CriQ.WEEKBIADÖpGED.GR0nD51AG vöÖRDlZUID-HOUEÏiZCElJWiCIIE EIIAHDtn
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
8e Jaarjjanf;
ZATERDAG 11 JANUARI 1936
No 702
N.V. Uitéeversmaafschappij „Eilanden-nieuws
Uif hef Kijkvenster
WAARIN SEDERT 1 NOVEMBER 1935 OPGENOMEN HET BLAD „ONZE EILANDEN"
1 8e JA A R G A N G
Dif nummer bestaat uit 2 bladen
Wedergeboorte noodzakelijk.
De Heere Jezus Zelf sprak dit
woord En wie kan beter daarvan
spreken dan Hij Is Hij niet de
Waarheid Zelf Weef Hij niet. waf
In den mensch is, in wat droeven
staat hij verkeert en wat gebeuren
moef, zal hij zalig worden Hij sprak
tof Nicodemus, een leeraar Israels.
Uit vrees voor de Joden, was deze
des nachts tot Jezus gekomen en
had tof Hem gezegd„Rabbi, wij
weten dat Gij zijt een Leeraar van
God gekomen, want niemand kan
deze teekenen doen, die Gij doet,
zoo God met hem niet is.' Dat
was wel een goede belijdenis, maar
foch is Christus hem een onbekend
persoon. Weet ook niet waf er ge
beuren moet met een mensch zal
hij zalig worden. Genoeg heeff hij
aan zijn uitwendige voorrechten.
Was hij niet een Israëliet? Een van
Abrahams zaad? Had hij niet een
uitnemende opvoeding genoten
Was hij nief een ijveraar voor Mo-
zes' wetten en inzettingen Nam
hij ze niet alle getrouw waar Zou
hij dan nog uitgesloten kunnen zijn
van hef Koninkrijk Gods Hij ver
wondert zich over hetgeen Chris
tus antwoordt„Voorwaar, voor
waar zeg Ik u, tenzij dat iemand
wederom geboren worde, bij kan
het Koninkrijk Gods niet zien." Hij
verstaat hetzelve niet Geeft er
slechts een vleeschelijke verklaring
aan. Hoe arm is Nicodemus en dat
een leeraar Israels Hoevelen Hem
gelijk. Die als Nicodemus uiterlijk
onberispelijk leven, de waarheid
belijden, doch vreemd zijn van de
vernieuwing hun gemoeds. Die steu
nen op hun voorrechten De belij
denis der waarheid wordt geacht
als een oprechtheid door den Hei
ligen Geest gewrocht en een on
berispelijke wandel wordt als hei
ligmaking des levens bestempeld.
En aldus meent men het Konink
rijk Gods deelachtig te zullen wor
den Men zou er nief gaarne aan
twijfelen. Dat mag nief. Men zou
zich grootelijks bezondigen. Men
moet en behoort altijd een vast en
opgeruimd geloovige fe zijn. Maa--
zoo gaan duizenden verloren.
Vreemd zijn ze gebleven van de
waarachtige wedergeboorte die uit
God is.
Van wedergeboorte spreekt Chris
tus. Drukt de noodzakelijkheid
daarvan uit- Waf is zij Zij bestaat
niet in een godsdienstige verbete-
ïing. nog in verstandelijke ontwik
keling. Neen hoever een mensch
hef ook brenge moge, al waf uit
vleesch geboren is is vleesch. We
dergeboorte is een krachtig gena
dewerk Gods.- Hef wordt onder
onderscheidene benamingen in de
Schrift voorgesteld, die ons aan-
foonen welk een krachtdadig werk
God moef werken in hef hart eens
zondaars. Het wordt genaamd een
wegnemen van hef steenen harf en
een schenken van een vleeschen
harf. Daarom ook genaamd de be
snijdenis des harten. ,De Heere
uwe God zal uw hart besnijden en
hef hart uws zaads, om den Heere
uwen God lief te hebben met uw
gansche ziel, opdat gij leven moogt"
(Deuf. 30 6). Hef wordt genaamd
een schepping Gods. Hoort den a-
apostel,wij zijn Zijn maaksel, ge-
scliapen in Christus Jezus tof goe-
||%jerken". En de apostil der
liefde. Johannes, noemf het een
geboorte uit God, .Die nief uit den
bloede, noch uit den wil des vlec-
sches, noch uit den wil des mans,
maar uit God geboren zijn.' Nief
ten onrechte spraken onze vadeten
deswege van een nieuw grondbe^
ginsel dat in on^ geplant en ge
wrocht moef worden. Een nieuw
grondbeginsel, dat we van nature
misseneen geestelijk levensbe
ginsel, dat zich over den geheelen
mensch uitstrekt, uit kracht waar
van hij inderdaad wordt een gees
telijk mensch. Wat uit den Geest
geboren is, is geest.
God Zelf is de Werkmeesfer Die
begint hef goede werk. Meer bij,
zonder de Heilige Geest, want „zoo
iemand nief geboren wordt uit wa»
ter en Geest, hij kan in het Konink,
rijk Gods nief ingaan.'
In welk een droeven staaf vindt
God den armen zondaar. Hij is
dood in de zonde en in de mis,
daden, vervreemd van hef leven
Gods. Hij kent God niet, bemint
Hem daarom niet, heeff geen be.
hagen in Hem, wil liever van God
gescheiden blijven krachtens zijn
natuurlijke afkeerigheid en aangfe,
boren vijandschap. Hij zoekt zijn
vermaak in het schepsel. Of we
dan volop de zonde indrinken of
op den akker van Gods kerk ge.
boren zijn, zoo onberispelijk als
Paulus zouden zijn, het baat niet.
De grondgesfeldheid van ons hart
is vijandschap en ongeloof. Neen,
hef werk Gods begint niet als wij
uit den grond onzer harten naar
God beginnen te vragen God be,
gint. Hij vindt in ons afkeerigheid.
Hij nadert tof hef voorwerp Zijner
vrije barmhartigheid mei hef Woord
Zijner Waarheid, als hef zaad der
wedergeboorte. Hef is het Woord
Gods. hetwelk is hef zwaard des
Geesfes dat mef majesteit in het
harf gebracht wordt, met levenwek^
kende kracht. Hoe worden dan de
grondslagen gelegd van eennieuw,
geestelijk leven. Neen, de Heilige
Geest doet hef nief zonder het
Woord en hef Woord is niet ge,
noegzaam zonder de Ie venwekken,
de kracht des Geesfes. Beide gaan
samen. En waar deze weldaad ver,
heerlijkf wordt, daar is hef dat de
arme zondaar uit zijn zonde- en
doodstaat wordt overgebracht in
den staaf der genade.
Hef is een wezenlijke, geheele en
standvastige verandering in-en uit
wendig. Het juiste oogenbhk der
wedergeboorte moge voor ons ver
borgen zijn, dit is zeker, wederge
boorte is de grondslag van een
nieuw leven en openbaart zich dan
ook in zoodanige vruchten, die in
overeenstemming zijn met den aard
en de natuur van"~lief werk Gods.
Het nieuwe schepsel openbaart zich.
Het leven Gods blijft niet verbor
gen. Al wat uif God geboren is
doet de zonde nief. God maakt
ons het leven in de zonde onmo
gelijk Dan kan Paulus nief meer
voortvaren de gemeente Gods fe
vervolgen. Dan kan Zacheüs zijn
lust nief meer vinden in dieverij.
Dat zeggen wij met nadruk. Want
de genadewerken Gods liggen niet
aan den buitenkant van hef leven.
Neen, de Heere ziet hef harf aan.
Hij neemt weg hef steenen harf en
geeft een vleeschen hart. Dan wordt
hef verstand verlicht onder deze
krachtdadige vernieuwing. Hoe
wordt dan de zonde ontdekt en
gekend in haar eigen aard en het
verderf als het schrikkelijk gevolg,
want al deze dingen van hef licht
bestraft zijnde, worden openbaar.
Daf gaaf gepaard met een zieldoor
dringende kracht; dan wordt er een
roepen tof God geboren, {lelijk van
Paulus staat: ziet, hij bidt. Daf
wordt wedergeboorte genaamd, een
nieuw schepsel in Christus Jezus,
waar'hef in zich bevat een afsnij
ding van den eersten Adam en een
inplanten in den tvreeden Adam.
Want Christus is hef levendmakend
Hoofd, dat aan het nieuwe schepsel
alle leven door Zijnen Geest mede
deelt.
En dif werk Gods is nu nood
zakelijk. Waar dit ontbreekt, ont
breekt alle". Dan zijn we dood in
de zonde en in de misdaden. Zon
der wedergeboorte geen zien, geen
ingaan in hef Koninkrijk Gods,
dat is zonder wedergeboorte kan
er nooit van ware gemeenschap
met Christus en al Zijne schatten
en gaven door hef geloof sprake
zijn
Daarom zoo noodig onszelven
fe onderzoeken.
Hoe ver ging Orpa mede Gedenk
aan de vrouw van Loth. Door
engelenmond gewaarschuwd, door
engelenhand uitgeleid uit Sodom,
vergaat ze nochtans voor de poor
ten van Zoar.
Het woord van Christus blijff
waar. Het grijpt onze ziel aan om
f e staan naar wezenlijkheid.
Hef is de troost der bedrukten,
dat de Heere hef goede werk daf
Hij begonnen heeft, zal voleinden,
Hoe menige ziel weeklaagt vanwege
de smarten der wedergeboorte. O,
mochten ze daf eens weten, daf God
met hen begonnen is. De Heere
weef Zijn tijd. Het land daf Hij
btgeerig maakt, verrijkt Hij groo
telijks. Als het licht des Heeren
schijnsel mag geven over Zijn eigen
werk, dat kan de bedroefde ziel
alleen opbeuren. Daf is daf oprech
te volk, daf alleen dan getroost
kan zijn, als de Heere Zelf tot hun
ziel zegt: Ik ben uw heil.
Ds. B,
PRODUCTEN zijn goedl
In flesschen:
Gorfepap, Bloempap, Ha-
vermoufpap, Rijstepap
N.V. Ver. Zuivelbereiders
Voornaamsfe fnhond
niEuws
Advertentie-prijs 20 cent per regel. Reclames 40 et.; Dienst-
aanvragen en -aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek-aan-
kondiging 10 ctnt per regel Contracten belangrijk lager
tf
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelharnis - Prins Hendrikstr. 122 C. Giro 167930 Poslbox 8 Tel. 17
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling.
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
Jezus antwoordde en zeide tot hem:
Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, tenzij
dat iemand wederom geboren worde,
hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.
Joh. 3 3.
De werkloosheid in Nederland
in 1935 nog gestegen.
Volgens het internatiii>naal arbeidsbureau
te Geneve is de werkloosheid in Nederland
in 1935 nog gestegen. In de meeste landen
is de Werkloosheid in 1935 wat gedaald.
Een geringe verbetering is in die Ijinden
oipgetreden. Met Nederland vertoonen BuU
garije, Frankrijk, Letland, Spanje, Zuid*
Slavië en Zwitserland een verhooging van
het werkloosheidsdj'fer.
Nederland vertoont dus een slecht figuur.
Van eenige opleving is nog geen sprake.
O'ptimisten hebben wel verklaard, eind
1933 en tegin 1934 dat men over het diep»'
tepunt heen was.
Helaas die voorspellingen zijb gelogen*
straft.
Integendeel de werkloosheid is nog toe*
genomen.
En hoevelen worden door steunmaatrege*
5en niet aan het werk gehouden.
Anders zou het werkloosheidsdjfer nog
hooger zSjn.
Kunstmatig is het nog gedrukt.
Maar wat kunstmatig is houdt geen stand.
Mede daarom is de economische toestand
van ons land zeer slecht te noeen.
Bezuiniging en aanipasshig zïal nog moe*
ten worden uitgebreid.
Inzonderheid van de hooge salarissen.
De tractementen van duizenden en boven
de tienduizend moeten verder omlaag.
Niet met eenige procenten, maar zeker
met tientallen procenten.
Opdat van hooger hand een goed voor*
beeld worde gegeven.
Het is noodig en uit bezuinigingsoogpunt
en vanwege de moreele beteekenis.
Nieuw jaaï en oude zorgen.
Het beuoep op den Staat Subsi*
die voor particuliere armenzorg
Het maatschappij-leven School*
voeding, enskleeding Geneeskun=
dig schooltoezicht Een strijd die
niet verflauwen mag.
De eerste dag van het nieuwe jaar heett
ons gevonden met de zorgen van het oude.
Hoe goed het ook is om, naar Mozes' bevel,
onze vierdagen te vieren, toch brengen die
ieest*. en herinneringsdagen ons opzichzelt
niets nieuws.
De herinnering aan des Heeren bewarende
en zegenende hand, in een gansch jaar over
ons uitgestrekt, mag onze ziel eens verkwik*
keni' en in de laagte brengen en met een
stille hoop op Gods verdere zorg en trouw
vervullen, dat brengt niet mede, dat we nu
meteen in een andere wereld worden over*
gebracht, en van al wat ons in 1935 omring*
de slechts een herinnering overhouden. Ver»
re van dat, óók op den Nieuwjaarsmorgen
roepenl de oude plichten opnieuw om be*
hartiging en eischt de Heere van ons, dat we
weer met onze uiterste krachten, onder op*
zien tot Hem, aan Wien alle zegen alleen
kan afaalen, onzeniarbeid in huis, in school,
kantoor of fabriek of op het boerenerf voort*
zetten.
Heij nieuwe jaar vindt ons dus in oude
zorgen. En menigeen van onze lezers zal
er van weten mede te praten! En mo*
gen, we al eens zingen het bekende: Opent
uwen; mond, eisch van Mij vrijmoedig,
als 't op de beoefening hiervan aankomt gaat
het nog al eens als met Petrus, die in eigen
kracht! op het water niet kon wandelen,
maai; nederzonk en geheel verzwolgen zou
zijn, had de Heere uit louter ontfermen
hem| niet bij de hand gevat.
De nooden des volks zijn overweldigend
veelj en het ziet er niet naar uit, dat er
spoedig eenige verlichting zal komen.
Die 't minst draagkrachtig is komt 't eerst
in( de knel. Voor alles en nog zoo veel
wordt een beroep op de Overheid gedaan,
omdat men van andere zijden blijkbaar
niet de millioenen kan verkrijgen, die voor
de( velerlei behoeften noodig zijn.
Afgedacht van den steun aan bedrijven
in dezen crisistijd, maakt ook de zorg voor
da armen een zwaren proef door. Sedert
de Kerk verdrongen is uit de centrale plaats
die zij in hef volksleven behoort in te ne*
men, en haar handen in velerlei opzicht
krachteloos zijn, geworden, traden vele ver*
eenigingenj op, die zich het lot der armen
aantrokken en dit wel met lofwaardigen
ijveil deden en doen, edoch zonder daarbij
het geestelijk welzijn der armen in het oog
te vatten. Althans laat men zich bij dit werk
niet leiden door het licht van 's Heeren
Woord, waarvan aan de Kerk de verlcondi*
ging is opgedragen. De Overheid waardeert
doorgaans dit particulier optreden en ver*
leent, waar noodig, een jaarlijks subsidie.
Niet/ het minst maken de vele Roomsche
vereenigingen een royaal gebruik van de ge=
legenheid om subsidie te incasseeren. Zoo
ontstonden, doordat men onder invloed
kwam van de marxistische levensbeschou*
wing,, vereenigingen die zich b.v. belastten
met het uitzendefi van huishoudsters, ver*
pleegsters, kraamverzorgsters enz., welke voor
95 pet. teeren op de ruime subsidies van
Rijk] en Gemeente. Kon vroeger in de ge*
zinnen van de arbeiders bij ziekte der
vrouw gerekend worden op de welgemeende
hulp van familie of buurvrouwen, er schijnt
in deze verhoudingen een zoodanige verkil*
ling ingetreden te zijn dat, juist als gevolg
van deze vereenigingshulp, er een steeds
veelvuldiger beroep op wordt gedaan. Op
deze \vijze wordt het volk de gedachte inge*
hamerd, dat de Overheid voor allerlei noo*
den behoort in de bres te springen. Wie de
Overheid hier een taak ontzegt, wordt be*
schouwd als een man zonder eenig gevoel
voor den naaste, onsociaal, oud*liberaal, en
dergelijke fraaiheden meer. Wat is echter
het geval? Onder de zuigkracht van de So:
ciaal*democratie hebben ook onze christelijke
kabinetten meer en meer de taak van den
Staat verward met het leven der Maa,tschalp*
pij. Dat de Overheid het recht heeft te hand
haven, de orde te bewaren, üi het algemeen
voor de welvaart'des volks wegen te banen
en,^ naar luidt van art. 36 der confessie, aa,n
den heiligen Kerkedienst de hand te houden
heeft, met wat dat artikel meer in houdt
is geheel iets anders dan dat de Overheid
zelve zou moeten doen wat aan de maat*
schappij! kan worden overgelaten. En veel
beter kan worden overgelaten. Diensvol*
gens' is er geen reden voor gemeentelijke
vischwinkels, groentebedrijven, handel in wa*
ter*, gas* en electrische toestellen, bedrijven
die nofabene met hef belastinggeld van den
middensfand, den middenstand beconcur*
reeren!
UiiJ dit zuiver, antirev. beginsel geredes
neerd, vervalt ook den grond aan onze
schoolvoeding, schoolstandverzorging, school
baden, schoolbioscoop en schoolartsendienst.
Het is niet aangenaam, maar toch noodza*
keiijk deze stelling telkens weer in het mid*
delpunt der belangstelling te plaatsen. Als
de Overheid zich aanmatigt te doen wat
de taak der vrije maatschappij is, dooft
zijl de in het volksleven werkende krachten
en belangstelling, dan remt zij den ingebo*
ren lusi van een volk om zich omhoog
te werken en door noesten vlijt het volks*
leveni te verrijken en ongedwongen in den
door God verordenden weg de lasten mede
te dragen van allen, die op hulp van den
medemenschi zijn aangewezen.
Want, en dat mag nooit bestreden wor»
den, de behoeftige moet worden bij'ge*
staan, en zelfs daar waar men van grot
'plichtsverzuim mag spreken, is een taak
te vervullen omi de gevolgen van onwil en
onkunde, zooveel mogelijk voor een opko*
mend geslacht te verwachten. Intusschen; de
ouders zijn de, aangewezen verzorgers der
kinderen. Komen zij hunne plichten onvol*
doende na, dan moet hun niet de zorg voor
de kinderen grootdeels van de schouders ge*
norren worden, maar moet doeltreffende
armenzorg hen weten te bewegen zich van
hunnc' plichten tei kwijten, In stede daar*
vani^ zien wij; tot in de Christelijke Scho*
lenj toe den dokter verschij'nen om te con*
troleeren; of de kinderen nog wel gezond
zijn, of oogen, ooren en gebit in goede
conditie zijn, daarmede uitsprekende, dat
jllinilllIlllUlUlUlllllIllllllO
M en diverse andere
Melkproducten.
Pe rsoonsdam 18
ROTTERDAM
de ouders onvoldoende voor hun kroost
zorgenj een gedachte, die voor 99 van de
100 Ouderparen niet minder dan beleedis
gend| is. Door dit standpunt in te nemen
schijnt de Waarnemer toch maar een koud*
hartig) theoretiaxs te zijn. Niets is minder
waar dan dat! Zeker, als ge, met den Wapr*
nemer eens de \groote keuken van een
schoolvoeding hadt gezien, de uiterst reine
behandeling van het kostelijke eten, de
grooie bergen vleesch ziet verwerken en
het menue van eiken dag inziet, en als ge
danj al die hongerige kinderen met magere
snoetjes! zoo graag ziet eten van stamppot
met andijvie en vleesch en pap na, of aard*
appelen, roode kool en vleesch, met rijst
met krenten, ja, dan zegt het meewarig'
hart: Wel, dat doet mij goed dat ik 't
aanzie. Maar even later zegt het verstaind:
hét kon en moet toch anders! Als de kin*
deren en b.v. in Rotterdam zijn dat er
eenige duizenden groot zijn, zullen zij
morten terugdenken aan bet feit, dat vader
en moeder hen niet thuis, maar grootendeels
op, school lieten eten. Moeten ouders en
kinderen' m.aar beroofd worden van het
voorrecht, dat zij in eigen huis door eigen
hand| verzorgen en verzorgd worden? Het
is» toch wel hard, 5ie massa*voedingen in
de groote stad! Als ik nu naga, dat in Rot*
terdam ^e schoolvoeding en kleeding (hvant
er; worden nog eenige duizenden broeken
en jurken uitgereikt) per jaar reeds £240.000
kost, dan rijst; de vraag, of dit alles niet
anders kon. Maar dan zal er veel moeten
veranderen.
En, om te besluiten, nog een tegenwerping
moef ik terugwijzen. Men hoort, óók in
christelijken kring nog zeggen, dat, aangezien
de Staat de kinderen verplicht op school te
gaan, de StaatI maar moet zorgen da,t de
kinderen hef onderwijs kunnen bijwonen
en de school hun gezondheid niet schaadt.
Eilieve, welk een stelling en hoe ver zouden
de gevolgen er van zijn uit te breiden! Den
leerplicht verwerp ik uit het hierboven aan*
geduid beginsel van volstrekte onbevoegd»
held van den Staat: Maar dan mag ik dien
onredelijken leerplicht niet aangrijpen om
den, weg te banen dat de Overheid nog
verder ga met ingrijpen in wat tot de taak
der ouders behoort. Principus obsta, we*
dersta in den beginne! De redeneering: het
geneeskundig schooltoezicht is er nu eens
maal, laten wij er voor onze christelijke
scholen nu maar uithalen wat er in zit, geötf
bHjki van een zich neerleggen bij wat in
prin,cipe moet worden bestreden. Indien
er eenjg goeds schuilt in de benarde finan*
tieele omstandigheden waarin ons land ver*
keert dan zou het dit mogen zijn, dat de
Staat door geldgebrek! de handen aftrekt
van een terrein, dat het zijne niet is.
Het is noodig deze dingen te zeggen.
De nood der tijden, de overmacht der vraag
stukken, vervoert ons zoo licht tot medei*
gaan met een, geest des tijds, dien men te
moeilijker zal kunnen uitbannen naarmate
hij) langer onbestreden bleef.
WAARNEMER.
Driestar: De werkloosheid in Nederland.
UIT HET KIJKVENSTER: Nieuwjaar en
oude zorgen.
De Muziek onder Israël.
Binnenland; Dei Nederlandsdha Ambulance
in Abessynië. Minister Deekers naar
Denemarken en Polen.
Buitenland: De oorlog in Abessynië.
Oud Vossemeer. De familie van Roosevelt.
Raadsvergadering te Dirksland.
De' Aardappelteelfregeling 5 pet. minder
Suiketbietengiarantie.
De heer Blokhuis over de kolenlosser^;:,
kwestie te Middelharnis.
