Ct1l»i/EEKBLi^ÖpGED.GnoriD5IAG vöÖRDiZUID-HOIlInZK EILATIDEn
ABDUSIROOP
Fa. H. BRABER
N.V. UITGEVERSMAATSCHAPPIJ „EILANDEN-NIEUWS"
10e Jaargang
WOENSDAG 6 OCTOBER 1937
No. 877
Dit nummer bestaat uit 2 blader.
De huidige positie van den Paus
en van de
Roomsche Kerk
Pil POL Bieten rooien
Onderwijs
Verkoudheid,
hoest, bronchitis
AKKER's versterkte
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
en de gevaarlijke gevolgen daarvan.
U komt altijd droog thuis.
met onze Gummi-jas
sen van f 4,75 en extra
zware Gummipijpen
voor £2.75, alleen bij
DIRKSLAND
niEuws
Advertentie^nij» 20 cent p«r regel. Reclames 40 et.; Dienst*
aanvragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boek'aano
kondiging 10 cent per regel Contracten belangqjk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelhamds Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
Abonnementsprüs 85 cent per 3 maanden h^ vooruitbetaling.
Verschynt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlgke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
De Roomsch'Katholieke Kerk is een inter«»
nationale macht. Over de geheele wereld
telt zij haar 270 millioen zielen, die zich'
buigen onder de onfeilbare kerkelijke machts
uitoefening van den Paus van Rome. Ddt
gezag van den Paus over zijn onderdanen,
welke schier over de geheele wereld ver^
spreid wonen, heeft niet slechts een gods*
dienstig^zedelijk karakter, doch de invloed
van den „Heiligen Vader*' gaat veel verder.
De Paus geeft allerlei voorschriften omtrent
het maatschappelijk en staatkundig leven
en trekt in zijn Encyclieken de richtlijnen
voor de sociale, economische en politieke
ontwikkeling. Zoo bemoeit de Paus zich in*
direct met het interne leven van die Staten/
in welke een deel zijner wereldkerk ge*
vonden wordt. Hij sluit als een vorst ver*
dragen af met de verschillende regeeringen
tot regeling van de positie der R.*K. Kerk,
doch heeft bovendien door middel van
zijn geestelijke autoriteit een groote invloed
op de gedragingen zijner kerkleden, op de
Roomsche Sociale en politieke actie in ver*
schillende landen en dirigeert alzoo vanuit
Rome niet alleen het godsdienstig leven zij*
net kerk, maar beweegt zich in zijn bemoei*
ïngen ook verre daarbuiten op levensterrei*
nen, waar een buitenlandsche macht eigen*
lijk af moest blijven.
Het is dan ook niet te verwonderen, dat
er in de loop der wereldhistorie in vele lan=*
den steeds groot verzet is geweest tegen
deze buitensporige macht des Pausen. Men
heeft zich afgevraagd, of het wel toelaatbaar
is, dat een buitenlandsche geestelijke macht
een dergelijke interventie in het leven der
staten uitoefent. Wij zijn geneigd, deze
vraag beslist ontkennend te beantwoorden.
Immers, wij dulden toch ook niet, dat van*
uit Moskou het communisme in Nederland
bevorderd wordt of vanuit Berlijn het nati*
onaal*socialisme. Politieke actie van buiten*
landers is in ons land terecht streng verbo*
den. En daarom gaat het ook niet aan, dat
er een Pauselijke permanente beïnvloeding
is via ons Roomsche volksdeel van lons
Nederlandsche Staatsieven. Oostenrijk is het
baken in zee, waaraan wij zien kunnen,
hoe het geïmporteerde pauselijke stelsel een
volk overheerscht; Quadragisemo Anno, in
Rome geboren, strekt tot richtsnoer voor
de vervorming der Oostenrijksche maatschap
pi] en de dictatuur, welke aan de hiërar*
chisch*autocratisch geregeerde Roomsche
Kerk principieel niet vreemd is, behoort
mede tot de middelen om de Roomsche
standenstaat overeind te "houden. Het eeni*
ge doel der Pausen in de macht en de glorie
der Roomsche Kerk; daartoe worden alle
krachten gemobiliseerd en werken ook de
Roomsche politieke partijen mee. Dte midde*
len zijn zeer verschillend. Kan men in het
ééne land met de dictatuur de macht be*
houden (Oostenrijk) of krijgen (Spanje)
dan is dat goed; is het gemakkelijker, langs
democratische weg het doel te bereiken.
(Nederland) dan prefereert men de demo*
cratie. Lijkt het doeltreffender met het fas*
cisme samen te werken (Spanje) dan doet
men dit; komt het voordeeliger uit i in
coalitie met de Protestanten te leven (Ka*
binet*Colijn) dan is ook dat mogelijk; en
)vindt men het ter bereiking van zijn doel»"
einden raadzamer met de socialisten in bond
op te trekken (Duitschland vóór Hitler) dan
kan ook dit zonder bezwaar geschieden. Be*
jginsel heeft de Roomsche Kerk in dit
opzicht niet.
Reeds in de vorige eeuw is in ons land
herhaaldelijk gewaarschuwd tegen het z.g.
Ulttamontanisme, d.w.z. tegen de politieke
Roomsche machten in ons land, die hun
orders ontvangen van over de bergen, n.l.
uit Italië.'' Groen van Prinsterer en andere
Protestantsche voormannen, die een open
oog hadden voor de verroomsching van
Nederland, welke toen reeds begon en die
sindsdien een ontzaglijke vlucht genomen
heeft, wezen in woord en geschrift op het
gevaar voor Staat en Kerk van een voort*
durende actie der Roomschen, geleid vanuit
het Vaticaan in Rome. Maar de Chfistelijke
coalitie heeft de verbroedering met de Pau*
selijke machten in de hand gewerkt en vele
Protestanten, de zich noemende „Calvinis*
ten'' in de eerste plaats, hebben dapper
geholpen, de machtspositie van Rome in
ons land te versterken. Ook ons huidige
Ministerie zal daartoe in niet onbeduidende
mate bijdragen.
Onze lezers weten, dat we van Hitler
en zijn regime niets moeten hebben. Maar
op één punt geven we hem groot gelijk,
n.l. dat hij een eind heeft gemaakt aan de
werkzaamheid der Roomsche Kerk op ander
dan zuiver kerkelijk terrein. Er waren vele
plaatsen en ze zijn ook in Holland wel
te vinden waar de pastoor meer macht
had dan de burgemeester. Het nationaaI*soci*
alisme verwerpt alle internationale stroo*
mingen en machten: communisme, socialis*
me, pacifisme. Jodendom en vrijmetselarij.
En daar het Roomsch*Katholicisme ook zulk
een internationale macht is, staat het natio*
naal*socialisme er principieel antipathiek te*
genover. Hitler redeneert aldus: en zijn
redeneering is logisch de Roomschen
worden vanuit Rome geregeerd; een deel
der Duitschers ontvangt dus bevelen van
een buitenlandsche autoriteit; zij kunnen
daarbij in conflict komen met hun plichten
als Duitscher en daarom dient alle invloed
van den Paus op ander dan godsdienstig
Kerkelijk gebied radicaal te worden afge*
sneden. Hitler wil nog wel Katholieken er*
kennen, maar geen R o o mi s c h*Katholie*
ken, d.w.z. hij wil de Duifsche R*K. Kerk
tot een nationale Katholieke Kerk ma*
ken van „Romfreie'' Katholieken, dat zijn
Katholieken, die los zijn van de Pauselijke
Stoel. Wij gelooven, dat Hitler geen ongelijk
heeft en dat het aanbevelenswaardig zou
zijn, indien men in alle landen aldus han*
delde.
Daarbij komt nog, dat de Pauselijke po*
litieke macht op een zeer eigenaardige wijze
wordt uitgeoefend. Vroeger matigden de
Pausen zich het recht aan, JfCeizers en Ko*
ningen af te zetten en hoewel de Paus thans
de macht daartoe niet meer bezit, eigent
hij zich de bevoegdheid principieel nog
steeds toe. Sedert de moderne groote mo*
gendheden in Europa opgekomen zijn en
vooral na het verlies van de Kerkelijke
Staat, die tot 1870 aan den Paus toebehoor*
de en waarover hij als een Koning regeer*
de, is de wereldmacht van den Paus zeer
verminderd. Zijn diplomatieke invloed is
niet zoo heel groot; het is zelfs de vraag,
of de groote mogendheden nog eenige waar»
de hechten aan zijn woord. Maar de groote
veiandering in de positie van den Paus
is gekomen na de Wereldoorlog met de
opkomst van het fascisme in Italië. Kón
paus Benedictus XV in 1914 tot 1918 nog
vrijuit spreken tot de wereld en de oorlog
veroordeelen, thans is het geheel anders.
Paus Pius XI zweeg in 1935 en 1936, toen
Italië met gifgassen Abessynië overweldig*
de. Wel kwamen de telegrammen uit de
gansche wereld bij het Vaticaan binnen, den
Paus vragen om zijn stem te .verheffen
tegen deze tergende agressie, maar de Paus
durfde niet. Hij zweeg in alle talen. En
waarom zweeg hij? Het laat zich licht be*
vroeden. Hij vreesde voor gewelddadige
maatregelen van Mussolini tegen hem, indien
hij de aanvalsoorlog durfde afkeuren. En
deze waren, ongetwijfeld gevolgd. Zoo is
de Paus als hoofd der Roomsche iKerk
niet onafhankelijk meer; hij kan niet meer
doen en laten, wat hij wil, gebonden als
hij is door zijn penibele positie in het
fascistische Italië.
Bovendien bestaat ook de mogelijkheid,
dat de Paus de Abessijnsche oorlog niet
wilde afkeuren. Paus Pius XI is namelijk,
zooals leeds zoovele Pausen vóór hem, zelf
een Italiaan. Het spreekt vanzelf, dat hij
de internationale toestand beziet door een
Italiaansche bril en dit temeer, waar zijn
omgeving de kardinalen en andere hoog*
waardigheidsbekleeders in het Vaticaan
voor 80 ö/o uit Italianen bestaat! Hieruit
blijkt, dat de Roomsche Kerk van alle
landen practisch door Italianen Wordt ge*
re^eerd, een hoogst ongewenschte toestand.
Men begrijpt niet, dat zelfs de Roomschen
dit dulden. Het internationaal karakter der
Kerk wordt daardoor geweld aangedaan.
En wanneer de huidige Paus, die al de
80 gepasseerd is, komt te overlijden, zal het
wel weer een Italiaan zijn, die door het
Conclave der kardinalen gekozen wordt. De
kardinalen uit Amerika kunnen niet tijdig
aanwezig zijn en daardoor bestond b.v. bij
de laatste Pauskeuze in 1922 meer dan de
helft der aanwezige kardinalen uit Italianen.
Wanneer bij eventueele nieuwe verkiezing
de verkozene niet naar de zin is van Mus*
solini, is deze ook zeer wel in staat en bij
machte, zijn veto uit te spreken en een
fascistisch gezinden Paus te doen verkiezen,
hetgeen voor de Roomsche Kerk zeer be*
denkelijke gevolgen zou kunnen hebben.
We zien dus, dat met name voor een
Protestantsch land als het onze de ontwikke*
ling der Roomsch*Pauselijke kerkelijke en
politieke macht groote gevaren met zich
brengt. Scherpe strijd tegen het Ultramon*
tanisme, dat zich de komende 4 jaren kan
'bedienen van de coalitie*regeering*Colijn,
zal geboden zijn. Dte verroomsching van
Nederland, die gestadig voortschrijdt, zou
een ramp voor ons land zijn. Men zie maar
eens naar de specifiek Roomsche landen,
waar de Reformatie nimmer wortel geschoten
heeft: Spanje viel van de ééne' burger*
loorlog in de andere, Frankrijk werd het
land der revoluties en volksfronten, Italië
■werd aan het fascisme ten prooi en Me*
xico aan het communisme. Ziedaar de re*
sultaten van de geestelijke opvoeding der
Roomsche Kerk. En waar nu de internatio*
nale macht dier Kerk sterk afneemt, doch
zij juist in ons Protestantsche Nederland aan
de winnende hand is, dienen wij paraat ite
zijn, opdat de heldenstrijd onzer vaderen
niet tevergeefsch gestreden zij.
tegen kloven in de handen
Doos 30, Tub'e 45 et. Bij Apoth. en Drogisten
OORLOGSKLANKEN.
Schrik voor oorlog is'Tiiet zoo groot meer
als blv. in 1914. Dat komt vanwege de veler*
lei oorlogsgeruchten en dreigingen van de
laatste jaren. Een harde mentaliteit i^ over
de menschheid gekomen. Hoe vreeselijk de
vernielende wapens ook mogen zijn, men is
er als het ware aan gewoon.
Men denkt aan oorlog. De menscheljfce
geest houdt er zich mee bbzig.j Wordt met
het denkbeeld dat eerst schrik' en ontsteltenis
veroorzaakte, vertrouwd. l
De grooten der aarde hebbfen den' mond
vol van sti*ij|d(.
Dat zagen we ook' weer dezer dagen.
In Frankrijk zïjin de manoeuvres beëindigt
Ook de Bngelsche minister van oorlog, Hore
Belisha was tegenwoordig. Volgens de cou*
ranten moest deze minister gtezegd he'bben,
dat hij het FransChe leger onoverwinnelijk
lachttie!. fNu dat onoverwinnelijke laten' we
oip zijn plaats. Zoo vaak is, wat onoverwin*
nelijk werd genoemd, wel overwonnen. Maar
waar we de aandacht óp vestigen willen, is
dat denken aan, en sprelcen oiver oorlog.
Dat verraadt. Waar de regeeringen zich mee
bezighouden. Men denkt en spreekt er over
en wapent zich ten oorlog. Dat is bef droe*
vige beeld van d ezen tiijd. De humanistijsche
zeepbel van „vrede, vrede en geen! gevaar"
is wei spoedig en deerlijk' uit elkaar gespat.
GEVOLGEN VAN DE CRISIS.
LEIEN OP SCHOOL.
Verschenen is Mj de Algemeene Lands*
drukkerij hat Rijksverslag aangaande den
staat van bet onder-wïj's in het; jaar 1936.
Dit op zichzelf zeer blelangrijke verslag
bevat veel klachten en weinig lichtpunten.
Het bevat onder meer de verslagen van de
heeren inspecteurs over het lager onderv/ij's.
Vr'ijKvel algemeen is de klacht over de adhter
uitgang van den algemeenen toestand van
het lager onderwijs. Als oorz'aken worden
de aischaffinig van de boventallige leerkradh*
ren, de te werkstelling van eer^ 2eer groot
getal van kweekelingen met acte, de met
ongeveer 10 procent vergroote groote klas*
sen, de terugbrenging van een uiterst mini*
mum van de uitgaven voor de leermiddelen
en de moeilijkheden met de wachtgelders
waardoor ,,geen nieuw bloed" in de scholen
kan worden toegelaten. Gewezen wordt ook
op de armoede van Ide schoioi'! van buitenj)
weUsè ointstaat doordat-'de scholein niet' meer
behoiorlijk omdeirfaouden w|oi)(^e|ni,
Maar ook van binineini heersdht armoieide.
Daarop -wüjit de bekemde hl;er Brandsma
inspecteur in de Jnspeictie Brielle. Hij' meldt
hierover JEir is niets nfcfuws onder die zon.
Vroiegier gebruikte men leien en nu doen ze
weer hun joiyeuse intreei De crisipj' dwingt
tot zuinigheid en het giebruik der le5ieini
maakt aainischaffing van Ipalpier piverbodigr
~Over de leermiddelen lezen we o.a.: „Met de
steeds minder woirdende jaarlïj'kjscbe ver*
goeding wordt aan vele schoten getracht de
vernieuwing van leermiddelen en de aanvuL
fing van schoolbehoeften bSj het onderwijb
in stand te houden. Het staat echter opi mes
nige plaats te bezien of i|nzinking en verval
vermeden kunnen wórden. Reeds nu hdbbbn
de bezuinigingen de uiterste grens bereikt of
overschreden". Zoo worden dus in dei In*
spectie Brielle weer leien ingevoerd op som*
mige plaatsen.
Dat is sterk' sprekend voor de bezuiniging
welke hier en daar gedreven Wordt. Ondert»
tusschen betw'ijfelen wlijl of dat wet veel tot
drukking der uitgaven kan bEjdragen.
Leien iijn oip den duur aardig duur.
De papierprijzen zlijln wel flink' gestegen,
maar bSj oordeelkundig gebruik van zekere
soort papier kan men ook aardig goedkooiper
uit.
Het aangehaalde uit bet onderwïj'sVerslag
levert een aardige bijdrage over da intensj,»
viteit der bezuiniging.
Op sommige plaatsen is er geducht be^uit»
nigd.' i l
Toch moet men in dit opzicht voorzichtig
zSjin. K
Alle bezuiniging op het gebied van' het
onderwijs is geen winst. De volk'sontwikke*
ling is er mee gemo(eJ|d.
En dat is aok een groot goed.
Etft terugkaatsing van eein weiefesipiegej.
De Liberale verdraagzaamheid is blekend.
De Liberalen doen zich gaarne voor als
de verdedigers van de vrijheid oipl elk' ge*
'bied. I
Van een onderwerping van die vr^jheildf
aan de ordinantiën des Heeren daarl moe*
ten de Liberalen niets van hebben. Als het
er over gaat om 's Heeren Woordl en Wet
gezag te doen he'bben over het openblare
dan toornt de Liberaal met alle* kracht.
Indien maatregelen woüden voorgesteld om
's Heeren geboden erkenning te doen hebi*
ben op het publieke terrein des levensi,
dan toont het Liberalisme zich in ^j'n waren
aard. in zijn aard van -vijandschapl tegen 's
Heeren geboden, als norm' voor'het openbare
leven. Kind van de Revolutie: Geen er*
kenning van eenige hoogere openbaring
voor het staatkundige leven. Daarvan vonden
we dezer dagen een voorbeeld in de Nieuwe
Rotterdamsche Courant. In het deftige dag*
blad waarin de medewerker z'ijn „Spiegel
van de Week" schrijft. Een spiegel,; meestai
sarcastisch en spottend in ziij'n terug*
kaatsing. Dit keer moet de A.*R. Rotter*i
dammer het ontgelden. Heel sober en, heel
biescheiden had dit orgaan de ontheiliging
van Gods Dag aangevoerd met de i.Tiet
Hein". En daarop gaat die „spiegelschrijver"
genoemd orgaan te weer. „Bescheidenlheid zkj
het anti*revolutionaire dagblad De Rotter*
dammer aanbevolen bij' zlijln Wedilzucht, die
zelfs het Zondags*spetevaiiende Prinselijke
paar niet ongemoeid laat. Broeder Albedil
heeft het bestaan, aanmerking te makenj^ olp
een onschuldig watertoidhtje van den Prins
en de Prinses. En hij heeft de fijnzinnigheid
blegaan, den vermanen'den vinger op te
heffen en te zÊggen, dat óók) h'iji aan de
Piet Hein zSjn geldje heeft Hijlgedragen.
Zoo iijn er geschenken onder conditie.
Onder conditie van bepaalde kerkelijke
leerstelligheid omtrent den Zondag. B'ij' zoo*
vele zware Christelijke benauwtenissen voor
andere Christenharten in odezen ontzetten*
den öjd.'
Ziedaar een Liberale terugfcaatsing van een
schuchtere poging om ons vorstenihuis af te
houden vati de ontheiligi'ng van Gods Dag.
Als het er op aankomt omL Gods Woord
en Wet in het staatkundige te doen beleven,
dan is het Liberalisme ©en gedudht tegen*
stander.
Ook voor de Rotterdammer een lesje waar
uit ze leeren kan, waaruit het fundament
voor de breede basis voor een gedeelte heeft
bestaan.
Wel breed, maar niet Christelijk', in tegen*
stelling met de verwachtingen bij het kiezers*
volk gewekt.
IL
De groote klassen ein'het onicDeirwfijk
Jaren lang is er reeds strijd gevoerd tus»"
schen de voorstanders van klassikaal en die
van individueel onderwSjs. Vele factoren
hebben nog de eersten het terrein doen bte*
houden. In de verdediging van hun. stand*
punt hebben z'ij' hun tegenstanders steeds
voorgehouden, dat 4J' van het klassikale
stelsel een caricatuur teekenen. Het is' in
ons land niet zoo, en het behoeft ook
stellig niet zoo te z'ijn, dat Mjï het onderwïjs
aan een klasse het individu totaal te loor
gaat. Een goed onderwlij'zer of onderw'ij'zei»
res heeft nog alfijd tijd eri gelegenheid ge*
vonöen om een zeer begaafden leerling leen
extra*taak te geyen, en om de iwakke broe*
ders en zusters een speciale moeilijkheid
nog eens apart duidelijk te maken. Men
preekt dan van 'mogeliij[ké differentiatie
en in de scholen van ons lanjd is diit gema*
tigd klassikale systeem feitelijk overal door*
'gevoerd.
Maar ook aan 'de mogelijkheden bijl een
goed onderwlij'zer of onderwtijfceres kóm't een
grens. Het aantal leerlingen van eenj klasse
kan zoover worden opgevoerd, dalt zelfs
met de grootste inspanning alleen aan de
groote middelmoot het volle pond kan wor*
den gegeven en er geen sprake meer is
van extra tlijd te besteden aan; de uitersten.
De begaafden moeten zichzelf dan maar
remmen en de zwakkeren nu ja, die kunnen
niet mee en zullen het volgend! jaar nog
eens over moeten doen.
Dat hierbij een groot deel van de arbeids*
vreugde van de leerkrachten verdw'ij'nt, is
begrijpelijk'. He,t gaat hun aan het hart, een
deel van de klas aan hun lojt te moeten
overlaten. En dat goldt juist heli meest de
z'wakkeren, die als van zelf omi hun jBorg
en toewijding vragen. Maar dat is niet het
ergst. Hier wordt te kort,gedaan, aan een
groep kinderen, die er mogelijk hun heelle
leven de nadeeten van ondervinden. Hier
wordt 16'en algemeen bteproeft schoolstel|se»
onmogelijk gemaakt en de vrucht van jaren
lange ervaring wordt vernietigd. Het geheele
Sommige raenschen, die wat vatbaar zgn op
borst en keel denken, dat het nu eenmaal
hun lot is 's winters te moeten hoesten,
kuchen, hijgen en benauwd op de borst te zgn.
Indien Gö tot diegenen behoort, probeert dan
eens de nieuwe versterkte Akker'a Abdösiroop
die iionderdduizenden hun levens-blijheid heeft
teruggegeven. Reeds naenkele lepels bemerkt Ge
dat dit middel U werkelijk zal kunnen helpen.
De slüm, die op de borst drukte, en IJ benauwd
maakte, komt gemakkelijk los, de hoestbuien wor
den zeldzamer, lichter en verdwijnen. Uw adem
haling wordt weer diep en geruischloos en de
slijmvliezen van Uw borst en keel worden versterkt.
De planten-extracten en de code'ine, de grootste
hoest-bedwinger, maken de nieuwe versterkte
Abdijslroop tot „'s Werelds beste Hoest-siroop".
Flacon 90 et., f 1.50, f 2.40, f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruifo
schoolbeeld verander;t hierdooir.
Zelfs blij het veel mooiere klasse*a'antal
dat de oude wet van 1920 voorschreef, wa*
ren er vele gemeente* en schoolbfestureriy
die het terwille van het onderwüj's' nood*
zakelijk vonden, nog meer onderwijzers,
de z.g. boventalligen,, aan te stellen. Dat was
geen luxieuse bevlieging uit de hoogcon*
junctuurtlijd, maar men achtte dit nooidzaf
kelijk, om aan alle kinderen vruchtdra*
gend onderwijs te kunnen geven, om( aan
elk' de volle maat te kunnen toedeelen.
De berooide toestand van de gemeanle*i
kassen heeft aan dit alles een eind ge*
maakt. En zoo zijn in dubbele mate de
scholen getroffen en zlijln de klassen uit»
gegroeid, alsof ze van elastiek w'aren. Dat
heeft zich al gewroken, en zal zich hoe
langer hoe meer gaan wreken, wanneer niet
spoedig verbetering intreedt. En hebben we
in de fijd der bezuiniging wel nadeelige
maatregelen noodgedwongen aanvaard, om*
dat nu eenmaal de crisistijd allerlei, 'hoe
nuttig ook, eenvoudig niet kan; nu de
toestand verbetert, moet op deze noódl
worden gewezen. Dat hebbten de onidèrwïj'*
zersorganisatie's gedaan en die plicht rust
evenzeer o'p ieder, die bet well meent met
de kinderen van ons volk, d.w.r. met de
toekomst van ons volk. Een deel( van de
nu iriuimer vloeiende staatsmiddelen moet
worden besteed aan de verlaging van de
leerlingenschaal, opdat goede vrucht en
gematigd klassikaal systeem, met mogelijk*
beid van differentiatie, kan worden ver*
wacht I
De wet op de Evenredige Vrachtver'
deeling vindt op het Voornsche Ka»
naai geen toepassing.
Voor de lezers van ons Blad, die bij de
binnenschipperij zijn betrokken is het van
belang te weten of zij al dan niet vrijheid
van varen laden en lossen hebben in het
Voornsche Kanaal. Het volgende bericht
geeft daarop het antwoord.
Schipper Moerland is door den Kanton*
rechter te Brielle veroordeeld terzake van
het feit, dat hij zonder machtiging ^f
vergunning van een bevrachtings*commis*
sie het Kanaal bevoer en of er laadde en
loste. Dit vonnis is door de .Rechtbank
te Rotterdam vernietigd, zulks volledig in
overeenstemming met het Arrest van den
Hoogen Raad. Verdediger in deze zaak
was Mr. W. A. C. van Dam, Bierhaven 36,
Rotterdam.
De wet op de evenredige Vrachtverdee*
ling vindt dus op het Voornsche Kanaal
geen toepassing.
