lEXGELSIOR
Plaatselijk Nieuws
SIGAREN lOHUJtinr
Rijwislfabriek „Exceisior"
Neo-Calvinistitche literatuur
over Flakkee.
Buitcnlandsch Overzicht
I HALFTRANSPORT RIJWIELEN
VLAASDINGEN - TELEFOON 632
^liiiBiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiuiiiiuiiuiiiiiiiiiu^
In de eerste Kamer is thans afgehandeld
de begrooting van het Landbouw=^Crisis*
fonds. Daarbij zyn harde noten gekraakt,
welke Minister Deckers heeft medegenomen
om ten Departemente te sorteeren. Het lid
de Ruijter wist te ver.teUen. dat er weer
600 a 800 ambtenaren noodig zijn, voor de
nieuwe regeling van de melkbeperking. Ook
werken de vele besturen en commissies
zeer stroef. Grappig (beter diep treurig)
is het, dat de commissies door heel het land
hun notulen ter inzage naar den Haag
moeten zenden. Omdat verschillende hee*
ren die lezen moeten, zijn die notulen....
in 40«voud noodig. Bespottelijk dat er 40
man moeten weten wat de commissie beslos
ten heeft. En nog vreemder doet het aan,
door idezen deskundige te hooren uiteen*
zetten: De verslagen van de Veehouderij*
centrale zijn geheim. Het Handelsblaa heeft
echter cijfers weten te krijgen. Verloren
werd: op spek ruim 4 millioen gulden.
Cop 18 millioen K.G. 25 cent per K.G.)
Op de 145000 vries*varkens verloren bijna
71/3 millioen gulden.
Deze waren ingekocht voor f42.31 per
100 K.G. verlies f41.03 per 100 K.G.. Deze
varkens van zoowat 150 K.G. hebben dus
nog niet f 2.— per stuk opgebracht! En zoo
gaat het maar in ons lieve landje. In*
tusschen is er nu schaarste in varkenis*
vleesch. Zoo de Minister zegt, komt dit door
dat er tusschen Nov. '34 en Februari 1935
zoo weinig varkentjes geboren zijn. Dit lijkt
ons weinig overtuigend. Wat wel voor een
ieder vast staat is di^: zóó gaat het niet
langer! Het Nederlandsche volk is volslagen
onmachtig om zoo met millioenen guldens
te laten spelen. Minister Deckers zou d^t
alles nog eens overdenken. Achter at, zeide
ZExc, kan men wel eens zien, dat dit of
dat anders had gekimd.
Zoo gaan we zachtkens het boekjaar
1935 uit en staat een nieuwe begroo,ting
1936 voor de deur. Zoo ingezonken is
ons volk niet of het voelt het zuiver aan,
dat het vernietigen van zooveel kostbaar
vleesch een gruwel is. Het is God verzoe*
ken. En de gevolgen komen maar al te
zeer openbaar. Als dit de vdorproefjes zijn
van een gesocialiseerde maatschappij, dan
Staat ons nog heel wat te wachten. Op
menig gebied kan de Staat een voorbeeld
nemen aan de vrije maatschappij, met geld
'smijten is niet de aard van den doorsnee>=
Hollander. Maar 't zou hem, aldus doende,
geleerd worden.
Rest mij nog de geheimenissen van Per*
sofneelszaken van de j spoorwegen na te,
speuren. Ik vermag niet ze te verklaren.
Ziehier. Vier man zouden des middags
te werk komen. De bode schrijft dit bevel
vier maal in een boek, met een blauw pa*
piertje er onder. Gaat hen roepen en laat
hen in het boek teekenen, dat zij die uit
noodiging inderdaad hebben gehoord. Eén
is ,niet thuis. Toch komen er vier opdagen.
Dat is onregelmatig de vierde man wordt
aangeklaagd. Ze trelcken naar 'tScheidsge*
recht in Amsterdam; de bode, de man die
nist in 't boek heeft geteekend en een twee*
de, die er meer van weet. Beklaagde moet
■uiteenzetten, hoe hij kon komen werken,
als de bode hem dat niet had aangezegd. Dat
hoorde ik op straat van Jan, zegt hij.
Zoo? Jan, is dat waar? Ja dat is zoo.
Hoe wist gij nu, dat Piet óók moest komen,
dat ging Jan niet aan! Maar nu is Jan op
het punt waar hij wezen wil, triumfantelijk
keert hij zich om en zegt: „Nou asjeblieft
heeren, daar zit*ie; de bode heeft mij dat
gezegd. En ik zag Piet op straat en ik
zei Jó, je mot komme."
De scheidslieden krijgen nu veel helder*
beid in de zaak. Zij weten het geval leven*
dig te reconstrueeren. Meesterlijk halen zij
het verledene in het heden terug. Het boek
van den bode, het getuigenis van Jan, en
de bekentenis van Piet, het sluit als een
bus.
Ziedaar een fel licht op deze overtreding.
De bode heeft tegen Jan gezegd wat niet
gezegd moest worden (art. 16 subj c en d);
Jan heeft zich uitgeloofd door Piet te
waarschuwen, wat niet is voorgeschreven
en dus niet mag gebeuren (paragraat 8, art.
4 sub e en f); Piet is niet thuis geweest toen
de bode kwam (art. 9) enz. enz. Voor dit*
maal nog een lichte straf, ter waarschuwing.
Gelukkig is geen dezer overtreders in
hooger beroep gegaan. Zij verklaarden daar*
van te willen afzien. Anders had het (maar
dan in den breede) een nieuwe zitting
geworden.
Ik zeg er verder niets meer over.
WAARNEMER.
INNING VAN DOOR DE CRISIS»
TUCHT»RECHTSPRAAK OPGELEGDE
BOEIEN.
De L.CliO. voor Zuid*Holland en de
G.T.O. voor Noord* en Zuid*Holland dee*
len hierbij het volgende mede aan de bij
hun georganiseerden:
In de wijze van inning van boeten, op*
gelegd door de Crisis*TuchtrechtspraaJ; is
een belangrijke wijziging gekomen.
Was voorheen de regeling Zoodanig' dail
men bij niet betaling van een boete, na daar
toe aangemaand te zijn, voor een bepaalden
tijd werd geschrapt als georganiseerde bij de
Crisis*Organisatie, thans is voor een boete
van f 100.— of lager een andere regeling
getroffen.
Voldoet een georganiseerde zoodanige
boete niet, dan kan deze langs gerechteüjken
weg worden ingevorderd.. De kosten van
invordering, welke in verhouding tot de
opgelegde boete zeer hoog zullen zijn, wor*
den eveneens op den wanbetaler verhaald.
Wij vestigen op deze nieuwe regeling de bij*
zondere aandacht van allen, die bij een
Crisis*Organisatie djn georganiseerd eni^
den hen in voorkomende gevallen aan de
hun opgelegde boeten op tijd te vol*
dóen ,daar deze anders langs gerechtelijkeï
weg zullen worden geïnd, met alle moeite
en kosten voor betrokkenen.
1-
In de zeventiger jaren der vorige eeuw
was er in ons land onder de leiding van
den toenmaligen nog Hervormden predikant
Dr. A. Kuijper een merkwaardige opbloei
te constateeren van het Calvinisme, dat na
een bloeiperiode van 1560 tot in het laatst
der 17e eeuw een inzinking had doorge*
maakt, waaraan eerst in het begin der 19e
eeuw een einde kwam. Het waren toen de
Afgescheidenen, die eerst in en later buiten
de Hervormde Kerk zich als aanhangers van
het oude Calvinisme openbaarden. Nadat
zij in 1834 en daarna een zelfstandige kerk*
formatie hadden gesticht was de Hervormde
Kerk geheel overgeleverd aan de Evangelie
sche en de moderne richting, die Wars van
de leer van Calvijn, de Kerk totaal ipoogden
te moderniseeren. Het bleek echter, dat
in de Hervormde Kerk het Gereformeerde
element nog niet gansch en al verstorven
was. Onder de intellectueele en daadwerke>»
lijke leiding van Groen van Prinsterer en
na diens dood van Dr. Kuijiper ving een
strijd aan tegen de anti*Calvinistische rich*
tingen in de Kerk, welke eerst van fheologi*
sche aard Was, doch al spoedig 1 leidde
tot consequenties op kerkelijk gebied, waar'
uit dei Doleantie geboren werd.
Het zou de moeite loonen, uitvoerig de
ontwikkelingsgang eens na te gaan, die dit
Calvinisme onder de insjpiratie van Dr.
Kuijiper vanaf 1870 tot heden heeft doorge*
maakt. Het is niet voor tegenspraak vatbaar,
dat het aan den genialen leider dier bewe*
ging gelukt is, zijn groep te vormen en
te disciplineeren tot een hecht aaneenge*
sloten massa, die bogen kan op groote
prestaties opi kerkelijk, theologisch, weten*
schappeKjk en politiek terrein. De eerlijk*
heid gebiedt dit "te erkennen, ook al is men
het met de geest van dit Calvinisme niet
eens. Feit is, dat Dr. Kuiji^jer met zijn
universeele gaven in sterke mate zijn stem*
pel heett gedrukt op deze nieuwe ontwik*
kjeling van dat deel der Gerleformeeride
gezindheid, dat na de Doleantie zich ker*
keiijk consolideerde in de Gereformeerde
Kerken en dat na de vereeniging in 1892
met de hoofdmacht der Chr. Afgescheidenen
van-1834 gelegenheid ontving deze uit de
Afscheiding geboren groep theologisch gelijk
te schakelen. Met het volste recht kan daar*
om dit 19e eeuwsche Calvinisme betitelo.
worden met de naam Kuij'perianisme.
Het is zonder eenige twijfel de bedoeling
geweest van Dr. Kuijper, het Calvinisme,
zooals dit oorspronkelijk door Calvijn was
geleerd en zooals het door onze vaderen
w'erd beleden, opnieuw in ons land tot
gelding te brengen. Hij meende werkelijk,
dat hij in theologisch opzicht bouwde op
het geestelijk fundament, door Calvijn ge*
legd. Ook zijn tegenwoordige geestverwanten
ipretendeeren de zuiverste vertegenwoordigers
te zijn van het Calvinisme. Zij vergeten ech*
ter, dat Dr. Kuijper vóór zijn overgang
tot de Gereformeerde richting een moderne
periode heeft gekend, hetgeen niet zonder
invloed is kunnen blijven op zijn weten*
sdhapipelijk*theologische arbeid. Waar hij
door zijn tallooze geschriften het gansche
terrein der godgeleerdheid voojc zijn volge*
lingen populariseerde en aldus een buiten*
gewone invloed op hen uitoefende, met
name ook door de apodictische wijze van
het Calvinisme tot gemeengoed zijner kerke*
uitdrukking zijner gedachten, heeft hij zijn
opvatting van het Calvinisme tot gemeen*
goed zijner kerkelijke broeders gemaakt.
Nu is het echter algemeen bekend, dat
dit neo* of nieuw calvinisme, door Dr.
Kuijiper in zijn werken gepropageerd en
door zijn epigonen verder ontwikkeld juist
op die punten, welke afwijken van hpt
historische Calvinisme, buiten de kring der
Gereformeerde Kerken weinig of geen aan*
hangers telt. Men is het er zoowel onder de
Hervormde Gereformeerden en de Chr. Ge>
reformeerden als de Geref. Gemeenten ovel
eens, dat de nieuwe*Calvinistische opvatting
van verbond en doop, van geloof, weder*
geboorte en bekeering in strijid is met Gods
Woord. En men verklaart de groote tegen*
zin in neO'^gereformeerde kringen tegen het
mystieke element in het geloofsleven en te*
gfr een bevindelijke iprediking des Woords
uit het sterk intellectualistisch karakter, dat
de Kuijperiaansche theologie kenmerkt.
Intusschen moet geconstateerd, dat het
Neo*Calvinisme zich met groote kracht ge*
worpen heeft opi de verschillende levens*
terreinen en in zijn reformatorische ijver
zich baseerend op het universeel karakter
van dit tbeologisch*wijsgeerig*'politiek stelsel,
de consequenties daaruit ten volle getrok*
ken heeft.
Wij zullen hier niet nagaan de inderdaad
resipectabele arbeid, die door de profieis*
soren der Vrije Universiteit en der Theolo*
gische Hoogeschool voor hun theolgie, hun
kerkelijk leven, hun jeugdbeweging, hun
rechtsleer, hun sociologie, hun medische
Wetenschaip en hun staatsleer is en wordt
gepresteerd. Het neo*calvinistiscihe systeem
wordt meer en meer g«per£ectionneerd en
schier geen enkel terrein heeft men mteer
braak laten Uggen. Vandaar de groote in*
vloed, yie ongemerkt ook velen buiten
den engeren neo*calvinistisdhen kring on*
dergaan, waardoor men zooal niet theolo*
gisch, dan toCh in eUc geval in politicus
in zekeren zin wordt gelijkgeschakeld.
Het spreekt wel vanzelf, dat het buiten*
gewoon belangrijke terrein der literatuur
evenmin onbetreden is gebleven. Wij hebben
hierbij het oog op wat men noemt de
schoone letteren, de dicht* en prozakunst, de
ChristeUjke romanliteratuur.
Ook op dit gebied heeft gedurende de
laatste decennia het Neo*Calvinisme zich
niet onbetuigd gelaten. Het komt ons even*
wel voor, dat werkelijke woordkunstenaars
en bijzondere literair begaafde figuren nog
niet zijli opgestaan. Al hebben bv. mej.
H. S. S. Kuijper en Seerp Anema uit
letterkundig oogpunt gezien niet onverdiens*
teUjk werk geleverd, het blijft toch nog
altijd beneden dat der modem*humanistische
schrijvers en dichters. Bovendien heeft de
laatste door het schrijven van zijn Bijbelsche
roman: „De Sjoenamitische", waarin hij
de inhoud van het Hooglied van Salomo
heeft vervormd tot een Oostersch roman*
tisch verhaal, zelfs in eigen kring scherpje
critiek moeten doorstaan. 'j
Een dankbaar onderwerp voor nieuw*
Calvinistische sclirijvers, met name voor de
jongeren, wier godsdienstige opvattingen no^
meer geprononceerd zijn dan die hunner
vaderen, is het schetsen van het godsdienstig
leven in die streken van ons vaderland.
Waar men nog niet van de waarheid der
Kuijperiaansche theologie overtuigd is en
men zich derhalve liever houdt bij de oude
waarheia.- Eén dier streken is het eiland
Goeree en Overflakkee. De tegenstelling
tusschen oud* en nieuw*Calvinisme wordt
hier wel zeer sterk gevoeld. Welnu, op dit
eilana spelen zich af de verhalen uit de
boeken, die we thans aan een nadere bespre*
willeiv onderwerpen, n.I. „P o 1 d e r 1 a n d"
van J. Knaipe én „G e b o n d e n e n" door
Rudolf van Reest. Ook het enkele jaren
geleden verschenen werk van den laatste
„Schapen zonder h e r d e r", willen
we daarbij' onderhanden nemen.
(Wordt vervolgd)
Verkr^gbaai b^j:
A. L. VERBRUGGE MIDOELHASiNIS
De Oorlog.
Vanzelfsprekend vangt ons overzicht aan,
over den oorlog in Abessynië.
Bijzonder nieuws, is er in de afgeloopen
week niet te vérmeiden geweest. Onze in*
druk is, dat de Italianen ondanks tegen*
stand, momenteel nog overwicht hebben
op de Abessyniërs.
Aksoem
de heilige stad is gevallen. Eerst kwam het
bericht dat de Keizer weende toen hij heit
bericht vernam, en direct ^den Aboena,
het hoofd van de Abessynische kerk onf*
bood. Na over den toestand gesproken te
hebben droeg de Keizer hem op
d«n heiUgen oorlog
uit te roepen, aan welk verzoek hij per
radio zou voldoen, terwijl tevens dit ge*
bod van alle kansels zou worden bekend
gemaakt
De val van Aksoem is van groot belang.
De stad zelf is niet gebombardeerd ter be*
sparing van de kerkgebouwen. (Heel de
geestelijkheid heeft haar onderwerping aan
Italië aangeboi^^^.
Het spreekt ^^*anzelf dat Rome in zijn
oorlogsberichten deze onderwerping breed
heeft uitgemeten, en in geuren en kleuren
mede deelt, hoe dit is toegegaan.
Welke indruk dit nu op de Abessyniërs zal
maken is een zeer voorname factor. Vanuit
militair oogpunt is de val van deze plaat*
sen, niet zoo heel erg.
Wanneer de Abessyniërs, met hun slechte
bewapening en hun veel gebrekkiger or*
ganisatie, direct aan de grens, bij de eerste
gevechten, al de Italianen hadden kunnen
tegenhouden, dan zou het er voor Italië
al bitter slecht hebben uitgezien. Zoo be*
zien dan valt het mee dat de Abessyniërs
nog zoo goed stand houden tegen de mo*
derne wapenen en met
doodsverachting
strijden.
Anderzijds echter waren Adoea, de oude
keizerlijke stad, en Aksoem, de heilige stad,
twee plaatsen die bij de stammen daar in
de omgeving bijzonder hooge waarde had*
den. Ieder jaar trokken duizenden bij dui*
zenden bedevaartgangers naar Aksoem. Wat
Mekka is voor de Mohamedaan, is Aksoem
voor een groot gedeelte der Abessyniërs.
Wij weten wat een stelling oorlog en
eenigzins wat een guerilla is, doch de in*
landers die nog steeds zich komen aanmel*
den niet. Deze hebben geen andere voor*
stelling van vechten, dan met een groote
massa Abessyniërs op de Italianen los*
stormen en ze uit het land verjagen.
Zijn nu deze wilde benden zoo in toom
te houden, dat zij op bevel inplaats van
op den vijand los te stormen, zich steeds
maar terug trekken en trachten het front
hoe langer hoe breeder te maken. Is de
organisatie in Abessynië zoo, dat de troe*
pen steeds van munitie, eten en drinken
voorzien worden en de moed niet zullen
verliezen. Aan
Italiaanscfae zijde;
I 1
is alles prima in orde, en de veroverde
stellingen worden eerst goed verzorgd, al*
vorens de voorhoede verder doordringt. Hier
is dus een zeer zorgvuldig overleg, opdat
een mogelijke terugslag hier ot daar niet
in een totale nederlaag uitloop/t.
Op zeer plechtige Wijze heeft
Gepiejraal de BoniO
;^doea en omgeving of beter de Tigre
provincie, in naam van den Koning van
Italië geannexeerd. Dit is dus volgens de
Duoe nu Italiaansch eigendom geworden,
hetgeen men zich met het zWaard veroverd
heeft.
De generaals en hoofdofficieren in Abes;
synië zijn niet zooals in de Europeesche lan*
den, menschen, die door hun bekwaamheid
op militair gebied uit blinken, maar
Stam «in OppethooMe^»
Hoofden van stammen, ot aparte Konink*
jes, die weliswaar allen staan onder den
Keizer te Addis*Abeba, doch zich, de een
meer en de ander minder, onafhankelijk ge*
voelen.
Een d«zer stamhoofden
Ras'Koeiksia.
een schoonzoon van den Keizer heeft ver*
raad gepleegd, en is met zijn troepen over*
geloopen naar de Italianen. Hij wilde niet
beschouwd worden als een krijgsgevangene
maar als een vorst die zich onderwierp, en
nu tegen eigen land, onder Italiaansch be*
wind de wapens wilde opnemen.
De wildste geruchten doen omtrent deze
overgave de ronde. Het motief moet volgens
Rome wraak zijn. Toen de vader van Ras*
Koeksa gestorven is, heeft de keizer de
helft van zijn land aan een ander stamhoofd
gegeven.
Volgens Italiaansche lezing, is deze Ras
Koeksa, de .rechtmatige eigenaar van de
Abessynische troon, en zou de Duce hem
tot Keizer willen laten uitroepen.
Van Abessynische zijde wordt de juist*
heid erkend, doch bewaart men het diepste
stilzwijgen. Ja te Addis*Abeba gaan zelfs
geruchten dat Koeksa om zijn verraad reeds
is vermoord. Ook over het aantal soldaten
dat de Ras gevolgd is, loopen de geruch*
ten uiteen. Zeker moet zijn, dat hij met
1500 man van zijn directe gevolg Ach heeft
overgegeven.
Van het
ZuidelijfesFroiit
weinig nieuws. De regen valt bij stroomen
neer en doorweekt de grond zoo, dat van
een voort trekken geen sprake is.
Malaria.
Berichten werden deze week gepubliceerd,
dat reeds 10.000 Italianen wegens malaria,
naar Italië waren teruggezonden. Vanuit
Rome zijn deze berichten tegengesproken.
Graaf Vind.
De Italiaansche gezant graat Vinci be*
vindt zich nog steeds in de Abessynsche
hoofdstad. Hoewel de diplomatieke be*
trekkingen verbroken zijn weigert hij nog
steeds het land te verlajten.
Omtrent zijn weigering geeft hij geen
reden op. Hij zegt te zullen weggaan als de
consul van Magallo ook gearriveierd is.
Deze wordt a.s. Zaterdag verwacht, en als
hij dan niet vrijwillig wil, zal de regeering
hem eenvoudig over de grens zetten.
Wil hij wachten tot Italië de hoofdstad
in bezit genomen heeft?
GeWéveL
Vanuit Geneve weinig nieuws. Het verbod
om wapens te leveren aan Abessynië is
opgeheven. Dit is voor dit land een be*
langrijk feit, als het maar niet te laat is.
Al krijgt nu Abbessynië wapens en munitie,
dan zijn er nog niet direct geoefende man*
schappen om ze te bedienen.
De commissies zijn druk bezig met het
uitwerken van de sanctie*bepalingen, welke
zich voorloopig tot bepaalde grondstoften
zullen beperken.
De Italiaansche bladen gaan hevig tegen
Engeland te keer. Zij wijzen erop, dat in
de groote wereldoorlog 670.000 Italianen ge*
sneuveld zijn, en dat Engeland een der
geallieerden, zich nu beijvert, om aan een
„s 1 a v e n s t a a t" wapens te leveren, om
daarmee tegen de Italianen te strijden,.
Griekenlanid.
Dit land heeft weer eens een revolutie
mede gemaakt.
Gedurende een paar weken was het in
de hoofdstad, Athene, erg onrustig, Heit
kwam gedurig tot botsingen tusschen aan*
hangers van het koningshuis en aanhangers
der republiek. Deze ongeregeld heden waren
oorzaak van een staatsgreep.
Generaal Papagos. Admiraal Ehonomoe
en de twee vooraanstaande staatslieden Rep*
pas en Tsjolakogloe begaven zich vorige
week Donderdag naar Tsaldaris, den minis*
ter president en eischten diens afstand.
Na kort hierover gesproken te hebben,
zag hij in', dat in de gegeven omstandig*
heden dit de beste oplossing was, en besloot
af te treden. Dezelfde middag nog was een
nieuw kabinet gevormd, dat op de hand
van den Koning is. De staat van beleg is
afgekondigd, en in de hoofdstad zijn veel
militairen saamgetrokken, die de offideele
gebouwen bewaken.
Op 3 November a.s. zal de volksstemming
plaats hebben. Tot zoolang zal de Koning
te Londen verblijven. Eerst als uit de stem*
ming duidelijk blijkt, dat de meerderheid
van het volk hem terug begeert, zal hij
terug keeren.
Hij is 20 Juli j.l. 45 jaar geworden en
thans gescheiden. Zijne vrouw was prinses
Elisabteh van Roemenië Kinderen zijn uit
dat huwelijk niet geboren.
MIDDELHARNIS
Van Dr. Knöps kwam een span paar
den aanrijden welke bet ongeluk had in de
kaai terecht te komen. Met veel moeite werd
wa(;en, paarden en voerman op het droge
gebracht. Dit incident liep met eenige mate-
rieele schade af.
Vanaf het havenhoofd is een Engelscb*
zeeboot naar Londen vertrokken met 3000
balen uien. Vanuit de kaai is per scheepsge-
legenheid verzonden 1500 balen uien en 500
H.L. aardappelen.
De heer F H. Boekhoeven had bet
ongeluk met het verzetten van een machine
deze op zijn voet fe kiijgen en kneusde dat
lichaamsdeel ernstig.
De heer C v. d. Velde had het onge
luk tijders zijn werkzaamheden bij de R.T.M
zijn been zoodanig te verwonden, dat genees
kundige hulp moest worden ingeroepen.
SOMMELSDIJK.
De Voorz. van den Raad van Ar»
beid brengt U in herinnering, dat de rente*
KAARTEN van de arbeiders, die hier wo*
met torpedonaaf, nikkelen deelen ver
chroomd, nu slechts f 29,— met drie
jaar garantie. Alle Rijwielen in onze
eigen fabriek vervaardigd. Bestel nu
rechtstreeks
nen en werken moeten worden ingeleverd
bij den Raad van Arbeid te DORDRECHT
vóór 29 October 1935. RenteBOEKJES be*
hoeven NIET meer opgezonden te worden.
Evenals vorige jaren neemt de Nuts
bibliotheek Maandag 21 October een aan*
vang. Liefhebbers van lectuur kunnen iede*
ren Maandagavond van 67 uur boeken
ter lezing ontvangen in het benedenlokaal
van den Doele.
Vorige week stonden bij den Agent
der arbeidsbemiddelting dezer gemeente de
volgende aantallen personen als werkzoe*
kend en werkloos ingeschreven: Landarbei*
ders 37, 1 opperman, 5 havenarbeiders, 6
timmerlieden, 4 metselaars, 3 losse werk»^
lieden, 1 landbouwersfcnecht, 2 schilders^
2 smeden, 1 chauffeur, 1 typograaf, 1 pak*
huisknecht, 1 korenmolenaarsknecht en 1
stoffeerder. Hiervan waren l.I. Zaterdag 33
personen werkloos.
Door den Keufingsdienst van Waren
voor bet keuringsgebied Dordrecht zijn
gedurende het 3e kwajtaal 1935 de volgende
werkzaamheden in deze gemeente verricht
Aantal inspecties van winkels, pakhuizien,
bakkerijen enz.: 34; aantal genomen mon*
sters melk' 26; aantal genomen monsters
van andere waren 10; aantal partijen ter
plaatse afgekeurd 1; aantal waarschuwingen,
aan fabrikanten of verkoopers toegezonden
2; processen*verbaal werden te dezer zake
niet opgemaakt.
De prijzen der landbouViproducten
zijn in deze gemeente als volgt:- aardaip*
pelen f 175 tot f 2..—. Uien f 1.40—f 1.50
Poters f 0.70 en Paardeipeen eveneens
f 0.70 per H.L.
DIRKSLAND
U.islag van de op Woensdag 15 dezer
ten overstaan van Notaris Costeimans gehou,
den verkooping bij afslag van onroerende
goederen ten verzoeke van de erven van
wijlen de echtelieden C. Zoon en E. van
Oostenbrugge.
Perceel 1. Een huis met slagerswinkel aan
de Zomerstraat verhuurd aan C. Zoon Hz.
f 5.— Der week, niet gemijnd, het was in,
gezet door A. Ardon op 1840.—.
Perceel 2. Een woonhuis aan de Zomer
straat /aatsf bewoond door wijlen-C Zoon,
thans vrij van huur. niet gemijnd, het was
eveneens ingezet door A. Atdon alhier op
f 12.70. Combinatie der beide perceelen niet
gemijnd
Naar wij vernemen zal van het huis
met schuui aan het Krallngen, welke onder,
hands gekocht zijn door dhr D, de Roün Jr.
van de erven van wijlen C. Zoon, de schuur
worden afgebroken en op de vrijkomende
grond een of twee woonhuizen worden ge,
bouwd,
De prijs der melk welke vorige week
van 8 op 10 c^-nt per liter werd gebracht is
thans weer verlaagd tot 8 cent, De prijs van
het brood werd deze week me( 1 cent per 8
ons verhoogd.
HERKINGEN
De polderlasten voor de polders loo«
ziende op de haven „KUnkerland" zijn
vastgesteld voor kostbaar land 9. en Vroon
land f 8. per H.A.
De wijziging betreffende heffingsver^^
ordening vergunningsrechten is door Ged.
Staten goedgekeurd.
De pas opgerichte postduivenvereeni*
ging genaamd „Vriendenkring" heeft deze
naam gewijzigd in den naam „Luchtbode."
Op de gehouden geitenkeuring alhier,
afdeeling melkgevende geiten, behaalde M.
V. d. Veer 1ste prijs en E. SUs 2e prijs. In
de afd. jonge niet melkgevende geiten be'
haalde P. van Mourik een Ie prijs.
Bij den corr. der arb.bem. staan he<
den 2 werkloozen ingesdireven.
Voor directe levering wordt alhier
f 1.40 per H.L. voor de uien besteed.
MELISSANT
hen woonhuis behoorende tot de na.
latenschap van wijlen dhr. N D. Prinse verd
op een verkooping ingezet door J. Neels al,
hier op f 14.30.
Donderdagmiddag werd een ingezetene
alhier uit zijn woning gezet, doch kon door
tpsschenkomst van de Diaconie der Ned.
Herv Kerk, weder zijn woning betrekken.
GOEDEREEDE
Baldadigheid.
De vakman Abr. P. va» Ouddorp had
een 40 tal zakken met witlof gevuld
net buiten deze gemeente om zeden volgen,
den dag te leveren, maar toen hij den vol.
genden morgen terug kwam, zag hij tot zijn
groote verbazing dat alle zakken door kwaad,
willigen waren leeggegoten. De politie is er
mee in kennis gesteld.
De werkman M. v. d. W, alhier had
het ongeluk met een zak aardappelen in een
groote sloot kopje onder te vallen zoodithij
thuis zich van andere kleederen moest voor»
zien, en weer terugkeerde naar de zak met
aardappeltn, die nog in de sloot zit
om er uit te halen Hij had hem haast boven
water met behulp van J. den E die juist
voorbijkwam, toen de krop los ging, zoodat
bij met een ledige zak boven water kwam en
zonder aardappelen huiswaarts keerde.
De werkman P. v. H. uit den Oostdijk
gezeten up zijn fiets met wst ledige zaKken
er op, had het ongeluk bij het passeeren van
een wagen, het zwing te raken zoodat iiij
pardoes in de sloot terecht kwam. dus dat
was ai een vroeg bad, inplaats van naar zijn
werk.
Per scheepsgeUgenheid zijn van hier
