„EILANDEN-NIEUWS
PUROL
Buitenland
De Buit van Carthago
2e BLAD - ZATERDAG 6 NOVEMBER 1937
No. 886
BINNENLAND
Vervolgverhaal
ff
Chr. Weekblad op Ger. Grondslag voor de Zuid-Holl. en Zeeuwsche Eilanden.
Uitgave van de N.V. Ellanden-nieuws' Middelhamis, Tel 17, Giro 167930, Postbus 8
'Het vermiste Lijntje Huizer nog niet
gevonden. Nu weer een 31/2' jarig
jongetje vermist. Nederland in den
mist. Ds. V. Duyl blijft niet in de
Eerste Kamer. Ook Ds. Hofstede uit
de N.S.B. Voorloopig verslag van de
Tweede Kamer op de begrooting van
Binnenl. Zaken. Varia.
Heel Nederland is sinds weken in span«i
ning over het vermiste meisje Lijntje Huizei'
te Rotterdam. Tot heden heeft me|n haar
nog |niet gevonden en weet men niet of het
kind is ontvoerd, dan wel dat het verdron="
ken is.
De politie zet haar speurdienst ijverig
voort en het ontbreekt niet aan allerlei gef
gevens, die echter nog toe gissingen geble^^'
ken zijn, daar men het kind nog niet heeft
ontdekt. Thans is ecliter door een dienst*'
bode te IJsselmonde een belangrijke ver*
klaring afgelegd, zij zegt n.l. een wielrijder
gezien te hebben,i die op de bagagedrager
een huilend kind vervoerde. De beschrijving
die zij deed van den ontvoerder, k'fopile
vrijwel met andere verklaringen.
Het onderzoek is nu geconcentreerd op de
gemeente IJsselmonde. In overleg met den
burgemeester is besloten de Oude Wetering
geheel leeg te pompen, alsook de zVg^
Kulk en de kleinere slooten. Het stoomge^
maal is in werking gesteld en langzaam daalt
het water. Men denkt door deze daad een
definitief antwoord op de vraag te kunnen
geven O;^ de eventueele moordenaar van
Lijntje Huizer het kind in de Oude Wetei»'
ring heeft geworpen
Nu weer jongetje vermist.
-Sinds Maandagmorgen half twaalf wordt
uit de ouderlijke woning aan de Puntstraat
66 te Rotterdam, de 3V2t»jarige Martinus
Antonius Louis Peters vermist. Toen zijn
moeder hem in huis wilde roepen van het
spelen op straat, was hij nergens te vinden.
Verwachtte zij nog, dat het ventje uit zich»"
zelf wfel thuis zou komen, ook dit stelde,
teleur, zoodat de moeder al vlug aangifte
bij de politie deed.
Het poIitie«apparaat is direct in werking
gesteld, terwijl zooveel mogelijk bijzonder*'
heden over het jochie zijn verspreid. Het
tengere ventje is tot op het oogenblik
dat wij dit schrijven, nog niet gevonden.
Inmiddels is gebleken, dat de vader van het
verdwenen knaapje een roeiboot heeft, die
gemeerd ligt bij het zwembad achter de
Kous. Vermoed wordt dat het ventje daar*
heen is gegaan en aldaar te water is geraakt
en verdronken. De rivierpolitie heeft er al*
les afgedregd en niets gevonden.
Alweer dus een gezin dat vol bekomme*i
ring is en doodsangst uitstaat om een ge*
liefd kind. En met dat gezin heel meevoer*
lend Nederland.
I In den mist.
Men verkeerd dus omtrent deze twee ge*
vallen figuurlijk gesproken, in den mist.
Zooals ons land in letterlijken zin op dit
moment in den mist verkeerd.
De scheepvaart is daar danig door ge*
stremd, zelfs kon op de rivieren bij avond
niet meer worden gevaren en moest de
binnenvaart worden stilgelegd evenals de
veerbooten en de diverse oeververbindinp"
gen.
Het uitgaande s.s. Meerkerk op weg naar
Amsterdam, is even boven Maassluis aan
den grond gevaren. In de loop van Don*
derdagnacht is het bij rijzend water vlot
gesleept.
Woensdagavond even na acht uur heeft
zich op de Schelde nabij Bath een aanvaring
voorgedaan tusschen de Fransche stoomsche*
pen „Fort Medine'' en „Ville d'Oran."
Dte schepen werden hoegenaamd niet be*
schadigd en konden de reis vervolgen.
Het verkeer op de wegen was uiterst ge*
vaarlijk, de zich op den weg bevindende
auto's kwamen slechts langzaam vooruit;
soms kon men geen vijf meter vooruit zien.
Het luchtvaartverkeer ondervond ook ver*
traging; het vliegtuig „de Nachtegaal" on*
der commando van piloot van Balcom, die
om vijf uur Woensdagavond met negen
passagiers naar Londen was vertrokken, moest
na ruim een half uur vlliegeln ongeveer
ter hoogte van het luchtschip ,,NoordKin*'
der'' de reis opgeven. Tien minuten over zes
is het vliegtuig veilig op Schiphol geland.
Verschillende andere diensten moesten wor*
den afgelast.
Mist oorzaak doodelijk ongeval.
Uit Hoevelaken wordt gemeld:
Op den onbewaakten overweg op de grens
van de gemeenten Hoevelaken en Stouten*
burg, is vanmorgen om half tien een ge*
span, bestuurd door den landbouwer E.
Vreekamp, bij het passeeren van den over
weg door een uit de richting Hoevelaken
komenden lokaaltrein gegrepen.
Vermoedelijk heeft V. door den mist den
trein niet zien aankomen. De voerman werd
op slag gedood en de wagejn werd totaal
vernield. Het paard bleef wonder boven
wonder ongedeerd.
Ds. van Duyl zal bedanken voor
lidmaatschap Eerste Kamer.
Ds. van Duyl welke Di'nsdag tot de
Eerste Kamer is toegelaten, heeft in de
volgende zitting een verklaring afgelegd,
welke ongeveer luidt als volgt: „Daar ik
gisteravond de eeden heb afgelegd, die mij
in mijn lidmaatschap der Kamer bevestigen,
stel ik het op bijzonder hoogen prijs, met
Uw toestemming mijnheer de Voorzitter,
een korte verklaring te mogen afleggen.
Hoewel er objectieve redenen biestaan, die
behoud van mijn zetel volkomen rechtvaar^
digen,, meen ik, om zelfs de scMjii van
aantasting van politiek fatsoen te ver*,
mlijüen, verplicht te zijin, voor het lidmaat.»
schaip der Kamer te bbdanken, te meer^
daar ik onvoorwaardelijk en voor goed met
de N.S.B, gebtoken heb'. Een daartoe strek*
kende mededeeling zal U dezer dagen be*
reiken."
Ookl Ds. Hofstede uit |de N. S. B.
Ook Ds. Hofstede, gewezenl a.r. lid van de
Provinciale Staten van Overijssel en vervol*
gens aangesloten Wij de N.S.B., heeft als
coatribuant van deze bfeweging bedankt.
Ds. Hofstede, die als stpieker voor de
N.S.B, olptrad, geeft als grond voor zïjn
btdanken op dfe oud*Germaansche oriëntatie
van de leiding en het geval Ds. Van Duyl
gebleken gebfcek aan rechtszekerheid.
Begrooting vain Bitinenl. Zaken.
Voorloopig verslag verschenien.
Verschenen is het voorloojpigl verslag van
■Tweede Kamer over de bbgrootirig van bin*
nenlandsche zaken.
Betreffende de Zopdiagswet stelden ver*
scheidene leden de vraag of de Gemeente*
besturen wel voldoende doordrongen zïjn
van de groote beteekienis van de Zondags*
rust, die een der voorwaarden is van' de
Zondagsheiliging. In dit verüand werd ge*
wezen op de ontwikkeling van de sport op
Zondag, en geeft men in overweging meel
het Engelsche vooi^bteld te volgen. ;(o|p
Zaterdag). Anderzijds achtte men de slport
van groote beteekenis, wat het verkeerd be*
steden van den Zondag tegemgaat.
Bij de Kieswet geeft men in overwiegiit^
de o(pkomstplicht te laten vervallen.
Bij de hoofdstukken „Qpenbfeire ordie en
rust,, wordt aangedrongen oipi onderzoek
of de 'burgerwachten nog wel noodig zlijjn
en of ze ook fcetrouwlblaar zlgln. I]istaindhou><
ding van de instituten als Blijk. VrijKviUf.'
Landstorm werd door het meeröndeel der
leden noodzakelSjk geacht.
Yoorts wordt ter bbzuiniging aangeidron*
gen oip samenvoeging van gemeenten; ver*
zocht wordt strenge normen toe te 1
possen bjij' bbnoeming en heiljenoemin^ bur*
gemeesters, en tegen combinatie van amWen
bezwaren ingediend'.
Huljpi voor de sdhipipiers
die crisis*slachtoff'er zijn, werd noodzakelijik
geacht. Voor deze groep kleine zelfstandigen
adviseert men een steunregeling als voor
de kleine boeren. Gewezen werd voorts o'p
de moeilijke positie van vele schippers.
De Gemeentebasturen trachten zich als regel
aan steunverleening te onttrekken door af*
schuiving naif andere gemeenten of door
onvoldoende steunregeling, zoodat de toe=
stand voor betrokkenen onhoudbaar wordt.
Over een en ander hierboven genoemd
zal Uij'. de behandeling nog wel een enkel
woordje gewisseld worden!
JACHTGEWEER GING PLOTSELING AF
Zoon van böschwachter gedood.
Ejjsden, Donderdag. Gisteren is Mji een
drijfjacht in de b'ossdhen van de familie
De Liedekerke alhier een eröstig ongeluk
'gebeurd. Door het afgaan van een jadht=
'geweer werd het veertienjarig zoontje van
den bbschwachter Wetzels in het hoofd
getroffen. Het slachtoffer werd in zorg*
wekkende toestand naar het ziekenhuis te
Maastricht overgebracht, waar de jongen
is overleden.
Vetwormpjes en pukkels
ontsieren het gelaat.
Purol doet ze verd-wiinen en
maaktde huid zuiver en gezond
In doa»n 30-60 cl. 61] Apolh. en Drog.
Zeer schokkende gebeurtenissen hebben
er in de afgeloopen week niet plaats gehad.
Woensdag 3 'November heeft te
Brussel
de negent>mogendheden*conferentie haar ver*
gaderingen aangevangen.
De landen Engeland, Amerika, Frankrijk,i
Italië, Portugal, België, Nederland, China
en Japan hebbten in 1922 te Washington
een verdrag geteek'end, waartilijl hun rechten,
wat betreft hun handel op China, werden
gewaarborgd, en waartegenover zij! de Chi*
neesche onafhankelijkheid waaitibrgden. Ver*
schillende staten hebbten sedert 1922 hun
sympathie betuigd met de strekking van het
verdrag, en zoodoende komt het, dat in
plaats van 9, thans 17 mogendheden zÜjln
uitgenoodigd.
Jalpan en Duitschland
weigeren echter ter vergadering te komen.
Japan wil niet komen omreden het van
z'ijn goed recht overtuigd is, en niet be*
schouwd wil worden als de aanvaller, en
Duitschland is het met Jaipan eens. Italië
zal een oogje in het zeil houden,^
Minister Spaak heeft de openingsrede uit"
gesproken en zeide zeer btevreesd te zïjn
dat het conflict in het
I Verre Oosten
weleens aanleiding zou kunnen z'ijjn, tot een
wereldoorlog waarbij die van 1914 slechts
kinderspel zou zijn.
Verschillende afgevaardigden voerden daar*
na het woord, en uit de redevoeringen
viel af te leiden, dat zij zeer voorzichtig
willen te werk gaan, en Jaipan niet al te
zeer ontstemmen. Arm China, want dat
kan weinig of niets uitrichten, vooral nu
niet, nu het voor de Jaipanners wijken
moet. j
Een commissie is btnoemd, om nogmaals
met Jaipan te onderhandelen en te verne*
men op welke voorwaarden het vrede wil
sluiten. i
In het
iVeïre Oosten
zelf, loopt het China piet mee. Alf is het
dat de Chineezen zidi hebbfen kunnen hand»
haven in de door hen betrokken stellingen
rondom Shanghai, hier en daar sdhijlnt het
De constructie van de draaibare antennemasten voor den nieuwen Phohi*zender te
Huizen, welke door Philips wordt gebouwd.
De antennemasten draaen op rails en zijn in een oogenblik tijds' tot een aWder-e
zendrichting te veranderen.
dat de Japanners ze toch terugdringen o.a.
bezuiden de SoetsjanAreek.
Rondom de Fransche nederzetting, hebW
bbn de Chineezen olp Frankrijfes verzoek
zich teruggetrokken, uit vrees, dat de neder*
zetting aldaar het tooneel van den str'ijd
zou worden.
Ook in de provincie
Sjainsi
moeten de Chineezen wijken, en staan de
Jaipanners op 50 K.M. afstand van de
hoofdstad Taijoean.
Het
Heldensblataljon
heeft zich teruggetrokken op de Engelsche
nederzetting. Maarschalk Tsjang*Kai*Sjek
heeft de bevelvoerende kolonel blevel
hiertoe gegeven. Wanneer zij' zich niet door
de Engelschen lieten interneeren, waren ziji
ten doode opgeschreven. De kolonel en
verschillende manschappen schreiden van
s'pïjt dat zij hun wapens moesten afstaan
en niet meer tegen de Jaipanners mochten
vechten. Liever hadden zij' op het slagveld
den dood gevonden, doch durfden het
btevel van Tsjang*Kai*Sjek niet ongehoor*
zaam zijn. Alle geinterneerden zïjln door de
Chineesche regeering geridderd.
Mevrouw' Tsjangs>Kai*Sjek heeft een auto
ongeluk gehad en daarbij een harer ribben
gebroken. Zij wordt thans in een zieken^
huis te Shanghai verpleegd.
Ook in
I
Sipwnje
is er weinig verandering in de situatie
gekomen. De regeering is van Valencia
naar Barcelona overgeplaatst.'
Generaal Franco heeft nu een blokkade
afgekondigd langs de geheele Spaansche
sers twee kano'nneerbboten wil hij trachten
Oostkust. Met 35 schepen, w.o. vier krui*
te beletten, dat aan de regeeringstroepen hulp
wordt geboden door levering van levensmid=
delen of oorlogsmateriaal. Als men bedenkt
dat de Engelsche minister Eden 'deze week
met cüjfers aaritooride, dat Spanje de beste
klant was van Rusland, dan wil de onder*
neming van generaal Franco wat zeggen.
Hij' durft hiertoe nu overgaan, omreden
hij verschillende schepen heeft vrij' gekregen
welke in het Noorden dienst hebben gedaan.
Generaal Franco is overtuigd de oorlog te
hebben gewonnen en voorspelt dat ^bin*
nerTkorï de Spaansche Regeering het niet
fanger zal kunnen volhouden en 'het front
zal 'ineenstorten.
Deze week deden geruchten de ronde dat
Duitschland zelf de leiding zal nemen in*
zake het terugeischen der koloniën.
DOOR GRIS VANELLUS.
(Copyright bij Drukkerij Edecea te Hoorta,
waar het in boekvorm verkr^gbaar is.)
„Maor ik dank oe dikke en daonig, ik
Miei aier neet wachten op oe't lis
hier zoo meraokels stille Gaone gij
maor d'n kant op, dan ruuj ik wel 'n
endjen varder heene
„Dus je laat me in den steek
„Noe, 'k blief wel in de kontrijte. Als gij
klaor bint dan gif maor 'n slc'ri-w, en 'k 'bin
zóó weerum mit d'n aok."
„En als ik 't alleen niet klaar kan spelenj
koni je me dan helpen'?''
„Waor zo'k an motte helpen?
De ander wilde nog antwoorden, maar
hij bedacht zich; hij had maar weinig over
z'n plannen losgelaten, zoodat Teunis moei*i
lijk kon weten waar 't eigenlijk om ging,
evenmin als de boer en zijn vrouw. Dè ge*
heimzinnigheid in zijn houding had blijk*!,
baar beslag op hen gelegd, zoodat ze niet
getracht hadden hem verder uit te hooren.
Hij had om 'n schop gevraagd, die hem zon*
der navragen was afgestaan
HOOFDSTUK XXIV.
Dte Hermeszuil en hei geheimzinnige licht.
Het bootje stootte tegen den kant, of be*
ter: de plek waar nog één wrakke plank
over was van 'n aanlegsteigertje.
'Teunis had wel gelijk: 'twas hier won*
derlijk stil. De doorkijk tusschen het dichte
struikgewas, waaronder het donkere kreekje
zich reeds op korten afstand verloor in 'n
raadsel van onbestemde diepte, had iets ge*i
heimzinnigs, iets onwezenlijks. Onwillekeurig
bleven de nachtelijke bezoekers 'n oogenblik
in luisterhouding zittenmaar er was;
geen geluid in de gansche omgeving, alljs
scheen te stapen, zelfs het koeltje, dat in
't voorjaar op het water anders zelden afwcf'
zig is.
Met 'n schokje kwam de „Tikker" over*
eind. Hij nam zwijgend de schop, die op
den bodem van het aakje lag en was met
'n sprong aan wal. „Je kunt doen of laten
wat je wilt,'' riep hij den ander toe, die al
bij de riemen zat. „Ik red mezelf wel.''
Zonder meer om te kijken liep hij h'et
park in tot vlak voor het huis en monsterdel
vandaar het terrein, 'n Tijdje stond hij in
gedachten verzonken't Was hem zoo
vreemt te moede, dat hij zich eerst moest
bezinnen, alsof het nu pas tot hem door*"
drong, dat hij eindelijk was komen te(
staan voor de ontknooping van het raad*
sel, dat hem hoe lang nu al bezigge'*
houden had.
Hardnekkig had hij zijn geheim voor zich
gehouden, toen 'them gebleken was, dat
Govert er niet vaii gerept had „hoewel
die er het fijne óók niet van wist'' om
althans z'n familie voor 'n mogelijke teleur*
stelling te vrijwaren. Hij had gehoopt spoe*
dig zich te kunnen vergewissen van de
gegrondheid van z'n vermoeden.
Hoe was dat tegengevallen!! Het had er
maar niet van willen ko,men, dat hij 6x
eens 'n dagje tusschenuit kon krassen; tel*
kens had hij zich genoodzaakt gezien het
uit te stellen.
Wat was het geval. Hij had moeten aan*
pakken, wa^ijt kort na ^jzijn thuiskomst,
dien stormachtigen Decemberavond, was va*
der weer ingestort, om verder den ganschen
langen winter aan 't sukkelen te blijven. De
zaak zou verloopen zijjn, als hij er zijn
schouders niet onder gezet had.
En hij had gewerkt, hoe zwaar het hem
aanvankelijk ook gevallen was; niet omdat
hij niet wist wat werkep was, maar door
't ongewone van dien arbeid. Toch had hij
doorgezet, het werk onder de knie gekregen;
en zoo het gezin voor ondergang behoed.
Menig keer had hij op 't punt gestaan met
zijn ontdekking voor den dag te komen,
om zijn plan te kunnen ten uitvoer bren*
gen; het plan, dat reeds vorm gekregen
had in de kajuit van den zeeroover; toen
één enkel nietig woordje in dat document
haast onleesbaar, maar opeens door hem
gesnapt in verband met een tegelijk hem;
door 't hoofd flitsende herinnering uit jon«i
ger jaren plotseling 'n verrassend licht
geworpen had op de beteekenis van dien
raadselachtigen zin
„Carthago''Jawel, dat stond er, duide*
lijk genoeg, dat had hij al gezien bij zijn
eerste kennisname van den inhoud. Maar
er stond nóg iets, (Jf liever: er had iets;
gestaan, dat er nu bijna niet meer stond en
dat er toch bij hoorde. Dat "Carthago" was
niet compleet, 't moest zijn„Nieuw*Cartha*
go''en dat was de npam die hij
herinnerde 't zich nog goed in verbleekt.^
gouden letters gegrift stond op de hekpalen
van deze buitenplaats, aan de andere zijde
van het huis. Hij hoefde daar njiet heen
te gaan om zich nog te overtuigen, hij wist
het sekuur en bovendien had Teunis het
hem daar straks nog bevestigd.
Toch zou dit allemaal nog niets te bedui*
den hebben gehad, wanneer die naam het
eenigc was waarop hij z'n vermoeden grond*
de. In daf geval toch zou er meer redetnt
bestaan hebben aan Spanje te denken, waar
het eigenlijke^ Nieuw*Carthago lag, dat dag=>
teekende uit den tijd toen het oude Car*i
thago nog overeind stond. 1) En wie zou
uitmaken of er op die heele wereld niet
meer eigenaars van buitenplaatsen geleefd
hadden, die op het idee .^ekomeii waren
hun bezitting met dien naam te versieren?
1) Cartagena werd omstreeks twee eeuwen
vóór Christus als Nieuw^Carthago door
de Carthagers zelf gesticht.
Maar de „Tikker"' had „meer knoopen
in zijn touw'voor het noodige houvast.
In ieder gevalhier wajs de zuidzyde,
j en die moest ie hebben, volgens aanwijzing
I in het document; dus liep de muur langs
I den oostkant; dat klopte goed met de
overige aandoeningen.
Hij het zijn bli4 over het park dwaleln.
Het zag er zoo mogelijk nog woester uJitl
dan den vorigen keer dat hij hier rondge*
dwaald had. 't Was 'n troosteloos gezicht.
Van de beelden, waarvan hij er toen vijf
geteld had, stonden er nog maar twee op
hun voetstuk, en van die twee was er een
jammerlijk verminkt. Toch begaf zich de
eenzame Ijespieder juist in de richting van
ditals iemand die heel zeker is vani
zijn zaak. „De Hermeszuil.'' mompelde hij.
Toen hij er vlak voor stond, onder*
zocht hij terloops het voetstuk, maar het
opschrift was onleesbaar geworden en het
nevelig maanlicht viel juist aan de achteM
zijde van het beeld. Hij deed verder geen
moeite, maar trad in schuine richting terug
en bleef staan voor 'n vreemdsoortige verhe=^
venheid, die ongeveer tot zijn knieën reikte.
Het was 'n driehoekig steenblok, waarvan
het bovenvlak door 'n laag mos bedekt was,
die zich met de schop zonder veel moeite
liet verwijderen.
Wat er te voorschijn kwam juist hetgeen
hij verwacht had.
Bij het nauwelijks toereikende licht, dat
er op viel, herkende hij toch duidelijk
in de lijnen en karakters, die er op gegrifd
stondedi ,«en van alle streken voorziene
windroos.
