Eilanden^nieuws
1
Veehouders en Veehandelaarsl
Begrijpt Uw eigen belang!
de Veemarkt te Etten-Leun
Grootste Verkoopskansen
SIETSKE
2e Blad ZATERDAG 20 JULI 1935 No. 653
>J
^f
SIGAREN KWALITEIT
Binnenland
Bezoekt iederen Woensdag
Voor Goeree en Overflakkee een gemakkelijke goedkoop fe be
reiken markt, via het nieuwe veer Ooltgensplaat-Dintelsas.
Buitcnlandsch O verzicht jg
VERVOLGVERHAAL
J. A. VÏSSCHER
OHR. WEEKBLAD op GER. GRONDSLAG vooi de ZUIDHOLL. en ZEEUWSCHE EILANDEN
Uitgave van de N.V..Eilan(len-nieuwa''. Geveitigd Ie Midaelharnii, Tel. 17 Giio 16793C Poatbu* 8
De week van 14 tot 20 Juli, die bijna weer
achter ons ligt, kan wel een week genoemd
worden van vreeselijke ongelukken, en niet
minder van moord en doodslag.
Herinneren we slechts aan het ontzettende
vliegtuig^ongeval van de K.L.M., toen Zon*
dagmorgen de „Kwikstaart" verongelukte en
zes dooden vroeg. We hebben daarvan in
ons vorig nummer breedvoerig verslag gege«^
ven. Donderdag zijn de slachtofters, onder-
groote belangstelling te Zorgvlied ter aafde
besteld. De omgekomen Engelschen zullen
in hun vaderland worden begraven.
Alweer een vliegtuigongeluk
Nog zit de schrik erin van de ontzettende
ramp van de „Kwikstaart" of een ander
vliegtuigongeluk wordt gemeld. Een militair
vliegtuig, bemand met jong officier, de heer
M. Holewijn, is kort hq den Helder neer^^
gestort. De verongelukte was voor een
oelenvlucht opgestegen en is waarschijnlijk
door een vliegtout van 30 a 40 M. hoogte
gevallen.
D© K.L.M, op nieuw getroffen.
I Indië vliegtuig, de „Maraboe" vers
brand.
Zoo zijn letterlijk en figuurlijk de lucht*
ongevallen niet van de ludht af. En dat in
één week tijds. Het vliegtuig „Maraboe"
van de K.L.M., gezagvoerder Hondong, dat
gisteren normaal in Boesjir (aan de Perzische
golf) een tusschenlanding had moeten uit*
voeren, komende van Jodpoer op weg naar
Bagdad, heeft wegens weersomstandigheden
een landing moeten maken, 10 K.M. be*
zijden Boesjir, op een onmogelijke plaats.
Den anderen morgen zou Hondong starten,
waarbij de machine ernstig werd beschadigd
en over den kop sloeg. Alle inzitten*
den, totaal elf person en, k o n d en
zich in veiligheid stellen. Het
vliegtuig is in brand gevlogen en totaal
vernield. Wonder boven wonder zijn dus
de inzittenden gespaard gebleven. Wat had
dat anders kunnen afloopen. Nadere berich*
ten ontbreken momenteel nog.
Men zou zeggen, hiermede moet dé ré*
putatie van de K.L.M, ernstig geschokt iijn.
Als men dat alles leest, zou men haast den*
ken, dat men geen vliegtuig*b^manning,
noqh passagiers meer zal weten te vinden.
Maar 'hoe duur de lucht veroverd wordt*
men zet door. Niet zoodra is er bericht
van de ramp, of van Sdhiphol te Amsterdam
.vertrekt het Douglas*toestel de „Rietvink"
lom zoo spoedig mogelijk op de plaa]ts van
de ramp te zSjn. Gezagvoerder van de „Riet*
vink', is Parmentier, tweede piloot Brink*
huis, werktuigkundige Priiis' en radio*te*
legrafist Van der Bruggen. Drie er van
dezelfde, als die met de „Uiver" vlogen.
De „Rietvink" zou heden; Donderdag"
Boesjir kunnen bereiken. Bedoeling is, zoo
vlug mogelSjk de passagiers naar de plaats
van hun bestemming te voeren.
De jacht naar snelheid kent geen gren«
zen meer. Men pleit bij de K.L.M, zoo
op voorzichtigheid en veiligheid, maar wör*
den de snelheden, die men thans in dé
aviatiek toeipast geen btedenkelajk téékén?
Over de vliegtuig*rampen zouden wSj ons
niet gaarne een oordeel aanmatigen, maat
blij de ongelooflijk snelle vludhten, meenén
we, dat de veiligheid todh wel erg in het
gedrang komt.
A%tlijselijk drama,
Ëen idrievoudige mioord.
Staat deze week in het teekén van on<
gelukken, niet minder staat zij in het teekén
van moord en doodslag. Ben afgrijsellijlke,
drievoudige moord, heeft te Amsterdam
'plaats g ehad.
In het sousterrain Kerktr. 37 Amsterdam
drijft een ongehuwde Duitsdher, zekere A.
Mühl, een volkskoffiehuis. Bij den heer
Mühl is in betrekking een gehuwde vrouw
uit Arnhem ,die voorgaf van haar man
gesdheiden te zijn. In het koffiehuis bestaat
geen slaapgelegenheid, zoodat na het slui*
ten van de zaak, de vrouw medeging naar
de woning van Mühl in de Marnixstraat,
De heer Dekker, uit Arnhem, de man van
de vrouw, kon het niet verkroppen, dat
zijn vrouw met Mühl in concubinaat leefde.
Er schijnt een briefwisseling over te zijn
ontstaan ,waarin van ,,afr€kenen" geSpro*
ken werd.
De heer Dekker is in ieder geval naar
Amsterdam gekomen. Toen hij in de Kerk*
straat kwam zag hij Mühl in de deuropening
staan. Hij loste direct 2 schoten op hem,
waarop de heer Mühl neerviel, wéér op
stond en na eenige passen gedaan te héb*
ben weer neerviel. Hij was in de hart
streek getroffen. De dader is toen naar
binnen gedrongen, en heeft zijn vrouw,
'idie inmiddels dekking zocht, eveneens in
koelen bloede doodgescïhoten. Een bé*
zoeker uit het koffiehuis, die trachtte den
woesteling de revolver uit de handen té
slaan^ werd door een schot in den rug
getroffen.
Dit alles speelde zich in tijd van 2 a 3
minuten af. Dekker nam daarop de revolver
en loste een schot op zichzelf. Hij' was
onmiddellijk dood. Toen de politie kwam
lagen er drie ontzielde lijken.
Hier dus een moordenaar, die zijn gruwe*
Idjke daden zelf berechtte. Toen hij zich
voor het hoofd, schoot, was hij! op een
stoel gaan zitten. Hij bleef er levenloos op
hangen. De kogel ging er bij den slaap in
en aan de andere zijde er uit. In één woord:
ontzettend.
Den geheelen avond nog bleef hét pu»
bliek in de omgeving van het huis bij
elkaar groepen om het vreeselijk drama té
bespreken.
Zel&noorld tijdens een verhoor.
Een "geheel ander geval van zelfmoord
hebben we hier mede te déélén. Hét gé»
beurde Dinsdag onder zeer uitzonderlijke
omstandigjheden te Voorburg. Zekere C. C.
de G., een 36*jarjge veeboer, dié aldaar op
een boerderijtje woont, kreeg bézoék van
twee marechaussees die hem als getuige
in een. strafzaak kwamen hooren. Tijdens
het onderhoud heeft de heer dé G. zich
uit de kamer verwijderd, naar hij zei, om
eenige papieren te halen. Even later hoorde
men een geweersdhot. De G. had zich voor
het hoofd geschoten. Hij was onmiddellijk
dood.
Men tast omtrent de oorzaak van deze
idaad in het duister. Het onderhoud met de
marechaussee droeg het karakter van een
eenvoudig voorloopig getuigenverhoor. De
man stond zeer gunstig bekend, leefde
zuinig en werkte hard. Justitie*vrees kan de
aanleiding zijn geweest, te meer daar dé
crisis*omstandigheden den man zeer druk*
ten. en hij moeilSjk den kost wist te ver*
dienen voor zijn vrouw en vijf kinderen.
De angst om nu, op wielke wijze dan ook,
met de justitie in aanraking te komen, moet
den overspannen man, tot deze droeve daad
hebben gebracht. Dit opzienbarend geval
van zelfmoord verwekte te Voorburg veel
opschudding.
Moottten eji branden uit het
verle'den cypgehelderd.
Misdadig Oss doet nog altijd van zidh
spreken. Er schlijnt schier geen eind te ko*
men, aan de misdrijven die daar de laatste
tientallen jaren hebben afgesipeéld én dié
nu door het praten der gearresteerden aan
het licht komen.
In Augustus 1926 woedde in een dubbel
/woonhuis te Oss een felle b^rand, die midden
in de nacht uitgebïoken was. In een der
woningen woonde de familie v. Z., man,
vrouw en 3 kinderen van 3, 2 en 1 jaar.
Van Z. was niet thuis. Zijn 24*jarige vrouw
en drie kinderen konden zich niet uit het
snel om zich heen grijlpende vuur redden én
vonden een vreeselijke dood. Van één in één
sdhuurtje overnachtende marskramer ge*
raakten de kleeren in brand. Hij snelde bran
dend naar buiten, "waar hem drie onbekende
mannen behulpzaam waren bij het dooven
van zijn brandende kleeren. Toen de man
die deerlijk met brandwonden was overdekt,
eenigermate was bekomen, kwam hij tot de
ontdekking, dat zijn portefeuille met geld,
die hij' altijd bij zich droeg, weg was. Alles
Wees er op, dat de hulpvaardige mannen
hem die hadden ontstolen.
De politie stelde destijds onmiddellijk eén
onderzoek in, maar slaagde er niet in aan*
wijzingen te vinden^ die op misdrijf wezen.
Thans is bekend geworden,, wie deze daad
9 jaar geleden hebben gepleegd. Zekere
V. G. is in verband hiermede reeds gevan*
gen gezet.
IJsselijk is het te vernemen, om uit te
bende nog op het lijstje had, om uit te
voeren. Men kan wel terecht zeggen, dat
het land vol moord en doodslag is. Als
onze Overheid, die toch het zwaard niet
tevergeefsch draagt er nu maar wat uit leert,
n.l .dit, dat wiens bloed men vergiet, diens
bloed ook vergoten wordt. De invoering
van de doodstraf zou we hebben het al
meer gezegd afgezien nog van de nood*
zakelijkheid die het Woord Gods eischt, den
,moorclenaars schrik aanjagen en op het veel*
vuldig ombrengen van den naaste een rem
zetten.
UIT DE TWEEDE KAMER.
f
Aajnvang behandeling Bezuini*
gingsontwerp.
Woensdagmiddag heeft de Tweede Kamer
haar werkzaamheden hervat en is men be*
gonnen met de behandeling van het wetss
ontwerp tot verlaging der openbare uitga:
ven. In de eerste plaats werd door den
Voorz. en namens de regeering door Dr.
CoKjn, Staatsraad mr. Gort v. d. Linden
herdadht.
Een interpellaüe*Wij'nkoop over de Kon.
HoU, Lioyd werd niet toegestaan. Goedge*
keurd werd het wetsontwerp tot verlaging
opcenten op den wijnaccijns.
Daarna opende de heer Albarda de rei
der sprekers pver het bezuinigings*ontwerp.
De leider der socialisten deed één aanval
op het regeeringsvoorstel en wilde inzondér
heid van verlaging der loonen niets weten.
Stelselmatige loonsverlaging heeft nooit en
nergens herstel bevorderd. Ons zilveren
geld wil sipr. door nikkel vervangen. Voorts
successiebelasting verhoogen ea bankgeheim
■opheffen. Voor de ongeduldige volksmassa
verlangt spr; een ander beleid. Maar waai
het geld te halen om de duizenden bij
duizenden, die allerlei leuzen zijn voorgé*
spiegeld, een bestaaiji te versdhaffén?
Ds. Lingbeek betoogde dat niemand ons
uit de crisis kan helpen dan God alleen.
Onze geschiedenis is ons gericht. Het gericht
kunnen wij over ons halen, doch ons er van
bevrijden kan alleen God. Een felle
critiek oefende spr. op de regeéring dié
de roomsch*kath. in de hand werkt. De
10 millioen die de regeering denkt tè Ik.
zuinigen op de ambtenaren, worden gewor*
pen in de kloosterkassen.
De heer Wf,rtsrniali> (nat. herstel) vond
dat er reeds te veel uit het ontwerp was
teruggenomen. Het zijn slechts boekhoud*
kundige bezuinigingen; Een concrete be*
zuiniging achtte spr. mede een salaris*ver*
laging.
Deze spr. had ook al wéinig vertrouwen
in de regeering.
Dan kwam Ds. Kersten aan het wooi>w.
Deze spr. keurde het af, dat de indiening
van het ontwerp is opgehouden tot na de
Statenverkiezingen. Het volk heeft zich nu
bij de verkiezingen over de voorstellen niét
kunnen uitspreken. Het wetsontwerp geeft
geen bezuiniging te zien, die eén uit dén
nood geboren bezuiniging is. Spr. teekende
de zonde als de dieipie oorzaak van onie
voiksellende en met alleen aan dén buiten*
kant te bezuinigen zal ons volk bedrogen
uitkomen. Spr. ondersdhat de taak van
de regeering niet, maar becritiseért hét ré*
geerbeleid, in de eerste plaats in dé hou*
ding die tegenover de slaande hand des
Heeren ingenomen wordt. Men moge da^
aldus spr., „verachtelijke demagogie" noe*
men, spr. zal dit laten voor rekening van
hem die ze uitspreken durft! De diepe
kloof tussdien de regeering en de S.G.P.
openbaart zidh allereerst, dat de regeéring
de hand niet houdt aan de onderhouding
van Gods gebod.
Komende op een ander terrein, verwachtte
spr. van verzwaring der belastingen geen
heil. Veeleer drong spr. aan op verlaging,
door vermindering van vele uitgaven te ver*
krijgen. Tot dieper ingrijpende maatregelen
dan de regeering thans denkt te nemen, zal
het dan moeten komen, Spr. legde voorts
den nadruk op de verzekeringslasten, het
êipoge loonpeil, de w,eerzinweKkendé crisis»
maatregelen, en den ontzettendén nood
I waarin land en volk verkeert. Spr. maande
aan tot meer doortastendheid om het mes
I der bezuiniging er dieper in te zetten, én
l' jciep terug tot de handhaving van Gods
1 gebod. De S.G.P. zal wei voor het ont*
werp stemmen maar enthousiast is ze niet.
De heer Vervoorn (plattelander) wenschté
afsdhatfing van de landDouwciisiswietten, en
deze te vervangen door een hoogér invoer*
recht; Invoer van vee terwijl er veé*ovér*
vloed is, noemde spr. ongehoord. De re*
geering laat zich leiden, door de vijanden
der boeren ,zei spr.
De Chr. Hist, leider jhr. mr. de G«ir liet
zich sympathiek uit tegenover het ontwerp
ook al had hij eenige bemerkingen.
In de avondvergadering werd voorts nog
het woord gevoerd door de heeren Aal*
berse (R.K.) en de heer Joekés (V.D.) wélké
laatste zich vrijwel geheel met het ontwerp
kon vereenigen.
Zoo is het dan tot het eerste treffen,
over het veelbesproken bezuinigingsplan, gé*
komen. Commentaar hopen we in andere
artikelen, afzijdig van dit overzicht, van
tijd tot tijd te geven.
VERSPREIDE BERICHTEN:
Burgemeester van Albury komt.
Ook op bezoek bij de Koningin.
Londen, Dinsdag.
De burgemeester van Albury, de heer
Waugh, die behulpzaam is geweest bij het
landen van de „Uiver" aldaar tijdens de
LondenMelbourne*race, zal binnenkort
naar Nederland komen.
De heer Waugh zal dan o.m. een onder*
houd hébben, naar hier verluidt met Mi*
nister Colijn en hij hoopt in de gelegenheid
te zullen kunnen zijn de Koningin per*
soonlijk te danken voor de orde van Of*
ficier van Oranje Nassau, die hem verleend
is. Dit eerbewijs, aldus de heer Waugh,
wordt door ons beschouwd als een nati*
onaal blijk van vriendsdhap en dank aan
heel Australië.
Suikerbietensiteun.
f 10 per 1000 k.g.
Hoogstens 1540 mill. kg. garantiesbieten
In de Stscrt van Maandagavond is opge*
nomen de „Crisis*SteunbesChikking 1935 Sui?
kerbieten I".
In deze beschikking heeft de Minister bé'
paald, dat uit het Land1?ouw*CrisisÉonds
aan de erkende telers van suikerbieten op
èen hoeveelheid suikerbieten van dén oogst
1935 van ten hoogste 1540 mill, kilogram
steun (garantie) zal worden verleend, tot
zoodanig bedrag, dat door de fabrieken aan
de telers f 10 per 1000 kg. netto zal kunnen
worden uitbetaald.
Bij deze beschikking is gevoegd een regie*
ment voor den suikerbietensteun 1935, waar*
in de regelen voor deze steunvérlééning zijn
gegeven.
Verkrygbaar bij:
A. L. VERBRÜGGE - MIDDELHARiNIS
Frankrijk.
BezuinigjngS|Oaiwerp.
Frankrijk maakt ook een zeer critieke
tijd dóór. De enorme tekorten op de be*
grooting eischen voorziening, wil het met de
financiën niet vast loopen.
Dit ii nu niet op dit oogenblik alleen,
o neen, reeds sedert jaren vragen de geld*
middelen herziening, doch de verschillende
regeeringen bleken niet in staat, die maat*
regelen te nemen welke noodig waren.
Thans waagt het ministerie Laval een po*
ging en komt met een bezuinigingsontwerp
groot ,elf millioen francs, of bijna
een vierde der geheele begrooting.
Dat zulk een bezuiniging er zeer diep
in hapt, is voor een ieder zeer gemakkelijk
te begrijpen.
De groote vraag is echter weer, hoe re*
ageeren hierop de Kamer en de bevolking.
Iedereen is overtuigd van de groote noodza*
kelijkheid, doch steeds blijkt de regeering
te zwak, om hetgeen zij noodzakelijk acht,
tot behoud van het land, ook te kunnen
doorzetten.
Waar zal bet nu weer pp uitloopen?
China,
Onizettemde pversirooming.
Een ontzettende pverstrooming waarvan
wy ons geen denkbeeld kunnen vormen,
heeft China geteisterd.
De Jangtse*Kiang rivier is buiten haar
oevers getreden en heeft zeer groote ver*
woestingcn aangericht.
Bijna 1000 plaatsen zijn overstroomd. "Het
DOOR
Qeiuterlseerde NederXadsche uitgave,
Cepyriibt La Rlvièrt i. VoerlioeTe Zwolle
33
Daar zag ze weer haar eigen lieven jongen
voor zich. Ja, hij was het? Dezeldfe trou*
we blik in zijn oogen. Wat zag hij er kloek
uit met zijn Amerikaansch geknipten knevel.
Wat sprak er een levenslust uit zijn blik!
Ze tuurde op de foto langdurig en innig.
Ze kon er niets aan doen, dat ze een kus
drukte op dat gelaat en als Alle het gezien
had, dan was hij zeker geweest, dat het ant*
woord op zijn brief hem straks niet zou te*
leurstellen. j
Kleine Tjitske was opgehouden met haar
breien en zat haar moeder aan te staren
met groote verbazing.
„Wat is het, mem?" vroeg ze.
„Niks lieve! Maar mem het goeie bterich*
ten van oome Alle, die op den schoorsteen*
mantel stond, toen heit nog leefde en
die in Amerika is. Maar nou moet mem
eerst verder leaen."
En de kleine bojOg acbi Weer over haar
breiwerk, terwijl ze telkens tersluiks naar
moeder opzag.
Sietske moest üch overwinnen om het
portret van Alle neer te leggen én dé andéré.
foto's te gaan bezien.
Daar stond Alle weer. Maar nu vlak voor
een boerderij', geheel van hout. Heel anders
dan ze in Friesland bouwen, maar een
groote plaats. Wat een sdhuur en wat een
hooibult! In den brief stond immers, dat
ie achter op de foto's moest zien. Wat las
ze daar! Maar dat kon toch zoo niet zijn.
Daar stond het. „Dit is mijn eigen boer*
derij en al het land dat je daar rechts ziet,
zoover als je zien kunt, hoort er bij.
No. 1 stond er op die foto en Sietske
nam nu no. 2.
Daar stond Alle weer midden in de
groep van een dertig stuks melkvee.
Prachtig Friesch vee en naast hem ston*
den nog twee mannen. Sietske las wéér
op de achterkant: „Dit zijn nüjh njelk*
koeien, met de kalvers en die ér, bij
staan zlijn twee knechts."
Sietske keek verder.
No. 3 was een foto van het woonhuis
en het krioelde er van de kipipen, dié
daar rondliepen.
En zoo vertelde elke foto iets van het
geluk van Alle, dat hïj daarginds gevonden
had De laatste foto was een auto net
als de dokter er ook een had, maar Alle
kat aan t stuur en achter op stond: „Deze
is mjtn auto, waarmede ik jou en de
kindertjes van de boot kom halen, als je
hierheen komt."
Sietske was al half besloten. Wat een
verschil! Hier bij dien. nieuwsgierigen ouden
boer als huishoudster en je eene kind
bij je en het tweede ergens anders, of
alle drie bijeen voor altijd en dan
,bij Alle ook voor altijd.
Ze wou wel, dat ze er maar vast was.
Het leek haar een land van belofte,
dat Amerika, waar Alle haar wachtte.
Maar hij schreef toch, dat hij zelf zou
komen om haar te halen.
O, wat verlangde hij.
Die goeie beste Alle!
Ze nam zijn portret weer en békééK
het lang.
Och, wat had ze toch veel van hem ge*
houden. En wat hield ze nou nog veel van
hem. Innig veel- Dat was echte liefde én
die gaat nooit over.
Wat moest ze besluiten?
Daar kwam de boer weer binnen sloffen.
De krant was uit en nu moest hij zien wat
anders te vinden om zijn tijd te verdrijven.
„Hast nou de brieven al gelezen, Siets?
vroeg hfl. „Vertel d'r eens wat van of
lees d'r eens wat .van voor."
„Ik heb nog nooit zoowat beleefd," zei
Siets, „als ^^^i" 'die brieven staat."
„Jonge," was het antwoord en hij zette
zich in zijn rieten stoel, met de armen
op de leuning en de houding van iemand,
die graag aaar een nieuwtje luistert.
De "kleine Tjitske had haar stoel een
beetje dichter bij moeder geschoven en zat
ijverig te breien, zonder te durven öpzién,
omdat dat nijdige gezidht nu geen krant
voor zich had en alles zag.
Ze begreep er niets van, hoe moédér
daar toch altijd bleef en waarom ze niet
allemaal bij beppe waren, die zoo goed
voor haar was.
„Ik héb brieven van Alle. Uit Amerika!"
voegde ze er trotsdh bij. „Die is daar
groot boer geworden!"
„Wat zeg je? Nou niet raarder! Groot
boer!" vroeg de ander, verbaasd opziende
met groote oogen en het hoofd vooruit ge*
stoken, om het volgende woord te verne*
men, dat hem van zijn spanning zou ver*
losen „Groot boer
„Ja," zei Siets.' „Kijk maar eens. Hier
heb je zijn portret. En dat andere ben alle*
maal plaatjes van de boerderij."
De oude rentenier haalde zijn bril uit
het doosje, zette die op de punt van zijn
neus, trok een geleerd gezidht, omdat hij
Weer lezen ging, voor den tweeden kéér
op een dag.
Hij bezag langdurig de foto's, kneep
de lippen op elkaar en knikte langzaam,
alsof hij een tweegesprek hield met een
ander binnen in hem, met wieU hij het
eens was.
Sietske keek naar hem en er kVam één
oolijke ondeugende gedaChte bij haar op,
omdat Alle nou niks minder meer was dan
de oude boer.
Maar dat laatste was het juist, dat de
oude man heelemaal niet aanstond. Daar
waren toch immers altijd twee, soorten van
menschen geweest, zoolang het hem heug<
de vanaf toen hiji rijn grootvader nog ge*
kend had. Twee soorten. Arbeiders en
Boeren. En, nu ja, daar mocht eens een
arbeider langzamerhand, door een erfenis
of zoo, boer zijn geworden, maar dat zag je
toch net zoo min gebeuren als dat een boer
ooit arbeider werd. Zoo was het nou een*
maal in de wereld. Erg begrootelijk was het,
als er een boer zoo achteruit ging, dat hij
gewoon arbeider werd en daar heugde
hem maar één geval in de buurt, dat van
Sieger van der Meij ,die aan den drank
was geraakt en er alles door gedronken
had en nu koeiedrijver was op de mark*
ten. Maar dat andere dat hoorde je haast
nooit. En nou zou Alle daar maar opeens
groot boer geworden Zijn en net zooveel
koeien houden als hij er .zelf had vroeger.
Neen, dat kon zoo maar niet. Wat zou
het! Daar moest wat achter zitten.
„Nou boer!" vroeg Sietske. „Wat zeg
je d'r van?"
De ander zag nog strak op de foto's en
zei niets- Alleen knikte hij nog tegen dien
ander ,met wien hij in gesprek Was in zijn
binnenste,
(Wordt vervolgd)
