CrimVEEKBLADöpGED.GDOriD^G vöoQÖlZUID-HOan;ZCElA«l[SC^ EHAMDEn
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EIIANDEN-NIEÜWS"
JOOST VAN DEN VONDEL
Abonneert U op dit Blad
10e Jaargang
WOENSDAG 17 NOVEMBER 1937
No. 889
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
De toekomst van het Britsche
Wereldrijk.
OFFICIEELE CRISISPUBLICATIES
Raadsindrttkken
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
1587 1937
niEuws
Advertentieprijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst*
aanvragen en aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek«aan<<
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te MiddeUiarniis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
Abonnementspijgs 8$ cent per 3 maanden b^ vooruitbetalimg.
Verscbynt lederen Woensdag en Zateixlag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
II.
Hoe Engeland het geweldige koloiiiak b'e^
zit, dat we in ons vorig artikel hebben;
oipgesomd, heeft verkregen, kunnen we nie)
in bijzonderheden nagaan. Onder Jaco'büs I
(omstreeks 1620) werden de eerste koloniën
in Noord Amerika verworven. Van Frankrijk
hééft het geheel Canada verkregen bij den Pa=<
r^zer vrede van 1673. De olp Nederland vert
overde koloniën Nieuw Nederland welke zich
tot 13 staten had ontwikkeld verloor het ecjhi»
ter in 1783, toen er een eind kwam aan de
Vrijheidsoorlog der Vereenigde Staten onder
George W.Tshington. In de lodp der 19e
eeuw werd Australië verworven. De be«
zittingen in Azië dateeren reeds uit de 17e
eeuw, oÉschoon pas omstreeks 1750 eeMl
begin werd gemaaakt met dt verovering van
geheel Voor^Indië. De uitgestrekte Afrikaans
sche bezittingen ziij'n meest na 1800 in Enge?*
land's macht gekomen. In de Fransdhe üijid
veroverde het Kaapland, dat aan Nederland
toebehoorde en door de Boerenoorlog kwa*
men Transvaal en Oranje^Vriijfetaat in zïjn
bbzit.
Over het algemeen heeft Engeland hij de
verwerving van zijh koloniaal Rijk en! de
stichting van zlijn imiperium zidh evenmiri
als thans Italië en Japan veell door etisdhe
overwegingen laten leiden. Het he^ft dfc
koloniën van andere landen als Nedierland
en Frankrijk niet ontzien en deije ingepalmd,
wanneer de gelegenheid daartoe gunstig was.
En hofe.bet gehandeld heeft meï de Boel»
renrepuMieken, is algemeen blekend. De
wiijze van oorlogvoeren tegen deze kleine,
beschaafde staatjes, ging alle .perken te bui*
ten. Toen heeft het Engelsdhe imiperialisme
zich van zijn slechtste kant doen kennen
en' h^ft het evenak nu Italië en J^pan on>«
danks de afkeuring der gansche wereld zïjn
veroveringen doorgezet. Zonder gewetens»^
bezwaar heeft het zijn imperium opgebouwd
in de loop der eeuwen opj het bloed van
blanken en inbborlingen.
Wanneer daarom de thans opdringende
grootmachten Japan, Italië en Duitsohland
Op expansie btelust zijn en hun] aandeel in
de verdeeling van het wereldgrondgebied
opeischen; wanneer deze mogendheden de
daad blij het woord voegen eni in wreede
aanvalsoorlogen hun territoir pogen te ver*
grcvoten, dan kan Engeland daarvan weinig
zeggen. Het heeft voorheen evenzoo gehan*
deld' en zelfs in de methoden is weinig ven»
schil. Zoolang Italië nog geen eenheidsstaat
was, Japan zich nog isoleerde en EHdtscihes
land geen koloniale as|piraties had, hadden
Engeland en Frankrijk gemakkelijk sipel.
Doch de gesdhiedenis staat niet stil. Onaf'
gebroken gaat de evolutie der volkere'nj,
ook de machtsverhoudingen, door en zoo
is de wereldhistorie, naar het ons toesdhlijnt,!
thans op een punt gekomen, waaroipl zal
worden beslist over de machts(positie van
he(; Britsche Wereldtiijk. In het naastbïjizijbde
tijdsgewricht zal Let er voor Engeland' om
gaan, of het zidh in zijn historisdh gegroeide
ixeerscherspositie zal kunnen handhaven,
dan wel of het in deze voortaan zal moeten
deelen met andere imperialistische Staten.
De geweldige grootte van het Britsche
imperium maakt dit eenerzlijlds wel machtig
doch anderz'ijds zeer kwetsbaar. Voor de
handhaving van rust en orde in dit onmetej»
lijke Kijk is er veel tact noódig. temeer
doordat met ras* en godsdienstgevoeligheden
rekening moet worden gehouden. Indien
andere staten hierOp gaan speculeeren, wordt
het nog des te moeilijker. Eni nu worden
van drie zijden aanvallen gedaan op. dit
wereldrijk: van Japamsche zijde in Azië,
en van Italiaansche en Duitsche zSjdo in
Afrika.
Om met Japan te beginnen: de invasie
van dit land in China bbteekenfl. voor de
Engelsche handels* en andere bielangen aldaar
direct gevaa(d. ^i een overwinning van het
Land der Rijzende Zon zal Engeland's| in<
vloed in China sdhier tot null worden ges*
reduceerd en voorzöover Japan nog Euroi*
ipeanen zal toelaten, zidlen waarschiijnKjfc
Italië en Duitschland de rol gaan spelen van
Engeland, omdat deze staten in hunf kort*
zichtige, egoïstische politiek de bondgenoov«
ten van Japan rijn geworden, doch daarmede
tevens de verraders van het blanke ras'.
Met name van de „Arische" Duitsdhers
had men wel iets beters mogen verwachten!
En wanneer Japan erin slaagt Chinai eron*
der te krijgen, is daarmede de; positie van
Engeland in Voor* en Achter*Indië bedreigd.
Japan toch is van meening, dat het bij de
verdeeling der wereld te laat gekömen( is,
doch het wil zSjn schade in haljen en bij' een
goede .aflooip van het Chineesdhe conflict
zal niets het weerhouden om zlijn imiperium
nog verder naar het Zuiden uit te 'breiden
onder de leuze: Azië voor de Aziaten.
De tegenwoordige politieke en economische
machtsverhoudingen tusschen de staten be*
hoeven volgens Japan en zijn vrienden niet
bestendigd te bBjven, doch zijb aeer wel voor
Wijziging vatbaar. In de aan koloniën rij'ke
staten als Engeland en Frankrijk zich niet
goedschiks bij veranderde madhtsjproporties
willen neerleggen, zal uiteindelijk het geweld
dienen te 'beslissen.
Nog veel kwetsbaarder dan in Zuid*Azië
is Engeland in het gebied der MiddeUainidi»
sche Zee. Het heeft daar veet bezittingen,
doch hier werken twee facatoren in züjn naj*
deel. Ten eerste het sterk ojplièvend pani*
arabisme, dat streeft naar de Staatkuncüge
eenheid en vriijheid der Arabieren en/ Mo'?
hammêdanen en voorts de politiek van
Mussolini, die de Middillandasche Zee wil
beheerschen en droomt van een Tierstel'
van het oude Romeinsche imperium van
Keizer Augustus. In Palestina rijn de moei*
lijkheden, welke de mandataris aldaar on*
dervindt, vercKsrzaakt door beide factoren
en dit is evenzeer het geval] in Arable len
zijn nabuurlanden. De italiaansche dictator
heeft zich met politieke oogmerken uitgeroe»
pen tot beschermer van de Islam en onder^
graaft alzoo de positie van Engeland, in de
Mohammedaansche landen. M^et Italiaansch
geld worden de onlusten in Palestinaj aan*
gewakkerd en de pro*Arabische radio*zen*
der van het Italiaansdhe station Bari is erop
gericht de jian islamietisdhe actie in de En*
gelsche en Fransche koloniën te prikkelen.
Met den Emir van IJemen, een staatje in
Zuid*Arabië, heeft Mussohni een Vriend*
schapsverdrag gesloten. In de buurt van
Aden, de Engelsche rotsvesting, die de
ingang der Roode Zee beheersdht, heeft
Italië van den vroegeren Franschen premier
Laval, die in het Abessijinsdh confÖdV zulkf
een dubbelzinnige rol heeft gesipeeld, een
eilandje gekregen, dat vss. ^roote strategische
beteekenis is en die vanAden neutraliseert.
Het eiland Malta, dat voorheen het mid*
den van de Middellandsche Zee beheersdhte,
is nu door de versterking van Silfl)c|ië en
door de moderne luchtoorlog slechts een
militair en marj,tiem steunpunt van de
tweede rang. Cyiprus heeft door cie Italiaan.»
sche verstei-kin.een op de eilanden van de
Dodekanesos aan waarde ingeboet en Egypte,
gesteld al dat Engeland er voor 100 procent
op kan rekenen, ligt tusschen Libye en
Abessynië, die beide Italiaansch zlijn. In 1
Marokko zlijn troebelen veroorzaakt door de
agenten van Mussolini, die niets liever
doet dan aan Engeland en Frankrijk extra*
moeiljkheden bezorgen, ojpdat de Arabische
beweging deze landen b'oven het hoofd zal
groeien. Te Harrar in Abessynië wordt een
Mohammedaansche Universiteitgebbuwd, die
een centrum moet worden van Islamietiesche
actie, welke het koloniale gebouw van
Engeland moet onderrn'ijnen.
In dit alles is duidelijk te besjpeurein,
de doelbewuste politiek van Mussolini om
de machtsposities rondom de MiddellaMdsdhe
en Roode Zee te wijzigen. Hij wil met
behulp van de Islam, die h5j; in dienst van
het fascisme wil stellen, aan Engeland.s
macht een einde maken. Het is( met namlei
de Middellandsche Zee, die Mussobni voor
Italië opeischt. Sicilië is madhtig versterkt,
Panatelliria, dat het Weste^k "en Oostelijk
bekken beheersdht, eveneens; in Libye üg*
gen momenteel 40.000 Italiaansche soldaten
en het Spaansene eiland Majorca is in de
macht van Italië. Als Franco in Spanje wint
Zal daarmee de invloed van Mussolinï in dat
land en op de politiek ervan: ongetwijifieljd'
groot zijn. De Straat van Gibraltar wordt nu
reeds nier meer door pie En^lschei rotsves*
ting, doch door aldaar opgestelde kanon*
nen van Duitsche makelij beheejrsclht. Voor
Engeland is de Middellandsche Zee echter
een levensbelang en daarom zal een gewei»»
dadige oplossing van dit probleem niet kunn
nen uitblijven.
SLOT VOLGT.
IL
Een Amsterdamsch VroedSdhajplid, Albert
Burg, btengt Vondel op de gedachte» een
tooneelstuk over de geschiedenis van 0|*
denbarnevelt te maken. Vondel vindt in de
Trojaansche geschiedenis stof. Het stuk heet
„Palamedes of vermoorde onnoozeUieid"
(onschuld). Palamedes is één der aanvoer*
ders der Grieken voor de stad Troje. Door
den opperbevelhebber en door Ulysses wordt
hij gehaat. Ze besluiten hem daarom' tem
val te brengen. Palamedes krijgt een andere
standplaats in het leger en waan vcx)rdien
zijn tent stond, verstopt men gouden, pen'
nimgen. Nu wordt P. beschuldigd van omi'
kooping door de Trojanen en met medewer*
king van de priesters woijdt P. ten val get*
bracht en gesteenigd. Dit stuk' is een hekelW
dicht in de vorm van een drama. Duidéy
lijk is Palamedes hier de Raaadsipensionaris;
de oppei'bevelhebber is Prins Maurits en de
priesters z'ijn de Contra»Remonstrantsche
predikanten.
Als Vondel aan het stuk bterig! is, roept
zijn vrouw aan ide trap: „Man* de Prins
leit en sterft,'' waarop de dichter antwoordt:
„Laat hem sterven, ik 'belui hem vast"'
Nog in datzelfde jaar (1625) verschijnt; het
stuk, dat groote beroering in heit land te*
weeg brengt. Bij de Remonstranten is vrees,
dat zij aansprakelijlk worden gesteld, maar
Vondel is alleen de schuldige. In dien tijd
houdt hij zich schuil bSj' zij** zuster Clemens*
ken, dié haar broer berispt over zijn schrijf*'
zucht, waarop Joost antwoordt: „Ik zal dat
volk nog scherper de waarheid zeggen". In
haar huis maakt hij nog meer hekeldidhten,
die hij verbrandt, waarvan hij later sp'ijit
Jieeft.
De schepenen komen na veel heen en
weer gepraat tot de slotsom: „dat Vondel
in het Treurspel dingenhadde gesproken,
die hiijl behoorde te zwijgen." De boete
luidt f 300.naar de meening van sche*
pen Jan Gijsbrechtsz. de Vries een veel te
geringe straf. Hij zei: „Mocht ik met het
recht begaan, van Vondel zou 't niet meer
doen.
Verschillende hekeldichten vloeien Vondel
uit de pen, een teeken dat h'ij met alSe
wrijvingen en oneenigheden intens mee*
leeft. Al die gedichten hier te noemen
heeft geen zin. De belangrijkste gebeurtenis;*
sen stippen we maar aan.
Na' een reis in 1628 naar Denemarken,
vertaalt hij Hilppolytus van Seneca, D»
Rijnstroom, Olijftak aan Gustaaf Adolf, en
wordt er ook een begins gemaaaktj met het
heldendicht Constantkjn, ,';!<'aarvan de dichter
Zoo vol is, dat bij zijtn, pasgeboren zoontje
Constantlijh noemt, dat spoedig sterft en
bezongen wordt in ,K,inderl'ijk".
Dat elk huis zijn kruis heeft, wordt ook
in Vondels' leven ondervonden. Na het
sterven van Constantijn, verliest hij' aijii
achtjarig dochtertje Saartje en twee jaren
later overlijdt zijn vrouw Maaike (1635).
In roerende „lijkklachten" worden én Saar*
tje én haar moeder herdacht
Behoorde Vondel aanvankelijk tot de
Doopsgezinde kerk, iri zijn werken 'betoont
hlij telkens partij' te trekken voor de Remoni»
stranten, totdat hij in 1641 een* beslissende
stap doet, door over te gaan naar de Room*
schen.
Vóór alles is Vondel een gemoedsmen&ch
geweest, die herhaaaldelijk gekwetst wordt
door de twisten tusschen z'ijb geloofsgel*
nooten; de strijd tusschen Gomarus en
Arminius doet hem pijh, terwijil h'ijl van den
godzaligen grooten hervormer CalVijn gruwt.
Het schijnt wel dat Hugo de. Groot de
bronnen der Katholieke kerkgesdhiedenis
voor hem heeft geoipend, toen hij( Vondel
hielp aan stof voor het heldendidhf! Cont»
stantijii: een aantal bironnen over oud*Chris*
telij'ke en Roomsche dogmatiek. De tooneel!»
stukken Gïj'sbrecht van Aemstel en de Maag*
den (1639) worden wel als vooirbodeni be*
schouwd van de kerkelijke overgang. Ver*
volgens gaat Mj om met Roomsche priesters,
pastoor Marius en de zendelingen der Jezu*
ieten Petrus Laurentius en Augustinus van
Tellingen, zoodat hij tenslotte tot de Roiom*
schen overgaat en daarna getuigt van de
„zekerheid" die hij heeft gevonden. Arme
man! Terecht mocht Paulus wel zeggen
„Al ware het dat ik de talen der mensohen
en der Engelen sprak, en diel Liefdie niet
had, zoo ware ik een khnkendj metaal of
luidende schel geworden". Vondels' groote
belezenheid in kerkschrijvers en die Heilig
Schrift; z'ijn buitengewone didhtgaven, kon*
den hem niet "brengen op dei redhte plaats.
Hij zocht vrede voor zljln ziel, waar die
nimmer te vinderi zal zlijtn.
De overgang tot de Roomsche Kerk bracht
ook verwijdering tusschen hem en den
grooten dichter Hooft.
In een Nieuwjaarsbrief die Vondel aan
Hooft zendt, schrijft Vondel: „Ik wensdh
Kornelis Tacitus (Hooft) een geZont en
zaalig nieu jaar en dewijl hij! mij' zijn geuse
tafel vefbiedt om een onnoozel Ave Maria,
zoo zal ik soméjids nog een Ave Maria voor
hem lezen". Hieruit zien we dat Vondel niet
zoomaar Roomsch in naani' is, maar ook in*
derdaad aan de Roomsche gebruiken mee*
doet In. zlijn werken die nu( volgen verp
dedigt hliji het Roomsche geloof.
Zijn zoon Joost berokkende den dichter
groot verdriet. Als Aeltje van Bancken sterft
laat ze Vondels zoon Joost als weduwnaar
met drie kinderen achter. Dan volgen ge*
schillen met de voogden van die kinderen.
Na een tweede huwelijk komt Joost bij' zijn
vader inwonen. Dat gaat ook niet lang
goed, waarna de dichter 'biji zijn dochter
Anna gaat wonen. Door onachtzaamheid en
verkwisting ruïneert Vondels zoon niet al*
leen zich zelf maar ook z'ijn vader. Vondel
neemt de. schulden van zlijn zoon op zidh om
dezen buiten de gevangenis te houden. Het
schijnt een btedrag geweest te zijta. van
f 40.000. Om zijn dochter en kleinkinderen
te onderhouden wordt de dichter bbekhou»
der aan de Bank van Leening Op een jaai**
wedde van f 650. Hier verb'Mjft hïjl tot
1668, waarna hij, met bbhoud van jaarwedde,
wordt ontslagen.
Het leed in Vondels' familie is nog niet
ten einde. De historieschrijver Brandt ver*
haalt „Toen_ zochten de vrienden den
zoon met redenen te bfeweegen dat hiijl naar
Oost*Indië zou varen: maar hij hadt er geen
ooren toe, en de oude vader' vondt zich'
eindetijk genoodzaakt, nevens de vrienden,
van de Heeren Burgemeestejren te verzoe*
ken, dat men hem met dwang^ derwaarts
moght zenden, 't welk daatlijk werd ingewil*
light. Hij voer heenen, maar storf op de
reize."
Na deze verschrikkelijke tijding, maakt
Vondel Testament ten behoeve van zijn
dochter Anna (1660). Achtereenvolgens
worden daarna door den dood weggenomen:
Baerte Hooft, de tweede ■'/rouw van Vondiels
Zoon Joost, drie kleinkinderen: Adriaan,
Maria en Willem. Zoo bljft de oude dichter
alleen met zijn dochter Anna, die hem trouw
blijstaat, maar die in 1675 nog( voor haar
vader de eeuwigheid moet aandoen. Nu( is
niem'and meer over dan Vondels kleinzoon
Joost, die schoenmakersknedht is. Nadat
dièze reeds voor de tweede Keer! is gehuwd,
komt hij! bijl zijin 90*jarigen grootvader wo*
nen. Er wordt verhaald dat dej oude grijsi*
aard er nog eens in een slede op uitgaat
om voor dien kleinZoon iets beters te pak*
ken te krijgen dan het vaki van schoenma*
kersknecht. Op dat verzoek kreegh d'oude
mam geen anderen troost dan goede woor*
den."
Wordt vervolgd
DENATURATIE. VERGOEDING
ERWTEN EN VELDBOONEN OOGST '37
I -..:_) J I !.„l UÜtS
De Nederlandsche Akkerbouw Centrale
maakt bekend, dat de denaturatie*vergoeding
voor erwten van oogst 1937, welke zlijn ge*
genatureerd in het tijdvak van 8 Novemi»
ber 1937 tot (ein met 13 November 1937
f 0.95 per 100 k.g. zal bbdragen voor groene
erwten, door handelaren geSenatureerd en
voldoende aan het standaardmonster van
k'waliteitsklasse C, en f 0.45 iper lOQ k.g.,
voor voedererwten, door telers gedenatu*
reerd.
De steunvergoeding voor veldbloonen, wel*
ke aan de daartoe gestelde eischen voldoen
en welke door telers of hamidelaren Zijns
gedenatureerd ian genoemd ttjidvak, zal f2.20
per 100 k.g. bedragen.
's*Gravenhage, 12 November 1937. i
BIGGENMERKEN.
Wij vernemen van bevoegde zijde, dat
het aantal aangebrachte biggenmerken in de
week van 1 November tot 6 November 1937
bbdroeg: 43606, tegenover 51710 in de over*
eenkomstige week van het vorige jaar.
Van de toekenning 1937 zijn van 1 Jan.
tot 6 Nov. in totaal aangebracht 1553335
merken, tegenover 1824458 merken in de
overeenkomstige periode van 1936.
Uitkeering goedgekeurde Pootaardappelen
oogst 1937. I
Teneinde misverstanden te voorkomen,
maakt de Nederlandsche Akkerbouwcentra*
Ie bekend, dat enkele wijzigingen in de
voorschriften betreffende de uitkeeringen uit
het z.g. Poterfonds worden overwogen.
Reeds thans wordt onder de aandacht van
bblanghebbenden gebracht, dat het volgende
voorjaar van de onverkocht gebleven goed*'
gekeurde pootaardappelen van den oogst
1937 mogelijk alleen de normale potersor*'
teeringen voor een uitkeering in aanmerf^
king zullen komen, te weten voor binnenpf
landsche soorten tot 45 mm., voor fabrieks*
en exportsoorten klasse B en C tot 50 mm.
en voor klasse A tot 55 mm.
Het ligt in de bedoeling, alleen die oni=*
verkochte partijen voor uitkeering uit het
Poterfonds in aanmerking te doen komen,
welke naar behooren gesorteerd zijn.
Gezien de financieele positie van het Po«
terfonds dient er rekening mede te worden
gehouden, dat de uitkeeringen mogelijk la*
ger zullen zijn dan die voor voorgaande
oogsten.
's*Gravenhage, 15 November 1937.
De begrooting te JMüddelharnis is Vrijdags*
middag j.l. behandeld geworden.
Over deze te houden vergadering werd
onder de burgers veel gesproken.
Wat toch was het geval.
Reeds voor het derde jaar ging het g&o
rucht dat de straatbelasting zou moeten
worden ingevoerd, en dat ditmaal er geen
ontkomen aan zou zijn.
De begrooting prijkte met een post.
„Straatbelasting f 9000.—".
en B. en W. schreven bij het aandienen
dat de finantieele omstandigheden hetnoo*
dig maakten, deze post op de begrooting
te plaatsen.
Straatbelasting is te Middelharnis niet ge^'
wild en terecht. Moet zij er komen dan
alleen in alleruiterste noodzaak. Wanneer
de omslag per hoofd zou worden berekend
zou men zien, dat Middelharnis heusch niet
achteraan komt. Een ding woïdt hier dikH
wijls over het hoofd gezien, n.l. dat ven»»
schillende maatregelen zijn genomen op het
diepste punt van de crisisjaren, dus juist
toen zij het minst te dragen waren. De
kosten der waterleiding b.v. drukken voor
kleine huiseigenaren, en huiseigenaren met
arbeiderswoningen, nog als een zware be*
lasting.
En nu na alles nog straatbelasting, welke
vooral te Middelharnis op den kleinen man
onrechtvaardig drukt, bracht de tongen in
beweging. i
Onder de raadsleden gingen er stemmen
op, vóór de raadsvergadering bij elkander
te komen om te overleggen wat te doen,
en een lijn te trekken zoo mogelijk.
B. en W. hebben hiertoe zelve de Raad
uitgenoodigd op den vooravond der verga*
dering. Dit beleggen van deze vergadering
is een plaatselijke courant scherp afgekeurd,
en werd beschouwd als een pogen van B. en
W. om de Raad in den val te laten loopen.
Een hooge dunk had de schrijver van
deze critiek niet van Bi. en W., noch van
den Raad.
Waar de te behandelen zaken niet van
zoo'n omvang zijn dat afdeelingsonderzoek
moet worden ingesteld, is er o.i. absoluut
niets tegen, als B. en W. in bepaalde
gevallen voor de openbare raadsvergadering
de meening van den Raad willen vernemen,
om beter beslagen op het ijs te komen.
De bevmste vergadering heeft zeer vrucht*
dragend gewerkt. Zonder uitzondering ver*
klaarde de Raad zich tegen invoering der
Straatbelasting, en werd door verschillende
leden bepleit, tot herziening van bepaalde
posten te komen. Na rustige bespreking
verklaarden B. en W. zich bereid herzie*'
ning in dezen geest noch voor de raads**
vergadering te zullen behouden.
Van de f9000.— kwamen f6 000.— te
vervallen en bleef er nog f 3000.ongei»
dekt over.
0.i. zouden ook deze f 3000.door her*
ziening gevonden kunnen worden, doch wij
geven dan dadelijk toe, dat de begrooting
zoodanig zou zijn uitgebeend, dat de laatste
restjes vleesch er aan moesten. B. en W.
staan echter steeds voor m e e*, maar ook
vaak voor vele tegenvallers, en
daarom was het goed, dat hoe onprettig ook,
de Raad.eenige ruimte liet, en de opcenten
personeele belasting met 25 «/o werden vert*
hoogd.
Jammer dat de goede stemming Vrijdag*
middag, een enkele keer dreigde verbroken
te worden. Het is onmiskenbaar dat de
geest in Middelharnis' raadszaal inl de
laatste jaren veel verbeterd is, en naar wij
hopen nog verbeterd zal worden.
Hadden B. en W. zakelijk naar aanleiding
van het verzoek van den heer Zweerus
geantwoord, dat zij de betrokken persoon
zouden adviseeren zijn request terug te ne*i
men en de zaak met hem in Bv en Wv
nog eens besproken zou worden, de kous
ware afgeweest. Zgo ook met het rapport
Burgerlijk Weeshuis. Jammer dat nadat een
der Regenten het betreffende geval beves*"
tigde, en dus het gerapporteerde bleek waar*
beid te zijn, de Voorzitter niet zoo rid*
derlijk was, zijn felle persoonlijke aanvallen,
terug te nemen.
Hoe het ook zij, het scheepje der bet»
grooting is weder in veilige haven.
Het stemt ook tot blijdschap dat nu een
commissie is benoemd, vrelke wat de E.M.
Q.O. en de H.B.S. behreft zal trachten
hierin eenige verbetering te brengen.
Laat ons hopen dat de uitgaven de be^
grooting niet zullen te boven gaan, en de
ontvangsten de verwachtingen verre zullen
overtreffen, opdat er op finantieel gebied
eenige verruiming moge komen.
