ChDWEEKBIADÖpGED.GD0riD5lA6vöÖRDlZUID-H0ainZEEUW3CHEOi^^
KERTJE
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEÜWS"
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Buitenland
10e Jaargang
ZATERDAG 14 MEI 1938
No. 938
18e jaargang
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
DE WARE EENHEID.
Uit het Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN"
Ingang Zomertijd.
MP' In den nacht van Zaterdag op
Zondag a.s. zal de klok een uur wor
den verzet en de Zomertijd een aan
vang nemen. Men zal dus Zaterdag
avond klokken en wekkers een uur
vooruit moeten draaien.
Witter dan wit
Neem dadelijk
Stop die razende kiespijn!
"AKKERTJES" zijn onfeilbare pijn
stillers en bevrijden U direct van
zenuwpijnen, spierpijnen, hoofdpijn.
Onschadelijk. Let op 't AKKER-merk.
Per koker van 12 stuks - 12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
Voornaamste inhoud
■SHI
iiAnDEn-tii
UITGAVE VAN
Advertenticpi^s 20 cent per regel. Reclunes 40 et.; Dienst»
aanvragen en aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek'aan»
kondiging 10 cent per regel Contracten belangi^k lager.
Gevestigd te Middelhamis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
BiykantooT voor Zeeland: St. Maartensdijk, Markt, Telef. 59.
AbonnemencsptQs 85 cent per 3 tnaanden I^ vooruitbetaling.
Veisch^'nt iederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
Vvic met Mij niet is, die is tegen Mij;
en wie met Mij niet vergadert, die veto
strooit. Matth. 12 30.
II.
Gods volk zwertt lang, dat zij geen ge'
loof hebben voor het werk, dat God in hen
werkt. Zij worden verloren menschen en
uit hun eigen grond in Christus overg&»
plant. Door een oprecht geloof zijn zij
Christus ingelijfd en hebben deel aan de
vergeving der zonden, eeuwige gerechtigf=
heid en zaligheid gekregen.
Met Christus zijn is in de derde plaats
tegen nature in Christus ingeënt zijn. De
oude boom moet door overtuigingen des
Geestes, druk en kruis, en de aanvech*
tingen des Satans, in zy'n groei gedood
worden, anders kan de ent niet werken,
die de sappen en vettigheden van Christus
niet ontvangen. „Stervende en zie wij k#
ven." Achteruit naar den hemel. Christus
moet wassen, wij minder worden." Gods
volk is in gevaar van om te komen, is
als een doode, die geen gevoel heeft; hun
geloof bezwijkt; zij zeggen: Mocht ik het
eens gelooven.
Met Christus zijn is in de vierde plaats
met Christus blijven. Kan de door God
gemaakte eenheid van Christus met Zijn
volk verbroken worden? Neen! Wel on^»
gevoelig worden. De klimplant houdt den
boom vast, maar hier houdt de Boom
(Christus) Zijn in Hém ingeente volk vast.
„Niemand zal ze uit Mijne hand rukken."
Gods eeuwig kennen van hen, Christus'
hartebloed, waarmede zij gekocht zijn, des
Geestes onwederstandelyke roeping zijn er
Borg voor.
Met Christus zijn is de ware eenheid en
het eenige middel tegen de verdeeldheid.
Het werkt als de ploeg, die 'tonder»
grondsche onkruid doodelijk raakt,
Een vuil onvruchtbaar land, zelfs tot
een hof van Eden maakt.
De strijd tegen -d-e ware een»'
heid. De Heere Jezus had een duivels='
bezetene, die blind en stom was, genezen,
zoodat hij sprak en zag. De schare hield
den Heete Jezus voor den lang beloofden
Messias. De Parizeen nijdig, lasterden
Hem: Deze werpt de duivelen niet uit dan
door Beëlzebul, den overste der duivelen.
De Heere Jezus weerlegde dien laster. Een
koninkrijk, dat tegen zichzelf verdeeld is,
kan niet bestaan. Als Satan den Satan
uitwerpt, dan is hij tegen zichzelf ver»-
deeld. Doch als ik door .Beëlzebul de dui*
velen uitwierp, door wien werpen uwe leer»»
lingen ze dan uit? DOch als eeto dief 'va.'
breekt, dan bindt hij eerst den bewoner
en rooft dan. Zoo heb ik eerst den duivel
gebonden en toen den bezetene genezen.
Dat is het werk des Geestes.
Hoe briescht de wereld tegen het werk
Gods. En vooral de vrome wereld. De we«
reld gebruikt het Evangelie voor haar
aardsch profijt. Zij volgde Jezus om brood
en teekenen. Zg roept Hem uit tot Koning,
maar wil Hem niet hebben tot Koning
over hun hart. De Joden roemden in den
Messias, maar zg namen Hem niet aan.
Wie met Mü nie:t is. De wereld
heeft geen zelfkennis, die zalig maakt. Die
wereld is hier voor en daar voor, ver'
eert den Heere met de lipipen; maar hun
hart doen rij verre van Hem. O, die rijke
jongelingen, die Jezus hoogachtende Nico"
demussen! Zij zijn in den grond niet met
Christus. Zij kennen geen ellende, geen
strijd. Zij wieden boven den grond. Zij
werken zich in het zweet om hun leven te
behouden. Zij pompen hard om boven wa*
ter te blijven. Gingen zij eens kopje onder
en verdronken zij maar. Zij praten, zijn
belezen en begaafd, hebben veel talent;
doch een talent mag bij de Joodsche we*
reld vijfenveertig, honderd of zeventig
iduizend gulden waard zijn, bij den Heere
heeft het geen cent waarde. Nooit zijn zij
Jezus kwijt geweest. Zij houden Hem vast
als de klimplant den boom. Zij kennen
geen omkomen, geen overplanting of in«
enting. En straks zal blijken
De dood neemt zulken Jezus af.
Zij gaan zonder Hem in 't graf.
Zij kennen alleen een strijd van goede
■werken om het roer recht te houden.
Doch zij zijn dood, er is geen aasje'^Ieven
in.
Die is tegen M ij. Hoe kan het an«
ders? Die Jezus neemt hun alles af. Hij
is een gevaar voor de Kerk en voor den
Staat. De Romeinen zullen komen en stad
en tempel wegnemen." Zij zien het niet,
dat zij zelf door hun verdeeldheid tegen
Christus, van welke kwaal zij niet af kun*
nen, komen, waaraan zij moeten sterven,
als God 't niet verhoedt, het vuup van
Gods toorn aansteken. Die den Zoon on*
gehoorzaam is, die zal het leven niet zien,
maar de toorn Gods blijft op hem. Die Jo*
den moesten door hun eigen ongerechtig*
heid, de goedwilligheid der Heidenen af*
wijzende, en door hun Roomsch geloof, als
zou de tempel hen redden, Gods oordeel'
uitvoeren over de verachting van den
Christus. Hoe brandt het vuur van Gods
toorn in de verworpenen, die, hoe ook ver*
deeld onderling, één zijn in den strijd te*
gen Christus.
De gevolgen van dien strijd.
„En wie met Mij niet vergadert, die ven*
strooit." De zoon van God vergadert Zijn
volk toe door Zijn Woord en Geest, gelijk
een herder zyn kudde. Daartoe heeft Hij
den Satan in diens eigen hol bevochten.
De Satan neemt den godsdienst te baat
om Christus en Zijn Kerk uit te roeien.
Doch Christus week niet voor die synagoge
des Satans. Zoo heeft Hij Zijn schapen
uit de klauwen gered van die wolven int
schaapskleederen. En toen Hij Zijn en
Zijns volks hoofdvijand had verslagen en
diens macht benomen, mocht hij zijn
staart roeren, hij moet sterven, Christus
zal leven.
Door d.ie overwinning vergadert Hij zijn
volk toe. Evenwel, die tegen Christus is en
niet met Hem vergadert, die verstrooit. Die
weg der zaligheid eischt geheele zelfver*
loochening. Die met Christus vergadert,
valt overal buiten, houdt niets in de hand,
verliest zijn leven, sterft. Hij is niets. Hier
verheerlijkt God Zich door Christus en
Zijn Middelaarswerk in een dood volk. De
verstrooiing is de eigenschap van het
schaap, de toevergadering de eigenschap
van den herder. Zoolang Gods volk in het
lichaam der zonde is, in de wereld, die in
het booze ligt, en dus onder Satans bereik,
zullen de huichelaars openbaar worden
en zich van den Heere verstrooien. Doch
ook Gods ware volk zal geërgerd worden
door de verdrukkingen om des Evangelies
wil. Denkt aan de discipelen, en in 't bij*
zonder Thomas. Geen kind van God is er,
of hij kent zijn verstrooiingen. Maar de
goede Herder vergadert Zijn schapen we*
der in de schaapskooi Zijner Kerk, d.i. in
Zijn gemeenschap door Zijn Woord en
Geest. Doch de anderen? „De zondaren te
Zion zijn verschrikt, beving heeft de hui*
chelaren aangegrepen." Zij zullen nooit
hef pad tot Christus vinden, omdat zij hefi
ware pad (Christus) hebben veracht. Hier
blijkt de waarheid van Gods getuigenis:
„Niemand kan tot Mij komen, tenzij de
Vader, Die Mij gezonden heeft, hem treb«
ke. Vele zullen, hoewel geroepen, niet met
Christus vergaderen, maar Hem verlaten
om eeuwig buiten de schaapskooi gesloten
te worden, overgeleverd aan den Duivel en
zijne trawanten. De Heere beware ons!
Amen,
iNog één maal: de nood van den
Middenstand. Die slagfi* en de
wanbetalers. Prinses Beatrix ge=
doopt.
Wanneer in deze rubriek enkele malen
de aandacht gevraagd is voor den toestand
waarin de winkeliers verkeeren, dan is dat
toch niet zonder reden, geschied. Menig
handeldrijvende maakt een moeilijken tijd
door. Openhartig wordt het belicht door
een bericht uit Alkmaar aan Die Courant.
Het komt hierop neer:
Een slager was failliet verklaard. Zijn
positie was aldus: Van cliënten nog te
vorderen f 968.Schuldig aan leveran*
ciers f 400.Failliet verklaard op ver*
zoek van een leverancier, die f^.van
hem te goed had.
Wat deed nu deze slager? Hij hing voor
zijn raam een lijst, ve;rmeldende alle cli*
enten, die hem niet betaalden en achter hun
naam het bedrag der vordering. Vanzelf^
sprekend vonden de klanten dat niet leuk,
maar he faillissement was voor den slager
ook met leuk. Een der wanbetalers, die
f 6.88 vleesch had gekocht en niet betaald,
klaagde den slager aan wegens opzettelijke
beleediging en zoodoende moest de slager
een matige boete betalen.
Opmerkelijk is nu, dat hier een faillisse*
ment is uitgesproken en een zaak kapot*
gemaakt, die nieit zoo onsolide was als I
men dacht. Tereicht zeide de slager dan I
ook: als de klanten mij beitaald hadden,,
was ik nie; over den kop gegaan'. Te*
genover een zakenschuld van f400.had
hij een kleine f 1000.te vorderen. Maar
door dit goddeloos gedoe van de klanten,
die den man maar nipt betalen', wordt
hem zijn brood ontnomen. Sommige men*
schen hebben een ruim geweten, zij koopen
en bestellen maar, doch met betalen haasten
zij zich nooit. Maakt de winkelier het hun
lastig, welnu, dan smiJKn zij (in 't gunJ»
stigst geval) het geld op de toonbank
engaan voortaan naar een anderen
winkel. Met aanmanen moet de winkelier
dus ook voorzichtig wezen. Hoe de raAn
zijn inkoopen en al zijn lasten moet vol*
doen, daarvan trekken deze koopgrage on*
solide huisvrouwtjes zich niets aan, dat
blijkt. En 't mannelijk geslacht is al geen
haar beter.
Nu Kan het een ieder overkomen, dat
hij eens niet contant betaalt. Dat hij zelfs
eens vergeet, dat hij nog iets te voldoen;
heeft. Maar dan behoort een eerste herih*
nering van den winkelier toch voldoende
te wezen om hem het toekomende te be*
talen.
In het onderhavige geval heeft één gros*
sier den slager voor f65.de das aan*
gedaan. Wij kunnen uiteraard de motie*
ven van dien grossier niet beoordeelen.
De man kon waarschijnlijk óók niet meer
heen of weer, ofschoon het verschrikke*
lijk is iemand voor zoo geringe zakeni?"
schuld üit zijn brood te stooten. Dtei vijf
en zestig gulden zal hij nu wel niet spoe*
dig op tafel zien komen
Niet het minst in het zakenleven is
het noodig met een nauwgezette consciën*
tie te handelen. Men zegt wel, dat zulks
niet kan, maar bete,T is te zeggen; het is
moeilijk. De moeilijkheid ontheft ons echter
niet van den eisch, des naasten welvaren
te dienen. Zóó met hem te handelen als wij
wenschen dat met ons gehandeld wordt,
zooals de Catechismus in Zondag 42 zegt,
handelende over het achtste gebod: Gij zult
niet stelen!
zegeld. Als Ambassadeurs van het Hemel*
hof beteekenen de leeraars aan den doope*
ling de belofte van vergeving der zonden
in Christus en verzegelen die belofte door
het teeken van het water, op het voorhoofd
gesprengd!.
Heil 'U. lieve Beatrix! De Heere ver*
vuile maar Zijn Woord. Aanvaard de ze*
genbede van den Waarnemer. U eerbiedig
toegebracht; God make U door hartver*
nieuwende genade een Moeder in Israël,
U tot zaligheid, Gode tot eer en Zijn arme
Kerk in Nederland tof vertroosting en
blijdschap!
WAARNEMER.
worden Uw tatiden wanneer U paetst met
wat goeds, namelijk met
Tube 60 in 40 et. Doos 20 et. IVOROlv
De Duitsche Führeir
HJtltór
Zoo is er dan ook in het schijnbaar een*
voudige van ons dagelijks leven de scherpe
prediking van Gods Wet noodzakelijk. Aan
de consciëntiën moet de eisch der Wet ge*
duriglijk worden voorgesteld. Het Woord
der prediking zal niet ledig wederkeeren.
En hoezeer ik geneigd ben toe te stemmen,,,
dat ook onder hen, die zich met geenerlei
godsdienst inlaten, zooveel menschen zijn
van voorbeeldig burgerlijk gedrag, zoo sluit
dat nit in, dat de voorstelling van den
eisch Gods voor het volks leiven niet nood*
zakelijk zou wezen. Waar het licht des
Woords van de kandelaar genomen wordt,
waar het godsdienstig leiven kwijnt, zinken
ook de volkszeden in. Wie onbevangen
om zich heen ziet, kan dat gewaarworden.
De volksconsciëntie moet in gedurige pre*
diking worden opgescheipt, want het evan*
gelie heeft geloften des tegenwoordigen en
toekomenden levens.
Als aeze regelen in druk verschijnen
heeft zoo dei Heere wil, de bediening van
den Doop aan onze kleine Prinses Bea:
trix, plaats gehad. Plechtige stonde, als we*
derom aan een Oranjetelg de beloften van
Gods verbond worden beteekend en ver*
is weder te Berlijn teruggekeerd. De laatste
17 K.M. reed de trein door een haag van
fakkeldragers, terwijl Berlijn hem een ont*
vangst heeft bereid, zooals nog nimmer
heeft plaats gehad. i
Minister Goering was aan het station
om Hitler op ce wachten en zeide dat het
Duitsche volk weer zeer blijde was
„Zijn Führer in het middein te
hebben."
Hitler heeft aan den Koning en Kejzer
van Italië alsmede aan Mussolini telegram*
men gezonden waarin hij zijn grootste er*
kentelijkhejd uitspreekt, voor de grootsche
ontvangst hem bereid.
Nu dit is het waarlijk geweest. Italië
heeft niets onbeproefd gelaten zijn gast op
de mee,st eervolle wijze te ontvangen.
Omtrent de innerlijke waarde van dit
bezoek lekt echter zeer weinig uit. Want
Hitler is niet alleen gekomen om de groote
manoevrcs te zien, en met Mussolini musea
te gaan bezoeken enz.
Tegelijkertijd hebben zij de gelegenheid
waar genomen om over de politieke vraag*
stukken te spreken, waarvan wel het voor*
naamste zal zijn geweest, in hoeverre
Duitschland op Italië kan rekenen, voor
het geval de Sudeten. Duitschers bij Duitsch*
land worden ingelijfd. Wanneeer Rusland
dan tusschenbeide zou komen, kan Duitsch*
land dan ook op steun van Italië rekenen
,,ja" of „neen." i
Muislslollnjl
is echter een groot diplomaat en veroni*
derstelt wordt, dat hij de politiek heeft ge*
volgd van „het eten van twee .wallen."
Duitschland niet ten volle bevredigen door
een vaststaand standpunt in te nemen, maar
wel heel beleefd en vriendelijk blijven,
opdat hij bij de Engelschen en Franschen
hetzelfde; kan doen.
Woorden van trouw en hechte vriend*
schap hebben Mussohni en Hitler weder*
zijdsch gewisseld, terwijl Hitler, wat in
Duitschland als de hoogste wet geldt, ge*
sproken heeft;
Het is mijn vaste wil en mijn erflaiing
aan het Duitsche volk, dat het daars
om de door de natuur tusschlein ons
beiden opgerichte Alpengrens voor al»
tijd als een onaantastbare beschouwt.
Hitler ziet dus af om dfe DluiifcicherS'
welke in Zuid*TiroI wonen en bij Italië
zijn ingelijfd na den grooÉe,n wereldoorlog,'
ooit terug te vragen. Nationaal socialisme en
fascisme zijn eiein zegt Hitler.
Twee volken tezamen tellende
Homdeird twintig millioeln
zielen, zijn in hechte vriendschap, tot be«
houd van den weriejd vrede aan elkander
verbonden.
Wat e.v. verde.r het resultaat van djt
bezoek is ge.weest en nog in het duister
ligt, zal de tijd leeren.
De
Volkenbond
voor zoover er nog aandacht aan geschon*
ken wordt, staat wepr voor een paar nete*
lige %'raagstukken.
Keizer Haik Selassie van Abessynië zal
zelf zijn zaak verdedigen, wanneer het
voorstel ter tafel komt, om de Abessynsche
kwestie af te doen, en ieder lid vrij te latelffl
de verovering al of niet te erkennen. Zoo de
toestand nu is, is zij tot eiein bespotting.
In den Volkenbond erkennen de verschil»
lende mogendheden de verovering niet, en
thuis in eigen land zijnde, erkennen zij de
verovering wel en sturen hun ambassadeurs
naar Rome.
Engeland wil er nu in den Volkenbond
ook maar voor goed de schrap door bat»
len, doch de arme Keizer meent, nu de
laatste stroohalm hem ontvalt, nog een'
poging te moeten wagen.
Hoe hard het lot ook is, de arme man
deed beter, maar ronduit te erkennen, dat
het de grootste dwaasheid in zijn levenj
is geweest, op dienzelfden Bonld te vfeif
trouwen, die he,m heeft laten staan toen het
er op aan kwam, en zich dxi voor goed van
hem ontdoen wil.
Abessynië is geen erkende mogendheid
meer, dus ook geen afgevaardigden meer
in den Bond, vort ermede.
Dan komen
Spanje en Chin^
welke al evenmin kunnen rekenen op dden
steun, welke het Volkenbondsstatuut garan*
deert.
Behalve deze landen komt
Zwitseïlanjct
met een ander verzoek.
Uit den Bond treden gaat voor ,dit land
zeer moeilijk, omdat Zwitserland er niet
weinig mee gebaat is, dat de £ond te Ge*
néve vergadert.
Toen in 1920 Zwitserland lid van den
Bond werd, werd het formeel ontslagen om
in geval van een conflict, miUtaire bijstand
te moeten verkenen. Nu wil het verder
gaan, en ook ontslagen wordep om econo*
mische of finantieele sancties te moeten
toepassen.
UIT HET KIJKVENSTER: De nood van
den Middenstand.
Van Neeltje Pater is niets meer te eï»
varen. (2e Blad.).
De lOOïjarige T. Polder <ie Battenoord ont»
ving een geschenk van H.M. de Koningin.
Gorzen Anna Wilhelmina Polder te Ooit»
gensplaat zullen worden ingedijkt. Uitvoe»
ring zal echi^er dit jaar nilejt meer plaats
hebben.
BINNENLAND: De Doop van Prinses Bea»
^irix Vliegtuigongelukken Vliegoffi»
cier den Hollander (van Middelhamis) met
les»toesiel in zee gestort Ramp te Rot4
terdam, zeven dooden.
BUITENLAND: De Duitsche Führer uit
Italië terug. Die Negus persoonlij!: naar
den Volkenbond.
Principieel debat in de gemeenteraad te
Oude Tonge.
Gemeenteraad te Dien BommeL Komt er
Waterleiding aan den Kranendijk?
(In de Zeeuwsche editie gemeenteraadsver
slag St. Annaland.)
Plaatselijke en Gemengde Berichten.
