CHDWEEK&LADÖpGED.GD0nD5LA6 vöÖRDlZUD-HOLLEnZEEUWSCHC EILAHDEn
N.V. üffGEVERSMAATSCHAPPlJ „EILANDEN-NIEÜWS"
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
9e Jaargang
ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1937
No. 866
31 Aug. 1880 - 31 Aug. 1937
Uit het Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18e JAARGANG
Dit nummer bestaat oit 2 bladen.
Een Gode verheerlijkende bede
De verjaardag van H.M.
Koningin Wilhelmina.
Op en om de Flabéla.
I1IEUW5
Advertentieoprfl» 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Diëtist'
aanvragen en aanbiedingen van 16 regels 80 et.; Boek'aan^'
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager.
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelhamis Prins Hendrikstr. 122 C Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17.
Abonnementsprijs 85 cent per 3 maanden biJ vooruitbetaling.
Verschü'n* iederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent Buitenland 8 gulden per jaar
Gord uw zwaard aan de heup, o
Held uwe majesteit en uwe heer*
lijkheid; en rijd voorspoediglijk in
uwe heerlijkheid, dp het woord der
waarheid en rechtvaardige zachtmoé*
digheid, en uw rechterhand zal u
vTeeselijke dingen leeren.
Psalm 45 4 en 5.
IV. X
Merkt ge hoe profij'telijk de werking van
het zwaórd is? Zonder dat de züchter heiti
weet, geeft hij' in deze onthbe^ming den
Heere de eer
Doch daar is meer!
Dieper gaat het zwaard wonden, wanneer
hij zijn verwrongen gedaante in Gods heilige
wet ontdekt. Goed en naar Gods beeld ge==
schapen, schrikt hiji van zichzelf. Hij' vond
het verschrikkelijk toen hij las: „hun keel;
is een geopend graf, met hun tong plegen
zij bedrog; sl:.ngenvenijn is onder hun lip=<
pen; Welker mond vol is van vervloekijng
en bitterheid; hun voeten zijtn. snel onï bloed
te vergieten; vernieling en ellendigheid is
in hun wegen, en den weg des vredes heb*
ben zij niet gekend; daiar is geen vree^e
Gods voor hun oogen." Ja, eerlijk gezegd,,
voorheen las Gods kind dit met de gedachte
wat waren dat toch vreesefijke menschen,
die Romeinen. Doch thans^,. dat ben ik!
Gansch schuldig! Alle geboden Gods snood
overtreden!
Steeds dieper dringt het zwaard door, wan*
neer de Heere den overtreder! oproept ten
gerichte: ,,Kom dan en laat ons te zamen
richten."
Wie zal voor den majesteitelijken God
kunnen verschijnen en teven? God eischt
en kan van Zijn eischen geen afstand doem.
Dit zou de voor God*ingewoinnene ook niet
begeeren. Want als hij zalig worden mag
al weet hij niet hoe zou Mj' djit begeei»
ren met behoud van al Gods volmaaktheid
den*. Daarbij, de consciëntie geeft God ge*
lijk, als de uitspraak Zijner lippen zou ^ijn:
..tijdelijke en eeuwige straffen verdiend."
Het niets ontzitend zwaard gaat door!
Spaart niets!
Maar.- maar,, de Heere is zulkeen toch
te sterk geworden, heeft toch krachtig ge*
roepen, dierbare beloften geschonken? ,'tls
toch een bekeerd'mensch? Gods werk kan
toch niet verloren gaan?
Die zoo aan 't ^maren" is toont óf „state*
Hjk" óf „standelijk" een vijand van vrije ge*
nade te zijln. Zoek dit wat ik u bi|dden
mag uit tusschen God en uw zjel'.
Zief ge wel höe hrood*noo,dig de ontbloo*
ting is door het zwaard?
Al 't onze moet er aan! Onzte tranen Qioe
zoet ze kunnen zijn), onze gebeden, onze
onderzoekingen, onze aangename gesprek*
ken met Gods volk, onze meditat.ies.i zel&i
onze bekeering als grond, waaróp we hei*
meBjk ons huis voor de toekomst bouwden.
Want God bekeert zondarenj om ze met de
onbekeerlijkheid van hun hart be*
kend te maken.
Welgelukzalig, de mensch, die door Gees*
tesbediening met Paulus mag uitspreken:
,,doch ik ben gestorven!"
Zalig zóó om te komen, verloren te gaan,
te sterven!
Dat is de verhooring van de bede!
Nu komt God aan Zijn eer!
Is dat nu de verkondiging van de blSjjde
boodschap, vraagt ge wellicht? En mijta. ant*
woord op uw mistrooste vraag is: „besl&t,
ia!" Zóó en niet anderis, kom* ter plaats
voor het. Evangelie! Laat u niet bedriegen
door uzelf of anderen, alsof het wel op een
andere manier kon! We herzeggen: trap en
maat jnoge verschillen. De alleen wij'ze Op*
voeder van Zijn Volk, weet piiecies wat
efk noodig heeft. Doch, die van den Heere
geleerd worden, zullen van het reeds uit*
gestippelde, iets leeren op bevindelijke wijS.
tn nu het Evangelie in ons tekstwoord!
De werking van het zwaard is tweevou*
Tegelijk 3\s het wondt, maakt het plaats
voor genezing. Het kapt weg om ïets ver*
heveners tot stand te bïengen.
'k Denk aan de wegen*aanleg, door
eeuw-enoude b'osschen, zooals dit in de tro*
pen nog plaats vindt. Daar hakken de bijlen
woudreuzen om. Misschien wordt dit door
vele natuur*minnaars betreurd. Maar als
straks het werk voleindigd ipi, is er een
prachtige weg gesneden dwars door het
bosch, die medewerkt aan de welvaart van
land en volk!
A-laoo, maar dan geestelijk verstaan, is de
werking van het zwaard des Geestes. Hanna,
Samuels moeder, heeft dit jpracticaal ver*
staan^ als zij in haar lofzang zingtr ,jde
Heere doodt en maakt, levend. Hij doet ter~
helle nederdalen en Hij doet weder opko*
men; de Heere maakt arm en maakt rijk;
Hij vernedert, ook verhoogt Hij."
Want de Heere geeft „sieraad voorasch,
vreugde*olie voor treurigheid en een gewaad
des lofs voor een 'benauwden geest."
Ga dit voor ijzelf maar na bij al de Bijt»
bel*heiligen. Als zij met ziclizelf aan het
einde gekomen waren, stond de Heere aan
Ziin begin.
^n zeg zélf, kind des Heeren, was diilt
niet telkens uw ervaring?
Toen gij tot de ontstellenide ontdekking
kiwam-, dat gij u niet bekeeren kunt en dit
u uitdreef naar Hem, Die heil kan zenden^
was Hij daar een dorre woestijn? immers
neen'De Heere schonk toch liefelijke ver*
iroostingen
Toen gij smartelijk doorleefde ,,uit u geen
vrucht in der eeuwigheid»'' kreegt ge juist
toen geen houvast aan: ^,de vruchti is ujit
Mij?" I
Toen de Heere u in de onmogelijkheid
bracht, gaf de Heere toen juist niet een
oog buiten uzelf op Hemi, Die de Weg de
Waarheid en .het Leven is? i
Toen gij voor Gods vierschaar gedagvaard
werd, en in uzelf „het vonnis des doods"
had, was het juist toen njiet, dat ge uit
de hand des Rechters, dien allerbemiinine*
lijksten Pleitbezgrger ontving, die voor u
de zaken opnam? i
Toen gij in het stuk der dankbaarheiid
u ellendiger leerde kennen, dan in den aan*
van_g van den weg, was het juist toen riietj
dat Christus in Zijn ambtelijke bedieningen,
wre zi e n 1 ij k e waarde voor u kreeg?
De pijnlijke werking van het Geestes*
ziwaard, baant tegelijk den weg tot de ware
troost. Het is het lievelingswerk van den
H. Geest om een schatrijke Zaligmaker uit
te Brengen tot een totaal ontledigd zondaar.
Eerst wij, met al wat van ons is, de dood
in en dan pas wordt Hiji, Dliie hiet Leven
I is, geopenbaard. Eerst ons geheele vermo*
gen v^rmtdicineerd en dan is ej: werkvoonj
een bedienende Christus. Dan is het
echt waar, wat zoo vaak ite p^ en te
onpas wordt uitgesproken„niets uit
ojis, maar alles uit HEM."
Ds. W. F. Laman
Middelhamis
Wordt vervolgd.
31 Augustus is de Oranjedag bij uitne*
miendheid. Dan toch verjaart onze Ronim*
gin. Dat stempelt dezen dag tot een gansch
bSjzlondere. Een dag, dat we opzien naar de
draagster van de kroon en dat we meer
dan op andere dagen ons rekenschap ge*
Ven van het feit dat we een KonSngijiV
hebben.
We bewust ziijn dat we ©en mionarchie
zSjln en dat we geregeerd worden door een
Oranje.
Geregeerd worden door een Oiianje.
Een wijd' naar het verleden gericht pers*
pectief gaat voor ons op.
't Is een lange eerbiedwaardige rij.
Van 1533 tot 1937. i
Welk land kan nog roemen op zulk een
oude dynastie
De stormen der revoluties hebben ze
weggevaagd de dynastiën. Oranje bleefi
Van 15331937. Een tijdruimte omvattend
van ruim 400 jaar. Uit het grijze verleden
doemen ze ojj. Willem van Oranje» Maurits,!
Willem III, de Stadhouder*Koning en zoo*'
vele anderen meer. Van de meesten rust
hun stof en onder ^ns in het aloude Delft.
Uit dat beroemde geslacht hebben we
nog onze geliefde Koningin Wilhelmina.
We eeren onze Koningin om 's Heeren
wil.
We hebben haar lief om^ dat ae is een
afstammeling "uit het doorluchte Oranjehuis.
Dat zooveel voor ons land heeft gedaan.
Dat de Heere heeft willen gebruiken om'
Zijn Kerk in deze landen te planten en te
beschermen. f
Onze Koningin Wilhelmina, telg uit bet
t)ra,iijehuis viert haar geboortedag te mi|d*
den van haar volk. Een lange reeks van
jaren staat ze reeds aan het hoojfd vaori,
ons volk.
Veel is er geschied.
In haar leven. Haar. gemaal Prins Hendrik
heeft ze mioeten missen.
Eenzaam met haar dochter was" ze over*
gebleven.
In het jaar dat voorbijging is er vreugde
over haar huis gekomen. Prinses Juliana
trad in het huwelijk.
Groot was Se vreugde d^ over ons' volk
is gekomen. Vreugde als gevolg van mede*
:gevoel met de "blijdschap van ons Vorsten»
huis.
Vreugde als gevolg van «jle hoop dat het
Oranjehuis voortzetting vinden zou.
En die blijde hoop is aanvankelijk reeds
in vervulling gegaan naar eigen mededeelinig
van onze geliefde Prinses.
En. .2ioo staat ons volk bEji gescTiaard
omi ons Vorstenhuis, om het aloude Oranje*
huis.
Ook op dezen verjaardag van H.M- onie
geliefde Koningin.
We verheugen ons er over dat wederomi
een jaar aan haar leven is toegedaan. Lang
reeds staat onze Koningin aan het hoofd
van ons volk. Dat geeft veelvuldige reden
tot blijdschap. Nog vele jaren wensche.n we
haar aan het hoofd van ons volk.
Dat ze lang nog gespaard mo^e .blijven.
Voor haar gezin, voor haar klndex|en.
Voor ons land en volk.
Te midden van de veelvuldige beroerin*
gen staat haar troon nog vast te midden van
ons volk. -
Dat is een weldaad des Heeren.
's Heeren lankmoed^heid over ons volk
dat meer en meer de beginselfen van Zylft
Woord verlaat.
Een genade Gods over ons volk, dat in
zegeningen en oordeelen zich meer en meer
verharden gaat.
Zich rijp makend voor het oordeel der
verbreking.
Den Heere mochten we voor die onver*
diende gunst, dat een Koningijn, dat Ko*,
-ningin WiühelmCna, dat een telg uit het
aloude Oranjehuis over ons regeert, leei,>en
danken.
Gods weldadigheid is het nog.
Gods weldadigheden worden herdacht in
Zijnen tempel.
Daar is de weg gewezfen tot viering van
den jaardag van onze geliefde Koningin.
Niet in dolzinnig feestgedruisch, dat den
socialist vaak aanleiding gaf te smalen van
,,Oranjelol,"
Maar op waardige gepaste wijee.
In erkentenis van 's Heeren goedheid en
lankmoedigheid
De Heere spare H. M. onze geliefde Ko*
ningin nog vele jaren. Hjj mocht het liidht
\s& Zijn Aangezicht over haar en 'haar
huis verheffen.
Haar schenken wat niemand, ook Konin*
gen niet kunnen missen; waarachtige bekee*
ring des harten.
"'-In haar en haar 'huis land en volk noj;
gedenken en de vreeze Zijns Naams over
ons vermfenigvurdigen en ons volk doen we*
derkeeren tot den God der Vaderen.
De Heere zegene H.M. Koningin WiÜiel*
mina en Haar Huis en ons land en volk!,
tot eere Zijns Naams, Die beerlijk is.
Ronselen voor Sppmjte.
Ronselen voor deelname aan den strijd
in Spanje heeft ook in ons 'land plaats
Op bedekte wijze daar het verboden is.
In den regel "volgt men deze wijize van
werken.
Contact, aanraking Wordt geaodht met
werkloozen.
Aan hen wordt werk voorgespiegeld.
Goed betaald werk.
Nu het is te begrijpen dat ivelen daar
ooren voor hebben.
Zoo lang reeds heeft men zonder werk
geloopen, dat men de ellende van wefK«
loos te z"ijn door en door gevoelt en daar*
om' al zeer verblijd is dat men aan den slag
kan. Werk wordt aangeboden in Spanje).
Neen niet in den strijd zal men gezondenj
worden. Achter het front om' bl,v. dienst
te doen als chauffeur of iets dergelijks. Alles
m'oet in de grootste stilte gebeuren. Gro'ote
geheimzinnigheid wordt in acht genomen.
Op' geheimzinnige wijze vertrekt men naar
Frankrijk. Naar Spanje meestal om vandaar
over de Fransch*Spaansche grens te komen.
Dan komt al niet zelden de bittere ontgoo*
cheling. Van wat beloofd werd wordt zoo*
goed ah niets nagekomen. Mogelijk krijgt
men een baantje voor eenige dagen, maar
het leinde is het fro.nt vani '.dl.em oojtfog/.
Zoo ,j,s men tegen zijn wil lOorlogvtiijiwiH.ger
en wordt mien gedwongen deel te nemen
aan den strijd. Is men eenmaal in Spanje
dan komt men er niet gemakkelijk uit.
Te laat ervaart men 'dat men bedrogen
is. Zulke gevallen hebben zich den laatsten
^jd gedurig voior gedaan. Het aanwerven,
het ronselen van mannen voor §panje is
verboden door onze Regeering. Maar de Re*
geering kan niet alles voorkomen. Kan het
geheimzijnnige geknoei van sinistere ronse*
laars niet geheel voorkomen. Daarom zij
m'en op z'ijn hoede en weigere men op
zulke soort geheimzinnige aanbiedingen in
te gaan. Dat is het veiligst.
De Flabéla 1937 heeft haar poorten weer
geopend. Een uitvoerig verslag over wat
er cp landbouwgebied enz. te iien is, vindt
U in ons Tweede Blad.
Het bleek ons uit de rede van den Voor*'
zütter, dat de toebereidselen tot deze tenp
toonstelling, niet zoo'n vlot verloop hadden
als in 1935. Er is twist en tweespalt in de
gelederen en wel zoo, dat een der samen*
werkende Vereenigingen, n.l'. „Flakkeesch
Belang" zich heeft teruggetrokken.
Wij blijven hier buiten het geval, maar
m'crken op, dat de Voorziitter dit in zijw
openingsw'oord tot in den breede heeft uit*
gemeten. Ons lijkt dit niet verstandig om
ten aanlioore van een gemengd publiek dit
op de spits te drijVen... Het publiek kan geen
hoor en wederhoor toepassen.
De tentoonstelling zelf is dez'e keer maf
tig. De jury was ook niet zoo entho'usipst.
Wat de stands betreft valt het op, dat er
niet zooveel zaken vertegenwoordigd zijn
uit de Neringdoende Middenstand van Mid*
delharnis.
Wat er wet is, dat zijOi de veTtmakeÜijk*
heden. Schreven we twee jaar geleden een
stukje: ,,Fla.béla en de Kermis," dat zou
ook nu weer zeer gepast zijn. De draaimolen
zal voor de jeugd meer aantrekkingskracht-
hebben dan de tentoongestelde uien, bieten
en aardappelen.
Men kan het ons euvel duiden of nietj,
maar de vermakelijkheden bij' de Flabéla
noemen wij een verkapte kermis.
Van een tentoonstelling kan groot nut
uitgaan en het kan zeer z'eker verheffend
werken voor de Landbouw, maar wij be*
treuren, dat o'p deze "w'ijze wordt tegenge"
houden^ dat vele personen dergellj'ke ten*
toonstellingen niet kunnen bezoeken om* den
schijn niet op zich te laden aan kermijsver^
maak mede te doen.
Xentoonstellingen.
Tentoonstellingen worden meer en meer
gehouden tot bevordering van het zaken»
leven.
Landbouwtentoonstellingen, tuinbou-wten*
toonstellingen, middenstandtentoonstellitagen
te veel in soort om ze allen op te noemen.
Van een tentoonstelling kan een goede
stimulans uitgaan voor het zakenleven.
Een inspanning van de diverse maatschap*
pelljke kringen om zoo goed mogelijk voor
den dag te komen ligt ei( 'vvlaak aan, ten
grondslag welke niet zelden beloond -worden
met het doen van meerdere zaken.
Men krijgt vaak een over4cht van yat
geproduceerd wordt waar men andei^ zoo
geen erg in heeft.
De vooruitgang op allerlei gebied komt
te voorschijn en dit leidt niet zelden tot het
plaatsen van orders.
Evenwel de tentoonstellingen hebben niet
zelden een zijde die niet aan het miinste ver*
'band houdt met het doen van zaken.
We bedoelen dat niet zelden het amuse*
mentsgedeelte een grooteplaats inneemt. Ja
dat de geheele opzet eigenlijk ontaardt in
kermisgedoe.
Dat is over het algemeen niet bevorderlijk
voor het zakenleven. Op een tentoonstelling
wil men graag veel menschen zien. Men wil
de menschen trekken en denkt daartoe het
m'iddel gevonden te hebben in een sterke
uitbreiding van het amusements gedeefe.
In den regel krijgt men dan wel veel men*
schen, maar bevorderlijk voor het doel van
IW/T BAND EXTRA LICHT
de tentoonstelling is zoo'n bezioek dan niet.
Dan schiet men zijn doel voorbij'.
Dan ervaart men niet zelden wat de midden*
stand van zekere provinciestad onlangs er*
voer. Een middenstandstentoonstelling
werd gehouden met vermakelijksheidsperk.
De toeloop was enorm'. Zeker ook wel op
de eigenhjke tentoonstelling. Maar de over*
groote drulcte gold toch de vermakeljjkhe*
den. Die namen het groo'tste dee'I in be*
slag van de menschen en van het geld.
Zoodat de zakenlieden mioesten constateerem,
dat enorme geldsommen hun stad hadden
verlaten en waar ^geld m'aar eenmaal ksni
worden uitgegeven klaagden ze er over, dat
het in hun zaken best te merken was, dat
het .gereede geld m'ee was gegaan met 'd)e^
spuUebazen.
Bij het houden van tentoonstellingen moet
jmen er wel erg in hebben, (hIet doel nieit
voorbij te schieten.
Maakt men er een verkapte kermis van
het is tenslotte niet bevorderlijk voor he,ü
zjakenleven.
Een tentoonstelling zakelijk opgevat Ie*
vert eenige kans op het zakenleven 'wat voor
uit te brengen, maar maakt men! er een
ïïeestelijkheid van dan is het resultaat niet
zelden omgekeerd van wat men er van ver>
wacht had.
'n Halve eeuw Esperanto Bij de
S.D'.A.P- gieliefd Wat intenmatio^
naai is. Nederlanid g;eetn goudla'nii.
Het is dezen zio-mer vijftjkg jaar geleden,
dat zekere Dr. Lamenho-f te Warschau dei
door hem uitgedachte wereldtaal openbaar
maakte. Deze 28*jarige geneesheer zag met
léed'wezen, dat in zijn land-wel 3 talen ge*
sproken werden, n.lj. Poolsch, Russisch en
Duitsch. Uit de vele hem bekende talen
wist hij een compleet woordenboek saam
te stellen, dat alle bijdragen bevatte vooii'
een nieuwe taal.
Nu zijn krachtens des Schep'pers wil de
talen aan elk volk toebedeeld en met het
volksleven onverbreekbaar saam'geweven, zoo
dat reeds op dien grond geen hoop bestaan
kan, dat oger geheel de "wereld oojt één
taal zou. gesproken worden. De Esperantis*
ten, zoo noemen zich de kenners van helt
Esp'Eranto, zeggen dan ook dat doiel niet
na te streven, maar slechts een vergemak*
kelijking van het verkeer tusschen de volke*
.ren te beoogen. Het verluidt, dat ook in ons
land wel 1000 diploma's voor Esperanto per
jaar worden uitgereikt. De aanhangers van
deze wereldtaal zijii meestal voorzien van
een speldje, een groene ster.
Dien opbloei van het Esperanto heeft de
prom'otor niet meer mogen beleven; hij over
leed in 1917. En eerst na den wereldoorlog
nam het beteekenende vlucht.
Het is wel eigenaardig, dat O'nder de Soc.
dem'ocratenveel aanhag.gers van de wereld*
taal gevonden worden. Dat hangt samen met
den aard hunner levensbeschouwing, die
vg,o/ deze ééntalligheid bij'zönder geschikt
is. Voor het historisch gewordene heeft de
S.OC. democraat weinig oog; een oud gebouw
en ide musea hebben bij' hén noig ppivoed»'
kundige waarde, maar daarmede is dan ook
alles gezegd. Het Bij'belverhaal van de spraak
*verwarring te Babel legt zeker geen gewicht
in de schaal; niet het onderscheid tusscihen
volk en volk, tusschen rang en stand, maar
de eenvormigheid trekt hen aan.
Aan het hoofd van het dagblad „Voor*
waarts" kon. als men den sïkKel en de ha*
mer van Rusland niet wenscht, gevoeglijk'
een schaaf zijn afgebeeld. Zoo een van 'n
m'eter lengte, maar dan op één tiende van
