CHRWEEKBLADÖpGED.GROnDSIAG wördIZUID-HOUbïZEEI^^ EHAHDEn
N.Y. UiïGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEUWS"
4 Banden geheel gratis
10e Jaargang
ZATERDAG 5 FEBRUARI 1938
No. 911
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Vrede in bitterheid.
Uit het Kijkvenster
Uw Zenuwen :^°'Sffi'l7S
Nieuwe Burgemeester
te Ouddorp benoemd.
W. Akershoek
Vreeselijk ongeluk te Goedereede
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
Mijnhardt 's Zenu'wtabletten
Wie in het jaar 1938 het meest
bij ons besteedt aan Rijwielen
of Onderdeelen krijgt 2 stel
banden (2 buiten- en 2 binnen
banden) jieheel gratis. Koopt
daarom Uw Rijwielen en on
derdeelen bij ons, wij zijn ruim
gesorteerd in nieuwe en 2e
handsch Rlgwielen tegen de
laagst mogelijke prijzen.
Scheerhoek Ouddorp
Geef voor dien blaff enden hoest
dadelijk Akker's Abdijsiroop.
Per flacon 90 cent en f. 1.50
Jongeman gedood bij het
lossen van vreugdeschoten.
niEuws
Advertentie*pB(^ 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst*
aanvragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boekmaan'
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te Tiliddelhamis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17,
Abonnementsprgs 85 cent per 3 maanden vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlyke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar 1
Zie, ift Vtede is m^ de bitterHeid bit«
ter geweest, maar Gij liebt mijne ziel
liefelijk omJielsd ,daf zij in de groeve
der vertering niet kwame; want Gij hebt
m^ne zonden achter Uwen rug gewor»
pen. Jesajai 38 17.
CSLOT).
Het onderscheid tusschen des Heeren
gunst en 't zwijgen van Hem in zwaar leed
is zeer groot. Gods volk heeft zulk een
groote behoefte dat de Heere in Zijne ont*
feimende liefde in dagen van druk mede
en overkomt. Dat Hij Zijn zalige vertroos'
tingen schenkt. Dat Hij van vrede spreekt
in het hart. Dat Hij door dierbare belofr
te afdaalt. Dat Hij Zijn zalige liefde door
WoorQ en Geest doet gevoelen in de ziel.
Dat mocht Hiskia in die boodschap dooï
middel van Jesaja rijkelijk ondervinden.
Daarom zegt Hij: „Gij hebt mijne ziel lie''
felijk omhelsd, dat zij in de groeve der
vertering niet kwame." Dat laatste was dus
de bevestiging van de vertroostingen die
hij ontving. Het was de zichtbare, vervul
ling dier liefelijke omhelzing. De Heere had
gesprïsken en zou wat Hij gesproken had
ook doen. Het was Hiskia geen voorkot*
mende waarheid, maar een afdalend God
in den beloofden Messias. Immers Hiskia
leefde nog onder 't Oude Verbond. Zie ook
daar heeft des Heeren volk behoefte aan.
Een voorkomende waarheid kan soms tot
nadenken stemmen en eeniger mate on*
derwijiend zijn, doch het verandert niets
aan onze zieltoestand en ook niet aan de
benauwende omstandigheden in ons Ie*
ven. Dan moet er wat anders gebeuren. De
Heere moet er zelf aan te pas komen. Hij
moet, zal 't wel zijn, overkomen. Het komt
dus weer op 't bevindelijke aan. Gods volk
treurt en kwijnt wanneer het zich zoo ver
van Hem verwijderd weet.
Het is ook niet tevreden met 't hart üit>
storten voor Hem hoe aangenaam dit op
zichzelf reeds kan zijn. Het heeft behoefte
aan antwoord. En dan een antwoord in
des Heeren gunst. Het heeft behoefte aan
de afdalende liefde Gods in Christus. Dat
alles mocht Hiskia zoo rijk proeven en
smaken. Ja zelfs nog veel meer.
Hij zegt verdtr: „Want Gij hebt mijne
zonden achter uwen rug geworpen." Dat
laatste zullen wij van Hiskia zeeil goed
kunnen begrijpen, als wij de woorden
„mijne ziel liefelijk omhelsd" in de grond*
taal nagaan. „Liefelijk omhelsd" hetetf
kent daar „sterk tot de andere uit liefde
aangetrokken." Hiskia wilde dus daar zeg»'
gen „Gij hebt bewezen dat Gijj uit liefde
u tot mij gevoeldet aangetrokken."
Denk u dat, o lezer, eens even in. De
Eeuwige God uit peillooze liefde zich' aan*
getrokken tot een nietig zondig schepsel.
Reden daartoe is er in den mensch niet.
Ook bjj Hiskia niet. Alle roem is bij 't
schepsel uitgesloten.
Hiskia mag dus bUkken in 'tvrijmach*
tig eeuwig welbehagen. Zijn God uit lief"
de tot hem den zondigen Hiskia aanget^
trokken. Liefde was het, dat Hiskia ver*
troost en van 't leger der krankheid werd
opgericht. Zonde maakt scheiding. Over de
zonde toornt de Heere. Wanneer Hij nu
Z\jn volk uit liefde bedient, vertroost, dan
ligt toch daarin klaar het bewijs, dat Hjij
de zonde niet gedenkt, de zonde verzoent
de zonde wegneemt, en achter Zijnen rug
wegwerpt. O dat laatste heeft zulk een
heerlijke beteekenis. Onder ons als men*
schen zijn wij niet zoo spoedig geneigd
om elkander de misdaden te vergeven. En
gebeurt het, dan blijft de rechte sameni*
leving niet zelden toch nog langen tijd
achterwege. Een bewijs dat er bij ons nog
al eens onderscheid blijft, tusschen verge*
ven en vergeten. Het eerste hteft dan
«chijnbaar plaats. Het laatste willen wij
niet doen. Die zoo handelt, die moet maar
niet uit 't Onze Vader bidden Vergeef ons,
onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze
schuldenaren. Want wij komen dan met
een leugen In de rechterhand voor God. En
zulk bidden is een gruwel voor des Heeren
Aangezicht. Als de Heere Zijn volk de zon*
den vergeeft, dan is het uit. De Heere komt
er nooit meer op terug. Hij werpt ze dan
achter Zijnen rug. Dat wil zeggen: „Hij
ziet er nimmer weer naar om". Het bloed
van Jezus, Gotls Zoon reinigt van alle
zonden.
Zah'g voorrecht, die door genade daarin
mag deelen. Die in de bitterheid die zalige,
dierbare vertroostingen mag genieten. Als
het ons dan mag gebeuren als Hiskia on;*
der dat alles geleid te worden in de eeuwj|*
ge liefde Gods, geopenbaard in Christus
Borgtochfelijke liefde, zoo kan men het
Hiskia proefondervindelijk nazeggen: „Gij
hebt in mijne doorleefde bitterheid mijne
ziel Letelijk omhelsd, en hebt mijne; zonj*
den achter uwen rug geworpen".
Ds. Gr.
UIT DE PERS.
In Gereformeerd Weekblad troffen we het
volgende aan
Een Roomsche bekeerling.
In een der dagbladen troffen we een
bespreking aan van een boek ,dat handelt
over een zekere Stoddard, die tot de Room»
sche kerk is teruggekeerd. Wij kunnen er de
mentaliteit der Roomschen t.o.v. de protes*
tanten uit proeven.
We knippen het volgende uit:
Sloddard is tot de slotsom gekomen, dat
Christus geen boek heeft geschreven, maar
een kerk heeft gesticht. iVlaar waar zal
Stoddard, die kerk, die in de eerste jaren
van haar bestaan reeds in de Handelingen
der Apostelen beschreven werd, zoeken?
Hij kent een drie a vierhonderd kerkge*
nootschappen, die zich Christelijk noemen,
maar verder onderling niets anders gemeen
hebben, dan dat ze protesteeren, met meer
of minder vurigheid, met meer of minder
haat tegen dezelfde, namelijk Roomsch*Ka*
thoUeke kerk."
Over Luther staan eenige bladzijden vol
scheldpattijen; Stoddard vraagt zich b.v.
af „of een man met zoo'n hoofd, zoo'n
mond^ zoo'n hals en zulke kaken beschouwd
mag worden als diep godsdienstig, als een
zielenherder, een geestelijke leider of als de
stichter van den godsdienst van het „zui*
vere Svangelie."
De grondslag van de Engelsche kerk „is
het overspel van een wellustig kereltje" en
zoo blijft er voor den naar God hakenden
mensch tenslotte niets over dan de onbei*
vlekte en onteilbare Roomsche Kerk!
Dat zijn nu de bondgenooten van de
„protestanten." Pleizierig om van zulke
menschcn afhankelijk te zijn!
Tot zoover genoemd blad.
We merken nog op, dat men in ons
land toch met de Roomschen „positief Chris*
tendom," zal gaan' beoefenen.
Een van twee. Men beseft onder de Pro*
testanten niet meer wat Christendom is,
of men is op de Roomsche lijn overge*
stapt.
En die lijn is allerminst de Christelijke.
Daarvan getuigden én onze Vaderen
en onze Historie wel anders.
Een prinsenkind De namen der
gemeenten opnieuw vastgesteld. De
schaaf gehanteerd De schoolmeess
ters mijner jeugd.
Wanneer er één feit is, dat in het Kijk!*
venster niet onvermeld mag blijven, dan is
het de geboorte van onze jongste Prinses,
van ons Koningskind. Het huis Oranje
Nassau is opnieuw uitgebreid', voortgezet
in een nieuwe generatie, die de hoop vei^
levendigt, dat tot in lengte van tijd, roq
de Heere wil. Oranje op den troon zal we*
zen. In het licht van wat in onze historie
geboekstaafd werd moet de voortzetting van
het Oranjehuis gezien worden als een zegen
van Boven. Zoolang Nederland onder dezen
scepter mag verkeeren, maakt de revo*
lutie weinig kans. Zien wij op, de landen
om ons heen, dan is het zeer opmerkelijk
dat hier eenzelfde monarchie zoo vreed*
zaam aan de Regeering mag blijven; elders
zegevierde de revolutie van Rusland, Franks
rijk of Duitschland. Maar bij onS mogen
wij op rustige voortzetting van het Oranjes»
huis hoop hebben, al is het ook dat tegen
het woelen van den tijdgeest gedurige waak^»
zaamheid geboden blijft.
Nu bekwame leden uit de redactie het
heugelijke feit van dtze week voor onze
lezers uiteenzetten, zal ik het bij deze paar
wooiiden laten.
Uit de sehoone stad 's*Gravenhage, die ik
dezer dagen opzettelijk nog heb bezocht,
gewerd mij een papier lawine, afkomstijg
van hef departement van Binn. Zaken, 't
Zijn geen „gedrukte stukken," waaronder
een kamerlid zoo gebukt kan gaan. Neen,
'tis een lijst van plaatsnamen, gecyclostij'*
leerd, gehectografeerd of wat dan ook, maar
niet gedrukt. Ze is vermenigvuldigd op een
machientje, zooals de Waarnemer al eens
heeft aanbevolen voor de gemeente*secretaf=
rieën, om er de voorstellen van B. en W.
op te maken, teneinde elk raadslid een
exemplaar thuis te zenden en één aan de
courant te geven. Welke idee van Waarne«
mer, naar ik verneem, nog niet tot navolging
heeft geleid. Om redenen, welke ik, om
d^n lieven vrede, nu onbesproken zal laten.
Maar ter zake. De ontvangen lijst bevat al de
namen der gemeenten van ons land, in de
schrijfwijze die het Aardrijkskundig Genoot*
schap aanbevolen heeft. De Minister ver*
zoekt dai een ieder zich voortaan a^ni
deze benoeming en schrijfwijze houdt. Ik
heb uit de lijst een klein bouquetje van
namen vergaard, opdat de lezer er over
oordeele
Aksel
Alten
Alfen aan den Rijn
Deutéköm
Dingsperloo
Elkcrsee
Goeree k~
Gorküm
Hardingsveld
Heukelom
lerseke
Kallensoog
Nieuw*Beierland i
Ooltjensplaat
Oud*Beierland
Rijsen
Rokkanje
Rozendaal (N.B.)
Rozendaal (G.)
Tolen
Velzen
Venendaal
Venloo
Vere
Waddingsveen
W^denooien
Zieriksee
Zonnemere
Zuidbeierland
Zutfen
Zwaluwe
Indien U niet weet waar Deutekom ligt,
deel ik mede, dat dit de nieuwe naam van
Doetinchem is. U ziet ook het verschil t\i^<>
schen Nieuw en Oud Beierland eenerzijds
en Zuidbeierland anderzijds. Vere heeft een
„e" verloren, Rijsen eeni s 'en Tooien een „h."'
Een verrassing is dat Zierikzee veranderd
is in Zieriksee. Venloo heeft er een o biJF*
gekregen en lerseke, dat nogal verschillend
geschreven werd, is nu van de onzekerheid
verlost. Men kan er versdiillend over oor*
deelen, maar dat b.v. Axel nu Aksel, moet
zijn, vind ik niet mooi. Aan Axel heb ik
aangename herinneringen; voortaan zullen
mijn gedachten echter moeten uitgaan naar
„Aksel."
De lijst telt een kleine 1100 namen, uit de
vele veranderingen deed ik maar een greepj.
Er zullen voor deze wijzigingen wel goede
gronden zijn aan te geven. Het is goed,
dat wij ons er maar aan Tiouden, al zou
deze of gene ook bezwaren willen aanvoei*
ren. Toch is hier een glimp van „vereen»
voudigde spelling" te bespeuren. De schaat,
die al wat ongelijk is, glad maakt, is hiei*
ook gebruikt, al is het in mindere mate dan
bij de spelling misère.
Ik denk dat zij, die mij de eerste woor?
den hebben leeren schrijven, over deze Ijjst'
het voorhoofd zouden fronsen. Het oude
voert altijd even strijd met het ni(euwe,
totdat oud uil het gezicht verdwyn( en het
nieuwe heel gewoon wordt.
Voor mijn klachten is bij de opkomende
generatie geen plaats I
als na 1920. Ook' was de school geen paleis,
maar eenigszins somber van aard en de leeri*
middelen waren maar heel gewoontjes. De
meester zelve was tot eenvoudigheid geroe*
pen vanwege zijn klein salaris. De nood
der tijden schynt den onderwqzersstand weer
naar die lage inkomens terug te voeren. Er
is natuurlijk geen reden waarom die terug*
gang alleen op den onderwijzer zou moeten
slaan.
Toch had een der meestjers een fiets en
deze was niet in wieelde oud geworden,
zoomin als de meester zelf. De buitenband
althans was op de vele plaatsen met stukken
beplakt. En mijnheer slingerde niet zijn
been met een sporUeven zwaai over de fiets
heen bij aankomst of vertrek, neen, de lin*
kervoet werd bij het vertrek op de achterstep
gezet, met het rechterbeen werden dan vel4<
tr^apjes op den grond gegeven waarna hij,
als er voldoende gang verkregen was, op
de step ging staan en daarna, eenigszins
stjatig, plaats nam op het zadeL Bij aan;*
kontót bij de school werden deze bande*
lingen ook' vertoond, maar dan in orngje*
keerde volgorde. Hetwelk alles wij met be*
wondering gadesloegen. Of er in dien tijd een
ander wettelijk tuchtrecht bestond dan nu,
zal ik niet onderzoeken. Wel herinner ik
mij, dat de meester den weer'barstigen leer*
ling geducht om de ooren kon slaan oF een
pak op z'n broek kon toedienen en ik meen
te weten, dat wij hem, zoow;eT als de juJ^
frouwen, ter dege ontzagen. Er zijn nu een»
maal "naturen, die voor woorden noch straf*
regels vatbaar zijn; een oud*h^lIandsche
pak' kastijding is heilzaam voor dezulken.
Zij hebben dat noodig, het is volkomen in
harmonie met hun persoonlijkheid. Dat in
onzen verweekelijkten tijd de lichamelijke
st^afoefening wordt belet, is zektr geen
voonuitgang en berooft den on)derwiJ2Jpr
van een mijjdel, dat hij in onsen ongebon*
den tijd hard noodig heeft.
WAARNEMER.
De schoolmeesters uit mijn jeugd! De
„vrijmaking" van het onderwijs hebben zij
niet meer aanschouwd. Den verschillenden
adem van Stadhuis en Departement, dien
ijzigen Oostenwind, die zooveel blad en tak
wegneemt, hebben zij niet gekend. Misschien
maar gelukkig voor hen. De aanraking meik
de autoriteiten was toen nog niet zoo innijg
slaap wordt weer rustig door het gebruik van
Glazen Buisje 75 et, Bi] Apoth. en Drogiaten
De heer W. Geleedt, thans Secïe«
taris te Vreeswijk. I
Tof Burgemeester der gemeente Ouddorp,
is me. ingang van 15 Febr. a.s. benoemd
de Heer W. Geleedt Secretaris der gei* i
meente Vreeswijk.
Hij is werkzaam geweest ter secretarie
van Amersfoort en Tiel, en is sinds 21 ja*
ren secretaris van bovengenoemde gemeente.
Hij is gehuwd, doch heeft geen kinderen.
Hij is lid van de Nederduitsch' Hervormp
de Kerk, en Voorzitter van het College
van Notabelen. Hij behoort tot de C.H.
Partij en is thans 49 jaren oud'.
?b
Dïl STRAFZAAK TEGEN DEN
BURGEMEESTER VAN OUDDiORP. I
Voor hti Ha^sche s«redhdho£ i
De strafzaak tegen den burgemeester van,
OuddoTlp, die door die Rottendfamsdho
reclhtüank! wegens in iijn fundtiei als Hum
gemeester, gepleegde malversaties is veroior*<
deeld tot zes maanden gevam^nisstraf, zal
o|p 7 Februari a.s. in hooger btecoep Voöit
het Haagsche Gerechtshof dienen.
Hel behoeft geen kinkhoest te zijn, maar
een kinderhoest moet niet verwaarloosd
worden. Waarom Uw kind noodeloos te
laten lijden. Waarom zoudt Ge niet juist nog
op tijd hel besle en meest krachtige middel
geven. Dal middel is toch Akker's Abdij-
siroop, die reeds zoovelen geholpen heeft
Heeft Uw kindje hel benauwd? Slaapt hel
's nachts niet door hoesten, kuchen of
piepen op het borstje? Abdijsiroop zal Uw
kind helpen, die slijm losmaken, de hoest
rijp maken en sloppen. En morgen ziet Ge
niet meer de iraanljes in de oogen door
dat afmattend hoesten. De afmatting van
de ademhalingsorganen is weggenomen, de
ademhaling zal weer ruim en diep zijn.
Vier gewonden.
Goedereede 2 Februari. De nationale
feestvreugde te Goedereede is op ontzet»
fende wijze verstoord geworden, door»
dat Dinsdagmiddag, bij het lossen van
een vreugd'essdioi een iongematiy de
heer F. den E«rzamen, door een weg['
vliegend stuk ijzer werd getroffen en
op slag gedood. Vier andere om$tan;<
ders liepen niet ernstige kwetsuren op.
De schaduw van den dood heeft zich
Dinsdagmiddag in ons dorp op wel zeer
plotselinge wijze op alle feestbetoon gelegd'.
De schoolkinderen uit de gemeente zouden
voor het gemeentehuis de Burgemeester,
den gemeenteraad enz. toezingen waartoe
zij, met de muziek voorop, op de Markt
sdpnden opgesteld.
Ook was de Markt vol belangstellenden.
Nu is het sinds jaren de gewoonte, dat
bij volksfeesten een oud stuk geschut wordt
gebruikt, om eenige vreugde*schoten te los*
sen. Een kanon is het eigenhjl^ niet, het
is een voorwerp van plm. een halve meter
lang, dat in vroeger eeuwen gebruikt werd
aan boord van zeeschepen om noodseinen
te geven. Het is een erfstuk, dat al 75 jaar
in de gemeente, en waarschijnlijk' wel! een
paar eeuwen oud is- In de volksmond noemt
men het een „puut". Maandag j.l., b^ het
bekend worden Van de vorstelijke geboorte
had men er 3 schoten mee gelost en Dftis*
dag om 2 uur ook nog een schot. Het werd
bediend door den heer P. Struick, die met
de werking zeer goed op de hoogtjp was'.
Vroeger deed dit wijlen de oude heer van
Kerkhoven, waarbij dhr. Struick dan behulp*
zaam was.
Tegen het tijdstip nu, dat de schoolkin'»
deren zouden arriveeren zouden nogmaals
eenige schoten met los kruit worden afge*
-vuurd. Het stuk stond met de monding
naar de haven, met hef pubÜek er achter
geschaard. Het zakje wit kruit, ongeveer
30 gram, werd er in geshopt en met een
lont aangestoken.
Toen dit vijfde schot afging sprong
hei ding uit elkaar. Op 10 meter afstand
werd de 28»jarige F. den Eerzamen aan
het hoofd getroffen, die op z'n klompen
in zijn werkgoed uit de schuur kwam,
om de kinderen te hooren zingen.
Het publiek reageerde er in het eerstei
moment niet op, men dacht dat alles gewoon
ging. Maar toen men de gevolgen zag, stoof
men naar alle kanten uiteen.
De heer den Eerzamen lag dood op den
grond'. Ook een andere omstander de heer
J. Luime werd door een scherp stuk ijzer
aan het hoofd getroffen en viel neer, doch'
dit bleek niet zoo van ern,stigen aard te
zijn. De heer v. Hoven werd gewond a^n
den voet, door zijn klomp heen en dhr. Ha«
meeteman aan zijn arm. i
De Burgemeester en 'Wethouders kwamen
op het hooren van het ongeluk' ontsteld