CriDWEEKBlADÖpGED.6D0nD6IAG vöoROËZUID-HOUInZECl^^ EIIAMDEn
N.V. üiïGEVERSMAATSCHAPPU „EILANDEN-NIEÜWS"
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Buitenland
10e Jaargang
ZATERDAG 26 MAART 1938
No. 925
Dit Dummer bestaat uit 2 bladen.
LEVEN EN OVERVLOED.
Uit het Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
ee FORMA NATURA
1 UÜhauem
Advertentie'prjJIs 20 cent per regel. Reclaims 40 et.; Dienst»
aanvragen en aanbiedingen van 1—6 regels 80 rf.; Boekmaan»
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrgk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te MlddeUutmls Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Fostboz 8 Tel. 17.
Abonnementsprys 85 cent per 5 maanden b^ vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderl^kc nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaai
Ik ben gekomen opdat zij het leven
htbben en overvloed hebben.
Joh. 10 :10b.
fe^ïS
(VERVOLG)
Hoe donker, hoe droevig zijn de tyden,
waarin wij ons bevinden, hoe glinstert het
oog van vijandschap, als de vraag gesteld
wordt; Hoe zijt ge aan die kennis gekof>
men? Wel, dat is toch alis vanzelf'kben
er onder opgevoed, 'kheb onderwijs ervan
ontvangen, ik ijver voor dien naam, en
zoo zal er een schare staan van dieven, wat
we toch allen van nature z^jn, waar we in
Adam ons vergrepen hebben aan de eere
des Heeren.
Zalige éénzijdige bediening voor dat
volk, dat de Heere het toeroept: Ik zal gei»
ven, dat hunlieder werk een werk zal zijn
in der waarheid.
Voor h«n spreekt de goede Herder: „Ik
ben gekomen, dat zy het leven hebben."
Dus als vanzelf, dan missen zij het. De
kwaal moet ontdekt, de wond moet open-*
gelegd, de döodstaat moet bij den aani» als
voortgang geleerd en onderteekend worj'
den. Zoo moeten zij nu wijs gemaakt wor*
den, waarvoor Hij gekomen is tot Wijsheid.
Zoo mochten de discipelen getuigen:
Wie is een Leeraar als Hijl Door dat on^
derwys nu leeren ze door de bediening
en bearbeiding des H. Geestes, dat het h<>
ven nu buiten hen hgt, en dat geen get'
voeligheden, waarin zü wel zalige ervaring
hadden, geen grond zijn kan voor de
eeuwigheid die wacht.
Het leven buiten hen, aljleen in den
Christus.
Hoe wordt hier vijandschap ontdekt, hoe
de Pelagiaan van binnen gelieerd, tzy de
heele of hal|ve, of de' kwarifl. Graaft
dieper, menschenkind, en gïj zult meer
gruwelen vinden. Hoe heeft de gezegemde
Christus als de Ptaatsvervanger der Zij;»
nen hun kaakslagen op Zich genomen, omf
dat zy, de Hem gegevenen, vonden, nu kon
het wel. Maar Hij gaat met dat schaap
naar de diepte, doet het beleven de kljove;
die niet is gedempt aan hun zijdb de door
hen onrvangen schuld^nota, die niet is
voldaan met beleving voor eigen hart.
Hoe noodzakelijk deze kennis door arm
makende genade, opdat de Verwerver, die
ook de Toepasser is, er alleen de eere van
krijgen zaL
Immers het leven, het is toch met den
Richter te worden verzoend door den dood
Zijns Zoons, bevindelijk door den H. Geest
toegepast. Beleving, dat Golgotha's sterW
vende liefde, die Zich doodlievende Middel
laar alïeen is de éénige grond, als d^e ééni*
ge verdienende en toepassende oorzaak dejr
zaligheid.
Hoe eenzijdig, hoe met geen woorden uit
te drukken, die dfe hemelsche weljdaad
verklaart: „Ik ben gekomen." En hoe sa»
tan zich opmaakt, hoe de machten der hel
saamspannen: „opdat zü het leven hebben."
Ja, wie zal die liefde peilen? Waar dt
eeuwigheid nimmer te lang voor zijn zat;
want hel blijft nog niet bij deze zallige be"
diening, er zit nog opklimming inen ovevf
vloed hebben.
Maar toch, als de ledige geloofshand
door den H. Geest leeg gemaakt maar ook
opgehouden, des Middelaars werken aan
hunne zielen toepast, ligt er overvloed in.
't Is in hun pelgrimsreizeHem nu, Die
machtig is meer dan overvloedig te
doen. Dat geeft soms bijzondere hope, het;»
geen der Wet onmogelijk is, en alleen in
den dierbaren Immanuël. Overvloed: Bet'
ter dan dit tijdelijk leven is uwe goedeA»
tierenheid. Overvloed: Want daar zal niet
inkomen iets wat onrein is, en zoo moet
die noodzakelijkheid verklaard in Hem,
gekomen tot Rcchtvaardigmaking, Heilig*
making en volkomen Verl|ossing. Die oven*
vloed is hier ten deelje en wat leeft Gods
Kerk er dikwerf zoo arm uit, maar, hun
ontrouw zal zijn trouw niet te niet doen,
ze zullen eens volkomen in dien overvloed
deelen, om verlost van een lichaam der
zonde en des doods, van het inwonend zon;*
debederf eens volkomen in die overvlped
te deelen. Overvloed: Wie zijn ze?
Deze zijn het. Zij komen uit ^oote verf»
drukking. Lange witte kleederen gewas!»
schen, en ze wit gemaakt in het bloied dea
Lams. Daarom zijn ze voor den troon.
Overvloed: Welke geen oog gezien, geen
oor gehoord, in geen menschenhart is op^
geklommen. In de eeuwigheid, in de tijd
geopenbaard, stuksgewijze in de eeuwige
heid zich volmaakt oplossende.
Wat zal het wonder onuitsprekeBjk zijn
de minste plaats ervan te mogen innemen,
want 't allerkleinste zal volkomen zijn.
't Zal zijn overvloed om zich eeuwig in
een DriCëenig God te verlustigen en ,het
Lam zal ze leiden.
D«. v. Br.
De Revolutie verslindt haar eigen kinderen,
In Rusland gaat het er bar naar toe.
Van tijd tot tijd worden daar groote pro'»»
cessen gehouden. Niet tegen geringe lieden,
maar tegen de hoogste ambtenaren. En by"
die processen komt wat los.
Van alles wordt door de beschuldigden
bekend. En wat ze bekennen da,t is vree*
selijk. De grootste schurkenstreken worden
aan het licht gebracht, geplleegd door dei
hoogsten des volks.
Wat er al niet bekend wordt? Spionnage,
revolutie, verraad van zijn land aan buijf
tenlandsche vijanden, steun aan binnenland!»
sche samenzweerders, zenden van geld' aan
verraders, moorden, doodslagen, vergiftiging»
gen, kortom de allervreeselijkste dingen die
bedacht kunnen worden.
En dat door de hoogsten des lands. Volkse
commissarissen, wij zouden zeggen ministers
zitten in de beklaagdenbank en bekennen
de vreeselïjke zaken, waarvan we hierboven
een korte opsomming gaven.
Dat bekennen is een merkwaardig vett»
schijnsel. „De dwaas, zoo zegt 's Heeren
Woord zal zijn schuld bedekken." En hier
komen ze er openlijk voor uit. Evenwell
hoe ze LOt die bekentenissen komen, daar
zou mogelijk veel van te zeggen zijn. Toch
gelooven we dat er veel van waar is. De
hoogste mannen des lands, ministers ja
zelfs de chef van de geheime pollitie hef
kennen de vreeselijkste misdaden. Dokters
bekennen op zijn last de vreeslijkste ma»
dische moorden door vergif te hebben ge(»
pleegd. De hoogste revolutionairen vallen.
Alljeen Stalin blijft nog over.
HiJ houdt opruiming onder zijn revolu^
tionaire medestanders van weleer. Arm volk
dat door zulke boeven wordt geregeerd. Hoe
die bekentenissen ook tot stand mogen ko*
men, dit blijkt wel dat de communistische
revolutionairen, ook onder elkaar, voor geen
enkele vorm van misdaad terugschrikken.
VreeseliJKe bezoeking die over zoo'n land
gekomen is, geregeerd te worden door elkaar
uitroeiende revolutionairen. i
Door mensehen die zich sledits door
moord en misdaad weten te handhaven. Wat
afvalt van den hoogen God stort zich
in de diepste ellende neer.
Pe marktkoopman en de venter.
Wie volgt? Steeds meer ordening
De schoone voorjaarsdagen en de
zieken.
Indien de zaak, die voor 't kijkvenster te
zien is niet zoo ernstig was, zou boven dit
artikeltje geschreven kunnen worden „even»
tjes lachen." Moet het opschrift echter di(<
reet kloppen op het artikel', dan dient het
te zijn „langdurig weenen" althans een paar
woorden, die met droefheid en leedwezen
verband houden.
Want, Minister Steenberghe deelt in zijn
memorie van antwoord aan de Eerste Kamer
mede, dat in voorbereiding is een wettelijke
regeling betreffende den markt» en straat
handel, omdat, als gevolg van de Vestiglngs»»
wet wel eens een groote toeloop naar markt«
en straathandel kon ontstaan. En dat is niet
in het belang van het pub]|ieke of van de
venters en marktkooplieden of van den midi*
denstand.
Daar gaat het heen; ik had het wel ge^
dacht. Dal ordenen, dat in'ordemaken vau
het maatschappelijk leven is een van de
moeilijkste dingen die men zich denken kan.
Omdat wij, ondanks onze (niet mijne)
wetenschappelijke ontwikkeling juist zoo heel
weinig kennen van de structuur van onze
samenleving. Wij weten eigenlijk maar zeer
weinig af van de wijze, waarop heel den
handel reilt en zeilt, in 't kort gezegd, van
den verwonderlijken gang van het geld, dat
dagelijks omloopt en van uur tot uur en
van dag tot dag andere waarde heeft.
Toch is men begonnen om een hek te
zetten op den weg die leidt naar het ves(s=
tigen van nieuwe zaken als, slagers, bak!»
kers, groentewinkeliers, schoenhandelaren
enz. Heel aardig voor degenen, die een zaak
hebben, maar onaangenaam voor hem, die
een zaak in een dier branches wilde bèl»
ginnen. i
Men zou nu meenen, dat voorloopig
alfeen aan den winkelstand gedacht zou
worden, maar, men komt alweer te staan
voor een andere groep menschen, de markt;»
kooplieden en venters die op hun beurt
met schade bedreigd worden, juist door de
Regeeringsmaavregelen. Ofschoon en dat
wil ik uitdrukkelijk neerschrijven ik aan»
voel, dat de wensch van de departement»»
ambtenaren de vader hunner gedachten is;
van Klachten over concurrentie uit den
kring der marktmenschen en venters heb
ik in dezen nog niets gehoord.
Ik constaieer, dat velen de pas is afgef»
sneden om in bepaalde artikelfen een zaak
te vestigen. Zouden deze gedlipeerden nu
echter het oog hebben op markt bezoek
om door middel van de marktkraam nog
wat te verdienen, dan kunnen zij verzt^
kerd zijn, dat daar spoedig een stokje voor
wordt gestoken. Terwijl ook het venten
van koopwaren aan nieuwe eischen zal
worden gebonden.
De in ons volk levende drang om zich
door noesten vlijt en spaarzaamheid omhoog
te werken maakt vindingrijk, maar ook ten
Departe van Economische Zaken zitten
slimme heeren. Voor elk gaatje hebben zij
een stopje.
Indien hev de bedoeling is dat het jonge
geslacht en al degenen die buiten emplooi
zijn, maar op 'n stoel gaan zitten om te
leven van hun spaarcent en daarna van
„den steun," dat men het openiyfc zegge.
Dan weet een ieder waar hij zich aan te
houden heeft. i i
Zoo leven wij in een vreemde werieljd.
Al zuchtend worden de mülioenen geteld
welke noodig zijn om werkloozen aan het
werk te zetten en de manlijke jeugd in werk=»
kampen bij beurte bezig te houden en daar»
naast wordt het eene vak voor en htt van»
dere na voor nieuwe beoefenaren voorlo<>»
pig gesloten verklaard.
De mate van ontwikkeling en kennis
welke vereischt worden voor eigenaars van
winkelzaken zijn zóó hoog, dat een aanzien*
SCHOENEN
WORDEN DOOR H.H. DOCTOREN EN
CHrRUROEN. MNSEVOIEN GEDRAGEN,
lEHEa VRIJ tiBsa
uw TEENEN IR Dl
lORMA NATURA SCHDENBi
beschuldiging, dat hij zoo weinig aan al dit
lijden denkt. En niet waardeert, dat hij er
zelve voor gespaard blfcef. Ja er kan zich'
in één nacht weer heel wat afspeljen in het
ziekenhuis. Men zegt, dat het er alTes zoo
afgemeten toegaat, maar, dat ligt in den aard
der zaak. Er moet orde zijn, er moet met
vaste hand gestuurd worden om aller belan*
gen gelijktijdig in 'toog te houden.
Wie dat nu eens rustig overdenkt, zal
in 't ziekenhuis geen lastig patiënt zijn. Van
de zusters (en verpleegsters) wordt veel ge»
vergd. En dan is voor deze menschen een
vriendelijk woord toch ook weer zooveel
waard. Dat verplegen, 'tis een vak. ZVLen
moet er lust toe hebben, anders is 't niet
vol te houden. Een groot gedulld en toet»
wijding is er voor noodig. Nu, laten wij
ons verheugen, dat de lange schoone dag
ook door patiënten en personeel zoo get»
waardeerd wordt. Na den langen winter
breekt het voorjaar door, de verandering
is immers zoo groot?
Gaat menig patiënt niet door een dal
van doodsschaduwen Dan schudt het huis
onzer ziel op al zijn grondvesten, ja, dan
zouden vleesch en hart beide bezwijken.
Toch heeft menigeen met den Christen
uit Bunjan's boek, dat dal doorwandelfd
om daarna toch weer bij 't licht uit te
komen. De Getrouwe verandert de doods»
schaduwen soms in morgenstond. Valt dat
den zieke te beurt, o, dan kan het hchaam
ook weer 'n stootje velen. Uw stok en
Uw stat, die vertroosten mijl Welgelukzalig
het volk wien 'talzóó gaatl
i WAARNEMER.
worden gehouden, niet alleen in OostemiJijIk,;
maar in l
Het groote Duitsolie RSjjk!
De Rïjiksdag wordt ontbonden en een
nieuwe uit de vereenigde landen ial wowf
den gekozen.
Hitler heeft aan den Rijksdag opnieuw
vieir jaren gevraagd voor den opbouw vani
het nieuwe groote —Rïj'k.
Het gesdiil 'tusscben Polen en
is voor het oogenblik bljjgelegd, onder mil^
taire druk van Polen. i
Tusschen Litlhauen en Polen bestaat se*
dert 18 jaar een ernstig geschil over het
bezit van Ide stad.
'Wilnia
welke door den Volkenbond aan Polen is
toegewezen.
De Litausche regeering beeft daarop de
diplomatieke betrekkingen verbroken en seo:
dert vele jaren heersdhte tusschen die fceidel
landen een verkee de verhouding.
De spoorlijnen waren opgebroken en het
grensverkeer was uiterst moeiljlc, ja bijna
onmogelijk. Dit nu is Polen gaan vervelen,
en na een grensincident, t waarbij een bei
ambte werd doodgeschoten, heeft het ge<i
eischt, binnen 48 uur nomale betrekkingejo,
io£ anders
(ukken de iiiro«pien binnen,
en rullen doen wat z5J noodig en nuttig
oordeelen.
Lithauen heeft gebogen en aan verschiV
lende der gestelde eischen direct voldaan.
v^v^ Cr w m V w (W >m zijn hartvormige cachets
Ujk percentage zakenmenschen daaraan niet
zal kunnen voldoen. De Minister althans
stelt het MiddenstandsdipDoma gelijk met
dat van de 5»jarige Hoogere Burgerschool.
Welzeker wat zou 't? Hoe minder concun»
renten hoe liever.
Indien de Regeering van^ dit pad niet
terugkeer., dan zal de toekomst ons een
groote groep verbitterde, arbeidlooze men«
schen te aanschouwen geven. Hüa getal
gevoegd bij de duizenden, die reeds jarew»
lang van werK verstoken waren en geleefd
hebben van 'tgegevene, vormt dan een bcy
teekenend volksdeel, dat in zijn radeloos»
heid voor allerlei politieke leer vatbaar
zal blijken te zijn. En tegen de eischen
van deze terneergedrukte, uitgesloten groep,
zal de overheid later niet g^ieel afwijzejndl
kunnen staan.
Het is een zeer schoone voorjaatstijd,^ien
wif nu medemaken. Wat dood leek komt in
de natuur ^ai leven, wat grauw was door
winterslaap ontwaakt tot schoone vormen en
kleuren en boeit het oog. Het is vooral de
bewoner van het platteland die het oog
te gast laat gaan in Gods schoone natuur.
Ook zendt de zon al langer en langer haar
licht uit en verdrijft de duisternis van den-
langen nacht. Zoo, is 't den oogen gged de
zon te aanscnouwen,
Welk een lange, lieve dagen mogen wij
genieten! Dat zonïïcht schenkt ons meer
bewegingsvrijheid, maakt ons van kunstlicht
minder afhankelijk. Het zijn vooral de zi»»
ken, die zoo naar het daghcht wachten. In
huis dan wel in ziekenhuis of sanatorium
wordt met reikhalzen het lengen der dagen
ingewachi. Ach, dien zieken kunnen de
nachten zoo extra lang zijnl Het is of het
daglicht weer meer moed geeft en letttew
lijk is de zon dan ook een genezende fa^*
tor in het ziekteproces.
Er wordt heel wat geljeden in ons land.
Wie wel eens een ziekenhuis bezoekt, voelj
Er Is een weinig ontspanning gekomen!
in de buitenlandsche politieke situatie.
Werd er gevreesd dat de Duitsohers in
Tsjecfeo'iSlowaklijle
zouden aandringen lop. laansluiting biy!
Duitschland, en dere aansluiting gelijk b!(j}
Oosteniiijk met geweld zöu worden tot stand!
geferaoht; 'voor het oogeabük althans schijnt
dit niet in de bedoeling te liggen.
De Duitïchers in Tsjecho»Slowakije ver
eenigen z:ich thans met elkander en vormen,
een groot geheel, waardoor iij de sterkstei
groep in'het parlement worden.
De reg«ering heeft.;verschillende hunneif
wcnschen ingewilligd; waardoor de wind!
thans -uit de zeilen' genomen wordt.
Steeds echter ral dit vraagstuk om oip«'"
lossing blijven roepetf, en aiitsdien een
haard'van onrust vonflcen. Vroeger o£ later
zal Duitschland het grondgebied dat na den'
oorlog afgenomen, weder terugnemen.
De Fiihrer i
Hide«i
heeft Vrijdagavond voor den Rijksdag een
verklaring, af gelegd-lOVer de aansluiting van
Oostennijk 'biJi Duitschland.
De Volkenbond noemde' hU*
,^n hoioigst t'wSjlfelachtise constructie
„van mecnsdhellijike onvolma'-ktlieid en
„v«n meinsdheliJlEe feiebzuch/.^'.
Hoog werd geroemd de houding van Mus<
saUni, en met nadruk herhaalde hliji
yJSk «al ideae Jiouding vam MuiSsoHtJjl
nooit vMgeted".
Op 10 April a.s. zal er eenvolkstemmingi
want ihet -was niet alleen niet tegen Polea i
opgewasschen, maar tevens wonen in het
Memeiland zeer veel Duitschers, welke
voor den ooilog tot Duitschland befaooiden,
en de regeeiing zag aankomen, als ze nieb
boog, dat Polen en Duitschland, Lithauen
onder zich zouden verdeden.
Ook deze brandhaard Is dus voor ihet
oogenbük ongevaarlijk gemaakt,
Hoe het met de
i Vrijstad D«ntzij(
zal gaan, is een kwestie welke deaandadit
vraagt. S\ f
Er gaan geruchten, dat opnieuw een volks
stemming zal worden uitgeschreven, of de
inwoners biji Duitschland -willen aansluiten,
of niet.
Indien hier met geweld zal worden doop»
gedreven, wat xal dan de madhtelooae Vol»
fcenbond doen
Omtrtot
Chto»!
weinig nieuws. De Chineezen melden suc»(
cessen, zijl zouden de Japanners hebben
teruggedrongen en 10.000 man in de pan,
gehakt.
De berichten zijn echter vaag en onconi»
troleerbaar en worden niet door de feiten
betves'iSd.
Wat wel een feit is, is datChina zoo nu
len dan op bepaalde punten, troepen con*
centreert, welKe de Japanners, krachtigen
tegenstand bieden, ja, soms tijdelijk dwingen
zidh terug te trekken.
Krijgen de Japanners echter versterkingen
dan worden 'aij door hun moderne wapens
spoedig de Ibaas, en keeren de kansen. De
Chineezen slaan kian op de vludht en huw
verliezen zliJn aanzienlijk.
Trots de^opmarsch der Japanners, blijkt
toch, dat dj aan de Chineezen een kluifje,
hebben, dat niet meevalt. Waren de Chl<i
neezen beter bewapend, heusch dan stonden,
hun kansen niet zoo sdhitterend.
