CHQ.WEEKBLADopGED.GD0riD5LAG vööoDlZUID-HOLLinZECUWSCliE EILAriDEn
Bevestiging en Intrede van Ds. van
Wingerden te Melissant.
wat een pijn!
^mmmMmm,
AICKERTJÈS
9e Jaartlan^
WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1936
No. 769
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN" - 18e JAARQANG
aanvragen en-aanbiedingen van 1-6 regels 80 et.; Boek-aan- N.V. UltgeVerSmaatSChappij „Ellailden-nieUWS
Communisme of Fascisme?
Neem daar nu toch eens eëit paar
"AKKERTJES" voor en tol Uw ver
bazing en welbehagen zal de pyn
verdwijnen, want AKKER-C ACHETS
helpen uitstekend bij Rheumatiek,
Rheumatische zenuwpijn, Lendenpijn
Spit, Spierpijn, Gevatte Koude, enz.
Voornaamste inhoud
»t
Advertentieprijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.Dienst-1 UITGAVE VAN
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager 1 Gevestigd te Middèlhamis - Prins Hendri'istr. 122 C. Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17
Abonnementt-pfljs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling.
Versctiijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
ff.*
Moeten wijl kiezen?
Het ontwikkelingsproces der staatkundige
stroomingen in Europa gedurende de jong^»
ste 20 jaren kan, van Christelijk standpun(|
"bezien, niet anders dan uitermate bedenkelijk
worden geacht. Sedert in 1917 in Rusland
het bolsjewistisch communisme aan de macht
kwam, is over gansch ons Werelddeel door
de Komintern een geweldige activiteit! ont*
plooid, die in menig land geleid heeft tot
het ontstaan van revolutjionaire situaties.
Hongarije gaf het voorbeeld met de opstand
vatf Bela Kun. Italië kende in de eerste
jaren na de wereldoorlog geen rust en in
sommige steden als- Turijn en MKlaari be»»
zetten de Communisten zelfs de fabrieken.
In Duitschland groeide na 1918 het commu*
nisme op onrustbarende wijze en de tijd
scheen niet veraf meer, dat het bolsjewis*
tisch wereidoffensief zich via dit land op
West^Europa zou storten. In Frankrijk en
België nam het aantal volksvertegenwoordi<=
gers van uiterst links steeds toe en het
schijnt wel, dat met name in het- eterste land
het marxisme voortdurend meer aanhang
vitidt. Het was echter vooral Spanje, dat een
zeer geschikte voedingsbodem bleek te zijn
voor het communisme en andere radicale
richtingen. En zoo is er geen land in Europa,
waar deze satanische macht niet in meerdere
of mindere mate haar invloeden deed of
doet gelden. Het communisme, geleid van*
uit Moskou en vandaaruit ook gesteund
met geld, werd een wereldmacht, die het
toelegt op de radicale ommekeer der maat*
schappij,' op de uitroeiing van het Christen*
dom en op de vestiging van de dictatuur van
het proletariaat.
Het zou van weinig begrip en inzicht
getuigen, als wij dit communisme als we*
reldgevaar voor godsdienst en kerk, voor
staat en maatschappij', voor gezin en jeugd
zouden onderschatten. Indien het tot heer*
schappij kwam ook buiten Rusland, zou
de heele Europeesche beschaving van 20
eeuwen ten doode zijn opgeschreven. Com*
munisme en Christelijke beschaving zijn el*
kaars volstrekte antipoden en daarom valt
Rusland niet meer onder de beschaafde lan*
den te rekenen. Het daar gehuldigde en toe*
'gepaste regeersysteemi is flagrant in strijd
met de eerste beginselen van religie en mo*
raal, dat wij geroe'pen zijn, dit stelsel met
alle macht te bestrijden.
Ontegenzeggelijk is de geboorte van het
Communisme in Rusland en Spanje, waar
het zich in zijn afschuwelijkste gedaante
vertoont, mede voorbereid door de Kerken.
In Rusland was het de Grieksch*Katholieke
en in Spanje de Roomsch*Katholieke Kerk,
die zich onder de regeering der Czarfen en
Koningen hebben verrijkt ten koste der
arme bevolking, die schromelijk parasiteerden
op de volksmassa en geen geestelijk voedsel
boden voor de hongerende zielen. In bijge*
loof opgevoed, veelszins geëxploiteerd door
een talrijke priesterkaste, was het geen won*
der, dat in deze volken bet ongeloof en het
revolutionair sentiment zich krachtig ont*
wikkelden, hetgeen tenslottle tot explosies
leidde, waarbij kerken en kloosters, pries*
ters en monniken het allereerst moesteen ont*
gelden. Zoo baarde het bijgeloof het onge*
loof en werden deze beklagenswaardige vol*
ken de gemakkelijke prooi van het leger
der godloozen.
Nu is sedert een aantal jaren een andere
staatkundige strooming opgekomen, die van
het fascisme of nationaal*socialisme. Men
dient deze nieuwe verschijning op inter*
nationaal*politiek gebied te zien als hefi
resultaat van de werking van ,een complex
van factoren, waarvan evenwel de reactie
op het communisme ons niet de minst ge*
wichtige toeschijnt. Juist in de landen, waar
het communistisch gevaar steeds grooter
werd, als in Italië en Duitschland, kwam het
eerst het fascisme op, dat in 1924 in Itjalië
en in 1933 in Duitschlamd aan. de macht
kwam' en alzoo een communis!tische dicta*
tuur, die voor deze landen in de toekomst
ongetwijfeld dreigde, verijdelde. En ook in
andere landen ziet men, dat de groei van
het communisme automatisch gepaard gaat
met een gelijke of grootere machtsowtt»
plooiing van het fascisme. Het huidige ge*
beuren in Spanje, waar de roode regeering
jaagt of gejaagd wordt naar de communisti*
sche dictatuur, toont), hoe uit reactie daar*
op de half* of heel*fascistische generaab
daartegen in verzet kwamen, zoodat in de
Spaansche burgeroorlog in zekere zin een
stuk van de strijd gestreden wordt tusschen
communisme en fascisme.
Wij* zien dus eenerzijds een gestadige
groei van het communisme en een steeds
grooter wordende agitatie van die zijde, doVh
anderzijds in schier alle landen, ook ten
onzent, een toenemende ontwikkeling van
fascistische bewegingen. En zoo schijnt het
Wel, dat de volken, nationaal en internatio=
Haal, in twee kampen worden verdeeld, al
naar de sympathie naar de ééne of naar de
andere zijde valt. Men behoeft er zich niet
over te verwonderen, dat Italië en Duitjsch*
land sympathiseeren met de opstandelingen
in Spanje, terwijl Rusland en Frankrijk dui*
delijk de zijde kiezen van de Spaansche
roode regeering. En ook, dat de N.S..B ten
onzent partij kiest voor de rebellen en de
anders zoo revolutionaire socialisten en com*
munisten de regeering verdedigen en de re*
volutie ten sterkste veroordeelen. Het schijnt
dan ook, dat degenen, die zeggen, dat de
toekomst slechts twiee partiien» slechYs twee
politieke gefistesridhtingeoi zal kennen, n.l.
het communisme en het fascismiB èn dat wij
tusschen idie twee zuUein mioetem kiezen, ge*
lijk zullen krijgen.
Men weet, hoe wij over het nationaal*
socialisme oordeelen. Voor een Christen is
het onaanvaardbaar op principiëele gronden;
daarover is men het vrijwel algemeen eens.
Maar heel dikwijls hoort men toch de mee*
ning verkondigen, dat, al moge dan het fas*
cisme gevaarlijk zijn, het communisme toch
veel grooter vijand is en sommigen gaan
zelfs zóó ver, dat zij verklaren, als z\\
voor de keuze zouden worden gesteld, met
het fascisme te zullen optrekken tegen het
bolsjewisme. Zij spreken ,hiermee uit, dat
het fascisme dichter bij het Christendom zou
staan dan het Communisme.
Het is vooral de N.S.B., die de indruk
tracht te vestigen, dat uiteindelijk wij- allen
de keuze tusschen deze tWee zullen moeten
doen. Dat wij aan de iijde van het fascisme
de strijd zullen moeten voeren tegen het,
communisme óf omgekeerd. Een tusschenweg,
zegt zij, is er niet. De toekom'si^ is óf aan
de ééne óf andere macht en alle andere
partijen zullen tusschen deze twee worden
doodgedrukt. De Christenen zullen moeten
kiezen en volgens het fascisme zullen zij
goed doen, zich bij deze beweging aan te
sluiten.
Is idit nu werkelijk zoo? Staan wij in
Nederland voor de noodzakelijkheid, deze
keuze te doen? In geenen deele. Het com*
munistisch spook, dat de N-S.Bi noodig heeft
om' de eenvoudige burgers de schrik op het
lijf te jagen, bestaat alleen in de fant|asie
van Mussert. In een stad als Amsterdam
mogen veel communisten zitten, het is be*
lacfhelijk, het voor te stellen alsof in Ne*
derland binnen afzienbare tijd een bolsjewis*
tisch regime mogelijk zou zijn. Nederland is
bevoorrecht boven vele andere landen door
het bezit van een zeer bteede groep bur*
gers, die iprincipiëel gefundeerd zijn en de
geestelijke gave des onderscheids kennen.
Groote volksgroepen in ons land zullen nim*
mer zich door fascisme of Communisme laten
gelijkschakelen en daarom zal de N.S.B, in
ons land het nooit verder sturen dan het,
bijeenbrengen van onze heele en halve vrij*
zinnigen, die de kern der beweging uitma*
keil, versterkt door de zelfkant der be*
staande partijen, die breeder is, naarmate
de partij minder principieel is. Noch het
communisme, nóch het fascisme zal er dan
ook naar onze meening in slagen, in ons
land een overheerschende positie in te ne*
men.
Maar zelfs indien óf de ééne of andere
macht erin slagen zou beduidende aanhang
te verkrijgen, zoodat een revolutionaire si*
tuatie zou ontstaan, dan nóg zal hij, die
Gods Woord aanvaardt als regel voor het
staatkundig leven, nimmer het fascisme mo*
gen verkiezen boven het comminjsme. De
Christen accepteert dit alternatief niet. Hij
mag geen keuze doien. Zoowel de ééne als
de andere beweging gaat lijnrecht in tegen
zijn beginsel en daaromi is het hem niet
geoorloofd, partij te kiezen. Trouwens, al
schijnt het,alsof er geen grooter vijanden
en tegenstandes bestaan dan fascistjen en
communisten, in' de grond der zaak is bei*
der beginsel anti*ehristelijk.
Beide baseeren hun stelsel op heidensche
Iphilosoplüeën.
Beide zij'n vreemd aan de leer en de liefde
van Christus.
Beide onderdrukken en vervolgen de Kerk
des Heeren. i
Beide verheerlijken het brute geweld.
Beide putten hun kracht uit menschen
en niet uit God.
Beide zijn in wezen sterk revolutionair.
Beide roemen in de dictatuur.
Beide zlijn militaristisch en oorlogzuchtig.
Beide zijn vijanden 'der ware geestelijke
vrijheid.
Beide brengen een volk in diepe ellende.
Beide staan antithetisch tegenover het
Christendom'.
En daarom bestrijden wij beide. Een over*
winning van het commujn,isme ware een
ram!p, die van Két fascisme niet minder. Het
eenige verschil is, dat het eerste de Kerk
brutaalweg vernielt en hare dienaren ver*
'moordt en dat het andere een ietwat minder
ruwe methode toepast door de Kerk meti
fluweelen handschoenen te wurgen. Zouden
wij dan kiezen tusschen deze twee? Het is
lood iom oud ijzer. En al moge dan de strijd
op twee fronten zwaar zijn en nog zwaarder
worden in de toekomst, de Christen zal lie*
ver met zijn beginsel ondergaan dan het in
kortzichtigheid te verloochenen. Er is geen
gevaar, dat menschen van Christelijk begin*
sel en opvoeding communist zullen worden.
Doch wél komt het. voor, dat dezulken
overgaan tot de N.S.B. Wiji stellen dit;
principieel op ééne lijn. De strijd van het
fascisme tegen het communisme is geen prin*
cipiëele strijd. Deze uitersten raken elkan*
der. In Duitschland zïjn vele gewezen cöm*
munisten aanhangers van Hitler geworden
en zij zijn de wreedste nazi's. Hoe is an*
ders zulk een merkwaardige overgang te
verklaren dan uit verwantschap der begin*
selen en gelijksoortigheid der methoden?
En 'daarom', wat ons de toekomst ook
moge brengen, wie wenscht te leven bij 's
Heeren Woord en wie Zijn ordinantiën
wil'gehandhaafd zien in het leven der volke*
ren en in dat van de staat, die zal zich
niet laten verleiden tot het doen van een
keuze, maar met Gods hulp op de bres
blijven staan voor de eeuwige bteginselen
van Gods Woord. Tegenover de geesten
van fascisme en communisme, die niet van
boven, doch van beneden zijn, staat de
uitspraak der Heilige Schrift: Niet door
kracht, nodi doOr geweld, maar door M'ijiien
Geest zal het geschieden, spreekt (ie Heere.
Dat is het antwoord der Schrift aan com*
munisme en fascisme beide.
Voor de Ned. Herv. Gemeente te Melis*
sant was het Zondag j.l. een blijde ure,
dat zij' slechts korten tijd vacant te zlijn
geweest, wederom een Herder en Leeraar
mochten ontvangen. In de voormiddagdienst
had de bevestiging van Candidaat v. Win«
gerden plaats, waarvan we hieronder een
kort verslag laten volgen. De dienst werd
geleid door
den WelEerw. Heer Ds. Bouw'
van Benschop, voorheen te Melissant, en
ving aan met psalmgezang.
Na het votum werd gelezen Efeze 4 van
1—16.
Daarna hield ZEerw. een voorrede uit
het woord, van Jesaja: Een os kent zijn
bezitter en een ezel de kribbe zijns Heeren,
maar Israël heeft geen kennis. Mijn volk,
verstaat niet. God klaagf) hier over zijn
volk bij monde van Jesaja. Israël kende en
begreep God niet, ondanks alle openbarin*
gen had het geen oog voor Zijn Weien.
Kennen wij God? Weten wij iets van Zijn
Wezen? We hopen van wel. God open*
baart zich aan ons op tallooze wijzen.
Eiken dag openbaart Hij zich in het rijk
der natuur, daarvan gaat een sprake uit,
dat hij een machtig God is. Hij toont|
zich ook als een rechtvaardig God,
daar Hij zich allengs terugtrekt van een
Hem afgevallen 'en vijandige wereld. Oor*
logen en revolutiën bewijzen dat God de
menschheid overgeeft aan zichzelf en aan
het verdorven gemioed. We zouden alles
beziende moeten zeggen het is naar recht,
dat God dat doet, 'en uitroepen: „Gij' zijt
volmaakt. Gij ïijt rechtvaardig Heer." Bij
dat alles is God ook nog een b a r m h a r*
tig Wezen in Christus. Vooral dat laatste
hebben we dezen dag te herdenken. In zijn
groote barmhartigheid, heeft Hij' ons gebed
wonderlijk verhoord.
Na het gebed sprak' ZEerw'. dat Gods
barmhartigheid ook daarin O'penbaar kwajn,
dat hier iemand aanwezig is, die w'ij straks
aan U mogen geven. Zoadat hij' vanmiddag
mag optreden als Uw Herder en Leeraar.
De gemeente mag hierin God Drieënig
aanschouwen als een verhoorend God. Is
het niet een groote zaak en een daad van
barmhartigheid? Ook voor Uw', nieuwe
Leeraar staat God als een verhoorend God
om' bem te stellen tot He'rder in de oude
Gereformeerde Kerk. Luisteren wij- een oo*
genblik hoe Leeraar en gemeente elkaar te
beschouwen en elkaar te zoeken heb*
ben. Gods Woord 'Openbaart duidelijk' zijn
barmhartigheid in onzen tekst:
Ef. 4 vers 11 en 12. En Dezelfde
heeft gegeven sommigen tot Apostelen,
en sommigen tot profeten en som*
migen tot evangelisten en sommigen
tot herders en leeraars: Tot de vol*
making der heiligen, tot het w'erk der
bediening tot opbouwing des lichaams
van Christus
We hooren hier spreken:
Over een gave van Jeziis Christus ont*
vangen;
Over een taak, van Jezus Christus daar*
aan verbonden.
Een blik op onze tekst doet U begrij*
pen, dat wij ons verheugen hier de beves*
tigingsplechtigheid te mogen verrichten.
Want wanneer men aan iemand verbonden
is xae.t banden van liefde en vriendschap,
dan wil men zoo graag de anderen verrij*
ken, óf verreikt zien wtorden met goede
gaven. Al heeft God dan zelf, de ambtelijke
band losgeknoopt, tusschen U en ons be*
speuren we banden en er liggen ook banden
van vriendschap en hoogachting tusschen
den beroepen predikant en zijn bevestiger.
De tijd, dat Jezus Christus Apostelen,
Profeten en Evangelisten gaf in den zin,
waarin Paulus dat bedoelde, is voorb'ijl.
Maar het laatste niet! Die Christus geeft nu
nog sommigen tot Herders en Leeraars. Hij
staat dezen morgen in ons midden met een
gave, waarvoor Hij veel heeft moeten op'
offeren voor Hij' deze telkens weer aan
menschen kon geven. Hij moest er Zijb heer*
lijken hemel voor verlaten en afdalen tot
de benedenste deelen der aarde, waarmee
Paulus stellig de moederschoot van Maria
bedoelde. Hij moest er voor lijden aan
het vloekhout. Hij heeft gevochten met den
Vorst der duisternis, die zijn prooi niet
wilde loslaten, en door een weg van bloed
en tranen de overwinning behaald op Satan
en wereld, schuld en zonde!
Want had in de stilte der eeuwigheid
Gods Zoon zich niet beschikbaar gesteld
als Borg voor een verloren volk, de wereld
zou onmiddellijk na den val van Adam ver*
nietigd i'ijn geworden, en de schepping over*
gegeven aan het eeuwig rechtvaardig verderf.
Wat hebben we dan een grooten Gever
in ons midden, Jezus ^Christus, Gods eenig
geboren Zoon! Wat een ure van gewicht,
waarde Broeder, Jezus deelt U uit als een
gave. Beving zal Uw ziel doortrillen, en
zeker kunt ge nu de daad van den jeugdigen
Saul beter begr'ijpen, die zich op den dag
'iijner kroning verscholen had tusschen de
vaten! Het is goed als er 'in ons woont
een gevoel van kleinheid en onwaardig*
heid, dat wij door Christus werden wegge*
geven als een geschenk. Als er nu tevens
een rust in onzï ziel leeft, dat Christus
ons zélf geeft en wij niet in een eigenwillif»
gen weg gegaan zijn, zonder dat wiji geroe*
pen werden! Geweldige gedachte, waarde
Broeder, dat Christus U vandaag openlijk
geeft. Dit z'al ons niet verwaand 'doen wor*
'den in eigen oog, doch dagelijks o^p de
knieën 'brengen met de bede: Dierbare Chris*
tus, mocht ik Uw naam! geen oneer aandoen,
mocht nooit iemand zich terecht ergeren
aan UW' gave!
Menigeen, die eens in datzelfde ambt
'bevestigd werd, heeft vergeten, dat hij een
gave van Christus was en heeft zich door
zijn medemenschen en vooral door de dui*
vel laten verleiden om een Christelijke hu*
morist te worden, die de menschen gepast
vermaak' bezorgt bij thee en koekjes.
Ge ontvangt een kudde en Christus ver*
trouwt U een gedeelte van Zijn kudde
toe als eens Tetrus. Is Christus iets dier*
baarder naast Zijn Vader dan Zij'n kudde?
En de leden van die levende gemeente
mogen we toch ook hier weten te zïjh,
evenals overal waar jaren lang met het Ie*
vende woord is gearbeid.
En gij' gemeente' zijt de ontvangster van
deze gave, een onverdiende gave. Nu wil*
den we het er bSj U inhameren, dat ge
dezen man als een gave van Christus
ontvangt. O zeker, hij is een mensch, een
zwak mensch, die telkens weer zal struike*
len en vallen over Gods wil en geboden.
We zouden den Heere prijzen, wanneer de
bediening van dit Woord zoo mocht in'-
slaan, dat ge telkens als ge Uw Herder en
Leeraar straks ontmoet, zult moeten denken:
daar gaat de gave van Christus, die aan
mij is geschonken!
Een wettig geroepen Herder en Leeraar
wordt vaak anders beschouwd. Een groote
groe'p in onze dagen 'beschouwt hem als
een man die totaal overbodig is. Jammer van
het geld, aan hem besteed. Een ''ander be*
schouwt hem als een lastig obstakel in het
dorpsleven. Van allerlei dingen heeft "hij
als goed herder wat te zeggen. Hij' maant
af van de sportverdwazing, van -tooneelge*
not en danswellust en wijst op de brute
overtreding van menig gebod en van zoo*
veel zaken! En omdat hij toch voortgaat
om tegen dergelijke dingen te protesteeren,
scheldt men hem voor een bemoei*al, een
vervelende vent, zullen we het zeggen op
z'n Flakkeesch: voor een rotvent!
O, vreeselijk, en het is een gave van dien
dieriyaren Christus, die de Heere niet had
kunnen geven zonder ziijn 'bitter hjden.
Wij hebben ook te luisteren naar de
taak, die voor de gemeente en Herder en
Leeraar met die barmhartige gave meekomt.
Elke Herder en Leeraar heeft in de
eerste plaats werkzaam te zijn aan de vol*
making der heiligen, dus aan de toename
van het geestelijke leven bij de ware ge*
loovigen. De levende Christus moet door
Hem verkondigd worden, wat onder 's
Kederlandsch Ongeëvenaard legen Hoofd»
Product pijn^ Kiespijn, Neuralgie, Ze
nuwpijn, 'vrouwenpijnen, enz.
Per 12 St. 52 et. Zakdposje 20 et.
Volgens recept van Apotheker Dumont
Heeren leiding kan strekken tot o'pbpu'wi van
het waarachtige geloofsleven.
Elk kind van God zal toesteminen, dat
er nog zoo veel aan dat Waarachtig, teere
geloofsleven met Christus en dé' kennis
van Hem ontbteek't.
Mocht het Uw begeerte zijn, o. vriend,
aan die levende geloovigen op deie plaats
Uw' kracht te geven en Christus daarvoor
aanloo'pen om kracht.
Waarom, vraagt menigeen, zfegt Paulus
dat het eerste deel van de taak van een
Herder is de Ware geloovigen te bewerken
en spoort hij niet aan de verafgedwaalden
te bezoeken, de diepgezonkenen op. te sipeu*
ren? Soms hoort men in de kerk alleen
tot het volk des Heeren spreken, en hem de
heerlijkheden van het leven 'met God voor*
houden en voor de anderen is er geen
w'oord bij. Ge moet het billijken, dat in d4
dienst des Woords vooral gedacht wordt aan
de levende gemeente van Christus. De bé*
roepfcii prediker ziet zich dat als het eerste
genoemd. Gebeurt dat in getrouwheid dan
zullen de onbekeerden en harden van harte
er heusch niet onder lijden. De-geloovigen
mogen, als zij nieuwe kracht ontvangen,
zich daarmee niet opsluiten, maar in eigen
kring Christus en de menschen dienen en
het getal geloovigen trachten uit te brei*
den. Dit werk moet als het wel is, de an*
dere leden ook ten goede komen.
"Wij weten, waarde Broeder, dat ge niet
'anders begeert, dan de voetstappen van den
Oppersten Herder te drukken. De e^ van
Christus zal 'U drijven, om met 'de hulpe
des Heeren het lidiaam' op te bouwen. Die
taak is groot, maar God heeft gezegd:
„Mijne genade is U genoeg, als ge U
zwak voelt in U zelf, zult ge ook machtig
zijn!"
En gij, gemeente kr'ij'gt ook de groote
taak, dat Woord in getrouwheid aan te
hooren.
En Wanneer Uw Herder het Woord
brengen mag met macht, dan hebt ge hèm
niet te verheerlijken, maar te zeggen, dat
hiji sledhts gedaan heeft, Wat hij schuldig is
te doen.
Laat hem Uw Leeraar zijn, want ChristusV_
werkt middellijk en uw Herder, die U ook
thuis opzoekt en een kijk in Uw hart
ontvangt.
Mocht 'dat bewustzijn U op de knieën
brengen voor hem, voor de levende ge*
loovigen, voor de bekommerden, opdat de
gever Christus zijn rijke, eeuwige zegen
mocht verbinden aan Uw arbeid.
Hoofdartikel: Communisme of fascisme?
Bewstiging en Intrede Ds. v. Wingerden te
Melissant. i
PRINSES JULIANA verloofd.
De strorm over, ons hmA. Veel materieele
sclhade.
Lanidbouw^Crisisberichteti, Markt: eh Vei*
lingberichiepn.
Gemengd Nieuws: De ge^urletlissen in de
mosselcejntrale "-^ De stoïm over ons land.
