CHQ.WEEKBLADÖpGED.GR0nD5LAG vöcmoEZUID-HOLLinZEEUWSCIIE EILAHDEn
Prinses en Prins
ondertrouwd.
De Pachtwet,
Verslagen
9e Taan{ani$
DONDERDAG 24 DECEMBER 1936
No. 799
Uit het Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 N O V E M B ER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE E I LANDEN
18e JAARGANG
aanvragen en -aanbiedingen van 1-6 regels 80 et Boek-aan- N.V. UitgeVerSmaatSChappij „EilandcH-nieUWS*
Griep, Influenza. ^Je^r"!" sSÜ
UITGAVE VAN
Advertentie-prijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst-J -, ,-. uiiuav^ vrtiN
k"ndiging 10 c»nt per regel Contraeten belangrijk lager Gevestigd te Mlddelharnls - Prins Hendriiistr. 122 C. Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17
Abonnementt-prijs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling.
Verscbijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8. gulden per jaar
Onze Prinses en onze Prins zijn, zooals
men dat op onze eilanden noemt, Zater«
dag j.l. „onder de geboden gegaan."
Klokslag half elf betraden de beide Vor*
stenkinderen, zonder eenig gevolg het bor<<
des van het mooie Haagsohe Raadhuis, waar
Zijl werden opgewacht door den Burgemees*
ter. Mr. de Monchy. Op hetzelfde moment
begonnen alle kerkklokken te beieren,
waarmee meteen de feestdagen djn ingeluid,
die tot na 7 Januari a.s. den dag van het
Huwelijk, zullen duren.
Herauten te paard gingen daarop door de
sprookjesachtige versierde stad, om den
volke van het heugelijke feit kond te doen.
Wij' laten hier de afkondiging van den
Burgerlijken Stand volgen:
„De ambtenaar van den burgerlijken
stand der gemeente 's=Gravenhage ver*
klaart, dat door aanplakking van dit ge*
schrift aan het huis der gemeente op
heden. Zaterdag den 19en December
1936, des middags te 12 uur, afkondi*
ging geschiedt van het voorgenomen
huwelijk van Z.D.H. Prins Bernhard
Leopold Frederik Everhard Julius Curt
Carel Godfried Pieter van Lippe*Bies*
(terfeld, oud 25 jaren en H.K.H. Prln*
ses Juliana Louise Emma Marie Wilhel*
mina der Nederlanden, Prinses van
Oramje*Nassau, Hertogin van Mecklen*
burg, enz. enz., oud 27 jaren, beiden
wonende alhier.
De ambtenaar van den burgerlijken
stand voornoemd:
De Monchy."
Alom in den lande wordt dezen eersten,
officieelen stan_voor de huwelijksvoltrekking
m?t bffij'i^e feesten geviesd. Den Haag inzon*
dstheid, omdat dit de wooniplaats is, van
ons geëerbiedigd Koningshuis.
Het verheugt ons zeer, dat ons Volk
ware gehechtheid toont aan het Huis van
Oranje, al smart het ons anderzijds, dat
door veel ijdel feestvertoon. God denHeere,
wordt bedroefd. Wij hebben dat al meer tot
uiting gebracht en zullen daar hier niet ver*
der over schrijven.
Groo;f is het te noemen, dat de Heere
ons, ondanks alle afmakingen het Oranjehuis
liet. Dat Hij' Zlijn hand nog niet terugtrekt',
maar dat Huis nog wil bouwen. Daarmee
zijb wij verblijd. Het past en betaamt ons
daarvoor den Heere ootmoediglijk dank te
brengen.
Immers we leven in zeer zorgelijke toe*
standen. Overal in Europa aijii de schatkis*
ten ledig, de volken staan gescherpt tegen
elkaar, men is tot de tanden bewapend. En
in ons land? Ook daar gisit en kookt het.
De politieke partijen strijden in heftige
verbittering, meegesleept, soms door golven
van opstandigheid en revolutie. Socialis*
me, en ooromunisme, ja 2elfs het nationaal
socialisme, dat ons Vorstenhuis tot den
derden rang wil degradeereïi, steekt den
kop op.
Te midden nu van al die woeïüngeto',
voltrekt zich, als een band van liefde en
Vrede, het Huwelijk der Vorstenkinderen.
Is heit dan niet op zijjn p|taats,- omi heft
daarbij 'ssHeexen onmisbaren zegen toe te
bidden?
Zullen Zij zijn de bouwers, de her*bou*
wers van onze natie, dan zal het moeten
gaan, in gebondenheid aan Gods Woord.
Al zal dat dan gaan door veel moeite en
druk want ook Z;ij zijn, zooajs het
Huwelijks formulier zegt, aan allerlei kruis
en ellende onderworpen wanneer Zij zich
daaraan gebonden weten, zal God Zijii
beloften in dat Woord, vervat, komen te
vervullen. En ons gansche volk zou daarin
gezegend worden, want: „Gerechtigheid
verhoogt een volk, maar de zonde is een
sdhandvlek der natiën."
te [lerstellen, zijn een paar .Mijnbardt's Poeders
Per stuk 8 et doos 45 et. Bij Uw Drogist.
Kerstmis Feestvreugde In 1937
Jierinnerins aan dC; Slatenbijbelverü
taling De nieuwe denkers De
nagelaten Mjibel.
Zoo Tiij'n wij dan weder gekomen in dien
eigenaardigen tijd des jaars welke aan den
Nieuwjaarsdag kort voor afgaat. De weken
voor Kerstmis kenmerken zich door het
korten der dagen, en, al is op den 22en
December de zon op haar baan een schrede
teruggekeerd,' zoo wordt ons het lengen
der dagen toch eerst na 1 Januari duideEjk.
Het jaar spoedt ten einde en de Kerstdagen
zijn weer daar. Met al hun verwaohtin*
gen, met hun uiterlijk waarneembare vreug*
de, met hun stille vergenoeging in den
huiselijken kring, voor zoover ons nieit
ziekte of andere droefenis is opgelegd. De
handel in Kerstboomen en Kerstartikelen
is in vollen gang. Het huwelijksfeest van
onze Prinses is ook ingezet en zoo b|xdt
menige stad en menig dorp een 'feestelijk
aanzien, zoover dat in den Winter mogelijk
is. Den Haag, de woonplaats van het Vor*
stenhuis, is, waar ik zag, kwistig met kerst*
groen versierd, en de etectrische verlichting
zet er haar luister toe bij.
In de stal van Bethlehem was, geheel in
strijd met wat vele platen ons willen doen
gelooven, geen schelle verlic!hting aanwezig.
Ook straalde van het Kindeke in die kribbe
.geen licht af. Die Hem< daar kenden, waren
door den Geest op Hem gewezen. Naar
'■t-uiterlïjk was er niets bij'zonders waar te
nemen. Noch de woorden der herders nóch
de komst derWijzen zal velen bewogen heb*
ben in dien stal te gaan zj^en. Zoo; is het
ook nu met onze Kerstdagen; de feestdagen
trekken een ieder aan, voor zoover èr eenig
genoegen valt te beleven. Maar de prediking
van een kind in de kribbe, die bekoort al*
leen aan hen, die naar verlossing uitzien;
die een Zaligmaker noodig hebben en al
wat buiten Hem is gemakkelijk kunnen
missen. Deze Koning heeft maar gaarne met
arme menschen te doen; de armen vervult
Hij met goederen en de rijken zendt Hij
ledig henen.
En zoo stelt elke tijdsgewricht weer eigen
eischen. Het komend jaar 1937 zal ons er
aan herinneren, dat 200 jaar geleden de Sta*
tenvertaling naar Pieter Kfeur tot stand
kwam.. De Gebr. Brandt in Amsterdam
drukken nu een zakbijbel, geheel naar de
Statenvertaling en bieden die in eenvoudige
en ook in luxe uitvoering aan. Voor één
gulden reeds is het Woord Gods verkrijg*
baar. Zeker, het wordt ook bij' menige ge*-
legenheid geschonken, en honderden bijt^
bels worden per jaar gratis onder het volk
gebracht, maar dat laat ik nu terzijde. Deze
echte Staten vertaling, ze is nog altijd, aan
de spits. En wij kunnen het er nog aller
kostelijkst mede doen zoodat er aan de nieu*
we vertalingen van moderne of neo*gerefor*
meerde dominé's geen behoefte is. Todh
kunnen ziJ het maar niet laten om „te ver*
talen."
Men wil ons maar gelukkig maken met
de nieuwe producten van het denken der
20e eeuw. En och, als ge zoo'ri stuk nieu*
we vertaling onder de oogen krij'gt, wel, wel,
ge kenl. er Uw Bijbel niet meer in terug!
Toen, in 1618 en 1619 maakte de Heere
bijzondere bemoeienis met Zijn kerk in Ne*
derlanid; de Overheid gordde zich aan om
de Kerk te schragen en beval de uitgave van
een Bijbel. Laten wij hopen dat de Overheid
van deze eeuw nooit een Bijbelvertaling
beveelt, want er zou een vreemd exemplaar
voor den dag komen, dat moogt ge gelbo*
ven! Daar hebt ge nu eens één ding. Ge
kent Ps. 84: Zelfs vindt de musch een huis
en de zwaluw een nest voor zich, waar zij
hare jongeren legt, bij Uwe altaren. Welnu,
in een der „nieuwe" bijbels is daar vrijWel
niets van te vinden, omdat er met „bij Uwe
altaren" een geheel nieuwe zin begint. Zoo*
dat dus de jongskens niet „bij' de altaren"
zijin. Dat is zoo beter, lees ifc in de krant,
want het is niet denkbaar dat de Levieten
vogelnestjes bij de altaren toelieten, want
dan maakten zij den boel maar vuil.
Diaar hebt ge het. Wij gaan als rechters
oordeeien over Gods openbaring, die in
een oude taal tot ons gekomeb is. Wijl
gaan aan 'tdenken, vergetende dat God alles
heeft vóórgedacht en dat onze gedachten
onder het Woord moeten gevangen gegeven
worden. Maar nu vat ge wel, dat bij' allen,
die het Woord Gods liefhebben, geen nieu*
we vertaling in huis komt. Wel neen, elk
woord uit onze oude bijbel is een zaak, niet*
waar?
Geen nieuwe vertaling dus, maar wel nieu*
we bijbels, zeker, laat de drukpers maar
draaien. En het Woord maar verkocht en
uitgedeeld worden!
Een kracht Gods tot zaligiheid, een iegelijk
die gelooft. Een Boek, dat bestraft, vermaant
veroordeel't, vertroost, verrijkt en vrij*
spreekt, al naar de Geest er zich' v<ani
bedient In dat Boek treedt de levendgemaak*
te in re'latie tot gansch de uitverkoren Kerk,
in levensgemeenschap, met al de Bijbelhei*
ligen zoowel des Ouden als Nieuwen Tes*
taments! Ben gids op sde pelgrimage dezes
levens. Totdat het gelcof zal worden ver*
wisseld in aanschouweKi dan blijft de Bijbel
achter, soms vergeeld stukgelezen; soms
met tranen gedrenkt. Ja, die oude Bijbel
van Gods kinderen, daar is bij gejubeld tot
weenens toe, maar ook bij geklaagd en soms
meer geklaagd dan geiuicht. Daar zou nu
heel wat over te zeggen zijn. D.V. moet
ik daar toch nog eens op terugkomen.
WAARNEMER
INDRUKKEN UIT RUSLANDl
OnvtSje geest, diepi g^romd;
Die dood van alle cultuur. i
Wat kunnen de communisten in ons land
een grooten mond openzetten. Wat roe^
men ze over Rusland. Een eenvoudig ge»»
zegde is: „Wat Ver is, liegt best." En dat
is ook zoo. Ze kumieA uit het Communis*
tische Rusland heel wat vertellen, wie kan
er gaan kijken? Maar' er komen wel an*
dere getuigenissen. Een gezelschap Fraö*
sohe socialisten is er heen getrokken. Vol
verwadhfing trokken de socialisten er heen.
Een heel gezelsdhap: André Gide, Louis
Guüloux, Jef. Last, Lugène Dabit, Her*
bart en Schriffin. Maar wat een teleun*
stelling! André Gide hegft er een ï)ioek'
over geschreven „Retuur de 1' U.R.S.S.",
„Terug uit Rusland." )-DJ ging als vriend,
Heet ook vriend van het socialisme, maar
wat hij over het Com.nunisme schrijft is
eigenlijk erger dan etn aanval van een
vSjand. Enkele uitspraken van André Gide
in zlij'n boek geven we hier: „En ik twijfel
er aan of heden in eenig ander land, al
ware het het Diuitsdhl.-.nd van Hitler, de
geest minder vrij is, dieper ge*
kromd, meer vreesachtig (geterro*
riseerd) of in steiucer mate .ver*
slaatd.*) i,
„En het is daarom ook en vooral, dat wiij
sodaaWemocraten niet met het communis*
me mee kunnen gaan, noch er mee samen»»
werken, omdat het in den vorm, waarin het
het socialisme wensdht uit te leven, tot een
fascistische dictatuur komt, die
alle cultuurdood t.*)
En wat zag Gide in Rusland Volgens zijn
boek zag Mj er gelijkheid en armoede, hij
zag broederschap en een nieuwe klasse
van bevoorrechten, die „in delijln" zijn,
ziij', die het meeste aan de richtlijinen van
hoogerhand gelooven of Tiet beste weten
te huichelen, maar al zag hfij dus ftagmen*
ten van gelijkheid en broederschap, de vrij*
heid zag hiij er niet. Verp.letterd heeft hïj
gestaan over de onwetendheid van de Rus*
sisohe jeugd en van de Russen in het Hj*
zonder, die opgevoed worden in het besef
van een uitverkoren natie te z5jii en aan
wie geleerd wordt, dat er buiten Rusland
niet anders dan nacht en duisternis heersdit.
Genoeg over dit bbek. 't Is droevig gesteld
in Rusland. Dat ons volk todh vast moge
houden aan 'stïeeren Woord. Daar is de
ware vrijheid. Al het ander is valsdhe vrij*
heid en voert tot de ellendigste slavernij'.
niiiijjiiiimriiumniiiiiilii||||||||Hllllllllll»iil||llll(lliliillilllllllipillllOlli|iUllllllliillllUIUHIIIIIIIIIIIIIHIIIIIlUHn
Spatieering van ons Red.)
Chrisielijice Boe|ren< ^n Tuindersbond.
Openbare vergadering te Sommielsdijk.
Spreker Mr. RIP, Secir. van den Bond.
Dinsdagmiddag 3 uur had een openbare
vergadering plaats in Hotel Spee te S'dijk,
van. de Chr. Boeren* en Tuindersbond.
De vergadering werd geopend door den
Voorz. dhr. v. d. Heuvel, welke Psalm 42
las en voorging in gebed.
Spr. heette de aanwezigen, inzonder den
spr. hartelijk welkom en gaf deze om tijds*
wille .direct het woord.
Mr. Kip
het woord verkr'ij'gende Corrigeerde eerst
de misvatting omtrent rijn. naam, daar op de
Convocatie voorkwam., dat zou spreken Mr.
Trip, maar dat daarmee zijta. naam bedoeld
was en de T. moest weggedacht.
Waar hem gevraagd was te zullen spreken
over „de Pachtwet" en over „eenige prind*
pieele bezwaren tegen Landobuw en Maat*
schappij" meende hij deze twee onderwerpen
direct in tweeën te moeten splitsen en over
ieder leen aparte beschouwing te moeten ge*
ven.
Allereerst dan de Pachtwet. Deze bena*
ming is feitelijk niet juist, daar het nog maar
een ontwerp van wet is en nog in de Eer*
ste Kamer, denkelijk omstreeks Paschen zal
worden aangenomen.
Van het meeste belang is nu, hoe die
pachtwet er uit zal' zien en welke gevolgen
deze wet mfet zich zal brengen. Spr. zal
j'ziging was gekomen omdat de levering
n de kolen voor dezen winter gegund
aan van der Spaan inplaats van aan den
_jr Mijnders waartoe dezen zomer reeds
üoten was. f
pe VOORZ. zeide dat in de werkwijze
ïn verandering is gekomen doch dat van
H. Staten een schrijven was ontvangen
rekening gehouden moest worden met
I voordeel .dat de gemeente kan böhalen
I levering bij wijziging van leverancier.
I heer van der Spaan was 5 cent per H.L.
jdkooper en daarvoor zijii B. en W.
Jvicht. Bovendien is niet besloten de
Éring aan den heer Mijnders te geven
pi is besloten de heer Mijnders op de
1 te plaatsen voor de levering van kolen,
il den Bond van kolenhandelaren was een
Jevraagde aanbieding ontvangen, daarop
aben B. en W;. de 'heer Mijtoders om
Save van prijs gevraagd en toen bleek
f .deze duurder was dan de aanbieding
M den Bond, die via den heer van der
pan leverde.
We hoer flELEMAN was het ook niet
Is met B. en W. dat het besluit niet ge*
Sdhaafd geworden is.
f e heer VOGELAAR meent dat den
pjn gewekt wordt dat B. en W. Mijnders
I kolen niet te willen laten leveren,
pe vOORZ. zeide dat daarvan absoluut
hn sprake was het voordeel heeft den
sorslag gegeven.
jOver deze kwestie werd nog lang en
[eed gesproken en tenslotte stelde de
pORZ. voor deze zaak nog nader in B.
l W. en vervolgens in den Raad te zullen
ïhandelen.
Daarna werd de vergadering gesloten.
DIRKSLAND
I Derde Jaarvergadering; der Naaiveneenia
ging; der Ger. Gemeepte te. Dirksland. op
Maandai» 'f' -----
inleidster uiteengezet.
Gezongen werd Ps. 119 1, waarna pauze
werd gehouden, de gemaakte goederen wer*
den bezichtigd en eenige versnaperingen
werden rondgediend.
Na de Pauze werd gezongen Ps. 118 11,
waarna een felicitatie werd voorgelezen van
de J.V. „De Zaaier" te Dirksland; de Chr.
Naaivereen. „Dient den Heere" te Dirkss*
land; van de Naaivereen. „Dorcas" te Mid*
delharnis, die van Herkingen, en van de
tweede Naaivereen. te Dirksland.
Vervolgens droeg Mej. A. Knops een
inleiding voor over de Kerkgeschiedenis,
n.l. over Guido. de Bres opsteller der Ned.
Geloofsbelijdenis, en diens martelaarseinde.
Volgde leen geidicht van Mej. M. v. Es*
Jongejan getiteld „Het huisje van Bethanië."
Ouderling v. id. Wekke sprak een kort
slo:twoor.d, .dankte allen die aan het goede
slagen van dezen avond hadden medege*
werkt alsmede .de opgekomenen en wenschte
dat het gesprokene nog vruchten zou mo*
gen afwerpen.
Ouderling de Wachter beëindigde de ver*
gadering en sprak eenige hartelijke woor*
den tegen Bestuur en Leden en hoopte
dat hun arbeid gezegend zou worden. Spr.
sloot hierbij in de Zustervereenigingen, die
mede opgekomen waren. Een ernstig woord
richtte spr. tot alle opgekomenen, inzonder
tot de jeugd, en maande aan den tijd uit
te koopen terwijl de dagen boos zijn..
Gezongen werd inu Ps. 84 3.
De Presidente - Mej. van 't Geloof*Groen*
veld .dankte namens de Vereen, ouderling
V. d. Wekke voor zijn welwillendheid de
vergadering te hebben willen leiden, even*
eens ouderl. de Wachter voor zijn welmee*
nende woorden en de opgekomenen voor
hun belangstelling.
Ouderling .de Wachter sloot met gebed.
Ondanks de teleurstelling door afwezig*
heid der predikant had de bijeenkomst een
gezellig en goed geslaagd verloop.
«m„iniiillt]illill(!llllillliflltlllllttlliiHiiiitiiiiiiiiniiiiiill..
zich bepalen tot ©en kort overzicht en
zegt dat in de eerste plaats alle pachtover*
eenkomsten schriftelijk moeten worden aan*
gegaan ,ook van los land, uitgenomen die
van een halve H.A. en vei^huurd voor
minder dan 50 gld. Dat onderstuk heeft men
er direct afgekapt, wat een vereenvoudiging
is voor de administratie.
De verpachter 'heeft de verplichting binnen
acht dagen daarvan kennis te geven aan de
pachtkamer of aan één der pachtbureaux, daar
is hij vrij in. De Pachtkamer vertegenwoor*
digt om zoo te zeggen het recht, (de kanton*
rechter) de pachtbureaux zajh samengesteld
uit maatsch. organen of verschillende orga*
nisajties.
Spr. illustreert hoe de Pachtkamer zoo'n
Contract bekijkt en toetst op 2*erléi manier.
Eerst of er „buitensporigheden" in voorko*
men en ten tweede, of de pachteir er een
redelijk bestaan in zal kunnen vinden. Spr.
meent dat hier veel zal afhangen van de
wïjisheid van de Pachtkamer want de zin
„buitensporigheid" en „redelijk bestaan,", is
elastisch, is rekbaar.
i^tel U voor aldus spr. dat er een bui*
tensporigheid is naar het oordeel der pacht*
kamer. Dan moet en pachter en verpachter
komen en gaat men elkaar daarop wijten.
Vindt men elkaar dan is het goed, vindt
men elkaar niet, en stemt men niet overeen,
dan wij'st men elkaar af. Dan is de over*
eenkomst nietig. Is men bij een pachtbu*
reau, kan men nog naar de Pachtkamer,
maar die zullen wil het goed zijn, meestal
een gelijk oordeel vellen. Het is dus niet,
aldus spr., dat de Kamer gaat wijzigen en
streepen in dit contract, en .daarbij verplicht
het te aanvaarden, zooals eerst de bedoeling
was, maar komt men niet overeen is men
van elkaar af. Spr. illustreert dit telkens met
voorbeelden.
Duur. De duur der pachtcontracten zal
voor onbepaalde tijd zijin. Het loopt dus
door. Met dien verstande dat binnen 10 jaar
pachter en verpadhters van elkaar af kunnen
met een opzeggingstermijn van 18 maanden.
Nu zijn er enkele uitzonderingen. Men
kan voor een jaar pachten b.v. als de grond
in een uitbreidingsplan valt, voor 2 of 3
jaar als er andere bijzonderheden zijb. Pach*
ter kan daarvan voor af kennis geven en
zeggen, ik wil zoo en zoo verhuren.
Tusschcnttjüs is het ook mogelijk dat door
pachter verbroken wordt. Dan moet daar*
van kennis gegeven en heeft verpachter het
recht .daartegen op te komen. Of omgekeerd.
Weer moeten dan pachter en verpadhter
bdj de Kamer komen en wordt het geval
bekeken. Er kan een achterstand zijn in be*
taling, verwaarloozing van land, zoodat de
Kamer zegt de verpachter heeft gelijk. Dan
wordt bekeken of de pachter er sChade van
heeft, b.v. hij kan aan dat land zooveel
gedaan hebben, of aan de 'boerderij, dat hem.
dit moet worden vergoed. Wel wordt dan
weer bezien of de pachter van de aange*
brachte verbetering zelfs reeds voordeel
heeft getrokken. Een en ander hangt dus
weer van de wijze van beleid af.
Als de overeenkomst loopt kan er dus
wijziging aangebracht als er omstandigheden
voor zijn. Meestentijds zullen die vai^. de zij»
de van de pachter komen. Die bijzondere
omstandigheden doelen niet b.v. op verla*
ging van producten, of als iemand in finan*
cieele, moeite zit, door b.v. als borg voo.r
een ander te hebben geteekend, omdat dit
buiten .de landpacht valt. Wel missdhien
vorst* ot stormschade, wat men met de wet
in de hand weer bekijkt.
Spr. .deelt mede, dat de tweede Voorz.
van den Bond het zoover heeft weten te
krijgen, dat de bepalingen van vergoedingen
volgens objectieve normen zullen worden
bekeken.
Dmi wijdt spr. nog een oogenblik' de
aandacht aan de ingewikkelde regeling van
het overgangsrecht. Als voorbeeld neemt
spr. aan, dat de wet in Aug.' '37 in werking
zal treden. Nu zegt de wet wanneer pacht*
overeenkomsten zijn gesloten voor 1 Jan.
1936, .deze gewoon doorloopen. Die vallen
dus direct onder de bepalingen der wet.
Pachtovereenkomsten vóór 1936 gesloten, b.v.
in 1933 voor onbepaalden tijd, loopen door
tot twee jaar nadat de wet in werking is
getreden. In Mei a.s. b.v. verpachten, als
in Augustus de wet in vferklng treedt, dat
wil de wet niet. Pachtcontracten gesloten
na 1 Jan. 1936 vervallen automatisch onder
de nieuwe wet, 2 jaar nadat de wet in wer»
king is getreden. Ook de clausule in de
overeenkomsten, bij aldien de pachtwet in
werking treedt, de in het contract genoemf
de bepalingen aan te houden, is voor de
wet niet geldig.
Spr. laat verder .de details in zljki Causerie
weg, wel merkt hij o.p, dat het een verblij'*
dend teeken is, dat op talrijke punten ver*
beteringen zijn aangebracht. De C.B.T.B.
heeft lange jaren gestreden voor ©en goede
regeling. De verpachter heeft bepaalde rech*
ten, maar ook die van den pachter moeten
beschermd. Het juiste midden is gezocht.
Op de pachter rust de verplichting naar de
overeenkomst te handelen. Een goede paöht*
wet, zal dus alleen maar moeten optreden
in excessen. Al leven wij in een abnormale
tijd (en daarvoor is de pacht wet niet opge*
maakt) de pachtkamer moest zoowat niets te
doen hebben. Spr. vertrouwt dat ook in de
bureaux hoogstaande mensdhen zullen zit*
ting hebben om in de kwesties beslissingen
te nemen. Spr. verwacht van de instelling
veel, al zal dat niet willen zeggen, dat alle
leed geleden is. Een goede pachtwet moet
een atweging zijii eenerzïjds voor de belan^^
gen van de pachter, anderzijds voor de
belangen van verpachter. (Applaus.)
Over hetgeen door spr. over Landbouw
en Maatschappij werd gezegd en het debat
met den Secr. van L. en M., dhr. de Lange,
hopen we in een volgend nummer verslag
te geven.
