CnQWEEKEUADÖpGED.GD0nD5IA6 ^öqdI ZUID-HOIlEriZEEUWSCHC EHAHDEn
Den Gouden Standaard
verlaten.
9e JaarfJaniS
WOENSDAG 30 SEPTEMBER 1936
No. 775
N.V- uitgeversmaatschappij «Eilanden-nieuws*'
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" - 18e JAARGANG
Over de tuchteloosheid
der jeugd.
'fÊLichtstraalbü KINKHOEST
Hoest-Griep-Bnnchitis-AsOmei
■1,1,
Voornaamste inhoud
EIIAnDEIUIIEUl/S
Advertentieprijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst-
aanvragen en -aanbiedingen van 1—6 regels 80 et Boek-aan-
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelliarnis - Prins Hendri'sstr. 122 C. Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17
Abonnementi-priji 85 cent per 3 tnaandan bij vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
OBHaHHRHHHanHBHBIHBMBBHB^HIHiH
Zaterdagnacht heeft onze Regeering zich
genoodzaakt gezien, het b«sluit te semen
waarover \n de laatste jaren ook door het
eenvoudige publiek reeds zooveel gesproken
is. I
Vrijdag werd bekend dat Frankrijk ht"
sloten was tot devaluatie van den Franc
over te gaan. Zwitserland en Nederland
waren nu nog de eenige landen, die aan
den gouden standaard vasthielden. Zater*
dag kwam echter het bericht dat ook Zwit*
seriand zich bij de devaluatie aansloot, en
nu stond Nederland alken. Hoe moeilijk
ook, wij kunnen ten volle hiegrijt>en dat
zij tot bovengenoemd besluit is overgegaan,
al betreuren Wij den loop der zaken zeer.
Allerlei geruchten en gesprekken werden
Maandag gehoord en bet is heel goed te bei*
grijpen dat het gewone publiek, vaak door
verkeerde voorlichting, zich eigenaardige
voorstellingen maakt.
Op heel eenvoudige wijze willen wij tracht
ten mede te deelen, hoe momenteel de situf.
atie is.
De gouden standaard was een overeen»
komst tusschen verschillende landen, waar*
bij was bepaald dat men het gciud als
standaard metaal
aannam.
Of men in Amerika was,, in Engeland,
Duitschland, Frankrijk of Nederland, het
deed niet ter zake, in ieder land idjat dien
gouden standaard voerde was de waarde
van het goud practisch gelijk.
Een kilo suiker, 1 mud aardappelen enz.
is in het eene land duurder dan in bet an*
dere, maar
één kilorgram goud
was in ieder van die landen even duur.
Wat was nu de belangrijkste bepaling?
Dezte. Een'bankbiljet van 100 gulden, heeft
zelf slechts een waarde van enkele oenten,
maar de garantie welke ,er lop .gedrujct
staat, maakt het to.t waarde papier.
Gaat iemand met zoo'n briefje naar de
Bank, dan kreeg hij' er voorheen 100 gulden
voor, ja als h'ij het verlangde 10 goiuidep!
tientjes. De hoeveelheid goud in 10 goude;n
■tientjes, was in ejk land 100 gulden waard.
Deze verplichting nu lom het zilveren of
papieren geld tein allen tijlde tei moicten om»'
wisselen ia goud, heeft de regeering Zaters
dagavomd opgeheven.
Gaat iemand nu met een bankbiljet naar
de Bank hij kan wel zilvergeld maar geen
goud geld krijgen.
Wat heeft er niu m'ejt hïet geld' ;in, het
binnenland plaats? Heelemaat mets.
Een gulden blijft 100 centen. Een bank*
biljet van 10 gulden, daar kan men bij'
iedereen nog even goed 10 zilveren guldenpi
voor krijgen als voorheen. Daarover behoeft
ndemand zich ook maar eenags.zins ongerust
te mAken.
IVIaar waarover heeft men het dan zoo
druk
Over onzen hanidel met (het fauitejiland.
Het buitenland vraagt, als ik voor Uw
waarde papier niet ten allen tijde goud
kan krijgen, wat is iUw geld mij dan iwaard?
Daarover loopt de vraag.
Had Nederland gedevalueerd, zegge op
25 procent dan was het heel eenvoudig. Dan
bleef ons gouden tientje wel 10 gulden
voor ons, maar het buitenland zou zeggen
U doet er maar gedeelte goud in, van
voorheen, U krijgt dus maar 34 van vroeger
ook.
Onze regeering devalueert niet, haar goud
positie is vrij gunstig, en nu wil zij: ide gul*
den doen aanpassen bSj de voornaamste
landen. Een fonds van 300 millioen is ge*
vormd om de moeilijkheden die zouden
kunnen ontstaan, direct zooveel mogelijk
in goede banen te leiden. Nu is dus nliet
het goud de basis, maar onze credietwaar*
digheid, en deze ligt beneden de goudbasiis.
Heden Dinsdagmiddag zijii de beurzen
weer geolpend, en zullen de koersen dus
bekend worden, d.W.'z,. het zal dan be*
kend worden, welke waarde het buitenland
nu aan ons geld toekent,,.'
Zeer waarschijnlijk zal deze waarde on*
geveer 25 procent lager ziijn dan Zaterdag.
Onïa producten die uit het buitenland
komen moeten dus duurder "betaald worden..
Waar Nederland zeer veel artikelen uit
het buitenland betrekt, zlillen wïji deze
piSjsstij'ging heel spoedig merken. En juist
daarom betreuren wij! den loop van zaken.
Ongeveer drie jaren is er een strfijd
gevoerd over
Aanpassen... of Devalueeren.
De regeering stond op het standpunt aan*
passen. De tering maar de nering zetten.
Bezuinigen, verlagen. Vooral de industrie
en middenstand, hebben hieronder zeer ge*
leden, met terugslag op den arbeidersstand,
verlaagde loonen, verhoogde werkeloos*
beid. Al heeft onze regeering veel gedaan,
toch de regeeringsaanpassing was niet even*
redig, aan de aanpassing in het bedrijfsleven.
Vele bedrijven zijn opgeheven, anderen ge*
deeltelijk gesloten, zeer groote verliezen, te*
zamen uitmakende enorme kalpitalen, zijn
geleden, en de aanpassing heeft haar weg
gevonden.
De diepte scheen bereikt, er is wat meer
stabilisatie of eenvoudiger, vastigheid ge*
komen,'waarop iedereen hoe sober ook z'ijn
leven heeft ingericht.
Het geroep om devaluatie werd minder,
omdat iedereen voelde, naar mate de aan*
passing vorderde, de voordeelen van deva*
luatie verdwenen.
Nu, nu de verschillende lagen der be*
volking het gelag der aanpassing hebbén
betaald, moet de regeering, al is zij daar*
toe gedwongen, toch tot devalueerende
maatregelen overgaan.
Voor die groepen der bevolking die
met het buitenland te maken hebben. Land»
bouw'. Scheepvaart, Industrie, geven de maat*
regelen naar men verwacht, eenige ople*
ving, maar voor andere groepen, is het een
dubbele slag, vooral voor de armste lagen
der 'bevolking.
Be regeering neemt krachtige ^(laatrege*
len tegen onredel'ijke prijsopdrïjiving, maar
een redelijke kan zïj niet tegengaan, al zal
zlij alles beproeven, het leed dat hierdoor
geleden wordt te^ verzachten. Wat duurder
wordt ingekocht moet noodwendig ook
duurder verkocht ■worden.
Het is te hopen, dat zonder orde*ver*
storende gebeurtenissen, hoe moeillijfe' het
voor den midden* en arbeidersstand ook
zial 'Vallen, het volk zidh ook aan deze
nieuwe toestand moge aanpassen, en er
eenige verruiming uit geboren mag wor*
den, vooral voor ons groote leger werke*
loozen.
Gods ordeningen worden
niet straffeloos overtreden.
De revolutie is groot in het afbreken, in
het ter neder werpen.
Veel wordt vernietigd wat later weer modt
woraen hersteld omdat het onmisbaar is.
Daar is Rusland het bewijs van.
Al wat aan 's Heeren woord herinnerde
werd in woesten haat vernield.
Huwelijk en gezin zijn in 's Heeren
Woord in eere.
Uit. vijandschap legden de communisten
het er op toe huwelijk en, gez'in ite ver*>
nietigen. Huwelijk en gezin werden gehoond,
gesmaad en gescholden als overblijfselen van
een oud tijdvak dat voorbij was.
Het huwelijk werd zoo goed als vernield.
Vrijie liefde of beter geziejgd vwje hoererij
wieud als de hoogste wijsheid verheven. Voor
de kinderen zou de Staat immers zorgen.
Een ideale toestand zou dan aanbreken zool
profeteerden de communistische gewelde*
naars.
Daarom werd gestreefd naar de volledige
verniejging van huwelijk en gezin. Ontzet*
tend zijn de gevolgen op zedelijk gebied.
Gansch Rusland was als het ware een groot
btordeelhuis met de vreeselijke gevolgen daar»
van. Nu komt men tot ander inzicht.
Wa. uit vijandschap tegen God en Zijn
geboden werd vernield moet men nu weer
gaan opbouwen. Het huwelijk en daarmee
het gezin wil men weer in eere herstellen.
Zoo schreef het groote Russische blad de
„Prawda", een hoofdartikel', vertaald door
de N.R.C, waar in we lezen: De vader is
een maatschappelijke voeder, verplicht goede
sovjeibprgers voor te bereiden. Ook degeen,
die de heele uitoefening van zijn vadeii*
plicht ziet in het accuraat betalen van all*
menten, kan zich geen waardig sovjetbiirger
noemen. Het sovjetkind heeft recht op een
werkelijken vader, opvoeder en vriend. Die
vadei: ,die zijn kinderen lichtvaardig in den'
steek laat, is schuldig tegenover Tien en;
den staat, die hem de kinderen hteeft toe»*
vertrouwd. Een lichtzinnige houding tegen*
over huwehjk en gezin is voor een vader
ook als een burger een slechte aainbeveling."
De ordeningen des Heeren worden niet
straffeloos overtreden.
Uit zelfbehoud moeten de communisten
ze zelfs herstellen. Maar ze als ordeningen
Gods erkennen, neen daarvoor is de vijand*
schap te groot. Men heeft met God afge*
daan. De dwaas zegt er is geen' God. En
zulke dwazen zijn de commtinisten.
Vergeten.
Het recht van asyl heeft velen van de
tegenwoordige Russische machthebbers inder*
t'ij'd in staat gesteld om' in veiligheid bui*
ten Rusland te leven. Tijdens de Cz'aristische
regeering hébben Lenin,' Trotski, Stalin en
zooveel anderen, als revolutionairen het
asylrecht genoten. Nu geniet Trotski, als
politieke banneling van het communistische
Rusland hef recht van asyl in Noorwegen.
Dezer dagen hebben vele aanhangers van
Trotski terecht gestaan Én zïj!n gedood eïi
als gevolg van dit proces heeft de Russische
regeering een nota van berisping gestuurd
aan Noor'Wegen omdat, dit land aan Trotski
asyl verleende. De regeering van Stalim heeft
Noorwegen geeischt dat het Trotski niet zöu
toestaan in Noorwegen verblijf te houden.
Daarmee tast het communisme het recht
van a syl aan.
Hetzelfde recht dat voor zooveel Rus*
sische revolutionairen in een vroegere pe*
riode de eenige mogelijlkheid Was waardoor
ze niet werden uitgeleverd en dus konden
'blijven bestaan. Dat zïj'n de geweldenaren
in Rusland yergeten. In Rusland ging de
revolutie aan zloo het heette om vrSjheid
te verkrijgen. De revolutie heeft gezege*
vierd. Van die vrijheid is niets overgebleven.
Inplaats van vrijheid heerscht het vreese*.
lijkste desp'Otisme' dat men denken kan.
Tirannie is gekomen in de plaats van
vrijheid. Daar loopt het op uit. Wie revolu*
tie zegt, zegt tirannie. Of die revolutie dan
communistisch of fascistisch is, dat is het*
zelfde. Beide stelsels loopen uit op den
despoot, op, den tiran.
'Met alle vrijheid is het dan gedaan. Eer*
bied voor de persoon houdt dan qp.
Slechts de ,wil van den tiran geldt. Hoog
daar boven uit staat de vrijheid van 's
Heeren Woord. Niet de ongebondenheid
van de revolutionaire vilijheid, maar de
gebondenheid aan 's Heeren Woord leidt
tot de ware vrijheid die profijteljk' is voor
de landen en volken.
Hoe een Duitsch
nationaalssocialist bidt.
We ontleenen aan „De Standaard" de
voljgénde gebeden voor en na het eten bij' de
N.S.B.'ers in Duitschland in gebruik.
Gebed voor Ivet ^tenf.
„Führer, mijn. Fiihrer, mij van God ge*
geven, bescherm en behoud nog lang mijn'
leven. Gij hebt Duitschland gered uit diep*
sten nood. U dank ik ook thans mijn daag*'
lijksch brood. Blijf mij nog lang nabij', ver*
laat mij niet, Fiihrer mijn Fiihrer, mijn ge*
loof, mijn licht.
Heil mijn Führer!"
Gebed ma het eten.
Dank zij U voor deze spijze, beschermer
der jeugd, beschermer der grijzen! Al hebt
ge zorgen, bekommer er U niet om.^ik blij'ö
U trouw bij nacht en dag^. Lieg rustig
uw hoofd maar in mijn schoot. Weest zeker,
mijn Führer, want gij zijt groot. Heil mijn
Führer
't Is goddeloos, 't Is uitermate profaan.
Sommige menschen van Christelijke bé*
lijdenis sympathiseeren nog met de N.S.B.
De N.S.B, verwant met het Duitsche na*
tionaal*socialisme. Uitgaande van dezelfde
beginselen. De N.S.B., die in Nederland
ook propageert de afgoderij van deii Staat.
Hoe is het mogehjk dat Christelijke belij'*
ders nog een oogenblik sympathie voor de
N.S.B, kunnen hebben.
Eene vraag gesteld en'' het pleit is beslecht.
Wil de N.S.B. Gods Woord, Gebod en Dag
in eere herstellen? Zich richten naar de
ordinantiën Gods
Geen sprake van. En daarom is de N.S.B,
te veroordeelen. 't Liberalisme ging te nie^t.
Geen wonder dat de Liberalen een te] htiis
zoeken in de N.S.B. Maar voor aanhaiii»
gers van de Christelijke belijdenis is er geei^
plaats. Gods Woord en Wet richtsnoer voor
alle leven. Ook het staatkundige leven.
Maar daarvan moet de N.S.B, niets hebben.
Daarvan is het vijand.
Wie beweert, dat de tuchteloosheid en
bandeloosheid der jeugd de laatste tiental*
len jaren in schrikbarende mate toegenomen
zijn, heeft Weinig kans tegensipraak te ont*
moeten. Hoewel wSj er ons ieer zeker voor
moeten hoeden, de vroegere toestanden te
ideaHseeren, en de jeugd van eert'ijds als
brave Hendrikken ons voor te stellen, Ejdt
het toch geen tw'ij'fel, 'dat de geest, die tegen
woordig !ons opgroeiend geslacht bezielt, in
meerdere opzichten ongunstig afwijkt van
vroeger. Allerwegen hoort men de klachten
over de brutaliteit, de opstandigheid, de
ruwheid, de onverschilligheid, de baldadig*
heid, de straatschenderij en de vernielz'ucht,
de geringe eer'bied voor het gezag, zoowel
dat van de ouders als van ondeiVijbers en
politie. Ging men systematisch omtrent deze
materie feiten jen dijfers ver2;amelen, dan
2lou men ongetwijfeld een ontstellend rap*
port kunnen opstellen.
Tusschen de groote steden en het platte*
land is, .naar men zegt, nog wel eenig ver*
schil. In de do*pen zöu het optreden der
jeugd niet zoo verregaand tuchteloos z'ij'n
als in de steden. In hoeverre dit juist is, valt
moeilijk te zeggen. Het is niet overal even
erg. Er zijn dorpen, die bij uitstek' berucht
zijh en .andere, waar dit kWaad niet zoo in
het oog loo'pend is. Het komt ons vóór, dat
de uitl'eving in steden en dorpen anders is.
Bovendien kan baldadigheid in de groote
bevolkingscentra meer.in het groot geschie*
den. In Rotterdam b.v": gebeurt het, dat op
éétn enkele winterdag, als er wat sneeuw
valt, voor f 3500 aan electrische straatlampen
wordt stukgegooidDaar moet op de ge*
meentebegrooting elk jaar er rekening mee
gehouden worden, dat er duizenden guldens
noodig zullen zijn voor het herstellen van
banken, etc. en beplantingen in parken en
'plantsoenen.
Het respect -voor de ppütie is sterk' ver*
minderd. Herhaaldel'ijik komt het voor, dat
de agenten worden gehoond en gesard, uit*
gescholden of zelfs naar hen Wordt gegooid.
Met name in de volksbuurten van Amster*
dam en Rotterdam is de taak der politieman*
nen in vele opzichten weinig benïjdenSwaar*
dig. Men kan in deze neiging tot verzet bijl
de jeugd tegen de 'politie een symptoom zien
van de revolutionaire geest, die zich van een
deel van ons volk heeft meester gemaakt en
die zich vanzelfsprekend ook voortplant in
het opgroeiend gesladht.
In de gezinnen is in vele gevallen de toe*
stand ook weinig bevredigend. Heel veel
ouders zïj!n de macht over hun kinderen
totaal kwijt. Deze doen wat goed lijkt in
hun oogen. Zulk een huisgezin is op revo*
lutionaire leest geschoeid, ook al zïjh de
ouders nog zloo godsidienstig. De kinderen,
vooral 'die welke tot de rSjlpere jeugdl kun*
nen worden gerekend, zlijin ongehoorzaam,
brutaal, komen laat thuis, vertoeven op plaat
sen. Waar ze niet behooren, met de gevolgen,
daaraan verbonden.
Ook de school slaakt klacht op klacht.
Gevallen van Weersipannigheid der leerlingen
tegenover hun ondel^vlijlzers nemen in aan*
tal toe; conflicten met ouders, veroorzaakt
door onhandelbaar optreden der kindereni,
schijnen meer voor te komen dan vroeger;
leerlingen, die de handhaving der orde in de
schoolklassen bemoeilijken, 2jijn vooral in de
.-groote steden niet gering in aantal. Als men
hoort, hoe het soms toegaat in de scholen,
welke in de volksbuurten staan bijv. in
Amsterdam, dan rij'zen ons de haren te berge
en) 'beklagen we de onderwijzers, die aan
zulk een jeugd met zulke ouders onder zulke
zenuwslo'Opende omstandigheden onderwïjS
moeten geven.
Onderwijzers en Ipolitie, vooral de eersten,
staan alzoo ten opzichte van deze jeugdver*
wildering voor een zeer zware taak. Zij
moeten opktiappen, w:at in de gezinnen be*
dorven 'wordt. De school plukt dikwijls de
Wrange vruchten van een gezinsopvoeding,
wier hoogste wijsheid het laat*maar*w'aaien*
systeem was. Sommige ouders bemoeien zich
nimmer met de op'voeding hunner kinderen;
zij' houden geen toezicht oip hun lectuur en
vinden, dat de straat de gemakkelijkste op*
voeder is. Slechts daji raken zl5' va. vuur,
Wanneer een onderwijzer één hunner kin;*
deren ietwat radicaal heeft aangeipakt om op
die Wiijze den leerling te houden binnen
den 'b'and.'W'aarin men hem thuis reeds lang
niet meer houden kin. Deze ouders, die
zelf als ze nog eens oiptreden, dit steeds mef
harda middelen doen, omdat z'achte geen
uitw'erking meer hebben, nemen het een
onderwijzer hoogst kWlïjk, als hij hun
kroost laat weten, dat het gez'ag op. school
strenger wordt gehandhaafd dan thuis.
In het Verslag over 'het Onder*
wijs in 19 35 wordt ook' deze kwestie
ter sprake gebiacht. De inspecteur in de in*
s'pectie Brielle (de ook' op ons eiland be*
kende inspecteur Brandsma) schrijft daarom*
trent: „De mensChen wtorden prikkelbaar,
kunnen niets meer velen, ook niet van de
onderv.'iJ2ers. Om de kleinste nietigheden
snellen ze maar school en sjpelen op, slaan er
leder, wiens kinderen aan Kinkhoest
lijden, moet gebruik maken van
Akker's Abdijsiroop, op bijzonder»
wijze bereid met die bestanddeelen.
die rechtstreeks op een Kinkhoest-
aanval inwerken. Abdijsiroop werkt
grondig, want ze bevrijdt de adem
halingsorganen van slijm en andera
ziekte-verwekkende stoffen. Akker's
Abdijsiroop verruimt de ademhaling,
neemt benauwdheden weg, heelt de
aangedaneen ontstoken plekken.
Geef dus in vol vertrouwen aan
Uw kleine en groote kinderen bit;
soms op, z'ooals kort geleden in Vlaardingen
gebeurd is, waar een onderwij'z'er door
een driftigen vader getrakteerd werd opi een
klinkende klaip om de ooren. Men gelooft de
kinderen tegenover de onder'wijkers en de
orde op school lijdt eronder. O'p kleine plaat
•s^ komt idat versdhij'nsel slechts siporadisch
voor, doch in de steden neemt het in om*
vang toe. En .de scholen trekken niét alüjd
één lijn, zijn niet altijd solidair. Kinderen,
die wegens wangedrag verwijderd worden,
of 'die ouders van school nemen, 'om'dat de
onderwijzers niet precies willen. Wat zij wen»
schen ,zij.n elders welkom, worden op andere
inrichtingen met open armen ontvangenj. Dat
moest alzoo niet zijn. Maar dat zit weer
aan iets anders vast. Het aantal schoolgaande
kinderen neemt af. Daardoor dreigt het aan*
tal leerkrachten te dalen. Comb'inaties van
klassen komen in het verschiet; opWacht*
geldstelling van ondefwij'zers wordt niet lan*
ger 'denkbeeldig. Men kan geen leerUngen
missen. E n daarom m' o e t m' e n voor*
z'ichtig zij.n tege,n lastposte'n!
De ouders konden eens aanstoot nemen en
de kinderen van school doen veranderen."
Ook de inspecteur in de inspectie Haarlem
w'ijit o'p 'de achteruitgang. „De mentaliteit
der jeugd gaat zienderoogen achteruit.' Haar
concentratieverm'ogen vermindert, haar ijver
verslaipt en Wat het ergst is, de tudhteloosM
heid meemt toe. Ouders, die vroeger niets
overihun kant lieten gaan, kijken nu minder
schenp, ze zijn' onverschillig geworden. Veel
meer dan vroeger z'werven de kinderen op
straat,'tot laat in de avond, gaan met allerlei
verkeerde elementen om en komen in allerlei
verkeerde gelegenheden, zij' gaan veel te laat
naar bed en verliezen de belangstelling voor
het schoolwerk. Er zijii ouders, die bezwaar
maken als hun kinderen strafwerk meekrijg'
gen of school moeten blijven. En bet behoeft
niet te veïw'onderen, dat de school vraagt
om een wettelijke regeling van het tucht*
recht der onderwijzers."
Deze stemmen uit de schoolwereld zetten
o,ns midden in het vraagstuk; de moeilijk»"
heden, waarvoor de onderwÖjzers staan, wor*
den duidelijk geaccentueerd. Voor ons staat
het vast, dat voor het overgroote deel de
gezinsopvoeding schuldig staat in deze Am*
gen. De revolutionaire taal ten opzichte van
autoriteiten geuit, werkt gemakkelijk in op
de kinderen; het "in afkeurende of spot*
tende zin spreken over de ondei^ij'zers in
het bijzijn der kinderen werkt buitengewoon
afbrekend voor hun gezag. Ouders behoo*
ren met de opvoeders hunner kinderen één
Lijn te trekken en in geval van meeningsver*
schil 'de zaak onder vier oogen te bespreken,
doch onderwijl het schoolgez'ag hoog te hou*
den. Jammer genoeg gebeurt dit lang niet
De gouden standaard verlaten, een uiteenzet^
tixjjg van de huidige situatie.
Driestarren: „Vergeten" „Gods ordenin*
gen W'prden niet straffeloos overtreden"
„fioe een Duitsch Nat. Socialist bidt."
Over de tuchteloosheid der jeugd.
Gemeenteraad St. Maartensdijk en Goeden
reeide.
Die Spaansche Burgeroortog<
Gemengd Nieuws.
