ChQWEEKBLADopGED.GROriDSLAG vöSoDEZUID-HOLLIriZEEUWSCHE EILAHDEn
r
7e Jaarjjanjj
WOENSDAG 29 MEI 1955
No 639
N.V. Uitgeversmaatschappij «Eilanden-nieuws
Ben Lindsley.
g
Het Communisme
in woord en daad
MET MEDEWERKING VAN VOORAANSTAANDE HERVORMDE EN GEREFORMEERDE PERSONEN
Zendingslanddag op Flakkee.
piiuniiJiiiniiiiiiiiiiiiiiiinjiiiiiJiiiiiiwiiiiiM
5Vo Eersfe-Hypotheek-OBLIGATIE-LBENING der
N.V. Stoomschelpenzuigerij en Schelpkalk-
branderij fe Brielle.
W^T Mede als gevolg van onze advertentie riep de Trus
tee der Leening een vergadering bijeen op 8 Juni a.s. om
2 uur, ten kantore der N.V. te Brielle. Op deze vergadering
zullen zeer zeker belangrijke punten behandeld moeten
worden, waarom ^ij, alle oblitatiehoudcrs dringend in
overweging geven deze vergadering persoonlek bij te
wonen.
Op ons schrijven, waarin wij uitloting van obligaties
eischten, deelde de N.V. Eilandenbank, Trustee der Leening
ons nl. mede: ,Het stellen van eischen Uwerzijds heeft in
dezen dus geen zin, want waar niet is verliest zelfs de kei
zer zijn recht,* alsmede dat de Directeur (dhr. v. d. Wallen Jr,)
tot een beduidende renteverlaging wenscht te komen.
KOMT ALLEN, WAAKT VOOR UW BELANGEN 1
Namens eenige Obligatiehouders
N. WESSEL
Groenedijk 46. Dordrecht
^uiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiii
Voornaamste inhoud;
annanDaananaaaananaanaaannan
a
a
door B. VAN DER JAGT
aaaaaaaaaaaaaaaaaDaaaaDaaaaa
Advertentle-prQs 20 cent per regel. Reclames 40 et; Dlenet-
aanvragen en -aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek-aaa-
kondlglng 10 ceat per reëel' ContrtrteB belangrQk lager
tf
UITGAVE VAN
Gevestiga te Middelharnii - Prins Hendiiktlr. 122 C. Giro 167930 Poalbox 8 Tel. 17
V
Abonnements-prljs 85 eent per 3 maanden bij vooruitbetaling
Versehijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week
AfzonderlQke nnmmeri 5 eent. Buitenland 8 galden per jaar
Hebt gij weleens gehoord of gelezen van
Ben Lindsley? Niet?
Deze man heeft toch meermalen van zich
doen spreken.
Ben Lindsley is een vermaard kinder»^
rechter in Amerika.
Uit den aard van :5ijln beroep, kwiam hij
met zulke toestanden in aanraking, waarvan
wij, menschen, die zich slechts met het ge'
wone dagelijksche leven bemoeien, ons geen
voorstelling van kunnen maken. De ge^
volgen der zonde zijn aller verschrikkelijkst
en vreeselijkst.
Bea Lindsley, aanschouwde die ontaar^
ding ,hij zag die beestachtigheid, maar he»
laas niet als de ware aard van het men^
schelijk geslacht, uit den vader den duivel,
o neen. maar als iets dat van buiten af
inkomt.
Vanzelfsprekend, omdat dit er zoo'n nauw
verband mede houdt, wijdde hij zijn aan*
dacht aan het huwelijk en de zorg der
ouders aan de kinderen.
En zie, Ben Lindsley, vindt de oplossing.
Al dat oude, dat deugde niet. Mogelijk heel
best in vroeger eeuwen, maar niet voor
dezen beschaafden tijid.
Moderne menschen, moderne theoriën.
Een nieuwe huwelijksband. Adh, spreek ei*
gentlijk niet over huwelijk, want dat her*
innert aan die oude idee, de slaventosifin
die twee menschen voor hun leven aan
elkander verbond.
Spreek van eene liefelijke overeenkomst,
die een jongen en meisje, of man en vrouw,
in goede harmonie met elkander sluiten,
een kameraaidsdhaipshuweliijlk, niet gebonden
aan kerkelijke of burgerlijke wtetten, maar
Waarin beide partijen geheel vrij zijn. Paste
men bij e' Ikander ,men verlengde de over*
eenkomst, paste men niet bij elkander, men
verbrak de overeenkomst.
Deze leer, ach waarom ook niet, vond
ook h|fc aanhangers in ons land. Mevr.
Wijnaends Francken schreef er een bTochure
over, enwiji kennen ze, de jongens
en meisjes, levende in „vrijte liefde," die
de spot drijven met de ouderwetsche ztodien
Ben Lindsley is wat ouder geworden,
en mag de gevolgen van zijb leer aan*
schouwen.
Ontzettende belijdenis die hij doet:
„De ondergang van het huwelijk in Anie*
„rika is aanstaande, en zal vervangen
„worden door de vrije liefde, de huise*
„lijke chaos, en de sexueele anardhie.
„Als eenig redmiddel beveelt hij krach*
tig aan terugkeer tot het ouderwietsdhe
huwelijk, tot de godsdienst, en de 'ge*
disciplineerde opvoeding.
Arme man, zelf erkennen dat Gods
Woord de waarheid is, en dat zijn ver'
meende wijsheid, omdat hij dat Wooro
verwierp, enkel dwaasheid is, doet hiji niet,
en toch zijn belijdenis bevestigt Gods
Woord.
Wat hij aanschouwde, zoowel de eerste
als de tweede keer, is de ware aard der
zonde, God van Troon en Kroon berooven,
en omdat dat niet gaat, het schepsel tegen
zijn Schepper opzetten, tot verw'oesting van
ziel en lichaam beiden.
De Heere Jezus zegt; „Leert van Mij, dat
ik zachtmoedig ben en nederig van hart.
Mijn juk is zacht en Mijn l^st is litht.
Welgelukzalig die menschen, die naar
het uitwijzen van dat heilig Evangelie,
hun hals buigen, niet onder een slavenketen,
maar onder dat zachte juk en die lichte last.
Ook in het huwelijksleven zal dan ervaren
worden
De bezoldiging der zonde de dood,
de genadegifte Gods, het eeuwige leven
door Christus Jezus, Onzen Heere.
Bezwaarden in de Geref. Ketk.
'i Vorige jaar heeft men 'het eeuwfeest ge*
vierd van de Afscheiding, 't Is droevig. Een
zoo droevige ingezonkenheid der Kerk tees*
tjelijk te herdenken. En dat nog wel bij
beker en maaltijd ten overstaan van Li*
berf/ijn en Rome. Of moeten we gelet op het
Rocmsch geworden zijn van Marohant al*
leen spreken van ten overstaan van Ro*
me? 't Feit der feestelijke herdenking wordt
er niet te minder droevig om. Rome van
ouds de hevige vijandin van de Retormatde.
Rome, dat in verbrokkeling der Gerefor*
meerde gezindheid zijn behagen vindt. In
datzelfde eeuwjaar besloten de Geref. Ker*
ken tof invoering der gezangen. Niettegen*
staande de gezangenkwestie mede van groo*
ten invloed was bij de Afscheiding. Voor
vele leden der Geref. Kerken was de in*
voering der gezangen een steen des aan«
stoots, aanleidingj tevens om zich te gaan
bezinnen over de leer der Geref. Kerken
De stoot ging van Utrecht uit. Een kring
van bezwaarden werd daar gevormd. Ook
in andere plaatsen van ons land kwam het
tot formeering van kringer), van bezwaar*
den. Deze plaatselijke kringen hebben zich
vereenigd tot den Gereformeerden Vrien*
denkring, bestaande uit belijdende leden
der Geref. „Kerken in Nederland."
Ze hebben besloten aan alle predikanten
en kerkeraden der Geref. Kerken een „Ge*
tuigenis" te zenden.
In dit getuigenis wordt gewezen op droe*
vige verschijnselen van deformatie, en als
zoodanig worden gesignaleerd„verregaande
wereldgelijkvormigheid, oppervlakkigheid in
defl godsdienst, eenzijdige en voorwerpelij*
ke prediking van de leer der heiligmaking
een verkeerde verbonds en doopsbeschou*
wing en het op den achtergrond stellen der
uif:\'erkiezing. Verder wordt stelling geno*
men tegen de wijze waarop het 'huisbezoek
geschiedt, dat is ontaard is het verrich*
ten van eenige formaliteiten. Tenslotte wordt
geprotesteerd tegen de invoering van den
gezangenbundel er wordt aangedrongen op
herstel \an de autonomie van de plaatselijke
kerken, die te zeer door de macht van de
Synode worden overvleugeld op Hemels
vaartsdag zal de eerste algemeene vergade*
ring van den „Gereformeerden Vrienden*
kring," te Rotterdam worden gehouden,
waar een bestuur zal worden gekozen en
stappen zullen worden gedaan om te ko*
men tot de oprichting van een eigen orgaan.
Tot zooven de berichten in de bladen.
't) Ware te wenschen, dat men in de Geref.
Kerken mocht terugkeeren van de dwaling
huns weegs. En dat men 'het neo*Calvinis*
me, dat zoo groote verwoestingen heefjt
aangericht op kerkelijk en staatkundig ge*
bied ging werpen voor de mollen en vle*
dern'uizen.
Dat men op ging houden met 'het drijven
van het neo*Calvinisme en weer terug ging
keeren tot het Calvinisme, tot de leer der
Vaderen. Och 'hoe droef heeiPt men die
leer verlaten. En met welk een zeldzame
brutaliteit heeft men die goddelooze ver*
bondstheorie gedreven. Sleöhts weinigen en
jongeren van jaren hebben op onze eilan*
den als het ware 6en neo*Calvinistisc'h
schrikbewind gedreven. Smadend en laste*
rend, henj die zich bij de zuivere leer der
Waarheid wensChen te houden. Op elk ter*
rein des levens, inzonderheid van Kerk,
Staat en School een aftie ontketenend die
de aanhangers van de;.: leer der Vaderen
met smaad overlaadde.
Gelukkig is er verancfering gekomen. Een
reactie op dat dolzinnig drijven van eenige
jonge menschen was de oprichting van ons
blad, dat zich van meec at stelde om heit
neo*C'\lvinisme te bestrijden. En niet zon*
der succes, zooals een ieder die geen vreem*
deling is op onze eilanden kan zien. Daf
ons volk, ons Gereformeerde volk inzon*
derheid, verlost moge w'orden uit den ban
van-het neo*Calvinisme. 'En dat de beweging
der Bezwaarden daarvan een profetie moge
zijn. Andere tijden zouden mogelijk aan*
breken. Een zich tondeeren op schrift en
belijdenis moge het gevolg er van zijn.
Tot verstoring van neo*Calvinistische lee*
ringen, tot bestrijding' van allerlei wind
van leer, zoowel van Liberöjnsch, Socialise
tósche en Roomsdhe beginselen.
Een breken met de revolutiebeginselen
onder Christelijken naain beleden en in
pradJijk gebracht. Een zidh stellen tegen
alle re\olutie en Roomsch bijgeloof.
En een jagen naar de, eenheid der Gere*
formeerden. Op den vasten grondslag van
Gods Woord en de belijdenis.
Op a.s. Donderdag, Hemelvaartsdag zal
D.V. te Middelharnis 6p 'het plein bij de
Ned. Herv, Kerk, een Janddag worden ge*
houden, (bij' ongunstig weder kan van de
kerk worden gebruik- (gemaaktï), die ten
doel heeft 'het Zendingswerk in onze om*
geving meer in de l>^lart,;stelling der bevol*
king te doen levefiy. .^^^jj,^.,.
Het) isolement van ons eiland maakt,
dat het slechts bij uitzondering mogelijk is
een landelijke zendingsdag bij te wonen. En
tjoch is het zoo noodig, dat het werk der
Zending met kracht onder onze aandacht
wordt gebracht.
Vooral juist in onzen tijd, waarin de
Overste dezer wereld niet rust en anitichriste*
lijke machten, die in 'het natuurlijk harteen
bondgenoot vinden, de volkeren beroeren.
Het is geen tijd, waarin lauwheid bij ons
mag gevonden worden.
En nu, is het zeker niet in de macht van
booze en zondige menschen om de 'harten
te vernieuwen, zondaren te behouden en 'het
Koningrijk Gods te doen komen; maar de
Heere werkt altijd middelijkerwijze.
Het laatste woord, voordat de Heere Jezus
op een Olijfberg ten hemel voer is een
Zendingsbevel geweest,., dat reikt over alle
eeuwen en tot aan het uijterste der aarde,
opdat in Zijnen Naam gepredikt zou wor*
der bekeering en vergeving der zonden
onder alle volken.
Het is de bedoeling van den Zendings*
middag op den Hemelvaartsdag onze aan*
dacht; te bepalen bij 'het Zendingsbevel.
Moge op dien dag, die ons naar Boven
wijst, de verzorging van de stoffelijke din*
gen, die beneden zijn, eens op den achtjer*
grond blijven en zij de Zendingslanddag
ook ten zegen van onze eigen omgeving.
Bijzonderheden omtrent de samenkomst,
die te 3 ure (z.t.) aanvangt, geven de aan*
plakbiljetten.
Wij hopen, dat velen zich naar Middel*
hamis zullen' begeven.
Namens de Commissie van Voorbereiding:
Dirksland
Middelharnis,
25 Mei, 1935
Ds. C. V. d. Wal
D. Jansen
Rienteloos voorschot '^an f 3000.
aan 'de Stichting Veerverbin,ding
Flakkee—NoordïBrabant, door de Ka»
mkt van Koophandel te Dioxdi
Onder alle voorbehoud van verstrekkende
gevolgen ,die e.v. het bezuinigings*ontwerp
voor de financiën der Kamer van Koop*
handei (te Dordt) zou kunnen hebben,
heeft deze besloten, aan de Stidhting Vejer*»
verbinding FlakkeeNoord*Brabant, een ren
teloos voorschot van 3000.te verleenei).
Deze daad is alleszins toe te juichen.
Een bewijs wordt hier geleverd, dat de
Kamer voor het streekbelang voelt en in*
ziet. d^t *6" verkeersverbetering als deze,
tenslotte niet anders als ten nutte is van
het algemeen.
De Stichting zal met dit voorschot on*
getwijfeld zeer gebaat zijn.
Immers nu zij, zonder steun van Rijk
of de localiteit om, zelf het initiatief nam
tot exploitatie van het Veer te komen, is
het met voorziening der geldmiddelen an»
ders geloopen als aanvankelijk was geraamd.
Er 'behoorde eigenlijk moed toe door de
Stichting ,om het zonder den stut van het
Rijk of van, de gemeenten aan te durven,
want het kan niet ontkend, dat er toch
altij'd een tikje risico in de onderneming
zat. Het is dan ook te hopen, dat de
Minister van Economische Zaken rijii goed*
keuring aan het besluit van de Kamer zal
geven.
ROTTERDAMSCHE TRAMWEG MIJ
VRAAGT FAILLISSEMENT AAN.
De financieele moeilijkheden waaronder
de Rotterdamsche Tramweg Mij. sedert ge*
ruimen tijd gebukt gaat en die tot moei»
lijkheden aanleiding hebben gegeven met
de obligatiehouders, schijnen thans te zullen
worden opgelost in een faillissement.
Zooals men zich herinneren zal heeft
het bestuur van de R.T.M. op 26 Februari
j.l. den obligatiehouders voorgesteld de ren*
Groep bezwaarden in de Ger. Kerken.
Ben Lindsley, Kinderrechter in Amerika.
Zendingsdag te Middelharnis op Hemelvaarts
dag a.s.
Gemeenteraad te Ouddotip en Nieuwe Tonge.
Obligatielhouders der Rott. Tramw'. MijL
vragen faillissement der Mij. aan.
I^ renteloos voorsdhol van de Kamer
van Koopihandel te Dordt, groot 3000 gul»
den, aan de Stidhting Veerveirbiniding
Flakkjele—Noord=Brabant.
Q
D
D
10.
Al spoedig zaten wij gezamenlijk aan een
groote tafel met de geheele familie thee
te drinken. De tolk, die mij een en ander
■vertelde (een Russische tolk vertelt nilet
veel), zeide o.a. dat dit Kalgoze"") arbei*
beiders waren en geen brood konden kriij*
gen. Zij kochten in Astrackan een zak meel
(meel beteekent hier gemalen zemelen) waar*
van een soort koeken werd gemaakt, wel*
ke gegeten werd met gezouten visch.
Ik zag dergelijke visch eten en "k moet
zeggen ,dat ik er geen stukje van door mijn
keel had kunnen krijgen. Daar Wij een goede
hoeveelheid brood en andere levensmiddelen
bij: ons hadden, lieten wij een paar K.G.
brood achter. Voor de thee (water) be*
hoefden w'ij' niets te betalen. We vervolg*
den onze reis dus verder door steppen en
door rietbosschen.
't Was reeds donker toen wij in het dorp
Nash Sela aankwamen, waar wij spoedig
onderdak kregen. Nadat wij' ons geinstal*
leerd hadden, installeeren beteekende hier
bagage binnen brengen en paard verzor*'
gen, kreeg ik al gauw' een berisping van
den tolk, dat er in huis niet gerookt mocht
worden, omdat dit' menschen waren (om
zijn eigen uitdrukking te gebruiken) die hx
een God geloofden.
Ik vroeg hun of ze voor ons een pot
soep wilden koken, wat zij direct wilden
doen. Uit onzen inventaris namen wij
een paar aardapipelen, een stuk rib 'en
macaroni, waarna een ieder medehielp om
alles in gereedheid te brengen. Toen de
soep gereed was ,wilden de huisgenooten
zich terug trekken, waar ■wijl echter niets
van wilden weten. Alleen ik kreeg een
bord en de overige, 9 personen, moesten
uit den grooten pot eten. 't Was hier voor
't eerst dat ik een Rus z'ijh godsdienst*
plichten zag vervullen, d.w'.z. staande bid»
den, met het gezicht naar een crucifix en
het maken van een kruis. Na het etei»
werden onze slaapplaatsen klaar gemaakt,
d.w'.z. onze touloupen op den grond uit»
gespreid, met een geimproviseerd kussen en
een reisdelcen. De kachel -werd aangehou*
den ,daar het anders te koud zou zijn.
Den anderen dag gingen wie al vroeg
op stap. Het had hard gevroren en de
w'eg ,die wij begaan moesten ,was een
geploegd stuk land. Zoodat -w'ij dwars over
de voren heen moesten r'ijüen en dat in
een wagen zonder veeren. Men kan wel
'blegrijpen dat het grootste gedeelte te voet
wterd afgelegd.
In den n.m. zagen wijl niet anders als
oneindige, kale steppen; onze voerman was
verdwaald. Na verloop van ongeveer een
uur waren wij weer op den goeden weg. Wij
waren weer op den wagen geklommen; onze
voerman zat te zingen en niijh tolk vertelde
niijl dat een Kirgies precies zingt wat hij
ziet.
't Was reeds donker toen wij te Zeven*
Roebel aankwamen en daar -Wiy grooten
trek hadden gekregen ,deden we bier '1
zelfde als in N., n.l. ook een grooten pot
soep laten koken. Ook hier waren we bij
diristelijike mensdhen aangeland. Trouwens
in den tijd dat w'ij in Rusland waren, kwa*
men wij in verscheidene dorpen. In alle
huizen zagen %v'ij releqüiën hangen en wat
opmerkelijk is, in de groote steden w'orden
alle kerken afgebroken, terwijl men dezie
angstvallig in de dorpen laat staan.
Na den gezamenlijken maaltijd gingen wij
vroeg ter ruste, daar -wij' den anderen mor*
gen weer -vroeg moesten opstaan, ten einde
tijdig in Astrackan aan te komen. Het Iaat*
ste gedeelte van onzen tocht was niet zoo
eentonig. Wij gingen langs houtzagerijen,
sclhleepswerven en dorpen, zoodat ■wij
voortdurend eenige variatie hadden, 's Mid*
dags om 5.15 uur kwamen -Wij in de stad
aan. Blij zijnde van ons voertuig verlost
te zijn, namen "wij dé tram om naar het een*
trum te gaan, w'aar wlij spoedig onze colle*
ga's opkochten en ons Wat van de reis
verfrischten.
Den volgenden dag 'brachten wij het
rapport op 't kantoor, w'aar ons gezegd
werd, maar een paar dagen in de stad te
blijven. Onze vrienden vertelden dat het
leven in de stad ontzettend duur gewor*
den 'w'as. Het zwarte 'brood kostte 12 R.
per kilo, het lidhtere (zooals tarwebrood,
doch niet die kwaliteit) 17 R. per kilo. Aan
suiker of vleesch hoefde men niet eens te
denken.
Den volgenden dag haalden wijl pro*
viand voor December en gingen den 24sten
weer terug naar onze woonplaats. Het
reizen ging nu beter, het ijls was sterk
genoeg om per slede te gaan. 's Morgens
om 8 uur -vtetrokken 'w'ij en kwamen 's mid*
dags om 4.20 uur in Trout*front aan, waar
het gewone leven weer een aanvang nam.
Om het bedrijf te verbeteren, stelde ik
vriend Jensen voor eenige verbeteringsplan*
nen in te dienen, -welke plannen -wij na*
tuurlijk in onzen vfijen tijd moesten maken,
zoodat men óns dik'wijls tot laat in den
nacht aan den arbeid vond, d.w.Z., ten*
minste als er geen vergaderingen gehouden
werden. i
25 Dec. kwam een radiogram dat den
volgenden dag een vergadering was belegd
voor alle buitenlanders. Vroeg in den mor*
gen waren wij op reis, ook de 2e directeur
ging mede. Daar gekomen werd aan ieder
afzorderlijik gevraagd wat voor hen gedaan
moest worden om een goede cultureele Ie'
venswij'ze te kunnen hébben.
Door allen werd gezegd dat het trak*
tement veel te laag was en dat niet voor
voldoende levensmiddelen gezorgd werd.
Toen ik ondervraagd werd, zeide ik, dat
ik niet eens een Woonhuis had.
„Hoe denkt u over uw traktement, is
dat voldoende?" was de volgende vraag.
Ik Zeide dat, toen ik uit Holland ging,
ik niet wist welke enorme prijzen in R.
betaald moesten worden vooi een gewone
levenswijze, en dat wij hier een voUe maand
werker, moesten voor een bedrag, minder
dan wat een werklooze in Holland in 4
dager, ontving. Algemeen was de veront*
Waardiglng onder de Russische aanwezi»
gen. Alles wat gevraagd was zou wtorden
verstrekt, en om de gemoederen wat tot rust
te btengen, werd een gezellig banket ge*
geven.
Ik had zeer veel vijanden gemaakt, maar
kreeg toch, zij het ook door aanhoudend
reclameeren, wat ik verlangd had.
In den avond van 28 DeC. kVam er
iemand van de partij' bij mijn hospita met
een brief Waarin vermeld stond dat /5
Jan. '33 40 K.G. vleesch moest -worden af*
geleverd in Ykraine, een dorp op onge*
veer 30 K.M. afstand (voor 40 K.G. vleesch,
z:onder been, werd 6 R. betaald). De om*
wonende veebezitters hadden eveneens zoo'n
bewijs ontvangen. Ook dit is weer een van
de practijken om het volk te tyranniseeren.
Kalgoze is collectief.
Nash Sela is: ons dorp.
(Wordt vervolgd)
