CMRWECKBLADÖpGED.GQ0nD5LA6 vöönDcZUID-HOLLInZEEUWSCHE EILATiDEII
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
9e Jaargang
ZATERDAG 6 MAART 1957
No: 818
N.V. Uitgeversmaatschappij «Eilanden-nietiws"
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Een gebed des verdrukten.
Uit het Kijkveoster
Hoofdpijn. Kiespijn. ^lero"m"°dtl
Muziek
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" 18c JAARGANG
Buitealandsch Overzicht
//VADER, HOE WEET U MU
OF TABAK RIJP IS
//HEEL EEIWOUDIG JONGEN
RIJPE TABAK HEEFT IMMERS
EEN Ster OP HET PAK/"
Voornaamste inhoud
■Sfcig*-.
niEui/s
Adveftentie-prijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst-
■anvragen en -aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek-aan-
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelharnis - Prins Hendri\8tr. 122 C. Giro 167930 Posfbox 8 Tel. 17
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
Want mijne dagen zijn vergaan als
rook, en mijine gebeenten zijn uitgc
brand als een haard.
Mijn hart is geslagen en vesdord als
gras, zoodat ik vergeten heb mijji brood
te eten.
Mijn gebeente kleeft aan mijn vleesch,
vanwege de stem m'ijins zuchtens.'
Ps, 102 4-6.
(SLOT).
Verdrukkingen zijn smartelijk, smarte^*
lijk voor vleesch en Moed. Smartelijk als
de vijand zich opmaakt om Gods volk te
kwellen en te verdrukken. Maar toch, de
zwaarste verdrukking des lichaams is te
dragen als onze ziel deelein taag in het
gunstrijke van 's Heeïen aarigezicht; dee«
Icn mag in de goedertierenheid des Heeren.
Zegt niet David: „Uw€ goedertierenheid
is beter dan het leven?" En nog eens: „er
is een kven in Zijne goedgunstigheid?" Al
zijn |d an Paulus en Silas met eenen geigee*
selden rug in den kerker geworpen; om=>
ringd en vervuld mtft he* ticht van
's Heeren vriendelijk aangezicht, zongen zij
Gode lof. Dan mag Gods volk nog roemen
in ld e verdrukkingen. Neen, Wij onder»"
schatten lichamelijke verdrukking des vlj*
ands niet, maar wiillen allejen maar zeg<=
gen, dat dit lijden niet het zwaarste is voor
Gods volk. Lichaamsljjden js niet op te
wegen tegen zielelijden om de eenvoudige
reden, dat de ziel het 'gevoiel'igste en ïe^
vendigste deel des menschen is. De ver=<
drukking van menschen trelft het lichaam,
maar als 's Heeren hand uitgestrekt is te^
gen Zijn erfdeel, als de Heere toornt tegen
Zij'n volk, dat is der ;iiele Zijns volks als
een oordeel'. Dat doet het hart gesilageri
en verdord zijta als gras. Dan vermengen
we onzen drank met tranen. Dan zullen we
vergeten ons brood te eten. Dan kleeft ons
gebeente aan ons vleesch, vanwege de
stemme onzes zuchtens. Dan klaagt onze
ziele met Job: „och, of iriijln verdriet redht
gewogen werd en men mSjine ellende sa*
men in eene weegschaal ophief; want het
zoude nu zwaarder zijin dan net zand der
zeeën, daarom worden niijlne woorden op<'
gezwolgen. Want de piijlen des Almachtigen
zijn in mij, welker vurig venijn mïjn geest
uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten
zich tegen mij. Ziet mij aan en wordt yet'
baasd e n legt de hand op den mond. Daar^^
om stort zich nu mijpie aieï in mij uit;
de dagen des druks giSj'pen mïj aan".
Het oppervlakkige, het ruime standpunt
innemende christendom weet daar niet
van. Weten van geen verdrukkingen Gods,
omdat zij nooit genoten hebben het lichtl
van Zijn vriendelijk aanschijn, omdat zij'
niet weten van die kennelijke en ziefever*
troostende Godsverklaringen in het bin*
aenste; hoe Hiji in Chrisfus Jezus is een
God van goedertierenheid. Die door het|
kanaal van Jezus' bloed Zijne liefde doet
nederdruppen in het binnenste en der
ziele doet zingen;
„Een volle beek van wellust maakt,
Hier elk in liefde dronken".
Een christendom, dat louter leeft uit
droge beschouwingen en. uit een bere«
deneerd geloof, weet niet van die werke^^
lij'fce en wezenlijke Godsoritmoetïngen, die
den waren geloovige beter zijn dan het
leven. Zij weten van geen .onderscheid tusi<
schen duisternis en lidht, tusSclhen leven
en dood, tusschen aanschouwing en ver*
berging van 's Heeren aangezicht. Van*
daar kan het de Bijbelsche bevindelijke
waarheid niet verdragen.
Maar het is de grootste smart voor den
waren geloovige, als de Heere, de God
zijns Heib in eenen vij'^d schijn* ver#
anderd te zijn. Dan zal de klaagzang van
den dichter ons nielt vreemd zijin. Een
klaagzang, waarin nochtans blijke, hoe
eene ontroerde ziel onder al hare bangheid
er het hoogste belang in stelt om in
's Heeren gunst weer te mogen worden
hersteld.
Neen, laat ons toch nielt spreken van
ontroering en Godsgemis als ,onze ziel
het best üuitén den Heere nog kan stel*
len en in doode lijidelijkheid en vleesche*
lijke traagheid wegzinke. Hoevele men*
schen verdorren deswege als gras. Waar
Godsgemis en zielesmart doet niet stille
zijnf maar :?ette aan den arbeid. Het deed
David zijne bedstede doornatten met tra*
nen. Oprechtekommer en zieledroefheid
is een kommer en droefheid naar God.
Daar is voor den bedroe'fde en verslagene
van hart maar een wiefe, om door
Christus in Gods guwst weer hersteld te
mogen worden. Dat kan alleen zijne ziel!
verkwikken. Mag helm dat gebeuren, hij
scheppe adem en zal zijn beenderen weer
doen groenen.
D.
Ds. B
I Guderfcvond. Samenwerking» van
school en gez:in Opkomst van
Kettjerijfcn i-- Bijlbelvertalinigen en
psalmgerijbi De Gereformeerde
bril.
De wintermaanden zijn bijlzo(nder ge*
ëigend voor samenkomsten. Als 't liuiten
woedt is 't binnen zoet, zoo stond onder
een plaatje van Jan L|uijiken. En blijkens
onze en andere couianten' zijjn de ,,Ouder*
avonden", door de scholen belegd, onder
ons in eere. Zijl 'biieden vo;or de ouder(s
schoone gelegenheid om hun belangstelling
in het onderwijs te toonen, dat moet den
meesters en juffrouwen goed doen, dunkt
mijl. En ook de kinderen begrijpen er uit,
dat het ernst is mietj het schoolgaan, dat'
vader en moeder hun leeren van veel be*
lang achten en dat zij' dus op de ouderavon;
den komen hooren en zien, hoe de zaken
staan. Ja, zien ook, want al het werk ligt
netjes uitgestald om bekeken te worden.
Over hef geheel genomen kunnen de ouders
zich wel een denkbeeld vormen van de vor»
deringen der kinderen. Ook blïjift er alz'oo
aanraking bestaan tusschen de leerkraöhten
en de ouders. Wan* dat is een buitenge*
woon belangrijk ding, dat contact. De chris»
telijke school todh js de sdhpol van de
ouders; zij en niemand anders, zijn verant*
woordelijk voor de opvoeding der kinderen
in de vreeze des Heeren. Daarbijl behoort
de school hen krachtig terzijde te staan.
Vandaar de noodzaak, da* op) |schooJ
dezelfde klanken gehoord worden als thuis.
Dat gebed en psalmigezang op school niet
ontbreken en de Bijbel, e|r eventeens ak
thuis v/ordt aangeprezen als het Boek der
boeken. En daarnaast onze schoone Catfe*
chismus, die maar nooit verouderd. Onzes
inziens behoort op ie Ike school de catechis*
mus in eere te zijn. Vooral in deze booie
dagen, nu zelfs in den kring der belijders
de oudste christelijke geloofsstukken op los*
schroeven worden gezet! Wat zoolang onder
de asch smeulde is uitgebroken!, er komï
een storm van ketterijen' op', die gansch
ons Gereformeerd gebouw schijint te doen
wankelen. Reden te meer om ons nauw
aaneen te sluiten en ons te verzamelen om
de aloude belij;denjis der Kefrfc, Slaan wjj!
gade naar welke veranderingen velen staan,
dat disputabel gesteld wordt wat nu eeuwen
lang door Gods Kerk als vaststaand is
beleden, dan slaat U de schrik om het hart,
terwille uwer kinderen en terwüle van heel
het Nederlandsche Volk. „Sions Roem en
Sterkte", zoo mocht tereclht Ds. van Rot*
terdam zijn verklaring van' ide Ned. Ge*
loofsbeljjdenis wel noemen. Uiï idat boek
komt U 's mansgeloofsverzekerdheid tegen.
Die belijdenis is de roem der Kerk geweest,
eeuwen; lajngj. Hoe. droevig, dat thans in
den strijd tussdien Kamipen en Amsterdam
de onsterfelijkheid der ziel, de zelfbeproe*
ving, en meer fundamenteelé stukken' ajte
berde komen als hebbende wijsgeerige fun*
deering van noode! Wat zal hierVan het
einde nog zijn?
Ds. Hasper, predikant der Ger. Kerk
in hersteld verband, heeft een nieuwe psalm
berijming gemaakt. Prof. Schilder prijst hem
deswegen in De Reformatie. Ook wordt deze
berijming vergeleken met diverse Bijbell*
vertalingen van de laatste Jaren en hiet;
voor en tegen afgewogen. Er is ook plaats
voor critiek; zoo hier en daar legt Prof. S.
den vinger op wonde pllekjes. Ujtlegkun*
dig speurt de Prof, af en toe ongerefor*]
meerdheidjes. Hij kan het wetjen. Hij heeft
een bril op. Een gereformiderde bril. Hoor
maar:
„Mijn bezwaren, dat voelt ieder, raken
„hoofdzakelijk den bundel, bekeken door
„den gereformeerden bril. En die WrSj
„is mij „dierbaar"; want hij is de bijbel*
„sche en ik kan er Christus mede zien;,
,,die zelf hem ons gegeven heeft". Tot!
zoover.
Genoeg er van. De b'ril is beslist 2oek,
uitgeleend misschien, als Prof. S en zijin'
collega's bezig zijn jneeo te zetten de leer,
dat de geloovige buiten zelf*onderzoek kan-
dat ook de ziel niet ee:uwdg blijft en de.
ziel bijvoorbeeld ook handÈ,n en een tong
heeft. Verwaten rechtets, boven ,Gods
Woord gezeten! Ik verkl'aaif, dat het volk
niet vraagt om een rdeuwe Bijbelvertaling
en om nieuwe psalmen.. Maar^ wej;, dat
uit den bestaanden Bijbel gepreekt worde,
dat God doode zondaren levend maakt en
hoe dat toegaat. In stede diaarin gedurig*
lijk bezig te zijta, maakt' HÖÏjk'baar elk
Gereformeerd theoloog zelf een Bijlbelver*
klaring en een psalmrijmelariji voor eigen
risico. Zij zuilen nog zoo ijjvefig vertalen
en dichten, tot zij, opziende, bemerken dat
de Kerken leeggeloopen zijn. D;an' is het
te laat.
Neen, men moet dejtt Bijbel maar n|iet
veranderen. Dat" wordt een Babylonische
spraakverwarring. De oude juffrouw had
een bril, benevens nieuwie' oogeini. Vietelja,])
legde zij na 't lezen dem Bijbel weg, mteï
den uitroep: „die lieve Paulus". Dan we*
der was 't David, tot wien zijl zich aange*
trokken voelde, ja al de Bijbelheiligen kre*
gen zoo al eens een bldjiirt. Dait zaït 'm
niet in de bril. Dat iat dieper. De levend*
makende Geest had haar in blijvende re*
latie gezet met Christius en,' ga'nscjh Zij|n|
Kerk. Looft Hem. Voor Zijii trooti en
hier beneden!
WAARNEMER
pijnen te verdrijven is een Mijnhardt's Poeder
Per stuk 8 et. doos 45 et Bij Uw Drogist
DE PSALMEN
Bourgeois bleef ondanks het. harde opo
treden van de 'kerkerlijke overheden streven
naar een meerstemmige gemeentezang. Steeds
meer verflauwde de samenwerking tusschen
Calvijn en zijn medewerker. Uit de meïo*
dieën van Bourgeois blijldi een rijk talent
hetwelk vooral de grote verscheidenheid en
de volkomen beheersching der keiiktonen
geld. Eenige psalmen door hemi van eigen
melodieën of van reeds( bestaande wijlzen
voorzien zijjn: Ps. 33,67,, 3, 51 en 69, 138
66, 98, 118, 74 en 116 enz.
%anneer dus de versvoeten Van een
andere psalm gehjkwaren aan een die reeds
gezongen werd, dan werdejn beide op de
zelfde melodie gezongen. D^ is nu wel'
makkelijk en bevorderd een snelfe aanpas*
sing van de gemeente, miaar een aeer be*
denkelijk probleem ontstaat hierdoor: moet
er dan geen verband bestaan tusschen mu=»
ziek en tekst? Want al komen de vers*
voeten uit, dus al „past" de melodie op de
andere woorden, het karakter zal doorgaans
aanmerkelijk verschillend wezen tusschen bei
de psalmen. Hoe het zij, men behielp er
zich mede, en nogi hedpn is dit onveran*
derd.
Behalve te Geneve waren ook in andere
steden voorzangers aangesteld en deze deden
ook het hunne om' het psalmgezang te be*
vorderen. Zoo waren tei Sfraatburg veile
melodieën anders dan te Genèvje, maar
Bourgeois' arbeid bleef toonaangevend.
i Jammer dat deze nüet voltooid werd,
want de wrijving te Geneve werd van dien
aard, dat Bourgeois zich tewgtrok uit zijin
ambt. Dat hij ondanks alles toch doorzette
blijkt uit de verschillende uitgaven van zijïn
psalmen. De eerste bundell die van zijn
hand verscheen bevatte: ,<Vij|ftig psalmen
van Koning David en de propheten in het
fransch vertaald en berijimd door Clement
Marot en op muziek' jgestieM door Lo-yis
Bourgeois, vierstemmig gezet, waarvan - de
partijen contrapunistisch en welklinkend
voortschrijden. Uitgegeven te Lyon bij Go*
defroy en Marceün Beringeh in de rue
Murciere 1547. Twee exemplaten zijn hier*
van nog bekend en aanwezig in de biblio*
teek te Weenen en München.
In dit jaar verscheen bij dezelfde drukker
wederom 24 vierstemmige psalmen, terwijl
veel later (1561) te Parijs een verzameling
psalmen het licht zagen, vier ,vjj|f en zes*
stemmig gezet welke ook instrutnentaal uit*
gevoerd 'konden worden. Zoo dadelijk zul*
len we zien dat nog andere musici in deze
jaren de psalmen overeenstemmig bewerkten.
Als opvolger van BourgeöSs werd a]^
chantre te Geneve maitre Pierre aangesteld.
Dit is de groote onbekendei in de his*
torie van ons psalmljied! Denkelijk luidde
zijn naam Pierre Dubuisson en het eenige
wat men van hem' te wetenl is gekoimeni
is een vermelding in' de archieven van de
stad Geneve waar gemeld\ jstaat dat ajaln
de zanger een honorarium van 30 gulden
en 5 sous werd toegekend voor 40 zanlg*
wijzen! Eenige van dezei iijln gezet voor
Ps. 81, 89, 150,1 74 en 116 Van de voor*
zanger te Straatsburg, Mattheus Greiter, zijn
ook nog enkele melodieënl in gebruik: Ps.
36, 68, 103 en 137. Naast al deze zich tot
de huldigen dag gehandhaafd hebbende wij*
zen van bovengenoemde zangliederen zijn
ook psalmliederen van andere musici ont*
staan welke niet onder behooren' te doeto
voor onze melodiën, maar, mogen zij ook
meerdere kunstwaarde bezitten, de ge*
schiedenis bewijst dat in ons land de geloo»
vigen de voorkeur hebben gegeven aan de
tradifioneele zangen. Wel zijii in de loop
der jaren vele kleine afwijkingen' van het!
orgineel in zwang gekomienl en vooral, en'
dit is een buitengewone gedaante wisseling,
het oorspronkelijk rhytihme is verloren ge*
gaan en een zingen vian noiten die allen
eenzelfde tijdsduur bezitten kwam pin ge*>
bruik, waarvan de oorzaak' uiteengezet zal
worden. De andere bewerkers der psalmen
zullen we evenwel niet verwaarloozen om*
dat we hierdoor een inzicht krijgen in dei
algemene verspreiding van deze kerkliederen.
F. A. BERNARD.
De kwestie van het herstel van het Ko*
ningshuis in Oostenrijk, houdt de gemoede*
ren thans zeer druk bezig.
De bbndskanselier
Sdhuschnigg
heeft indertijd, toen de vrees zeer sterk
was, dat Duitsdhland zich bfemoeien zou
met de binnenlandsdhe aangelegenheden in
Oostenrijk, steun gezodht 'bij Italië, en deze
verkregen De samenwerking welke reeds
bestond tussdhen Italië en rijb voorgangers
heeft hij niet alleen onderhouden maar
Merstevigd. Hierdoor is Duitsdhland veel
eni veel gematigder opgetreden, want het
heeft er weleens naar gestaan, dat daardoor
een breuk niet alleen onvermSJdelijk: sdhene,
maar dat Italië een oorlog met Duitsdhland
terwEle van Oostenrijk niet zou ontzien
als dit noodig was.
Itahaansdhe troepen lagen gereed, om
wanneer Duitsdhland, Oostenrijk zou bin*
nentrekkÈn, of de binnenlandsdhe toestanden
daartoe aanleiding zouden geven, direct de
Oostenrijksdhe regeering ter hulp te snellen
en dit land te bezetten.
Voor zulk een krachtige steun is Duitsdh*
land gezwicht en toen Italië en Duitsdhland
later weer in nauwer contact en vrienidf*
sdhap ,inet elkander kwamen, heeft Italië
steeds de beschermende hand over Oosten*
rijk uitgestrekt. M.a.w. „Goede vrienden,
dan hier afbïijlven".
Dodh wat gaat er nu gebeuren?
De Duitsdhe minister van buiteiilandsche
zaken heeft enkele weken* geleden .Wee?»
nen bezocht en ook het .herstel 'van het
Koningshuis ter sprake ge'btacht. Officieel
is hiervan niets bekend, maar algemeen
neemt men dit aan Minister von Neurath
is, zoo wordt algemeen aangenomen, met de
kous op de kop teruggekeerd. Niet btreikt,
wat h'ij zoo gaarne gehooipt had te bes*
reiken.
Nu echter doen geruchten de ronde, dat
Sohuschnigg zich afkeert van
Mussolintl
Oostenrijk laat zijn machtige beschermer
los. Of h'iJ hierdoor de vriendschap' en steun
verliezen zal? Zéér vermoedelijk wel, de
bladen schrijven reeds in dezen zin. Maar
gaat nog verder. Zijin houding wijist er op,
dat Ihij wil komen 'tot !herstel van het
Habisburger huis.
Italië is hiertegen en Duitschland niet
minder, want dan is de kans Oostenrijk! bij
Duitsdhland in te Ijjiven voor geruimeA tijd
zek^^r verkeken. Vreest Sdhuschnigg na de
besprekingen zoozeer voor Duitsdhland, dat
hij doorzet, om erger te voorkomen?
Oostenrijk het is reeds verschillende ma*
len het brandpunt geweest, waaronv de
Europeesche politiek zich concentreerde en
opnieuw staat het in het middelpunt Ider
bblangstelling.
Met spanning wordt tegemoet gezien,,
hoe niet alleen Duitsohland, maar ook de
andere E^uropeesdhe mogendheden hierop
zullen reageeren. Zal Duitsohland zijn zoo
NIEMEIJERs STERTABAK VAN 5 TOT 15 CT, P. HALF ONS
vurige wensch nu los laten, of met macht
in vervulling doen gaan? Dat is de groote
vraag die gesteld wordt, maar xx)k
groote vrees die bekruipt.
Te
LNptzie
ter gelegenheid van de Leipziger Jaarbleurs
heeft de Duitsche ambassadeur te Londen,
Von Ribbentrop een rede gehouden, waars^
in Mj opnieuw de noodzakelijkheid van te*
ruggave van Koloniën heeft btepleit.
De Engelsdhe minister Eden, is hierop
in het Lagerhuis het antwoord niet sdhul*
dig gebleven
Na te hAben iiiteengezet hoe Engeland
steeds vooraan heeft gestaan ten opzldhte
van de niet*inmengingskwestie in Spanje;
gewezen, te hebben op het nut van den
Volkenbond en de uitgave voor de bbwa*
pening te hebbfen verdedigd, kwam' hij
ook "tot de eisdh van Duitsdhland.
Hij zeide;
„De vroegere verlrlariuge», volgens ;Wel*
„fce 1de tege«tiiig een idergellijlfcft terugga^
„ve niet overweegt, nodh zal overwte*
j.geoi, blijven vaj( kradht voor 4* poli'
„fiek der regeering en ifc he'fai daaraan
jVniets toe te voegen.
Dit is dus olpnieuw een zeer duidelijk ant*
woord en de Duitsdhe regeering als zij bij
haar eisch blij'ft, zal zich hebben te bezinnen
Iioe rij nu haar aanspraken zal kunnen laten
gelden. Een vraagstuk, dat de gemoederein
ernstig beroerd.
In de
Fïiansdhe Kamjer
gaat het er steeds al moeilijker ^naar toek
Blumi de minister president heeft de ar*
beiders afgevaardigden adhter zich, maar
de overigen keeren zich al meer en meier
van hem af.
Deze week heeft'' Flanidin, de vorige
minister president zeer sdherpe critiek' uitge*
oefend op het beleid van Blum', en z'ijii
waars'dhuwende stem laten hooren. Hiji voor*
spelde als er niet werd geluisterd, hij spoe*
dig in het gelijk zou worden gesteld, daar de
schatkist 'bijha leeg was.
Hier komit nog 'bij' dat de Fransdhe sod*
alistische en com'munistische partij^ het zeer
waarsdh'ijlnBjk 'binnenkort met elkander eens
zuUen worden en een front zyllen gaan
vormen. Thorez de leider der communisten
heeft in een rede te St. Nazaire hierop ge*'
wezen.
Zeef moeUijk is de Critiek' voor Blum
geweest, maar toen bij de stemming 'de motie
van vertrouwen werd gesteld, werd 'dezte
aangenomen met 361 tegen 209 stemmedi.
Een vrij groote 'meerderheid dus nog op het
UIT HET KIJK VENSTER: Ouderavond.
MUZIEK: De Psalmen.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
BINNENLAND: Iets over de B=stleun
Goedkoop vet, voor werld^ozenj.
GEMEENTERAAD Sonundsdijk, Dirksland
St. Maarteinsdijk e.d. Verslagen.
Afschuwelijke, dubbele moord te Vlissingen
Gemengid en Plaatselijk Nieuws.
