k
CHQ.WEEKBlADopGED.GnonD3LA6 vöÖRDlZUID-HOLLÊnZEEUWSCliE EILAnOEn
SPIERPIJNEN in
zijn arm genezen
KLOOSTERBALSEN
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
ZATEROAG 30 MAART 1935
No 623
Uit het Kijkvenster
7e ïaartfams
FT MEDEWERKING VAN VOORAANSTAANDE HERVORMDE EN GE REFORMEERDE PERSONEN
tanvrageD en-MDbledlneea v«B 1-6 regels 80 et; Boek-aan- N*V. liltgeVerSlIiaatSCJiappij »Jb.llanCten'nieUWS
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
5. Rusten.
Het vijfde station daf in onzen
tekst genoemd wordt is rusten.
zoo zult gil rust vinden
voor uwe ziel"
Duizenden der menschen hebben
een valscke rust. Ze eten en drinken
alsof er geen eeuwigheid op komst
is. Men bekommert zich niet om
het naderend gericht. Men leeft of
men eeuwig hier zal blijven. Onder
de ernstigste roepstemmen blijft
alles rustig van binnen.
Zie niet uit de hoogte neder op
dezulken, mijn lezer I Van nature
zijn we precies zoo. Als een sterk-
gewapende (de duivel) de stad be
waart, (onze ziel) d»n is alles waf
hij heeft in vrede. Ieder mensch
leeft rustig voort. En ofschoon ze
vallen naast ons ofschoon de
lijkkoets dagelijks passeert of
schoon vader wordt weggenomen
en moeders plaats in huis ledig is
ofschoon heel het dorp of de
stad zou uitsterven die rust-
der-natuur wordt hiei-door niet op
geheven Niets is bij machte om
de valsche rust op^ te heffen. Dan
moet er een hoogere macht komen.
Het gaat met een mensch net als
met een apenspel. Een twintigtal
apen speelt in een boom hangende
over een vijver Plotseling valt er
een aap in het water en het spel
wordt plots gestaakt en aller aan
dacht is gevestigd op de waterkrin
gen, die grooter en grooter worden,
totdat ze de waterkant bereikt heb
ben en dan spelen de apen
rustig voort. Met als voorheenl Zóó
is de mensch. Ofschoon er een
oogenbiik ernst komt, het gaat spoe
dig weer over en dan speelt de
mensch zijn spel weer voort. Tot
dat de dood hem verrast.
Maar, wanneer de stations in den
tekst genoemd, wórden gepasseerd
dan is de rust opgezegd. Niets is
er, waar ik in kan rusten. Wel zoekt
ons vleesch ook dan weer rust,
waar toch geen rust te vinden is,
maar Godlof! van die rust brengt
de Auteur der bckeering ons af I
Velen willen rust zoeken in gestal-
tens en vrome aandoeningen. Leven
op een versje en gemoedelijkheid.
Denken aangenaam voor God te zijn,
wanneer ze eens hartelijk konden
bidden en weenen (wat op zich
zelf zeer heerlijke dingen zijn,en
onmisbaar op den weg maar
onder dat alles blijft er toch een
«holligheid m de ziel" over. Er is
toch eigenlijk geen rast. En als ge
eerlijk, pertinent, wordt afgevraagd,
kunt ge de reis naar de eeuwig
heid aanvaardendan zal men U
antwoorden Ik vrees, dat ik nog
alles mis; en dat mijn werk geen
waarheid is I
Hoe dit komt? Of de Heere dan
niet begonnen is Of er afval der
heiligen is? Of de tekst:
.'en gij zult rust virden voor
Uwe ziele" dan geen waarheid
is? Of gij U dan nog bedriegt
voor de eeuwigheid?
Wel neen, mijn'lezer, zoo is het
niet. Wees maar blij dat ge in al
het genoemde geen rust vindt
Velen rusten waar geen rust mo
gelijk is. Velen zfln dade ijk ,afbe
keerd." Zij hebben absoluut geen
ontdekking Ze weten eigenlijk niet,
wat ze met Jezus moeten doen. Ze
gebruiken hem in den grond der
zaak tot een ornament, inplaats van
tot een fundament.
En nu laat de Heere U stilstaan
en toezien en vragen en kiezen
opdat hij plaats make voor de rust-
Er blijft dan een rust over voor
het volk van God Waar dat is
Wel. dat is alleen daar, waar God
de Vader rust. En Hij rust alleen
in het Borgwerk van Zijn Zoon.
en gij zult rust vinden voor
uw ziele
Hier en hiernamaals!
Temidden van alle onrust der
tijden; onrust des harten; onrust
uwer omgeving, wordt dan de rust
gesmaakt. De zalige wetenschap
n. 1. ,ddt uw zaligheid buiten uzel-
ven in het volbrachte Botgwerk van
Christus ligt, dat baart de eenig-
mogelijke rust. Leert ware bekeering
niet vragen: waar toch de goede
Wfg zij? Zegt onze tekst dat niet
duidelijk? En die goede weg is al
ken Christus. Hij alleen is de Weg
de Waarheid en het Levei Nooit
laat God Zijn vragers onbeantwoord
staan. Sta er dan veel naar om te
vragen, waar toch de goede weg zij.
kust toch nooit, voor dit ge wé
ten moogt, dat die Christus uw deel
is. Bedenk, dat alle deksel te smal
en alle bed tekort zal zijn, behal
ve de rust in dat Borgwerk; en het
blpedkleed van Golgoiha i Alle dek
sel, dat dit niet is, zal te smal zijn.
O, hoe weinig geven on/e dagen
ware Christuskennis te openbaren.
Wat een "tentoonstellingen" worden
er gehouden op de z. g, n. gezel
schappen. De een smukt al niet erger
op, dan de ander. Maar waarde
lezer, het droogt allemaal op- Gods
woord en Zijn beloften en dat vol-
zalige Borgwerk droogt evenwel
nooit op.
Dat is een versche en levende
weg"waardoor ge alleen vijmoedig
heid krijgt tot den troon des Vaders.
En daar moet het toch heen. Dat
geeft alleen rust der ziel. We moe
ten weer een thuis hebben, wat we
in het paradijs verloren zijn.
en gij zult rust vinden voor
uw ziel'
Die rust nu, is gewaarborgd voor
hem, die deze stations der bekee
ring mag passeeren
Dat niet meer bewogen worden
met allerlei wind van leer. Dat ge
worteld en gefondeerd in Hem-
Dat volzalig rusten op dat ver
zoenend sterven!
Leven, uit de ambten van Chris
tus, toegepast door den Geest!
Voldoening vinden in het vol
komen zalig-zijn in Christus bloed I
Zijn vergevend bloed!
Zijn reinigend bloed!
Zijn bewarend bloed voor den
troon Gods, waar Hij onze Voor
bidder is en Iteft om voor ons te
bidden.
Die rust der ziel is eenmaal ge
celebreerd op Golgotha. Rome heeft
nog zielsmissen noodig tot rust der
ziel van de afgestorvenen. Maar
dat alles is .zingende mis!' Hier
bij Gods kind is op Golgotha het
offer gebracht tot rust der ziel, ook
als we gaan sterven. Dat was „ster
vende raak' I
en gij zult rust vinden voor
uw ziel
Hiernamaals ongestoord. Voor
eerst uwe ziel zonder lichaam. Van
stonden aan zal Gods kind de volle
zaligheid ervaren, Heden zult gij
met mij in het parades zijn. Toch
is de ziel zonder het lichaam in
compleet. De volle heerlijkheid èn
met ziel èn met lichaam zal dan
zijn, wanneer Christus op de wol
ken komt. ^Is de laatste bazuin
wordt geblazen. Als levenden en
dooden worden geoordeeld, die
opstaan uit hunne graven. Dat
storeloos rusten op het Borgwerk
des Lams zal een eeuwige verge
noeging zijn Elk,moment"des he
mels is ve.vuld met de eeuwigheid.
Wat dunkt U lezer, is het der
moeite waard, om stil te staan
Om eens toe te zien en »e vragen
waar vaart gij henen Om te vra
gen naar de oude paden, waar toch
de goede v/eè zij? üm te kiezen,
geheel en oprecht Dan zal de
rust niet uitblijvenhier en hier
namaals
Ziehier de stations op de reis
der bekeering.
Zijt gij er nog vreemdeling van?
En moet dit zoo doorgaan? Dat
ge vreemdeling zgt is nog het erg
ste niet, maar als ge vreemdeling
blijft Dat het U geen onderzoek
waardis; geen gebed geboren wordt
ervoor O, zie toe lezer 1 Gij slaapt
wel, Maar het graf slaapt met, en
het gericht sluimert niet en de
Rechter waakt 1
Daarom, staat op uit de rust en
wordt onrustig, ',De Heere mocht
zich tot U wenden. Zijn Naam is
Hoorder dërffëbeüen
Wie weet!
Arnh. Ds. den B.
DANK ZIJ KLOOSTERBALSEN
'n Pijn om razend te worden
bij 't bewegen van den arm
AKKER*S
„Geen goud zoo goed"
Vliegveld Goeree en OverHakkee
Voornaamste inhoud
AOverientle-prlJê 20 cent per regel. KecUmes 40 et; Dleost- 1 XTIT ff^x^ oWoAVfcVAW^ j
Itondlglng 10 cent per resel' - Coatrapte» belanBrflk lager Geve«igd te Middelh.rni. - Piin. Hendrik.tr. 122 C - Giro 167930 Po-rbo» 8 - Tel. 17
V
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
Zoo zegt de Heere: Staat op de we*
gen, en ziet toe, en vraagt naar de
oude paden, waar toch de goede weg
zij, en wandelt daarin: zoo zult gij
rust vinden voor uwe ziel.
Jeremia 6 ISa.
IV.
Hier wordt de rust geschonken,
Hier 't vette van Uw huis gesmaakt;
Een volle 'beek van wellust maakt
Hier elk in liefde dronken.
4:
Stilstaan
toezien-
vragen;
kiezen;
rusten.
Dat S^^^ nog geen besten indruk.
Een zee van jammer en ellende hebben
de communisten over Rusland ge^biacht.
Bloed en tranen teekenen hun voetstappen.
En toch durven de Nederlandsche filiaal*
communisten van Rusland hoog opgeven
over de bereikte resultaten. Ze hebben den
brutalen moed om de toestanden in Rusland
voor te stellen als zeer goed. Alleen om
de argelooze kiezers te vangen. Dat het
tegendeel het geval is bleek ons dezer da*
gen voor de zooveelste maal uit de dag*
bladen. We laten het bericht hier volgen,
zooals we het vonden.
„62000 spoorwegongelukken in 1934.
De nieuwe volkscommissie voor de spoor*
wegen, ICaganowitsj, wijst er in een manifest
aan de spoorwegambtenaren op, dat het
aantal spoorwegongelukken nog steeds toe*
neemt. Hij vermaant de ambtenaren groo*
ter discipline in acht ,te nemen en dreigt
met strenge straften voor overtredingen en
nalatigheid.
In 1934 zijn volgens officieele mededee*
lingen in het geheel 62000 spoorwegonge*
lukken gebeurd. In Januari j.l. waren het
7000, in Februari 5000. In 1934 werden bij
de ongelukken 7000 locoinotieven en 4500
wagons beschadigd 60000 wagons geheel ver*
nield. Honderden menschenlevens zijn te
betreuren. Duizenden personen zijn gewond
In 1934 heeft de Sowjet*Russische indus*
trie in het geheel 19000 nieuwe wagons af*
geleverd."
Dat ziet er nog alles behalve rooskleurig
uit.
Dat werpt een schril hcht op de Russi*
sche toestanden.
We vergeten niet dat het een gebied be*
treft meer dan hondetd maal zoo groot
als Nederland.
Maar we bieden slechts ter vergelijking
aan: Door spoorwegongelukken 62000 wa*
gons vernield en door de Russische indus*
trie is dit verlies slechts met een derde
aangevuld kunnen worden.
We grijpen maar over de duizenden ge*
wonden.
En over de honderden dooden.
In communistisch Rusland telt meii een
menschenleven niet.
Wel blijkt uit het bovenstaande, dat de
toestanden in Rusland" niet' erg benijdens*
waardig zijn.
Hoe schoon de communisten van Holland
het ook trachten voor te stellen.
Naast de vele verschrikkingen van moord,
terreur, verbanning enz. blijkt wel dat de
economische en materiëele zaken in Rusland
meer weg hebben van een chaos, dan van
geregelde toestanden.
In Rusland geen werkloosheid?
De Hoilandsche communisten vertellen
onder meer ook, dat er in Rusland geen
werkloosheid heerscht.
Zi verzwijgen dal de Russische toestanden
heelemaal onvergelijkbaar zijn met die van
West*Europa.
Daar is allereerst de verbazend geringe
dichtheid van bevolking.
Groote streken waar slechts enkele men*
schen op een vierkante kilometer wonen,
tegen de honderden van West*Europa.
En daarbij?
Lijken telt men nu eenmaal niet bij' de
werkloozen.
Evenmin de verbannenen.
Duizenden, ja ihillioenen zijn vermoord.
Verjaagd van hun bezit. Hun bezit door
anderen ingenomen.
Duizenden bij duizenden zijn verbannen
om dwangarbeid te verrichten onder een
doodend Islimaat en ten prooi aan honger*
snood.
Onder zulke omstandigheden zou het geen
wonder zijn indien er geen werkloosheid
gekend werd.
De communisten hebben eenvoudig weg
opruiming gehouden onder de niet commu*
nisten.
Met moord en doodslag, met deportement
en verbanning.
De rest lieten ze over aan het doodend
klimaat en aan geheel onvoldoende voedsell
voorziening en zwaren dwangarbeid.
Onder zulke omstandigheden is het geen
wonder, dat er geen werkloosheid heerscht.
Lijken en verbannenen telt men niet onder
de werkloozen.'Arm Rusland. Droevige toe*
standen onder een volk dat geregeerd wordt
door een bende, diemet God en zijn
geboden hebben gebroken.
'Verkiezingsdrukte. Een harde
rede van den dominé. Toch
waar. Een zuivere belijdenis.
Schortjnghuis en zijta vijf dierbare
nieten. Pro Regel
Wij gaan in heel Nederland de Staten*
verkiezing tegen. Min of meer heeft een
ieder er mede te doen nu er een algemee*
ne stemplicht is. Juist deze we«k heeft
de Kamer een voorstel van de Soc. Dem.
afgestemd, dat beoogde die stemplicht (al*
thans opkomstplicht) af te schaffen. De Re*
geering was niet vóór die afschafferij, zijn*
de dit een zeer principieel punt (ja, ja.) en
hebbende de Regeeringspartijen immers over*
eengekomen over beginselzaken. 4 jaren
lang te zwijgen? We blijven dus met dezen
revolutionnairen dwang opgescheept. Nu,
we gaan straks weer kiezen; voor Staten
en Gemeenteraad.
De diverse partijen beleggen vergaderingen
om het volk op haar hand te krijgen of te
houden. En zoo wiUekeurig ontpopt zich
in vrijwel alle partijen het „de Staat moet
het doen" en zij leggen uit hoeveel hun
partij voor het welzijn des volks deed, dat
is, de Overheid liet doen, of wel wij zeggen,
hoeveel zij 'hadden willen doen, dat an*
deren hebben tegengehouden. Als vader
Staat echter zoo blijft verarmen als de
laatste jaren, dan zal hij niet veel meer
kunnen doen. Tot ergernis van de veel*
eischende verwende kinderen, die maar uit
de groote portemonnaie willen leven) die
de rijken, dat is, het volk zelf, moeten
vullen.
Maar van beginselen gesproken. Kom ik
daar 'n paar jaren terug ook eens in een
verkiezingsvergadering. Een dominé komt
er de partij aanbevelen. Al spoedig be*
spreekt hij het „doen" van de mensdhen
aldus: „Weet U wat de mensch doet? Hij
werkt eiken dag zijn eigen verdoemenis
uit." Nu, dat deed aanvankelijk de oortjes
zeer. Wat is dat voor taal? En toch is het
zoo, de man had gelijk. De mensch is
van nature van God vervreemd, en wat
goeds zal hij dan uitwerken? Is dat poli*
tiek? Ja zeker. Wie bij hel licht van
Gods W-oord wil leven, moet die zondeval
erkennen; de zondaSr op 't diepst vernederd
en de souvereiniteit Gods op 't meest ver*
hoogd. Als gij daar nu behagen in hebt,
zeg dan maar waar we in het leven blijven
met onze eischen, met ons recht op werk en
recht op steun, met recht op een mensCh*
waardig bestaan enz. Zoo wordt alle mond
gestopt en ligt de geheele wereld verdoeme*
lijk voor God. En zeker, dat maakt ons
niet tot een „stok en een blok" neen,
met dankbaarheid moeten we gebruik ma*
ken van de bevoegdheid die ons gegeven
werd om invloed te oefenen op bestuur
van dorp en gewest. Maar, dit soort kiezers
is uit eigen kracht gebroken. Ik erken,
dat er helaas van die krachteloos'heid wei*
nig wordt vertoond. Maar 'tis goed elkan*
:aM^«MMMiAMa
i#»liW»^%^W»»»»i
„De pijn begon in mijn bovenarm en
zette zich zoo voort tot in myn nek,
soms zóó hevig, dat het huilen mij
nader slond dan het lachen. Gewone
spierpijn, zeide men mij, maar ik kon
niets vinden om die gewone pijn te
genezen. Ten einde raad ben ik met
Kloosierbalsem begonnen. De uitwer
king is enorm geweest. Na de eerste
behandeling verminderde de pijn al
en na voortgezet gebruik zijn al mijn
pijnen verdwenen, dank zij Kloosier
balsem, den grooten pyndooder."
E. u. C. te A.
ORiaiNEEL TER INZAGE
Ondvertrof len btj brand, en snliwonden
Ook ongeëvenaard als wryfmiddel bQ
Rheumatiek, spit en pünlllke spieren
Sjchroefdoos 35 et. Potten: 62^^ et. en 1.04
der er weer aan te herinneren dat we niets
te eischen hebben, alle redht is verspeeld.
Dat uit te spreken roept altijd weer verzet
op. De mensch wil er maar niet aan. En
toch, hoe zuiverder die Gereformeerde be*
lijdenis werd "beleefd, hoe meer ons land
bloeide, 't Was of de strijd voor de vol*
strekte vrijmacht Gods ons volk met God*
delijke krachten overgoot: Mijn kracht wordt
in zwakheid volbracht.
Toen Ds. W. Schortinghuis omstreeks
1740 zijn boek schreef over het Innige
Qïristendom, waarin veel bestiering ge«
staltelijk en bevindelijk werd voorgesteld,
toen br^ik er een storm los in de Kerk.
Want Schortinghuis, predikant van Mid*
wolda, kleedde den mensch volkomen uit.
Hij kwam tot 5 Inlieten, wel etns genoemd
de vijf dierbare nieten aan Schortinghuis,
namelijk: ik wil niet; ik kan niet; ik
weet niet; ik heb niet; ik en deuge niet.
Geen wonder dat in onze tijden van alge*
meen verval en doodschheid, zulke nieten in
verachting zijn. Als 'ter zoo naar toe moet,
nu, dan blijft er van 'n mensch niets over.
En we moeten strijden voor den Koning
Pro Rege, nietwaar?
Maar ik houd 'ter voor, dat een door
God gereformeerde ziel naast Schortingghuis
gaat staan. Dan komt er een behagen
in zwakheden. Niet om achter eigen on*
vermogen weg te schuilen, maar om er mede
te vluchten tot den Koning der Kerk.
En met Johannes te zeggen: Hij moet
wassen en ik minder worden.
Thans is Schortingihuis al zijn nieten te
boven!
WAARNEMER.
Een luchthaven bij Middelharnis.
Ten raadhuize van de gemeente Middel*
harnis is een vergadering gehouden ter be*
spreking van de mogelijkheid van .den aan*
leg eener luchthaven op Goeree en' Over.'
flakkee. Met de burgemeesters van het
eiland waren enkele vooraanstaande perso*
nen op luchtvaartgebied aanwezig.
Gemeld wordt, dat de plannen vasten
vorm hebben aangenomen. Er zal een ter*
-rein worden aangelegd nabij de gemeente
Middelharnis.
Twet flriesiatren over toestanden -in ''Rus<
land. 1
Uit het Kijkvenster: Die 5 nieten van Sdhio!r>
tin^'huis.
Onderzoek naar de Financiën der R.T,M,-
Een luchthaven te Middelharnis.
Gemieenteraad van Stad aan 't H., den
Bommel en St. Maaxteaisdljk.
Een ongeluk .door aanrijding te Dirksland.
T« Stad aan 'i Haringvliet kladdeft men
Hakenskruisen.
'Te Goedereede stond een S.D.A.P.sspreker
zonder hoorders.
Tegen gommelsdijker een jaar ge'éischt we»
gens inrijden op veldwachter met auto.
Komt er weer een Bommelsche boot? (Zie
Raadsverslag.)
