CHQWEEKBLADÖpGED.GR0riDfilA6vöÖRDlZyD-H0LLHiZEElJW3C^^
J.S.BACH
Aambeien
8e Jaargang
WOENSDAG 7 AUGUSTUS 1935
No 658
N.V. Uitgeversmaatschappij «Eilanden-nieuws*'
Ingezonden
a Het Communisme
I in woord en daad
MET MEDEWERKING VAN VOORAANSTAANDE HERVORMDE EN GEREFORMEERDE PERSONEN
SIGAREN KWALITEIT
Voornaamste inhoud
aaaaaaaDDDDDDaaaDDaDDaaaaDDa
a a
g door B. VAN DER JAGT g
aDDaaaDaDDaaaDaaDaDaDDDDDDDa
niEuws
Advertentle-prQs 20 cent per regel. Reclames 40 et; Dleost-
lanvragea en -aaobledlngen van 1—6 regels 80 et.; Boek-aaa-
kondlglng 10 cent per regel' Contrarten belaBgrQk lager
UITGAVE VAN
Gevestigd te Middelhatnii - Ptin». Hendrikstr. 122 C. Giro 167930 Postbos 8 Tel. 17
AbonnementB-prQs 85 cent per 3 maanden bi] vooruitbetaling
VerschQnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week
AfzoDderlQke nummers 5 cent. Buitenland 8 galden per jaar
Geduld tot 17 Septembc;r.
Toen verleden week het bericht kwam,
dat dr. Colijn erin geslaagd was een extra»
parlementair kabinet samen te stellen, leeb
de bijna iedereen in de veronderstelling,
dat de behandeling van het Bezuinigings*
ontwerp, welke ontijdig onderbroken was,
weer direct zou worden voortgezet. Ook
wij spraken-deze meening uit in onS| arti«
kei over de Kabinetscrisis van Vrijdag j.l.
Het lijkt nu echter, dat de Regeering' niet
van plan is, vópr de aanvang der nieuwe
zitting op de derde Dinsdag van Septem*
ber, de Tweede Kamer te doen bijeenroep*
pen.
Op zichzelf kan ons dit wel ie'twati vers»
bazen. Er was haast bij de bezuinigingsar»»
beid, zoo verzekerde men. En thans staat
deze geheel stil, zelfs voor enkele maanden.
Toch is het misschien wel goea gezien
van deti Ministerspresident, niet direct voor
de Tweede Kamer te verschijnen. Het is
voor alles noodig dat er op politiek' en
vooral op monetair gebied een periode van
rust en kalmte aanbreekt. Het kan geen
kwaad, wanneer de heeren politici in Ijun
vacantietijd eens rustig de moeilijke staat»
kundige en economische problemen overwe»
gen, welke momenteel aan de orde zijn. De
jongste gebeurtenissen zijn zoo ingrijpend
geweest, dat het voortduren van een par»
lementaire spanning, welke ongetwijfeld
weer zou ontstaan bij een ontmoeting van
Kabinet en Kamer, voor ons land buiten»
gewoon schadelijk zou zijn.
Wij zullen dus onze nieuwsgierigheid nog
wat moeten bedwingen. De radio»rede van
Dr. Colijn gaf geen opheldering over de
vraag, in hoeverre de positie van het Kabi»
net tegenover de Roomsche fractie is ge»
wijzigd. Eerst na de opening der Staten»
Generaal op 17 September zal men kun»
nen constateeren, of de Kabinetsformatie al
of niet geslaagd mag heeten.
Mussert in Indië.
Naar men weet, vertoeft de leider der
N.S.B, sedert enkele weken in Ned. Oost»
Indië. Met groot fascisten»vertoon vertrok
hij per vliegtuig van Schiphol, uitgeleide
gedaan door een tienduizend onderhoorigen.
In „Volk en 'Vaderland" wordt beweerd, dat
de Indische bevolking zich wel zeer vereerd
zal betooneii, doordat de ^oekomstige Ne».
derlandsche «Sictator zich verwaardigt zijn
toekomstige overzeesche gebiedsdeelen te-be»
zoeken
Nu kan het niet ontkend, dat eerii zeer
groot deel der Europeanen in Indië weinig
prindpiëele weerstand biedt tegen het fas»
cisme. Het aantal godsdienstig»onverschilli=
gen alias vrijzinnigen is onder de gou»
vernements» en andere ambtenaren zeer
groot en uit deze kringen is het toch, dat
de N.S.B, de hoofdmacht zijner volgelingen
trekt. Er is dus voor Mussert vruchtbaar
terrein, dat naar onlangs gemeld werd, reeds
bewerkt wordt door enkele fascistisch gezin»
de dagbladen.
Dat nu de heer Mussert vergunning ont»
ving voor een bezoek aan Indië, kan ge»
billijkt worden. Maar dat de gouverneur»ge»
neraal hem in audiëntie ontving, is onvoor»
waardelijk af te keuren. Behalve dat de
N.S.B, daardoor weer gestijfd wordt in zijn
toch reeds grenzenlooze pretenties, heeft
de landvoogd daarmee officieel ontvangen
het opperhoofd eener partij, die in Neder»
land voot ambtenaren verboden is. Het pleit
dan ook niet voor de staaismanswijsheid
van Jhr, de }onge, dat hij den heer Mussert
ontving. Of zou het waar zijn, wat thans be»
weerd wordt, dat n.l. de gouverneur»generaal
zelf overgegaan is nSar de N.S.B.? Daarop
zou o.i. slechts één antwoord der Regeering
passen, n.l. onmiddellijk ontslag.
Het beroepingswerk te Middelharnis.
Onder de vele vacatures in de Hervormde
Kerken op Goeree en Overflakkee is die van
Middelharnis zeker niet de minst belangrijke.
Sedert het vertrek van wijlen Ds. den Oud»
sten in 1928 bleef de gemeente vacant,
doordat de Kerkvoogdij met de Raad van
Beheer niet tot overeenstemming kon komen.
Wat een zevenjarige vacature beteekent in
een gemeente, die door de ontkerstenende
invloeden van het moderne leven gansch
niet onberoerd wordt gelaten. Iaat zich ge»
makkelijk verstaan. A/wordt er voortdurend
buiten de vacature»diensten om door de
keikeraad gezorgd voor een geregelde bedie»
ning des Woords, toch spreekt het vanzelf,
dat de gemeente veel te kort komt. De
herderlijke bearbeiding met name Ifómt zeer
in het gedrang, met als gevolg het.afd\^alen
der schapen naar links en naar rechts;
Het stemt daarom tot verhéuging, dat
sedert enkele maanden de kwestie met de
Raad van Beheer uit de weg is geruimd en
het kiescollege waarin antbtshalve. ook
de keikeraad zitting heeft het beroe»
pingswerk kon ter hand nemen. Hel ware
zeer ie wenschen, dat de ledige predikants»
plaats spoedig bezet mocht worden. Deze
groote gemeente, die ondanks de lange
vacature, zeer kerksch is géble'Ven, hééft noo»
dig een man, die gedreven 'door goddi^kê
roeping, met energie het werk aknvsii,' dit
reeds te lang moest -worden nagelaten. We
weten het, gemakkelijk is het "niet, predikan»
ten naar Flakkee te trekken, doch gezien de
geesteüj!;-» .nood. onder iiiid,,ien jong, ja vnox--
al onder de jeugd, moge de Heere, de be»
roepen herders en leeraars, ook in de andere
vacante plaatsen, bereid maken te gaan "ar»
beiden in dit deel van zijn wijngaard.
Is de Landbouwer in hef algemeien, wel
overtuigid van de noodzakelijkheid dat
een goede ontwatering een dringende
eisch is?
Wanneer men de uitslag van de stemming
in het Waterschap ,,De Oude Polders loo»
zende op de haven van Middelharnis" nader
'beziet, waar door het Bestuur op de laatst
gehouden Ingelanden»vergadering een voor»
stel in stemming werd gebracht om tot
een afdoende ontwatering te geraken, zou
men geneigd zijn, om te zeggen van neen.
Vast staat, dat verschillende Ingelanden van
het groote nut, niet voldoende overtuigd
zijn. De grootste belangen welke daarbij
naar voren dienen te worden gebracht zijn
van( zulk een overwegende beteekenis, dat
een goede uiteenzetting wel gewenscht is,
In de eerste plaats staat het onomstootelijk
vast, dat bij een goede ontwatering van een
polder, ook in een aatte' periode, het ver»
voer van de landbouwproducten veel minder
stagnatie zal ondervin^n. De schade van
een der meest gevreesde ziektes in de
aardappelen: n.l. de Phytoftora, is meeren*
deels een gevolg van een^ onvoldoende ont»
watering, d.w.z.- slechte- waterafvoer meer
zieke knollen.
Wanneer men bedenkt dat aan selectie
van aardapipelen veel zorg wordt biesteed,
mag niet uit het' oog vcjfloren worden dat
men' voor een goede toepassing daarvan,
geen waterbezwaar in de landerijen mag
hebben. Om een gdede pootaardappel te
winnen, is het nopdig dat zoo vroeg mo»
gelijk met hét plante'n kan worden begon»
nen. Dit is alleen mogAijk, bij droge gron»
den, die vroeg bewerkt kunnen worden.
Men kan vroegrijpe gewassen kweeken, die
gerooid kunnen worden voordat men de
grootste besmetting krijgt. Ook dient men
de aandacht te vestigen' op het feit dat
de z.g. Vóetziekte bij tarwe grootendeels
eenj gevolg is van slecht ontwaterde gron»
den, dus ongunstige bodemstructuur. Wan»
neer gedurende de wintermaanden het peil
in de polder laag wordt gehouden, hetgeen
alleen mogelijk is bij eén afdoende verbe»
tering, verkrijgt men e^en betere structuur
van de bouwgronden: mén kan het land in
he(t najaar of in den wiriter goed droog
ploegen», waardoor "^roeg in het voorjaar
éen droge mulle grond aanwezig is. Hèt
zaaibed kan dan goed worden klaargemaakt,
waardoor de mogelijkheid van vroeg zaaien
eri planten wordt geschapen. Men bereikü
daarmede, dat bij het maken van een zaai»
bed héél vroeg, onkruid wordt vernietigd.
(Eveneens mag men niet vergeten dat juist
op slecht onwatorde. gronden het onkruid
als, kamillen, -tasjes, kat^estaart enz., alsmede
op lage weigronden zuring en biezen, welig
tieren. In verband met de mindere warmtie»
ipntfrekking op goedontwaterde gronden,
wordt de kiem»energie yan zaai» en poot»
goed ten zeerste bevorddrd. Bij een vroege
uitzaai, b.v. van erj^l^n in Februari, kan
bereikt 'worden dat de 'bladrandkever min»
deri sciiaèe doet, en do i* galmuggen di^ de
kW'^Ör^'''ds:.i'l'ispr-, fc^^^..3?«4^.S.-iïM'M'ïH-
waardoor een grootere opbrengst wordt ver»
kregen. Uien gezaaid in de laatste helft
FeWruari, zouden minder last hebben van de
uienvlieg (maden), omdat die juist de heel
jonge plantjes zoeken voor het leggen van
de eitjes. Hetzelfde doel zou mén Idê^
reiken ten opzichte, van de Fritvlieg in de
haver, terwijl bij een vroege uitzaai van
bielten de bietenvlieg eveneens te laat zou
komen. 'ïen slotte dient nog gezegd, dat
bij een goede en snelle wajterafvoer, de
drains veel beter zouden beantwoorden aan
het doel.
Draineerbuizen zouden in verschillende
stukken land veel dieper gelegd kuimen
Worden,waarvan het nut hoofdzakelijk'
weer tengoede komt aan de bouwvoor.
Bovendien zou het mogelijk zijn om
ajuin en koepeen te oogsten op het meest
gunstigste tijdstip, omdat de ons omringende
landen nog niet met die producten ter markt
zijn. Het vorenstaande is nog met talrijke
voorbeelden aan te vullen, hetgeen ieder
geschoold landbouwer zal moeten beamen.
Wanneer men andere polders, die een goede
af» en ontwatering serieus hebben doorge»
voerd, beziet, rijst de vraag of de polder
het Waterschap „De Oude Polders loozende
op de haven van Middelharnis" geen stukken
achteraan komt.
Hoewel een goede verbetering een aan»
merkelijke uitgaaf vordert, moet men daar
toch allereerst tegenover stellen welke bespa»
ringen in de gewone uitgaven worden ver«
kregen.
Het bestaande gemaal, hetwelk een ca»
paciteit heeft van 100 kub.. Meter per mi»
nuut, kan nimmer op volle kracht draaien,
omdat de watertoevoer ontoereikend is. Bo»
vendien is de toevoerkreek zoodanig, dat
bij draaien op volle capaciteit, voor de
huizen staande langs de- kreek, gevaar voor
instorting 'bestaat. Het gevolg daarvan is,
dat men in tijden van waterbezwaar te lang
moet malen om het water kwijt te raken.
Zeeil tot schade van de te velde staande
gewassen. Zou de daaruit voortvloeiende
schade bij een oppervlakte van plm. 1450
H.A. benaderd kunnen worden? Een ma»'
chine die nimmer op capaciteit kan malen
zal eerder versleten zijn. De maaluren opge»
voerd tot een groo^ hoogte tengevolge
van een onvoldoende toevoer, verslinden
den omslag. Voortdurende herstellingen aan
de beschoeiïngen van de toevoerkreken vra»
gen jaarlijks belangrijke bedragen.
Bij een afdoende verbetering, zooals door
het Bestuur voorgesteld, is men voor jaren
van onderhoudskosten aan de toevoerkreken
af. De machine maakt veel minder maaluren.
Het water is zelfs bij overvloedigen regenval,
uiterlijk na drie dagen verdwenen, minder
onderhoudskosten aan de wateringen, enz.
zullen de jaarlijksche uitgaven aanmerkelijk
doen dalen. s.
Zou men alle voordeelen wel hebben op»
gewogen tegen een vermoedelijke omslag»
verhooging van f 2.35 per H.A.?
Als men bedenkt dat men vooral de laat'
ste jaren enorme kapitalen heeft besteed
aan verbeteringen van "wegen, veren, brug»
gen) enz., hetgeen mede is gedaan tot een
beter en sneller vervoer van land» en tuin»
bouwproducten te geraken, is het toch noo»
dig, dat de jproductiviteit van den bodem
zoo hoog mogelijk wordt opgevoera, om
straks, als meer normale toestanden op han»
delsgebied zullen intreden, met vrucht de
concurrentie van de ons omringende landen
..te. Jumnen weerstaan.™:,.. ■./.,„,-
Hoewel ook de tijden vopr de landbbu*
wende bevolking moeilijk iijn en op ieder
dubbeltje moet worden gelet, geldt hier
toch ook zeer zeker. „De Cost gaet voor de
baet." Men mag toch in slechte tijden niet
bij de pakken neer zitten, maar moet men
er voor zorgen, dat, zoodra zich betere
conjunctuurs»verschijnselen voordoen, klaar
is om op de wereldmarkt te kunnen con»
curreeren. Moet dan de landbouwer, die
zijn bedi*ijf in genoemd Waterschap uit=>
oefent, achteiMSjven?
Gezien het groote belang van epn goede
ontwatering mag men niet vijandig staan
tegenover een afdoende verbetering.
Hoewel in den tegenwoordigen tijd van
winstmaken. ï^i^t kan worden gesproken, is
het tegengaan ^yan verbeteringen, ook al
vergen die een financieel offer, niét té vér»
antwoorden.
Juist nu is het zaak om de productie zoo»
danig op te voeren, hetgeen bij uitvoering
van het voorgesteld plan. mogelijk is, dat het
vermeende financiëele nadeel, voor exploi»
tanten der gronden een voordeel zal blijken
te zijn. Het zou voor de gebruikers van de
bouwlanden in genoemde polder van buiten»
gewoon nut zijn, wanneer alsnog tot uitvoe»
ring van het voorg«stelde werk kon worden
besloten.
In- en uit
wendige, ZOO'
wel bloeden
de als blinde
Aambeien
worden
krachtig be,
streden door
Boom 's
Aambeien-
zalf.
Het jeu
ken bedaart spoedig. Alleen ectit zoo
de verpakking is voorzien van bijstaand
fabrieksmerk en met den naam BOOM
Verkrijgbaar in Apotheken en Dro-
gistwinkels a f 0.93 per potje. Neder-
landsch fabrikaat.
Wanneer men aanneemt, dat bij waterbe»
zHwaar per H.A.- 5 H.L. aardappelen verrot»
ten tegen een prijs van f 1.25, kost het aan
verliesi van producten reeds meer dan het
dubbele van de geraamde kosten bij uit»
voering, per H.A. per jaar.
Van algemeene bekendheid mag worden
geacht, welke kosten aan het werk zijn
verbonden. Zouden alle ingelanden wel vol»
doende hebben bedacht welk een reusachtig
voordeel de polder kan behalen bij uit»
voering in werkverschaffing? Men bedenke
wel, dat binnen korten of langer tijd, toch
één en ander moet gebeuren, waaraan voor
het Waterschap groote kosten zijn verbon»
den. Zal dat dan nog in werkverschaffing
kunnen geschieden? Zou men dan nog kun<*
nenj profiteeren van de gratis voorlichting
van het Rijksbureau voor ontwatering? Zou»
deri dan de kosten voor de verbetering
niet aanmerkelijk hooger zijn? Zoo zou
men door kunnen gaan, doch men kan het
gevoeglijk hierbij laten.
Doel van dit schrijven is alleen, Ingelan»
den te overtuigen van de noodzakelijkheid
tot uitvoering van het werk te besluiten.
Beter ontwatering;
Vroeger groei.
Tijdige uitiiai:
Beter bloei, enz.
Dankend voor de plaatsruimte.
Hoogachtend,
Jb- JOPPE.
Verkrygbaat bjj:
A. L VERBRÜGGE - MIDDELHAHNIS
Twe«staM6n: Geduld tot 17 September
Mussert in Indië Het benoeipingsweirk te
Middelharnis.
Ingezonden: Goede ontwatering dringende
Gemeenteraden te Poortvliet, St. Maarten»»
dijk en Scherpenisse..
Gemengd Nieu-ws.
D D
D D
19. I
Het aantal trams was nog even gering.
Er waren echter meer automobielen aan»
wezig, doch uitsluitend voor de Directies
van Tresten of fabrieken, voor het Partij»
bestuur en voor de militairen van hoogeren
rang.
Hoewel op \allerlei vergaderingen gepleit
wordt voor de hygiëne is deze in de res»
taurana en op de kantoren nog ver te zoeken.
De kleeding van den arbeider is over, het
algemeen nog even slecht als in '32^ Om
kort te gaan, veel goeds was er in Astrackan
en omgeving gedurende die 22 maanden niet
tot stand gekomen. Dé bureaucratie was in
dien tijd echter nog toegenomen. Bood men
b.v. een rekening aan, dan moest deze
eerst door 8 verschillende afdeelingen ge»
controleerd worden, waarna dan misschien
(als men door den kassier tenminste weer
niet naar de vorige afdeeling werd gestuurd)
uitbetaling volgde.
In Juli 1934 was in T. ook geen geld
aanwezig. Een schipper, die er stond, vroeg
mij, in 't bijzijn van den tweeden directeur,
om 10 R. voor brood. De Directeur zei
mij, dat ik ze hem wel kon geven, daar ik
ze toch wel weer van den kassier zou terug
krijgen. De secretaris en kassier werden
van - één en ander schriftelijk in kennis
gesteld. Toen ik echter, na, 17 dagen, dat
geld terug kwam, ontvangen, heb ik mins»
tens 2 uur allerlei uitleggingen en toelich»
tingen moeten geven, voordat de uitbetaling
plaats vond.
Er wordt in Rusland veel gesproken over
zeven» en achturigen arbeidsdagen eiken
zesden dag als vrijen dag gerekend. Acht;
urige arbeidsdag voor den werkman is voor»
geschreven (onder werkman moet men in
dit geval ieder beschouwen die in staats»
dienst is), maar ieder, 'k kan bijna wel
zeggen, niemand uitgezonderd, gaat minstens
30 min. vroeger aan 't werk dan den voor»
geschreven tijd en werkt soms 1 uur en meer
over.
Op de kantoren wordt geregeld van 's
morgens 9 tot 's avonds 11 uur gewerkt.
De eenige instellingen, die zich aan den
tijd'('houden,, zijn de banken. Bijna alle em»
ployé's gaan 's zomers in hun vacantie naar
de landerijen of tuinen, om onkruid te wie»
den, rupsen te vangen, druiven te krenten
enz. Deze arbeid heet ook z.g.n. „vrijwil»
lig," maar, doen zij bet njet, dan)' werden
zij op de één of andere manier gedupeerd.
In die tuinen zijn ook nog eenige vaste ar;(
beidsters. 'IDeze jnenschen, meestal vrouwen
op leeftijd, werken uitsluitend voor een
paar honderd gram brood per dag en een
kilo van de één of andere groente, dus zon»
der traktement.
Worden op deze manier de arbeidstijden
verlengd, aan den anderen kant wordt het
werk zeer sterk gesaboteerd. Men kan vrij»
wel aannemeri, dat' van den tijd die gewerkt
moet worden, eenderde aan rooken wordt
doei gebracht.
Opmerkelijk is, hoe in de voedselvoor»
ziening gesaboteerd wordt. In '32 brandde
een drijvende werkplaats af waarin zich
ruim 20 millioen K.G. visch bevond; het
schip en de lading werden geschat op, 16
millioen R., terwijl in den loop van| het
jaar '33 nog verschillende conservenfabrie»
ken en werkplaatsen afbrandden, waarvan
de waarde tot in de millioenen liep.
In 1934 werden alleen van de conserven»
fabriek in Astrackan 30 millioen blikken
conserven vernietigd, en dit terwijl het volk
vergaat van honger. In Januari 1934 lagen te
Astrackan 49.000 vaten gezouten visch te
wachten op transport. In Mei zeide men
mij, dat die geheele partij bedorven was
en vernietigd moest worden. In Augustus
1934 lagen in het conserven»entrep6t te As»
trackan 36.000.000 blikken geconserveerde
visch opgeslagen, terwijl het volk geen
visch kan koopen.
In de 22 maanden werden alle levens»
middelen met meer dan 100 pCt. verhoogd,
met name de producten in onze maga»
zijnen en het brood in de winkels. D«
pakhuizen, liggen vol met meel, maar 't i
wordt niet verstrekt. Waarom niet? Zou
dit zn oorzaak vinden in dé voorbereiding
van een nieuwen oorlog? En men schrijft
telkens en telkens weer dat Rusland zoo
vredelievend is. Of is ook dat comedie?
In 1933, toen wij op zee waren en voor
anker lagen., kwam een vreemde motorboot
naast ons liggen. Wij maakten kennis en
bespraken één en ander mef de equipage.
Toen ze vernamen dat ik Hollander was,
wilden ze graag weten, hoe het daar gesteld
was. Ik zei echter dat alle brieven die
op de politiek sloegen, door de strenge
censuur die ^n Rusland heerscht, niet in
mijn bezit kwamen.
„In ieder geval," besloot ik, „hebben de
werkloozen in Holland het beter dan de
arbeiders in R., die alleen maar op schoone
beloften leven. Het volk werd onder den
Czaar met den knoet, maar nu door den
honger geregeerd."
Het gevolg van dit gesprek was, dat| ik
eenige dagen later bij de partij moesti ko»
men, waar mij gezegd werd dat ik mij niet
te bemoeien had met het werk van de
partij oi andere organisaties, en zij
dit zouden beschouwen als contra»revoluti»
onnair.
20 Augustus '34 kregen wij in Astrackan
bezoek ivani ongeveer 200 buitenlanders uit
Leningrad, Nisjni Nowgorod, Stalingrad en
Saratov. Met eenigen van hen spraken wij
over .het werk de levenswijze en de,
cultureele verzorging, Allen, zonder uitzon»
dering, hadden het plan opgevat om, zoo»
dra het contract om was, weer naari hun
vaderland te gaan. Overal was het in ieder
geval beter dan waar zij werkten, en; dit
waren nu n.b. merischen, die onder een
beteren levensstandaard leefden dan vfij in
Astrackan, welke plaats zij als een concen»
tratiekamp beschouwden.
Wij spraken ook buitenlanders, die te
Wladiwostok en Moermansk geweest waren,
Wladiwostok werd beschreven als een
plaats die veel leek op Asrackan, ook
weinig te bekomen voor buitenlanders en
voor de bevolking nog minder. De trakte»
menten waren daar weliswaar hooger, doch
de levensstandaard was meer dan 100 pCt.
duurder.
In Moermansk was het veel slechter dan
in Astrackan. Daar was haast niets te krij»
gen. In de Krim, waar één onzer een maand
in een kuuroora was, kon men ookl bijna
geen voedsel koopen en om een behoorlij»
ken maaltijd te hebben liet hij vaak! nog
eten 'uit Astrackan komen!.
Van allemaal hadden wij dus ongeveer
't zelfde gehoord: er heerschte honger»
snood. De toestand zal in den winter van
'34 op '35 nog veel slechter worden nu de
graanoogst grootendeels mislukt is en in de
geheele omgeving van Astrackan voor de
bevolking bijna geen aardappelen tever*
krijgen zijn.
(Wordt vervolgd)
