^R^^^J ANIJSMELKTABLETTEN EN BORST-ULEVELLEN MerkM»&P.S.
Ingezonden.
UITSLUITEND
De middelen tegen Hoest, Verkoudheid en Qriep
Hoe werden
zij groot
Manuel Azana.
il.:
V,
(Wonit voToIcdJ
Het minste tandbederf
liKlien U poetst met wat goeds, dui met
Tube 60 en 40 et. Doos 20 et. IVOROL
NUTSVOLKSUNIVERSITEÏT.
^--x'S'ï^'m m. mm,
Voor onze Jongens en Neisjet
BESTE JONGENS EN MEISJES1
Qp 14 April 1931 geschiedde het tevoren
«nmogeïijk geachte: de Spaansche Monar='
chie, tengevolge van het uitwijken van
Koning Alfons XIII onttroonde zichzelf,
en het bij uitstek monarchaal gerekende
Spanje werd, gelijk in de 70ger jaren,
reipubliek. Des ochtends om 11 uur had
het ipubliek van de hoofdstad nog, als
gewoonlijk, samengedrongen gestaan om het
ruime voorplein van het Koninklijk Paleis,
teneinde er de aflossing van de wacht, een
miUtair schouwspel van beteekenis, gade
te slaan. Maar in den namiddag kwamen
dé berichten omtrent de Gemeenteraads»
verkiezingen van den vorigen dag de hoofd''
stad binnen druppelen, en zij gaven, -wat
de groote steden betreft, van zoodanige
ontevredenheid over het bestaande regeer'
rings$telsei blijk, dat de republikeinen en
so'ciahsten, wier samenwerking reeds lang
bekend was, het oogenblik gekomen acht#
ten om in te grijpen. En, gelijk het heette
om een burgeroorlog te voorkomen, maakte
de Koning plaats voor de heeren, die onder
leiding van Alcala Zamora het Koninklijk
paleis binnentrokken. Nog den dag tevoren
was deze zelfde roerige advocaat Zamora,
de leider van de behoudende groep der
vooruitstrevenden, gevangene van de regee^»
ring thans werd hij door degenen, die
met hem een voorloopige regeering vormden
om de republiek uit te roepen, tot hun
President en zoodoende als voorloopig pre*
sident van het uitvoerend gezag aange<»
wezen. De man, die in diezelfde dagen tijld
vond om voor de wereldpers enkele artike*
len te schrijVen, warfrin hij verhaalt, Van
de vruchtelooze pogingen, die de detec*
tives der regeering in de laatste maanden
hadden gedaan om hem en zijn medexsamen»'
zweerders in het oog te houden, kreeg nu
de beslissing in handen over alles wat er
in het reusachtige groote rijk ten Zuiden
van de Pyreneeën zou gescïhieden!
Tot degeiien, die Zamora oipnam in zijn
regeering, behoorde Manuel Azana, die
met hem, met een Prieto, met een Roji,
m«t een Alvarez, met een .Grasset, met een
Los Rios, hetzij de gevangensdhap had ge»
dêefa ,hetdj' de politieke ballingschap eiken
dag voor de deur had zien staan.
Het was niet de gemakkelijkste taak, die
Azana kreeg, want hém werd de portefeuille
van oorlog toevertrouwd. Het Spaansche
leger had en heeft zijn eigen tradities, ge«
loof in eigen waarde, die door het buiten*
land, ook op grond van wat in Marokko
geschiedde, nJetalgemeen Werd" gedeeld.
Het Spaansche leger gold voor een leger
dat op elke 9 soldaten ongeveer 3 officieren
en 1 Generaal had, een duur leger, waarin
de vij'andschap tusschen de verschillende
walpenen, in het bijzonder tusschen Infan*
teiie 'en Artillerie, meer aan den dag trad
dan voor de slagvaardigheid gewensdht was.
Azana bewees zijn talenten als leider en
hervormer door, ondanks alle bezwaren, die
hiij vernam, krachtig in te grijpen. Zelfs
aarzelde hij niet den populairen generaal
Sangurgo, die aan het hoofd stond van de
beroemde Guarda Civil, wiens onzljidigheid
de Staatsgreep van 14 April 1931 had mox
geEjk gemaakt, van dezen zoo belangrijken
post te ontheffen en tot geringer beteekenis
terug te brengen. Niet slechts verhoogde
Mjl naar zijin meening door zijn hervormin"
gen de kracht van leger en vloot, maar hij
sipaarde oók een 200 mlllioen peseta's uit.
Niet langen tijd echter bleef Hj; uitsluitend
het Ooilogsministerie beheeren. Korten t^jd
nadat de 'Constitueerende Vergadering was
gekozen en zich had gezet aan haar moei*
lïjlke taak om de nieuwe grondwet voor het
nieuwe Spanje te maken, ontstond een
geScJiil van groote beteekenis tusschen Mi'
niSter'President Zamora en de Cortes, als
geVolg van de aanneming van het artikel
inïake de ontbinding der religieuse orden
•n de afschaffing van de officieele Staats'
IsKk, waaraan Zamora zijn medewerking
niet wilde verleenen. Zoo werd Azana Mi'
nister'President, en hij bleef het, uiteraard
mét intervallen, tot aan het begin van
1934 toen de door Zamora geforceerde
ontbinding van de Constitueerenide Ver*
gadering die haar taak meer dan had vol'
bracht, hem door nieuwe verkiezingen weg'
vaagde. Hij toonde zich, ondanks al wal
men hem ten laste mocht leggen, een be*
kwaam regeerder, een, die steunend op een
kleine parlementaire groep, evenwicht wist
te bewaren, en die, in den aanvang van
1933, toen zich, in het bijzonder in Anda»
lusie en ook elders bloedige onlusten voor'
deden, niet aarzelde even krachtig in te
gi^ijpen a.ls hij in den romer van 1932 inge»
grepen had toen Sangurgo met enkele on'
tevreden generaals een ontijdigen monar*
chalen aanslagwaagde
Azana kon evenals Zamora op een ver'
leden terugzien, dat hem recht gaf op
vertrouwen van zijn volgelingen. Hij is ge*
boortig uit Alcala de Henares, eenmaal Span*
les illustre Universiteitsstad, eenmaal de
zetel van den machtigen Kardinaal Xime*
nez, die er tijdens de jeugd van Karel V
regeerde. Hij studeerde er rechten, en ves»
tlgde zich als advocaat te Madrid. Maar
niet in de eerste plaats als rechtsgeleerde
maakte hij zich naam, doch wel als schrij'
ver van politieke artikelen in de dagbladen
en tijdschriften. Hij wijdde zich tegelijkertijd
aan literaire studiën, vertaalde den Bijbel
opnieuw in het Spaansoh, en vei'wierf zich
met een boek over het leven van Juan
Valera een nationalen prijs voor letter'
kunde. Maar in het oude Spanje telde zijn
politieke partij', die der Reformisten, weinig
mede. En nadat Primo de Rivera in 1923
zijn staatsgreep had voltrokken, was er van
parlementair leven in Spanje nauwelijks
siprakc, ook niet nadat een schij'n'parlement
iti het leven was geroepen, waaraan ook
Azana deelnam. De ontevredenheid, die
zich van vele vooruitstrevenden meester
maakte gedurende het dictatoriaal bewind,
'deed hem tot de republikeinen toetreden
het einde van 1934 leidden tot een uitslag,
die een geweldige nederlaag werd voor de
aan het roer zijbde Sociaal'Democratisdhe
Partij', waarop ook Azana had gesteund.
De Nieuw'Guineasgedachte is een zeer
gelukkige geweest. Allereerst omdat Nieuw
Guinea om zoo te zeggen „leeg" land is;
een land met een zeer schaarsche bevolking,
die bovendien aan het uitsterven is. Voorts
omdat de Papoeas, die de inheemsche be*
volking uitmaken, geen grondbezitsrechten
kennen, zooals de Inlanders in bet overige
gedeelte van Indië. .Deze zijn krachtens hun
Adat.de rechtmatige bezitters van den grond,
waarvan geen blanke ooit een stukje in
eigendom kan verkrijgen. De Adat van
den Papoea echter kent zuUc een grond*
recht niet, doch enkel een recht op bepaalde
boomen en op vindplaatsen van .gommen
en harsen, waarvan hij tegen vergoeding
zeker genegen zal zijn afstand te doen. Van
vei-dringen van een inheemsche bevolking,
die natuurlijke rechten op den grond heeft,
is hier dus geen sprake, omdat er practisch
gesproken geen beyplking is, die verdreven
of onderdrukt kan worden. En waar Ne*
derland het eerst (beslag gelegd heeft op
dit „leege" land, kennen wij het ook het
recht toe, NieuwGuinea in gebruik te ne*
de parïij der republikeinsche actie vesti,* men ten bate van den Nedcrlandschen stam
gen, die wel de monarchie bestreed, maar
dp sociaal en staatkundig gebied aanmer*
kelijk minder ver wilde gaan dan b.v. de
sociaal'democraten. Zoo was er een vrij
groote politieke verwantschap tiusschen Za*
mora en hem, al waren beiden evenals de
vooraanstaande sociaal'democratische politi»
ei buiten Spanje weinig bekend, omdat men
meer aandacht schonk aan een agitator
als Lerroux, en aan letterkundigen als een
Unamuno. Al spoedig werd echter de fijne
en scherpe geest van Azana opgemerkt.
Opgevoed 'door de broeders van het Escuri*
aal, groot geworden in de schaduw van
Spanje's grootheid, ontwikkelde hij zich in
de bekende Madrilcensche Club' van het
Ateneo tot een bekend redenaar en debater.
Merkwaardig mocht het heeten, dat Kij
onder een schijnbaar kalm uiterlijk een niet
slechts levendigen geest, maar ook een he-vig
verzet tegen al wat naar clericalisme zweem*
de, verborg. Vandaar, dat men bïj hem
niet stuitte op de herwaren, die bij Zamora
aanwezig waren; vandaar dat Azana, al heeft
hij zicïi ten allen tijde getoond een man
van orde en gezag, eerder bereid was een
oog dicht te doen, wanneer de volkswoede
zich keerde tegen kloosters en kerketi! In
de jaren, dat hij voor het eerst het Minister^'
Presidentschap voerde, was Casares Quiroga
Minister van Binnenlandsche Zaken. Zij
hebhen tezamen de militaire samenzwering
van 10 Augustus 1932 bedwongen; z'ij heb*
ben het communistisch c«proer van begin
1933 door maatregelen, die links en rechts
wel eens afkeuring hebhen gevonden, lam
gelegd. Tenslotte is het niet deze afketi*
ring geweest, die aan het ministericele leven
van Azana een voorloopig einde maakte^
maar was het Spanje's moeiheid van de con*
stitueerende Corets. Deze had oipdradht ont*
vangen om een bepaalde taak' ttn uitvoer
te brengen; Spanje een grondwet te geven
van republikeinschen aard; men verlangde,
dat deze Cortes zou verdwijnen, nadat deze
taak was volbracht. Van Ministercrisis tot
Ministercrisis werd Spanje gebracht, totdat
eindelijk het middel werd gevonden om tot
ontbinding van de Cortes over te gaan, en
verkiezingen uit te sdhilijVen, die nog voor
Alvoreixs op de eigenlijke kolonisatie in
te gaan, hebben wij eenige belangrijke vra»
gen onder de oogen te zien, die verband
houden met de z.g. onoverkomelijke bei<
zwarcn van kolonisatie naar tropische gewes*
ten in het algemeen en naar NieuwGuinea
in het bijzonder.
De eerste vraag is dan: is het klimaat
in d^ tropische gewesten voor Europeanen
geschikt, om handenarbeid te verrichten? De
tweede: zal handenarbeid het prestige van
den blanke niet schaden?
Wij beginnen met de beantwoording van
de tweede vraag, omdat zij het minst be*
langrijk is, 'Wie Indië kent van de laatste
25 jaar en van den tijd vóórdien, moet
erkennen, dat in de mentaliteit van dein
Inlander tegenover den Europeaan een reus*
achtige verandering is te constateeiien.
Vooral na den oo^Iug tusschen Japan en
Rusland, die afliep met een volkomen ncf»
dei laag van laatstgenoemd land, ontwaalw
te het nationaliteitsbewustzïjn van het ge*
kleurde ras. Immers de blanke had het afgc
Icgd tegen het gekleurde) ras; deae h^d
zijn superioriteit bewezen tegenover gene.
De nekslag aan dat prestige echter is toe*
gebracht door de bioscopen, die als padde*
stoelen uit den grond verrezen en de meest
.sensitioneele films vertoonden van moord,
docdslag, brandstichting enz. en die den
Inlanders de meest walgelijke en vcrdierlijk'
te tafereelen te genieten gaven, waarin de
„blanda,',' d.i. de blanke een hoofdrol
speelde. De Europeaan was van zijn voet*
stuk gevallen met den deemoed en onder*
worpenheid van den Inlander was het uit.
■Wie handenarbeid beschouwt als iets, dat
aan iemand's prestige afbreuk doet, hangt
aan het uiterlijke en vergeet, dat het ont*
zag, dat iemand uitoefent, afhangt van zijn
optreden als mensch in den waren zin des
Woords. En waarlijk zijn in onfcen tijd
de armoedige omstandigheden, waarin vele
■^Europtanen in Indië leven, heusch niet zeer
verheffend voor dat hoog te houden „pres*
tige."
Ons antwoord op de eerste vraag is, dat
door ervaring uit het laatste 30 jaar het af*
doende vaststaat, dat Europeanen in tropi<
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Eén Volksuniversiteit op ons
eiland
De poging zal gewaagd worden 1
Het voorbereidende werk is zover
gevorderd, dat overgegaan kan wor*
den tot het publiceeren van de plan*
nen.
Waarschijnlijk zijn heel velen met
het begrip Volksuniversiteit voldoen*
de vertrouwd. Doch ook met de mo*
gelijkheid, dat enkelen een toelich*
ting welkom kan zijn, dient rekening
gehouden te worden, vooral omdat
verwarring met de naam Universiteit
mogelijk is.
Een „Universiteit", een hogeschool,
leidt op tot de bij uitstek wetenschap*
pelijke vakken, vormt de wetenschaps*
mannen (en ^'rouwen.)
Dit kan nooit de bedoeling zijn
,van een „Volks"'universiteit. Zij wil
niet anders dan algemeene ontwikke*
ling brengen, een uitbreiding van
kennis, die in de eerste plaats voeren
moet tot verdieping van inzicht. Zij
wil trachten iets meer te doen be*
grijpen van wat ons omringt, van
wat gebeurt, van „het leven." En
omdat het terrein van „het leven"
zo heel uitgebreid is, kan ze eigen*
Onderwerp
Cursus A: Het geestesleven der
natuurvolken door Dr.
Verseput
BNieuwe letterkunde
door den Heer Jansen
C: Rubber
door Dr. Ramaer
DSterrekunde
door Dr. C. v. d. Pol
E: De bouw van de ma*
terie door Dr. Bouter.
F: Voorgeschiedenis van
de Wereldoorlog door
Dr. Verseput.
G: Opvoeders van ons
Volk in de 19e eeuw
door den ,Heèr Jansen.
Voor ieder belangstellende zijn de
cursussen toegankelijk, onverschillig
welke godsdienstige of politieke rich^
ting iren is toegedaan, immers propa*
gand". voor een bepaalde godsdienst!*
ge, politieke of sociale richting is na*
drukkelijk uitgesloten.
Ook financieel is dit beginsel:
„voor ieder toegankelijk," (niet waar
lijk alles tot onderwerp van studie
maken.
Getuigt het dan niet van een beetje
zelfoverschatting, op Flakkee een
Volksuniversiteit te stichten?
In de groote steden zijn de in*
richtingen gegroeid verre boven alle
venvachting uit. Heeft U wel eens
een programma doorgezien van b.v.
Rotterdam? Om jaloers op te wor'
den Dat zo'n bloei mogelijk is, be*
wijst, de drang der massa naar zelf*
ontwikkeling. En zou die drang op
Flakkee ontbreken? Geen debken a«a
We zullen niet kunnen roemen op
cursussen, die honderden, misschien
duizenden deelnemers tellen. Dat is
ook niet noodig. Maar hier is vol'
doende belangstelling en is ook „de
drang der massa naar zelfontwikkeling
voldoende uitgegroeid, om behoorlijk
bezette leergangen mogelijk te ma*
ken. Alleen, we zullen op bescheiden
schaal moeten beginnen. Ook Den
Briel en Sliedrecht hebben hun Volks
universiteit
Gelukkig zegden verschillende he*
ren hun medewerking toe, zodat we
reeds met een programma voor de
I dag kunnen komen:
Data:
1936: Dec. 8 en 15.
1936: Nov. 30; Dec. 7; 14
1937: Jan. 4 en 11.
1937: Jan. 5 en 12.
1937: Jan. 18, 25, Febr. 1, 8, 15, 22,
Maart 1.
1937: Jan. 15, 22, 29, eventueel
Febr. 5.
1937: Febr. 9, 16, 23, Maart 2, 9, 16.
1937: Maart 8, 15, 22, April 5, 12.
het moet een ,,Volk"*universiteit zijn)'
doorgevoerd, (Natuurlijk zijn er kos*
ten aan verbonden, zelfs veel; we
hopen in een. volgend artikeïtje op
enkele punten terug te komen) daar*
om is besloten tot het instellen van
meerdere betalingsgroepen.
Het Nutsbestuur.
sche landen zonder bezwaar handenarbeid
kunnen verrichten. Wij wijaen o.m. op de
geslaagde kolonisaties op de Antillen*eilan*
den (Cuba en Porto*Rico); op de Duitsche
koloniën te Espirito Santo en in Brazilië; op
Fransche kolonisten, die het binnenland
van Algerië bebouwen.
Tot het begin van deze eeuw was ieder
overtuigd van de onmogelijkheid om plan*
tagewerk op Noord*Queensland (dat vlak
bij NieuwGuinea gelegen is) door blanken
te doen verrichten, vooral waar talrijke zuid*
zee^eilanders daar als arbeidskrachten wor*
den gebruikt. Malaria, mynworm en vele
andere ziekten woedden alom, richtten dui*
zenden te gronde en maakten Queensland
in de tachtiger jaren tot een afschrikwek*
kend voorbeeld. De gemiddelde levensduur
van blanke mannen was ongeveer 41 jaar.
Nadat de wetten van 1901 Queensland
tot een blankenland hadden gemaakt, wert*
den groote vorderingen gemaakt met de
bestrijding van de nog heerschende tropische
ziekten. Reeds in de periode 19071914
lag het sterftecijfer van tropisch Queensland
iets beneden dat van geheel Australië. Dat
men bij die bestrijding zulke schitterende
resultaten boekte, had men te danken aan
het ontbreken van een gekleurde bevolking.
Deze geslaagde blanke kolonisatie is voor*
al voor ons Nederlanders vai\ belang, om*
dat Queensland in de nabijheid ligt van
Ned. Nieuw*Guinea. Het zijn niet alleen
Zuid*Europeanen, doch ook Engelschen en
zelfs Finsche arbeiders werken op de sui*
ker*, katoen* en bananenplantages.
(Wordt vervolgd.)
,it !'>7g''*
Was het slot van 't vorig hoekje w«er
n*»r jullie zin? Ik hoolp het, en ik zal
probeercn jullie ook volgende maand te
v«Tasscn.
Thans is aan de beurt
OPGAVE 3:
Mlijh geheel bestaat uit 69 letters en is
ee& tekst uit één der ipsalmsn.
De onderdeelen züjö:
6—2—201139 koning van Israel.
17—15—34—3—28—53—13 een getal.
8—21—10—40—12—23—12 één van de kleine
(profeten.
26^9—19-25—7—57—35 één van de boe*
(ken van Mozes.
62294155 is de naam van een ■vrouw
(die uit Moab kwaml
18-50-51-52—30-54-66-56—57—58 is
een tijdruimte waar nooit een eind aankomt.
47262—6322 hoogepriester.
1213669—11 een koningin die door
haar man verstoeten werd.
Jobi stierf 4—5—6 en der dagen 44—47—69.
35—34—64—2—34 berg in Arabië.
36^141766 zoon van Adam en Eva.
16—31 iandboHwwerktuig.
28—24—27—32 een getal.
2—66-40—35-46-37—62—4-7 een Ito*
ning van de Meden en de Perzten.
4221^65 kleinzoon van IzaK.
Methusalem werd 33—49—59—45—38-"66~
63-48-65-60-62—65-64-67-61-9-48
-18-22—44-16-7—17—34-13 jaar oud.
42—43—36—68—62—2—19—65 een jongens;.
(naasm
Deze opfeave werd me toegezonden door
ons vriendje Henk Koip^Uar, Mididelharnis.
Hoe jullie zoo'n opgave net best kunt
oplossen? Jullie neemt een stuk papier
en iet daaxap de getallen van 1 tot en met
69. Nu ioek je uit dé gevraagde woorden
het gemakkelijkste uit; een woord, waarvan
je zeker weet dat het goed is, en zet dan
de letters onder de dijfers waar ze behooren.
Nu wordt het zoeken al maar gemakkelij'
ker, want je gaat nu houvast kWjgen. Ik
weet zeker dat jullie spoedig de oplossing
zult liebben.
Nu ga ik aan de brieven verder.
Beipije P. Oude Ton«e.
Al was je laat met inzenden, toch kïflg
je nog vlug een plaats in de krant. Vond
je opgave 4 zoo moeil^k'? Heb je de oplos*
sing in de krant gezien, en ben je er nu
achter.
Je bent één van de jongste kinderen
die meedoet, maar dat vind ik wel goed!,
ener ziijin ook prijken voor kinderen
van jouw leeftijd voorradig 1
Miiw van R. MeIJssant.
Alvast hartelijk gefeliciteerd met je ver*
jaardag, die staat gevierd te worden, 't Is
wel een beetje te vroeg, maar ik hoopi
dat je .dien dag toch mag beleven. Mijn
jaardag is eenigen Üijld geleden, zonder dat
de nichtjes en neefjes het 'wisten, gevierd.'
Het antwoord op die andere vraag luidt:
het omgekeerde van jouw nieuw getal plus
één. rf
Mafte van R, MeUssant.
LeeA die troostprSjis wel ten echte prijs?
Des te meer welkomi, hè? Gestormd heeft
het vorige week' overal, ook bij iriij. Maar
óip 't land is 't nooit zoo erg als op zee,
nietwaar? Op zee is het al heel treurig
afgeloopen! En todh hoeft hét niet te
stormen om heel wat slachtoffers te moe*
ten betreuren. Kijk maar eens naar de
ramp te Schiedam!
Ko van R. Meijssant.
Ook erg blij met de. troostprijs? Dat
doet me genoegen. Als jullie blij zijn,
dan b'en ik het ook. Dat was een heel ge»
zellige en genoeglijke Zaterdag; dat kan
ik wel begitijlpen. Gaat het met H. goed in
R.? En itiaakt kleine Jan nogal goede vor*
«féringen? i
Wim R. Ouddorp.
Hoe gaat het nu met je moeder? Ik hoop
dat het voorsipoedig gaat en ze heelemaal
herstellen mag. Ik weet eenigszins wat zoo'n
oiperatie is, want in mijn familie heeft het
verleden jaar ook plaats gehad, gelukkig met
goede afloolp. De patiënte, die ik op 't,oog
heb', is weer net zoo goed als voorheen. Ze
mag en kan alles weer doen, behalve breien.
Henk K. Middelharnis.
Als je zóó in de teekeningcn opgaat, dan
kan ik best begrijpen, dat ik een béétje in
de vergeetboek raak. Gelukkig maar een
beetje, want je denkt toch nog om me.
Zóó zelfs, dat je me een opgave stuurt, die
thans is geplaatst. Je wordt er wel voor
bedankt, hoor! Dat je op school je best
doet, behoef ik* niet te vragen. Je rapport,
met zoo'n groote stijging, s'preekt duide*
Hjke taal.
Truus van N. Sommelsdijlk.
Van jou heb' ik twee brieven. Dat komt
door die fietstasoh'misère, die zich wel
niet meer zal herhalen, denk ik. Zdjn ze al
bezig aan 't nieuwe 'plein bij' school? Het
zai een groote verbetering worden! Van
die wedstrijd en die zesde prijs weet ik niets
af, hoor! Maar ik kan goed begrijlpen dat
je blij was. Huigtje mag best haar ztis bïj'
spiingen als 't noodig is.
Arenfje van D'. OoUgensiplaat.
't Was een briefje met weinig nieuws,
maarje hebt er een prijs mee verdiend!
En heb ik dat goed gelezen? Sloeg jij twee
vliegen in één klap? Was jij even goed af!
Mina van R. Herkingen.
Gelukkig, dat het in W. zachtjesaan
vooruit gaat. Dan zijin er weer reden tot
dankbaarheid. Of ik nogal eens zit te
schemeren? Het is wel gezellig, maar....
als het kinderhoekje in mSjta maag zit, dan
heb ik er geen tijd voor. Zoo gauw mo*
gelüjk mo^t 't groote licht dan inaar aan!
Marinus J. B. Oud Vossemeer.
Je brengt me in het korte briefje weer
met alles op de hoogte: de „vee"stapel, je
werkzaamheden, het gezellig spelen van
de broertjes en het bedanken voor de
praditige prijs, 't Is alles in een kort bestek,
maarin orde, hoor! Wat moet je eigen'
lijk met dat paard doen? Het spel van
Adrie en Piet ken ik ook een beetje.
Volgende week hoop ik de andere brieven
een beurt te geven.
Allemaal de hartelijke groeten van
OOM KO.
-.Jl*^» .w^-^"
