunnen ech*
ter niet gelooven, dat de ontwei-peirs van
meening zullen zijn, dat het den Modo»
rator gelukken zal de modernen van hun
dwaling te overtuigen. In een Gereformeeö»
de Kerk hoort echter zulk een Protestant*»
sche bisschop niet thuis; artikel 31 der
Ned. Geloofsbelijdenis kent slechts 3amb=»
ten; van oen Moderator spreekt het niet.
Deze is door de ethischen uitgevonden om
te ontkomen aan de klemmende noodzaak
der leertucht.
Wij behoeven nu weinig meer te zeggen
over hei eigenlijke doel van dit ontwerp.
Het wil ethische idealen in practijk bren*
gen, de ondergaande volkskerk schragen,
liturgische nieuwigheden invoeren en de
Hervormde Keik in dienst stellen Van de
oecumenische beweging, zooals ook' blijkt
uit de vage en nietszeggende brochure van
Prof. Scholten: „Het reorganisatiesointwerp
verdedigd." En dit voorstel nu zou vol*
gens de voorstanders, o.a. volgens den ethi»»
schen Prot. Gerretson, een zaak van geloof
moeten zijn! Mejn moet niet vragen; wat
zullen de gevolgen van aanneming zijn?
Het gaat voor onze kerk om de sprong des
geloofs! Maar wij wenschen te weten, waar
we aan toe zijn met dit ontwerp. En dan
kunnen wij het niet anders zien dan als
een sprong in het duister en om velb re<=»
denen voor de Gereformeerden ten eenen"
male onaanvaardbaar. Het gaat voor het
Hervormd Gereformeerde volk, zooals Prof.
Severijn zegt in zijn brochure: „Het Reop*
gan^tie»ontwerp 1937, om zijn bestaans*
mogelijkheid en hij meent, dat in de „her*
vormde" Hervormde Kerk voor de Gere*
formeerde gezindheid geen plaats meer is.
Ook Prof. Visscher oordeelt in het Geref.
■Weekblad zoo: „Zoodra dit ontwerp is aan*
genomen, heett de Kerk voor ons opgehou»
den Kerk te zijn en het Gereformeerde
volk zal langzaam maar zeker afvloeien
naar andere keTkformati«(s, die er reedS
zijn of nieuwe voortbrepgen, die gebo*
ren worden in dem nood'." En daarom
is deze retorganisatie, die êe Belijdenis niet
in eere, herstelt, doch ze verkracht, voor
ieder, die van ganscher harte instemt met'
de oude Con'tessie, in alle opzichten ver*
werpelijk. Het is dan ook onze hartelijke
wensch, dat aanneming ervan onze Kerk-
zal bespaard blijven.
VGravenhage, 21 Mei 1938.
RUILOVEREENKOMST DUITSCHLAND.
Vllelesch tegien sttoo.
Boter: en Tuinbouwproducten.
Uit betrouwbare bron vernemen w^ij, dat
met de betrokken Düitsche instanties een
ruilovereenkomst is tot stand gebxatht, waar
bij! tegen levering van stroo, boter en tuiiM
bouwproducten door DuitscHlan'd 4.000 ton be
vroren vleesoh zal worden geleverd. De
leveringen zullen wederzijds franco grensi
gesöhieden, zoodat de clearing hierWijl in
geenen deele zal wordien belast.
Hoewel de eerste besprekingen hebben
geloopen over 10.000 ton, is uiteindeijk
overeenstemming bereikt over een hoeveel*
head van 4.000 ton, voldoende om gedV
rende ongeveer een half jaar of iets langer
in da behoeften van de distributie van
vleesch voor werkloozen en daarmee gelijk*
gestelden te voldoen.
Met de wedér^jdsche leveringen zal zoo.
spoedig mogelijk een aanvang worden ge*
maakt. t
Ete besiprekingen met de vertegenwoordig
gers der vleesohwartnfabrieken hebhen
reeds een aanvang genomen en zullen zoo
sipoedig mogeliyk worden voortgezet.
Incident in Tsjecho»Slowakije met
SudetensDuitschiers.
Engeland oefende druk op Berlijn,
iom d«n vi<ede te bewaren.
De laatste dagen heeft geheel Europa in
spanning verkeerd om ten kwestie met
Sudeten*Duitschers in Tsjecho*Slowakije, die
licht tot een plotselinge oorlog had kunnen
leiden.
Zondag j.l. was het n.l. verkiezingsdag in
Tsjecho>»Slowakije, waarbij een ernstig inci*
dent zich voordee'd. Bij Eger, een stad op de
Westgrens van Tsjeicho*Slowakije werden
twee Sudetên^Duitschers, die op een motor*
rijwiel reden, door politi.e*beambten dood*
geschoten. De regeering te Praag riep direct
de leger*reservisten onder de wapenen en
Diuitschiand zette de troepen in Selezië en
Beieren in beweging naar de grenzen.
Engeland deed oogenblikkelijk de noodige
stappen te Berlijn, om een oorlog te voor*
komen
Het hierboven, kort voorschreven geval,
heeft Zondag de politici in Europa's hoofd*
steden in een nerveuze spanning gebracht.
Uit Praag geeft men de volgende lezing:
.Jledennacht half vier wilde een grens*
wacht te Cheb (Eger) een moto,rrij^vieI,
waarop zich twee personen bevonden, die
in de richting van Djiitschland reden, aan*
houden. Daar de motor niet stopte, vuurde
de grenswacht en doodde beide personen
op slag. Het waren twee Sudeten*Duijt*
schers." i i
Volgens een ander bericht moeten de
beide Sudeten Duitsche boeren by' dé kap»
zerne der grensjagers te Eger, plotseling
zijn neergeschoten. Ooggetuigen moeten ge*
zien hebben, dat geen aanleiding voor de
schietpartij werd gegeven.
Te Londen heeft men zich ernstig over
deze k'westie ongerust gemaakt en van Brit*
sche zijde heeft men al het mogel^jkb ge*
daan om te Berlijn het belang van de
handhaving van den vrede bij te brengen.
D* critieke toestand is thans geluwd, maar
waar de Diuitschers in Tsjecho*Slowakije in
de minderheid zijn dreigt hier steeds hé^
gevaar, dat zich plotseling weer ernstige
verwikkelingen voordoen, te meer, daar
de Duitsche regeering vastbesloten is met
het verkenen van steun aan de Sudetetoi*
Dluitschers zeer ver te gaan.
Parijs heeft het meer aan Londen overge*
laten om pressie uit te oefenen op Berlijn.
De Fransche pers beoordeelt de gebeurte*
nissen in Tsjecho*Slowakije voortdurend met
kalmte. Todi heeft de Fransche regeering
te Praag aangedrongCjn op kalmte en kracht.
De houding van Frankrijk en Engeland
blijft beslissend.
Het gevaar van oorlog is niét voorbij,
maar toch kan worden gezegd, dat een
lichte ontspanning is ingetreden.
Denken w^f aan één schot, dat in 1914
te Serajewo viel, wat aanleiding werd tot
een gruwelijken wereldoorlog, dan zien wy
ook hier weer, dat één schot een gattóchen
ommekeer in Europa's lot kan brenigen.
en een ontzettenden oorlog kan doen onti*
branden.
Onbeli^nde man giedoioict.
Maandagmiddag even over twaalf uur
heeft op de drukke Coolsingel te Rotter*»
dam een ontzettende ontploffing plaats ga*
had, die onder de niets vermoedende voor*
bijgangers een ware paniek heeft aange*
bracht. Vlak voor het Lumuière*theater is
een geheimzinnig voorwerp, dat door een
onbekende werd gedragen, uit elkander get»
ploft, waarbij een ontzaglijke vuurzuil om*
hoog spoot en met helsch geraas talrijke
spiegelruiten van winkels en woningen in
scherven vlogen. Een onbekende man, waar*
schijnlijk drager van het helsche wapen,
werd volkomen in stukken gereten en zijn
lichaamsdeelen ver in den omtrek wegge*
slingerd. Twee voorbijgangers werden zwaar
gewond opgenomen, terwijl ook eenigemen*
schen die over stuur waren, moesten worj*
den behandeld.
Toen de vreeselijke klap plaats had zette
een geweldige politiemacht direct den Cool^
singel af. Duizenden mensch'en kwamen
van alle kanten toeloopen. Wat er precies
gebeurd was, wistep zeli^ de naaste om»»
standers niet te vertellen. Wel getuigden
sommigen een buitenlander met een 'vreemd
voorwerp in de hand te hebben zien ïaof
pen, wat een tijdj»bomi moet geweest zyn,
die te 'vroeg is ontploft. Het gerucht loopt,
dat die bom bestemd zou zijn geweest voor
den onlangs in Duitschland gearresteerden
doch weer losgelaten Heinz Tiben, maar
dit staat nog lang n^et vps|t. Men hoop|t
straks meer licht in deze geheimzinnige zaak
te kunnen brengen.
•k zou ZOO ZEGGEN
1 i
Eveitt hejipeiii bij den hengvoel.
31.
's Kan wellicht zijn nut hebben er «•vèn
do aandacht op te vestigen, dat'lde hergroel'
der gewassen, na een periode van stilstand
yap. adhtefuitgang vaak, na koude dagen
en v'innige nachtvorstem;' die er in Aprjl
veel heersühten, ietwa,t aangeziet dient te
wordeln. En het is mogelijk ook, 'want meest
al lijden de planten aan stiksto'%ebi»k.
Stikstof laat zich nu eenmaal niet in deti
bodem ophoopen voor den kwad^ii dag,
zooals dat met kali en vooral met 'fosforx
*uur mogelijk is.
Daarom is het goed om in het voorjaar
de Iplanten op gang te brengen door een
overbemesting met stikstof. Dat kan z\vav«l
zure ammoniak zijn, als de bodem dat mé*i
het oog oip den kaLktoestand verdragen kan,
dat kan kalkammonsalpeiter zSjki en dat kan
kalksalpeter zijln. Alle drie süjln goed.
Maar niet alleen in het voorjaar, ook
verder in den voorzomer en dien zloonen
is het aan te bevelen, telkens na den oogsf
van hooi of gras of na een afweiding eien
30 ^.g. stikstof te geven.. Dat is zooveel als
in H/s baal zwavelzure ammoniak aan'wezig
is, of in 11/2 baal kalkammon* of in 2 baal
kaUcsallpeter. Predes kunnen wij het niet
«eggen hoeveel noodig is, dat voelt de boer
wel aan..
Waar het grasland gedurig geoogst wOrdt
in den zomer door wejiden, door afmaaien
voor inkuilen of voor den hooioogst, óf
misschien wel voor k'unstniatig gedroogd
gras, daar moet öp dit land vooral geregeljd
na het oogsten stikstof gegeven -worden. D«
hergroei wordt daardoor beivorderd, de
kWijmperiode verkort en het voeder
wordt eiwitrijk. Hier is vooral kalksalpeter
da aangewezen mesfetof, hoewel wij oiok
goede resultaten zagen met de beide anldtere
die -wij noemden. Men moet echter niet ver'
geten, dat kalksalpeter, naast de dajdjslijili!
opneembare stikstof, ook dadelijk opneem»
haife kalk bevat, die bewerkt, dat de boidient
zoo mooi open en los blijft. Wat van niet
geringe beteekenis is.
'kZou zoo zeggen zorg er steeds voor
dat dte planten, 't zij' gras* of akkerbouw*»
en tuinbouwgewassen, na stilstand' spoedig
hergroeien en door de moeilijke periode
heenkomen.
Dat kan met een matige gift van boven*
staande stikstofmeststoffen.
(Nadruk verboden.)
>-/iXD?^gaï-B:.^
Mei h^i oog op HJemelvaarfsdag, waSurl^'
ge)en postvMz<ending mogelijk is, gelievtii
onze correspondenten, inzonderhci'd' in Zee'>
land, ec zorg voor te dragen, hSuiu gltvotm
berichten vro^tq'dig fe posien, 2Óó, daf
dez^ Vrijdag a.s. eerste post in ons btxiï
4jin. 1
De Redaïfie.
