„Eilanden^nieuws"
CAVANSA
-f-
ABDUSIROOP
SIETSKE
tt
t
Naar aanleiding van geruchten over een
Uitkomst bij GRIEP
2p Blad ZATERDAG 23 FEBR. 1935 No. 613
Binnenlandsch Overzicht
SIGAREN KWALITEIT
----------------4-
Buitenland»;h Overzicht
fioes^-Gs-iep'Br&iehitis-Aslhma
VERVOLGVERHAAL
J. A. VISSCHER
C4R.WEEKBLAD op GER. GRONDSLAG voor de ZUID-HOLL. en ZEEUWSCHE[E1LANDEN
Uitgave van de N.V.,Eilanden-nieawi", Geveatigd te Middelhainia, Tel.17 Giro 167930 Poatbu» 8
De malaise e n de terugslag op alle gebied
in ons land, schijnt met zich mede te bren»
gen een achteruitgang ook in het moreele
leven van ons volk. De teekenen er van zijn
te over.
De misdaad groeit bij den dag, men kan
geen krant i n handen nemen o£ men vindt
kolommen druks over berooving en dief*
stal ,over moord en doodslag. Soms beest'^
achtige moorden, te gruwzaam om te lezen.
Het leven van den naaste wordt niet meer
geacht, ook in ons „christelijk" Nederland
niet. Hoc, kunnen wij ons wel afvragen, is
het mogelijk in een land met zulk een roem
ruchte geschiedenis, een land, waarin God
als eertijds in Israël zoo menigwerf zijn
gunsten betoonde, hoe kan daarin zulks
alles toch plaats hebben?
Het antwoord geeft ons God in Zijn
Woord: bij monde van den profeet Hosea
bedreigde Hij Zijn volk ernstiglijk over de
algemeens; boosheid die in Israël werd gevon
den. Hij twistte met de inwoners des lands
omdat er geen trouw en geen weldadigheid
werd gevonden, maar „vloeken en liegen en
doodslaan en stelen en overspel doen en
bloedschulden die raakten aan bloedschu^
den." l
Wat een droevige schilderij ook van het*
geen heden ten dage in ons land gebeurd.
Nog verschrikkelijker, als de Heere weg*
trekt zooals dezelfde profeet zegt, omdat
„er geen kennis van God in het land is!"
Ziedaar de oorzaak. Geen kennis van
God, geeii respect geen eerbied voor God,
noch voor Zijn Woord Ook niet voor. wat
dat Woord ons voorschrijft, onze wetgeving
is er het bewijs van. Door onze christelijke
regeering wordt het Woord Gods genegeerd.
De doodstraf woï'ïlt in ons land, naai
eisch van dat Woord niet toegepast. Mede
is dit oorzaak, dat de manslag hand
over hand toeneemt omdat het zwaard in
de arm der Gerechtigheid ontbreekt.
Twee belangrijke rechtsgedingen zijn deze
week gehouden; de eerste betrof een
uit&praak dp een kappersbeidiende
Vfegens doodslag op Enny Wever.
Zooals men weet heeft de 21*jarige kap*
persbediende C. O. te Haarlem de 18*jarige
dochter Enny, van zijn vroegeren patroon
Wevers vermoord, vervolgens geld gestolen
en pogingen tot brandstichting aangewend
om de sporen van zijn misdrijf uit te wissen.
De officier had levenslange gevangenisstraf
geëischt. Dat is te prijzen in eischer, de
hoogste straf te vragen, die kan worden
toegepast. De rechtbank veroordeelde tot
20 jaar omdat er, nu ja, toch -altijd nog
wel verzachtende omstandigheden te vinden
zijn!
Het jongmensch hoort zijn vonnis on*
bewogen aan en verlaat lachend de
rechtszaal.
Ik vraag U, teekent vooral het laatste, niet
de moraal van onzen tyd?
Voor het gerechtshof te Den Bosch werd
in hooger beroep behandeld de bekende
zaak tegen den 19>>jarigen fabrieksarbeider
P. W. de Bie uit Oss, die door de Boas'
sche rechtbank wegens doodslag op zijn
neef G. de Bie, gepleegd in den avond van
8 Aug. 1933 te Berghem veroordeeld was
tot 15 jaar gevangenisstraf. Van dit vonnis
waren zoowel de officier van Justitie, die
levenslang had geëischt, als verdachte in
hooger beroep gegaan.
De beestachtige mishajideling was ge*
pleegd met een mes en het lijk werd den
volgenden dag in een greppel gevonden.
Het is niet doenlijk het verloop van de
zitting geheel weer te geven, dit kan er van
gezegd, dat men met ontzetting gewaai
wordt, wat zich in sommige lagen van
ons volk afspeelt.
Men verblikt of verbloost soms niet als
in koelen bloede iemand wordt afgemaakt.
Dat Nederland toch ontwake en terugkee*
re |tot 's Heeren Wet!
De advocaat*generaal eisch te 20 jaren
gevangenisstraf, waarover de uitspraak over
14 dagen zal volgen. De verdediger mr.
Roobol 'bepleitte vrijspraak en klaagde daar*
bdj 2 wachtmeesters wegens meineed aan.
De2« beide moordzaken illustreeren duide*
lijk hetgeen we zeiden, dat het leven van
den naasten niet wordt geacht.
De invoering van de doodstraf moge in
sommige ooren vreeselijk klinken, maar afge»
zien dan nog van den eisch die God
ons in Zijn Woord geeft, zou een terecht*
stelling voor een bewezen moord niet een
meer afschrikwekkend voorbeeld geven, dan
luttele jaren gevangenisstraf.
Bij het afschuwelijke dat soms plaats
grijpt, voegen we nog het volgende. Men
zal zich het krantenbericht herinneren, van
Iiei drama ie Slagharen
waar een zekere van Os, een oude man in
zijn woning werd aangevallen en beroofd.
De oude man is dood gevonden. Een nader
onderzoek wijst uit (hoewel tot heden van
de daders geen spoor is) dat men Van Os
in zijn huis heeft neergeslagen en men daar*
na het huis heeft doorsnuffeld. Bij die ge*
legenheid moeten zij verschillende dingen
zoo neergelegd hebben, dat men de vera
onderstelling van zelfmoord zou opperen.
Vervolgens moeten de onverlaten de
twaalfhonderd meter lange tocht met het
lichaam van den ouden man naar het
water van de waterleiding gemaakt hebben.
Uit de toestand waarin het lijk daar gevon»
den werd, moet worden afgeleid, dat Van
Os nog niet dood was toen hij in het wa*
ter werd gegooid. Hij moet dus wel een
ontzettende marteling hebben doorgemaakt,
voordat hij zijn dood vond.
Een merkwaardige bijkomstigheid is dezle,
dat de dag voordat het lijk gevonden werd,
twee jongens inde waterleiding hebben
gevischt en niets bijzonder» hebben ontdekt,
ofsclioon het nauwelijks aan te nemen is,
dat zij het lijk niet zouden hebben gezien,
wanneer het er op dat oogenblik werke*
lijk in gelegen had. Het spreekt vanzelf, dat
idit geleid heeft tot de veronderstelling, dat
het lichaam pas later in de sloot is gegooid.
Het heele dorp blijft door deze geheim:"
zinnige geschiedenis nog in beroering.
Nu we het toch over de misdaad hebben,
deelen we, eer we hier afstappen nog mee,
dat voor 'het gebouw' van Maatsdhaippelijk
Hulpbetoon te Rotterdam Dinsdagnacht een
bom ontploft is.
De uitwerking is gelukkig gering geweest
Personen werden niet getroffen; van een
der ramen werd een achttal ruiten ver*
nield. De commisaris van politie heefii
direct'ëen uitgebreid onderzoek ingesteld,
tal van personen werden gehoord, enkelen
zijn in arrest gehouden. Een 25=jarige bak*
ker zal, als vermoedelijke dader, overge»
bracht worden naar het Huis van Be»
waring.
VERSPREIDE BERICHTEN.
Onae Koningin en de Prinses
Haar Zwitserland.
Onze Koningin en de Prinses zijn voor
korten tijd vertrokken naar Zwitserland.
Zy zullen verblijf houden in het plaatsje
Unterwasser, dat in de Noordhoek van
Zwitserland ligt, in Ober Toggenbürg. Het
Het is er zeer bekoorhjk en ligt windstil
tusschen de bergen, heeft een ski*gebied en
voor schaatsenrijders een ijsbaan. Behalve
ontspanning en vermaak biedt Unterwassei
door zijn krachtige lucht, verzadigd van
het hars der bergdennen, herstel en ver*
sterking der gezondheid.
UiterUjk 12 Maart zal de Koningin te»
rugkeeren.
Het getal Theol. Studenten.
Het getal theologische studenten, dat hei
vorig jaar een sedert 1880 niet gekende
hoogte had tereikt, neemt nog niet af. Wij
telden toen, zoo leest men in „Kerköp*
bouw," aan de drie Rijksuniversiteiten sa#
men 393 aanstaande studenten; thans
zijn het nog precies evenveel, al zijn de ge*
tallen wat anders verdeeld.
Leiden is van 105 op 110 gekomen, waar*
van 27 voor den eersten keer (verleden jaat
29), en acht meisjes (waarvan een voor den
eersten keer). Hier zijn dus 102 aanstaande
predikanten in voorbereiding.
Groningen is van 63 op 73 gekomen, waar*
van 18 voor den eersten keer (verleden jaat
15) en twee meisjes (waarvan één voor de
eerste maal). Hier dus 71 aanstaande pre*
dikanten.
Utrecht is van 237 gedaald tot 224, waar
van 40 voor den eersten keer (verleden jaat
51) en vier meisjes (waarvan een voor de
eerste maal). Hier dus 220 aanstaande predi*
kanten.
Het gezamenlijk getal is 102 plus 71 plus
220, wat het boven reeds genoemde getal
van 393 geeft.
In 1931 was het hoogst aantal vacatures
sedert 1908 bereikt nl. 340; in 1932 was het
334, in 1933 320, in 1934 306. Hoewel niet
hard, daalt het cijfer dus'.
DE UNIVERSITEIT TE GRONINGEN.
Pogingen tot behoud,
inogelijke opheffing, van de Groningsche
universiteit, welke geruchten in verband
met het ophanden bezuinigingsontwerp van
de regeering de ronde doen, is dezer dagen
te Groningen een vergadering gehouden om
te komen tot oprichting van een comité
van actie tot behoud van de universiteit
Verkrijgbaar by
A, L. VERBRUGGi:
MIDDELHARiNIS
Duits diland.
hoffelijke antwoord.
Op de door Frarijkrijk en Engeland aan
Diiitschland gedane; voorstellen, heeft dit
laatste land in zee^ hoffelijke termen ge*
antwoord.
De tekst is te g^ot, anders zouden wij
ze hier overnemen.
Dujtschland is heï met de andere landen
eens dat in het bel^g van den vrede alles
gedaajn moet wordm wat mogelijk is, en
zal daarom de vo(^rstellen aan een diepj'
gaand onderzoek onderwerpen, waarbij te*
vens gelet zal word^ dat de Duitsche vei*
ligheid niet in gevaar komt.
Wat betreft de .\ieiligheid inzake lucht*
aanvallen, is Duitscfiland ook bereid mede.
te werken en die verdragen te steunen, die
de grootst mogelijke "veiligheid waarborgen.
Alles dus nog heel best, zou men zeggen,
doch nu komt het.
Duitschland is overtuigd, dat wanneer
voorstellen niet voldoende voorbereid z'ijn,
zij van weinig waarde zijn, en alvorens
Duitschland aan eenige bespreking deel*
neemt, zou het van de voorstellers eerst c&>
nige opheldering willen hebben over de
nakoming van reeds vroeger gesloten ver*
dragen. Eerst na deze opheldering kan
Duitschland zijn houding bepaleTx omtrent
de gedane voorstellen.
De regeering is overtuigd dat een lucht»
verdrag zeer veel zou bijdragen tot de Eu*
ropeesche vrede, en zou het toejuichen als
Engeland hierover met haar in directe ge*
dachtenwisseling wil treden.
Nogmaals gezegd, het antwoord is keu*'
rig gesteld, maar valt bitter tegen. Op de
voorstellen geeft Duitschland geen enkel
antwoord. Frankrijk en Engeland, de over*
winnaars van Duitschland hebben samen
geconfereerd, en zien dat er iets gebeuren
moet. Hitler heeft in Duitschland eene
macht ontwikkeld die het ergste doet vreC''
zen. Bovendien gaat Duitschland rustig voort
met zich te bewapenen, verre boven de
toegestane bewapening, omschreven in d?
geteekende verdragen.
Nu hadden Frankrijk en Engeland ge*
dacht, dat zij als overwinnaars al Keel bei*
reidwillig waren om met Duitschland te
onaerhandelen op zekere voorwaarden, maar
o wee, de overwonnene, is zich zijn zeer
sterk geworden positie bewust, en wil gaar*
ne praten, maar dan moet eerst een der
overwinnaars eens naar Berlijn komen, en
tekst en uitleg geven over verschillende hino
gende problemen, en als dan de overwin*
naar tot genoegen op alles geantwoord heeft,
dan zal het overwonnen Duitschland be*
raadslagen of het met zijn overwinnaars in
zee wil gaan of niet.
Heelemaal dus niet de toon van iemand
die zich afhankelijk gevoelt, maar zich be*
wust is dat men buiten hem niet kan, en
wil men dit toch, heel best, want hij zal
zijn weg wel vinden. Vroeger of later zijn
de mogendheden toch verplicht zich naar
Duitschlands wenschen te gedragen.
Het Engelsche Kabinet heeft Woensdag
vergaderd, en is bereid Sir John Simon
naar Berlijn af te vaardigen, mits Duitsch*
land eerst zijn standpunt te kennen geeft
over de gedane voorstellen, en of het bereid
is toe te treden tot de gesloten veiligheids*
pacten. Hoe ook bezien, Duitschland zal
nu eerst over de brug moeten komen, an*
ders komt er, van de veel belovende be<=
sprekingen, totaal niets terecht. Afwachten
dus weer, wat op de vraag van Engeland
volgen zal.
Italië.
Dreigend conflict.
Het geschil met Abessinië is nog niet bij*
gelegd, ja de vraag is gewettigd, zal het
bijgelegd worden, want Italië is er toe
overgegaan troepen en oorlogsmateriaal naar
Abessinië te zenden.
Dtïc duizend man zijn Zaterdag j.l. uit
Rome vertrokken naar Messina, vanwaar zij
naar Oost*Afrika zullen worden ingescheept
Deze troepen hebben voor de Duce ge»
defileerd, bij welke gelegenheid hij een
toespraak gehouden heeft.
Mussolini uitte zijn bewondering over
de discipline en het uiterlijk der troepen
en zeide:
Gij gaal om Uw vaderland ie verdes
digen. Ik ben er yan overtuigd, dat
ge het vertrouwen, dat het vader»
land in U stelt, zult rechtvaardigen.
Te Napels heeft de kroonprins eveneens
een bataljon geïnspecteerd, dat ook naai
Oosi^Afrika is ingescheept, terwijl meerdere
verschepingen zullen volgen, gelet op het Ie*
vendige troepenvervoer der laatste dagen.
Het enthousiasme is buitengewoon groot,
en juist die geestdrift is zoo gevaarlijk, doch
tevens onbegrijpelijk.
Nu gaan de troepen triomfantelijk met
volle muziek scheep, doch hoe zal de
stemming zijn, als er eens een oorlog uit*
breekt, en zij de grootste ontberingen zich
moeten getroosten, ja links en rechts hun
kameraden zien vallen?
Trots alle vredegeroep blijft het; „oor*
logen en geruchten van oorlogen."
De Groote Raad in Italië heeft verga*
derd en is vastbesloten van Keizer Addis
Abbeba, genoegdoening te eischen. ItaUë
zal voor zijn veiligheid en koloniale uit»
breiding in Afrika op groote schaal een
actie gaan voeren.
Ieder voelt aan, dat de knoop dieper zit,
dan het geschil. Japan heeft zich op de
Afrikaansche markt geworpen, en met zijn
goederen dit gebied overstroomt, en daar
groolen invloed gekregen. Italië gevoelt die
terugslag zeer goed, en zal nu door machts*
vertoon trachten er wat de schrik' in te
jagen, en zijn koloniën zoo besturen als
het voor eigen land het meest wenschelijk
acht. Daarbij wil het trachten zoo mogelijk
zijn gebied uit te breiden.
Hoe zullen echter de Abessiniërs hierop
reagceren? Als dit Italië maar niet tegenvalt,
vooral als het hulp ontvangt van Japan,
dat een zeer te vreezen tegenstander is.
VARIA.
Duitschland.
Twee vrouwen wiegens landverraad ter dood
vefootideeld.
Het vonnis Donderdag voltrokken.
Het Volksgerechtshof van het Duitsche
Rijk heeft bij vonnis van 16 Februari 1935
wegens verraad van militaire geheimen de
gescheiden Benita von Falkenhayn, Baro»
Wacht niet tot de koorts oploopt, als
Gij hoest, transpireert, U rillerig en
als geslagen voelt: dit is het moment,
om Abdijsiroop te gebruiken, omdat
Abdijsiroop snel en grondig werkt.
Vanaf den eersten lepel zult Gij de
taaie slijm kwijt raken, die bezwan
gerd is met millioenen ziektekiemen.
Gij ondervindt een buitengewone
verlichting. Uw hoest verdwijnt. Gij
kunt dan de koorts meester worden
en slapen zonder uitputtende hoest-
oanvallen. Gebruik daarom altijd bij»
AKKBR-S
nesse voi. Berg, geboren Von Zollikofer—Al
tenklingen, en Renate Von Natzmer, beiden
uit Berlijn, ter dood veroordeeld.
Bovendien werd wegens hetzelfde mis*
drijr de Poolsche onderdaan Georg von Sos»
nowzki en Irene von Jena tot levenslange
tuchthuisstraf veroordeeld.
Aangezien rijkskanselier Hitler van zijn
recht tot gratieverleening geen gebruik
wenschte te maken, zijn de vonnissen tegen
Benita von Falkenhayn en Renate von Natz»
mer Donderdagmorgen vroeg voltrokken
Amerika.
ONTWAPENING?
Het departement van Oorlog te Washing*
ton heeft credieten aangevraagd tot een
bedrag van 378.700.000 dollar voor den aan
koop van 547 nieuwe gevechtsvliegtuigen en
de uitbreiding van het leger met 128.750
a 165.000 man. Bovendien zal de nationale
garde worden versterkt
Deze vliegtuigorder is de grootste welke
ooit in vredestijd werd gegeven.
Argentinië.
Groote schade hiji den brand te Rosario,
Tengevolge van den brand ontstaan door
een ontploffing in een opslagplaats van een
exportfirma te Rosario, zijn tot nu toe vijf
personen om het leven gekomen en 58 ge»
wond.
Eerst tegen middernacht was de brand»
weer het vuur meester geworden. Dria
graansilo's, een opslagplaats van hout, een
aantal huizen, scholen en twaalf spoorwa*
gons zijn verbrand. Zeventig duizend ton
mais en vele honderden tonnen tarwe gin*
gen verloren. Men denkt aan misdadigen op
zet, en wel aan een bomaanslag. Deelen
van projectielen werden gevonden in de
lichamen der gekwetsten.
Een groot aantal personen wordt nog
vermist; velen zijn van angst in het water
gesprongen. De schade bedraagt twee mil*
iioen peso's.
MELISSANT
OUDERAVOND TE MELISSANT.
Nadat Donderdagavond vlain 6 tot 7 uur
in de school met den Bijbel gelegenheid
was gegeven tot bezichtiging van het werk
der leerlingen, waarvoor groote belangstel*
ling was, werd om' 7 viur de ouderavond ge*
houden.
De Voorz., de heer Kleinenberg opende
met te laten zingen Ps. 113 vers 3 e(n( 4 erv
gebed, waarna hij voorleest Hand. 7 vers
1—22.
De Voorz. legt in zijn openingswoord de
nadruk op hetgeen zooeven door de aan*
wezigenis gezongen. Dat ook wij bedenken
DOOR
Qeintorlseerde Neflerlandache uitgave,
Copyright L» Hivlère k Voorhoeve Zwolle
14
O, als Ritske er nou maar niet bij was
geweest, dan had Tjalling zijn kans waarge»
nomen. Dan zou hij gezegd hebben: „Je
moet niet schreien Siets. Dat hoeft heele*
maal niet, want al was Alle dood of al
gaf tie niks meer om je, dan hinderde
dat niks. Dan ben er nog wel andere.
Centen heb ik genoeg en als Ritske 't niet
lijden wil, wel nou dan bouwen we zelf
een huis!"
Maar Tjalling kon 't niet zeggen, omdat
Ritske er bij zat. Voor zijn part was Ritske
maar dood, dacht hij op dat oogenblik. Z'n
•^«nten kreeg hij toch immers en dan kon
hij in 'thuis blijven.
Ja, dat zou een mooie uitkomst zijn!....
En hij gluurde met zijn roodgerande
oogjes van Sietske naar Ritske en er gingen
op dat oogenblik een heekboel leelijke
dingen in hem om.
8. VADER.
Alle was nu al acht maanden weg. Zijn
laatste brief was gekomen in December
en na dien tijd had ze niets meer van hem
gehoord. Heelemaal niets meer. Ze was
diep ongelukkig en werd er mager van.
Haar ouders leden met haar mede en
vooral haar oude vader, die 't bot met de
zenuwen te doen had, kon het bijna niet
verdragen, vooral omdat ze niet wisten,
wat ze er van moesten denken. Haar moe*
der troostte zoolang ze er woorden voor
kon vinden, doch in haar hart begon ze
te vreezen, dat er een ongeluk was gebeurd,
of moest twijfelen aan de trouw van Alle,
al duwde ze die gedachte steeds weer terug.
In de buurt praatten ze er ook over.
Die Alle goed hadden gekend bleven ook
goed over hem denken en spraken er vrien*
delijk over met Sietske, maar daar waren
ook anderen. Vooral de naaister met haar
hoogen rug, die overal kwam, had een
scherpe tong, al meende ze 't zoo kwaad
niet en ze was oorzaak, dat Sietske soms
dingen te hooren kreeg, die haar erg pijn
deden.
Een geluk voor haar was het, dat Teije
Knop betond, want hij mocht Sietske graag.
Nauwelijks had hij gehoord, dat ze huis*
houdster was geworden bij de Kleistra*
jongens, of hij verklaarde dat het noodig
was om haar wat vroolijkheid te gunnen,
omdat ze anders heelemaal onwennig zou
worden in die drogisterjj zei Tejje, die
het woord niet goed begreep en hij
was er weer eens heengegaan, toen hij toe*
vallig Tjalling en Ritske achter in 't land
had zien loopen.
Hy had heelemaal niet hoeven te spelen,
toen hü „volk" had geroepen en in de deur
had gestaan, want Sietske was hem terstond
vriendelijk tegemoet gekomen en had hem
twee centen gegeven met de vriendelijke
woorden: „Hier Teije want jij doet ook
je best."
„Dank!" zei Teije, niet eens zoozeer om
die twee centen, als wel om de woorden en
hij proeberde langzaam zijn groote pet van
zijn hoofd te schuiven, wat niet erg best
gelukte, omdat tie zoo vast zat. „Goeie!"
riep hij daarna uit, want dat was zijn jovi*
aalste begroeting en hij sjokte weer het erf
at en keek telkens nog eens om.
Bij de brug tikte hij nog eens aan zijn
pet en stopte de twee centen in een apart
zakje van zijn ouwe jas.
Juist zagen de Kleistra*jongens hem van
het heem af gaan en ze keken hem venijnig
na.
Teije snauwde tegen hen met zijn opge*
heven arm en maakte met een koddig ge*
zicht een paar danspassen, terwijl hij zijn
harmonica, met een afgrijselijk accoord van
alle vingers tegelijk op de toetsen, uithaalde,
zoolang mogelijk en weer induwde.
Toen tikte hij nog eens aan zijn pet
en ging verder.
Dat wonder, van bij de boerderij van
de KIeistra*jongens wat gekregen te heb*
ben en dan van Siets en op zoo'n manier,
had hem zoo'n vreugde gegeven, dat hy'
't overal vertelde en onuitputtelijk was in
zijn lof over Siets.
„Zoo ben der niet veel!" zei Teije vol
wysgeerigheid en hij hield de vriendschap
aan door elke week te probeeren de Klei*
stra*jongens te verschalken, wat hehi soms
ook gelukte.
En toen het rondging, dat Alle nooit
meer schreef en dat 't uit scheen te zijn met
Sietske, toen was hij fel voor haar daar
tegenop gekomen en had haar verdedigd,
waar hij maar kon.
Hoe dat zat met de posterijen, daar be*
greep hjj maar weinig van en hoe ver Ame*
rika weg lag, dat wist hij ook heelemaal
niet, maar 't kon toch best wezen, dat ze
brieven onderweg hadden laten liggen en
dan kreeg Siets ze allemaal tegelijk. En
och, zei Teije, de tijd is gauw genoeg om,
dat Alle ginder zijn centen verdiend heeft
en het leven is „broek uit, broek an."
't Gaat altijd maar even .gauw en dan zie
je hem eens terug, als een menheer en met
nog meer centen als die magere Kleistra*
jongens, die hem nooit een cent gaven.
Zoo hield Teije overal de reputatie van
Alle en Siets hoog op. Maar met dat alles
bleven de brieven van Alle maar weg.
Toen was het of alles tegehjk kwam. Siets*
kes vader was al zoo lang ziekelijk geweest,
dat hij in geen tijd had kunnen verdienen.
Dat was een slim ding voor een boerenar*
beider, die- 't van zijn daghuur moest heb»
ben. Ja, hij had wel zijn eigen huisje met
drie pondemaat land, maar als je dat moest
laten bewerken en daar kwam niks bij,
dan kon het niet lang meer duren of 't zou
er op zijn alleraarst voor komen te staan.
Dat kon nooit lang meer duren.
Sietske had haar ouders al gesteund met
haar loon, zooveel ze kon. Nu ze niet meer
wist of ze 't nog voor Alle bewaren moest,
wist ze ook al niet, hoe ze 't beter zou
kunnen besteden dan om het thuis te bren*
gen
Het moest trouwens ook wel, maar 't was
wel heel anders dan ze gedacht had.
Wat zou zij nu veel aan Alle gehad
hebben! Al had ze 'them maar eens kun*
nen schrijven en ook dat was niet eens meer
mogelijk, want zij had zelf gedurig nog
eens een brief weggestuurd, maar de laatste
was onbesteld teruggekomen met „unknown"
er op, en dat vreemde woord beteekende:
„onbekend."
Zoo scharrelde het een.poosje voort. Het
was nu al volop lente geworden. Overal
was bedrijvigheid en vroolijkheid. De na*
tuur werd op haar mooist. De bloesems
zaten aaii den appelboom achter Sietskes
huis en de vogeltjes hadden 't allemaal even
druk om voor de toekomst te zorgen.
(Wordt vervolgd)
