CriDWEEKBIADÖpGED.GQOI1DSIAG vööoDlZUID-HOLLötZEEUWSCHE EIIAMDEn GEMEENTERAAD OUDDORP 7e Jaarf{anf$ WOENSDAG 3 APRIL 1935 No 624 N»V. Uitgeversmaatschappij «Eilanden-nieuws** I Het Communisme 1 D in woord en daad MFT MEDEWERKING VAN VOORAANSTAANDE HERVORMDE EN G E R E FO R M E E RD E PERSONEN UIT OUPDORP's UA^^D Het Vliegveld Goeree en Overflakkee Geeü uitbreidingsplan Melkverkoop op Zondag Verordening op fact Bad- en Strandleven. Voornaamste inhoud DDaDDaaDDaaaaDDaDDaaDaDDaaoa a D door D g B. VAN DER JAGT g DaaDaDaDDDaDDDDaDDDaaDDaDDDa Aavertentie-prtlB 20 cent per regel. Keclames 40 et; Dienst- lanvrages en -aanbiedingeB vaa 1—6 regels 80 et.; Boek-aan- kondtglBg 10 eest per reëel' CoBtrarte)9 belanerflk lager uïloAVE VAN Gevestigd te Middelharni* - Piin. Hendiikstr. 122 C. Giro 167930 - Poatboz 8 Tel. 17 /Vbonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bi] vooruitbetaling Verschiint lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per weel< AfzonderlQke nummers 5 cent. Buitenland 8 eulden per jaar De stampvolle publieke tribune bij de openbare raadszitting Vrijdag j.l., deed ver* onderstellen, dat er wat belangrijks op til was. Onder aan het agenda stond n.l. ver*' meld: Verordening op het bads' en strand leven. De vele luisteraars zullen een vaag ver>» moeden gehad hebben, dat er wel „sen* satie" in kon zitten, vandaar de vijf rijen toehoorders, met bij de deur de veld»' wachter. Een veldwachter hoort er zoo bij alsi er veel volk op de been is. „Je kan 't nooit weten." Maar in Ouddorps' raadszaal lijkt ons dat totaal overbodig. De Voorzitter heeft de leiding en die leiding is hem niet zoo maar ontiu'tseld. Noch door de raads' leden. Iaat staan, door het publiek. Stipt houdt hij zich aan de punten die aan de orde zijn, terwijl toch de leden voldoende ruimte krijgen om aan het onderwerp uit te pluizen en uit te ratelen. Wat dat betreft, zouden veel burgemeesters er een lesjei aan kunnen nemen. Geeft er een van de aanwezigen op de puhlieke plaats maar een kik, terstond valt de hamer en niemand die hef waagt teekenen van goed" of afkeu»' ring te geven. v Doch terzake. Als een intermezzo tusschen de ingeko* men stukken, kwam plots een principieel punt naar voren: melkverkoop op Zondag Ieder, die het met den Dag des Heeren nauw neemt, zal er vóór zijn, alle handel waarin ook, op Gods Dag te verbieden. Het is dan ook prijzenswaard van de rechterzijde van den Raad, dat inders^ tijd 'de melkverkoop op Zondag is aan ban* den gelegd. Voor zieken en zwakken is een tijdruimte gesteld van 89 uur, om daarvoor melk te kunnen afhalen. Ons dunkt, dit is geoorloofd. Alleen ware het noodig, dit dan bdji het bewuste artikel te formuleeren, zoodat de redactie daarvan zóó luidt, dat dit alleen voor die uitzonderingsgevallen bedoeld is. Te veel is het geval, dat de veehouders Zaterdagsayonds onvoldoende melk hebben voor hun cliënten en die dan Zondagsmorgens wordt afgehaald. Zon* der centen natuurlijk! Is dit handel op Zondag? We laten het oordeel aan den lezer. Nu hadden we gaarne gezien, dat de heer Grinwis, die de termijta om af te halen geheel wilde schrappen, zijn standpunt wat breeder had uiteengezet. Misschien heeft hij ook hierop gedoeld.' De neo*calvinisti.sche gezegdens van den heer A. Padmos, met zijn nieuw*testamenti* sche beschouwing, laten we voor wat ze zijn. En ook wat de Voorz. er van zei: „een kleinigheid," „de moeite niet Waard." Het standpunt van den Burgemeester om* trent de Zondag kan men in het verslag duidelijk lezen. Weet ge waar we hier de nadruk' op leggen willen? Op het verloop van het geheele debat. De heer Grinwis neemt stelling tegen het artikel, strijdt met den bijbel in de hand, enstemt tenslotte toch vóór. Zon* derhoofdelijke stemming, zónder dat dq heer Grinwis laat notuleeren te hebT^n tegengestemd wordt de verordening aan=« genomen. Dat is zeer inconsequent en noo* dig moet hierop den vinger gelegd. Wat voor nut heeft dan een uurlang debat? Dan is er nog iets, dat bijzonder onze aandacht trok in deze zitting. De veror*i dehing op het bad* en strandleven is door de rechtsche raadsleden zelf aangevraagd. B. en W. hehben zidh te dien opzichte van hun taak gekweten en een verordening ter tafel gebracht, die o.i. in zijn geheel te aanvaarden was. Er moge later noodig zijn het keurslijf nog wat strakker aan te halen, goed, men kan er altijd nog op amen* deeren. Onze verbazing steeg echter ten top, toen drie van de rechtsche heeren „tegen" stemden, dus schijnbaar liever geen ver* ordening tegen de uitspattingen hadden I Zelfs links stemde voor, wie zal ook de goede zeden in een gemeente niet willen hoog houden? Of stemden deze drie he*** ren tegen omdat links voorstemde? Dat zou toch al te gek zijn. We weten het niet^ we kunnen er geen touw aan vastknoopen. Men mag principe willen uitdragen het is piüjzenswaard maar men moet ook consequent en coh* senÜeus zijn. Met respect voor de beste bedoelinge» van die menschen, moeten wij' toch zeg* gen dat er voor hen nog veel, zeer veel valt te leeten. Een simpel berichtje in ons vorig nummer kondigde aan, dat de plannen voor een luchthaven te Middelharnis vasten vorm hadden aangenomen. Wij kunnen er de waarheid niet van be* vestigen, daar wij het bericht geput hebben uit de groote Dagbladpers. Noch van de zijde van het voorloopig Bestuur ontvingen wij een uitnoodiging deze vergadering bij te wonen, noch een pers* communiqué heeft ons ergens over inge* licht. Wij noemen deze manier van doen tegen* over de plaatselijke pers zoo onbeleefd, dat we niet kunnen nalaten er hier op te wijzen. Toen het er met de veerverbinding Dintel* sas*öoltgelispraat definitief door was, heeft men de vertegenwoordigers van de plaatse* lijke pers uitgenoodigd en volkomen inge* licht. Dat voorkomt, dat men door er over te schrijven niet meer bederft dan goed* maakt. Onze persmanieren zijn toch nog wel zoo dat we alken publiceeren, wat voor den goeden gang van zaken noodig is. Dat de Stichting ons uitnoodigde is prij* zenswaard en werkt een samenwerking tus* schen pers en algemeen belang in de hand. De geheimzinnige manier echter, waarmee men met het Vliegveld te werk gaat, geeft ons te depken. We spreken er hier onze afkeuring over uit. Droevig verschijnsel. De Belgische Regeering heeft haar muni^ soort met 28 "/o verlaagd en zal de nieuwe goudwaarde van de Belga derhalve 72 .o/o bedragen van de tot dusver geldende goud* waarde. De landen welke het z.g. goud*blok vorm* den, waren Prankrijk, België en Zwitserland. Italië, Nederland, Luxemburg. Op initiatief van België kwamen de genoemde landen hiertoe, en namen onder Voorzitterschap van den Belgischen Minister Jaspar de vol* gende resultaten aan: „De i bndeïgeteekenden,ervan overtuigd „zijnde, zooals zij bok reeds op 3 Juli „1933 te Londen hebben verklaard, dat „de monetaire stabiUteit een der essenti* „eele voorwaarden is voor de;: terugkeer „van een normale economische situatie; „Overwegend, daf iij door de waarde* „vastheid van hun valuta's te verzekeren, „bijdragen, tot een herstel van de wereld* „huishouding. „Bevestigen hun wil, de huidige goud* „pariteit van hun respertieve valuta's te „handhaveSi; „Erkennen, dat hun gemeenschappelijke „moneta'ire politiek de uitbreiding mee* „brengt van den internationalen goederen* „ruil, welke uitbreiding wat hun landen „betreft, bevorderd moet worden door de „overeenkomstigheid der monetaire omstan* „digheden, welke in hun respectieve lan* „den'heerschen. .„Bevestigen hun wil,-de^-huidige goud* „pariteit van hunne valuta's te handha* „ven." De Belgische Regeering is echter van in* zicht veranderd en zonder., een bepaalde noodzaak maakt zij haar handteekening on* gedaan, enschaart zich aan dezijde der landen, welke den gouden standaard verla* ten hebbén. Hierdoor maakt zij de verwarring op monetair gebied weer grooter, zeer tot scha* de van de landen die aan den standaard vasthouden. Ook voor Nederland is dit weer een gevoeüge slag, wanneer onze regeering de gulden op peil houdt. Staatsdienaren in welken vorm ook, mer* ken dit niet, maar voor verschillende groe* pen der burgerij, is dit weer een belasting bij al de reeds veel te zwaar drukkende lasten. Dit regeeringsbesluit van België, doet weer zien, hoeweinig waarde verdragen hebben. Het verdrag van Versailles, wat is er van terecht gekomen? De groote wereldcónte* rentie eh ontwapeningsconferentie, zijn een bespotting, en toch, de wereld bouwt erop. Dan is het een Versailles, dan een Locar* no, dan een Geneve of Stresa, maar de practijk leert, als het eigenbelang in het gedrang komt, men zijn woord niet gestand doet. Met de bewijzen voor oogen, aanvaardt men de grondslagen van Gods Woord niet, het eenige richtsnoer ook voor het bestuur der Volkeren. Vandaar al die verwarring. Voorwaar een droevig verschijnsel. Ook de Luxemburgsche Regeèring heeft, volgens de berichten van bedenmorgen, haar--' munteenheid met 10 pCt. verlaagd. Openbare gemeenteraadsvergadering op Vrijdag 29 Maart des namiddags halt 3 uur. Tegenwoordig alle leden .behalve de heer W. Mastenbroek, wegens- ziekte. De Voorzitter, Burgemeester G.' du Sart opende de vergadering pp gebruikelijke wijze jBiet gebed..- -». Alvorens tot de gewone werkzaamheden over te gaan is het spr. een behoefte, om den heer Jan Westhoeve, een hartelijk welkom te heeten, nu deze na een ingrijpende ziekte weer tegenwoordig is. Bij ons was de ge* dachte, aldus spr., zullen wij Westhoeve nog wel ooit in ons midden weer zien. Ik feli* citeer U hartelijk met Uw genezing, en moge God, Wien het behaagde U weer in ons midden te brengen, U Uw volledig herstel weder geven. Ik voeg er bij, dat ik ook Uw Echtgenoote gelukwensch met dit heugelijk feit, en ik hoop, dat U de belan* gen als raadslid, weer naar behooren moogt behartigen. Daarna worden de notulen gelezen, die onveranderd worden vastgesteld. Ingekomen stukken: Van Ged. Staten terugontvangen eenige goedgekeurde raadsbesluiten, aanvulling ver* ordening gem. veldwachters, verhuring huis Oostdijk aan J. 't Mannetje, e.a. Regeling presentieg^den raadsleden. Wordt op advies van Ged. Staten vast* gesteld op f 2.per lid per vergadering. Terugontvangen goedgek. raadsbesluit, af* en overschrijving begrooting 1934 en wijzi» ging begrooting 1934.. Ged. Staten verzoeken intrekking raads* besluit vermogensbelasting, wat niet noodig blijkt, daar de wet zelf 40 opcenten op de verinogens eischt. Schrijven van Ged. Staten over de_ per* ceelen koffiehuizen en Restaurants, dat'deze eenderde of tweederde mogen verminderd worden wat pers. bel. betreft. B. en W. stel* len voor eenderde, wat nog geldig zal zijn .voor 1935. Wordt goedgevonden. Ged. Staten verzoeken, een raadsbesluit te nemen inzake de Nijverheids*wet. (Werkz. heden dames, kookschool etc.) Alvoïens hierover een voorstel te doen, zegt de Voorz. dat hij nog in onderhande* ling is met de HoU. Mij. van Landbouw. La* ter hoopt spr. met de definitieve voorstellen te komen. Breedvoerig schrijven van de N.C.A., nati* onale dranKweercomité's, inhoudende de ver* loven en de vergunningen in de gemeente niet uit te breiden. B. en W. stellen'voor dit voor kennisge* ving aan te nemen. Een beperking van die zaken achten zij niet in het belang van de gemeente. Wordt goedgevonden. 'Schrijven van de Algem. Vleeschkeurings* dienst, inhoudende het gevoelen van den Raad te weten, om de 3 bestaande keurings* kringen op het eiland, tot één te vereeni* gen. De VQORZ. zegt hierop, dat dit een punt is, dat met de diverse gemeenten op het eiland nog besproken moet worden, gezien dit waarschijnlijk grootere kosten met ziih meebrengt. De heer J. WESTHOEVE meent, dat er toch niets van kan komen. Met één veearts kan men het dan niet af. Dat zal .veel duurder uitkomen. De heer C. BOSLAND, meent, dat er geen klachten over deze dienst, zijn, en concludeert; het zoo te houden. De VOORZ.: De dierenarts zou heel wat van zijn bestaan moeten missen, als hij geen keuringsveearts was. Bovendien zal het méér kosten meebrengen, met hulpkeurmeester etc. Wordt aangehouden. Mededeeling van Ged. Staten, dat ge* meente*ambtenaren, lid van de B.V.L. zijnde en door buitengewone omstandigheden óp* geroepen, hun bezoldiging zullen behouden. Verzocht wordt dit in het Ainbt. reglement op te nemen. Het Ambtenaren reglement wordt in dien zin gewijzigd. Schrijven van alle autoverhuurders te Ouddorp verzoekende om in aanmerking te mogen komen om te rijden voor de ge; meente. Wordt aangehouden, omdat dit te laat binnen kwam, en eerst in de Wethou* dersvetgadering moet behandeld worden. Ged. Staten doen een dringend verzoek aan. den Raad, om alsnog toe te treden tot het Streekplan van Goedereede en Over* flakkee. Dit schrijven is met redenen om* kleedt, om Ouddorp daardoor mede tot een aantrekkelijke hadplaats te maken. Sa* menwerking wordt gewenscht en gevraagd wordt op. het genomen besluit terug te komen. De VOORZ. releveert wat daaromtrent is voorgevallen. Spr. zegt dat door hem in de vergadering van Burgemeesters en Wet* houders bij een bespreking hierover een voorwaarde is gemaakt, n.l. er een uitbrei* dingsplan aan vast te kc^pelen. Ouddorp breidt zich uit naar het strand, waarom spr. dit .gewenscht acht. De kosten bedragen to* taal f 195.Spr. bepleit, dat dit voordeel breJigt voor de gemeente,, te meer, daar toch een uithreidingsplan zal worden gede* creteerd, wat dan wel op f 1000.— a f 1200 zou komen, en stelt de Raad voor daarom dit aan te nemen. De heer C. BOSLAND vindt het wel eigenaardig dat ze nu zoo op Ouddorp ge* sfeld zijn. Spr. ziet er niet veel nut in dat voorstel. De heer A. PADMOS: De inhoud van dit stuk Ügt er dik op, dat ze -Ouddorp zoo mooi willen maken! Spr. voelt aan, dat er wat anders achter zit, wat wij niet kunnen bekijken. De Commissaris van de Koningin, als hij terug is uit Indië, moet hier maar eens een kijkje komen nemen „in natura," om de belangen van Ouddorp met de Raadsleden eens te bespreken. De VOORZ.: ZEx. heeft niet de ge* woontc om die belangen met de Raadsleden te bespreken. Dan moet U dat anders aan* leggen. In de 2e plaats zijn ze van Ged. Staten hier geweest en achten het noodig dat hier een uitbreidingsplan komt. Spr. wil het kaufmannisch bekijken. Later zal het ons f 1200.kosten. In de gemeenieraadssvergadering ie Oud^ dorp is een verordening op het Baids en Strandleven aangenomen. Te, Oude Xonge is een 102sjarige overleden. Gemeenteraad van Herkingen en Stellendam Ontzettend ongeluk: auto ie water te St. Michielgestel; Vijf personen verdronken. D D D 5. Onze tolk, welke had aangeboden om mede te gaan, vertelde ons dat zeer groote armoede geleden werd, maar dat deze bede* laars er nog niét eens het slechtst aan toe waren, daar de lagere werkende stand in eea veel hachelijker positie verkeerde en dat deze laatsten met al hun hard werken, zooals zi(j zeide, „grooten honger leden." Zij konden juist genoeg koopen om te kun* nen blijven leven, en zeer zelden waren zij in staat een beetje vet of vleesch te be* machtigen, j Daarom zou zy trachten voor ons voor eenige dagen méér proviand te kunnen krij* gen in „Narkomsnab"*) zij vroeg ons of wij haar dan een klein gedeelte van de proviand over wilden doen, zij wilde er gaarne 100 "/o meer voor betalen. Dit ver* zoek wilden wij natuurlijk gaarne inwil* Ugen, doch van 100 "/o wilden wij niets weten. Zooais ik reeds zeide, was de geheele omgeving een ware modderpoel; bij de trams, waarvan er slechts eenige waren, was het zwart van de menschen. Zoodra de tram aankwam werd deze bestormd envoi* gepropt als haring in een ton, letterlijk overal zag men menschen zitten of ban* gen, op de treeplanken, tusschen de ver* binding van 2 wagens, achteraan de wagens etc. 'k Heb wel eens hooren beweren dat men in Rusland vrij in de tram kan rijden; de oplossing hiervan is, dat de conducteur (een vrouw) in een hoek geplaatst is, waar zij niet weg kan, dus ook geen geld kan ontvangen. Op het kantoor van Narkomsnab kregen wij den eersten aanblik van de in Rusland heerschende bureaucratie. Door onze tolk, die nu weer optrad als een vertegenwoor* digstcr van Glabriba, werden een paar sta* ten opgemaakt, welke wij bij een ambtenaar brachten. Daar ontvingen we een stem* pel. Vervolgens moesten we met dien staat naar een andere afdeeÜng waar op den staat een resolutie geschreven werd; daar* mede moesten we weer naar een andere af deeling voor een stempel; tenslotte naar een kamer, waar wij een bewijs kregen wat aan ons mocht worden verstrekt. Wij kregen voor 3 dagen proviand. Mijn hoeveelheid bestond uit: 3 Kg. brood, 300 gram worst, 1 Kg. biscuits, 5 doosjes lucifers, 75 sigaret* 'ten en 1 stuk chocolade. Mevr. Davis kreeg IVs maal zooveel (voor haar en haar jon* gen), ze kreeg n.L ook 300 gram boter en 10 eieren. Toen ik vroeg waarom ik geen boter kreeg, werd gezegd, dat dit al* leen gegeven werd aan vrouwen en kinderen Later wist ik echter beter, en onze tolk durfde niet veel te zeggen, want deze stond, wat wij hier zouden noemen, op de zwarte lijst. Wij gingen hierna terug naar het kan* toor en kregen daar een gedeelte van het ons toekomend geld, henevens een bewijs om het resteerende gedeelte van het geld in Astrachan te ontvangen. Wij gingen dus eerst deze levensmiddelen koopen, waarvoor wij ruim een uur noodig hadden, daar wij eerst alle prijzen van de levensmiddelen moesten weten. Wij ontvin* gen voor elke afdeeling een afzonderlijken betalingsbon, waarop dan de levensmiddelen konden worden verkregen. Na onze tolk eenige producten gegeven te hebben, gin* gen wij naar 't kantoor van Intourist, waar zij, na het gekochte thuis gebracht te heb* ben, ons weer zou ontmoeten. Na verloop van een klein uur was zij weer bij ons en zouden wij gaan eten in Metropole, een restaurant, annex kantoor van Intou* rist. Was het in Moskou overal even vuil en vervallen, hier kon men niet voorstellen, dat meh in een proletariers land was, portiers in goud bestikt livrei, prachtige za* len, damesbediening, een volmaakt strijk* orkest, waarvande leden er zeer chic uit* zagen. Wij bestelden voor ons vieren een ge* woon soupeetje. Het eten was zeer goed klaargemaakt, de porties echter waren ont* zettend klein. Wanneer één persoon de vier porties gehad zou hebben, zou hij zeer zeker nog niet voldoende gehad heb* ben. De prijzen waren omgekeerd even* redig met de verstrekte hoeveelheden. Vier porties, 1 cognacje en 2 port kosten ruim 200 Roebel. Al spoedig brak de tijd aan om naar het station te gaan. In de zeer vuile wacht* kamer passeerden wij den tijd, die restte voor toegang tot den trein gegeven werd. Terwijl v/ij daar zaten, kwam onze vriend van het mooie gras van ons afscheid nemen en zeide ons tevens dat hij ziek was en dus terug gezonden werd. Het Communisme had een zeer groot aanhanger verloren. Op het station lag het vol met wachtende reizigers. Men vertelde ons, dat hier men* schen bij waren, welke meer dan 5 dagen op het perron hadden doorgebracht, wach* tend op een gelegenheid om met den trein mede te kunnen gaan naar hun bestemming. Eindelijk kwam men ons zeggen, dat wij konden instappen. Intourist had voor een gereserveerde coupé gezorgd, ook de slaap* gelegenheid was gereed, die een groot con*.' trast was met Nichorello*Moskou. Hier was de coupé vrij zindelijk, goed verwarmd en, voor zoover wij konden constateeren, net publiek. Onnoodig te zeggen, dat wij, zoo* dra wij afscheid hadden genomen van mej. Alexandra (onze gids) ons gereed maakten om ter ruste te gaan. Naar Astrachan. De zon stond reeds vrij hoog aan den hemel toen wij ontwaakten. Nu waren wij echter geheel op ons zelf aangewezen; nie* mand die ons verstaan kon, evenmin wij hen. Op een klein station stapten veel menschen uit den trein, wij zagen, dat daar melk te verkrijgen was. Ook wij gingen er op af en konden, zonder een woord te zeggen 2 tlesschen melk bemachtigen, welke 7 Roebel kosten. Later vertelde men ons dat voor de flesch één roebel berekend wordt. Wij konden dus ontbijten. Over de omgeving valt niet veel te zeg* gen. Op de landen werd niet meer gewerkt, zoodat niets als kale landerijen en steppen te zien waren met in de verte hier en daar een huisje, hetwelk meestal gedeeltelijk on* der den grond was, zoodat het dak niet hooger dan boven den grond stak. Al spoedig bemerkten wij dat op de verschils lende stations gekookt water te verkrijgen was. Wij kochten dus ook een pan heet wa* ter voor 25 kopeken, waarvan wij thee gingen zetten, die ons des te meer smaakte, daar wij in 3 dagen geen goede kop thee of koffie genuttigd hadden. 'kWil hiermede niet zeggen, dat de thee zoo bijzonder heerlijk was; dat kan men zich zelf wel voorstellen, als men lauw water heeft, waar men dan een hoeveelheid thee in werpt en moet roeren tot deze eenigszins kleur begint te krijgen. Enfin, 'twas weer eens iets anders, en tevens een verandering in ons emigranten leven. (Wordt vervolgd) Narkomsnab is Bureau voor voedselvoor ziening.

Krantenbank Zeeland

Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag | 1935 | | pagina 1