CI1QWEEKBLADÖpGED.GnonD5IA6 vöÖRDcZUID-HOLLinZEEUWSCIIE EIIAHDEn
Bij Ruwe Handen Purot
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Raadsindrukken
7e Jaar^anjS
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1934
No. 583
N.V. Uitgeversmaatschappij «Eilanden-nieuws"
Uit het Kijkvenster
Kaaipraatjes.
MET MEDEWERKING VAN VOORAANSTAANDE HJERVORMDE EN GEREFORMEERDE PERSONEN
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Tot Heerlijkheid Gods.
Ill
Gezegende woning, waar de huis-
genooten voor elkander leven, waar
de Liefde des Heeren de drijfveer
is van al de handelingen. Waar ge
schaard rondom den disch in een
voudigheid des harten door het
hoofd des gezins den Heere erkend
v;ordt voor Zijne weldaden, en
hulp en bijstand in alle wegen
wordt afgesmeekt. Gelukkig zulk
een gezin waar in diepe afhanke
lijkheid van de invloeden van 's
Heeren Geest, den Heere gediend,
geëerd en geprezen wordt!
Neen, geen eigenwilligen Gods
dienst, niet een zoeken van zich
zelf, maar uit den diepsten grond
des harten te mogen getuigen:
„daarnaar 's Heeren dienst
strekt ^ich al mijn lust en liefde
heen." O, wat is Christus dan dier
baar en gepast, want zonder Hem
kunt gij niets doen Den Heere
dienen. door Hem.Den Heere
eerendoor Hem. Den Heere
loven en prijzendoor Hem.
Hoe geheel valt het schepsel
buiten deze zaken, en toch zijn ze
er deelgenoot van. Ja. wonderlijk
hoe meer er buiten, hoe inniger
de bediening der zaligheid zich in
het hart openbaart. Het huisgezin
te Bethanië was geen vreemdeling
van deze dingen. Zij mochten door
's Heeren goedheid in liefde en
vrede met elkander leven.
De vreugde, die zij genoten, zij
werd ervaren in 's Heeren dienst.
Wat was zij een heerlijke vreugde,
zij verlustigden zich in de goeder
tierenheden Gods en aanmerkelijk
werd deze vreugde verhoogd, zoo
de Gezegende Meester in hun ne
derige woning voor een wijle Zijn
intrek wilde nemen.
Beschouw eens met aandacht
dit lieflijk tafereel. Maria zittend
aan Jezus voeten, luisterend naar
Zijne Gezegende woorden. Onuit
sprekelijk groot is haar geluk, nu
haar dit wordt vergund. Zij kent
geen heerlijker voorrecht dan zich
door Hem te laten dienen. Zij had
immers het goede deel uitgekozen l
En wend nu uw oog naar Mar
tha. Met welk een liefde en ijver
is zij vervuld voor den Heere. Zij
wil het Hem zoo aangenaam mo
gelijk maken, nog niet verstaande
wat Maria reeds geleerd had, om
in stilzitten en vertrouwen hare
sterkte te vinden. Niet, dat zij den
Heere hare liefde tot Hem niet
toonen mocht, maar haar geheele
optreden, om zelfs den Heere te
verzoeken Maria te bevelen haar
ook te helpen, getuigde nog zoo
van geen diepe Gods-en zelfkennis.
Vandaar dat de Heere haar zoo
lieflijk onderricht. Martha, Martha 1
gij bekommert en. ontrust u over
vele dingen, maar éèn ding is noo-
dig; doch Maria heeft het goede
deel uitgekozen hetwelk van haar
niet zal weggenomen worden I
En dan Ldzarushoe zal hij zich
verheugd hebben dat de Heere zoo
nederbuigend goed was, om onder
zijn dak te willen vertoeven. En
dan te mogen luisteren naar de
Woorden des Eeuwigen Levens I
's Heeren volk is elkander niet
gelijk, wat betreft hunne karakters.
Welk een onderscheid tusschen
Martha, Maria en Lazarus. Martha,
de Petrusfiguur, de voortvarende.
Maria, zoo innemend als Johannes,
de Apostel der Liefde, en Lazarus,
hoe zullen wij hem noemen, of
anders, hoe is hij genoemd Be-
teekent zijn naam niet,God helptl*
Er zijn onderscheiden karakters
in de Kerk des Heeren, maar één
ding hebben ze allen gemeen: de
liefde tot den Heere.
De krankheid, die hen beproefde,
is een zware beproeving. Plotseling,
geheel onverwachts wordt^ Lazarus
ernstig krank De dagen van vreug
de, ze zijn voorbij, droefheid en
smart doen de intrede in hun wo
ning. Wat zullen hunne gedachten
zich gericht hebben op den Heere.
O, was hij nu maar in hun midden,
gewis dan zou hun broeder door
Hem genezen worden.
Maar de Heere kwam niet,- en
Lazarus' ziekte nam zulk een ern
stig karakter aan, dat ze niet an
ders konden zien, of straks zou het
sterven worden.
Hoe terecht leert de H. Schrift ons
«Verheugt u met beving 1" lyaat ons
nooit uitbundig zijn in onze vreug
de, doch betrachten wij ook daarin
bestendigheid. Immers vreugde en
droefheid ze liggen zoo dicht naast
elkander. En wanneer ons dan ziek
te, ramp of tegenspoed, hetzij in
ons huisgezin, of in ons eigen le
ven overkomt.wees ook dan be
daard in zulke wegen* Houd in uw
weg het oog op God gericht. Ver
trouw op Hem en 'd uitkomst zal niet
falen. Doet dan evenals de zusters
van Lazarus, zoek alleen hulp bij
den Heere. De nood stijgt steeds
hooger en hun zielevriend hij komt
niet. Zou Hij het niet weten 7 Hij
weet alle dingen. Hij wacht op de
boodschap. Br is maar eene moge
lijkheid. Hij kan helpen. Een bode
moet heengezonden, om het den
Heere te zeggen.
E.n nu de hope, die hun vervul
de De bode was opgedragen om
te zeggenHeere 1 zie, dien Gij
liefhebt is krank. Meer niet. Als
de Heere dat wist, daar waren ze
van overtuigd, spoedig zou Hij dan
komen, en hun broeder van deze
krankheid verlossen. Nietdie U
zoo liefheeft." Zeker dat was zoo.
Ook niet: „die wQ zoo liefhebben",
ook dat was waar, maar »dien
Gij liefhebt".En dit was het, waar
op zij hun hope bouwden. Zijne
liefde tot den diepgezonken zon
daar, die ook alleen is de reden
van Zijn komst. En daarom alleen
zal Hij ook zeker komen Hij luis
tert gaarne naar al onze klachten
Geen eene nood, die gij, o versla
gen zondaar, Hem bekendmaakt,
vergeet Hij, en op Zijn tijd kqmt
Hijom u uit al uwe vreezen te red
den. Maar, hoe bange kan het
ziin voor Gods kind, De nood
steeds hooger stijgende, de gebeden
sterker aangedrongen, niet ééne
bede maar ontelbare smeekingen
worden dan opgezonden en
de Heere antwoordt niet. Zou Hij
dan niet hooren? Maar dat
kan immers nietl Zou Hij, die het
oor plant niet hooren
Hebben wij wel genade Zijn
we zelf begonnen, ofis de
Heere begonnen Zouden we maar
niet ophouden Zietdaar enkele
van de ontelbaar bange vragen, die
het bedroefde hart verontrusten.
Maar mijn lezer of lezeres De
Heere zal zeker komen, doch op
Zijn tijd, en als Hij u laat wachten,
dan zal 'de verhooring straks des
te heerlijker zijn. Dit hebben de
zusters met Lazarus ervaren, en het
is nog de beleving van al Gods
kinderen. Hij begeeft en verlaat de
Zijnen nooit.
B(0)
K.
geheel Nederland
Rookt
Valcona /x'^
Sigareni y^
Voor Goeree en
Overflakkee
Fa. A. L. VERBRUGQE
Middelharnis.
Sigarenfabriek
VALCONA
Aalst (Eindhoven)
niEuws
LAdvertentle-prQs 20 cent per regel. Reclames 40 et; Dlenst-
aanvragen en «-aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek-aan-
kondlglng 10 cent per regel' Contrarten belaogrQk lager
UITGAV| VAN
Gevestigd te Middelharnia - Piini Hendrikstr. 122j«^. Giio 167930 Postbos 8 Tel. 17
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bl] vooruitbetaling
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
EEN BEPROEFD GEZIN.
En er was een zekere man krank,
genaamd Lazerus, van Bethani.ëuit het
vlek van Maria en Iiare zuster Martha.
Zijne zusters dan zonden tot Hem'
zeggende: Heere! zie, dien Gij lief hebt,
is krank.
(Joh. 11 1 en 3.)
(Luc. 10 41—42)
De nasoor]ogs|tid. Sociale Weiten
Algemeen Kl^ïedht Amsterdam
vooraan D^ hekken en de posten
uitgerukt.
De lezer, indien Hj niet zeer jong is,
herinnert zich nog, dC verademing die dool
ons land ging, toen eijide 1918 de wapenstil^
stand gesloten was. D^hoop op betere tijden
werd sterker toen in 1919 de vrede tot stand
kwam. In 't laatst vaij 1918 had Troelstra
geprobeerd de machfe te veroveren voor
de S.D.A.P. Dat mislukte toen, maar 't
geleek er op of heS Ministerie Ruys de
Beerenhrouck er de ^hrik van had gekre^
gen, met zooveel sn^eid werden allerlei
Sociale Wetten tot st|nd gebracht. Een 8-,
urendag, een algemeenïmannen* en vrouwen»
kiesrecht, de Invalidittitswet mèt haar Ra^
den van Arbeid enz. éc werd met haast aan
gewerkt. Men wilde, zöo" de troonrede sprak
„den polsslag van d|n tijd" bijhouden.
Merkwaardig en zee* te betreuren was,
dat al wat rechts wss. even hard als de
S.D.A.P. medewerkte ^m den ai'beidenden
stand voordeelen in :den schoot te wer*
pen. Tegenstreven bi|t6ekende stemmen^
verlies. En 't moét ori^ nu, nu wij zoozeer
zuchten onder den feesel van -werkloos»
heid, nog droef te n^ede worden, als wij
ons herinneren het z4elzame feit, dat, toen
de 2e Kamer eenparig 'de S^'urenwet aannam,
de linkerzijde het socj lied; de Inter=»natio*
nale ging zingen. Tc^ wisten de andere
heeren niet beter te d<|en dan daardoorheen
het Wilhelmus aan te heffen. Ja 't wal
wat mooisl Konden' we nog maar op
onze knieën terugkruipen.
Bij dat alles kwam een opleving van han=>
del en verkeer, het |eld rolde, er werd;
goed verdiend, zoodat <iok Rijk en Gemeente
en Provincie royaal deden en salarissen en
Iconen opvoerden oirv-de toeft"-hooge le=»
venskosten te kunöee. betalen. Voodijj, dtX
alles! ^;:-:
Behoudens dat m"tt"'"nu, in dcca bar^»
ren tijd, voc» de salarissen van de provincie
Z.*Holland nog aanknoopt bij----- 1919,
zeggende dat enkele heeren toen, dat is
15 jaar geleden, eigenlijk te weinig verhoo=<
ging hebben gekregen. Grootere schade dan
in geld, 'is geleden in geestelijken zin. Dat
bleek, o, schande, allereerst in Amsterdam
de hoofdstad des rijks. Er was gekomen
evenredig kiesrecht. Dat maakt het behalen
van een zetel in den Gemeenteraad gemak'
keiijker dan vroeger. Hoe dat precies komt
laat ik nu rusten. Nu waren er in Am^
sterdam menschen, die uit minachting voor
het beheeren van zulk een groote stad en
ten spot met het nieuwe Kiesrecht. beslo<<
ten een straatzanger raadslid te maken. In
de cafe's werd het plan in elkaar gezet.
Het volk had nu volledige rechten, dus dan
stuurt het in den Gemeenteraad wien het
Zélf wil. Waarnemer heeft dien man, de Gel*
der, wel eens in Amsterdam gezien. Hij was
een bedelaar, die een vies sigarenkiistje onder
den linkerarm droeg ,en daar met de rech»
terhand op trommelde, een liedje zingend.
Niemand kende hem anders dan onder
den naam Hadje^me maar. Welnu, hij. liet
zich bewegen raadslid te worden. De kie»^
zers niet alleen van tlage soort maar
ook vele lieden van normaal verstand
verkozen hem. Na zijn verkiezing begaf h'^
zich naar 't stadhuis en oip de trappen staan
de, zou hij zijn program ontwikkelen. Dat
bleek als eenig punt te hebb«i, dat H.
zorgen zou „dat de jajum (genever) weer
op 5 cent kwam."
Uitbundige vreu' gde bij de verzamelde
menigte! Nu kwam eens openbaar of het
volk wel voldoende was opgevoed om over
zulk^ een kiesrecht te beschikken. Maar
Amsterdam zat er mede. De vroegere Bur:»
gemeester deed al zijn best om H. te be*
wegen voor zijn zetel te bedanken. En den
zwakzinnige bedelaar kwam tusschen twee
vuren. Aan eene zijde enkele heeren, die
hem een plaats in een goed thuis aanboden,
als hij maar uit den Raad bleef, aan den an*
deren kant zijn kiezers, die pleizier van
hun man wilden hébben. De burgemee|ster
Won het en H. alias de Gelder, werd in een
gesticht opgenomen, Waar hij ook later is
overleden.
Daarna heeft men ook in Rotterdam een
Gemeenteraadslid gehad, die namens dt
rappaillepartij kwam. Wat die in den RaaO
en in besloten vergadering durfde besteken
ging alle perken van fatsoen en orde te bui*
ten. Zijn optreden was een doorloopende
aanfluiting voor het gezag en voor het tot
standgekomen kiesrecht.
't Is dus verkeerd uitgepakt met Dr.
Kuyper's meening. In 1891 immers zeide hij
dat het volk, dat toen achter de kiezers
stond (dat het kiesrecht nog niet had) dit
recht moest veroveren. Daartoe moest het
niet alleen de hekken openen, maar deze
met post en al, als Simson, uit den grond
rukken, 't Heeft veel weg van opruiende
taal. Nu, zoo hierboven gebleken is, heeft
het volk alle hinderpalen uitgerukt, met
een droevig gevolg. Zóó heeft Kuyper
het natuurUjk niet bedoeld, zegt gij. Best
mogelijk, maar er blijkt dan uit, hoe voor*
zichtig men met beginselen moet omgaan,
omdat zij wel eens last hebben van con*
currentie. Omdat wel eens het etiket „begin*
sel" gedruktis op wat hoogstens een ver*
keerd beginsel kan genoemd worden. En
dan is ook de uitkomst fout.
WAARNEMER.
Het was wel een wisseling van gewaarwor*
dingen die we opdeden in den gemeenteraadj
van Oude Tonge.
Allereerst het ambts*costuum van zijn
Edelachtbare, den Burgemeester, iets ge*
heel nieuws voor Flakkee.
Hoe zoo'n tenue er wel uitziet?
Een broek met een breede gele streep,
een rok (jacket) met blinkende knoopen
mouwen en kraag met veel zilver bezet.
En dan de steek en de sabel.
Indrukwekkend
Politionaire kleedij tusschen een tiental
eenvoudige boerenmenschen die petten dra*
gen.
Toch vermocht het niet dien indruk te ma*
ken, die in deze zitting gewenscht ware
geweest. De fractie van de S.D;A.P. lapte
het costuum van den Voorzitter aan haat
laars en de persoon die er in zat er bij
Volgens hen deugde het beleid van B. en
W. niet,en de Burgemeester liet de werkloo*
zen verhongeren.
Vinnig en fel slingerde de fractie van de
S.D.A.P. met verwijten. Gezag*ondermijnen*
de taal
De pen besterft je dan een oogenblik
in de vingers, je schrijft niet, je luistert,
de spanning heeft je beet.
Stel je voor de raadsleden en de pers
hebben een geurige kop koffie voor zich,
met een heerlijk stuk banket, een trac*
tatie, want er heeft één lid 25 jaar zitting
maar er is geen aandacht voor. Er staan
een handje bloemen in vazen, maar een
feeststemming is er niet. De atmosfeer is
geladen.
Erger nog wordt het: De esdeapëer de
heer Beijer noemt de arbeiders „lamzakken."
Ze moesten het er niet bij laten zitten.
Is het opruiende taal die hier wordt ge*
sproken? of niet?....
Immers, de geheele roode beweging in ons
land gaat in rep en roer, men voelt zich
weer wat sterk met het petitionnement
't gaat tegen de verkiezing 1935 dus moet
men in de dorps politiek ook eens van zich
laten hooren.
Eerlijk opbiechten, heeren raadsleden,
Voorzitter, pers, publieke tribune, men werd
er beduusd van.
Het teekent wel den ontzettend droeven
tijd waarin wij leven.
Zéker, de Voorzitter zei het goed, socialis*
me, marxisme, is: „materialisme."
Altijd maar weer, is het: geeft! geeft!
en terecht is er veel noodig. Waar zijn de,
middelen om het al te kunnen betalen?
We zouden ook niet gaarne meeïoopen in
het gareel van de roode heeren. Integendeel
Maar aan de andere kant moeten we de
schrijnende armoede die er heerscht, die er
komt, straks als het winter wordt, niet voor»
bij zien.
- Ieder onpartijdige, die de zitting te Oude
Tonge bijwoonde, zal moeten zeggen „hier
hapert iets." 'Wat er dan hapert? We ge*
looveai graag;.<dat. B, «n W. van Oude Tonge
voor de werkloozen deed en nog doet w3t
ze kan, maar het komt niet voldoende
tot openbaarheid. Tenminste in de raadszaal
niet. En dan was misschien de mond van de
S.D.A.P. gesnoerd geworden! Zeggen waar
het op staat!!
Als aUes gedaan wordt wat naar ministri*
eele beschikking kan en mag, heeft niemand
iets, ook maar iets te zeggen.
Het eenige dat over schiet is dafli de
noodige tact, de leiding, om geschikt mei
elkaar om te gaan en buiten alle politiek om
het zoo in kannen en kruiken te gieten,
dat de economisch meest getreffenen-er van
overtuigd zijn, dat het uiterste voor hen ge*
dan wordt.
Vraagt ge naar onzen indruk?
Dan is die deze, dat zoowel de mannen
van de oppositie als de andere zijde onbe'
vredigd zijn huis*toe gegaan.
Verslagen in de krantstof om "te pra'
ten. Op de Kaai, in de tram, op de boot.
Sensatie, sensatie, mijne heeren, daar
vraagt men naar. Hoe warmer het toegaat,
hoe liever
Droevig eigenlijk.
De raadsverslagen van Middelharnis bij*
voorbeeld, staan al zeer in het teeken der
belangstelling. Middelharnis staat onder de
gemeenteraden op ons eiland geteekend als
het zwarte schaap.
Nu ook weer. Als de Voorzitter een^
flink hameren moet om de heeren tot de
orde te roepen, dan gnuift men. Dat is
kostje, jongens!
En als er wat geheimzinnigs aan de
hand is, komen de tongen los. Dan spinnen
zich daar allerlei fantastische verhalen om
heen, of men spreekt in vergrootenden trap.
De kwestie*Blokhuis is nu weer aan de
orde. Men moppert, dat men zooiets' met
gesloten deuren behandeld en voor de goe*
gemeente verzwijgt.
Blokhuis meneer laat men weg
daar houden ze zich op de Kaai niet mee
bezig. Blokhuis is 'in het gelijk gesteld ea
daarmee af. Doch wat gaat de commissie
nu doen? In hooger beroep? Nog eens
drie a vierduizend gulden vergooien en
het dan Weer verliezen? Wie betaald dat?...
Jan Boezeroen
Dat komt op het belastingpapier te
staan joh, dat begrijp je toch wel, voor
die domme streken betalen wij allemaal!
Alsot het nog niet genoeg is, 200 opcenten
personeele en dan nog een straatbelasting.
