Eilanden^nieuws
JM^iMI
fa. Gebrs, Buijsse
De Boheemsche
Dokter,
$3
BINNENLAND
Middelharnis
2e Blad
ZATERDAG 16 MEI 1936
No. 737
STEEDS
VOORRADIG
ALLEMODELLEN
Buifettlandsch Overzicht
1 1 i 1'
-•
CHR.WEEKBLAD op GER. GRONDSLAG vooi de ZUIDHCW-L. en ZEEUWSCHE EILANDEN
Uitgave van de N.V,.Etlanden-nieuwa', Geveatigd te Middelhainia, Tel. 17 Giio 167930 Poatbui 8
Ge'neldjge brand in de kaatsenfabrie:
ken te Gouda Nog een brand te Nijü
megen; eCin papierfabriek gaat in vlam»
nien op Een enquête onder 150.000
Nederlanders voor saamhoorigheid op
maatschappelijk en politiek gebied De
problemen van het hedendaagsche
f uropa door ir. Mussert bezien Ver=
^preide berichtejn.
I
Groote branden bieden machtige schouw»
spelen!
De inwoners van Gouda zullen dit moe»
ten erkennen, maar erger is, dat een derge»
lijk „schouwspel" een ontzettende nasleep
met zich meebrengt.
Zijn er bij den geweldigen brand van
Gouda's kaarsenfabrieken gelukkig geen
dooden te betreuren, talrijke arbeider^ zijn
er plotseling door uit het werk' gezet. AI
is de directie der fabrieken van' meening
dat het bedrijf na de ramp zal worden
hersteld, momenteel zijn de arbeiders er
niet mee gebaat. De werkloosheid, die te
Gouda toch al een onrustbarende omvang
had genomen, wordt door deze brand nog
gïooter, aangezien de arbeiders van de fa»
briek, na het ordenen van de puinhoopen,
onherroepelijk zullen ontslagen worden.
Hoe zwaar deze ramp Gouda drukt, blijkt
wel heel duidelijk uit de uitlatingen van
den Burgemeester, de heer Garlandt, die ge»
acht kon worden de Goudsche bevolking
te representeeren. Bij een uiteenzetting over
de ramp zeide hij', dat het uiterste zal
worden beproefd, om den slag, die voor
de directie al zoo zwaar is, voor de bevol»
king zooveel mogelijk te verzachten."
Epn twfteide! brand.
Nog was de brand te Gouda' niet ge»
bluscht, of het gerucht deed de ronde, dat
een papierfabriek te Nijmegen
in lichter laaie stond. Men iei zelfs dat
deze brand die van Gouda overtrof. Ge»
lukkig was het zóó erg niet, maar ook hier
greep het vuur met zulk eenl woede om
zich heen, idat de brandweer alle zeilen
moest bijzetten, om den brand te locali»
seeren.
Werd de brandweer te Gouda gehandi»
capt bij het blusschen door het feit, dat de
vloeibare Stearine in de vaart stroomde.
Waaruit zij het water moest oppompen,
om de vuurzee te bestrijden, zoodat op een
gegeven oogenblik meer stearine dan water
op de vlammen geworpen werd, in Nijme»
gen stond de brandweer voor een minstens
even zware taak, omdat hier enorme rook»
massa's elk zicht ontnamen en bovendien
de regen in stroomen neerviel. Is de aange»
brachte schade in Gouda nog met geen
mogelijkheid te overzien, te Nijmegen schat
men het verlies op ruim twee ton. Wel
dekt de verzekering de schade de verze»
keringsmaatschappijen Centrale Risico en La»
bor zullen een pluim uit hun; staart ver»
liezen maar ook hier zullen een aantal
arbeiders een tijdlang werkloos zijn en zul»
len vele orders, waaronder zelfs een uit
Japan, moeten geannuleerd. De brandweer
die zich in beide gevallen uren opoffe»
ring en veel moeite getroostte het niets,
ontziende vuur te bestrijden komt wel een
woord van lof toe.
in de hopelooze verwarring die er
heerscht op politiek en maatschappelijk ge»
bied wil men trachten van zekere zijde wat
saamhoorigheid te brengen. Ter gelegenheid
van het óO»jarig jubileum van de „Groene
Amsterdammer" heeft dit weekblad het initia
tief genomen tot een uitschrijving van een
referendum onder 150.000 Nederlanders. De»
ze enquête zal plaats vinden onder het mot»
to: „Vrede, Welvaart, Staatsorde." Bedoe»
ling; is een inzicht te krijgen in de meening
van het Nederlandsche volk, omtrent de
belangrijkste maatschappelijke en politieke
vragen van dit oogenblik om zoodoende
meer saamhoorigheid te bereiken.
Hoe men zich deze saamhoorigheid denkt
te realiseeren? Om deze vraag te beantwoor»
den moet een inzicht worden verkregen in
een viertal vraagstukken, welke betrekking
hebben op: a. den Maatschappij vorm; b.
den staatsvorm; c. de verhouding! tot den
Volkenbond en d. de vethouding tusschen
Nederland en Indië.
Ter beantwoording van de verschillende
vragen wordt aan de deelnemers een bro»
chure toegestuurd waarin zich de ver»
schillende vragen en de verdediging van de
oplossingen, benevens een stembiljet bevin;=
den. Uit hoofde van de hooge kosten, wel»
ke aan een dergelijke enquête zijn ver»
bonden, is het niet doenlijk aan alle Neder»
landsche mannen en vrouwen deze brochu»
re toe te zenden.
De Commissie heeft daarom een keuze ge»
daan uit een aantal van; 150.000 stemmers,
die geacht worden representatief te zijn
voor het geheele volk.
Of hiermede wat zal worden bereikt?
Wij achten van niet. Vragen b.v. als de ver»
houding van Kerk en Staat worden niet
essentieel geacht.
Hoe zal men een eenheid verkrijgen in»
dien men God en Zijn Woord wederpartij»
dig is en op den achtergrond schuift? On»
mogelijk. Al dat woelen is ijdelijk. Er
vormt zich op aarde maar een eenheid, n.I.
zij, die uit God geboren zijn en gelijk»
vormigheid vertoonen met den Beelde Zijns
Zoons.
Mussert, de leider van de N.S.B, heeft
ook weer van zich laten hooren. Dezer
dagen heeft hij te Den Haag, in twee bij»
eenkomsten, welke samen door ongeveer
5000 menschen zijn bijgewoond, de proble»
men van het hedendaagsche Europa behan»
deld. Zijn rede had tot titel.- „Waar gaat
Europa heen?"
Wij geven hier zijn gedachtengang, zon»
der commentaar. De lezer weet, hoe wij'
tegenover de stellingen van de N.S.B, staan.
Zich bezig houdend met den Volkenbond,
noemde hij dit lichaam een machtsintrument
in de handen van de overwinnaars,, met als
eenig doel de continueering van het onrecht.
Langen tijd heeft het officieele Duitschland
zich aan dit onrecht onderworpen, maar
in breede kringen van het volk, onder
leiding van Hitler, gistte het, tot op een
gegeven oogenblik, wijlen president Hin»
denburg begreep, dat een ministerie met
Hitler aan het hoofd, gevormd moest wor»
den. Van dit oogenblik af keerde het getij'.
Geleidelijk ging het nationaal socialisme in
Duitschland vermeend onrecht door recht
vervangen. Het communisme en sociaÜsme,
dat Duitschland tot aan den rand van den
afgrond zou hebben gevoerd, werd in den
kiem vernietigd. De algemeene dienstplicht
werd weer ingevoerd, een jaar later het
Rijnland gedemilitaiseerd, waarmede de twee
voornaamste stappen tot rechtsgelijkheid met
de andere volken waren vervuld.
Sprekend over Italië, betoogde ir. Mussert
dat daar het communistisch gevaar al veel
eerder was afgewend. Mussolini heeft on»
middellijk begrepen, uit welke richting het
grootste gevaar voor -wederopbouw op £as»
cistische grondslag te duchten viel en daar»
naar gehandeld.
Ware Mussolinni en Hitler er niet geweest
zoo riep spreker uit, dan zou Europaal
communistisch geweest zijn.
Na nog een en ander gezegd te hebben
over het Abessijnsche conflict, waarvan hij
o.a. zeMe, dat de strijd Italië; veel offers
gekost heeft, maar aan honderduizenden
in de toekomst een bestaan zal bieden,
zette ir. Mussert uiteen, hoe in de toe»
komst het nafionaaI»sociaIisfische Europa er
uit ïal zien. Om deze ideaal»staat te ver»
krijigen, zeide hij, is het noodzakeHjk, dat
de naties niet langer een aanhangwagen
van Engeland of Frankrijk zijn. In Europa
moeten de naties samen als broeders kun»
nsn leven, anders zullen zij allen ten onder
gaan door het wereldcommunisme. Neder»
I land zou daarom moeten voorgaan en be»
ginnen in vriendschap te leven met zijn
buurstaten.
Na zijn lezing werd aan den; leider een
grootsche ovatie gebracht, welke eenige mi»
nuten duurde.
Een Koninklijke opdracht.
Naar wij vernemen, ontving de heer K.
Landeweer te Utrecht, importeur voor
Nederland van de bekende Cadillac auto»
mobielen, van zijn agente, de Haagsche
Automobiel»Mij te 's»Gravenhage, het bericht
dat zij van H.M. de Koningin de vereerende
opdracht heeft ontvangen tot levering van
een 5»tal nieuwe Cadillac wagens; deze ter
vervanging van oudere, vroeger geleverde
type's Cadillac.
De eerste nieuwe haring.
Wondt he-den Zaterdag vej^wachf.
De reederij PatlevHet te Katwijk aan Zee
heeft radiotelegrafisch bericht ontvangen, dat
de eerste haringlogger met ongeveer 80
kantjes haring onderweg is naar huis. Deze
hoeveelheid vertegenwoordigt de vangst van
zes schepen van samenwerkende reederijen.
Het bericht spreekt van een zeer mooie
kwaliteit.
Verwacht wordt, dat deze haring a.s. Za»
terdag te Vlaardingen zal worden verkocht.
WEATHEf^PROOF y/i
Zooals onze lezers Dinsdag reeds in de
courant zullen hebben gelezen, heeft
iMussolini
Zaterdagavond verkondigd, ja omherroepellijk
en voor altijd verkondigd:
„Ethiolpië behoort Italië."
De Koning van Italië neemt den titel
aan van „Keizer van Ethiopië." Badoglio
is benoemd tot onderkoning van Abessynië;
Grazianl tot Maarschalk.
O.m. zeide de Duoe:
De gebieden en de stammen, die tot
het Abessynische keizerrijk behooren,
zijn onder de volle en volledige souve»
reiniteit van het Italiaansche koninkrijk
geplaatst.' De koning heeft voor zich en
aijn opvolgers den titel „Keizer van
Abessynië" aangenomen. Abessynië
wordt geregeerd en vertegenwoordigd
door een gouverneur»generaal, die den
titel van „Onderkoning" heeft en aan
wien ook de gouverneurs van Erythrea
en Somalilaiid ondergeschikt djn. Maar»
schalk Badoglio is tot gouverneur»gene»
raal van Abessynië benoemd met den
titel „Onderkoning," Hij heeft volledige
volmachten.
Voor Italië, heeft dus het zelfstandige
Abessynië opgehouden te bestaan, en het
behoeft geen betoog, dat de overwinning
en annexatie met uitbufadige feestvreugde
is gevierd.
Geleidelijk aan zal nu verder de militaLre
b'eietting van het rijk plaats hebben, waar»
bïji de Italianen nog wel eenige moeiKjfche»
den zullen hebben te overwinnen.
Hun vliegtuigen en gifgassen hebben de
zege verworven.
Eenigzins anders dan verwacht werd, is
het Maandag te Geneve gegaan.
Wat moet nu de Volkenbond doen? Hij
weet het nog niet en gaat daarom, onvoor»
ziene omstandigheden voorbehouden, tot 16
Juni a.s. naar huis. De leden hebben op
voorstel van Frankrijk, dan den tijd om
deze ernstige en diepgaande kwestie nader
te bestudeeren.
Om dit besluit te nemen, moest de bond
vergaderen, en liet hij
Wolde Mariam
de Abessijnsche afgevaardigde ook tot de
vergadering toe.
Waar Mussolini Zaterdagavond had ver»
klaard dat Abessynië niet meer bestond
en Italiaansch Keizerrijk was geworden, wil»
de baron Aloisi, de Italiaansche gedelegeer»
de, Wolde Mariam niet meer erkennen. Deze
toch is afgevaardigde van een Keizer en
Keizerrijk dat niet meer bestaat.
Demonstratief verUet hij met de geheefe
delegatie de vergaderzaal.
Tot nu toe, bewijst de Volkenbond dus
dat hij de anexatie niet erkent, maar doet er
voorloopig niets anders tegen, als de kwes»
tie in onderzoek nemen.
Wolde Mariam releveerde het verloop.
Wees erop hoe Abessynië steeds het Vol»
kenbondspact had geëerbiedigd, en Italië
juist door schending van het pact en de
oorlogswetten, thans zich waande als over»
winnaar. Terreur en uitmoording met de
vreeselijkste middelen der moderne bescha»
ving. Hij vroeg of ook de Volkenbond zidh
voor het Italiaansch geweld zou buigen?
Het antwoord hierop, zal volgende maand
D.V. gegeven worden.
Zeer opmerkelijk is nu de houding van
Duitschland. Nog altijd was de Duitsdher
Italië niet gezind, immers de houding in
den 'wereldoorlog gaf 'hier aanleiding toe.
Daar is nog bij gekomen, dat Hitler een»
maal een buitenlandsche reis heeft ge»
maakt en persoonlijk met de Duoe heeft
onderhandeld. Deze ontmoeting roept nu
niet bepaald (prettige herinneringen te bo»
ven, want Hitler is met de kous op den
kop teruggekeerd.
Gelet echter op de politieke situatie,
welke door de Italiaansche overwinning zeer
gewijzigd is, is Duitschland ineens heel wat
vriendelijker geworden en slaat de verschil»
lende handehngen met groote nauwkeurig»
held gade. f
Hitler heeft ook enkele malen, hetzij te»
recht of ten onrechte, 2Sich niet aan de ver»
dragen gehouden, en de uitspraken van den
Volkenbond naast zich neergelegd. De Duce
■doet hetzelfde dodh is nog verder gegaan,
die heeft de wapenen opgenomen. Zeer
begrijpelijk dus dat deze beide staatshoof»
den zich voor elkanders daden bijzonder
intresseeren. De overige staten zijn, laten wij
het maar ronduit zeggen, bang voor hen,
en hiervan trekken zij partij. De Volken»
bond 'keurt hun liandeiin|en af, maar durft
niet ingrijpen.
De hoofdzaak zal zijn, oplpassen dat bei»
den het niet met elkander aan den stok krij»
gen, want dan keeren de rollen om.
Dat alles toch niet even vredig en rustig
er naar toe gaat, bewijst weer een bericht uit
Londen.
Er zou weer een
samenz'wering
tegen Hitler ontdekt zfijn, en dat nog wel
onder zijn beste troepen.
Twee honderd man van zijn lijfgarde zïjn
gearresteerd, onder verdenking een samen»
zwejing tegen Hitler en de Nat. Socialistische
Staat, te hebben op touw gezet.
De bevelhebber der S.S. troepen Himmler
wordt zeer nauwkeurig gade geslagen, ja
men spreekt zelfs, dat er een zeer groote
wrijving bestaat, tusschen Goering enHimm»
Ier, beiden vertrouwensmannen van Hi^tler.
In Oostenrijk zijn de rollen ook weder
eens gekeerd.
Tusschen Vorst Starhemberg, de fasclsti»
DE JONGSTE AFGEVAARDIGDE IN
HET NIEUWE FRANSCHE PARLEMENT
Franjois Albert, van beroep journalist,
heeft als jongste afgevaardigde hij' is 25,
jaar zijn intrede gedaan in. het nieuwe
Fransche parlement. Op onze foto ziet men
hoe hij voor het Palais Bourbonj gelukge'
werscht wordt.
sche leider en Mussolini, bestond een ïMX*
we vriendschap.
Duitschland ziet nog altijd zeer begeerig
naar Oostenrijk uit, en zou het zeer op
prijs stellen, als ook Weenen's poorten eens
voor Hitler werden opengedaan.
Tegen de Duitsche overmacht zocht Oos»
tenrijk bescherming bij' Italië, en het is nog
niet zoo lang geleden, dat toen voor Duitsche
inmenging gevreesd werd, Italië uit voor»
zorg, zijn troepen gereed hield aan de
Italiaansch»Oostenrijksche grens.
Vorst Starhemberg, voelde zich daardoor
niet weinig, hetwelk tot conflicten aan»
leiding gaf met de andere ministers.
Naar aanleiding van de Italiaansche over»*
winning heeft hij aan Mussolini het volgen»
de telegram verzonden
In het bewustzijn van fascistische verbond
denheid, innig medelevend met het lot van
het fascistische Italië, wensch ik uit naam
van de voor de fascistische gedachten in
Oostenrijk strijdenden en uit eigen naam
uwe excellentie van ganscher harte geluk
met de roemvolle en heerlijke overwinning
der Italiaansche fascistische wapenen over
de barbarij, met de overwinning van den
fascistiscben geest op democratische oneer»
lijkheid en huichelarij", met de overwinning
van de fascistische offervaardigheid en ge»"
disciplineerde vastberadenheid op demagogi»
sche leugenachtigheid. Leve de doelbewuste
leider van het triomfeerende fascistische Ita»
lië. Leve de overwinning van de fascistische
gedachte in de wereld."
Dit eigenmachtige optreden van Oosten»
rijks Vice»Kanselier heeft een definitieve
breuk geslagen tusschen hem en de regee»
ring.
De kanselier Schuschnigg bracht met Star^*
hemberg Woensdagavond elf uur, een be^*
zoek bij den president Miklas. HetJ gevolg
hiervan was, dat Schuschnigg aftrad, en
opnieuw werd belast met de vorming, van
een nieuwe regeering. Hy heeft den gehee<<
len nacht besprekingen gehouden, en had
om half vier 's nachts een nieuwe regeering;
gevormd, waarin de naam Starhemberg niet
meer voorkomt. Teneinde de rust niet al
te veel te verstoren, hebben wel eenige lei»
ders uit de fascistische party zitting in het
nieuwe kabinet.
Wat deze verandering nu weder te weeg
I zal brengen, wordt met belangstelling tege»
moet gezien.
De verkiezingen in Spanje en Frankrijk
hebben zeer waarschynligk ook de aandacht
getrokken van den
Paus,
Maandag heeft deze, in een toespraak tot
een groep pelgrims ernstig gewaarschuwd
Een Verhaal uit den tijd der Lollardein.
7.
„Als ik maar wist, hoe ik dit doen moest!
Ach, wil mij meer van Hem vertellen,"
drong de zieke.
De arts beloofde, dat hij dit gaarne doen
Vilde, maar nu niet, daar andere patiënten
op hem wachtten. Nadat hij den zieke nog>
maals rust aanbevolen had en juist het ma»
nuscript weder in zijn gewaad wilde bergen,
bemerkte David met een teekening versier»
den omslag daarvan, en verzocht hem die
afbeelding te mogen zien.
Crawer aarzelde een oogenblik, maar ook
slechts een oo^enbUk. Hem de teekening
voorhoudende, zeide hij: „Dit is het werk
van Mirjam. Is het niet mooi? Het was een
kelk met een open beschreven boek. De
verklaring van het beeld werd echter tot
een later bezoek verschoven, en met de
belofte, voor zijn jeugdigen patiënt nog
meer teekeningen van Mirjam mede te bren»
gen, ging de jonge. Bohemer heen. Daar
buiten werd hij' door Lady Louise opge»
wacht, die van hem vernemen wilde, hoe
David zijn raad opgenomen had en na van
h)emi nogmaals vernomen te hebben, dat
diens toesiand ernstig was, nam zij zich
voor, ijverig den geliefden kranke in haar
gebed tot de Heilige Maagd te gedenken.
Nadat de geneesheer afscheid genomen
had, reed hij naar de stad. De ondergaande
zon goot haar purperglans uit over de met
schitterend schuim gekroonde golven der
Noordzee, de bloemen in hun herfstgewaad
met tal van kiemen en schakeeringen
maar Paul Crawer, anders zulk een minnaar
van natuurschoon, had thans geen voor de
majesteit der natuur. Zijn gedachten toef»
den ver over de zee: in zijn ouderlijk
tehuis, te Praag, bij zijn geliefde zuster,
wel een ongelukkige* maar toch geen nut»
telooze kreupele hals. Spraken zelfs hier
hier in het verre, vreemde land haar ge»
loof,i haar liefde en haar geduld, niet een
Welsprekende taal?
Van haar dwaalden zijn gedachten weder
terug naar het kasteel, dat hij' zooeven ver»
laten had. Zou zijn, zijns vaders en zijn
zusje's Heiland ook den erfgenaam van
Duiimore deelgenoot maken van Zijn vrede?
Toen hij In dergehjke gedachten verdiept,
zjijn weg voortzette^ ontmoette hem een
bedelmonnik, die zijn. groet met een don»
keren, dreigenden blik beantwoordde. De
jmoinnik kon het niet vergeten, dat hij
onder valsche voorv/endsiïls een arme we»
dulwe geld had willen afpersen en de
vreemde dokter een streep door zijn reke»
ning gehaald had. Maar di; dreigende blik
deerde onzen vriend niet, ja hij merkte
(dien nj^t eens op, want op ^hetiaelfdie)
oogenblik, dat de monnik hem voorbijging,
naderde hem een arme man met het ver»
zioek,, zijn stervende vrouw te willen be»
ZiOeken. De goede vreemdeling was reeds
in de huizen der armen een iwielkojmfs.
vriend geworden. In de hut, waarin zijn
komst nu begeerd werd, lag een arme vrouw,
ziek en zwak, blijkbaar nabij den dood,
,m.aar in haar hart was voor eenige jareö
het goefde zaad gevallen en dit was heer»
lijk ontkiemd.
Wij verlaten voorloopig den geneesheer,
om intusschen eens te zien, naqr den jeug»
digen patiënt in het sombere kasteel daar»
ginds. Toen de dokter heengegaan was,
"bleef hij' stil liggen en beproefde zich ver»
trouwid te maken rati de gedachte,, alles
te moeten opgeven wat tot heden zijn groot»
ste vreugde had uitgemaakt. Die gedachte
perste hem de; tranen uit de oogen, maar
la^;gzainerhand werd hijl zoo kalm, dat hij
met stille vreugde' den heerlijken zonson»
dergang beschouwde. Het gezicht van den
purperen gloed, die over de zee lag ultge»
spreid, werkte kalmeerend op hem. Onwil»
lekeurlg viel hem weder in,, wat de dokter
hem gezegd had, en hij dacht ook aan diens
zu;sjej te Praag. O, wat zou hij' graag den
vrede gekend hebben, die haar deel gewor»
den was. Wat zou hij wel niet hebben wü»
len geven, wanneer hij vergeving van zijn
zonden ontvangen kon en na zijii dood niet
lang in het vagevuur zou behoeven te
blijven! Ja, zou hij er niet alles voor wü»
len geven omi ook vergeving en vrede te
erlangen? Hij nam zich voor een groot
offer te brengen aan de Heilige Maagd
en veel tei bidden tot de heiligen en in»
zoniderheid tot zijn schutspatroon St. An»
dreas. Maar bij" al deze gedachten en goede
voornemens stonden hem telkens de woor»
den van dokter Crawer voor den geest:
„Kom tot Mij', gij, die vermoeid en belast
zijit,. Ik zat u rust geven." O, dat was het
juist wat hij noodig had. Rust! Wie zou dat
woord gesproken hebben? Misschien wel
Dezelfde, Die tot de woedende zee ge»
sproken had: „Zwijg, wees stil!"
Toen de vader en de moeder met hun
dochtertje later de kamer binnentraden, von»
den zij dèn zieke kalni. Hij li|efkoosdp:
zïjn zusje, speelde met haar en sprajk.
op vroolijken toon tot zijn ouders en ver»
telde hun, dat de arts beloofd had, nog
meer teekeningen van zijn kreupele zuster
mede te brengen. Rustig sliep hij des avonds
in en droomdei van de Gallleesche zee en
van hooge golven, en ook van Mirjam en
haar teekeningen.
HOOFDSTUK IV.
Aan «en sterfbed.
Crawer had inmiddels de hut bereikt,
waarin een stervend© verlangend naar zijn
komst uitzag. Nadat hij zijn paard had toe»
vertrouwd aan den, man, dien hem had ge»
roepen, trad hij de lage woning binnen,
zoo laag, dat de groote Bohemer bukken
moest bij het binnentreden. Op een een»
voudlg strooleger lag een arme ■vrouw! vat<>
glestrekt, blijkbaar aan den rand des grafs.
Op de nadering van den vreemdeling sloeg
zij de oogen open en zeide in echt Schotsch
volksidialect„God zij! gedankt, dat gij het
zijt! Ik vreesde reeds, dat het de monnik
was! Hoor naar mij, want mijn tijd is kort.
Ik heb gehoord, dat gij zoo goed voor
ons arme menschen zijt. Jenny Craw,, de
weduwe, heeft mij verteld, dat gij niet
toegeven wildet, dat de monniken haar haar
laatste kind ontnamen. Ik wil aan geen pries
ter biechten,, maari het zal een verlichting
voor mij zijn, als ik voor u inijn hart mag
uitstorten."
Zij zond haar kinderen naar bwitenij
die hun geliefde moeder slechts ongaarne
verlieten. Met hem alleen gelaten, sprak de
arts: „Zeg mijl uw begeerte, lieve vrouw.
Ik ben wei geen biechtvader en heb ook
geen geloof in de absolutie van de zijde eens
menschen. Een kan de zonden vergeven en
Hijl kan ook tot u spreken; „Uw zonden,
zijnj u vergeven!"' Deze Eéne is Hij, Die
voor u en mij Zijn bloed vergoten heeft."
(Wordt vervolgd.)
