„EILANDEN-NIEUWS
HILLE KWAUTEII
VOOR HILLE's KOEK EN BESCHUIT
Simon Gieke
Een fraaie Ileriiinermg^i§i-Buiü!
Gemeenteraad Goedereede
I
2e BLAD - WOENSDAG 2 FEBRUARI 1938 - No. 910
f3
De Reorganisatie
der Ned. Hervormde Kerk.
Een sieraad voor ontbijt- en koffietafel, een juweel van
een beschuitbus brengt HILLE als blijvende herinnering
aan de heuglijke Nationale Gebeurtenis.
Met de hoogte van de bus is erop gerekend, dat de
lorsche rol HILLE's beschuit - 10 stuks voor 10 cent -
er precies in past.
Bestel vandaag nog!
Engros
GEBRs V. d NÏEUWENDIJK MIDDELHARNIS
De ketter van Scherpenisse
I
Chr. Weekblad op Ger. Grondslag voor de Zuld-Holl. en Zeeuwsche Eilanden.
Uitgave van de N,V. .Eilanden-nieuws* Middelharnis, Tel 17, Giro 167930, Poslbusg
II.
De huidige organisatie.
Het onderwerp, waarover deze artikelen
handelen, is als men het grondig wil bespre»'
ken, buitengewoon omvangrijk. Het zal ons
ten «enenmale onmogelijk zijn, de zaak tot
in finesses na te gaan, daar dit een dik boeki»
deel vullen zou en een krantenartikel daar^
toe ook niet geëigend is. Om' onzen lezers
het volgen van ons betoog gemakkelijker
te maken, deelen wij nu reeds mede, dat
wij ons de gang der behandelitig aldus
vooiisiellen
Allereerst beschöuwien we in het kort de
kerkelijke organisatie van 1816, de daaruit
voortgekomen richtingskwesties en de leer»
vrijheid en beoorde^len dit alles vanuit ge»
reformeerd kerkrechtelijk standpunt om daar»
door ae nadruk te laten vallen op het on»
schrjiftuurlijk' karakter der Synodale orga»
nisatie. Vervolgens gaan we uit de kerk»
geschiedenis na de verschillende pogingen tot
reorganisatie ,kerkherstel, reformatie of hoe
men het andfers noemen wil om tenslotte te
komen bij het thans door de Synode met
10 tegen 9 stemmen voorloopig aangenomen
voorjstel, dat we zullen bezien, zooals> het
o.i. behoort, n.l. vanuit het Gereformeerde
principe. Om dit alles en de kwesties, die
ermee verband houden, behoorlijk te kun*
nen uiteenzetten, zal een tamelijk' groote arr*
itiktlenserie noodig zijn, doch we hopen,
Idat onze lezers ons met geduld tot het
eindt toe zullen volgen.
De actie voor reorganisatie der Ned. Her=<
vormde Kerk' veronderstelt het bestaan
van een organisatie, die niet deuet en der*
halve opnieuw georganiseerd of gereorgani*
seeiid' moet worden, op een andere, een
betere basis moet wordfen gesteld. Wanneer
wij de zoogenaamde Synodale Organisatie
bezien, zal blijken, dat dit inderdaad juist
is. De Ned. Hervormde Kerk is in 1816
door Koning Willem I gestoken in een
organisatie, die in 1852 wel iets veranderd
is, doordat toen de directe Staatsinmenging
verviel, maar die toch in hoofdzaak' nog ten
huidigen dage aan het Hervormd kerkelijk
leven ten grondslag hgt. In het Algemeen
Reglement, de grondwet der Kerk', zijn de
rididijnen getrokken. Tot de Hervormde
Kerk behooren ruim 1400 Hervormde ge»
meenten en 16 Waalsche, die bestuurd wor»
'dfen door kerkeraden, classicale besturen,
provinciale kerkbesturen en een Synode, die
i^esideert in Javastraat 100 te Den Haag. In
het beroemde artikel 11 wordt gezegd, dat de
zorg voor de belangen, zoowel van de Chr.
Kerk in het algemeen als van de Hervormde
Kerk' in het bijzonder, de handhaving harer
leer, de vermeerdering der godsdienstige
kennis, dé bevordering der Christelijke ze»
den, de bewaring van orde en eendracht
en de aank'weeking van liefde voor Koning
en Vadterland steeds het hoofddoel moeten
zijn Van allen, die in onderscheidene betirefe
kingen met het kerkelijk bestuur zijn be»
last. Een aantal, gemeenten vormen tezamen
een ring, welks bestuur zorgt voor de ver»
deeling der consulentschappen; zoo Vormt
ons eiland de ring Flakkee. Met Voorne
en Putten behoort het tot de classis Brielle.
Op de laatste Woensdag in Juni komen
de classicale vergaderingen bijeen, die be»
stjaan uit de afgevaardigden der ktrkera»
den: een predikant en één ouderling uit
elke gemeente. Daar wordt het Classicaal
Bestuur gekozen: tweemaal zooveel predi»
kanten als oud'erUngen. Voorts worden daar
de voorstellen der Synode besproken
op de e.v. Class, vergadering dus ook de
Reorganisatie»voorstellen en de leden
der Prov. Kerkbesturen gekozen: eveneens
tweemaal zooveel predikanten als ouder»
lingen. Deze Provinciale Kerkbesturen kie»
zen de leden der Synode, die bestlaat uit 13
predikanten en 6 ouderlingen, dus onge»
veer dezelfde verhouding als in de lagere
besturen. Daarbij is dan één moderne afge*
vaardigde der Waalsche Kerken, welke slechts
8000 leden tellen en derhalve op' oneven»
redige wijze steeds het modernisme hebben
versterkt. De Synode vergadert in het laatst
van Juli enkele weken en verder behandelt
de Synodale Commissie (ongeveer de halve
Synode: 9 leden) de rest van het jaar de
loopende zaken.
Wijzigingen in de Reglementen en
dit is mede van belang voor de Reorgani»
sattevootstellen komen op de volgende
wijze tot stand. De Synodeleden of een
commissie of anderen doen een voorstel tot
wijziging. De Synode kan dit voorloopig
aannemen of verwerpen. In het laatste geval
is de zaak dirlect van dei baan; neemt de
Synode het aan, dan wordt het ter conside»
ratie (overweging) gezonden aan de Provin»
ciale Kerkbesturen en Classicale vergade»
ringen. Deze stemmen erover. Het volgend
jaar komt het voorstel wederom ter Synode,
die het weer kan aannemen of verwerpen.
Bij aanneming moet het nog naar de Prov.
Kerkbesturen, die de eindbeslissing hebben
en het met meerderheid van stemmen kun»
nen aannemen of verwerpen. Indien het een
wijziging betreft van het Algemeen Regie»
ment is echter twee derde der stemmen
vereischt. Men ziet, het is een zeer lange
weg en het is dan ook geen wonder, dat
belangrijke voorstellen steeds óf ter Synode
reeds sneuvelen óf door het veto der Prov.
Kerkbesturen om hals worden gebracht. Zoo»
als we zullen zien heeft de beruchte stem»
verhouding 10 tegen 9 in de Synodale his=
tiorie een groote rol gespeeld en doet zij het
nu weer.
Wat de verhouding der lidmaten tot de
Besturen betreft; hun invloed is óf nihil
óf miniem. In ongeveer 500 gemeenten re»
geert de kerkeraad zonder medezeggenschap
der lictmaten en kiest zijn eigen leden-
Dit is een Middeleeuwsche toestand. In eeni»
ge honderden kleine gemeenten kiezen de
stlemgereditigden de kerkeraad, zooals het
ook behoort, terwijl in ongeveer 450 gemeen»
ten een kiescollege bestaat, een soort tus»
schenvorm, die wel niet aan het Geref. be»
ginsel beantwoordt, maar dit toch dichter
benadert dan. het Roomsche systeem der
kerkregeering van bovenaf. Op de hoogere
besturen hebben de lidmaten niet de minste
invloed. Deze zijn, zooals we gezien heb*
ben, alle voor twee derde deel in handen
der predikanten.
Dit is, heel in het kort, in lioofdzaafc
de inrichting der Hervormde Kerkregeering.
Alles is tot in bijzonderheden geregeld in
verschillende reglementen en van synodaal
standpunt beschouwd, moet ongetwijfeld ge»
zegd wotden, dat deze organisatie perfect
in orde is. Wij van onze kant zeggen, dat
zij zoo geraffineerd in elkaar zit, dat het
menschelijk'erwijs gesproken, onmogelijk moet
worden geacht, haar 'langs wetïige, d.i. sy»
nodaal wettige weg te vernietigen.
Dit Synodale Kerkregime nu hebben wij
te 'danken aan Koning "Willem I, die een
vurig aanhanger van de leer der staats»
inmenging in kerkelijke zaken was en tot
ideaal had alle Protestanten, van wat be»
lijdenis of richting ook, in één kerk sa»
men te brengen. Doel van de stichting
der S.O. was, dit bleek uit alles, de Gd*
reformeerde Kerk der vaderen te doen ver»
dSvijnen en daardoor in de plaats te stel*
len een algemeen Protestantsche Kerk' naar
de geest der eeuw, die zeer „verdraagzaam"
was en wars van alles, wat naar dé leer
der vaderen zweemde. De invoering dezer
organisatie was niet alleen in strijd met het
wezen en de historie der Kerk, maar ook
was ze zooals we enkele jaren geleden
in een artikelenserie aantoonden staats*
rechtelijk ongeoorloofd. Daarom bekom*
merde zich echter Koning Willem I niet.
Van het Gereformeerd Kerkbegrip had hij
geen verstand en daar hij bijna twintig
jaren zijns levens had doorgebracht in En»
geland en Duitschland, is het geen wonder,
dat hij de kerkelijke organisaties, die hij
daar in de Anglicaansche en Luthersche
kerken vond, zij het gewijzigd, wilde over*
planten op onze Nederlandsche bodem. Dit
viel hem des te gemakkehjker, daar de volks*
opinie hem toen nog zeer gunstig gezind
was en de gereformeerde religie schier ge*
heel verstorven was. Alles wat eenigszins
toonaangevend was, was zeer liberaal en
daar men niets zoozeer vreesde als een her*
haling van de gebeurtenissen van 1618 en
1619, toen de "Synode van Dordrecnt de
kerk van Remonstranten zuiverde, accep»
teerde men in overgroote meerderheid deze
Synodale hiërarchie, waarvan zeer velen niet
eens vermoedden, dat zij in lijnrechte strijd
was met het Kerkbegrip en de Kerkinrich*
ting naar Schrift en Belijdenis. Wel protes»
teerde de classis Amsterdam tegen de in»
voering en vroeg zij, waarom de oude ker»
kelijke vergaderingen niet waren opgeroe»
pen, die sedert 1600 bestonden en sprak
zij tevens de vrees uit, dat de Synode
de Formulieren wel eens kon veranderen.
Doch de Koning duldde geen tegenspraak;
de predikanten werden bezoldigd uit 's
lands kas en moesten zich dus naar de wil
van den Souverein schikken! Zoo is de
Hervormde Kerk in 1816 aan de Synodale
Organisatie gekomen.
(Wordt vervolgd.)
Vergadering van den gemeenteraad van
GOEDEREEDE op Zaterdag 29 Januari
1938, des namiddags 4 uur.
Tegenwoordig alle leden.
Burgemeester KEIJZER, de Vaoti. opent
de v^rgaderinig en alvorens de wierk'zaam=''
heden, in deze eerste zitting van 1938 aan te
vangen, bteng* hij vriendehjk dank aan hen,
die Wij de( jaarwisseling blijk van bel'an|f»
stelling toonden, en biedt den fede» en
hunne gezinnen wederkeerig. zijti'tólwensqh
aan. Ook dankt hij voorde felicitaties, ver»
leden week op zijii jaardag ontvanjgen.
Voorts hoopt sipr. dat het jaar 1938 én ge*
meenteljijk en persoonljjkf een voorspoiedig
jaar mag zijn, waarbij Gods zegen, ook' op
de arbleid, idie de Raad wacht, mogp rusten.
Notulen worden gelezen en vastgesteld. 1
2. Ingekomen Stukken en mededeeBngen.
Opname gemeentekas. In kas f946.62.
BuTgerliJk' Armüestuur f 162.77. Accioord be*
vonden.
Goedgekeurd terugontvangen van Ged.
Staten, navolgende biesluiten: verkoop'
stukje grond Bat. Imp. Mij.; delp'osito^over*
eenkomst Bank Ned. Gemeenten; aankoop
woning Burgemeester; w'ijziging verordening
keuringsdienst vee en vleeseh.
Vrijstelling Wordt verleend voor vak j.
(Udh.' oef. olpi de Lagere School).
Besloten wordt m.a.s. een cent per inwo«
nen uit te trekken voor de voor» en nazorg
Krankzinnigen.
De btegrooting der Emgo, (winstajfer
f 904.71) wordt goedgekteurd,
De VOORZ. btengt dank aan "^Mevr.
Breen voor een afgestaan stukje grond; aan
dhr. Voogd voor de' boompjes en aan oip»
zidhter de Bruine voor de teekéningi verbÉ»*
tering Kinderdijkje. Een woord van danl^
aan deze drie ingezetenen acht spr. oip zijiri
Iplaats.
Verder deelt Spr. medCj dat voorsteIleii(
over de stratenverbetering de Raad spoedig
zullen bereiken. Aan) het Haveinhoofd, )0
het transf. huisid Zal ©en lantaarn worden'
geplaatst. De slooten Kinderdijkje zullen
worden uitgedaan. f
3. Voorstel vaststelhng pensioensgrondsla»
gen door Burg. en Weth.
Wordt .goedgevonden.
4. Voorstel wijziging verordening regelende
de eischen van benoembaarheid der
veldwachters. i
Bedoeld Wordt in dien zin, dat voor ieder
■wettig kind f 50.toelajge wordt uitgekeerd.
Dit voorstel is van de meerdeïheid van B.
en W.; de minderheid is er tegen.
De heer DEN EERZAMEN adht, dat d^
veldwachter meer dan, voldoende is bieziol»,
digd- Liever zou hij! voorstellen, dat f 500.
van zijn jaarwedde werd afgetrokken, in*
t)laats van er bij'. Overal hooren wfe van
bezuiniging, maar in dézen niet. Spr. is ei*
sterk tegen. i'
Weth. TANIS zegt tot de minderheid' td
hooren, die er tegen is. De veld'wadhtef
geniet een salaris van f 1300.met 7
periodieke verhoogingen van f 50.is f350/
Toelage ipohtiedjpïoma ook! f 50.maakd
een salaris van f 1700.(wanneer hijl IJ
April zijn Iperiod. verhooging ontvangt), l
Voorts heeft de veldwachter _cen vergoeding
VOO* kleeding van f lOO.voor -^p. rijWieU
f30.als gemeentebode f50.als havelj
meester f 25.—. Dit alles ttj de f 1700.->
maakt een wedde van f 1955Nu is ge»'
vraagd f 120.meer te geven, wflt door Bi
en, W. opi f 100.— is terugfeeibradht.
Verhoioigin^g salaris is naar spr.'s inzieiaj
alleen verantwoordt, voor b'.v. bewezei^
uitnemende diensten, óf een niet toereikendj
salaris. Wat het eerst^^ bdtreft als b'ew«;^
zen diensten daar heeft B. en W. niets in
te vertellen. De poilitie staat retttstreekjjj
onder het Hoofd der Gemeente, de Burge»"
meester. En het oordeel van den Burge*
meester daarover geldt voor spr. thans!
niet, gezien de Burgemee'ster nog slecht^
enkfelei weken hier is. Dit motief vervalt dusj
rest, niet voldoende inkomen. AU de Raad
hem daar van kan overtuigen, zal hij vóói'
stemmen. Studie aan is het salaris _ge^égen,
ia afwijking van andere inkomens. Het blijkt
spr., dat men veel in de meening verkeend,!
dat de Crisis voorbij' is; de raad behoord«(
echter een voorbfeeld; te geven van zuinig''
heid. Het aantal geigoeden is gering; de mid«t
denstand is hier weinig; de rest verdje'nd
niet veel. Moet nu de'Raad extra uit^rin*
gen doen? Spr. meende eerst dat hij weei*.
ï.lleen zou staan, maar hij merkt gelukkig
dat dit niet zoo is. Gaat de Raad er toc'h'
op in, is dit alles buiten zijn verantwoording.
«e heer WESTDIJK Wat door Weth.
Tanis gezegd is, is eendeels op zïjjn plaats;
aan de anderei kant vindt hij, dat de veld»
wachter evengoed de toeslag toekomt als
de andere ambtenaren, zooals de gem. secre«»
taris, de burgemeester, enz.
De VOORZ. Over de normen gaat het
niet. Die worden door een andere instantie
vastgesteld. Spr. brenlgt het voorstel B. eni
W. in stemming.
Wordt aangenomen met 43 stemmen^
Tegen de heeren Grinwis, den Eerzamen en
Tanis.
5. Benoeming Hoofd O.L. School wegen
vacature dhr. de Glopper. Voordracht;
1. L. V. Breemen, onderw. N. Tonge.
2. J. F, Bouman, onderw. te Brakel'.
3. P. D. Blomaert, te Stellendam.
Met algemeene stemmen, wordt de heer
L. V. Breemen benoemd verklaard tegpn 1
Maart a.s. Dezelfde wordt ook m.a.s. stem«f
men benoemd tot lid van de Commissie to*
Wering van Sohoolverzulm.
Naar een oud Dagboek
Auteursrecht voorbehouden
(18.)
Weer kXvam hemi het bteeld van dien.
vreemden man voor den geest. Zooals hij
hem had gezien bij Franke, toen hïj Sprak(
van den dood en van dat andere v«h did
rechterstoel en zooals hSji hem daat uitgepulfc
had zien liggen op zijn strpoleger. Zoo als
hij die oogen had zien kljten, daar straks!
tóem hiji werd wegigesleurd. Neen, gjeen angst
geen vrees, maar stille berusting, groote
kaftnte.
O, die oogen van die man, als hij' in het
tionker keek, dam was het hem of ze hem;
overal aanstaarden. Wat had hij" er toch mee
te maken? Hijl zou er zidh niets van aarw
trekken. Neen, vort met die narigheid. Naar
de taveerne. Daar 2iou hij drinkten, drinken
om al die narigfieid te vergeten. Haastig
sp,oedde Mj' zidi' oip weg. Ben felle haat'
maakte zich van Jhem meester onderwijl' hijl
naar de taveerne ging. Die elleodige soldateni
om zoo zijn krot in te stormen. Dwaias was
hij geweest om zidh niet tegen hen te ver*,
zetten. Als een. razfemde had !iij' zidh oj?
henj moeten storten, en ze het mes, het vree»f
selijke jagersmes in den romp moeten stoo*
ten. Die ellendige vreemdeling, dat misera«(
bele tengere keeltje kon hem niets schelen
maar die soldaten,' daar wilde 'hiji op loa
trekken. I
In' de taveerne ^^komen, trof hi| er e&.i^
van' zijln kornuiten aan, die onder het drin*
któ van eenige kannen bier het geval bie*
spraken. Met gejidüh' werd Simons komst
begroet. Hij werd bestormd met vragen' om*
dat zSjin naam er ook 'hïj genoemd was.i
^„'Zoo Simon, bezoek gehad dezen avond?
Keni je dien ketter?"
Want het gerudht, dat er een vludhtendei
tetter, die 'boj' den jager was b'innengieloo*
pen, gevanjgen genomen was, had zidh wel*
d'ra door het heele doi'pje verspreid.
'„'kHad hem de ktap ingeslagen", zoo;
zei een derf rabauwen. „Zoo'n kettersdhe!
vent, dat is een duivelsmensdh."
Een ander schold weer op de Spaansdhe,
soldaten. Vonden het geen werk' voor sol*
daten zoo'n man achterop te zitten. Dat
was werk' voor den knecht van den b'aïjuw.
Telkens werden de kroeZen weer gevuld
en' Simon, die eerst te vol haat was om veel
te zeggen, gaf nu in weinige woorden onder
het uitbïaken van ruwe verwtensShingen een
kort relaas va,n! het gebleurdb.
„'kHad ze doodl sesl%en,'die Spaansühe
honden", zoo tierde de een, en een ander
gaf weer op een andere wijze uitinfg aan
zijn ruwe 'haat.
Meer en meen werd Simon vervuld me*
haat. Hijl gevoelde) ?ich beleedijgd door die
vreemdq soldaten, die zonder vragen of zon*
der zelfs maat! één woord te sprekto zijlri]
woning zoo onverwacht waren binnen[ge*
drongen. Simon was stjller dan gewoonlijk.
De haat woelde en kookte in zijn binneru»
ste.
Het ruwe gezelschap met Simon Meven d>ö
eenige bezoekers niet. Tegen elf uur kwamenj
een i viertal sol'daten, vergezeld van eei<
priester de taveernej binnen. Simon voeide
de haat al'sl het ware naar bbven steigen.
Maar wat zou hij'? Op ztjin makkers kon
hiji. niet rekenen. Die schreeuwden en tier*
den wel, maar als het er op aanj* k'w'am
zouden; ze vludhten als hazen. No,g een mart
was binnengekomen, Waarin Simon tot zijn,
verbazing Arkelsz., den' boer uit de Wei*
hoek' herkende. Wat moest die hier? Allé
binnengekomenen hadden zich ge^et aan
een! tafel^ vlak bij' de tapkast van den waardi
Simon kon zjj'n oogen niet afhooiden van die
Spaansdhe soldaten. En wat moest hijl den<i
ken van dien Arkelsz. Wat deed die hier t
En die vreemde pastoor?
^Aan die tafel, waar het gfizelsdhajp had.
plaata genomen, ging het er weldra fevgïidig/
toe. De een^! kan 'Hier voor dg andere na
werd door den Waard aangedragen. Met het
toenemende gebruik van. bier steeig ook
de luidruchtigheid. Zoo luidruchtig ging
het er toe, dat Simon en zijln k'orEjuilten
alles konden verstaan wat er gesproken Werdi
behalve dan van de Spaansche soldateW.
Trouwens, die Spraken niet zooveel, maaij
dronken zooveel te^ meer. De priester was
verreweg het luidrudhtiigste. Op zeer luiden^
toon vertelde hij) aan Arkelsz. dat ze eeri
kettersdh minister gevangen "b-adden. D'at hij
vannacht opgesloten bleef ia den kerker van;
het b^ljuwshuis, maar; dat hy morgen met
het aanbreken van den dag naar Tholen zou
worden vervoerd om vandaar naar Middel*
Wurg te worden gebracht. Daar zou hij' zfekef
door het hennepenvenster moet kijken 1).
Ze hadden een goeden dag gehad, met
het vangen van dezen ketter. Trouwens hef
werd meer dan tijd. Het eiland Tholen za(
vol ketters, de Overheid was veel te slaf*
ook de pastoors deden niet, wat ze moesten
doen. Ieder trouw zoon van de moederkerk!
was vertplicht de kettjers aan te bbengen eni
zeker, de ketters konden er öp rekenen, dat!
ze allen gehanjgen of verbiramfd zouden wor^
den! zoowaar hiji btoeder AnÖionio was. Hy'
had volmadhten als inquisiteur en de Spaan»*
sche üezetting van Tholen was genoeg ter
wüle om ze op te sporen, zlooali deze ketteii|
sche minister had ondervonden. t
Eerst maar de ministers, dan de amdereiv»
We 2;ullen zte wel opruimen tot meerdere
eere van d« heilige moeder der kerk'. Op
zulkfen toon ginjgl hij geruimen fljd voortJ
Daarna gaf hij| een besdhrifvinig van den
man, die gevanigen' genomen was aan Ar.*
kelsi.
„O, die heb! ik wel eens gezien voor eem
jaar bdj dienj Kettersdhen Frajnke," gaf Ar*
kelsz. daarop ten,' antwoord. Die bluurman
van mij is ook wat eén fijne ketter. Dié
moest zeker ook 2SO1O1 Spoedig mogelijk opge*
ruimd worden. De soldaten mengden zich
zoo goed als niet meer in het gesprek, waar
van ze toöh msis verstond(en.
Ze dronken echter te meer, de gelegen^'
heid was zooi mooi. Ze hadden van den
priester een ruim ^andgeld ontvanjgen en
dus ^Ueten zei zidh het gerstenat ^oed sma
ken. De tafel van Simon was leeger geiwöri
den. Teiislotte zat hij er maar alleen meer
met Brento de[ Wilde, die geheel drofikeii
van het zWare bier, scheef op de biank ge<<
zakt, zijln roesi al aan het uitslapen was.(
Simon daarentegen wasi klaar wakker. Het
was of het bier geen uitwerking ap hem
had. Steeds weer kwam dien vreemden, man
met zijh. donkere oogen hem voör den geest;
En steeds weer hamerden de Woorden in ajjn
hoofd, die hij bïj Franke had hooren nio,e»i
men. Dood en Gods rechterstoel en de ploiell
die brandt van vuur.
Nu de ruwe gasten verd'wenen wtareri of
roes reeds uitsliepen| ztaoals Bento, had hïjj
geen afleiding meer, met het gevolg daii
zijn gedachten steedsl weer zidh b^zij? Ihiel'.»
den met den vreemdeling, mef wién hij opi
zoo wonderljijkt wij'ze kennis had gemaakt.
IC Opgehangen worden.
1 (Wordt vervolgd.)