Eilanden^nieuws
(mmmmmimm^
BINNENLAND
GETROUW TOT
DEN DOOD.
ff
ffi
2e Blad
ZATERDAG 4 JAN. 1936
No. 700
Buitcnlandsch Overzicht
Gauw even naar Uw winkelier onn te zorgen dat dit
voordeel U niet ontgaat. Tot de hierop aangegeven
datum ontvangt U voor onderstaande bon 3 pakken
Presto, waarde 22^2 et. voor slechts 15 et. Niet ver
zuimen hiervan gebruik te maken, omdat Presto wat
prijs en kwaliteit aangaat ongeëvenaard is.
BON VOOR GRATIS PRESTO
[XN.v. wascholinefabriekjO
VERVOLGVERHAAL
OHR.WEEKBLAD op GER. GRONDSLAG vo« de ZUIDHOLL. en ZEEUWSCHE EILANDEN
Uitgave van de N.V..EiUnden-nieuw*''. Geveitigd te Middelhainis, Tel. t7 Giio 167930 Post bus 8
De NieuwjaairWensch van D*. Colijn
Terugblik op het afgeloopen jaar.
Het jaar 1935 is weer voorbij en reeds
zijn we Nveer over den drempel van het
nieuwe gesdhreden. Het alle kommer en
zorg, die op alle gebied zoo veelvuldig
wordt gevoeld, gaan We, blind in de toe=
komst, het onbekende nieuwe, tegemoet.
De wijsheid van de Voorzienigheid Gods
heeft het ons onmogelijk gemaakt den sluier
der toekomst op te lichten en gelukkig
we \veten niet v/at voor ons het jaar 1936
verborgen houdt. Zal het blijÜschaip zij'n, of
droefheid, smart, of vreugde, voorspoed of
tegenslag? Niets van dat alles is ons bekend.
Donker staat het er voor op alle gebied,
zoowei in ons maatsdhafdpelïjk, kerkelijk!
als politiek leven, overal en uit alles klinkt
ons de somberheid tegen. Is er dan geen
enkel lichtpunt, vraagt ge? geen hooip\
voor de toekomst?
Ja toch! dat is er!
Zeiden we dat de Heere in Zijn voorzie*
nig bestel' de toekomst veitbrgen houdt,
Hiji heeft ons toch de Wegwijzer gelaten in
den donkeren doolhof van het onbekende,
nl.. Zijn onveranderlijk bljvend Woord,
dat David noemde een lamlp voor den voet,
en een ipad ten licht om het duister op te
klaren. In alle ellende was dat zlijb troost,
en 'sHeeren toezegging daarin vervat,
verlevendigde zïjn ziel. Dat Woord houdt
beloften in voor hen die in waarheid ,dat
Woord tot richtsnoer in hun leven hebben
gekozen- beloften, die de Belover zelf, op
Zlijr. tijd komt te vervullen. Ziende in het
Geboa kunnen diegenen die zich metterdaad
aan dat Woord gelegen leggen, de toekopist
hoopvo- tegemoet gaan, want Hiji zegt
het hun, al is het dat ze in uitejjste angsten
worden gedreven: „Ik zal raad geven: Mijn
oog zal op U zijn."
Die naar dat Woord leeft is als een die
een huis bouwt, graaft en verdiöpt, het
fundament op de steenrots legt, waar de
hooge vloed en de waterstroom geen vat
aan heeft, maar tegenovergesteld, die niet
naar 'dat Woord doet, die bouwt zonder
fundament, daarvan wordt ons geleerd, dat
de waterstroom er tegen aansloeg' en
zijn val was groot!
Ziij voor ons die schrijven, en voor U
die leest, het doelwit voor 1936 als dien
eersten bouwer! i
Vast gefundeerd in dat Woord en in de
belüjdenisschriften onzer Vaderen, hoofd
voor hoofd, onze Staatsmannen, ons gan*
sche Volk, en daaruit de toepassing voor
heel het maatschappelijk en staatkundigi
leven, wat zou het een radicale verandering
te weeg brengen! Diezelfde God, die dien
regel ten leven gaf, leeft nog, en de geschie*
denis leert ons, wat groote daden Hiji ver*
richtte aan en door hen, die daarvoor goed
en bloed veil hadden.
We hebben nu bij de intrede van het nieu
we jaar de Nieuwjaarswensch van onzen
Minister President Dr. H. CoBjn kunnen
hooren en lezen.
Een droeve klacht lag er in over den
zorgeliijken toestand in ons land, maar het
stelde ons teleur, dat we van den Christen»
Staatsman zoo weinig, neen, liever gezegd,
niets hoorden, dat terugriep tot de Wet
en Getuigenis, om daarvoor ootmoedig te
buigen, omdat Regeering en Volk todh
schuldig staan aan de geboden des Heeren.
Wel maande hij' aan politieke verschillen
niet toe te spitsen, maar
de verschillen tijdelijl: wat naai
den adhtergrond te brengen,
om de eenheid te bevorderen.
Is dan eenheid in dezen grooten gemeen*
schaippeÏÏjken nood niet hoog noodig, zal
men vragen? Dat stemmen we dadelijk vol*
mondig toe, maar dan een eenheid op het
onfeilbaar Woord van God. In stede van
dat, heeft Dr. Coljn in het afgelooipen jaar
eenheid gezocht in het door hem gevormde
Kabinet met Roomschen, Liberalen en Vrij*
zinnig*democraten. De 'beginselen moesten
maar wat naar den achtergrond, de eenheid
moet bewaard, ten koste van de Waarheid.
Tot handhaving van de aloude Waarheid
wil onze Regeering niet terug, wat heil
kan men er dan van verwachten?
Het is tusschen de regels door te lezen
dat Dr. CoKjn hier ook doelt op ;het uit*
treden van Prof. Vissdher es. uit de A.R.
partij. Die konden het er niet meer onder
uithouden. Kome het eenmaal nog eens
zoiover, dat allen die nog willen bukken
en buigen voor Ziijli Woord en'willen, me*
dewerken tot handhaving van Zijn Wet, één
worden, om samen te strijden voor de eere
Gods en de belijdenis Zijns Naams in
Kerk, Staat en Jvlaatschaippiij'. Indien wij den
Heere daarin beproefden, misschien zou Hïji
de vensteren des hemel opendoen en ons
zegen afgieten.
Ik stel U lieden voor zegen en vloek,
zei de Heere tot Israël: den zegen wanneer
gij hooren zult naar de geboden des Heeren
uws Gods, maar den vloek zoo gij ydaar
naar niet hoort en ai?wijkt van den .weg
dien Ik u gebied, om andere goden na
te wandelen. f
Stippen we voorts nog een en ander aan
uit de rado*rede va'n Dr. Collijn: de eco*
nomiscbe en finandeele toestand noemde
hij hoogst zorgelijk. De uitvoer van onze
bodemppoducten levert per jaar ruim 400
millioen gulden minder op dan enkele
jaren geleden. De uitvoerwaarde van indus*
trieele producten daalde zelfs met 500 mil*
lioen per jaar.
De bodemproductie ontvangt een rug*
gesteun van meer dan 200 millioen gulden
per jaar, de industrie in den vorm van
contingenteering zoo ongeveer 100 en 150
millioen per jaar. Onze groote scheepvaart
kan zonder steun de oceanen niet blijven
bevaren; de binnenscheepvaart heeft niet
meer dan éénderde gedeelte van het vroe*
gere vervoer. Ruim 80 miUioen wordt door
de overheidskassen aan armenzorg uitge*
geven en ongeveer 140 millioen gulden aan
steun, werkverschaffing en subsidie aan
werkloozenkassen. Saam dus 220 millioen.
Inderdaad, de taak van onze regeering is
moeilijk en zwaar. Ruim 400.000 werkloozen
moeten geholpen, hoelang zal het nog)
volgehouden worden
Stappen we nu van dit onderwerp af en
zien we nog even in vogelvlucht oip enkele
politieke en andere gebeurtenissen uit 1935
terug.
In J an uari
vertrokken de Nederlandsdhe Voorzitters
voor de stemming in het Saargebied naar
Saarbïü'cken.
In Febiruari
nam de regeering het besluit om een in*
terr;.eerings*inrichting voor vreemdelingen in
het leven te roepen.
In Maart
kwam een handelsverdrag tot stand tus*
schen Nederland en België De regeering
gaat over tot her*classlficatie der gemeen*
ten. Prof. Dr. Otto Lanz sterft.
In A pi r i r
verongelukte de „Leeuwerik" van de K.L.
M., Alle opvarenden werden gedood.
Verkiezingen der Prov. Staten hadden
plaats. Het bezuinigings'ontwerfp werd
ingediend.
In Mei
ging Marchant over naar de kathoUekén,
wat veel sensatie verwekte.
IM J u n i
kwam het begin van de regeerings*Crisis, de
Minister van Soc. Zaken mr. Steenberghe
gaat heen, prof. dr .ir. GeUssen wordt zïjin
opvolger. De gemeenteraads*verkiezingen
hebben plaats.
In Juli
verongelukten 2 vliegtuigen van de K.L.
M., de „Kwikstaart" en de „Gaai." Velen
worden gedood. Het Kabinet»Coljln valt,
minister Aalberse slaagt niet een nieuw ka*
binet te vormen. Dr. Colijii keert terug en
vormt een nieuwe regeering. Staatsraad
mr. Cort van der Linden overlijdt.
In Augustus
gaan de monden dpen van de Ossche mis*
dadigersbenide, allen bekennen, meer dan 100
worden er gevangen gezet.
In September
houdt H.M. de Koningin de troonrede.
Het bezuinigingsontwetfp wordt aanvaard
in de Tweede Kamer met 51—23 stemmen.
In October
wordt in de beide Kamers de Sanctie*'Wet
teger. Italië aangenomen. i
In November
kondigt de regeering grondwets*herzienlng
aan Het socialistisch Kamerlid Duys
treedt uit de S.D.A.P.*fractie. De Eerste
Kr.mer neemt het bezuinigings*ontwerp aan.
In December
komt er bïjna weer een regeerings*crisis
over de concentratie van het Bijtondei;
Onderwijs; door de instelling van een staats*
comii.issie wordt het verholpen. Het
schandstuk „De Beul" wordt opgevoerd te
Amiterdam. De Hollander Euwe wordt
wereld*kampioen schaken. Tenslotte nog dit
.Amerika en Nederland sluiten een handels*
verdrag en het Nederlandsche Roode Kruis
zendt eer. ambulance naar Abessinië.
Het jaar 11935 ligt weei: achter ons.
De zeer ibeperkte ruimte laat jammer ge*
noeg niet toe in vogelvlucht de voornaami»
ste gebeurtenissen nog eens te vermelden.
Een zeer moeihjk jaar is voorbij, en wat
voor de deur staat laat zich niet voor*
spellen.
In zijn nieuwjaars*rede zeide onze
Minister President Dr. CoUjn
dat de kansen om buiten een groot Euro*
peesch conflict te blijven, thans heet wat
geringen schijnen dan in 1914 het geval was.
Kan het somberder?
In 1914 toen de groote wereldoorlog uit*
gebroken is, Waren de kansen om den oor*
log nog te kunnen voorkomen talrijker dan
nu
Zullen wij dan over enkele maandeii
weer moeten melden ^en nieuwen we<
reldbrand? Zal Nederland daar bij betrok*
ken worden of er weer buiten mogen blij*
ven?
Een is er Die het weet. Het is Hij', Dite
wel niet erkend wordt, doch Die het gan*
sche wereldgebeuren in Zijn hand heeft.
Mochten wij bij Hem schuiling zoeken, en
verwaardigd worden, ons lot in Zijne hand
te mogen overgeven.
Sedert ons vorig overzicht is
Sir Samuel Hoaie
de gewezen Engelsche minister van buiten*
landsche zaken vervangen door minister
Eden, de man waarvan de couranten schrij*
ven, dat hij wel de meejst gehate man in
geheel Italië is.
Sir Samuel Hoare heeft duidelijk doen
uitkomen dat de vrees voor een nieuwen
wereldoorlog, hem en Laval er toe hebben
gebracht, een vredes voorstel in elkander
te zetten, dat h.i. kans bood tot een verge*
lijk te komen, aleer nog erger dingen zou*
den plaats hebben.
Het publiek was echter over het voorstel
alles behalve te spreken omdat hierin aan
Abessynië onrecht werd aangedaan, en deze
CHDERU
GELDIG TQT EN MET 25 JANUARI
Uw winkelier verstrekt U tegen deze
bon 3 pakken Presto, Z'/j et. zeeppoe
der, voor de prijs van 2, dus voor slechts
15 et. 3 pakken Presto zeeppoeder.
Naam-
5traat
1
vv
Neem in plaats van het GRATIS PAK PRESTO geen ander merk zeeppoeder
aani U heelt recht op PRESTO en wie U iets anders geeft, benadeelt U.
PRO A-109-091 i
publieke opinie was oorzaak, dat Hoare
het beter oordeelde heen te gaan Eden die
het Vokenbonds*handvest zoo krachtig mo*
gelijk verdedigd, heeft nu zijn plaats in*
genomen en met begrijpelijke belangstelling
wordt 20 Januari tegemoet gezien, 3en
dag waarop de Volkenbond weer samen*
komt, en de werkzaamheden hervat.
Minister
Lavlal
heeft het er beter afgebracht. Ook in
Frankrijk was de oppositie, sterk, en scheen
zijn kabinet ten val te zullen worden ge*
bracht. Twee pogingen daartoe, werden on*
demomen, welke beiden niet het beoogde
succes brachten. Al was het de tweede'
keer slechts met 43 stemmen meerderheid,
304 tegen 261, de Kamer schonk hem ech*
ter haar vertrouwen.
Vast besloten gaat de oorlog door.
Italië!
wil van geen wankelen of wijken weten,
zelfs piet al moet er een Europeesche
oorlog door uitbreken. Zou dit plaats heb*
ben, Italië is zich bewust de overwinning
te behalen, en zal dan daarna de koloniën
zelf naar eigen goeddunken te verdeelen.
Toch gaat het Italië in
Abes«ynjï!ë
niet voorspoedig. Twee zeer ongelijke par*
tijen wat bewapening betreft, bekampen zich
hier elkander. Ontegenzeggelijk heeft Italië
zeer veel nut van zijn vliegmachines, vooral
door de yerkennings vluchten.
Bezat ItaHë dit wapen niet, heusch het
zou er anders voor ItaHë uitzien. De Abes=
syniërs zijn niet alleen verwoedde strijders,
maar passen een tactiek toe, waartegen.de
moderne bewapening niet opgewassen is.
Zelfs zijn er oogenblikken dat de vliegma*
chines niets vermogen.
Zeer en zeer dicht naderen zij ongezien
de Italiaansche stellingen, en vallen onver*
wachts aan. Al maaien de mitrailleurs hun
kameraden voor de voeten weg, zij looepn
storm totdat zij tot de Italianen zijt door*
gedrongen, en man tegen man hand gemeen
worden. Daardoor zwijgen de mitrailleurs,
de vliegeniers kunnen geen bommen meer
werpfön, teneinde eigen troepen niet te
raken en zoodoende de vijand te sterken.
Al sluipende krijgen de strijdende Abessy*
niërs dan versterking, totdat het ten laatste
de Italianen te machtig wordt.
De Italianen zijn aan het Noordelijk
Front genoodzaakt geworden zich terug te
TWEE VERHALEN UIT DEN TIJD DER
LOLLARDEN.
MARGA.
Een Heldin des geloofs en der lieide.
18' i 1
„Verbrand dan, verbrand, arm boek!"
zeide zij met trillende stem. „Moge de rook,
die van u tot God opstijgt. Hem zeggen,
dat zij, die zich Zijn herders noemen, het
zonde achten, om Zijn Woord te lezen en
liet te hebben."
„Mijn dochter," zeide abt op uiterst vrien
deHjken toon, gij zijt hardnekkig tot uw
eigen verderf en blijft gjij er bij', zoo zul*
len wij de bittere gevolgen, die het voor
u hebben zal, niet kunnen afwenden, hoe
diep wij zulks ook beklagen. Gij weet ver*
moedelijk niet, dat bij hardnekkigen tegen*
stand ,gij voor den Raad des Konings moet
verschijnen."
„Ik bten bereid," hernam Marga.
Haar Ijeide kwelgeesten zagen elkander
verwonderd aan. „Tenslotte zult gij niet
weten,'' hernam de abt opnieuw en nu met
honigzoete stem, „dat uw kleine zoon voor*
taan niet meer aan uw hoede en opvoeding
overgelaten kan blijven, daar hij in het zui*
vere en ware geloof onderwezen moet
worden." j
Een kreet van smart, aingst en ontzetting
kwam over Marga's lippen. De eerwaarde
vaders hadden hun doel bereikt. De listige
woorden van den abt hadden hun slachtof*
fer daar gebracht, waar de verbittering
en onstuimigheid van den aartsbisschop het
niet hadden kunnen fcengen. Voor de eerste
maal beefde Marga, zij was overwonnen,
zij smeekte om genade!
„Zoo gruwzaam, neen! zoo gruwzaam
kunt gij' niet zijn!" riep zij hevig snikkend
'Ujit. „Ontneemt taij alles, wat ik heb( in dezei
wereld alles, alles mijn vrijheild, mijn
leiven, maar Iaat, o laat mij mijto kijnd!"
„Gij hebt u deze straf aelf op den hals
gehaald," antwoordde de Aartsbisschop.
„Zouden wij, priesters Gods, aan wie Zijn
waarheden zijn toevertrouwd, mogen toege*
ven, dat die gevaarlijke leeringen den geest
van een onsdiuldig kind vergiftigden?"
„God zou moeder en kind van elkander
vrillen scheiden?,, riep Marga snikkend uit.
„O neen! neen! Mijn. zoon! mijn,
kind mijn geUefid kind!"
Lord Marnell was met diep medeleden
bezield. De groote, aangrijpende smart der
jonge moeder wekte in zijn hardvochtig
gemoed een dieper gevoel dan hij ooit
gekend had.
„Nu Marga, mijn geUefde," zeide hif op
goedige» toon, „(droog ^w tranen. Het
kind zal u niet ontnomen worden, warmeeir
gij bereid zijt, deze eerwaarde vaders te ge*
hoorzamen, uw dwaling te bekennen en oot*
moedig de (absolutie van hen af te jsmeeken,.'
Na de eerste woorden van haar gemaal
zag Marga Svol dank ;en blijlde hoop; tot hem
op, maar zoodra zij de voorwaarde vernam,
die hij haar stelde, week alle hoop en be*
droefd zeide zij: „Gij wilt mij mijii gelief*
den George laten behouden, wanneer ik de
Waarheid van Christus verloochenen wil.
iMaar dat kan, dst mag ik niet!"
„De Waarheid van Christus!" riep de
Aartsbisschop uit, „met dezen Naam noemt
gij uwe dwaalleeringen, misdadige vrouw!
VpoT- de laatste maal vraag ik u, iieen, be*
veel ik u, te kiezen tusschen uw kind en
wat gij de Waarheid van Christus noemt."
Marga beefde over haar geheele lichaam,
zij wronig in wanhoop haar handen en wie
haar smart kalm kon aanzien, moest wel
een hart ,van steen hebbe^. De woedef piaakt
den Aartsbisschopl blind en de abt had in
het geheel geen smart. Marga streed een
z'waren strijd in haar binnenste, totdat zij
eindeïïjfc beslist en kalm slechts dit ééne
woora sprak: „Christus!"
Aanstonds stond de Aartsbisschop op en
beval haar te knielen. Marga gehoorzaamde.
Met de verschrikkingwekkende plechtig*
heid, welke de Roomsche Kerk, haar han*
delingen en dreigingen weet te verkenen,
kondigde hij haar aan, dat zij' den 17den
September voor den Raad moest verschijnen
en tot zoolang naar een staatsgevangenis
verbannen zou worden.
Toen Lord Marnell dit vonnis vernam,
verzocht hij, geheel verschrikt, den Aarts*
bisschop zijn woord terug te trelcken. Hij
had vooruit gezien, dat zijn gemalin voor
den Raad gedaagd, misschien tot eenige
maanden gevangenisstraf veroordeeld zou
worden, maar deze voorloopige gevangen*
schap was in zijn oogen een afschuwelijk
misbruik van de macht der geestelijkheid. De
Aartsbisschop veranderde echter niets in de
uitspraak.
Nu zag Marga met brandende oogen
tot haar echtgenoot en zeide; „Mijn Lord
en gij hoogwaardige vaders, ik vraag u
nog slechts één gunst, sta mij' die toe, ik
smeek het u."
„Spreek, Marga," antwoordde de Lord,
toen zij zweeg.
„Mijn lieve Lord," zeide zij, de handen
voiuwende als tot een gebed, „sta mij toe,
„mijn kind een laatsten kus te geven,-eer ik
heen geleid word, om het niet weder te
zien."
De abt scheen genegen dit verzoek in
te willigen, maar de Aartsbisschop maakte
bedenkingen. Hij aarzelde met zij» ant=
woord, toen Lord Marnell eensklaps door*
tastte.
„Ik eisch voor mijn gemalin het recht
om haar kind te zien," sprak hij kort en bondig
en de gesteelijke moest, al was het ook on*
willig, toegeven. Hij gat Marga bevel zich
terug te trekken.
Nadat zij was opgestaan en de zaal ver*
laten had, ging zij als in een droom de
trap op, die naar haar kamer leidde. Alle
deuren waren geopend, want Alice speel*
de met den kleinen George krijgertje. Hij
liep heen en "weer, terwijl hij haar met Wijde
uitroepen achtervolgde.
De jonge moeder stond een oogenbUk
op den drempel stil. Haar brandend hoofd
tegen de deurpost leunenide, werd haar
hart saamgeperst van angst bij de' gedachte,
dat zij thans het geliefde, van vreugde stra*
lende gezicht voor de laatste maal zou zien,
voorde laatste maal den gullen lach van
haar kind zou hooren. Eensklaps ontdekte
Alice haar meesteres en snelde naar haar
toe, maar verschrikte hevig, toen zij haar
bleek gelaat en rood geschreide oogen zag.
„Mijn goede meesteres!" riep zij uit,
,wat is er, geschied! O, zeg het mij. Naar
uw uiterlijk te oordeelen, zou men kunnen
besluiten, dat het doodvonnis over u uit*
gesproken was!"
Als uit een droom ontwakende, tastte
Marga langzaam met haar hand naar het
voorhoofd. Zij beefde over al haar leden.
„Doodvonnis, Alice!" zeide zij, „ach dui*
zendmaal erger dan de dood is het ivon*
nis hij zou mij nu welkom zijn."
Zij zette zich neder, nam het kind op
haar schoot, drukte het blonde hoofdje
aan haar borst en wiegde het eenige minuten
zwijgend in haar armen, om kracht te win*
nen tot spreken.
(Woidt Tcrvulgd)
