Eilanden--nieuws
ff
BINNENLAND
!v.Y.PaulC.Kaiser
De Boheemsche
Dokter»
No. 735
33
2e Blad
ZATERDAG 9 MEI 1936
Bttifemlandsch Overzicht
Voor
„trage
eters".
vierkante èeSchA/Ut
CHR.WEEKBLAD op GER. GRONDSLAG vooi de ZUIDHCILL. en ZEEUWSCHE EILANDEN
Uitsave van cie N.V..Eilanden'nieuwa'', GeTeatigd te Middelhainia, Tel. 17 Giro 167930 Poatbui 8
Zondag 10 Mei „Moederdag' Een
verwerpelijke humanistische beweging
18 Werkkampen, instellingen van sociaal
nut De bevolking van Leerdam poogt
de werkgelegenheid te behouden. Pro
.P4ganda om m«er Nederlandsche, waar
te koopen, noodzakelijk. Een interes»
sant intervieuw. Mr. Aalberse tot
Voorz. der Tweede Kamer gekozen.
Nederland «in de Volkenbond.
Deze week en wel Zondag 10 Mei a.s.
viert men in Nederland de Moederdag.
Gedurende'eenige jaren is er in ons land een
beweging, die één dag in 't jaar stelt, en
wel 10 Mei, waarop volkomen aandacht ge^
wijd 'wordt aan die stille, zorgende Vrouw,
aan Moeder, die ons van kindsbeen met
haar liefde heeft omgeven. Met veel toe«=
wijding en devotie wordt die dag door som*
migen gevierd, men geeft wat bloemen, of
men brengt wat meei voor moeder als z;e
wordt opgezocht, in een woord, moeder
wordt die dag eens bijzonder geëerd.
Dit moge nu alles heel aardig en lief
schijnen, wij moeten tocih van die humanist»
tische beweging niets hebben.: Of wij dan
niet zouden willen ïansporen Moeder lief
te hebben en haar die liefde te toonen
ook Zeker, zelfs met aandrang, maar
dan zonder die moederdagen. Het is den
schuldigen pliclht van ieder kind niet alleen
moeider, maar vader en moeder beide te
eeren en lief te hebben. Niet op' een speciale
dag, eens in 't jaar, maar altijd, doorloopend.
Dat is ook in de lijn der Heilig^ Schrift.
De Apostel Paulus schrijft aan de Efe='
ziërs (hoofdst. 6 13) „Gij kinderen, zijt
Uwen Ouders gehoorzaam in den Heere;
want dat is recht. Eert Uwen Vader en Uwe
Moeder (hetwelk het eerste gebod is met een
belofte) opdat het u wél ga en dat gij lang
leeft op de aarde."
Eert Uwen Vader en Uwe Moeder, voor
onbepaalde tijd, a 11 ij d dus, niet op een
dag, als in een vakje op de kalender, maar
doorloopend, als een vanzelfsheid. Waaraan
een uitwendige zegen verbonden is, „voor=<
spoed en een lang leven." Van die rijkdom,
die de Heere in Zijn Woord als loon, op
het eeren der Ouders toezegt, weet men in
die beweging misschien niet eens. Van Bij»
belsch' standpunt gaan ze niet uit, dat kan
ook niet, want het is feitelijk armelijk ge»
doe, om „propaganda voor moederliefde"
te moeten maken. Waarom we het ook ge=
heel verwerpen.
Moeders hebhen wel met veel zorgen te
kampen. VP°ral in dezeji kommervoUen.tijd.
Men moet maar moeders met een werklooze
man en soms twee a drie werklooze zoons
hebben, dan komt er heel wat kijken in'
zoo'n huishouden. Dan is Moeder wel dubï=
hele eere en Hefde waard, die tobt, om,
iooals men op 't platteland zegt: ",thuisje
bij 't schuurtje" te houden én met tact mefi
de werklooze gezinsleden moet weten om te
gaan. f
Een gelukkig verschijnsel aqhten we het,
dat veel in 't werk wordt gesteld om de
jeugd^werkloosheid te'hestrijden. De autori»
teiten werken hierin mee en middels parti»
culiere vereenigingen zijn reeds verscjhilleiide
werkkampen gesticht en dank zij de welwil»
lendhcid van een Burgemeester van Noord»
wijk, de heer J. v. d. Mortel, die zijn land»
goed de Baart te Oostelbeers ter beschikking
heeft gesteld, kan er weer een nieuw werk»
kamp bij het aantal worden toegevoegd.
Het landgoed, dat ongeveer ,500 H.A. groot
is, biedt plaats voor 84 jongens. De werk»
ziaamheid der jongens bestaat in het aan»
leggen van voetpaden en de zorg voor de
ontwatering van het landgoed.
Minister Slingenberg, bij deze opening van
sociaal nut tegenwoordig, hield een korte
rede, waarin hij herinnerde aan hetgeen
H.M. de Koningin in de laatste Troonrede
zei, n.l. dat vooral aan de jeugd»werkl!oos»
heid meer dan gewone aandacht moet ge»
schonken.
In é.en tijd dat de werkloosheid Neder*
land teistert, zijn reeds 18 van die kampen
gesticht, waar 1200 jonge mannen gedurende
6 to|t 8 weken van het jaar, nuttigen arbeid
kunnen verriditen. Om dit werk nu te
kunnen volhouden, deed de Minister een
beroep op het geheele, Nederlandsche volk
en vroeg hij bovendien de arbeidersbeurzen
om medewerking, om er naar te streven
zooveel mogelijk jonge werkkrachten in het
normale bedrijfsleven op te nemen.
Tot werkloosheid gedoemd zijn, is een
tentatie, die niet meevalt. Wie nog werk
heeft, houdt het vast zoolang als mogelijk is,
want is men eenmaal in de rij der werk*
loozen opgenomen, dan is er bijna geen
zicht, weer vast werk te krijgen. Zóo den»
ken de mannen van de glasfabriek te Leer»
dam er ook over. Op initiatief van de plaat»
selijke bevolking is een comité opgericht,
met het doel te trachten de glasfabriek
als werkgelegenheid te behouden. Door dit
comité is een massale vergadering belegd
waaraan werd deelgenomen door alle
ingezetenen der gemeente boven de 18 jaar.
Tijdens de vergadering werd een deputatie
gekozen, welke afgevaardigd zal worden naar
de regeering en de glasfabriek om te bewerk»
stelligen, dat de Leerdamsche werkgelegen»
heid blijft voortbestaan.
De werkgelegenheid in Nederland zou
ongetwijfeld nog iets zijn op te voeren als
ieder staatsburger uitsluitend Nederlandsche
waar kocht. Propaganda hiervoor maken
is oi .noodzakelijk. Er is reeds een Vereen,
onder den naam „Nederlandsch Fabrikaat"
maar er bestaan ook plannen een afzonder*
lijke propaganda»commis?ie in te voeren.
Naar aanleiding hiervan, heeft het A.N.P.
een vraaggesprek gehad met den, Voorz.
van de commissie, ir. M. H. Damme, di^ec»
teur»generaal der P.T.T.
Op een vraag of de invoer van artikelen,
welke ook in Nederland kunnen worden ge»
maakt, zoo erg belangrijk was, antwoord»
de de heer Damme:
„U moet de invoerstati^fiek maar eens
bestudeeren, dan zult U het met mij eens
zijn, dat er millioenen mee zijn gemoeid.
Hier ügt een staatje voor mij', waarvan de
cijfers betrekking hebben op den invoer,
uitgedrukt in guldens, gedurende de eerste
11 maanden van 1935.
In die elf maanden kwam er b.v. voor
iruim 8 milhoen aan radio»artikellen over de
grenzen. ïn wist u, dat wij toen aam zeep,
tandpasta, crème, parfumeriën, haarwaters
e. d. voor ongeveer 21/2 millioen in het bui»
tenland hebben gekocht?
Merkwaardig vind ik ook, dat er itt
ons land nog voor 1.070.000 gulden aan
leeren schoenen, laarzen en pantoffels
ingevoerd moest worden. Nota bene
de invoer van klompen bedraagt nog
376.000 gulden. Ik meende, dat wij een
klompenmonopolie hadden.
Laten wij nog eens verder kijken. Hier
hebben wij den post hoeden: Heerenhoeden
voor 1.500.000 gulden en dameshoeden.....f.
dat is natuurlijk veel meer, ja, hier isi het:
3.813.000.
Aan handschoenen, met inbegrip van lee*
ren handschoenen, voor 2.543.000 gulden.
En vergeet u hierbdj" dan niet, dat deze
bedragen ontleend zijn aan de z.g. douane»
facturen, waarop de waarde van al deze
artikelen zoo laag wordt aangegeven, als
toelaatbaar is".
Ten slotte zeide de heer Damme, dat de
reclame»;ciampagne naar zijn meening min*
stens drie jaar moet worden volgehouden
wil het beoogde doel: het kweeken van de
geneigdheid tot het koopen van Nederland*
sche waren, met al de gunstige ecjonomi«
sche gevolgen daarvan, worden bereikt.
TWEEDE KAMER.
Mr. Aalberse tot voorzitter gekozen.
Als eerste candidaat werd bij het op*
msken der nominatie voor het voorzitter*
schap der Tweede Kamer benoemd de heer
mr. P. J. Aalberse (r.k.) met 74 der 82
uitgebrachte stemmen.
Als tweede candidaat werd gekozen de
heer J. J. C. v a n D ij k (a.»r.) met 58 van
de 85 uitgebrachte stemmen; als derde can»
didaat W. H. Vliegen (s.d.) met 59 van
de 81 uitgebrachte stemmen.
De nominatie zal schriftelijk aan H.M.
de Koningin worden aangeboden.
Nederland en de Volkenbond.
Verklaring van Minister de Graeff.
De Minister van Buitenlandsche Zaken,
Jhr. Mr. de Graetf, heeft gister aan het
A.N.P. verklaard, dat de bijeenkomst der
kleine neutrale mogendheden in Geneve
uitsluitend ten doel heeft het complex van
internationale vraagstukken onder de oogen
te zien en in verband daarmede de ge»
dragslijn, welke de Deensche vertegenwoor*
diger in den Volkenbondsraad zal volgen,
vast te stellen.
Uiteraard kan hierbij elk punt, geen en*
kei uitgezonderd, aan de orde komen. Een
vast programma is tot dusverre niet op*
gesteld.
Wie eet het meeste brood?
De Belgen bovenaan de lijst
Nederland op de derde plaats.
Hoewel in Zwitserland brood een goed»
koop voedsel is, eet de Zwitser minder
brood dan elke andere Europeaan, en zelfs
minder dan een burger der V.S. Men schat
het broodgebruik' in Zwitserland per in»
woner en per jaar op 130 K.G.
De beste broodconsumenten zijn de Bel»
gen met 273 K.G. Dan volgen de Franschen
met 250 K.G., de Nederlanders met 210
K.G., de Hongaren en de Cedhen met 200
K.G., de Oostenrijkers en de Italianen met
175 K.G., de Engelschen met 170 K.G. en
de inwoners van de Vereenigde Staten met
165 K.G.
Daarentegen is het gebruik van levens*
middelen, die duurder zijn dan brood, in
Zwitserland betrekkelijk groot. Het gemid*
delde gebruik van vleesch bereikt in Zwit*
seriand 41 K.G. per jaar per hoofd der
bevolking, en van suiker is dit 30 K.G. teo
genover b.v. 22 K.G. in Frankrijk en sledhts
5.5 K.G. in Italië. De Zwitser drinkt pnge*
veer 50 Liter wijn per jaar en 47 Liter bier.
Ook met bier drinken winnen de Belgen het
met 190 Liter per hoofd der bevolking per
jaar.
Verkade's fabrieken 50 jaar.
Te Zaandam werd verleden week het 50*
jarig bestaan va,n de Verkade's fabrieken ge»
vierd. Een der fabriekslokalen was voor de
ontvangst van de vele genoodigden inge»
richt. Onder de gasten was o.a. aanwezig
Minister Gelissen, welke enkele waardeeren»
de woorden sprak over het bedrijf en de
verzuchting slaakte, hoe bij de regeering zou
zlij'n, indien zij! aan alle industrieën zoo
weinig aandacht hoefde te besteden als aan
deze.
De burgemeester van Zaandam, de heer
K. ter Laan, loofde de directie voor het
sociale werk door haar verricht, en sprak
de hoop uit, dat gemeente en firma nog vele
jaren moChten; samenwerken tot heil van
de bevolking van Zaandam.
de zitting van den Volkenbond te Geneve
gaan bijwonen.
Zeer moeilijk is de strijd van den Negus
geweest. Vooral de vliegmachines en de
giftgassen hebben veel dooden gemaakt, en
hiertegen waren de Abess-ynen niet opge»
wassen, ja konden zich zelf tegen gasaanval*
len niet eens beschermer^.
Daarbij is gekomen de opstand in het binu*
nenland alsmede het onderlinge wantrou»
wen en verraad.
De Keizer heeft, nadat hem duidelijk was
gebleken, dat aan een behoorlijk verzet niet
meer te denken viel, ineens het besluit
genomen tot de vlucht.
Volgens de berichten zou hij medegeno»
men hebben 6 wagons koffie en 2 wagons
geldstukken. Ras Nasiboe en Weheb Pasja
de Turksche generaal, z!ijn eveneens gevlucht
en ook te Djiboeti aangekomen.
Toen de Negus besloot het land te ver»
laten, is ook de regeering uit de hoofdstad
gegaan met medeneming van de Keizerüjke
archieven. j
De stad was daardoor zonder
gieotdend gezag
en een paar dagen heeft er volslagen anar»
chie geheerscht. Roover benden hebben win»
kels en huizen geplunderd. Gedeelten van
de stad zijn in brand gestoken, en waar
verzet werd gepleegd volgde een formeele
kloppartij, waarbij verschillende dooden zijn
gevallen.
De vreemdelingen legaties hebben zich
verdedigd totdat de Italiaansche troepen de
stad in bezit hadden genomen.
Generaal Badoglio, die reeds de stad met
zijn troepen zeer dicht genaderd was, heeft
direct maatregelen getroffen om verdere on»
lusten tegen te gaan.
Politietroepen bewaken nu de stad, ter*
wijl civiele en administratieve rechtbanken
zorgen voor rechtmatige straffen van straf*
schuldigen. i
De infenstordng van het Abessynische Rijk
is een feit geworden. De gebeurtenissen
hebben zich snel opgevolgd.
Vorige week is Keizer
Haile Selassie
van het oorlogsfront te Addis*Abeba aange*
komen.
De besprekingen met de regeering zijn
van dien ^ard geweest, dat de Keizer het
nuttelooze van verder strijden inzag en
1,1. Zaterdag is gevlucht. Onder zijn gevolg
waren ook Ras Kassa,, Ras Desta, en de
minister van Buitenlandsche Zaken Heroey.
Per trein is hij gegaan naar Djiboeti en
vandaar met een Engekchen kruiser „En*
terprise" naar Haifa in Palestina,. Naar ver*
luidt zou hij naar Jeruzalem gaan, en zelf
Door de vlucht van den
Keiier
De
Volkenbond
staat nu ook ineens voor een voldongen feit.
Paula zorgde voor een
nieuwtje een heer
lijk nieuwtje! Vier
kante beschuitjes net zoo lekker bros als
de beroemde groote beschuit van Paul
C. Kaiser. Voedzaam en gezond9 voor
6 cent met Paula-bon.
De hzkende groote ronde beschuit
kost 9 ets. voor 9 stuhs.
H>l. PAUL C, KAISER, BE.SCHUITFABRIEKEN, ROTTERDAM
Voor Engros:
K. VERMAAS en Zonen Miïldelihamis
maar ook van Ras Kassa en Ras Nasiboe
is het officieele verzet gebroken. De Noorde*
lijke legers, zoover er nog sprake van was,
kwamen daardoor zonder leiding, maar ook
de Zuidehjke, welke nogi steeds krachtigen
tegenstand boden. Al zullen de ItaUanen
hier en daar nog wel op versiet stuiten,,'
het is slechts van losse benden, welke tegen
een georganiseerde overmacht toch niets ver»
mogen
De oorlog Italië^Abessynië is hiermeide
dus geëindigij.
Op 20 October 1935 trokken de Italiaan»
sche troepen over de Eritreesche grens, en
op 5 Mei 1936, dus zeven maanden later
werd de hoofdstad bezet.
Het spreekt vanzelf dat de Italiaansche
bevolking uitgelaten was.
Mussolini
heeft geheel Itahë wederom gemobiUseerd
om opnieuw zijn macht te toonen, en met
krachtige redevoeringen, de zege der Italiaan»
sche wapens besproken.
Aan zijn voorzichtig en beleid vol op»
treden is het te danken geweest, dat 'er
geen Europeesche oorlog is uitgebroken.
Aan generaal Badaglio en alle nationale
en inheemsche soldaten en arbeiders, heeft
Mussolini namens den Koning* en het ge*
heele Italiaansche volk, dank gebracht voor
hun groote prestatie, welke gepaard zijn ge»
gegaan met vaak bovenmenschelijke krachtsin
spanningen.
A-bessynië is door hem verklaard als Ita»
liaansche kolonie, waarvan zeer waarscêiijn*
Hjk Zaterdag 9 Mei een plechtige afkondi*
ging zal geschieden.
Abessynië zal dan worden gean
nexeerd en de Italiaansche
regeering kan dan definitief aanvangen met
het instellen der bestuursfuncties. Buitenland*
sche recjhten voor zoover die er zijn zullen
worden geëerbiedigd, maar verder heeft nie»
mand er iets over te vertellen.
Hij heeft met algemeene stemmen uit»
spraak gedaan en Italië als aanvaller aange»
wezen. 1
De aanvaller heeft de aangevallene over*
wonnen, zijn verzet totaal gebroken en ver»
nietigd, zoodat daarmede een lid van den
Volkenbond, uit Sen rij der volkeren is uit*
geroeid.
Wat zal de Bond daar nu aan doeiv?
Miiiister Eden heeft het reeds in het parle»
ment gezegd, er zal weinig anders gebeuren,
dan zich bij de feiten neerleggen, en met
Italië weer verder gaan praten over den
Europeesche vrede.
De sancties welke op Italië zijn toegepast
zullen waarschijnlijk worden opgeheven met
de mededeeling dat ze hebben
S|ei£aal4
Volgens de verklaring van Eden was er
een maatregel geweest, welke doeltreffend
zou geweest zijn, n.l.
ds sluiting van hei SuezkanaaL
Had de Volkenbond hiertoe besloten het
verloop zou anders geweest zijn. Onherroe*
peHjk had deze maatregel een Europeesche
oorlog tot gevolg gehad, en daarvoor schrok
men terug.
Die laatste is te begrijpen, doch welke
Waarde heeft nu een lidmaatschap van den
Volkerenbond.
Totaal niets, want de andere leden durven
niets te doen als het een machtige staat
betreft, waivneer hun eigen belangen geen
gevaar loopen.
Geheel niets mogen wij niet zeggen, want
Minister Eden heeft zelf de resultaten mede
gedeeld.
De historie der laatste zeven maanden
heeft geleerd dat voor
Italië de oorlog door de bemoeïn:
gen van den Bond moeilijker en
«Luurder geweiest is.
Een zeer schrale troost, voor het over*
wonnen Abess'ynië, welke bewering wij nog
wagen te betwijfelen. Had Abessynië voor
den oorlog zich ook van wapens mogen
voorzien, hoe zou het dan nu geweest
zSjn?
De bond heeft Abessynië geweigerd wa*
pens in te voeren, terwijl hij de moed
miste om aan Itahë welke dag in dag! uit
ontzaggelijke hoeveelheden via het Suezka*
naai aanvoerde, dien doorgang te beletten.
Dat is toch het nuchtere ,£ei<|, oni:
daan van alle politiek gjeredeneer.
Door de gebeurtenissen in Abessynië, 1
schijnt er geen belangrijk nieu'ws uit
andere landen geweest te zijn, en wij zidleiv
hiermede ons overzicht voor ditmaal slui»
ten.
Een Verhaal uit den tijd der Lollarde;n.
S.
Wat sprak de geneesheer toch op een
wonderlijke manier! „Wellicht weet hij zich
als buitenlander niet zoo juist uit te druk»
ken," dacht Lady Loiiise bij deze woorden.
De schemering was ingevallen, toen de
zieke eindelijk de oogen opsloeg. De vader,
die den ganschen nacht niet van zijnf bed
geweken was, had jidst even de kamer ver»
laten, om den huisgeestelijke te wekken,
opdat deze in zijn'-.ïplaats den geneesheer
tot hulp zou kunnen zijn,' die zelfl sedert
zijn aankomst geen oogenblik zijn post ver»
laten had.
Crawer was dus nu alleen bij zijn patiënt,
;die angstig rondblikkend riep: „Waar ben
ik? Vader, moeder!" Maar toen zijn oog
op het groote crucifix en den vreemdeling
viel, riep hij verschrikt uit: „Wat moet dit
alles beduiden? Ben ik ziek? Moet ik ster
ven? O, wie is bij mij?"
Crawer boog zich over den kranke heen
en zocht hem gerust te stellen. „Ja, gij zijt
zeer ziek geweest," antwoordde hij kalm.
„Uw vader heeft zooeven de kamer verla*
ten en zal wel aanstonds terugkomen. Lig
nu stil, arme knaap, en vrees niets. De
vriendelijke Heere Jezus houdt u in Zijn
armen en zal u niet verlaten. Vrees niets!
Ik ben een geneesheer; wij zullen elkander
wel nader leeren kennen. Heb een oogen»
blik geduld, ik zal uw vader roepen."
Toen hij bij deze woorden opstond en
zich naar de deur keerde, riep de zieke
hem terug: „Verlaat mij niet;, laat mij niet
alleen, ik ben zoo bang," smeekte hij, en
uitgeput door het spreken, voegde hij er
nauw hoorbaar aan toer „O laat mij niet
alleen met dit verschrikkelijk crwjifixWer»
keiijk zag er dit in het schemerlicht spook»
achtig uit.
De arts nam het daarom weg en nadat
hij nog eens den zieke ernstig aanbevolen
had, zich rustig te houden, boog hij zich
opnieuw over hem heen, legde zijn hand
op diens voorhoofd en bad zacht: „Heere
Jezus, als hec Uw heilige ■wil is, zooj doe
hem genezen en maak hem tot een kind|
Gods." Na dit kort gebed sprak hij twee»
maal larigzaam en duideKjk de woorden:
„Kom herwaarts tot Mij," spreekt Jezus,
„Ik zal u rust geven!" De zieke hield^ de
oogen wel gesloten, maar toch verstond hij
de gesproken woorden zeer goed.
Sir Thomas het niet lang op zich wach»
ten. De arts stond op om hem mee te dee»
len, dat het bevvTistzijh van den zieke te»
ruggekeerd was en hem te vragen, den heer i
van Dunmore daarvan kennis te geven.
Toen de zieke na een onrustige sluime» j
ring ontwaakte, stonden wel vader, moeder
en leermeester rondom zijnj bed, maar de
vreemdeling was niet te zien. Was dan alles
een droom geweest
Er volgden nog dagen m nachten van
angstige bezorgdheid, totdat eindelijk de
jonge erfgenama van Dunmore langzaam
van den rand des doods tot het leven,
terugkeerde. De geneesheer sprak hoop in,
maar durfde niet verzwijgen, dat de ge»
zondheidstoestand van den knaap beden»
keiijk was en een langdurige, algeheele rust
en groote voorzichtigheid noodig zouden
zijn. Dit laatste moest den zieke tot drin»
genden pli^ïit gemaakt worden.
„Wilt gij hem dat zelf doen begrijpen,
dokter?" vroeg de' jonge moeder. „Van
u laat hij zich zoo iets het beste; zeggen."
Zij ging stil heen en geneesheer en patiënt
waren weder alleen.
„Zal ik spoedig weer kunnen rijden, dok»
ter Crawer?" sprak de knaap. „Mijn paard
zal blij zijn, als het mij weer opi zijn rug
voelt Het is onuitstaanbaar hier te moeten
bhjven Üggen!"
Voorzichtig trachtte de arts zijn patiënt;
duidehjk te maken, dat; hij nog lang een
volstrekte rust zou moeten houden en dat
er voorloopig aan rijden niet te denken
viel. Hij rekende echter volstrekt niet op
de uitbarsting van hartstochtelijke heftig*
heid, die op deze mededeeling volgide.
„Wa., hier liggen? Neen, dat doe ik niet!
Ik wil opstaan, aanstonds, nu! Roep heer
Godwin; hij moet dadehjk komen! Niet rij»
den? Waar denkt u aan? Ik zou dan niet
veel beter zijn dan een ongelukkige, kreu*
pele hals! Neen, liever sterven, dan zulk
een leven," riep de knaap uit.
De geneesheer legde vriendeHjk maar vast
zijn hand op den opgewonden knaap en
sprak op emstigen toon: „Wanneer gij
uzelven van uw gezondheid' en uw leven
berooven wilt door uw heftigheid, dan zijt
gij op den besten weg daartoe. Het spijt mij
voor u, arme knaap,- want het moet niet
gemakkelijk voor u zijn, maar het is Gods
wil. Gij spraakt van een ongelukkigen en
nutteloozen kreupelen hals, maar geloof
mij, dat zijn alle kreupelen niet. Ik heb
een kleine zuster, ongeveer van uw leeftijd,
die sedert haar zevende jaar kreupel is. Lie*
ve Mirjam! O, wat zou ik haar graag weer
eens zien 1"
Bij de gedachte aan zijn innig geÜefde,
too ver van hem verWijderde zuster, vul*
den tranen de oogert van den jongen ge*
neesheer. loen David dit zag, was zijn toom
gestild en op een heel veranderden toon
zeide hij: „Dokter, ik heb niet geweten, dat
gij een kreupele zuster hebt. Vertel mij van
haar. Hebt gij haar lief? Lijdt zij veel pijn?
Hoe kan zij dan tevreden en gelukkig zijn?"
„Nie: altijd was zij dit," antwoordde de
dokter. „Even als gij achtte zij het niet de
moeite waard, om te leven, als zij' niet zou
kunnen loopen en springen. Ook zij klaag*
de bitser over haar lot. Maar het werd an»
ders. Hem op Wiens stem eens de golven
van de Gahleesche zee bedaarden, sprak
ook in haar hart en maakte hét istil en
tevreden."
„Wiens stem was dat? Wie sprak tot
haar?" vroeg de knaap begeerig.
„Onze liefdevolle Heiland, de Heere Je
zus," was het antwoord. „O, mocht gij
ook tot Hem bidden, dat Hij uw hart tot
rust bracht, ook u 'Zijn vrede willen geven!"
„Bedoelt gij den Zoon der Heilige Maagd?
„Ja."
„O, Die zou Zich om mij niet bekomme*
ren! En "wij kunnen tot Hem ook alleen
bidden door de heihgen en de Moeider
Gods," antwoordde de knaap.
„Mirjam heeft zoo niet gedacht. Zij riep
tot Hem, en Hij hoorde en verhoorde
haar. Zal ik ui de geschiedenis van den
storm op zee voorlezen?" vroeg Crawer,
haalde op het „ja" van den patiënt een
geschrift uit zijii gewaad te voorschijn en
las uit het Evangelie van Markus, hoofd*
stuk 4, vers 3541, de geschiedenis voor
van de wonderbare stilHng van den storm.
„David luisterde met gespannen aandacht.
„Hoe kon Hij dat?" vroeg hij, toen de lezer
zweeg. „Het bevalt mij wel. Heeft Hij ook
tot i^irjam gesproken, evenals tot ide ^ee?'.''
„Ja," antwoordde de gevraagde. „Zij hoor*
de Zijn stem in haar hart, en toen verdwe»
nen alle bittere gevoelens. Zij' begon Hem
lief te krijgen. Die haar eerst zoo uit»
nemend had liefgehad en Zijn bloed voor
haar had vergoten, tot verzoening van haar
schuld. Bij Hem vond zij rust en vrede;
haar ziel werd geheel stil. Wilt gij' ook niet
beproeven, diep Heiland lief te hebben?"
