(:riQWECKBLi^öpGED.GQ0n[)&IA6 vöÖRPcZUID-H0ainZEClJW3CH EHAHDEn
N.V. üiïGEVERSMAATSCHAPPÜ „EIIANDEN-NIEÜWS"
AKKERTJES
STICHTELIJKE
OVERDENKING
'n Barstende Hoofdpijn
Buitenland
10e Jaargang
ZATERDAG 19 MAART 1938
No. 923
Dit Dammer bestaat uit 2 bladen.
LEVEN EN OVERVLOED.
Uw Zenuwen rSe^^^ruw
Uit het Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
Mijnhardt's Zenuwtabletten
die U kwelt en belet te werken?
Neem een "AKKERTJE" en binnen
een kwartier voelt Ge de hoofdpijn
wegtrekken als mist voor de zoiu
Heb steediA AKKER-CACHETS in
huis. Vannacht kunnen ze Ie pas
komen bij Hoofdpijn, Kiespijn, Ze
nuwpijn, Spierpijn of aevalte kou)
AKKER-CACHETS
SO'Oetön komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
SprUtol. Bij alle Drogisten.
niEuws
Advertentie*prgs 20 cent pet regel. Reclames 40 et.; Diensf
aanvragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boek»aan>
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrgk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te MiddelhaiUis u Prins Hendrikstr. 122 G Giro 167930 Fostbox 8 Tel. 17,
Abonnementsprgs 85 cent per 3 maanden WJ vooruitbetaling.
Verschifnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per weck.
Afzonderlüke nummers 5 cent Buitenland 8^dói per jaar
Ik ben gekomen opdat zij het leven
hebben en overvloed hebben.
Joh. 10 :10b.
Met een hoogst ernstige en dubbele hd'
vestiging begint dit hoofdstuk: „Voorwaar,
voorwaar zeg Ik ulieden: die niet ijigaat
door de deur in den, stial der schapen,
maar van elders inklimt, is eeri dief en
moordenaar." Bewijs dus, dat er over den
muur klimmen zullien en aldus zullen
meenen het einddoel te behalen, om dan
by die velen gerekend te worden, die tot
eeuwige wegwijzing het hooren zullen: Ifc
heb u nooit gekend.
Dit woord zal gesproken worden zoowel
tot verleiders als tot verleiden.
Hoe noodzakelijk de vraag: Is er kennis
van de Deur ontvangen door Wien alleen
ingang zal ervaren worden?
De tegenstelling tusschen valsch en
waar wordt zoo ernstig voorgehouden: De
dief komr niet dan opdat hij 'stete en
slachte en verderve. Ik ben gekomen op^
dat z^ het leven hebben en overvloed
hebben.
„Ik ben gekomen." Hoe kwam Hij? Hier
is eeuwigheidslicht voor noodig, oogen"
zalf om te mogen zien. Het welbehagen
Gods, kerkelijk herdacht bij de Kerstfeestf»
viering, wijst op dien Gekomene.
Als de komende trad Hij in: „Ik heb lust
mijn God om Uw welbehagen te doen."
Het welbehagen des Vaders omj de van
eeuwigheid in den Zoon uitverkoornen
weer in de gemeenschap te herstelkp.
Daarvoor moest Hij, daarvoor wilde Hij
komen. Zonder die komst zou geen zalig<
heid mogelijk zijn. De verborgenheid der
Godzaligheid, die groot is, God geopenj*
baard in het vleesch. De ware Zone Gods,
de ware Zoon des menschen. Mysterie, met
geen menschehjk verstand te beslaan,
maar zalige beleving, die Komende, die
Gekomene zal Zichzelf openbaren: „Ik zall
Mg Zelf aan hen openbaren, gelijk Ik aan
de wereld niet doe."
'tHeilgeheim wordt aan Zijn vrinden,|
Naar Zijn Vreêverbond getoond."
Des Vaders Welbehagen, door Wien he"
melen en aarde zijn voortgebracht, is
omvat door den schoot eener vrouw, is
gelegd in een kribbe, vond plaats in de
stal, te midden van beesten, is bespot, bei*
schimpt, bespuwd, gehoond en gelasterd,
om eindelyk over Gethsemané. Gabbatha
en Golgotha den last des toorns Gods over
de schrikkelijkheid der overtreding Zijns
volks den dood in te gaan. Zoo is Hij ge^
komen. Eeuwige liefde! Ik ben gekomen
Geen schepsel vroeg er om. Adams bonds*
breuk verklaart het. Vluchten van God
af, hoe verder hoe liever, door dien val
een hater Gods en elkander hatende, ook
met onzen Godsdienst, ook met onze meest
zuivere kerkelijke openbaring.
Maar helaas, de mensch is van die kenj»
nis vervreemd. Hü weet niet, dat hij is
arm en jammerlijk en blind en naakt eni
omdat hij dit niet weet, is er geen behoefte
aan dien Gekomene. i
De kennismaking of nog liever de kenf
nisgeving van dien Gekomene heeft niet
plaats gehad. Zal dan al dat namaak, al
dat bekomende de openbaring van dien
gezegenden Gekomene verhinderen? Neen
M. G., daar zal een Drieëenig Verbondsgod
Zelf voor zorgen. i
Ik ben gekomen opdat zij', en die z'^j
zullen bevindelijke kennis ontvangen.
Kennis, die geen enkele universiteit ot
theologische school geven kan. Kennis, al
durven zij zich niet naast Paulus te plaatf»
sen, maar waar zij in ootmoed ter neet
gebogen, belijden, beleven mogen o eeuwig
wonder van genade: „Het heeft Gods bep
haagd Zgnen Zoon in mij te openbaren."
Wie nja dat nu? Dat zijö de van eeuwig*
heid gekenden, die in het uur der minne
uit den doodstaat, waarin alle schepselpn
van nature liggen, geroepen worden door
de onwederstandelijke roeping, door Geest
en Woord. Christus noemt hen in vers 16
al schapen, daar zij Hem in den eeuwigen
Vrederaad reeds zijn gegeven, en omdat
zij gegeven zijn, zullen ze worden toej*
gebracht. De Levietische telling waarbij
het tiende schaap onder de roede dooit»
gaat, verklaart deze toeihrenging.
Zie, daar staat de Priester, Hij telt: een,
twee, tot negen, en die alle zijn welj bij
den Priester geweest, maar gaan naar hun
ouden meester terug. Daar komt de tien»"
de. Hoe erbarmelijk, hoe vuil, hoe ellendig
dat dier er nu uitziet, bij deze telling
krijgt dat tiende schaap het teeken,
krijgt de streep over den rug: 't is voor
Jehovah. Let wel, dat schaap kan zulks
niet zien. maar heett wel wat gevoeld. En
daar er onze eene onsterfelijke ziel me(é ge*
moeid is, laten we er dadelijk op volgenEr
is gevoel ronder zaligmakend geloof, maar
nooit geen wezenlijk geloof zonder gevoel^.
Dat schaap, dat als het getelde im hetj
koninkrijk komt, omdat een eeuwig God
het wil, zal voekn, beleven in het bin><
nenste: Ik heb tegen God gezondigd, met
een hartelijke keuze om, kon het, naar
alle geboden Gods te leven. Die keuze is
hartelijk en oprecht. Ze is product des H.
Geestes. Die dit loochent, gaat in tegen
het geopenbaard Getuigenis; De droef
held naar God werkt een onberouwelijke
bekeering tot zaligheid.
Hoe zijn die eerste tijden zoet, hoe is er
een innige begeerte, aller zonden vijand
te zijn, en zoo te mogen doorgaan: „Zij
gaan van kracht tot kracht steeds voort."
Maar zóó voortgaande, zouden ze geen Zai>
ligmaker behoeven. 1
Daar zal nu zelf de groote Leeraar voor
zorgen, en al is die Persoon voor hen nog
onbekend, zij zullen geestelijke zaken gees*
telijk beleven, dat zij er gebracht zulüien
worden om geen zelf aangenomen Jezus
te ervaren, maar Eenen uit de hand des
Richters geopenbaarden.
Bedriegen we ons niet, mijn lezer of Ite*
zeres: Alle plant, die M^jn hemelsche Vap
der niet geplant heeft, zal uitgerukt wop*
den. Een iegelijk die het van den Vader
gehoord en geleerd heeft, zal tot Mjj koi*
men.
Ds. V. Br.
I (Wordt vervolgd.)
Oostenrijk. Tweeërlei standpunt.
Neen Oostenrijk bestaat niet meer als zelf*
standige siaat.
Het is door Duitschland overmand'. Met
geweld van wapenen.
Het recht van den sterkste heerscht alom.
Dat heeft ook in dezen weer den doorslag
gegeven. Recht en gerechtigheid in het leven
der Volken het bestaat niet meer. Waar zijn
de idealisten, de 'topisten van een tiental
jaren geleden met hun bedrieglijk vredesgd^
roep. Hiin stem is verstomd en dat is in
zooverre gelukkig, dat ze nu niet meer de
publieke opinie verleugenen met hun dwaas
en onwezenlijk, de menschen verblindend
vrede vrede en geen gevaar geroep.
We hebben in onze kolommen vaak een
felle strijd met hun moeten voeren. De on*
billijkste verwijtingen zijn ons niet gespaard.
De uitkomst heeft ons in het gelijk gesteld.
Moest ons in het gelijk stellien. Omdat wij
uitgingen van het reëele, van het werkelijke,
van het Bijbelsche standpunt, 's Heeren
Woord dat ons leert, dat de mensch van
God afviel. Dat vernieling en ellende op 's
menschen wegen is. Dat hij is een hater van
God en van zichzelf. Een harde teekening.
Maar des niettegenstaande de waarheid.
Waarheid omdat Gods Woord het ons zegt,
en waarheid bewezen door de eeuwen heien.
Waarheid in het Rlein*menschelijk leven
lees maar eens de gevolgen van de Rechtbaiu»
ken en kijk maar om u heen en ook
waarheid in het leven der volkeren.
De vrederoepers daarentegen plaatsten zich
op den vermolmden en verrotten grondslag
van het humanisme. Op den grondslag van
de goedheid van den mensch. De mensch is
volgens hen goed. Ja hij klimt op van goed
tot beter. En in die opklimming van goed tot
beter lag volgens hen de waarborg dat de
oorlogen zouden ophouden. Het recht zou
zegevieren. Het vroegere recht van den sterk*
ste was een overwonnen standpunt. Nu ziet
ge de uitslag. Volkenbond, vredesrevoluties,
vredespacten, nooit meer oorlogsfederaties,
uitbanningsverdragen van den oorlog, ze lig*
gen als zoovele moderne Dagons met gebro*
ken handpalmen en gebroken halzen op den
dorpel van het gebouw der historie. Als
moderne Babels liggen ze in puin.
Of we ons daarover verblijden? Ja, want
de leuzen te vereeren en te gelooven is al(*
tijd schadelijk. Ja, want de Majesteit en
Waarheid van 's Heeren Woord dient ge*
looft. Niet in haar te ontkennen en als
leugen uit te schelden ligt de grond van
opbouw, maar in haar als waarheid te er*
kennen, 's Heeren woord is het eenige vastej
fundament. Ook al klinkt haar getuigenisi
hard in onze ooren.
slaap wordt wter rus'ig door het gebruik van
Glazen Buisje 75 et. Bij Apoth. en Droglsteu
Oostenrijk. „Boontje komt om rijn loontje.''
Oostenrijk is nu een deel van Duitschland.
De „ansohluss", aansluiting van Oostenrijk'
bij Duitschland is een feit geworden. Prot*
testen worden er tegen geuit, papieren pro*
testen, door Engeland en Frankrijk. Het is
of de historie wraak neemt. Eenvoudig ge*
zegd, willen we het uitdrukken. „Boontje
komt om zijn loontje." Daarmee keuren we
de daad van het fascistische Duitschland
allerminst goed. Dat is bruut geweld tegen*
over een onafhankelijke staat. De methode
van de gepantserde vuist tegenover een zwak*
ken tegenstander. Het recht van den sterkste.
En toch schrijven we hier wel doordacht neer
„Boontje komt om zijn loontje." We bedoe*
len daarmee de vreeseljjke onrechtvaardige,
Volkenbondspolitiek, speciaal van Engeland,
Frankrijk en.... ItaUë. CTok van Italië. Mus-*
solini wisselt met Hitler wel een vriend*
schapstelegram maar het doet ons denken
aan de lachende boer met zijn kiespijn.
Oordeel zelf maar. In 1934 is de aanslkü»'
ting van Oostenrijk bij Duitschland actueel.
Het scheen dat Duitschland toen wilde toe*
happen. En Mussolini? Hij stuurde een
tnillioen soldaten naar den Brennetpas om
het te beletten. Ook nog in later jaren
noemde hij, de onafhankelijkheid van Oos'
tenrijk een hoeksteen van de Europeesche
vrede. En Engeland en Frankrijk? Duitsch*
land sluit de wapenstiüstand op vertrouf
wen in de 14 artikelen van President wil'
son. Een van de artikelen behelst het zellE"
beschikkingsrecht der volken. In 1918 willen
én Duitschland én Oostenrijk op grond van
hun stamverwantschap aansluiting bij el*
kaar. Speciaal Frankrijk en Duitschland be*
letten het en dreigen met geweld. Mdt bui*
tengewoon forsch optreden hebben beide
landen het toen belet. In het vredesverdrag
van St. Germain, waarin de Ententelanden
vrede met Oostenrijk sloten komt zooveel als
een verbodsbepaling voor. En in 1919 drei*
gen Frankrijk en Duitschland zelfs met
forsch geweld om uit de Duitsche grondwet
een artikel te lichten, dat van de mogelijk!*
heid van aansluiting uitging. En nu is het
een teit geworden. Wat de beiden volken in
1918 eenstemmig wilden en wat toen met!
verloochening van een der 14 Wilsonpunten
werd belet is nu tot stand gekomen. In spijt
van Frankrijk en Engeland en... Italië.
Coalitie politiek. Het nieuw ge»
zichtspunt van de „breede basis''
Groen van Prinsterer en Fabius.
Ordening De goede keuze.
Allereerst moet ik een vergissing herstelf
len. Een. vergissing aan mij of van den
drukker. Ten vorigen male werd herinnerd
aan de Vlootwet*Colijn „die door 10 A.R.
werd afgestemd." De lezer zal begrepen
hebben dat bedoeld werden 10 Roomsch
Katholieke Kamerleden. Bij die gelegenheid:
lieten de R.K. Colijn aan zijn lot over en
ontstond een langdurige kabinetscrisis.
De coalitie van A.R.; Christ. Hist, en R.
Kath. verloor veel van haar aantrekkelijkheid
(voor de deelnemende partijen dan) toen
de nieuwe Onderwijswet was tot stand geko*
men. De jongere Roomschen voelen weinig
of niets voor samengaan met de twee protes*
stantsche partijen; bovendien lieten in 1925
de Christ. Hist, de Roomschen in den steek
en stemden met de Staatk. Ger. vóór het
door deze laatstgenoemde ingediend amende*
ment om den gezant bij den Paus terug te
roepen. j
Men begon langzamerhand in te zien dat
het „cftment" voor de coalitie had losge*»
laten nu de rijke inkomsten voor de Rj.K.
kerken en kloosters door de nieuwe school*
wet gewaarborgd waren.
En ofschoon in elk der drie belangheb)*
bende partijen de teemende stemme|n niet
bleven ontbreken, die onder de drie stoeljeio,
één gcmeenschappelijken wortel bleven conf»
stateeren, het „echte" werd het toch niet
meer.
Nu is daar sedert enkele jaren bijgekomen
het veranderd inzicht van Dr. Colijn, die het
allermeeste voelt voor kabiattten op breeden
basis. De oude scheidslijn, (zoo 'tal een
scheidslijn was) voor of tegen den Christus,
kan hem niet meer bekoren; hij ziet ook ter
linkerzijde nog menschen die aan de algei*
meen christelijke beginselen waarde toekvnf
nen en die krachten wil Dr. Colijn óók h&
nutten, terwijl men die vroeger tegen zich in
't harnas joeg. In de Eerste Kamer verklaar*
de Colijn, „met de hand op het hart," dat
het kabinet op breeden basis van 1933 tot
1937, zich in niets onderscheidde van de
vroegere coalitiekabinetten. De moeilijkheden
waren even groot of even klein, zoo gij 't
wilt noemen.
Maar allo, de R.K. zijn er bij de vorming
van het Ministerie tusschen gesprongen, zoo*
dat Oud en van Lidt de Jeude er uit blei*
ven en we weer een coalitie*ministeriei heb|*
ben gekregen. Dr. Colijn heeft later gezegd,
dat hij een vrucht had willen plukken, die
nog niet gerijpt was.
Zoo werd niet alleen Groen van Prinsterer
door Knijper verdrongen, maar wordt ook
de levensstrijd van Kuijper als niet meer van
onzen tijd, vervluchtigd tot breede*basis*poli-
tiek; wordt gegrepen naar een vrijzinnig
christendom waarmede men orthodox en mo*
dern denkt te kunnen paaien. Legden de hee*
ren hun schepzinnigheid liever aan den
dag om de Hervormde Kerk uit haar verval
op te richten! i
Wijlen Dr. Fabius, Hoogleeraar aan de
Vrije Universiteit, Lid van den Raad van
State, heeft Groen van Prinsterer zeer van
nabij gekend. Groen, die een vermogend
man was, noodde vaak vrienden tot den
maaltijd, die van 5 tot 8 uur pleegde te
duren. Meermalen heeft Fabius daarvan ver*
teld. Na den eten verzamelden de gasten
zich in de rechter*voorkamer van Groen's
huis aan den Korte Vijverberg te 's Graven*
hage waarin thans het Kabinet aer Koningin
gevestigd is.
Zondag 21 Mei 1876 stond Fabius bij
Groen's stoffelijk overschot in gezelschap
van Dr. Beijnen (die met G. v. P. in 1849
de Prins Willemschool in Den Haag had op*
gericht) Dr. Beijnen troostte de weduwe, er
op wijzende dat mannen als Fabius en Dr.
V. d. Bergh den arbeid van Groen wel zou*
den voortzetten. i
Toch heeft Dr. Kuijper en niet Fabius
de politieke erfenis van Groen van Pr. \eif
worpen. Kuijper was de politicus, de man
van het doen, de tacticus. Fabius woog de
politiek van den dag al te zeer op de weeg*
schaal van het beginsel, dat op Gods Gd*
tuigenis is gebouwd. En toen de A.R. Partij
groot werd, invloed kreeg en „zaken" ging
doen, raakte Fabius al meer op den achter*
grond. i
Inzake de sociale verzekeringswetten toon*
de Fabius aan, dat men van het a.r. spoor af*
week. Beleefd werd hem verzocht niet meer
in de a.r. kranten te schiyven, want dat deed
afbreuk aan de politiek die Kuijper tot
eiken prijs wilde doorvoeren.
Fabius liet zich dat jgeen tweemaal ver*
zoeken en gat in 18 jaargangen zijn studiën
en Schetsen uit, waarin hij in kofte, rake
stukjes, het beleid van zijn partij', van de
regeering en van de a.r. bladen onder de
loupe nam. Van begin tot ein^ waren zijn
beschouwingen origineel, scherpzinnig en on*
weerlegbaar. Deze jaargangen werden door
de liefhebbers van beginselpolitiek in echt
a.r. zin gretig gelezen. Thans zijn zij nog
slechts tegen hoogen prijs in den oudenboe*
kenhandel ot op verkoopingen te bemachti*
gen.
En hoe zoude hij getoornd hebben ini*
dien hij in onzen tijd moest aanzien de
Roomsche ordening der bedrijven, naar mo*
del van 's Pausen Encycliek „Rerum No*
varum!" Den teruglceer naar het Gildewei*
zen der duistere Middeleeuwen toen hejel
Europa gekneld lag in de bandfen van de
R.K. leer, die de dten menschen gegevjein
kracht en vernuft de ontplooiing belette.
Nergens leeft een volk op zoo lage trap van
ontwikkeüng dan waar de Roomsche leer de
boventoon voert. i
De reformatie heeft een gezegeinde om*
keering gebracht niet alleen voor het pe^"
soonlflk leven, maar ook voor de maatschap*
pij. Met groote schreden ging de ontwil*
keling der volken vooruit nadat Luther den
Bijbel onder het volk had gebracht. En moe*
ten wij ons nu weer onder het Roomsche
juk van ordening en bedrijfsraden gaan
buigen? Het is bijna ongeloofelijk! En
toen geschiedt het. Onder het mom van be*
tere verdeeling van de welvaart. Maar 't zall
op grootere werkloosheid neerkomen.
Ging wijlen Prof. Fabius bij den welgestel*
Nederlandsch Qngeêvenaaid bij gevatte kou,
Product Griep, rheumatische pijnen,
Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz.
Prijs: 12 stuks voor 12 stuivers!
Volgens recept van Apotheker Dumont
den Mr. Groen den maaltijd gebruiken
lang geleden was ook de 'Waarnemer meer^»
malen de gast van een adellijke dame. Zij
was wegens haar keuze, om met Gods volk
te leven, uit het Ouderlijk huis gebannen.
Wel ontbrak het haar niet aan middelen^
maar de zaak als zoodanig was toch pijnlijk'
voor het vleesch. Deze levenskeuze is haar
echter tot den einde bij gebleven. Op dïn
laatsten dag haars levens sloeg zij haar
vrienden en vriendinnen gade, die kerkwaarts
togen. „Kijk, zoo sprak zij, met dat volk zal
ik nu verheerlijkt worden." En aan den
avond van dien dag was zg niet meer!
WAARNEMER
De Duitsche Führer
Hitler
heeft in een redevoereng gezegd, dat hij de
loop der gebeurtenissen zel^ zoo niet ver*
wacht had.
Hitlers doel, neergeschreven in zijn boek'
„Mein Kampf," is voor een groot gedeelte
in enkele dagen verwezenlijkt geworden en
dat betrekkelijk ongedacht.
Vorige week schreven wij over de daad
van Schuschnigg om op korten termijn een
volksstemming uit te schrijven.
Dit was een daad van moed.
In he. onderhoud dat Schuschnigg met
Hitler heeft gehad en dat 14 uren heeft
geduurd, heeft hij zich met titaten moed
verdedigd en voor de rechten van zijn land
opgekomen.
Daardoor was hij bij het volk in achting
gestegen en nu wilde hij de proef op: de
som nemen, om Hitler te laten zien, dat
hetgeen hij met woorden had verdedigd, ook
waarlijk in zijn volk leefde.
Zou het anders uitgevallen zijn, dan had
hij eerlijk gecapituleerd, en de teugels van
het Iiewind in Nazi handen overgegeven.
De Duitsche bladen zwegen, er tnroedde
iets. Il
Daar stond nu de machtige Hitler tegen*,
over de kleine, in vergelijking met Duitsch*
land, betrekkelijk machtelooze Schuschnigg.
Zou nu zijn Ideaal wat hij trachtte steeds
dichter te benaderen, en waarvoor de kanj*
sen weer wat gunstiger waren, hem opnieuw
voor jaren uit de handen worden geslagen?
Dat nooit, dan het machtige legerapparaat
er maar achter, en met geweld nemen, wat
hem dreigde te ontgUppen.
Duitschland stelde de eisch, dat de volks,>
stemming moest worden afgelast.
Schuschnigg moest aftreden. Twe«'
derde der regeeringsleden moest be^
staan uit Nat. S{0c.
Na een onderhoud met den president
Milclas
is Schuschnigg afgetreden teneinde zijn land
niet in een oorlog te storten.