CI1l»i/ECKEUADopGED.GQOf1D51AGvo5RMZUD-HOLLEnZEEl^^
Fa. H. BRABER
ABDIJSIROOP
en. tvéa ts cue k/W€i^
N.V. üiïGEVERSMAATSCHAPPU „EILANDEN-NIEÜWS"
STICHTELIJKE
OVERDENKING
10e Jaargang
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1938
No. 913
Uit het Kijkvenster
Hebt Gij het telkens
op de luchtpijpen?
AKKER'S versterkte
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
STORM EN STILTE.
DIRKSLAND
Het adres voor Bedden.
Ledikanten, Spiraalmatras
sen.
U slaagt nergens bjrtefef
Prijzen uiterst lêvee ^^es'eld,
'flIIIIIIIIIIIilliiillUllllillllllllillilllllllllllllllllllllllÉJli^g VlIIIIIIIIIKIIIIIIIIIIII»'
Voornaamste inhoud
EIIAI1DEI1-I1IEIJWS
AdTcrtentiei^rJi^ 20 cent per regel. Rfidiiines 40 et.; Dienst*
aanvragen en aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek«aan<
kondiging 10 cent per regel Q>ntracten belangrigk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelhamis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
AbonnementspiiJs 85 cent per 3 maanden bg vooruitbetaling.
Versch^nt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland Solden j)er Jaar
9
(En als het nu avond geworden w'as,
zoo was het schip in het midden van'
de z«e en Hij' was alleen oip het land.
En Hij zag dat zij' zidh plijtaigden oni(
het sChip voort te krijfgen want de
wind Was hun tegen. En omtrent de
vierde wake des natfhts kwam Hij' tot
hun, wandelende oip de zee, en wildei
hun voorhïjigaan. En dj' ziende HeirJ
wandelen op de zee, meenden dat heij
een sipooksel was en schreeuwden
2eer, want zij' zagen Hem allen eii
werden ontroerd. En terstond sprak!
Hij met hun en Kide tot hun Zij*
wdigemoed, Ik ben het vreest niet.
En Hijl klom tot hun in 't sdhip en d^
wind stilde. Mare. 6 47—51;
Dat Jezus Naam 'Wonderljijk js, komt
gedurig uit in de Wonderlijke leidingen'
Zijner voorzienigheid niet ZSjn volk olp,
aarde. Door zware en voor hun vleesch'
bittere en pijnlijke wegen, beproeft pa.
oefent Hy dikwigls Zijine lievelingen om'
Zichsjellï daarna 'heerlijk aan him ziele te
verklareri en zie voor hun zieleleven heil«=
zamie lessen te leeren. Vóór de vertroosfen*'
de genade, iendt Hij ontdekkende, ont«
bloiotende genade; vóór het Üdht de duis<i
ternis; voor de stilte storm'.
Duidelijk' bljijkt zulks uit bovengesohre*
ven tekstDe Heere Jezus had Zijlne disd*
pelen opdracht gegeven om te jgaan pre*
dilden, duivelen uit te wfer!£»n en krankem
geziond te maken, vers 12 en 13. Hij' Zelï!
had voor hunne oogen duizenden men*
sühen met enkele brooden en visschen ge=<
spjjziigd. Nu was 't weer tijd voor hun onï
door oefening en ervaring wat te leeren»
Voeren.' de duivelen uit, a& ze in Jezus'
Naam hun geboden, ze nnoesten nu leeren
dat zjj zichzelf niet beheersdhen kon^J
den en bloot lagen voor lo^igeloof en moe»
deloosheid, ja, voor verdenkingen van hun
Meesters. lieMe, zoo haast Hij Zidh maai*
een weinig onttrok. Hij had de sdhare van
Zichl gelaten en Zjijiie discipelen bevel ^e»
geven) over te varen naar He andere ;djde
van het meer. Hij ging Zelf niet mee. Hij
zonderde Zich af in de eenzaamheid en:
het schip kVam in nood. De baren ver*
hieven zidh zoo dat ze den dopid voor oogpri
kre'gen. f
Ppmerkel^'k is het dat Jeztts Zélf Zgne
discipelen' beval over te varen, ioodat zei
waren jn den rechten weig, in den weg van
Zijn hoog bevel. En in dien weg zidh be»'
vindende kwam de storm. Waardig om ojï
zulke! daden te latten. Dikw'ijls zSjn Gods
kinderen aangevallen in bijzondere Ie*
vans omstandigheden dat ze buiten den
weg des Heeren w'aren omdat ze zooveel
(eigenheden hadden. Moeiljijlk is het om in
de, stormen van moeiten en bezWaamissen
tei gelooven dat het de weg is waar Hi/
hun zond. De bezwaren van het huwelijks*
leven; de teijienheid die in deze ol die on*
dememing hun kwelt, doet hen dikwijls
twijfelen ,o.f ze niet buiten den weg ge*
loopen zijn en zoo zichztelf de zWarilg*'
heden', op den hab gdhaald hebbffn.
Nietj dat de zondaar en ook Gods volkj
zichzielf menigmaal door uit den we.gl
'0 0 pen geen groote mloeite o^pf den hals
halenj O neen, denk' maar aan Dia-vid als
h'Ü' met zichzelf en door eigene verdorvene
inzichten vluchtte naar het land der Fili*
stijnen ook Jona als hij uit den weg liep
en' naar Ninevé vluchtte. Maar hier is de
bedoelinjg dat als de weg van '"s Heerenl be^
vel en inzettingen bewandeld wordt iflte
zXvaarste stormen in dien weg k'unnen op*
steken. Bn de Heere? Hij! belet die stormeh'
"iet. Immers had Jezus Zijine discipelen 'n
vrije €n veilige overtodht kunnen beschikt
1^ naar de andere z^ide. Hij had ook'
met het eerste lopsteken de vrfnd kunnem
nederlejggen, maar Zü'ne eeuwige wSjsheid
^^^wagde dat niet. Soms laat Hi| over ^jne,
lievelingen de zwaarste stormen Woeden.
Denk 5iaar aan Jofeef, aan Job, David en
zoovele geloofshelden waarvan de Waar*
heid ^waagt, die onder het loeien van
stprmen' en hemelhoojge baren hun wegje,
door dit jammerdal moesten vervo^n^
David zingt immers: 'k Zucht daar kolk en
afgrond loeit Daar 'tgedruisch dea
waat'rsn groeit. 'Dat is dus het grpote ver*:
schil tusschen ide boven* en de beneden*
wereld. Daarboven is 't eeuwig stil. Geen
goM van zwarigheid, vertwtij'feling of vree^
steekt daar ooit het hoofld meer op. Geen,
zondegolf, geen inwendige beroering kwelt
daar de ziele die de haven der leeuwige^
rust bereikte immermeer. De stormen zijn
dus voor de btenedenvwreld. En wielke zieli
iaï die ontkomen? Hoort den geestelijken
zeematroos zuchten H^er ziet men hef
schip de lucht, dan weer den afgrond
naad.ren, Ps. 107 13.
De discipelen werkten zooals alle ont*
dekte'zielen eigen is, voor hun behoud. Die
onder de stormen van Gods rechtvaardSg
oordeel óver hen, om hunner zonde wil
dreigen om te komen, ijveren met de rie*
men, roer of roeispanen van hun gebeden
en tranen om hun scheepje in veiligheid te
krijgen .En terecht zegt de Evangelist: zij
pijnigden zich. Dat is: zij zwoegden en
arbeidden uit alle macht en kracht met
•groote inspanning om aan de overzijde te
geraken. Wellicht heeft het ongeloof hier
een groote rol gespeeld en zijn de gedach*
ten bij hen opgekomen: de Meester laat
ons maar tobben. Daar komt het er op
aan om Zijne liefde en zorge niet te ver*
denken; als de nood dijeig!!? en de ge*
varen reizen, ja zoo hoog klimmen, dat
schier aan behoudenis niet meer te den*
ken valt, om dan als hij inr de duisternis
wandelt en geen licht heeft, te betrouwen
Oj piden Naam des Heeren en te steunen op
zynen God, Jes .50. Konden zij nu 'Zijn
bevel zich niet herinneren zich met het
wonder der brooden niet troosten uit
Aun ontvangen opdracht om te predi*
ken en 'duivelen uit te werpen niet opi*
maken dat zij niet konden vergaan? Och
neen, als Hij Zich verbergt, wie zal Hem
dan aanschouwen? Hoe dikwijls toch, heeft
de ziele de klaarste openbaringen van Gods
liefde in de duisternis en in den storm ver*
dacht gehouden. De zuiverste teelcenen van
het Messiasschap van Christus vermoch*
ten niet om de discipelen te doen Aóótf
zien door de stormen, toen hun Heere ge*
kruisigd werd en nochtans te gelooven dat
Hij de ware Messias was. Ze zeiden: wij
hoopten dat Hij het was. Hoe afkeurings"
waardig het ook wezen mag, in de stormen
van verTjerging en donkerheid is het de kerke
eigen te zeggen: Mijn weg is voor den
Heere verborgen en mijn recht gaat van
mijnen God voorbij.
En toch, o wonder van genade, en wel
fot diepe beschaming der discipelen en van
al Gods volk staat er vers 48:; En Hij zag
dat zij zich pijnigden ,enz. Hij zag door
het nachtelijk duister heen met Zijn God>
delijk oog. Hij zag vanaf den berg waarop
Hij biddende was met een bewogen harte
den nood Zijner jongeren. O, dat wonder
van eeuwige ontferming: Al zien Zijne
kinderen Hem niet, al is hun geloofsoog
vendonkerd, hun liefde verkoud, hun hope
flauw, Hij ziet hun vanaf Sions berg daar*
boven, slaaf hunne ellende en moeite gade,
hoort hun zuchten en schreien en dat, niet*
tegenstaande dat zij Hem' verdenken en
harde gedachten over Zijn afwezigheid koes*
teren ."Zeker een lieschamende les voor al
Gods volk, die zoo tegen de stormen en
het kruisdragen gekant zijn en wel mee*
rièh dat hun Meester ze te '1 i e f moet
hebben om al die bezwaren over hen toe te
laten
Maar eindelijk: Hij komt IDoch hef is
tegen de vierde nachtwake ,d.i. tegen drie
uur in den morgen .'s Avonds heeft Hij
ze weggezonden ,dus het duurt lang. Een
bangen nacht is gepasseei^d en vóór de
eerste teekenen van den naderenden mor*
gen zich vertoonen, is de duisternis op zijn
felst .Zóó lang wachf Hij zoolang blijft
Hij bidaende dat hun geloof niet ophoude.
De kerk zegt Ps. 40: Ik heb den Heere
lange verwacht. O, wat zijn die tijden
soms bang en wat duren zij lang voor een
wachtende ziele op Jezu^. Wat hebben de
discipelen het eindelijk we.gj. jjigegeven, zoo
als menige ziele, als alijtr ^en liep en
moed en krachten verflauWiet hom te wach*
ten. Maar tóch Hij kom?"^ooif te laat
Voor Zijn volk^ De juis'* f* tijd is dik^i
wijls m de hevigste duister«.is en beproe*
ving, en dandan treedt Hij op al die
golven en baren die hen zoo verschrikt
hadden. Hij vliegt op de vleugelen van den
wind, Ps. 104. Hij treedt op de hoogten der
zee, Ps. 77 .De zeeën, winden als Zijn schep*
sélen ,zijn op het ^hoogste Vereerd dat zij
hun Schepper en Koning omogen 5ragen.
Vaardig in Zijne kracht komt Hij als hup*
pelende over bergen en heuvelen heein.
Maar.... in den storm ;ls alles een ven*
schrikking .De discipelen jannen Hem niet.
Zij vreezen en meen^^dati het een
spooksel is. Och, wat is toch de mensch!
De benevelde oogen van Maria hielden
haren Heere voor een hovenier en de ver*
warring van de Emmaüsgangers deden hun
van Jezus denken dat Hij een vreeirt"
deling in Jeruzalem was. Wat hebben door
de machi van hef ongeloof al een spooki*
geesten voor de oogen van Tiet volk ge*
zweefd, als Jezus Zijn Woord tot hen
sprak. Zij hebben van Hem gemaakt wat
Hij niet was en niet in Hem gezien wat
Hij wel was als hun het onderscheiden
licht met 'n kalme gemoedsgestalte ontbrak.
Als Hij in Zijn Woord Zich verklaarde
als Zaligmaker van zondaren ,zei hun dwa*
ze verbeelding: dat is voor mij niet en
zij zagen Hem aan als ReChter die hun
niet anders dan dagvaarden en veroordee*
len kon. Biedt Hij Zich aan om armen rijk
te maken, grijpen ze met hun beneveld
oog dikwijls naar middelen om zich toch
eerst wat te verbeteren en op te knappen,
opdat ze toch in zoó'n verscheurd gewaad
tof Jezus niet behoeven te komen. D, die
hersenschimmen, dat verduisterd oog, zou
evenals de duivel wel meenen dat Hij kSvam
om hun te pijnigen.
Maar eveneens is het waar dat Jezus
Zichzelf moet openbaren dat Hij het is.
O dat: Ik ben het; Ik uw Meester, uw Be*
kende. Ik ben het Wiens ingewand over
u rommelt Die u liefhad met een eeuwige
liefde. Die komt om u te helpen en te ver»
lossen. Dan worden de zeeën stil ,zoo van
buiten als van binnen. Dan. wijkt versla*
genheid na zooveet angstig slaven, Ps. 107.
Dan volgt verwondering en aantiidding dat
Hij bij vernieuwing omzag naar trouwelooze
verdenkèrs van Zijn eeuwige liefde. Storm
en stilte zal zich hier gedurig afwisselen
op aarde. Maar de stormen hebben zoo*
wel, ja soms meer dan de stilte, hun nuf
voor Gods volk afgeworpen. In Zijne hand
werpen de diepe drukwegen een vreed*
zame vrucht der gerechtigheid van zich,
voor degenen die door dezelve geoefend
worden. De stormen kunnen duren tot zeer
nabij het strand! De laatste branding kan
nog veel benauwen ,maar daarachter volgt
de ruste, de eeuwige kalmte met een eauwige
bewonidering en aanbidding dat Hij ze ver*
losie en verkwikte ter goeder uur.
Ds Kr.
Wie zijn er nog voor de Volkenbond?
Met de Volkenbond gaaf het snel bergaf*
waarfis .Het aantal groote mogendheden,
dat nog lid van den Volkenbond is neemt
gedurig aï. De machtige republiek' aan
de overzijde van de Atlantische Oceaan,
de Vereeni.gide Staten van Noord*Amerika
hebben er nooit deel van uitgemaakt.
Duifschland trad uit de Volkenbond. Zoo
ook Japan en Italië volgde. En nu doen
ook Roemenië en Hongarije klanken hoo*
ren, die blijk geven van nvt^i erg veel
sympathie voor den 'Volkenbond.
Van de groote wereldmachten zijn er
slechts een drietal, die er deel van uifma*
ken n.l. Engeland, Frankrijk, en Rusland.
Een drietal landen die alles belifilve een
eenheid uitmaken.
FrankriJK, dat zichzelf verteert in revolu»
tionaire proefnemingen. Rusland, dat de leer
van de wereldrevolutie aanhangt. Dat slechts
lid van den Volkenbond is geworden om
zich des te beter in de richting van zijn
ideaal, d-; wereldrevolutie te kunnen be=;
wegen.
De Volkenbond is dus allesbehalve uni*
verseel. Van een algemeene Stafenbond, die
de wereldvrede zou bevestigen en recht
en gerechtigheid zou bevorderen is niet
veel meer overgebleven.
De Volkenbond is slechts een instituut
van de drie groote mogendheden Frank*
rijk, Engeland en Rusland.
De landen, die het beginsel der moderne
democratie vertegenwoordigen.
Maar als zoodanig moet Rusland al da*
delijk afvallen. Daar is geen democratie.
Daar heerscht het meest strenge persoon»'
lijke regiem. De groote onHerdrukking en
tyrannie.
En Frankrijk leeft ook op de rand van
de revolutie.
Er is van de Volkenbond niet veel over
gebleven. Dat moderne Babel is rasch ge»
vallen. Geen twintig jaar oï het ligt in puin.
Van de mooie voorspiegelingen is niets
uitgekomen. De onwaarachtigheid, de valsch*
heid van {laar oeginsel is spoedig gebleken.
T)at verheugt ons.
De Volkeribond was een valsche schijn.
Diende om onder het geroep van vrede,
vrede en §,een gevaar,, de menschlen in
slaap te sussen.
Onder die valsche leuze is ook ons land
aan 3e weerloosheid ten prooi geworden.
Beter een oprechte kennis van de opzich»
zelf uiterst droeve nationale verhoudingen,
dan door een bedriegelijke schyn om den
tuin te worden geleid.
Want daardoor worden de verhoudingen
niet beter, maar jammerlijk bedrogen.
De nood van de werklooze jeug'd
De jongens en 'de meisjes 'Betje
De ouderen. l i
In onze veelbewogen dagen is er allom
bekommernis om den nood der jeugdige I
werkloozen. Het is dan ook buitengewoon
diloef aat zooveel jonge menschen, die
het leven intreden, al dadelijk gewaar wor»
den, dat men hen eigenlijk niet noodig
heeft. Bij die gedachte voegt zich de kwelfe
ling van de ledigheid, het omhangen, het
lanterfanten, niet het minst onverdraaglijk,
doordat vader en moeder maar niet met
gulle hand zakgeld op tafel kunnen leggen
om de jongelui den dag een weinig prettigejr
te doen passeeren.
Uit dien hoofde verdienen de werkkam"
pen, met steun der Regeering opgericht,
(|oejuiching. Want wel weten de jongens,
dat dit maar een lapmiddel is, dat ze in
het werkkamp nog geen ijechten" baas
hebben, maar in elk geval is er bezigheid,
tijdpasseering en onderricht, terwijl zij bo*
veiiidien een mooi zakgeld ontvangen. Ook
gevoelen zij, dat er om hun omstandigheden
wondt gedacht, en dat geeft hun een steun
in het doorloopen van deze moeilijke jaren.
Om de jonge meisjes breekt men zich
minder het hoofd. Een meisje kan zich
spoediger verdienstelijk maken dan een jon*
gen. Zij kunnen om te beginnen moeder
helpen; is de huiselijke taak afgeloopen, dan
is er allicht nog een zieke buurvrouw, wier
kinderen een uurtje oppassen noodig heb*
ben en bij 't dalen van den dag kan de
breikous of een handwerkje worden opge*
vat. 't Is waar, er wordt wel geen geld in
contanten mede verdiend, maar de meisjes
zijn dan toch nuttig bezig en dat is al een.
neem dan bij het eerste verschijnsel, hoe
gering oolc, dadelrjlt de nieuwe versterkte
Akker's Abdijsiroop en Ge zult ondervinden,
dat dit voor U hèt aangewezen middel is.
AbdUsiroop is een natuurlijk kruiden-middel,
onschadelijk voor maag en hart en deze ouda
beproefde „genees-cruyden" heelen, verzachten
en versterken de ontstoken en gevoelige slijm
vliezen van Uw ademhalings-organen goed en
grondig. Bovendien bevat de nieuwe versterkt*
Abdijsiroop de Icrachtig hoest-bedwingende stof:
„codeine" welke snel Uw verkoudheid doet
„rijpen", de slijm doet verdwijnen, de hoestprilc-
kel verdrijft en die prilclcelende hoest stopt en
bedwingt. Daarom noemt men Akker's AbdiJsiroop
voor oud en jong „'s Werelds beste Hoest-siroop".
tegen Hoest, Griep, Bronchitis, Asthma.
Flacon 90 et., f 1.50, f 2.40, f 4 20. Overal verlcrügbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
groote moreele steun voor liaar. Dat heb*
ben vrouwen en meisjes doorgaans voor
op de mannen zij kunnen als Jij willen
zooveel heerlijk nuttig werk doen, al wordt
er met mede verdiend.
Reeds veertig jaar geleden had Betje
daar oog voor. Zij ging, iqrn zieke vrouw
bezoeken, moeder van zeven kinderen. De
kleintjes liepen schaloos door 't huis, geen
stoel of tafel stond meer op haar plaats,
in twee dagen was er geen eten gekookt
en nu was het Zaterdag. De Zondag was
dus op handen, ach wat 'n toestand. Daar
verscheen Betje op het tooneel van den
strijd. Even informeeren hoe het met de
zieke die zij toen nog maar oppervlakkig
kende ging, al pratend een groot schort
voorgedaan en toen aan 't werk. „Maar
Betje, wat doe je nu?" En Betje, kort aan*
gebonden, antwoordt: 'Vrouw, ik ruim den
boel op, ga nu maar slapeni". Protest
hielp niet. De zieke sliep uren lang. En
toendc avond viel was heel de huishouding
verzorgd, voor twee dagen eten gekookt,
de kinderen hadden gegeten en waren te
bed gelegd zeer tot verbazing! van de
óntwalcende moeder en den thuiskomenden
echtgenoot. „Vrouw, ik groet je" zei Be'tje
en gifag zonder veel complimenten naar
huis. Ik beleefde onvergetelijke dingen, zoo
sprak de zieke huismoeder later; mijn moeii»
lijkste jaren waren mijn beste.
Men kan dit alles maar niet nadoen.
Wegen en omstandigheden moeten er toe
leiden. Van gratis diensten kunnen onze
meisjes niet bestaan. Toch is er op he*
terrein der naastenhulp nog wel gezegend
werk te doen, dat een innerlijke voldoening
kan geven en onzen kinderen een schat
van menschenkennis kan bijbrengen. En
boven dit, een beker koud waters, uitge*
iieikt in den naam eens discipels, werpt
een duboelen zegen af. Maar men hoort er
in onze tijden weinig meer van. Wg hebben
't allen zoo druk met onszelf.
UIT HET KIJKVENSTER: Betje «tafc de
handen uit de mouwen!
Driestar: Wie zyii er nog voor den Vol»
kenbond
Binnenland: De nieuwe Pachtwet treedt
niet voor Juli a.s. inwerking.
Buitenland: Wijziging in het Duitsche Le«
ger. De rechtschen winnen in Spanje.
Vergadering C.B.T.B. Een vreedzame
schermutseling over de crisissmaatregelen.
R'aadsvergadering ie Stad aan 't Haringvliet.
Ford'films ie Middelhamis.
Diverse kleine Verslagen.
Officieele Crisismededeelingen.
Plaatselijk en Gemengd Nieuws.
12 cachets 50 et.
Proefdoosje
2 cachets 10 et.
BijApoih.enDrog.
