ChQWEEKBlADÖpGED.GQ0nDSlAGvöoQnZUID-H0LLEÏ;ZEClJW3CHCEILAn
TPlliMPH
N.V. üiïGEVERSMAATSCHAPPU „EILANDEN-NIEÜWS"
moet 'n„iriumphxttjor" in smaak worden! Rook-
Buitenland
10e Jaargang
ZATERDAG 8 JANUARI 1938
No. 903
Dit nummer bestaat uit 2 b!aden.
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Uit het Kijkvenster
Ruwe
schrale huid
RUROL
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN"
18e JAARGANG
Gebouwd op het fundament
der Apostelen en Profeten
X\l» JL V^ JlTJl X; X X VIRGINIA CIGARETTES
VOOR
niEuws
AdvertentieT)nija 20 cait per regel. Reclames 40 et.; Dienste
aanvragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boelcaan^
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrgk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelhands Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
Abonnementspi^'s 85 cent per 3 maanden b^ vooruitbetaling.
Verschijnt iederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per «eek.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
Gebouwd op het fundament der Apos'
telen en Profeten, waarvan Jezus
Christus de uiterste Hoeksteen is.
Eph. 2 20.
Het is, helaas, een droeve waarheid, dat
onze dagen zich kenmerken door grenze»»
looze oppervlakkigheid. En meer dan ooit
worden we geroepen onszelven te ondef
zoeken of het huis onzer zaligheid %i'
bouwS is op het eenige betrouwbare Fun"*
dament of ook wel op een zandgrond. Als
we de groote donkerheid gadeslaan, de
valsche gerustheid, de aardschgezind* en
liefdeloosheid,, de toenemende dwaÜngen
onder de benaming van rechtzinnigheid,
hoe staat het ons dan te onderzoeken of
we op een vasten grond gebouwd hebben,
om staande te kunnen blijven. Als God
komt met de wan, zal het ons niet baten
of we al rechtzinnige bevattingen en ver""
standelijke beschouwingen hebben van de
waarheid, maar of Wij hebben leeren gra«=
ven en verdiepen en bij de noodzakelijke
kennis van onszelf, den Heere hebben
leeren kennen door een waarachtig 'ge'
loof, dat de Heilige Geest in onze harten
gewerkt heett; of we met de geloovige
Ephezicrs gebouwd zijn op het Fundament
der Apostelen en Profeten, waarvan Jezus
Christus is de uiterste Hoeksteen. Dat is
het geluk van het oprechte volk.
De geluksstaat van Sion zou niet heer»=
lijk en niet bestendig kunnen zijn, was
deze niet rustend op eenen onwankelbaren
grond als zijnde het fundament der Apos«
telen en Profeten. Maar boel Kan dat?
Kunnen de ware geloovigen gebouwd wor<=
den op de Apostelen, door Christus tot die
bediening geroepen, ofschoon zelfs tot pi"
laren gesteld in Gods Kerk? Kunnen ze
gebouwd worden op de Profeten, die God
van ouds gesteld had onder Israël, maar
die toch niet meer dan schaduwen waren
van Christus, Die komen zou als die eenige
Profeet en Leeraar? Maar dan zouden we
een gansch wankelbaar fundament stel*
len. Zouden we vleesch tot onzen arm stel^*
len. Hoe zouden we dan Rome's kerk in
het gevlei komen. Neen, dat is ook niet
de bedoeling van Faulus. Niet de Aposte*
len, noch de Profeten zelf zijn het fun*
dament, waarop Sion gebouwd is. Zij
zelven zijn uit louter gena als levende
steenen gebouwd op het eenig fundament,
dat door den Vader gelegd is in Sion,
namelijk Christus Jezus en niemand kan
een ander fundament leggen, dan hetgeen
gelegd is. Maar hoe kan de Apostel dan
alzoo spreken'? Hij doelt op de leer der
Apostelen en Profeten. Aan de Corin*
thiërs schrijft deze zelfde Apostel: „naar
de géliade Gods, die mij gegeven is, heb ik
als een wijs bouwmeester het fundament
gelegd en een ander bouwt daarop." De
leer, die naar de Godzaligheid is, door
Apostelen en Profeten verkondigd, wordt
hier aangemerkt als het Fundament. En
terecht, want de leer der Waarheid is on=«
wankelbaar. Het Woord des Heeren blijft
in der eeuwigheid. „Wü hebben het Profe=<
tische Woord," zegt Petrus, „dat zeer vast
is, en gg doet wél, dat gü daarop acht
hebt, als op een licht schijnende in eene
duistere plaats, totdat de dag aanlichte en
de morgenster opga in uwe harten."
Hoe gelukkig een volk, dat gebouwd is
op de Waarheid, Dat vasthoudt aan het*
getrouwe Woord. Onze vaderen hebben
daarop gebouwd met verwerping van alle
inzettingen der menschen. De Heere stelde
Zynen Tabernakel in het midden van ons.
Schonk ons Zijn dierbaar Woord en be*
waarde ons by de zuivere leer. En Zyne
knechten riepen op dat Fundament Zijne
deugden uit tot schrik der goddeloozen
en tot zaligheid van Zijne uitverkorenen.
Des Heeren heerlijkheid was onder ons en
werd gezien in Zijnen tempel. Maar nu
zijn we een beroofd en geplunderd volk,
omdat we de leugen hebben ingehaald
en de Waarheid verworpen. Dat is onze
breuke; de breuke van land en volk, vaa
Staat en Kerk. Om deze oorzaak wankelt
het land, het wordt geschud en gespleten,
totdat een haastig verderf ons treffen zal.
Hoe gelukkig een Gemeente, die vast*
houdt aan het getrouwe Woord. Hoe spoe*
dig kan het bemerkt worden of een Ge*
meentc een grondslag heeft in de Waar*
heid. Daar zal men zich afkeeren van de
leugen om te bewaren het dierbaar pand
ons toebetrouwd. Hoe gelukkig een
mensch, die, uit de leugen getrokken, zich
in de Waarheid geworteld en bevestigd
mag feennen. God maakt een Bijbelsch
volk, gefundeerd op Zijn Woord, dat nooit
zal wankelen. Het was het geluk der Ephe*
ziërs.
En waarom wordt nu de leer der Waar*
heid het fundament der Apostelen en pro*
feten genaamd? Hierom, dat Christus
daarvan is de uiterste Hoeksteen, de eenige
inhoud. Daarom is Christus het eigenlijke
Fundament, waarop 'Sion gebouwd is. Een
ander Fundament is er niet. Wie meer be*
kwaam San Hij, des 'Vaders Gezalfde van
eeuwigheid; bij de menschen wel verwor*
pen, maar bij God uitverkoren en dier*
baar? Door Zijn lijden en sterven Leeft
Hij volkomen voTdoening opgebracht; Gods
recht volkomen bevre3igd; den vloek der
wet gedragen en vofdragen. Hij heeft den
middelmuur der a'fscheidsels verbroken,
rh Hem schijnt dies Vaders vriendelijk aan*
schijn in gunst als gansch bevredigd over
al de voorwerpen Zyner vrye liefde. En
in Christus mag Zijn volk een vryen toe*
gang hebben door éénen Geest tot den
Vader. Hij is de uiterste Hoeksteen, Die
zijn gansche kerk beveiligt en bewaart. Hij
is en blijft het steunsel van Zijn Sion,
want door Zijn dierbare kruisverdiensten
en altijd geldende voorbede in den hemel
is Hij Zijn volk eene oorzaak hunner
eeuwige zaligheid.
Wie zal dan het geluk kunnen uitsprfe*
ken van op Hem gebouwd te zijn? Het
was het geluk der geloovige Efeziërs. Af*
gebracht waren zij van alle kunstig ver*
dichte fabelen en heidensche leeringen.
Getrokken uit de leugen, had God Zijne
Waarheid in hen verheerlijkt Ingeënt
waren zij in den vetten olijfboom Christus.
Gebouwd waren zij op Hem als het Fun*
dament hunner zaligheid. Christus was
hun leven geworden. Door het geloof Hem
iiigeplant, afgesneden van den ouden
Adamstam, waren zij met Hem op het
nauwst vereenigd, om u.t Hem alles te
trekken, wat zij tot het leven en "de ge*
lukzaligheid van noode hadden.
Gebouwd op Hem als de uiterste Hoek*
steen. God zelf is de Bouwheer Hij verga*
dert Israels verdrevenen; trekt uit de
duisternis tot Zijn wonderbaar licht en
doet de Waarheid verstaan, zooaTs ze In
Christus is. O, elk levende steen kent zich
gebonden aan Gods Waarheid met verloo*
chening van alles buiten hetzelve. Gods
volk raag er wel van zingen.
Hoe wonderbaar is Uw getuigenis!
Dies zal mijn ziel dat ook getrouw
bewaren,
Want d' op'ning van Uw woorden zal
gewip,
Gelijk een licht, het donker op doen
Hanen,
Dat houdt in: bevestigd te worden in de
Waarheid, vasthoudend aan het getrouwe
Woord, zonder bewogen te worden in de
hope des Evangelies. O, wat zijn ze geluk*
kig, die als levende steenen op Hem ge*
bouwd z^n.
Maar ^t is dan ook dat groote Godde*
lijke genadewerk, waarin de Heere Zich
verheerlijkt. Helaas, wat is onze tijd 'daar
vreemd van. Wat valsche gerustheid en
grenzelooze oppervlakkigheid. Maar het
zaï niet baten, o mensch, of we ons zelf al
behouwen; of we al arbeiden om dit of
dat kwaad, zoo we meenen, af te snijden.
ons zelf verplichten door ijdele beloften
en voornemens en ons zeit dan presentee*
ren en onszeTï dan toevoegen aan het ge*
bouw Her zaligheid. Helaas, tienduizenden
handelen aldus. Zij rooven den naam, 'dat
zij leven en zij zijn dood. Zij spreken over
de Waarheid, maar zijn geen liefhebbers
van 'de Waarheid. Zij nemen den Naam
van Christus op de lippen en verkoopen
Hem even gemakkelijk als Judas. Dat we
ons toch onderzoeken. Het zal het oprech*
te volk meevallen. Tot hen is het woord;
„hoor naar Mij, gij, die de gerechtigheid
najaagt, die den Heere zoeTct, aanschouwt
den rotssteen, waar gijlieden uitgehouwen
zijt en de hoUigheid des bornputs, waar*
uit gij gegraven zijt." Hij zal Zijn volk
niet begeven noch verlaten.
Ds. B.
SPORT.
Over Voetballen.
Eenigen tijd geleden schreven we eenige
driestarren over het voetballen zulks naar
aanleiding van een uitlatiïig van een der Ie*
den van den Thoolschen gemeenteraad, die
sprak, dat sommige menschen al beginnen
te grimmen als ze van voetballen hooren.
We wezen er op, dat het voetballen aan*
leiding geeft tot ontzettende Zondagsont*
heiliging en dat om die reden in de aller*
eerste plaats velen tegen net .voetballen
zijn. Was voetballen alleen maar een spel,
de zaak stond gansch anders.
Voetballen wordt vaak geprezen als een
buitengewoon sportief spel.
Maar de voetbalwedstrijden hebben al zeer
weinig sportiefs. Integendeel vormen ze een
geduchte ontaarding van de sport.
Hoe wordt er vaak gespeeld? Op ruwe
wijze, zoodat verwondingen en ongelukken
niet uitblijven.
Daarvan geeft het jaarverslag van de Ko*
ninklijke (men kan toch ook overal het
praedicaat Koninklijke wel voorzetten Red.)
Ned. Voetbalbond (medische commissie) een
duidelijk beeld. In het voetbalseizoen, winter,
19361937 vonden de volgende ongelukken
plaats.
„43 onderbeenbreuken, 4 onderarmbreu*
ken, 3 vingerbreuken, '2 neusbeenbreu*
ken, 2 sleutelbeenbreuken, 1 ribbreuk,
11 knieschijtbreuken, 1 schedelbeenbreuk,
8 hersenschuddingen, 8 ernstige beenkneu
zingen, 7 ernstige knieletsels, 3 hoofd*
wonden, 2 oogverwondingen, 2 hand*
verv\ ondingen,. 3 nek* of rugspierver*
rekkingen, 1 elleboogontwrichting, 1 nier
contusie met bloedwateren, 1 ernstige
borstcontusie. Te samen 92 ernstige
letsels."
Dat noemt men nog sport. Sport dat
verwant is (in het Engelsch) met spel en
scherts.'Evenwel het ergste is de ontzettende
ontheiliging van 's Heeren Dag. Wie de
beginselen van 's Heeren Woord' en de
heiliging van Gods Dag lief zijn, moet wel
„grimmen," als hij van voetballen hoort.
Nieuwjaar en de moeilijkheden De
verlenging van den levensduur Het
Spoorwegpensioenfonds De tekor'
ten Wulfert Floor en het „Zon»
dagstreintje".
Zioo is dan het jaar 1938 aangevangen.
Op de Kerstdag :n, OudejaarsavKund en
Nieuwjaarsdag hebben w^j even gerust van
cms werk, om daarna weer voort te j;aan
met al de plidhten 'die igp ons rusten., te
vervullen. Ditmaal was de 2e Januari een
Zondag en hadden vny het vooiredht, dat
het jaar in dublbelen zin miet een) nïstdaj
aanving.
Eï is ook alk reden om een nieuw
perk in te treden met een oog op He.ii,
■ran Wien allen en alles afhankelijk zijn.
Het is goed dat 'ons dat doo< wcxard en
gesdhrift op het hart wordt gedrukt. Want
wij hebben zooveel iplannen 'of ton minste
rekenen w'ij zoozeer, dat alles wat wi|
hebben en genieten, zal blijven zoo het is,
dat w'ij' ons weinig bewust zijn dat alleen
zoo de Heere wil en wij leven onze voor*
nemens kunnen worden uitgevoerd.
Aan rcoeilijkheden ontbreekt het voor
het nu levend geslucht niet. Het maaitschap*
pehjk leven wordt door de voortsdhrïjdende
toegepaste wetenschap zóó ingewik.veld, dat
de minste stoornis op een der onderdeden
vian ome maatsdhappij spoedig heel ons
volksleven dreigt te schaden. En van alle
ziyden doemen de bezwaren op.
Diaar komt nu Mj', dat de geleerden den
blik ook nog in de toekomst riJhten en dan
ziet het er, volgens hen, ook al somber
uit. Dr. Idenbuig, chef bSj het Bureau voor
de Rijks*st.itistiek, hee.t er onlanjs op ge*
wezen, dat het aantal menschen tusschen
2?54 jaar toeneemt, van 5564 jaar is er
sterke groei waar te ne.nen, en de groep
personen boven 65 jaar zal zidh in de
naakte toekomst zelfs verdubbelen. Het na*
gesliaciht, aldus deze ge.eerde, tzal hiervan
de wrange vruditen plukken ^en vooral
de pen.ioeni-ondsen zuLen ihieronder ge*
bukt gaan.
Is de levensverüenging als een zegen Gods
te bescihoiuwen hier hooien wij reeds
waarschuwende klanken! De redeneering,
die velen aanhangen is deie: voor al die
pade mensöhen zullen de jongeren moeten
we ken; bovendien trekken ^i, als ^.zij pan*
sioen genieten, langer geldi dan a^nv^nk.l'ijk
berekend was, en dan loopt de berekening
in de war.
Nu maken deze voorspellingen op den
Waarnemer wïinig indr„k. ALereerst omdat
meer dan voldoende gebleksn is, dat wij',
mensdhea, van de toekomst .jiiets weten,
wlant dan ware ons. bijv. zulk een slechte
tijd als v/^ nu be .even, niet aoa overvai*
len. Ln tweedens, de bestau.d.rs van pen*
sioenfondsen volgen het verschijnsel van
het ouder worden der mensdhen ook van
iaar iot iaar, en stellen op dit vetsdhijnsel
ook vast, hoeveel geld er moet inge*
btladht worden om' zekere pensioenlastem
te kuMien dragen. Bij de overheidsjrondscin
maalt de moen edhter wat langzaam.
Ue moeilijkheden zü'n thans iCsds groot.
Diaar is bij voorLeeld het Spoorwegpensioen
ibnds. Ee Staat waarborgt de pensioenen.
Maar er is al sedert jaren een tckojt, en dat
loopt steeds hooger op. Op 1 October 1925
was het tekort 191 milJoen gulden. In 1930
was hier nog 49 millioen bijgekomen, in
1935 nu was er een ongedekt tekort van
309 mil ioen gulden tegenover een beiit van
176 milJjoen, dat in ihet spoorwegbedrijf
zelve is vastgelegd.
Op niemand schijnen deze millioienen*
tekorten indruk te miaken, wij hebben
al vele jaren niet anders gehoord.
Ee spoorwegen hebben, onder goedkeurii^
ring der Ke^eerin|gen, dikwijls maar een
lOiyale politiek gevoerd. Ook kostte de in*
voe-ing van den adhturendag de Spoorwe*
gen in 1922*1^2^ circa 18 m-Uoen gulden.
Het aantal empioyé's steeg oaistreeks dien
tijd met enkele dui.enden. Spoorweg te*
korten van 20 tot 24 milioen p.r jaar waren
geenszins zeldzaam. Wel zij'n onder den
druk der tijden de salarissen verlaagd en
tenslotte ook de reeds verleende p^jnsioé*
nen gekort, dat laatste omdat anders de
gepen^iOuineerde meer inkomen jïou hebben
zonder werk, dan zijn collega, die nog
in dienst is,
Er werd, na de '„malaise" van 1922 op
ttoyale manier gepensicnneerd. Velen wer*
den maar ai gekeurd, dan was het bedrijf
de mensöhen kwijt, maar zat het pensioen*
Ijonds met het geval. Zooals nu ook blijkt.
Hpie ooit de St.jat deze tekorten zal kunnen
aanzuiveren, blijft een apen vraag.
Ncdh bij den ingeztonken toestand na
1920, ncdh in onzen zorgelijken tyü vindt
men de menschen, die m staat zijn door
algelieele reor^anüatie van de staaisdlen.ten,
het vo k te verlossen van de altoos durende
milÜioenentekoiten.
En hoe men zidh vergissen kan! Talma
nam ©en amendement*DuijS over om de
Imvuliditeltswiet na 6 maanden te doen
wrkên en dan f 2.— per week uit te
keeren. Het zoiu 2% millioen gulden kos*
ten. Later bleek dat het meer dan 11 mil*
Voen had gevergd.
Oud*Miüster Van IJssebtein heeft in
1923 over de berooide' sdhatkist een boekje
opengedaan in Stemmen des llyds. Aan aano
wijzing Van de kwaal ontbrak het dus
geenszins. Maar tot doortasten kwam 'het
nl&oit. Men zegt, dat krakende wagens het
langjt loopen. Oordeelt men wellidhtj dat
de Rijkssdhatkist óók veel "tjver haar .ge*
z'ondheid klaagt, maar todh (nog wel een
poosje .jtteezal gaan Als gijj alle beziunj*
gings*onwil van 1923 en van 1935 gade*
slaat, moet gij' wel besluiten dat de kla*
gende sdhatkist nergens mjeer een open oor
vindt.
Wulfert Floor, in leven Landbouwer te
Eriebergen, h:e t ons 8 bundels predid'-tiën
nagelaten. In 1860 schreef hij in de voorrede
vtan bundel II':
Gelijk de D'Tectie van den Spoorweg
op een zondije wijM, reeds meer dan
eens wat gegeven heelt voor den wér*
kenden stand, om het voo deelig rei*
zen op Zondag te bevo deren, zoo
heb ik mij ook verplicht gevonden
om den werkenden stand iets aan te
bieden, modht het zijii om het voor*
deelis reizen naar de eeuwigheid te
bevorderen".
Het blijkt hieruit, dat, wat Sdhaiper noem)»
de, „gerr.ier over een Zondagstreintje", ook
in 1860 al bekend /was. Floor's preekjes
zSjn veel gelezen; zij I zijn zeer stidhtelij'k.
Dat zij de Ove.heid ihebben weerhiouden
v-n Zondagjtreinen in te leggen of „den
wei'kenden stand" er gebtuik van te ma*
ken, is helaas niet gebleken. IntegendeieiT.
r»l.en is op den ouden voet voortgegaan.
Met den "eisch van Gods wet wordt niet
ge.efcend. Maar dan is er ook o^i het be*
di'ij'f geen zegen te verwachten. Daarin
zial Floiortje mïj gelijk i geven, en dei lezer
waarschijnlijk ook.
WAARNEMER.
van handen en gelaat,
schrale lippen, gesprongen
handen genezen snel mef
GeeL
Doos 30-60 et. Bij Apoth. en Drogisten
MUNHARDTBHH0
Veel nieuws is er deze eerste wtek van
het jaar 1938 tiiet te melden.
President Roosevêll
heeft bSj de o^pening van het Congres
zlijn groote rede gehouden, welke met span*
ning weid tegemoet gezien.
Wat betre t de binnenlandsdhc toestanden
Wordt de werkloosheid zeer betreurd. Het
maken van groote en kostbare vyerken zal
Worden uitgesteld, omreden de arbeiidsver*
meerdering niet opweegt telgen de gewél*
dige so.nmen gelds, welke die verbeteringen
vragen. Het geld zal nu anders worden be*
steed.
Het is Roosevelts doel zoover te komen,
dkt iedere arbeider weer ,kan werkj^.
Tusschen kapitaal en arbeid moet een
^oedie samenwerking komen, terw'ijl de in*
menging van de reigeering zooveel moge*
lijk zal Worden vermeden.
Wat de verhouding tot het buitenland
betreft:, zeide Roosevelt, dat Amerika er
naar stree-de, zooveel mogehjk in vrede te
leven, en de vrede te bevordferen. Eflhtér
een vrede door redht.
Deze werd het meest bevorderd, door na*
koming van de gesloten verdragen en over*
eenktaxsten. Hij' meende dat deze h;t veiligst
Waren, en het best werden nagekomen, in
de democatisch gere;_eeide landen, omrjj*
den de praktijk der laatste jaren had; aan*
gewezen, dat in landen waar de democratie
op dj is gezet of niet tot; ontwlkkiling is
gekomen, de gesloten verdragen niet werden
e kend, als dit in het voordeel van het
e'gen land werd geacht, f
Koosevelts rede is heel mooi en bevat veel
dat ce waarheid is, dodh behelst voornaie*
lijk wat het buitenland betreft, niets dan
woorden, terwijl het toch op daden aan*
komt.
