CHRWEEKBLAD5p6ED.GR0nD5IAG vöÖRol^f UID-HOlLlriZEEUWSCHE EILAHDEn
ROL
ifBleelscrijc
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
7e Jaargang
ZATERDAG 24 NOVEMBER 1934
No. 587
N.V. Uitgeversmaatschappij „Eiianden-nieuws
Ruwe
schrale htiia
Uit het Kijkvenster
Het zijn de slechtste vruchten niet waaraan de wespen knagen,
Het zijn de domste menschen niet die naar een VELO vragen.
MET MEDEWERKING VAN
VOORAANSTAANDE HEI^VORMDE EN GEREFORMEERDE PERSONEN
I /\b
I Ve
I Af:
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Tot Heerlijkheid Gods.
V
Onze wegen zijn niet 'sHeeren
wegen, en Gods gedachten niet
onze gedachten. Wat al plannen
en berekingen kan de mensch ma
ken, terwijl de uitkomst hem leerf,
de mensch overdenkt wel zijnen
weg, maar de Heere bestuurt zijne
gangen. Is dit waar voor alle men-
schen, in 'f bijzonder leert dit 's Hee-
ren volk. Die door Gods genade is
gebracht op den weg des levens
leert 'sHeeren wonderlijke wegen
kennen. Denk eens aan Jozef, wie
zou zulk een weg verkiezen om tot
het doel te geraken. Geen schepsel
immers begeert dit. maar de Hee
re verheeriflkt zich in zulk een weg
en daarom hebben wij te zwijgen.
En dan Mozes. Van zijn jeugd af
aan wonderlijk geleid, en veertig
jaren oud zijnde, meent hg als ver
losser te kunnen optreden, en j
De Heere zendt hem nog veer- I
tig jaar in de woestijn oin de scha
pen van Jethro te hoeden, en dan
pas i£ het Gods tijd, om Mozes te
gebruiken tot de verlossing van het
volk Israël. Neen, niet als wij de
tijd als gekomen achten, doch al
les geschiedt op 's Heeren tijd. Zoo
ook zal op 's Heeren tijd de blijd
schap in het huisgezin te Bethanië
weerkeeren. Doch nu nog niet, nog
enkele dagen, dan zal alles wat nu
duister is heerlijk licht worden.
nuttig is. Hij vergist zich nooit, in
het besturen van uw levensscheep
je. De zee mag soms onstuimig, de
gevaren groot zijn, in Zijn hand is al
les veilig, en straks brengt Hij al
de Zijnen, de veilige haven der
eeuwige ruste binnen.
De Heere hoort gecadié» wan
neer wij in waarheid en oprechtheid
onze smarten nooden en behoeften
voor Zijn genadetroon nederleggen
Hij neigt het oor om ons de gele
genheid, maar ook de vrijmoedig
heid te schenken Hem alles bekend
te maken. Zoo luisterde Hij met ten
hart, vol van liefde naar de bood
schap, die Hem uit Bethanië werd
gezonden. Hij deelde in hun smart,
leefde zoo geheel met hen mee in
deze voor hen zoo moeilijken weg.
Het waren toch Zijn vrienden. Ja
veel meer, het waren Zijne geken-
den van eeuwigheid, waarvoor Hij
uit wonderbare liefde den hemel
had verlaten, om ook hen voor
eeuwig gelukkig te maken, door in
hun plaats te lijden en te sterven
O, denk toch nooit, gij bedroefde
ziele, die door vele smarten wordt
neergebogen, gij, die zooveel we
derwaardigheden doorn.aakt, en
menigmaal denkt te bezwijken on
der den last van uw zoo zwaar
kruis, dat de Heere u niet hoort.
Zou Hij die het oor plant niet hoo
ien. Zou Hij het geroep Zijner uit
verkorenen niet opmerkenja,maar
zegt ge, dat is juist het voor mij
zoo moeilijke, behoor ik tot dat
volk, dat van eeuwigheid gekend
is?Zoudt gij dat zoo gaarne willen
weten, dat zal op's Heeren tijd aan
u geopenbaard w»rden. Zoek eerst
het koninkrijk Gods en Zijne ge
rechtigheid, en alle andere dingen
zullen u worden toegeworpen Dwaas
en blind, zoo leert het kind des
Heeren zich kennen, en daarom
is Hij altijd geneigd om den Hee
re niet na te wandelen. Hij zou zoo
gaarne den Heere eens willen zeg
gen, hoe er met hem gehandeld
moet worden. Hoe verkeerd zou
zulk een weg zijn. Neen, de Heere
weet voor u alleen wat noodig, en
Het is dus een onomstootelijke
waarheid De Heere hoort genadig
Doch ook is waar, handelt H|i won
derlijk. Is het geen wonderlijke
handelwijze, om terwijl een van
'sHeeren lieve vrienden krank is.
ja zelfs stervende, er niet heen te
gaan, en dan nog dagen te blijven
waar Hij was Ja, het is waar, het
is wonderlijk voor ons eindige
schepselen, maar niet voor Hem
die alle dingen weet. Hij blijft nog
twee dagen opdat Lazarus eerst
zou sterven, want straks zal deze
getrouwe Lazarus worden opgewekt
*en dan zal Hij als Zone Gods wor
den verheeriijkt. O, hoe zal de
dierbare Christus zich eenerzij ds
bedroefd hebben over de beproe
vingsweg die in Bethanië werd
doorgemaakt, maar anderzijds zal
Hij zich verlustigen hebben in het
vooruitzicht der heerlijke vreugde
die zij straks na Lazarus opstan
ding weer genieten zouden,
Hij handelde wonderlijk met het
huisgezin te Bethaniëdoet de Hee
re dit met u ook mijn lezer !of le
zeres? Of gaat het bij u zooals
gij het u voorgesteld hadt, wees
dan verzekerd dat gij nooit ceii^
Christus tot uwe zaligheid hebt te
wachten, maar wel tot uw oordeel.
Gij hebt immers geen kennis aan
droefheid, en dientengevolge niet
de minste behoefte aan vreugde.
Wat weet gij van smart, die u zoo
diep ternederboog van tegenheden,
die uw leven zoo moeilijk deed zijn.
Wat kent gij van Godsgemisin uw
ziel; wat verstaat gij van kermen,
zuchten schreien, weenen.van jam
merlijk, blind en naakt Wat hebt
ge doorleefd van hetgeen 's Heeren
Volk zoo laag voor den Heere doet
bukken Ik bekende, o Heer. aan U
oprecht mijn zonden, 'k Verborg
geen kwaad dat in mij werd gevon
den; Maar ik beleed na ernstig
overleg, mijn booze daanGij naamt
die gunstig weg. Nu van deze zaken
zijt gij immers geen vreemdeling,
gij die uzelven hebt leeren kennen
als een albeder ver? Gij meendet,
toen gij een weinigje van 's Hee
ren goedheid smaakte, er nooit geen
wolk zou komen, om de Zon voor
u te verbergen. Maar gij leert het
immers dagelijks, dat wij door vele
verdrukkingen moeten ingaan
Wonderlijk mag hij met Zijn Volk
handelen, doch het is tot Zijne
Eere en hun Eeuwig geluk.
De Heere -hoort genadig—han
delt wonderlijk en spreekt ver
troostend. Want nu is het Zijn tijd.
Dit wist Hij ook reeds, toen de
bode tot Hem kwam, om Hem te
boodschappen: „Dien gij liefhebt
is krank.' En hq had dus toen de
tijding kunnen medegeven: «Over
enkele dagen, dan kom Ik!" Dit
doet de Heere echter niet. Hij is
een verrassend Wezen. Hij komt
straks onverwachts, dan zal de blijd
schap té grooter zijn. Is Hij dan
niet bevreesd voor de vijanden
Ze zoeken Hem immers te dooden.
Zou Hij vreezen voor nietige schep
selen, Hij de Zone Gods En Zijn
ure is immers nog niet gekomen
Ja, als Zijne ure gekomen is, dan
zal Hij zich, o, wonder aller won
deren, als een Lam ter slachting
laten leiden, en als een schaap dat
stom is voor het aangezicht zijner
scheerders zal Hij Zijn mond niet
opendoen. En dat voor een volk,
die van nature vijanden zijn. Voor
dezulken, die Hem nooit zouden
begeerd hebben, als Hij ze niet eens
begeerd had.
De Heere hoort genadig, naar
de smeekingen der hpngerigen en
dorstige zielen. Hoort Hij ook u,
of hebt gij Hem niets bekend te
maken? Weet gij dan niet, hoe
diep gij gevallen zijt Hebt gij nog
nooit geblikt in de verschrikkelijk
heid der zonde? De Heore opene
nog eens uw blinde zielsoogen, om
te zien. dat de Heere wacht om u
genadig te zijn. Welk een voorrecht
heeft 's Heeren volk al handelt de
Heere menigmaal wonderlijk met
hen. Ze zouden niet gaarne ruilen
met de wereldling, want zijn einde
zal immers ontzettend zijn Vreese-
lijk zal het zijn te vallen in de han
den van den Levenden God: En
dan, Hij zal hen (Zi1n volk) hier
telkens vertroosten, in al hun moeite
en druk, totdat eens al Gods volk
geleid zal worden, met alle blijd
schap en verheuging, om dan in
te gaan in 's Konings paleis, en daar
te blijven eeuwiglijk én altoos.
B. (O.)
K.
len springende lippen
Voornaamste inhoud;
Advertentlc-prlls 20 cent per regel. Reclitnes 4Ü et; Uieast-
asDvragen en -Mnbledingea v»b 1—6 regels 80 et.; Boek-a»!i-
kondlglng 10 cent per reëel' Contrirten beUncrflk Uifer
üiIüAVEVA^*
G=vr.figJ Ie Middelharni. Prin. HendrikstT. 122 r,. 4 Giro 167930 Po.tbo» 8 - Tel. 17
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
Hemelsche Wijsheid.
Als Hij dan gehoord had, dat hij krank
was, toen bleef Hij nog twee dagen
in de plaats, waar Hij was; Daarna
zeide Hij verder tot de discipelen: Laat
ons wederom naar Judea gaanl
(Joh. 11 6-7)
BIJ APOTH.£N DROGISTEN
Opgaan en onder|a|ni^—Jiet spel
met de -*érkl6ipieft S.D.A.P.
en Comn»uniste%J,3*' Gerrjt's rech»
ten. De Raad door Gérrit be»
straft.
Opgaan, blinken en verzinken, in deze
drie fazen staat ook het leven van vele po=>
litieke partijen. Er ontstaat een krachtige
actie voor zekere idealen, het gemis van
het begeerde doet de strijd zuiver en hevig
oplaaien, totdat na groote worsteling recht
en vrijheid en eer verworven is. Dan zijn
vele voortrekkers gestorven, het nieuwge*
slacht kent de ontberingen der ouden niet
van nabij en er komt een rusten op hetgeen
bereikt is en dat vertraagt het najagen van
het gestelde doel. Of wel, de kalmte na
de groote worsteling leidt tot andere en
rustiger strijdwijzen dan weleer golden. Zijn
er nu vechtlustige naturen in de partij,
dan dringen die op voortzetting van strijd
aan xnet de vroegere methoden en als dat
niet geschiedt, verlaten zij de partij en sticht
ten er eene, op den grondslag van begin;=
selen, die zij in de bestaande partij ver<
loochend achten.
De S.D.A.P. heeft aan dezen gang van
zaken kennis. Het zijn allereerst de com«
munisten die het de S.D.A.P. verbeteren
willen en de laatstelijk ontstane onafh. Soc.
Partij, die oordeelen, dat „er maar eens op
los geslagen moet worden," die het hun
moeilijk maken. De S.D.A.P. toch is se*
dert jaren van meening, dat langs den weg
der geleidelijkheid het socialisme kan wor*
den bereikt. Zij deinst niet terug voor ge*
weid, maar dat gebruikt zij alleen als het
niet anders meer kan en als er 95 ,o/o
kans is, dat de arbeiders niet in den pan
gehakt worden. Maar de communisten kun^
nen zich met al dat meten en wegeii niet
ophouden, zij wenschen massaal verzet, nu,
direct!
Dit verschil van inzicht nu geconstateerd
zijnde, zult U begrijpen, hoe de verhou*
ding in den Rott. Gemeenteraad was tus*
schen 16 Soc. Dem. en twee communisten.
Een van deze twee sprak zeer zelden, doch
de ander vergoedde dat ruimschoots. Die
andere is Gerrit. Over dezen zou een
boekdeeltje te vullen zijn. Voor ons is
een enkele trek voldoende. Gerrit alzoo,
onderwijzer geweest, uitgezet uit Indië we*
gens opruiing, in Holland met open armen
in het stadsbestuur ontvangen, Goed spre*
ker, fel communist, vlug van begrip, in
niemands dienst en daardoor volkomen on»
afhankelijk, ziedaar de man die zich in me*
nig debat 16 Soc. Democr. van 't lijf moest
houden. Ja, in letterlijken zin óók, want
meermalen moest de een den ander weer*
houden om Gerrit te lijf te gaan. Gerrit ver*
weet hun hun meegaandheid met deze kapi*
talistische maatschappij en rekende meerma*
len het ihkomen, van hun raadsleden, dat
in de duizenden liep, voor, tegenover den
steun van den werklooze. Hij wilde b.v.
des winters f 2.50 per week kolentoeslag
geven, hetgeen de Regeering toch zou af*
keuren, terwijl de soc. dem. f 1.per week
genoeg achtten, en ook de gesteunden von*
den destijds, eerlijk gezegd, een gulden per
week voor brandstof wel goed. Daar hebt
ge 't gaande. De tribune is nu gevuld met
150 aanhangers van Gerrit; hij stelt voor:
f 2.50 per week. Niemand steunt hem. 'tis
dus weer verloren. Hevig tumult op de tri*
bune, politie te paard is doende den Cool*
singel te zuiveren vaa de duizend werkloos
zen die op Gerrit's oproep samenscholen.
Er vallen harde klappen. Wel liet de bur*
gemeester, die ook niet van gisteren was,
alle kamers aan de straatzijde op slot hou*
den, maar één kamer is opengelaten, dat
isde toiletkamer. En ziedaar, Gerrit
snelt er heen, werpt het raam open en
schreeuwt vandaar, uit het stadhuis dus, de
vechtende schare toe, dat zij binnen moet
komen om den Raad weg te ranselen. De
mannen stormen aan, maar moeten afdein*
zen tegen een gewapende politiemacht, die
in de poort in reserve gehouden is. Des
avonds wederom een gevulde tribune, Gerrit
pleit na over wat des middags geschied is.
Hij spreekt „over de orde" dat is, over de
vraag, welk punt iiet eerst behandeld moet
worden. „Over de orde" spreken, gaat voor
alles. Tot hij met den Voorzitter in conflict
komt. Deze hamert maar door en Gerrit
spreekt door. De hamer breekt. Gerrit maant
den voorzitter tot kalmte. En praat voort.
De vergadering wordt 10 min. geschorst.
Daarna weer 't zelfde spel. Zóó kan het
niet voortgaan. Alles en een ieder wordt
uitgemaakt. Van bovenaf wordt geroepen
„zwervers zijn jullie." En nog veel leelijker
woorden slingeren zij in de zaal. Tot de
\'oorzitter den Raad laat stemmen om den
communist voor dien verderen avond van
de vergadering uit te sluiten. De Raad is
er voor. Als Gerrit blijft zitten komen
2 rechercheurs, en dan gaat hij weg. Laat
ik U vertellen, dat hij over die uitsluiting
een proces heeft gevoerd en dat hij in
höügite' instantie .-gevifernnes- beeft.-Dc-
Hooge Raad oordeelde, dat dit art. in het
Regl. van Orde niet verbindend was! Vele
uren zijn er in dit proces door de raads*
leden voor de Rechtbank zoek gemaakt,
want zij waren als getuigen dan hier, dan
daai- opgeroepen. Over deze fout heeft
Gerrit den Raad geducht bestraft; ik moet
dat nog nader uiteenzetten, want dat geeft
ons een kijk op de democratie. Op de
Volks*souvereiniteit, waarin we gevangen
zijn. Want denk er om, dat de rechten
van raadsleden breed omschreven zijn. Be*
kwame juristen hebben buiten den g.aad
dit geval breedvoerig besproken; den weeg*
schaal van het recht zaagt gij maandenlang
schommelen, tot zij ten slotte ten voordeele
van Gerrit doorsloeg. Voor elk kwartier
in de Rechtzaal doorgebracht, sprak hij nu
een half uur in den Raad over onbeduiden*
de voorstellen, die altijd onbespreken ple*
gen aangenomen te worden, 't werd zenuw*
sloopend, Maar, konden dan de andere Ie*
den niet zoolang wegblijven, of weg gaan?
O, neen, want ook dat strafte onze man on*
middellijk. Op deze wijze. Gerrit is van
plan alles tegen te werken en honderd uit
te praten. Vele raadsleden komen expres
laat ter vergadering. Maar nauwelijks be*
merkt hij die list of hij vraagt stemming
over een onbeduidend voorstel, b.v. tot
verkoop van een stukje grond. Dus moet
er gestemd worden. Maar het blijkt uit de
stemming dat de helft der leden niet aan*
wezig is. of wel is weggegaan. Dan wordt
de vergadering gesloten en er mag dien dag
niet meer vergaderd worden! De Raad gaat
uiteen en wie nog ter vergadering aankomt,
kan rechtsomkeerd maken. Dus wegblijven
of wegloopen is ook A niet doenlijk.
Ik zal hier eindigen. Het «preekt immers
voor zichzelf, wat hier te zien was?
WAARNEMER.
DE
BURGEMEESTERSBENOEMINGEN
IN DE TWEEDE KAMER
Bij herhaling hebben wij gewezen op
het feit, dat het aantal Geref. burgemees*
ters onevenredig groot is en dat bij benoe*
mingen zeer eenzijdig wordt gehandeld. Met
name in Hervormde kringen heerscht groo*
te ontstemming, die ook tot uiting kwam
op de pas gehouden vergadering te Utrecht.
Uit de handelingen der Tweede Kamer
zullen we nu aantoonen, dat M i ii i s te r
de Wilde hierover ook harde noten te
kiaken heeft gekregen, en dat hij in zijn
<iuYi'
U hsbt •l«eliU 80 J-H-W ben» nocxlJg.
Die habt U x«ó K
Vraagt Uw winkelier de catalogus van de
ZEEP- EN ZEEPPOEDERFABRIEK
verdediging een jammerlijk pover figuur
heeft geslagen.
Bij de behandeling van de begrooting
van Binnenlandsche Zaken werd allereerst
over deze zaak het woord gevoerd door
den heer L i n g b e e k (Herv. Staatspartij)
„Het is wel wat afgezaagd, maar niet
overbodig, te spreken over de burgemees*
tersbenoemingen in ons Vaderland, Het A.R
systeem brengt mede, dat in de neutrale
staat zooveel mogelijk invloed wordt uitge*
oefend door A.R.*personen op de voor*
naamste en vanzelf ook op de minder
voorname posten te schuiven. Want, als
in een plaats een A.R. burgemeester zijn in*
tocht heeft gehouden, dan duurt het maar
kort, of hij wordt gevolgd door een dito
secretaris, dito klerken, tot een dito ge*
mecnteveldwachter toe.
De dichter Borger zong eenmaal:
Helaas, ik kan rriijn jaren tellen,
- Maar wie telt'ffiljnêrtraireTr'fal?----------
Ook wij kunnen het getal onzer tot de
Geref. Kerken behoorende medeburgers tel*
len: zij maken 8 ."/o uit van de tievolking.
Maar wie meldt ons het getal der tot die
kerken behoorende burgemeesters Eer keert
de Rijn weer tot zijn wellen, eer men hun
tal ons melden zal. Hun naam is legio. In
sommige hoeken van het land, in Gronin*
gen, op Goeree en Overflakkee,
ja in Zuid*Holland en elders in het alge*
meen, zitten ze als haringen in de ton,
als vijgen in de mat, schouder aan schou*
der, rug aan rug, arm in arm. Ik houd er
geen boek van, als ik in de bladen opnieuw
van zulk een benoeming lees, want ik zou
daarmee wel dag en nacht werk hebben.
Eén voorbeeld noem ik slechts: dezer dagen
werd op 5 plaatsen tegelijk een A.R.*burge*
meester benoemd: Oldebroek, Oostdonge*
radeel, Renkum, Sprang en Den Ham.
Dr. Kuijper zeide indertijd: het moet
ondenkbaar zijn, dat een afgescheidene om
zijn overtuiging wordt achtergesteld. Men
zou nu kunnen lezen: het moest ondenk*
baar zijn, dat een gemeente, die een beslist
Hervormd Karakter draagt, met een A.R.
burgemeester werd opgeknapt.
Deze Minister heeft bij de herdenking
der afscheiding te Utrecht een rede geliou*
den, waarin hij sprak over de groote pro*
motie, die de geestelijke nakomelingen, van
De Cock hebben gemaakt sinds 134. Hij
zei, dat die promotie zóó groot was, dat
men er eigenlijk duizelig van moest worden.
Ik ben overtuigd, en meen het reeds te zi..-n
aan vele lieden der Geref. Kerken, dat ze
hoe langer hoe duizeliger worden. Het zijn
sterke beenen, die de weelde kunnen dra*
gen. En als een kleine afgescheiden kerk
heerschende kerk wordt, dan kunnen duize*
lingen en nog erger dingen niet uitblijven.
UIT HET KIJKVENSTER; Gerrit op de
Tribune te Rotterdam.
De Burgemeestersebenoemitigen in de 2de
Kamer.
BINNENLAND:
Uiver.
Gemeenteraad van
dijk en Stavenisse.
De aankomst van de
Tholen, St. Maartens*
Gemeenteraad te Den Bommel.
Crisissbesluit voor de garnalen'Cvissfdherij,
de oester» en mosselcultuur.
