Eilanden^nieuws
C^V^NSA
SIETSKE
SIGAREN^ iaMl.itBT
.2e Blad ZATERD^G 23 MAART 1935 No. 621
Binneolandsch Overzicht
Buifenlandsch Overzicht
geheel Nederland
Rookt
Valcona
Sigaren
Voor Goeree en
Overflakkee
Fa. h. L VERBRUeBE
Niddelharnis.
Sigarenfabriek
VALCONA
Aalst (Eindhoven)
VERVOLGVERHAAL
J. A. VISSCHER
C MR. WEEKBLAD op CER. GRONDSLAG voor de ZUID-HOLL. en ZEEUWSCHE EILANDEN
Uitgave van de N.V..EUandeii-iiieaw>**, Geveatisd te Middelharnta, Tel. 17 Giro 167930 Postliu» 8
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Z------------
Conflicten en stakingen. Liquidatie
van de Nederl. Lloyd, alle schepen naar
Rusland verkocht Vestigingseischen
voor den detailhandel Aanvulling
Kieswet Vervroegd pensioen voor
Ooderwijzets De motor van Wardee
nier.
't Is toch eigenlijk een rare wereld. Aan
de eene kant een geklaag van je welste:
geen werk, geen werk! aan de andere kant
legt men er bij groepen het bijltje bij
neer. De stakingen en de conflicten in
ons land zijn weer niet van de lucht af.
De sigaren?industrie komt met 10^—15 pro*
cent l,oonsverlaging«voorsteUen. Als dat
doorgaat zouden er van de 17.000 sigarenma^^
kers, leden van de verschillende Tabakss^
bewerkersbonden 13000, op straat komen.
Heden Donderdag zouden de partijen een
conferentie in den Haag hebben; telegram
fisch zijn zij daartoe opgeroepen door den
Rijksbemiddeiaar Prof. Aalberse. Dit is
reeds de tweede onderhandeling; de eerste
keer is niets bereikt.
Vreemd toch, dat gestaak. Men stelt zich
algemeen tegen de mechanisatie in de siga»
ren^industrie, geen machines, maar handen
werk, en terwijl men daarover kijft, legt
men het werk neer, omdat men wat aan
het loon tornt.
Heeft een arbeider dan geen rechten?
zal men mogelijk vragen? Moet maar genoe^*
gen worden genomen, met wat de patroon
in handen stopt? Dat zijn vragen, die zeer
zeker op zijn plaats zijn, maar die niet
inhouden, dat, zoodra van loonsverk*
ging wordt gerept, men het werk maar moet
neergooien. Dat is een schande voor onze
Nederlandsche arbeiders. En inzonderheid
voor Christenarbeiders. Overleg kan noo*
dig zijn; wij stellen ons echter ten allen
tijde tegen staken, het mag dan van een
Christelijke of Moderne vakbond uitgaan.
Alle bedrijven zucl^ten onder de lasten:
met moeite en groote zorgen worden vele
zaken staande gehouden. Het behoeft geenss»
zins verwondering dat ook de arbeids«Ioo*
nen naar omlaag gaan.
Wij gunnen de arbeiders van harte een
flink loon, maar het moet toch ook kunnen.
We krijgen zoo de indruk, dat door de
Vakorganisaties daarmede niet het minst
rekening wordt gehouden. Al is het dat in
de kleine en groote bedrijven duizenden gul«
dens wordt verloren doet er niet toe
de loonstandaard moet ioo lang mogelijk
gehandhaafd. Men wil zich nu eenmaal
niet op een lager niveau instellen, al zal
dit tenslotte toch moeten.
In het bouwbedrijf heerscht ook groote
onrust. In Rotterdam gingen 135 bouwvak''
arbeiders in staking, omdat verschillende
patroons van het contractueel bepaalde wat
afknabbelden. In Emmen, Apeldoorn en
andere plaatsen is het al even zoo, hoewel
men daar een conflict heeft kunnen afwen*
den. Toch zullen in beide plaatsen de pa*
troonsbbnden voorstellen doen tot klasse*
verlaging, daar de loonen te hoog worden
geacht.
In het Confectie*bedrijt van de firma
Hertzberger te Rotterdam, is ook een con*
fUct aanhangig, de bond wenscht verbetering
der arbeids^voorwaarden. Wordt er met de
firma Hertzberger vóór heden Vrijdag geen
overeenkomst getroffen, dan zullen ook daar
400 arbeiders en arbeidsters het werk neer*
leggen.
Zoo-, zouden we nog enkele bedrijven
kunnen noemen; bij de firma Jansen en
Tilanus is een dreigende staking bijgelegd
waar niettemin het personeel 10 procent op
het loon zal worden gekort.
We zien het als harde noodzaak voor
die bedrijven, dat zij zich lager moeten
instellen; we zien het als teekenen des tijds
omdat het nu eenmaal niet anders kan.
En wat is het daarbij indroevig, dat
Christen*arbeiders, die een „Christelijke
vakbond hebben, het revolutiewapen, gebrui*
ken en de stakings*methode toepassen!
De hand Gods drukt Inderdaad zwaar op
geheel ons Volk, maar wat wordt het nog
weinig doorvoeld! Als er wat van gevoeld
werd, wat zou het dan heel anders zijn!
We zullen van dit punt afstappen en iets
anders bezien, waar ook^wiEer een aantal
menschen werkloos -j^pai- «jwotden. Als de
berichten waarheid befeïten,
gaat de* Nederlandsche Lloyd
liquideeren.
Haar geheele vloot zeven groote stoom*
schepen zullen naar Rusland worden ver*
kocht, de Dijkwater, Galgewater, Leeghwa*
ter. Minnewater, Molenwater. Oudewater en
Zwartewater.
De Stoomvaart Mij. Nederlandsche Lloyd
werd in 1930 gesticht, toen de bekende Rot*
terdamsche reederij SoUeveld, v. d. Meer, en
T. .H Hattum's Stoomv, Mij. wegens enor*
me verliezen moest liquideeren.
Door de Nederlandsche Lloyd, een doch*
termaatschappij van de N.V. Scheepvaart*
en Steenkolen Mij. alhier, werden toen ze*
ven schepen van Solleveld gekocht.
Af 'en toe hebben de schepen reizen ge*
maakt voor graan van Zuid*Amerika en
hout van Rusland, doch 'twas zeer moei='
lijk geregeld vracht te vinden, zoodat ze
dikwijls werden opgelegd.
Ia de laatste maanden hebben een drie*
tal schepen nog een reis naar Zuid*Amerika
•gedaan, doch momenteel liggen alle sche*
pen weer in de Rotterdamsche haven.
De schepen hebben alle een bruto ton*
nage van ongeveer .3700 ton en werden in
de jaren 1919 tot 1921 gebouiid.
In totaal vermindert de tonnage van de
Rotterdamsche vloot door deze verkoop met
25.681 br. reg. ton.
250 menschen die er toch nog geregeld
werk op vonden worden, daarom werkloos.
Om meerdere redenen kunnen we dit
betreuren; ten 1ste omdat weer een aantal
werkkrachten aan de kant gaan en het
geen mooi teeken is voor onze groote
vaart, maar ook is het jammer, dat het
juist Rusland is, die zooveel Hollandsche
schepen koopt. We hebben het op die
handel met de Sovjet niet zoo -erg begrepen.
In de verkiezingsredevoeringen spelen de
communisten het nu al uit, dat de haven*
kapitalisten hier te lande geen werk heb*
ben voor hun schepen en zij ze maar
wat graag aan de Sovjet*Unie verkoopen.
En in dat paradijs voor den arbeider,
Rusland, is werk genoeg!
De Regeering gaat zoo zachtjes aan over*
al de hand in steken. Waarin zijn we eigen*
•lijk- nog' "vrij, in ons vrije Nederland. Een
voor*ontwerp eener wettelijke regeling is
thans gereed betreffende het stellen van
vestigings^eischen voor den
detailhandel.
het ambacht en de kleine nijverheid. Dat
wil dus zeggen, dat men straks zich niet
zoo maar zonder meer als kruidenier, bak*
ker, manufacturier of wat ook mag vestigen
in een gemeente. De wet zal dat bepalen.
De minister van Economische Zaken heeft
advies verzocht van den EconomischenHaad
en de Middenstandsbond.
Wijziging Kieswet.
Uit dc) Tweede Kamer.
Deze week zijn zware debatten gevoerd
in de Tweede Kamer, over het ontwerp*de
Wilde betreffende wijziging en aanvulling
der kieswet. Bij de meerderheid der kamer
vond de bepaling van 3 maal den kiesdee*
Ier geen instemming. In een krachtige rede
heeft Ds. Zandt (S.G.P.) zich tegen dit
wetsvoorstel verklaard. De Kamer werd
Woensdagmiddag te 7 uur verdaagd. Nog
twee woordvoerders zullen hun beschou*
wingen houden, waarna de Minister aan
het woord komt.
Uit de Eerste Kamer.
Vervroesd pensioen voor ondet«ij>
Naar minister Matchant Woensdagmid*
dag in de Eerste Kamer heeftmedegedeeld
zal een voorstel tot vervroegde pensionee*
ring van onderwijzers worden opgenomen
ia een spoedig ih. te dienen wetsontwerp.
De minister doelde hier blijkbaar op het
algemeene bezuinigingsplan der regeering.
'Over dit bezuinigingsplan' leze men „Uit
het Kijkvenster" (voorpagina).
VERSCHILLENDE BERICHTEN.
De begrooting van Suriname
De begrooting van Suriname voor 1936 is
bij Koloniale Saten inget'iend. Ondanks het
achterwege blijven van al^e niet*noodzakee
lijke uitgaven is "ook voor 1936 een bij*
drage van f 2.6 millioca van Nederland
noodig.
Post voor Euro.'Wsche bestemming
gaat voortaan ^er vliegmachine.
Met ingang van den j.s. zómerdienst op
het Europeescfie luchtnet, zal de verzen*
ding van brieven en briefkaarten met
Europeesche bestemmiu^' steeds per
luchtpost geschieden indien hierdoor be*
spoediging in de overe'" komst kan worden
verkregen. Het luchtrei?'"^ daarvoor vervalt.
Men moet op het adrts ook het land van
bestemming vermelden eü de naam van
provincie, canton of t.epartement.
Prinsen Juliana.
verrichtte Maandagmidd»;; de officieele ope*
ning van het in 1934 "onder architectuur
van den Larenschen architect A. P. van den
Brink gebouwde tweede paviljoen van het
door de Vereeniging u*- behartiging vat»
de belangen der Neder andsche lijders aan
been* en gewrichtstubèi oilose gestichte sa*
natorium Julianaoord te Laren.
Zinkfabriek te Budel wordtstilgelegd.
In de eenige hier tü l^de gevestigde
zinkfabriek is een ong.;kgpiSi||slapte inge*
treden. Op 1 April a.s. aii#H der hallen,
waarin vier zinkovens <iTOMi worden stil*
gelegd. Door dezen maatregel, welke ook
zijn weerslag zal vinden in atelier en
drooggebouw, zullen 170 a 200 arbeiders
werkloos worden. Deze arbeiders zijn groo*
ten deels afkomstig uit Budel, terwijl een
ander deel uit Weert, Maarheeze, en Soe*
rendonk, alsmede uit de Belgische grens*
gemeente «Hamont kofflt.
De motor van Wardenier.
Naar berichten de. ronj/. doen, zal de heer
Wardenier zijn brandbioflooie motor te
Utrecht demonstieeren. Als het dan maar
niet gaat zooals de laats c keer te Wolv^ga,
tóén de eigenaar van he* café waar de motor
was opgesteld, na Je de:i.>nstratie de motor
als (joiiJ 'bciiiciu ti>V liïir. Wairiiemti zijri
schulden, o.a. telefoonkosten e.a. had be*
taald. Wardeniers' geheim is al te geheim*
zinnig!
Verkrijgbaar by:
A. L. VERBRUGGE MIDDELHARNIS
»1 ri^i'
Eurojpa's politieke foiestand.
Groote beroering heeft het bfesluit van
Duitschland gebradht. Waarbij het den
algemeenen dienstplicht
invoert, en een leger gaat vormen van
twaalf legercoTipsen, 'bestaande uit 36 divi=
sies, totale sterkte plusminus 500.000 man.
Wij willen om het besluit een wtinig
duidelijk te maken, een en ander nader toe*
lichten.
Het verdrag van Versailles
is voor Duitschland een smadeHjken ne*
derlaag geweest.
Het zoo mi itairistische Duitsdhland moest
zijn leger afsdiaffen, zijii kanonnen uit»
leveren of vernietigen, schepen uitleveren
enz. Bepaalde gebieden aan de Fransdhe
grens moesten geheel ontruimd worden van
vestingwerken.
Veel, mogelijk alles, is Duitschland toen
nagekomen. Het kon niet anders.
Na eerst eenige zeer moeilijke jaren te
hebbien doorgemaakt, vooral op politiek en
financieel gebied, hersteld de toestand zich
een weinig en begon de politieke strijd eerst
goed. I
Het Nationaal*Socialismei brak meer en
meer baan en nam van jaar tot jaar toe.
Frankrijk
was voor deze 'beVveging uitermate be*
jVneesd,- mede door Hitlers boek: „Mein
Kampf."
Dit moet gezegd, dat in de gewapende
Nat. Soc. troepen, de echte Daütsdhe mili*
tair weer naar voren kwam.
Het verdrag van Versailles spreekt ook
Van vermindering der wapens voor de over*
winnende landen, echter, op de volgende
wijlze.
Duifsdiland bezit aan de Fraüsdhe grens
geen forten, Frankrijk een fortengordel die
prima en prima ia orde moet djn, geheel
gebouwd volgens de ervaringen opgedaan
in den wereldoorlog.
Duitschland mag een ipolitieleger bezit'
ten van 60.000, Frankrijk heeft 'een effectief
leger, behoorlijk uitgerust van 250.000 man,
In den Volfcembond
vlotte het met Duitsdhland niet, vooral
niet na de eerste overwinningen van Hitler.
Atgedaciit van andere aangelegenheden, was
de ongelijke verhouding, die militaóe ver>
nedering, een doom in het oog der Nat
Socialisten.
Onze lezers kunnen zich nog goed her*
inneren, Duitschlands uittreden uit den Vol*
kenbond.
Duitschland eisdhte redhtsgeKjk&ieid. M.a.
w. Duitschland geen leger, heel best, maar
dan Frankrijk, Engeland en Italië ook
niet. f
Frankrijk, Engeland en Italië wel een
leger, dan Duitschland ook, in evenredig'
beid van zïjn bevolking.
Die verneldering op militair gebied moesi
uit het verdrag.
Hitler heeft om zijn macht te toonen,
toen een volksstemming gehouden, of het
volk rijn besluit goedkeurde' of niet. Met
overweldigende meerderheid zeide het volk:
„ja."
Iedereen schrok, want men voelde dat
muisje zOu best .een staartje hebben.
De politiek van Engeland is geweest,
toenadering betoonen tot Duitschland om*
dat Engeland wel begreep, dat als Hitler
zijn rechten niet kreeg, hij deze zou nemen.
Dit laatste is gebeurd. Duitschland breid»
de iijn luchtvloot zoodanig uit, dat de
overige mogendheden, de sdhrik naar het
hart vloog.
Op allerlei gebSed werd rustife doorge*
werkt.
Frankrijlc
sloeg dit met zorg en wantrouwten gade,
hetgeen uit de redevoeringen en kamerde*
batten vaak duidelijk bleek.
Engeland zag het ook, maar zodit meer
en meer toenadering om tot besprekingen
te geraken.
Italië dat sterk Sjverde voor den vrede,
rustte tevens een leger uit, dat er wezen
mag en popelt, om eens van zich te laten
hooren. Nog pas heeft Mussolini waar'
sdiuwend gezegd, dat waar er nu troepen
naar Abessinië gaan, niemand zich he»
vreesd behoeft te maken. Mocht het noodig
aijn, Italië heeft voor Europa nog acht
milÜoen soldaten over.
Zoo verliepen maand na maand, en
Frankrijks zorg nam toe. De Saar, men
zag het aankomen, zou ook wel Duitsch
worden.
Er gingen steimnen op inplaats van een
éénjarigen, een tweejarigen dienstplicht in te
voeren. Eerst Barthou en daarna Laval reis*
den stad en land af, om Frankrijks invloed
te verstevigen.
In het begin van dit jaar is tusschen
Frankrijk en Engeland een overeenkomst
gesloten, tot welke overeenkomst Duitsch*
land ook verzocht wtrd toe te treden,
Duitschland zou dan gedeeltelijk zSyIn zïn
krijgen. Maar o wee!
Men had verwacht dat Hitler blij zou
-iijn, doch deze was er lang niet mede in»
genomen. Hij* 2ou eerst eens de overeen'
komst laten onderzoeken, o£ er voldoende
rekening met zijn wenschen van rechtsgelijk
béid ,gehouden Was.
Een. en ander heeft er toe geleid, dat
twee Engelsche, ministers Sir John Simon
en Mr. Eden eens mët Hitkr zouden gaan
praten.
Engeland laat echter plotseling van zidhi
hooren en geeft een
WMbbek
uit. Waarin het uiteenïet, dat het ge^
drongen door de vrees voor Duitschland
djn leger en vloot moest versterken
Dit Was bedoeld om de besprekingen wtat
te vergemakkelijken, n.l. eenigen druk' op
Duitschland uit te oefenen.
Hitler is tegenwoordig geweest bij ïiet
overnemen van het Saargebded, vat een
koude en gelast een enkele dag daarna
het Engelsdie bezoek af. Tevens wordt
over d« overeenkomst niet erg duidelijk
gecorrespondeerd, wat Min. Baldwin noopte,
Duitschland om opheldering te vragen.
Nu de
Führer Hitl^
heeft opheldering gegeven.
De, Volkenbond, noch de overwinnende
landen wilden den eisch tot rechtsgelijk*
heid inwilligen* en nu heeft de Duitsche
Ministerraad in strijd met het verdrag van
Versailles,
redhtsgelijldieild gmamea.
Duitsdiland krijgt nu:
a. Een leger van 500,000 man vredes*
Sterkte. Houdt het de S.A. troepen
ook in stand dan '600.000 man.
DOOR
Oetntorfteerde NidettaBdictae nltgtve,
Ccpyrlfht L* Rivlère i Voorbone Zwolle
18
Sietske was ontroerd door deze daad van
liefde.
Daar begon reeds de verhooring van haar
gebed.
Ze was bemoedigd en liep zoo luchtig
naa..- huis, bijna vroolijk. Och alles zou mis*
schien nog wel goed komen.
Thuis ging het ook werkelijk wat beter
en al was vader erg stil, moeder was net
zoo rap als vroeger en zoo zaten ze dan
in het kamertje een poos in 't donker kof*
fie met elkaar te drinken en troostten el*
kaar.
Terwijl ze, daar zoo zaten, hoorden zij
plotseling de harmonica van Teije, daar bui*
ten op den weg. Ze keken door de ruiten
en zagen hem staan aan den overkant van
den weg achter een boom, waar hij stond
te spelen. Ditmaal herkenden zij de wijs
heel goed, wat met Teije zijn muziek een
wonder was, doch nou deed Teije zijn best
ook als nooit te voren.
Hoor maar! Het was psalm 42: „'t Hijgend
hert der jacht ontkomen." Of dat nou
zoo toepasselijk was, kon men nu juist niet
zeggen, maar 'twas de eenige psalm, dien
Teije kon spelen en Sietske en haar moeder
wisten wel dat in dien psalm ook de
woorden voorkwamen:
„Maar de Heer zal uitkomst geven."
En zij waren dankbaar voor deze daad
van Teije.
Men ging naar buiten om hem te roepen
voor een kopje vol koffie, maar toen stapte
Teije weg met groote stappen en zwaaide
met sSjn armen en riep „Goeje."
10. TEIJE AAN 'T WERK.
Teije Knop had het 'ér'Stet bij laten zitten.
Regelrecht was hij naar aj|&dorJ> gestapt,
zoo door zijn plannen ingiöomén, dat h ij
nieinand groette op den weg en ze dachten
dat hij boos was.
„Jonge, wat heeft Teije het druk!" hadden
ze gezegd, toen ze hem tegenkwamen.
Maar hij stapte maar door op zijn greoote
Maar hij stapte maar door op zijn groote
klompen en met zijn zware passen, terwijl
bij iederen tred zijn lichaam wat doorzakte
en weer opveerde.
Toen begaf hij zich naar het huis van den
dominé en trok zoo hard aan de bel alsof
er brand was, wel drie of vier keer achter
elkaar. Het was een onweer van klankgeluid,
door de heele pastorie heen, zoodat domi*
né, die op de studeerkamer aan zijn preek
was begonnen, opschrok, evengoed als me*
vrouw, die in de keuken was en de meid,
die boven op zolder wat zocht, en de tuin*
man, die achter in de moestuin bezig was.
Zeker een belletje, dacht mevrouw, en ze
riep naar boven: „Laat maar. 't Zijn jon*
gens!"
Maar daar begon het nog eens, nog veel
harder dan de eerste keer.
De dienstbode kwam au met een vaart
naar beneden. Mevrouw keek vanuit de keu*
kendeur en dominé luisterde door een kier,
wat dat wel wezen zou.
En daar stond Teije met zijn groote lijf
en klotste den gang binnen.
„Is meneer ook thuis?" vroeg hij en trok.
een grijns van gewichtigheid. „Ik moet hem
spreken, dadelijk, want dat moet in orde.
Vijf en twintig gulden moeten ze hebben.
D'r is geen beter mensch dan Sietske. Dat
is dwars door alles heen zoo goed als die
is. Ik heb van mijn armoede een rijksdaal*
der gegeven, maar nou mot ik dominé heb*
ben
De dienstbode glimlachteeens en keek
naar mevrouw, die achter in den gang stond,
half in de keukendeur.
„Mijnheer zit aan zijn preek, Teije," zei
mevrouw.
„Preek?" riep Teije. „Wat preek? Ik mot
hem spreken. Want dat geld motten de
menschen hebben. En die Siets. Dat ken de
juffer nooit begrijpen, zoo goed als die voor
een ander is. Het zou me begrooten van
dien ouden man."
En Teije raasde maar door en gisticulee*
rend met zijn armen, wees hij met zijn
zijn groote wijsvinger bij.
Daar kwam dominé aan en toen bestonden
demeia en mevrouw niet meer voor Teije.
„Jij bent bg mij een goeie kerel!" riep
Teije, uit tegen dominé. „Jij hebt een bult
goeie punten! Ook een man voor een an*
der. Maar zou het je nou niet begrooten!
Het meneer het dan niet gehoord
schreeuwde hij ongeduldig, omdat hij er
zoo'n werk mee had om 'tuit te leggen"
Jannes van Aukje vanzelfs, die het hem
verdaanen hij deed alsof hij zichzelf
een strop omlegde en zich daarna ophing....
Maar nou is tie weer bijgekomen, en Sietske-
is een beste faam. Beter bin d'r niet. Ner*
gens."
Dominé begreep er wel wat van, doch de
aanleiding van dit bezoek was hem toch
nog niet zoo erg duidelijk. Hij had het ook
wel vernomen, wat er gebeurd was en was
vast van plan geweest er zoo spoedig moge*
lijk heen te gaan. Het speet hem genoeg, dat
hij het dien dag nog niet had kunnen doen,
maar voor Zondag moest hij ook weer klaar
wezen.'
Hij onderbrak Teije in zijn woorden'
stroom, die aldoor precies door zijn gevoe*
lens en opwellingen heenklotste als een
bergstroom over de rotsblokken, waarvan
de dominé, die op den wal stond, alleen de
spatters kreeg en vroieg hem toen, wat er
gebeurd was en wat hg nu wenschte.
Eindelijk begreep hij het en zag Teije
aan met iets hartelijks in zijn blik. Hy stak
hem de hand toe en zei:
„Vanavond komt het nog in orde, Teije!
En jij bent een brave kerel! Een sigaartje,
Teije?"
En dominé bood hem zijn koker aan,
waaruit leije een sigaar nam, die hij in zijn
tabaksdoos bij de andere reeds half genoten
en nog toekomstige heerlijkheden opbergde.
Toen hoefde Teije gelukkig niks meer te
zeggen en hij deed het ook niet Woorden
verspillen, dat deed hij nooit.
Hij' tikte aan zijn pet, zei „Goeje!" en
probeeerde zelfs de deur open te krijgen,
waar dominé hem aan hielp, klotste naar
buiten en verdween de straat uit.
Mevrouw en de dienstbode stonden ach*
ter in den gang te lachen.
„Wa* is dat toch een zonderling man," zei
Inevrouw, maar toen dominé het had uitge*
legd en zei: „Toch aardig! Wat zit er een
goed hart in dien man."
Toen nam dominé zijn fiets en reed naar
Sietkes ouders om de opdracht van Teije
te veivulleii.
Toen hij binnen kwam, zat vader aardaps
pelen te schillen bij den haard. Hij zat
diep voorover gebogen en steunde met de
armen op de knieën, terwijl hij loom de
aardappels liet draaien tusschen zijn vingers
en ze in den emmer plonsie.
(Wordt vervolgd)
