Eilanden^nieuws
J.S.BACH
Begrijpt Uw eigen belangl
de Veemarkt te Etten-Leur.
Grootste Verkoopskansen
SIETSKE
3f
2e Blad ZATERDAG 1 JUNI 1935
No. 640
Binnenland
SIGAREN KWALITEIT
Buitcnlandsch Overzicht
Bezoekt lederen Woensdag
(Zie hierover het tweede artikel, in dit blad)
VERVOLGVËRHAAI-
J. A. VISSCH'BR
C4R.WEEKBLAD op GER. GRONDSLAG voor aeZUlD-HOLL, en ZEEUWSCHE EILANDEN
Uitgave van de N.V. .Eilanden-nieuwGevettisd te Middelharnit, Tel. 17 Giro 167930 Poatbui 6
De weelgesteldheid een strop voor de
tuinders De stand der werkloosheid
De R.K. bekeerling Mr. Marchant
De toestand in het mijnbedrijf.
Bosch: e;n heidebranden. Drie ton
aan t,arwcsteun.
De wecrgesteldheid is voor den Hollander
dikwijls een aanknoopingspunt om een
praatje te beginnen, 't Is dan: „mooi weer,"
„koud vandaag," 'tis winderig o£ regenach=^
tig." Ons wisselend klimaat geett daar ge*
reedelijk aanleiding toe. We zaten de geheele
maand Mei met een wintersche koude, geluk='
kig is dit voor dei maand uit is veranderd
en werd het zontiig en warmer.
Voor den tuinbouw is de ongewone tem*
pexatuur in Mei een strop geworden, de aan^^
voer aan de veilingen van groentien uit de
kassen en van de koude grond komen nu
beide gelijk. Gevolg is, dat de aanvoeren te
groot worden, de markt overvoerd en de
producten onverkocht blijven.
P. an de veiling te Naaldwijk bleet b.v.
Maandag reeds een hoeveelheid van 900
K.G. Spinazie onverkocht en Dinsdag 124
K.G. Voorts nog een 600 krop sla per dag
en peen en bloemkool. Da^ is nu nog maar
van éene veiling. Te Westjerlee bleven de
vorige week ruim 1200 colli's producten on»
verkocht. J^Ime tuinders!
Het is wel droevig, als men eens beziet
dat in cuj land, waar; zooveel overvloed
hterscht, zooveel armoede wordt geleden.
.Want armoe is er, dat valt niet te ontken*
[nen, iiiet zooveel werkloosheid.
De stand der werkloosheid geven we hier
weer:
IF' Bij 1058 organen der Openbare Arbeidsbe*
n.iddeling .stond op 11 Mei 1935 in totaal
I 377.5054 (vorig jaar 322.499) werkzoekenden
ingeschreven, onder wie 360.243 mannen.
Hiervan waren werkloos 359,714 personen,
onder wie 347.188 mannen.
Op 27 April 1935 bedroeg het aantai^ in*
ge5chre\enen bij een ongeveer gelijk aantal
organen 385.660, onder wie 368/484 werkloo*
zen.
Het aantal ingeschreven werkzoekenden is
sedert 27 April 1935 verminderd met 8.155
het aantal werkloozen met 8.315.
Gelukkig is een kleine vermindering te
bespeuren. Maar op de massa heeft deze
wisselingniet veel te beteekenen. Hoe moe*
('en Ryk en Gemeenten ze allemaal aan
den kosfi houden op den duur?.,.. Die
vraag is gauwer gedaan, dan beantwoord.
Bezuinigen is de leuze. 71 millioen is 't
woord. Lees maar eens. wat onze „Waarne*
mer" hierover srhrijfl. '-
De Onderwijs bezuiniger Mr. Marchani;
is er van door: Minist|er Slotemaker de
Bruine heeft nu hiervan de touwtjes in han*
den. De Onderwijsraad laat zich al hooren.
Over Mr. Marchant's uittreden zijn al
wat pennen in beweging gebracht. Zelt heelt
hij nu ook zijn pen ter hand genomen en
een brochure geschreven, getjiteld: „To t
V e r w e er", In deze, met; betrekking tot
de redenen die hem 'hebben genoopt] zijn
opneming in de R.K. Kerk geheim te hou*
den, wordt eigenlijk weinig nieuws vertelt.
In verband met het Bezuinigingsontwerp
zou door z^jn spreken het kabinet in moei*
Ijjk'.'eden zijn geraakt.
„Het landsbelang eischte, dat 'het Ka*
binet*Colijn zonder afbrokkeling bleet zit*
Hen en zijn taak, welke die ook zou blijken
te zyn, at^verkte. Als de afbrokkeling een*
maal waren begonnen, dreigde er verder
gevaar, Als Colijn vandaag aftreedt, is er
morgen paniek met alle economische gevol*
gen. Er ontstaat een zeer moeilijke crisis.
Niemand heeft in de gegeven omstandig'he*
den een anderen formateur."
Schr. zegt, dat men daaruit kan leeren,
dat) z'yn oordeel ook toen; niet was. dat hij
rustig zou kunnen blijven zitten.
De heer Marcfhant ontkent, da,t zijn on»
derwijspolitiek overhaast is geweest. De con*
centratie van de openbare scholen was reeds
door zijn ambtsvoorganger voorbereid en
die politiek was niet bijzonderlijk de zijne,
doch die van faeti geheelq kabinet, vooral
niet in de laatste plaats van Financiën. Hij
deed het mogelijke ook hft, bijzonder onder*
wijs, tot concentratie te brengen, daarin het
krachtigst gesteund door den voorzitter van
den ministerraad.
Commentaar zullen we er hier niet op
geven. Van verschillende zijden is de handel*
wijze van dezen R.K. bekeerling reeds be*
licht.
Waar wel commentaar op gegeven zou
moetfen worden, is, dat men van Rijkswege
(loestaat, dat Nederlandsch geld wegvloeit
voor Belgische loterijen. In België loopt
n.l. «en premie*leeriing, uitgegeven door
het verband van samenwerkende vennoot*
schappen voor oorlogsschade" waar in ge*
noemd land niet zooveel animo voor is.
Deze leening is eigenlijk niets anders dan
een verkapte loterij, daar op 60 verschil*
lende data per jaar, uitlotingen plaats vin*
den, en het premie*bedrag zeer hoog is.
Waar de regeering de lersche sweepstake*
loterij verbood (werden alle loterijen maar
verboden!) begrijpen we niet, dat zoo'n
Belgische premie*leening (lot«;rij) besöher*
ming van rijksdienst ondervindt. Hiertegen
mag wel een ernstig protest worden gehoord.
KORTE BERICHTEN.
In een plechtige openbare zittingj in de
aula van de Universiffeit te Amsterdam is,
aan Willem Klaas en Lodewijk van Deijssel
hét doctoraat honoris causa in de letteren
en wijsbegeerte verleend, wegens zeer uit*
stekende verdiensten. Vele bekende figuren
uit litteraire krinmgen, waren bij deze plech*
ttgheid tegenwoordig.
Geidenkteeken H.M. Koningin»Moeder.
Het comité van Amsterdam, gedenkteeken
voor H.M. de Koningin*Moeder, heefK de
keuze laten vallen op een ontwerp van
den beeldhouwer v. Zijl. De zittende figuur
zal in Fransche kalksteen worden uitge*
voerd, en op een der voornaamste punten
der stad worden geplaatst.
De toestand in hei miinbedriil
De vergadering van de Contact*Commis*
sie werd bijgewoond door Mr,. T. J. Ver*
schvnir, die door de regeering belast; is met
een onderzoek naar den algemeenen toe*
st.and van de mijnindustrie. Namens alle
in de commissie vertegenwoordigde partijen
werd v.oUedig vertrouwen in Mr. Verschuur
uitgesproken en aan, dezen algeheele me*
dewerking toegezegd '■^^'K de hem opge*
ütagtri taak töt een goed einüe te brengen.
Een verborgen S|Cha|t|.
Onder Hunsel bij Weert werd bij graat*
werken voor het bouwen van een nieuwe
schuur bij de hoeve Haekenberg, een jam*
emmertje gevonden, afgedekt met een vloer*
tegel. Het emmertje bevajite guldens en
rijksdaalders uit het jaar 1913, tot een totaal
bedrag van t 700.
Boschï CiH heidebranden
Te Diever (Dr.) brak, vermoedelijk door
onvoorzichtigheid van een arbeider, die be*
zig was heideplaggen te steken, een heide*
brand uit in het Watersdheveld achter de
bosschen van 'het landgoed Berkenheuvel.
Door den hevigen wind breidde het vuur
zich snel uit. De boschbaas Smit, van het
landgoed Berkenheuvel, toog onmiddellijk
met een ploeg arbeiders op weg om het
vuur te blusschen.
Na hard werken moöht het inderdaad
gelukken den brand meestier te worden.
In totaal is ongeveer 10 H.A. heide en IV2
H.A. bosch een prooi der vlammen ge*
worden.
Te Loenen op de Veluwe is ongeveer 6
H.A. heide, toebehoorende aan den heer
H. H. Fongers te Apeldoorn, door brand
verwoest.
De oorzaak van den brand is onbekend.
De vrijwillige brandweer uit Beekbergen
en Uchelen 'hebben het blusschingswerk ver*
richt.
af(»*i if i Iff: |S! (iïl |v
Bij Hilversum is op het Gooische natuur
reservaat een felle heidebrand uitgebroken.
De brandweer uit Hilversum, Bussum en
Laren had met tal van burgers en politie
meer dan een uur werk, om den brand
het vuur stuiten.
De brandende sigaar of sigaret is denkelijk
te blusschen. Door tegenbrand moest men
de oorzaak.
Drie ton aan iarwesteun.
De minister van Economische Zaken heeft
bepaald, dat uit het Landbouw Crisis Fonds
aan de Vereeniging Centrale Tarwe*Orga*
nisatie een bedrag van f 300.000 )Uitge*
keerd zal worden tot gedeeltelijke dekking
van di oogst 1934, voorzoover betreft het
flijdvak van 1 September 1934 tot en met
31 Maart 1935.
De verbouwers van tarwe zullen erkend
worden als groep vai^ producenten van cri*
sisproducten.
Verkrygbaar by
A, L. VERBRIJGGE -MIDDELHARiNIS
Ara«tika.
RoosejveltjS politiek.
De oppositie tegen President Roosevelt
neemt ernstige ahnetingen aan.
Onder het publiek zijn verschillende ele*
mentien aan het werk, die niet aflaten, Roo*
sevelt zooveel mogelijk aan te vallen. Pater
Coughlin 'heeft reeds geruimen^ tijd door
de radio Roosevelt's maatregelen aan een
zeer scherpe criijek onderworpen, en is
daardoor zeer populair geworden. Coughlin
weet precies hoe 'hij, om het volk te pakken,
de zaken voor moet stellen.
Hetgeen reeds maanden broeide is tot
openbaring gekomein.
Patmann, een afgevaardigde in het parle*
ment; heeft met 'het; oog op de tijdsomstan*
digheden vooi'gesteld aan de oud*strijders,
menschen dus die in den wereld*oorlog
hebben meegestreden, een extra uitkeering
te geven van 2200 Kiillioen dollar.
President Roosevelt was hiertegen omdat
zoo'n uitkeering d4 begrooting in gevaar
.brengt, en de posit4e van, den dollar zou
verzwakken. Al w;k tegen Roosevelt was
liep te hoop. j
In het Congri^s weede Kamer) behaalde
Roosevelt, een ïór ,fderheid, doch in den
Senaat {Eerste 'r) niet. In den senaat
was de iteuivernóuoihg 'iü vóór Roosevelt
en 54 tegen.
In Amerika is het echter zoo, dat de
Senaat een wetsontwerp, dat door het Con*
gres is aangenomen alleen ongedaam kan
maken, wanneer een meerderheia van twee
derde zich er tegen verklaard. Deze meerder*
heid was er nu niet,, zoodat het voorsftel
Pattmann niet doorgaat,
Roosevelt's rustig en goed gedocumenteerd
pleidooi heeft in breeden kring, een zeer
goeden indruk gemaakt.
Gelet echter op iiet gunstige resultaat in
dea Senaat zijn de tegenstanders van plan,
direct weder nieuwe voorstellen in te dienen.
Zoo gaat he^i vaak
in het leven. Toen Roosevelt aan het bewind
kwam, juichte alles. Hij zou de man zijn,
die binnen korten tijd, de moeilijkheden zou
overwinnen. Ontzaggelijk groot zijn de pro*
blemen waarvoor Amerika zich geplaatist
ziett
Maatregelen zijn genomen die de geheele
wereld verbaasd deden staan, en' enorme
sommen gelds hebben gekost, doch die, zoo
zij al eenige verlichting gaven, echter niet
vermochten het land uit de grooitste moei*
lijkheid te helpen.
Nu het volk, dat eerst zoo gehoopit en
gejuicht 'heeft, na die maatregelen, het po*
vere resultaat aanschouwt, moet Roosevelt
het ontgelden, en keert helt publiek zich
fegen hem.
Zooals het dan veelal gaat, het een volgt
op het ander.
Roosevelt heeft een wet gemaakt, welke
door het Congres is aangenomen en waar*
Mj hij machtiging heeft gekregen voor de
Werkgevers bindende verordeningen te ma*
ken. Voor meer dan 500 ondernemingen
heeft hij het minimum loon vastgesteld, de
Werktijden geregeld enz.
Groot is het verzet geweest, doch de
Wetgevende macht besliste.
Een handelaar
ïn gevogelte
Werd beboet,, en dez€ liet het er niet bij
zitten, en teekende appel aan.
Deze week heeft het hoogste Gerechts*
hof der Vereenigde Staten, de bepalingen
der N.I.R.A, (Nationale Industrieele Her*
stel :(Recovery) Wet (Act)) ongrondWettig
verklaard.
In zijne verklaring zeide de hoogste rech*
ter: i
„Een dergelijke uitdeeling van vol*
„machten, zooals de regeering aan de
„N.I.R.A. geeft, is in onze wetten on'
„lïekend."
Wat zal er nu gebeuren? Doet een bur*
ger iets in strijd met de wet, al is het
met de beste bedoelingen, ja al moet zelfs
de rechter, de billijkheid erkennen, hij
Wordt gestraft' zoo goed is hij niet, maar
hoe staat het nuv-als een regering de wetten
overtreedt?
De berichten die binnen komen, verluid*
deii dat Roosevelt rustig zal doorgaan tot
het a.s. Congres, en dat er dan een voorstel
Wordt ingediend, bepalende dat gelet op
de noodtoestanden, bijzondere maatregelen
noodig zijn ,en daardoor die bestaande
wetten,' waarmede die maatregelen in strijd
zouden zijn ,tijdelijk buiten werking wor*
den gesteld.
De krachtige man wordt heftig aangeval^
len en de vraag zal zijn, of hij zich zal
weten te Tiandhaven.
Volkenbond.
Eie.Mige resultaten.
In de laatste maanden is er wat 'betreft
de resultaten van den Volkenbond eenige
wijziging gekomen. De groote problemen.
Waarover men het niet eens kon voorden,
en waarop de Volkenbond dreigt uiteen
te zullen gaan, laat men rusten, en melt
de kleinere, heeft de Bond, werkelijk resul*
taat.
Veel Wordt toegeschreven aan den in*
vloed van Anthony Eden, die hoewel hij
een zwakke gezondheid heeft, (hij heleft
slechts één long, de andere werkt door
een gasaanval in den oorlog niet meer)
toch een onvermoeid werker is.
De zes en tachtigste zitting mocht con<
stateeren dat:
Ie. De moeilijkheden tussdien den Vol*
kenbond en de Nat. Soc. Senaat van
Dantzig zijn opgelost.
2e. Het geschil tusschen Joego*Slavië en
Hongarije over den Koningsmoord te
Marseille is bijgelegd.
3e. De grensregeling tusschen Irak en Iran
goede vorderingen maakt.
4e. Inzake het geschil tusschen Italië en
Ablessinië, Italië heeft toegestemd in
een verzoeningscommissie.
^ussoltni
heeft in een groote rede verklaard, dat
men van deze commissie niet al te groote
verwachtingen moet 'hebben, en er uit*
drukkelijk bij verklaard dat de bemoei*
ingen dezer- commissie niet verder gaan,
dan alleen het Oeal*Oeal incident.
Lees wat de Duce zelve zegt:
Laat échter niemand, vooral in Italië, te
dien aanzien overdreven illusies kbesterlen.
Niemand zal kunnen verwachten, dat Abes*
sinië bij voortduring een op ons gerichte re*
volver zal blijven, welke in geval van moei*
lijkheden in Europa onze posidie in Oost*
Afrika onhoudbaar kan maken.
Iedereen dient goed te weten, dat wij wan*
neer het gaat om de veiligheid van ons
grondgebied en het leven van onze soldaten,
bereid zijn, zelt alle verantwoordelijkheden,
zelfs de uiterste, op ons te nemen.
Dat) het altijd geen koek en ei is tusschen
de gedelegeerden moge blijken uit het vol<
gende.
De Volkenbond sloeg de troepenzendin*
gen naar Abessinië gade en maakte zich,
hoe kan 'het anders ongerust.
Stappen werden er gedaan, die Musso*
lini niet naar den zin waren, en waarvan
hij op ondubbelzinnige wijze in zijn rede*
voeringen blijk gaf. De diplomaten hielden
aan. De laatste dag, dreigde het nog mis
te loopen. Laval, de Fransche minister,
maakte zich over de uitvluchten van de
Duce zoo boos, dat hij besloot de pogingen
op te geven. Min. Eden, wist hem na veel
moeite te bewegen aan de besprekingen te
blijven deelnemen, met het resultaat, dat
Mussolini zwichten moest.
01 de verzoeningscommissie een oorlog
voorkomen kan, zal de tijd leeren.
Fri£nkrijk.
He<{ kabinet b«dmgd.
In Frankrijk dreigt het weder mis te loo*
pen. De begrooting sluit met een groot te*
kort, en de regeering ziet zich genoodzaakt,
aan de Kamer verschillende volmachten te
vragen. De vrees is echter gewettigd dat deze
zullen worden geweigerd.
Van deze positie der Regeering en Kamer
wordt gebruik gemaakt, en opnieuw een
DOOR
Oetattrise'erde Ntdcr)aadsehe niteive,
Cepyrif ht Li Rlviirt VoorhoeTe ZwolU
27
Achter den wagen gaat een lange rij van
donkere figuren, voorop de predikant met
zijn hoogen hoed. Naast hem een man in
't zwart, die zwijgend voortstapt en achter
hem familieleden, oude en jonge, knaapjes
he| laatst, die zich vreemd gevoelen in
den optocht. Daarna komen er vrouwen, wel
negen vrouwen. Allen zwart gesluierd met
de zwarte doeken over het 'hoofd. Eerst
de naaste familie en daartusschenin de kleine
meisjes, wier beentjes te voorschijn komen
onder de groote zwarte doeken, die ze ge*
heel omhullen.
Een begrafenis is het. Een jonge vrouw
wordt ten grave gedragen.
Maar zie nu toch eens! Daar heel in de
ver(|e gaat nog zoo'n stoet. Voornamer is
de voorste wagen en er zijn ook rijtuigen
bij, maar het is toch evengoed een lijkstaitie
En als ze straks komen bij den ingang
van het dorp, dan zal hun een wagen ont*
jUMÜeOi die reeds naar liei Icerldiof is ge«
■weesl; en waarop de oudste familieleden zijn
gezeten en die wat harder rijden, terwijl
bij groepen de dragers ook terugkeeren,
die hun burenplicht hebben gedaan..
Hoe sterven daar zooveel menschen, dat
de courant verplicht was een bijblad te
geven om al die zwartip hokjes te kunnen
bevatten
De Spaansche griep is 'het, die vreeselijke
ziekte, die over het geheele land is gegaan
als een geesel der verschrikking. Het' vale
paard des doods is eensklaps losgebroken
en komen aanhollen ver uit de valleien der
verschrikking en is in waanzin voorfjge*
draatd van stad tot stad en van dorp tot
dorp. Overal hebben zijn hoeven geklepperd
op de straatsteenen, of het was over de
schoonste boulevard van de 'hoofdstad, waar
de patriciërs hun woonhuizen hadden, of
door de nauwe stjeegjes en; gleuven, waar
de armoede heerschte, het is gegaan naar de
vredige dorpen in het land en is de stille
lanen afgehold en de 'heidewegen langs door
het mulle zand, waar men dacht, dat heljt
niet komen zou. Om het tegen te 'houden
was wel onmogelijk febleken, hoezeer ook
de doktoren zich vereenigden om het den
weg te versperren, het baattel niets, want
het verbrak de aangesloten gelederen en
stjormde verder, niets ontziende en nim*
mer rustiende en als men; meende, dat het
verdreven was, dan kwam heJ( weer aan*
hollen van uit de verte en verschrikte de
mei-schen en beving ze met den angst des
doods, zoodat talloozen liet iKstierven.
Weeklagen en rouw was overal.
Eerst in de verre landen, vanwaar de be*
richten kwamen van die ge'heimzinnige ziek*
t(e, genaderd vanuit Spanje om voorts de
geheele wereld door te trekken en steeds
dichter naderbij te komen, totdat de eerste
gevallen ook kwamen in de onmiddellijke
omgeving.
Oude mannen, die gebogen zatien m het
hoekje van den haard, scheen die ziekte
te sparen, oude moekes, die reeds strompe*
\;nd waren op deh weg naar het} graf,
scheen zij niet te willen' aantasten, maar
jonge kerels, flink en sterk, die nooit wat
hadden gemankeerd, werden zoo maar plot;*
seling neergeworpen in koortsbranding op
een ziekbed en strekten zich en lagen daar
neer in de kiltie des doods. Onmisbare
jonge vrouwen, de vreugde van haar ech(|*
genootjsn en de zorgzame moeders der
kinderen, nog vaak te klein om het verlies
tie beseften, zooals 'tin de courant vaak
st|ond, waren yandaag heCht en vroolijk
en deden zingend haar werk,, totdat plot*
seling moeder naar bed moesjtl met hevige
koorts en de ontboden geneesheer hoofd*
schuddend den echtgenoot moest voorberei*
den op het verlies, dat onafwendbaar was.
Vroeger zag men, dat de jongeren de
ouden voerden naar de laa(|ste rustplaaits,
doch nu was het andersom! en schoven de
ouden schreiend de zwartte deksels van de
doodkist dicht en droegen met strompelenden
gang de gestorvenen naar het kerkhof.
Vroeger w^s liet een gezegde, dat ouden
moesten sterven en dat jongen konden ster*
ven, doch nu was het alsof de jongen tot
stjerven gedoemd waren en aan de ouderen
een uitstel was toegestaan.
Elk oogenblik werden er door hen, die
nog niet waren aangegrepen, namen ge*
noemd van slachtoffers, die waren aangetast
en voor wie de hoop( op be(f.rschap ijdel
was en elkeen verwachüte, dat straks ook
eenmaal zijn beurt zou komen. Spotten
deed die doodsgruwel met( leeftijd of on*
misbaarheid. Banden van liefde werden ui()
elkaar gescheurd, kinderen meedoogenloos
achtergelaten, waar de dood de beide ouders
opeischte en als door den razenden waanzin
van een wreeden tyran werd het volk van
Nederland geteisterd in al zijni standen.
Ook in de Eikenlaan kwam de ziekte.
Eerst werd een zoon aangetast van Oebele
Fei^ma, den rijken boer. Zijn eenige jongen
was het. De trots vani zijn vader, die hem
in de boerderij opleidde, doch de dood
hield daar geen rekening mede en over den
rijkdom van de verslagen ouders lag nu
niet' meer de glans van, vroeger, want ze
werden klein en luistierden naar^ de woor*
den, die de predikantl sprak in heft sterf*
huis.
Daarna greep de ziekte een moeder van
vier kinderen aan, ach((er bij de Groene
wijk en dokter vermocht n^et 'haar te be*
houden voor 'het gezin.
Toen kwamen er meer gevallen. Sommigen
zeer ernstig, anderen in lichten graad, doch'
velen sUerveni
En eindelijk was de dood genaderd tot
aan de woning van Sietske en koos dea
slierkste uit als zijn prooi.. 1
Sietskes man was aangetast geworden en
lag met hevige koortsen te bed. Zijn sterk,
gezond lichaam worstelde zoolang mogelijk
met de sloopende machten, die 'hem hadden
belaagd en de dokter streed' als een held
mede om het onmisbare leveri te redden,
doch eindelijk hadden de wreeda machten
het ook 'hier gewonnen en was hij heenge*
gaan en gestorven met zijn trouwe oogen
op Sietske gericht en zijn 'hand in de hare.
O, het was een 'heele strijd voor hem ge*
weest, zich in alles overi te geven aan den
Heere, Die het zoo bestuurde) In Zijn on*
doorgrondelijken wil. Hij had droevig ge*
schreid, toen hij aan htet gezicht van den
dokter en aan Sietskes verdriet bemerklt
had, dat alle 'hoop op beterschap vervlogen
was, want hoe moest het nu toch komen
met Sietske en met zijn kindeiftjes.
Maar er was in zijii hart tenslotte een
vrede gekomen, die het waagdet om alles
in Gods hand te leggeri, en toen 'had hij
zichzelf bemoedigd en er 'haar op gewezen,
dat de Heiland ook haar niet zou verlaten'.
En had 'hij haar toegefluisterd; Siets, als
Alle nog eens terug komt,, dan inoet je
zeggen, dat ik goedvoor, je heb willen
zijn."
(Wordt vervolgd)
J_J
j.:j^.. ,..,.j ï-
