CHRWEEKBLADÖpGED.GROnDSIAG wördIZUID-HOUbïZEEI^^ EHAHDEn N.Y. UiïGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEUWS" 4 Banden geheel gratis 10e Jaargang ZATERDAG 5 FEBRUARI 1938 No. 911 Dit nummer bestaat uit 2 bladen. STICHTELIJKE OVERDENKING Vrede in bitterheid. Uit het Kijkvenster Uw Zenuwen :^°'Sffi'l7S Nieuwe Burgemeester te Ouddorp benoemd. W. Akershoek Vreeselijk ongeluk te Goedereede WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG Mijnhardt 's Zenu'wtabletten Wie in het jaar 1938 het meest bij ons besteedt aan Rijwielen of Onderdeelen krijgt 2 stel banden (2 buiten- en 2 binnen banden) jieheel gratis. Koopt daarom Uw Rijwielen en on derdeelen bij ons, wij zijn ruim gesorteerd in nieuwe en 2e handsch Rlgwielen tegen de laagst mogelijke prijzen. Scheerhoek Ouddorp Geef voor dien blaff enden hoest dadelijk Akker's Abdijsiroop. Per flacon 90 cent en f. 1.50 Jongeman gedood bij het lossen van vreugdeschoten. niEuws Advertentie*pB(^ 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst* aanvragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boekmaan' kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager. UITGAVE VAN Gevestigd te Tiliddelhamis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17, Abonnementsprgs 85 cent per 3 maanden vooruitbetaling. Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week. Afzonderlyke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar 1 Zie, ift Vtede is m^ de bitterHeid bit« ter geweest, maar Gij liebt mijne ziel liefelijk omJielsd ,daf zij in de groeve der vertering niet kwame; want Gij hebt m^ne zonden achter Uwen rug gewor» pen. Jesajai 38 17. CSLOT). Het onderscheid tusschen des Heeren gunst en 't zwijgen van Hem in zwaar leed is zeer groot. Gods volk heeft zulk een groote behoefte dat de Heere in Zijne ont* feimende liefde in dagen van druk mede en overkomt. Dat Hij Zijn zalige vertroos' tingen schenkt. Dat Hij van vrede spreekt in het hart. Dat Hij door dierbare belofr te afdaalt. Dat Hij Zijn zalige liefde door WoorQ en Geest doet gevoelen in de ziel. Dat mocht Hiskia in die boodschap dooï middel van Jesaja rijkelijk ondervinden. Daarom zegt Hij: „Gij hebt mijne ziel lie'' felijk omhelsd, dat zij in de groeve der vertering niet kwame." Dat laatste was dus de bevestiging van de vertroostingen die hij ontving. Het was de zichtbare, vervul ling dier liefelijke omhelzing. De Heere had gesprïsken en zou wat Hij gesproken had ook doen. Het was Hiskia geen voorkot* mende waarheid, maar een afdalend God in den beloofden Messias. Immers Hiskia leefde nog onder 't Oude Verbond. Zie ook daar heeft des Heeren volk behoefte aan. Een voorkomende waarheid kan soms tot nadenken stemmen en eeniger mate on* derwijiend zijn, doch het verandert niets aan onze zieltoestand en ook niet aan de benauwende omstandigheden in ons Ie* ven. Dan moet er wat anders gebeuren. De Heere moet er zelf aan te pas komen. Hij moet, zal 't wel zijn, overkomen. Het komt dus weer op 't bevindelijke aan. Gods volk treurt en kwijnt wanneer het zich zoo ver van Hem verwijderd weet. Het is ook niet tevreden met 't hart üit> storten voor Hem hoe aangenaam dit op zichzelf reeds kan zijn. Het heeft behoefte aan antwoord. En dan een antwoord in des Heeren gunst. Het heeft behoefte aan de afdalende liefde Gods in Christus. Dat alles mocht Hiskia zoo rijk proeven en smaken. Ja zelfs nog veel meer. Hij zegt verdtr: „Want Gij hebt mijne zonden achter uwen rug geworpen." Dat laatste zullen wij van Hiskia zeeil goed kunnen begrijpen, als wij de woorden „mijne ziel liefelijk omhelsd" in de grond* taal nagaan. „Liefelijk omhelsd" hetetf kent daar „sterk tot de andere uit liefde aangetrokken." Hiskia wilde dus daar zeg»' gen „Gij hebt bewezen dat Gijj uit liefde u tot mij gevoeldet aangetrokken." Denk u dat, o lezer, eens even in. De Eeuwige God uit peillooze liefde zich' aan* getrokken tot een nietig zondig schepsel. Reden daartoe is er in den mensch niet. Ook bjj Hiskia niet. Alle roem is bij 't schepsel uitgesloten. Hiskia mag dus bUkken in 'tvrijmach* tig eeuwig welbehagen. Zijn God uit lief" de tot hem den zondigen Hiskia aanget^ trokken. Liefde was het, dat Hiskia ver* troost en van 't leger der krankheid werd opgericht. Zonde maakt scheiding. Over de zonde toornt de Heere. Wanneer Hij nu Z\jn volk uit liefde bedient, vertroost, dan ligt toch daarin klaar het bewijs, dat Hjij de zonde niet gedenkt, de zonde verzoent de zonde wegneemt, en achter Zijnen rug wegwerpt. O dat laatste heeft zulk een heerlijke beteekenis. Onder ons als men* schen zijn wij niet zoo spoedig geneigd om elkander de misdaden te vergeven. En gebeurt het, dan blijft de rechte sameni* leving niet zelden toch nog langen tijd achterwege. Een bewijs dat er bij ons nog al eens onderscheid blijft, tusschen verge* ven en vergeten. Het eerste hteft dan «chijnbaar plaats. Het laatste willen wij niet doen. Die zoo handelt, die moet maar niet uit 't Onze Vader bidden Vergeef ons, onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. Want wij komen dan met een leugen In de rechterhand voor God. En zulk bidden is een gruwel voor des Heeren Aangezicht. Als de Heere Zijn volk de zon* den vergeeft, dan is het uit. De Heere komt er nooit meer op terug. Hij werpt ze dan achter Zijnen rug. Dat wil zeggen: „Hij ziet er nimmer weer naar om". Het bloed van Jezus, Gotls Zoon reinigt van alle zonden. Zah'g voorrecht, die door genade daarin mag deelen. Die in de bitterheid die zalige, dierbare vertroostingen mag genieten. Als het ons dan mag gebeuren als Hiskia on;* der dat alles geleid te worden in de eeuwj|* ge liefde Gods, geopenbaard in Christus Borgtochfelijke liefde, zoo kan men het Hiskia proefondervindelijk nazeggen: „Gij hebt in mijne doorleefde bitterheid mijne ziel Letelijk omhelsd, en hebt mijne; zonj* den achter uwen rug geworpen". Ds. Gr. UIT DE PERS. In Gereformeerd Weekblad troffen we het volgende aan Een Roomsche bekeerling. In een der dagbladen troffen we een bespreking aan van een boek ,dat handelt over een zekere Stoddard, die tot de Room» sche kerk is teruggekeerd. Wij kunnen er de mentaliteit der Roomschen t.o.v. de protes* tanten uit proeven. We knippen het volgende uit: Sloddard is tot de slotsom gekomen, dat Christus geen boek heeft geschreven, maar een kerk heeft gesticht. iVlaar waar zal Stoddard, die kerk, die in de eerste jaren van haar bestaan reeds in de Handelingen der Apostelen beschreven werd, zoeken? Hij kent een drie a vierhonderd kerkge* nootschappen, die zich Christelijk noemen, maar verder onderling niets anders gemeen hebben, dan dat ze protesteeren, met meer of minder vurigheid, met meer of minder haat tegen dezelfde, namelijk Roomsch*Ka* thoUeke kerk." Over Luther staan eenige bladzijden vol scheldpattijen; Stoddard vraagt zich b.v. af „of een man met zoo'n hoofd, zoo'n mond^ zoo'n hals en zulke kaken beschouwd mag worden als diep godsdienstig, als een zielenherder, een geestelijke leider of als de stichter van den godsdienst van het „zui* vere Svangelie." De grondslag van de Engelsche kerk „is het overspel van een wellustig kereltje" en zoo blijft er voor den naar God hakenden mensch tenslotte niets over dan de onbei* vlekte en onteilbare Roomsche Kerk! Dat zijn nu de bondgenooten van de „protestanten." Pleizierig om van zulke menschcn afhankelijk te zijn! Tot zoover genoemd blad. We merken nog op, dat men in ons land toch met de Roomschen „positief Chris* tendom," zal gaan' beoefenen. Een van twee. Men beseft onder de Pro* testanten niet meer wat Christendom is, of men is op de Roomsche lijn overge* stapt. En die lijn is allerminst de Christelijke. Daarvan getuigden én onze Vaderen en onze Historie wel anders. Een prinsenkind De namen der gemeenten opnieuw vastgesteld. De schaaf gehanteerd De schoolmeess ters mijner jeugd. Wanneer er één feit is, dat in het Kijk!* venster niet onvermeld mag blijven, dan is het de geboorte van onze jongste Prinses, van ons Koningskind. Het huis Oranje Nassau is opnieuw uitgebreid', voortgezet in een nieuwe generatie, die de hoop vei^ levendigt, dat tot in lengte van tijd, roq de Heere wil. Oranje op den troon zal we* zen. In het licht van wat in onze historie geboekstaafd werd moet de voortzetting van het Oranjehuis gezien worden als een zegen van Boven. Zoolang Nederland onder dezen scepter mag verkeeren, maakt de revo* lutie weinig kans. Zien wij op, de landen om ons heen, dan is het zeer opmerkelijk dat hier eenzelfde monarchie zoo vreed* zaam aan de Regeering mag blijven; elders zegevierde de revolutie van Rusland, Franks rijk of Duitschland. Maar bij onS mogen wij op rustige voortzetting van het Oranjes» huis hoop hebben, al is het ook dat tegen het woelen van den tijdgeest gedurige waak^» zaamheid geboden blijft. Nu bekwame leden uit de redactie het heugelijke feit van dtze week voor onze lezers uiteenzetten, zal ik het bij deze paar wooiiden laten. Uit de sehoone stad 's*Gravenhage, die ik dezer dagen opzettelijk nog heb bezocht, gewerd mij een papier lawine, afkomstijg van hef departement van Binn. Zaken, 't Zijn geen „gedrukte stukken," waaronder een kamerlid zoo gebukt kan gaan. Neen, 'tis een lijst van plaatsnamen, gecyclostij'* leerd, gehectografeerd of wat dan ook, maar niet gedrukt. Ze is vermenigvuldigd op een machientje, zooals de Waarnemer al eens heeft aanbevolen voor de gemeente*secretaf= rieën, om er de voorstellen van B. en W. op te maken, teneinde elk raadslid een exemplaar thuis te zenden en één aan de courant te geven. Welke idee van Waarne« mer, naar ik verneem, nog niet tot navolging heeft geleid. Om redenen, welke ik, om d^n lieven vrede, nu onbesproken zal laten. Maar ter zake. De ontvangen lijst bevat al de namen der gemeenten van ons land, in de schrijfwijze die het Aardrijkskundig Genoot* schap aanbevolen heeft. De Minister ver* zoekt dai een ieder zich voortaan a^ni deze benoeming en schrijfwijze houdt. Ik heb uit de lijst een klein bouquetje van namen vergaard, opdat de lezer er over oordeele Aksel Alten Alfen aan den Rijn Deutéköm Dingsperloo Elkcrsee Goeree k~ Gorküm Hardingsveld Heukelom lerseke Kallensoog Nieuw*Beierland i Ooltjensplaat Oud*Beierland Rijsen Rokkanje Rozendaal (N.B.) Rozendaal (G.) Tolen Velzen Venendaal Venloo Vere Waddingsveen W^denooien Zieriksee Zonnemere Zuidbeierland Zutfen Zwaluwe Indien U niet weet waar Deutekom ligt, deel ik mede, dat dit de nieuwe naam van Doetinchem is. U ziet ook het verschil t\i^<> schen Nieuw en Oud Beierland eenerzijds en Zuidbeierland anderzijds. Vere heeft een „e" verloren, Rijsen eeni s 'en Tooien een „h."' Een verrassing is dat Zierikzee veranderd is in Zieriksee. Venloo heeft er een o biJF* gekregen en lerseke, dat nogal verschillend geschreven werd, is nu van de onzekerheid verlost. Men kan er versdiillend over oor* deelen, maar dat b.v. Axel nu Aksel, moet zijn, vind ik niet mooi. Aan Axel heb ik aangename herinneringen; voortaan zullen mijn gedachten echter moeten uitgaan naar „Aksel." De lijst telt een kleine 1100 namen, uit de vele veranderingen deed ik maar een greepj. Er zullen voor deze wijzigingen wel goede gronden zijn aan te geven. Het is goed, dat wij ons er maar aan Tiouden, al zou deze of gene ook bezwaren willen aanvoei* ren. Toch is hier een glimp van „vereen» voudigde spelling" te bespeuren. De schaat, die al wat ongelijk is, glad maakt, is hiei* ook gebruikt, al is het in mindere mate dan bij de spelling misère. Ik denk dat zij, die mij de eerste woor? den hebben leeren schrijven, over deze Ijjst' het voorhoofd zouden fronsen. Het oude voert altijd even strijd met het ni(euwe, totdat oud uil het gezicht verdwyn( en het nieuwe heel gewoon wordt. Voor mijn klachten is bij de opkomende generatie geen plaats I als na 1920. Ook' was de school geen paleis, maar eenigszins somber van aard en de leeri* middelen waren maar heel gewoontjes. De meester zelve was tot eenvoudigheid geroe* pen vanwege zijn klein salaris. De nood der tijden schynt den onderwqzersstand weer naar die lage inkomens terug te voeren. Er is natuurlijk geen reden waarom die terug* gang alleen op den onderwijzer zou moeten slaan. Toch had een der meestjers een fiets en deze was niet in wieelde oud geworden, zoomin als de meester zelf. De buitenband althans was op de vele plaatsen met stukken beplakt. En mijnheer slingerde niet zijn been met een sporUeven zwaai over de fiets heen bij aankomst of vertrek, neen, de lin* kervoet werd bij het vertrek op de achterstep gezet, met het rechterbeen werden dan vel4< tr^apjes op den grond gegeven waarna hij, als er voldoende gang verkregen was, op de step ging staan en daarna, eenigszins stjatig, plaats nam op het zadeL Bij aan;* kontót bij de school werden deze bande* lingen ook' vertoond, maar dan in orngje* keerde volgorde. Hetwelk alles wij met be* wondering gadesloegen. Of er in dien tijd een ander wettelijk tuchtrecht bestond dan nu, zal ik niet onderzoeken. Wel herinner ik mij, dat de meester den weer'barstigen leer* ling geducht om de ooren kon slaan oF een pak op z'n broek kon toedienen en ik meen te weten, dat wij hem, zoow;eT als de juJ^ frouwen, ter dege ontzagen. Er zijn nu een» maal "naturen, die voor woorden noch straf* regels vatbaar zijn; een oud*h^lIandsche pak' kastijding is heilzaam voor dezulken. Zij hebben dat noodig, het is volkomen in harmonie met hun persoonlijkheid. Dat in onzen verweekelijkten tijd de lichamelijke st^afoefening wordt belet, is zektr geen voonuitgang en berooft den on)derwiJ2Jpr van een mijjdel, dat hij in onsen ongebon* den tijd hard noodig heeft. WAARNEMER. De schoolmeesters uit mijn jeugd! De „vrijmaking" van het onderwijs hebben zij niet meer aanschouwd. Den verschillenden adem van Stadhuis en Departement, dien ijzigen Oostenwind, die zooveel blad en tak wegneemt, hebben zij niet gekend. Misschien maar gelukkig voor hen. De aanraking meik de autoriteiten was toen nog niet zoo innijg slaap wordt weer rustig door het gebruik van Glazen Buisje 75 et, Bi] Apoth. en Drogiaten De heer W. Geleedt, thans Secïe« taris te Vreeswijk. I Tof Burgemeester der gemeente Ouddorp, is me. ingang van 15 Febr. a.s. benoemd de Heer W. Geleedt Secretaris der gei* i meente Vreeswijk. Hij is werkzaam geweest ter secretarie van Amersfoort en Tiel, en is sinds 21 ja* ren secretaris van bovengenoemde gemeente. Hij is gehuwd, doch heeft geen kinderen. Hij is lid van de Nederduitsch' Hervormp de Kerk, en Voorzitter van het College van Notabelen. Hij behoort tot de C.H. Partij en is thans 49 jaren oud'. ?b Dïl STRAFZAAK TEGEN DEN BURGEMEESTER VAN OUDDiORP. I Voor hti Ha^sche s«redhdho£ i De strafzaak tegen den burgemeester van, OuddoTlp, die door die Rottendfamsdho reclhtüank! wegens in iijn fundtiei als Hum gemeester, gepleegde malversaties is veroior*< deeld tot zes maanden gevam^nisstraf, zal o|p 7 Februari a.s. in hooger btecoep Voöit het Haagsche Gerechtshof dienen. Hel behoeft geen kinkhoest te zijn, maar een kinderhoest moet niet verwaarloosd worden. Waarom Uw kind noodeloos te laten lijden. Waarom zoudt Ge niet juist nog op tijd hel besle en meest krachtige middel geven. Dal middel is toch Akker's Abdij- siroop, die reeds zoovelen geholpen heeft Heeft Uw kindje hel benauwd? Slaapt hel 's nachts niet door hoesten, kuchen of piepen op het borstje? Abdijsiroop zal Uw kind helpen, die slijm losmaken, de hoest rijp maken en sloppen. En morgen ziet Ge niet meer de iraanljes in de oogen door dat afmattend hoesten. De afmatting van de ademhalingsorganen is weggenomen, de ademhaling zal weer ruim en diep zijn. Vier gewonden. Goedereede 2 Februari. De nationale feestvreugde te Goedereede is op ontzet» fende wijze verstoord geworden, door» dat Dinsdagmiddag, bij het lossen van een vreugd'essdioi een iongematiy de heer F. den E«rzamen, door een weg[' vliegend stuk ijzer werd getroffen en op slag gedood. Vier andere om$tan;< ders liepen niet ernstige kwetsuren op. De schaduw van den dood heeft zich Dinsdagmiddag in ons dorp op wel zeer plotselinge wijze op alle feestbetoon gelegd'. De schoolkinderen uit de gemeente zouden voor het gemeentehuis de Burgemeester, den gemeenteraad enz. toezingen waartoe zij, met de muziek voorop, op de Markt sdpnden opgesteld. Ook was de Markt vol belangstellenden. Nu is het sinds jaren de gewoonte, dat bij volksfeesten een oud stuk geschut wordt gebruikt, om eenige vreugde*schoten te los* sen. Een kanon is het eigenhjl^ niet, het is een voorwerp van plm. een halve meter lang, dat in vroeger eeuwen gebruikt werd aan boord van zeeschepen om noodseinen te geven. Het is een erfstuk, dat al 75 jaar in de gemeente, en waarschijnlijk' wel! een paar eeuwen oud is- In de volksmond noemt men het een „puut". Maandag j.l., b^ het bekend worden Van de vorstelijke geboorte had men er 3 schoten mee gelost en Dftis* dag om 2 uur ook nog een schot. Het werd bediend door den heer P. Struick, die met de werking zeer goed op de hoogtjp was'. Vroeger deed dit wijlen de oude heer van Kerkhoven, waarbij dhr. Struick dan behulp* zaam was. Tegen het tijdstip nu, dat de schoolkin'» deren zouden arriveeren zouden nogmaals eenige schoten met los kruit worden afge* -vuurd. Het stuk stond met de monding naar de haven, met hef pubÜek er achter geschaard. Het zakje wit kruit, ongeveer 30 gram, werd er in geshopt en met een lont aangestoken. Toen dit vijfde schot afging sprong hei ding uit elkaar. Op 10 meter afstand werd de 28»jarige F. den Eerzamen aan het hoofd getroffen, die op z'n klompen in zijn werkgoed uit de schuur kwam, om de kinderen te hooren zingen. Het publiek reageerde er in het eerstei moment niet op, men dacht dat alles gewoon ging. Maar toen men de gevolgen zag, stoof men naar alle kanten uiteen. De heer den Eerzamen lag dood op den grond'. Ook een andere omstander de heer J. Luime werd door een scherp stuk ijzer aan het hoofd getroffen en viel neer, doch' dit bleek niet zoo van ern,stigen aard te zijn. De heer v. Hoven werd gewond a^n den voet, door zijn klomp heen en dhr. Ha« meeteman aan zijn arm. i De Burgemeester en 'Wethouders kwamen op het hooren van het ongeluk' ontsteld

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1938 | | pagina 1