CriQWEEKBLADopGED.GROI1D5IA6 vööoDEZUID-HOLLiriZEEUWSCIIE EILAHDEn
EERSTE BLAD
Gemen.^d Nieuws
8e JaarfSan^
WOENSDAG 24 JUNI 1936
No. 747
N.V. Uitgeversmaatschappij „Eilanden-nieuws"
RËCHrZAKEN
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „OIN Z E EILANDEN" - 18e JAARGANG
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
PALESTINA EN DE
JODEN.
De komende Grondwefs-
herzieniog.
Eëu nieuwe Vinding 1
|.,fiu fijdetijk 3 pakken voor 15j||
Voornaamste inhoud
i"
Advertentie-prijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst-
aanvragen en -aaabiedingen van 1 6 regels 80 et.Boek-aan-
kondiging 10 cent per regel Contracten belangrijk lager
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelharnis - Prins Hendri'tstr. 122 C. Giro 167930 Postbox 8 Tel. 17
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maandan bij vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
IH
II.
Zoo is het volk der Joden onder vreese«
lijke vervolgingen de eeuwen doorgewors*
teld. In het midden der vorige eeuw begon*
nen de l)rogroms in Rusland, Polen en Roe*
meiilé en het gevolg daarvan was, dat toen
ook de immigratie in Palestina begon. Uis
teraard waren deze Joden zeer arm. Zij
moesten door middel van collecten in het le«
ven gehouden worden en brachten hun tijd
zoogenaamd met wetsstudie, in werkelijkheid
echter meest in ledigheid door. Er werden
centra van orthodoxe Joden gesticht te Je*
ruzalem, Tiberias en Safed. Onder hen on«
derscheidde men nog twee soorten, de Se=
phardische en de Askenasische Joden. De
eersten kwamen uit Spanje en Portugal, de
anderen uit Oost« en Midden*Europa. Het
waren deze laatsten, wier intocht in Pales*
tina na 1850 steeds meer toenam.
Onder de druk der programs kreeg Pales*
tina meer beteekenis voor het Joodsche volk.
Het werd een toevluchtsoord. De bbdem
zelf lokte niet uit tot vestiging, doch \de
nood dreef ertoe. De goede grond Was
door roofbouw uitgemergeld, en de sledhte
onbebouwd en verwilderd. Er waren veel
moerassen, die de lage strekten ongezond
maakten. De Turken, die tot 1917 er heersch
ten, hieven zware belastingen en de bezits*
verhoudingen waren zeer verwarrend. De
Arabieren^ dj; sr woonden, hadden z'e;r pri*
mitieve landbouwmethoden. Het leven on*
der Turksch regime viel ook niet mee voor
de Joden, die er zich vestigdetl. En zoo was
reeds van den beginne af aan hun positie
moeilijk. Toch hebben dij al spoedig een
aanvang gemaakt met het stichten van ko*
loniën. Bewoners van Jeruzalem stichtten
in 1879 de eerste in de vlakte van Saron en
noemden die Petach^TikWa.
De kolonisten werden vanuit Euroipa ge*
steund door versdhillende vereenigingen. De
Engelsdie millionnair Rothschild, ztelf Jood,
stelde zïjn vermogen mede in dienst der
kolonisatie en kocht groote landstreken aan.
Vanaf 1880 ongeveer dagteekent dus de
Joodsche landböuwkolonisatie.
Het eigenlijke Zionisme dateert pas van
1897. Hieruit blijkt, dat de Joodsche koloni*
satie dus ouder is dan het Zionisme. Men
moet dezfe twee dan ook niet verwarren. Het
Zionisme is een nationale Joodsche bewe*
ging ,wier oorsprong te zoeken is in het
verre verleden. Gedurende de eeuwen, dat
het oude Bondsvolk door de wereld zwierf
en leefde onder vreemde volken, bleef toch
iïjj velen het verlangen sterk leven, nog
eens naar Palestina te mogen wederkeeren.
De liefde voor Zion werd van ouder op
kind overgeplant en de Talmud hield dit
gevoel levendig. Een onbestemd heimWee
trok steeds veler gedachten naar het oude
land der vaderen. Hieruit nu is gedeeltelSjik
het Zionisme te verklaren. Doch niet geheel.
De emancipatie der Joden na 1800, toen
ie bijna overal burgerrechten verwierven, is
er evenmin vreemd aan. Vele Joden gingen
zich assimileeren met hun medeburgers, of*
schoon van ander ras en andere godsdienst,
lieten zich doopen of werden reform*jood,
d.w.z'. bïaken met het oude, historisdhe ge*
loof en werden vrijainnig of ongeloovig.
De Messiasverwachting werd verworpen en
men bevond Zidh uitstekend te midden
der volken, waaronder men leefde. Ziij von*
den het beter Israël in nationale zin te doen
oplossen. I
Hiertegen kwam nu de strooming van het
Zionisme op, ^ie zei; „niet wadhten, tot God
ons het vaderland teruggeeft en ook niet
het volk oplossen, doch onze eigen zaak
in eigen hand nemen en het Joodsche pro*
bleem ielf pogen olp te lossen. Het doel is
nationaal; op Talestina iiebben wiij: een
onvervreemdbaar recht en daarom moet dat
land het middelpunt worden van het ge*
heele Jodendom op aarde."
Behalve het oeroude verlangen naar het
land der vaderen en de ontwikkeling der
Joodsche rechtspositie en cultuur in be*
schaafde landen, was uiteraard ook het
anti*semitisme niet vreemd aan de opkomst
van het Zionisme. Het was ook de directe
aanleiding tot de verschijning van het boek,
dat zeer veel invloed heeft uitgeoefend op
de verbreiding der Zionistisdhe gedachte,
n.l. „der Judenstaat" van Dt. Theodor
Herzl. Deze Weensche journalist was als
verslaggever getuige van het bekende Dreij*
fussproces in Frankrijk en bemerkte daar,
hoe diep het anti*semitisme leefde in veler
hart. Hij schreef toen in 1896 zijn boek „de
Joodsdie Staat." De Joden over de heele
wereld moeten weer één volk wiorden, zoo
meende hij en de vervolgden moeten een
rustig? schuilplaats vinden in Palestina. In
1900 schreef hij een nieuw bbek „Alt*neu*
land," een roman. Diaarin ziet Wij bet oude
vaderland overdekt met steden en dorpen,
Wo.Tiiiv een vreedzaam Joodsdh volk zidi
wijdt aan arbeid en cultuur. De wateren
van de Jordaan dienen tot electrificatie en
industrialisatie van Palestina. De tempel is
herbouwd in oude pracht en daarnaast ver*
rijst een universiteit als centrum van inter*
nationaal wetenschapipelijk leven. De oude
Hebreeuwsche taal is herleefd, het Joodsche
volk herboren.
Zoo zag Herzl in zijn fantasie de toekomst
van zijn volk. Zijt werken oefenden groote
invloed uit. Allerwegen ontstonden in Euro*
pa Zionistische vereenigingen, die al sipoedig
door Herzl tot de wereldorganisatie van het
Zionisme werden vereenigd.
De hoofdstelling van Herzl, gelijk hij die
in „der Judenstaat" had geponeerd, was:
„De Joden zijn een volk, ieder volk moet
een stait hebben, waarin het de meerderheid
vormt; het land der Joden is Palestina, dus
moeten de 'Joden in Palestina een staat stidh*
ten." Toen dan ook in 1897 te Bazel het
eerste Zionistische wereldcongres bijeenkwam
onder voorzitterschap van Herzl, werd als
doel van de actie voorgesteld, het streven
naar een publiekrechtelijk gewaarborgde
eigen woonplaats in Palestina voor hei
Joodschp. volk en als voornaamste middel
om dit doel te bereiken werd genoemd de
kolonisatie van dit land met Joden, die
zich bezighouden met landbouw, handwerk
en industrie.
Het Zionisme stelde dus een politieke
eisch, waaraan de Joodsche kolonisten tot
dusver niet gedacht hadden. Al spoedig
bleek, dat zteer vele Joden met de nieuwe
actie meegingen en klom het aantal leden
der organisatie met honderdduizenden. De
Sultan van Turkije legde echter aan de ver*
wezenlijking van het ideaal groote moei*
lijkheden in de weg en toen dan ook in
1903 Engeland zijn Afrikaansche kolonie
Oeganda Qen Z.W. van Abessynië) den Jo»
den aanbood, voelde een deel er wel voor,
zich daar te gaan vestigen. Ook andere land*
streken zijn wel genoemd om er het Jood*
sche Nationale Tehuis te stichten, doch het
ligt vooï de hand, dat verreweg de meeste
Joden di voorkeur gaven aan Palestina.
Herzi besprak de zaak met den Sultan van
Turkije; hij bood een groote som gelds om
de souvereiniteit over Palestina aan de
Joden af te staan, doch de Sultan weigerde.
Voor Herzl Was dit een groote teleurstelling.
Ht;t Joodsche ras liep immers overal gevaar
in 't moderne leven van de andere volken
te worden opgelost, nu ze hun ghetto's had*
den verlaten en daartegen was een massale
vestiging in Palestina het beste middel. Zoo
heeft Herzl, de propagandist en organisator,
van het resultaat zSj'ner actie niet veel meer
gezien: hij stierf in 1904.
De actie werd echter voortgezet. Dr. Weiz*
ihann werd leider der wereldorganisatie. Mil
lioenen werden bij elkaar gebracht voor
grondaankoop van de Arabische grootgrond
bezitters en. diplomatieke besprekingen ge*
voerd inzonderheid met de EngelsChe re*
geering. De immigratie der Joden ging
voort. Woonden er in 1840 maar 12.000, in
1880 nog slechts 30.000 in heel Palestina, in
1910 was dit aantal gestegen tot 85.000. Bij
Jaffa (het oude Joppe) verrees een nieuwe
Joodsche stad Teil Aviv, die 'in 1908
slechts 2000 inwoners telde en in 1925 wel
30.000. De grootste veranderingen zouden
echter ontstaan in en na de wereldoorlog,
die Palestina in de maCht van Engeland
bracht. i
(Wordt vervolgd.)
De noodzakelijkheid de Grondwet te her*
zien op. beipaalde punten is de laatste jaren
van verschillende zijden betoogd. De een
vond het gewenscht om deze reden, een
ander Weer om andere redenen. Werd er ge*
sproken van de billijkheid en de noodzake*
lijkheid om de schadeloosstelling" van de
Kamerleden te verlagen, men versdhool zich
aditcr de onmogelijkheid omdat daarvoor
Grondwetsherziening noodzakelijk was. Hier
zij opgemerkt, dat alle Kamerleden behalve
de revolutionaire groepen, socialisten en
coir.muristen, zich een vrijwillige kortiing
hebben getroost. Vooral in de laatste jaren
Was er een toeneming van ontstemming
over de revolutionaire uitingen, speciaal
van communisten, die zelfs in de Tweede
Kamer er prat op gingen, dat ze beroeps*
opruiers waren. Sedert de ongelukkige his*
torie van de Zeven Provinciën, de muiterij
in de Indisdie wateren is men meer en meer
tot inzidit gekomen, dat het zoo niet lan*
ger ging en dat er iets moest gedaan wor*
den om aan de revolutionaire uitingen paal
en perk te stellen. Er kwam een vraag
naar versterking van het gezag.
Een staatscommissie werd bij Kon. be*
sluit van 24 Januari 1936 ingesteld om een
partieele herziening van de Grondwet in
studie te nemen:
De samenstelling van deze commissie Was:
Voorzitter Mr. J. A. de Wilde, minister van
binnenlandsche zaken; onder*voorzitter mr.
J. R. H. van Sdiaik, minister van Justitie.
Als leden werden benoemd de voorzitters
van de zes grootste kamerfracties n.l. prof'.
mr. P. J. M. Aalberse (r.k.); Ir. J. W. Al*
barda (s.d.a.p.); mr. A. M. Joekes (v.d.);
J. Schouten (a.r.); jhr. mr. D. J. de Geer
(c.h.) en dr. S. E. B. Bierema (v.b.). Dan
Werden uit genoemde }>artlijen nog opge*
nomen zes deskundigen n.l. mr. A. Anema
(a.r.); mr. dr. G. van den Bergh (s.d.a.p.);
prof. mr. E. J. J. van der Heyden (r.k.);
prof. mr. R. Kranenburg (v.d.); prof. mr.
B. C. de Savornin Lohman (c.h.) en mr
dr. R. H. baron de Vos van Steenwijk (v.b.).
In een tijd van vijf maanden is de Commis*
sie met haar arbeid gereed gekomen en
heeft ze bet resultaat van Tiaar arbteid aan
de Regeering aangeboden.
Het is nu vanzelf allereerst de vraag, of
de Regeering de conclusie van deze Staats*
commissie zal overnemen.
De voornaamste voorstellen der commis*
sie hebben wij in ons vorig nummer opge*
somd. Het is een grondwetsherziening die
zou ze zooals voorgesteld tot stand komen,
van zeer weinig belang is. Tam en slap,
behalve dan misschien op een Ipunt, waar het
eigenbelang der groote partijen een rol
speelt.
Van elk der reeds genoemde punten
willen wij iets zeggen.
(Wordt vervolgd.)
SLEiCHTE BETALERS.
De Volkenbond kost aardig wat geld.
Ieder jaar moet zoo ongeveer een 27.000.000
goudfrancs worden opgebracht.
Dit moet worden behaald in den vorm
van contributie" door de aangesloten landen
waartoe ook Nederland behoort, welks quo*
turn ruim zes ton jaarlijks bedraagt. Met
het binnenkomen van het geld vlot het
niet at te best. Van de ruim ,27 millioen
had d?" Volkenbond nog maar sledits een
goede 13 millioen goudfrancs ontvangen
per 31 Mei j.l.
De Volkenbond heeft dus ook al te wörs*
'elen met slechte betalers.
Nu dat behoeft ook niet te verwonderen,
als men let op de waar die men voor zijn
geld krijgt. Dan is al wat ontvangen wordt
nog te veel. De Volkenbond is totaal mis*
lukt. Inplaats van oorlogen te voorkomen
dreigt een ontwikkeling dat ze een aantrek*
kingspool wordt voor oórlóg, inzonderheid
voor ons land. 't Is dan ook geen wonder
dat de centen slecht binnenkomen. Men
heeft geen waar gekregen voor zijin geld.
Voor niets heeft men betaald. ToCh is het
niet betalen verkeerd.
Beter is het zijn lidmaatschap behoorlijk
op te zeggen. Nu doet men nog mee aan het
misleidend gedoe van den Volkenbond, dat
de volken in slaap heeft gesust en dat de
geesten heeft gevoed met een ijdele waan.
Inzonderheid ook voor ons land is be*
danken de aangewezen weg.
Zich los maken van de belangengemeen*
schap der groote mogendheden.
Want dat is gevaarlijk. Met de grooten
kersen eten is gevaarlijk. Men loopt gevaar
de pitten toegeworpen te krij'gen.
Ook in het internationale volkerenleven
gaat dat op.
Radicaal bedanken voor den Volkenbond.
Dan spaart men ook nog ieder jaar een
goede zes ton. Daar was in menig arm vis*
schersgezin de armoede mee verdreven. Zes
ton telt mee in dezen tijd. Maar om idiëele
reden moet er mee gebroken. Voor het telaat
is en voordat we tusschen de kijvende
grooten het slachtoffer worden.
VERWARRING EN ELLENDE.
Ontzettende verwarring en ellende heerscht
alom. De tegenstellingen tusschen deVolken
zïjn op een ontzaggelijke manier toegesipitst.
En de inwendige moeilijkheden zijn ten
top gerezen. Bescihaving zoo hoog geroemd
heeft plaats gemaakt voor vreeselijke tiran*
nie. Rusland,Duitschland en Italië zijin sla*
venvolken geworden. Onderworpen aan één
mensdi. Die macht heeft over alles en allen.
Daarvan mag gezegd: De tiranjien redivivus.
De tirannen waarvan de Oudheid meldt zlijn
opnieuw herleefd in den vorm van dicta*
toren.
Wie is in staat de jammer en ellendei
het verdriet en de rampspoed te beschrijven
van wat in die landen individueel wordt
geleden.
Spreekt de dictator: een oorlog wördf ge*
voerd. Dat hebben de Abessiniërs onder^
vonden.
Armoede en kommer en zorgen en ellende
over de heele wereld.
Reusachtige oorlogsvoorbereidingen schier
overal.
Toenemende verdeeldheid tusschen de
Volken.
Oproeren, stakingen, gewelddadigheden in
menig land.
In België en Frankrijk groote stakingen.
Frankrijk op de grens van het commu*
nisme, evenals Spanje.
36 socialistische ministers zUllen Frankrijk
regeeren, daarbSj' steunend op de commu*
nisten. Opstand in Palestina, revolutie in
Zuid*Amerikaansche landen.
Groote verdeeldheid in de Engelsche re*
geering. Tegenstellingen tussdhen Engeland
en Frankrijk. Vrees voor de bewapening
van DuitsChland, ongerustheid over het stre*
ven van Polen, *Oostenrijk en de Balkan*
landen
Zoo heerscht er vrees, schrik en ellende
alom.
Dat is er geworden van een wereld, die
God overal buitensloot. Die met God en
Zijn Woord had afgedaan. Dat is de chaos
waarin de wereld ,die droomde van vrede,
vrede en geen gevaar ligt verzonken, 't Is
vreeselijk.
En todh 't Is naar 's Heeren Woord, 't
Zijn slechts de beginselen der smarte. Even*
wel Gods adem zal ze verdoen, 's Menschen
hoogmoed gaat onder in het gerichte Gods.
's Heeren volk verrijst in 's Heeren oor*
deel. Verheven boven alle verwarring en el*
lende genietende eeuwige blijdschap en
vreugde.
welke zonnebrand en vervellen vooikomt
en Uw liuid tevens egaal mooi bronst en
bruint: is AMiLDA-zonntbruincrême.
Flacon 90 et. Tube 60 et. Uoos 50 en 25 et.
KANTONGERECHT SOMMELSDIJK
Voor het Kantongerecht te Sommelsdijk
werd Vrijdag 12 Juni j.l. de behandeling
voortgezet van de zaak tegen den Heer v. P.,
rentmeester te Middelharnis.
Hem was ten laste gelegd, overtreding van
het Provinciaal Wegenreglement van Zuid*
Holland, doordat hij als eigenaar van een
perceel bouwland gelegen langs den Provin*
cialen weg, van deze weg gebruik gemaakt
had tot het behouden van een uitweg, zon»
der dat hem hiertoe door of vanwege de Ge*
deputeerde Staten van Zuid*Holland ver*
gunning was verleend.
Voor de behandeUng van deze zaak be*
stond algemeen groote belangstelling.
Alle eigenaren van landerijen, gelegen
langs de Provinciale Weg ziijii door de Pro^*
vinciale Waterstaat aangemaand, tot het vra*
gen, overeenkomstig het Provinciaal Wegen*
reglement, van een vergunning voor het be*
houden van hun uitwegen.
Deze vergunning zou dan door Gedepu*
teerde Staten verleend Worden onder be*
zW'arende voorwaarden.
Talrijke eigenaren echter weigerden, een
Zoodanige vergunning aan te vragen of de
gestelde voorwaarden te aCcepteeren, aan*
gezien naar hun meening hun aloude rechten
van uitweg het vragen van een vergunning
overbodig maakten, terwijl bovendien tegen
de opgelegde voorwaarden onoverkomelijke
bezWaren bestonden.
Door de Provincie werd hiermee geen ge*
noegen genomen en tegen den Heer v. P.
werd een proef<*procesverbaal opgemaakt; we*
gens overtreding van het Provinciaal Wegen
reglement.
Door de belanghebbenden is hierop be*
sloten, gemeensdhapipelijk tot in hoogste in*
stantic een beslissing uit te lokken.
Bij de eerste behandeling dezer zaak was
door den verdediger, Mr. L. J. den Hol»
lander Jr., een uitvoerige uiteenzetting ge«
geven van het gesChil.
Pleiter betoogde, dat de Provinciale Staten
de bevoegdheid missen, om in een Provin*
daal Reglement de uitoefening van het
recht van uitweg, geregeld en gewaarborgd
in 'het Burgerlijk Wetboek, afhankelijk te
stellen van een vergunning van Gedepu»
teerde Staten en dat derhalve een zoodanig
reglement onverbindend is.
Subsidiair voerde pleiter aan, dat Gede*
puteerdc Staten in deze niet het recht had*
den, om aan het verkenen van een vergun*
ning allerlei voorwaarden te stellen.
Volgens art. 7 No), 4 van het Provinciaal
Wegenreglement mogen aan een vergunning
geen voorwaarden worden verbonden, in*
dien door deze voorwaarden verkregen rech*
ten zouden worden aangetast.
Pleiter toonde uitvoerig aan, dat de Heer
V. P. een eeuwenoud onbeperkt en alge*
meen recht van uitweg bezit.
PRO 2 S
Gedeputeerde Staten willen nu sledhts
vergunning verkenen voor den uitweg,
Welke alleen voor landbouwdoeleinden ge*
bruikt mag worden en welke Gedeputeerde
Staten steeds, wanneer zïj zulks noodig
oordeelden, zouden kunnen opzeggen.
Bij accepteering dezer voorwaarden zou de
Heer v. P. ten opzichte van zijn land voUco*
men afhankelijk worden van de Gedepu'
teerde Staten. Wanneer deze immers de vero
gunning opzeggen, wordt het land volkomen
waardeloos, daar men dan niet in staat is er
op of er af te komen. Bij voorbaat zSou men
zich dus geheel aan de Gedeputeerde Staten
overleveren en aan deze een grootej zeg*
genschap over het land toevertrouwen.
De voorwaarden van Gedeputeerde Staten
maken volgens pleiter stuk voor stuk in*
breuk op de verkregen rechten van den heer
V. P. en zijn derhalve in strijd met het Pro*
vindaal Wegenreglement.
De Heer v. P. kan dan ook nooit ge*
dwongen worden, een dergelijke vergun»
ning te accepteeren.
Op deze en nog andere gronden heeft plei
ter geconcludeerd tot ontslag van rechtsver»
volging, subsidiair tot vrijspraak.
Vrijdag j.l. heeft de Kantonrechter in deze
zaak uitspraak gedaan en den Heer v. P.
op formeek gronden (in de dagvaarding
waren verkeerde gegevens opgenomen) vrijU
gesproken.
Erasmus»beeld uit Japan, in Ikuikleen ge'
geven aan R,ottei-dam. i'
Met het stoomschip „Yasoekoeni Maru",
dat op 21 Juni van Tokio vertrekt, zal, al*
dus meldt het A.N.P., het tot de nationale
kunstschatten van Japan behoorende beeld
van Desiderius Erasmus, den grooten hu»
manist, naar Londen, en vandaar naar Rot*
terdam worden verscheept.
Men zegt, dat het beeld in 1600 naar Ja<»
pan is gebracht, aan boord van een Ne»
derlandsch schip, dat William Adams ver*
voerde. Volgens anderen versierde het beeld
de voorsteven van het Nederlandsdie schip
„Erasmus," dat tusschen Nederland en For*
mosa voer. Sedert die tijd is het bewaard
in een Boeddhistische tempel in de prefeo»
tuur Totsjigi, en in 1931 werd het tot na*
tionale kunstschat verklaard.
Eenigen tijd geleden heeft het genootsdhap
voor het behoud van nationale kunstschat»
ten na stemming besloten ,het beeld uit te
kenen aan de stad Rotterdam die op J2
Juli het vierde eeuwfeest van Erasmus z!al
Hoofdartikel: Palestina en tde Joden II.
De komende Gtoii>dwe,t^erzienin{g I.
Rechtzaken: Belangrijk p^roefpnoces voor
hen, die uitweg; hebben aan d® Provinciale
Wegpn.
Tweede Blad: Driestar over de opheffing
kweekscholen De slechte toestand van de
Slaakdam etc.
Zeeland: Gemeenteraad te Poortvliet; en
Scherpenisse. Brand te St. Annaland. (2e
Blad.)
Plaateelijfc Nieuws.
Groot autobussongeluk onder Ede. Twee
personen giedood ^n velen ernstig gewond.
