CmV^EKBLADopGED.GnoriD5LAG vö^
F'
—"^DUStMOP,
EERSTE BLAD
STICHTELIJKE
OVERDENKING
Jaargang
ZATERDAG 8 SEPrEMBER 1934
No. 565
N.V. Uitgeversmaatschappij «Eilanden-nieuws"
MET MEDEWERKING VAN VOORAANSTAANDE HERVORMDE EN GEREFORMEERDE PERSONEN
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
We zagen, dat de Heilige Geest
den zondaar bearbeidt en deze
daardoor kennis maakt met zijn
buiten God liggen, met zijn schuld
en zijn doemwaardigheid. Maar het
is diezelfde Geest, die op 's He eren
tijd den Persoon des Zaligmakers
uitbrengt en in al zijn Middelaars
schoonheid der ziele toont. Met
eerbied gezegd dan kan een
naar hem gaande gemaakt hart van
dien beminnenswaardigen Zaligma
ker niet afblijven. Lezen wc niet van
de Emmaüsgangers, dat hun hart
in hen brandende was Vraag eens
aan een hartlijder wat een „bran
dend" hart is en hij zal u antwoor
den: ,'tis dan schiet niet meer uit te
houden, Je denkt te sterven
Nietanders maar dan geestelijk" ver
staan, is het met den naar Christus
gaande gemaakten zondaar.
Dan strekt hij zijn armen uit om
geestelijk Hem te omarmen
wacht even mijn lezer l
Vanwaar die geloofsarmen
Vanwaar die geloofswerk-
zaamheidGods kinderen
zijn geen Pelagianen of Semi Pela
gianen I God wat, en zij wat 1 Neen
daar is geen hulpbehocvender, af
hankelijker volk op aarde, dan juist
zij, die tot de Bruid des Lams mo
gen gerekend. Ze zijn diep afhan
kelijk wederom van de bediening
des Geestes. En wanneer Deze hun
de geloofsarmen schenkt en geeft
te gebruiken dan heeft die zalige
geloofsoefening plaats, waardoor de
ziel mag stamelenMijn Liefste,
Vanwege het overstelpende dezer
zaligheid der toeëigening kan de
beweldadigde Hem geen namen
genoeg geven. Hij somt ze op, om
dat ze als vanzelf opwellen uit zijn
ziel
.Mijn Redder, mijn Goêl, m^n
Zondevernieler, mijn Meester,
mijn Heiland, mün Hecre enm^n
God, mijn Onheilverwinner, mijn
Levcnsbezieler 1 Gezegend, gehei
ligd, beslist in mijn lot 1
Daar zijn nog altijd menschen,
die denken dat ware ReUgie, gc-
loofswerkzaamheid voor den geest
des menschen is en het lichaam er
nu niet op aan komt. Menschen,
die het leven in tweeen declcn
godsdienst is voor het hiernamaals
maar bier moeten we ons zelf er
maar doorheen slaan.
Probeer eens iets, dat leeft in
tweeen te snijden en ge zult zien dat
ge twee doode stukken krijgt,
van leven is niets meer te bespeuren.
Zoo is het ook wanneer de ziel van
het lichaam, de tijd van de eeu
wigheid wordt losgemaakt voor een
Christen, 't Is onmogelijk dat een,
die de Bruidegom mijn Liefste
noemen mocht in betrekking tot
de zaken, welke bij God te doen
waren totzaliging van zijn ziel, dat
hij voor dit leven, voor zijn tijde-
lijke nooden buiten Hem kan. In
dien dit zoo was, er was geen on
gelukkiger volk denkbaar op aarde,
danjuist Gods volk. 't Zijn niet vele
rijke en edelen, endoor ve
le verdrukkingen zullen ze ingaan.
Daar behooren de atijdelijke" even
zeer bij.
Daarenboven 't zou een beleeding
van den Liefste der Bruid zijn.
Want Hij heeft haar naar ziel en
lichaam gekocht. Hij heeft recht op
beide en het is Zijn eer voor beide
tezorgen waaromPaulus zegt:„Want
gij zijt duur gekochtzoo verheer
lijkt dan Godin uw lichaam en in
uwen geest, welke Godes zijn." Ze
hebben roeping om lichaam en
geest den Heere te wijden. Daar
zegt de Sioniet .Amen" op. Want
hij ervaart in beide wat hij aan zfln
God en Christus heeft. Vandaar
Christusisbegecriijk, om Zijn schoon
beid, maar ook om zijn schaduw.
In de zonnebrand-dagen, die ach
ter liggen, hebben wij ieeren wcar-
deeren „de schaduw." De bescha
duwde plekken van weg en straat
werden door ons gezocht om in de
schaduw ons pad te vervolgen.Een
kleine indruk kunnen wij hierdoor
krijgen van wat de schaduw voor
den Oosterling is. De Oosterling,
die in loodrecht neergezonden stra
len der zon zijn weg moet gaan.
Wanneer hij reeds van verre den
appelboom zag, verhaastte hij zijn
(red om onder zijn machtige tak-
armen. gestoffeerd met groote bla
deren, even een wijkplaats te vinden.
«Geliefden, houdt u niet vreemd
over de hifte der verdrukking
alsof u iets vreemds over-
kwame." Dit Pefrinische woord
vindt ge in het levensboek van el-
ken Christen. Breidt voor uzelf uit
waarin die «hitte" kan bestaan, als
ge denkt aan de hitte van Gods
gramschap en gerechtigheid waar
mede ieder wedergeborene in aan
raking kimt, aan de hitte van ar
moede, werkloosheid, miskenning,
uitsluiting, verachting, bespotting,
mishandeling, enz, enz. En gestel
nu eens dat daar geen schaduw
was, dat dat gekwelde en verdrukte
volk, biü oogenblikken, niet met al
zijn nooden mocht uitvluchten naar
Hem, Die krachtiglijk is bevonden
een Hulp in benauwdheden? Ze
zouden verkwijnen en vergaan.
Doch, neen, ze kennen een Toe
vlucht 1 Ze hebben een Schaduw 1
Gij ook, mijn lezer? indien ont
kenning uw antwoord is, waar gaat
gij dan heen als straks armoe uw
deel is; als straks de violen, vol
van de oordeelen Gods, zullen uit
gegoten worden; als straks de uit
roeiing zal aanvangen om de ge
tuigenis van den Heere Christus;
als straks de koning der verschrik
king aan uw levensvenster zal klop
pen, met de mededeeling, dat gij
af moet reizen naar de eeuwigheid
als ge voor God moet
verschijnen? Vóór alles,zoek Hem,
Die een Verberging, een Schaduw
is. Hij wil Zich nog laten vinden.
„Ik heb grooten lust in Zijn scha
duw, enik zit er onder"
dat is niet hetzelfde. Daar kan nooit
een zitten onder den appelboom
zijn, zonder een lust daartoe. Daar
kan wel een lust hebben in zijn,
zonder een zitten er onder.
Die waarlijk lust hebben, hebben
met de verkwikking der Schaduw
kennis gemaakt. Zij stemmen in
met: »hoe menigmaal hebt ge ons
Uw gunst getoond." Bij vernieu
wing zijn ze in .hitte der verdruk
king" gekomen. Uit vorige ervaring
weten ze dat er Schaduw is, ook
dat ze daar alleen lafenis kunnen
bekomen. Maar, hoe kom ik daar,
vraagt de ziel zich af. En dit is
vaak de hitte in de hitte n.l. de
wetenschap, dat als God onze zaak
overneemt het in de allerbeste han
den is, en nu onze verzoekschriften
of niet te kunnen saamstellen, of
niet te kunnen indienenOm wijze
redenen houdt de Hc«re Zich nog
verborgen. Meestal met dit doel,
dat het roepen van Zijn volk ster
ker, hartelijker, dieper worde. Vaak
door schijnbaar afwijzen, de ziel
dichter tot Zich trekt.
En als dat gebeuren mag, dat de
Heere ze Zélf tot Zich trekt, dan
duurt het niet lang öf ze mogen
hun smeekbrieven voor Hem uit
spreiden. Tegelijk, wanneer ze met
deze ziele-werkzaamheid bezig zijn,
komen ze onder de Schaduw Zijner
vleugelen en mogen de verkwikking
reeds smaken.
Zaliger wordt het ^zitten." Dat is
genieten, dat is door het geloof
den Heere benoodigen, van Hem
gebruik maken 1 De ziel mag ge-
looven, dat de Heere de zaak voor
Zijn rekening genomen heeft. .Laat
Hem besturen waken, 't is wijsheid
wat Hij doet. Hij zal het alzoo ma
ken, dat ge u verwonderen moet."
Dat is de heilige onbtzorgdheid des
geloofs, wezenlijk wat anders dan
een zorgelooze geloövigel
Zoo te zitten onder.de appelboom
't ware reeds genoeg^
Maar neen, de Brufeiegom neemt
niet alleen alle bezwaren en zorgen
van Zijn Bruid over, inaar geelt er
wat voor in de plaits nï. .Zijn
vrucht is mijn gehemelte zoet."
Ge begrijpt dat voök den Ooster
ling bij de verkwikki^ig der scha
duw, het een verfrissching des
bloeds was, wanneer 'hij zoo'n rijpe
sinaasappel nuttigdcji Hij kreeg
weer nieuwe moed èn kracht om
't vervolg van zijn reis af te leggen.
Gaat het den pelgrim niet even
zoo? De Heere geeft hem de
vruchten van Christu.4' Middelaars-
werk te smaken. Geien vrucht is
zoeter, geen sap meer verfrisschend
dan dit. De Héerc v^rdt maar tel
kens grooter, de S'bniet kleiner,
schuldiger, om«K*ïSfg<i£. Wejht 't
wonder wordt al maar grooter, dat
de Heere Zich met hem inlaat, al
zijn belangen bepleit. Alles wat Hij
hun in dit jammerdal toeschikt,
wordt ten beste gekeerd. Alle din
gen moeten daartoe medewerken
ten goede.
Wat zou de Bruid des Heeren
daar willen blijven. Doch neen, de
weg is niet ten einde! 't Is een
verfrissching, een vernieuwing der
krachten om met lijdzaamheid te
loopen den weg, dien Hij heeft uit
gestippeld.
Hier. is 't land der ruste niet.
.Maar, daar blijft een ruste over
voor 't volk van God*. En daar staat
aan de kristallijnen levensstroom
de Appelboomt Daaronder
mag 't vetdrukte volk, straks uit
het lijden verlost, zitten 1 Daar zul
len ze God Drieëenig proeven en
smaken in storelooze eeuwigheid 1
Ook gij?
M. Ds. L.
De garnalenvisscherijende
politek.
Dat slijm moet van Uw Borst
Hoest-Oriep-Bronchitis-Aslhma
Voornaamste Inhoud
Advertentie-prQa 20 cent per regel. Reclames 40 et; Dlenst-
aanvrigen en -aanbiedingen van 1—6 regels 80 et.; Boek-aan-
kondlglng 10 cent per regel' Contracten belangrijk lager
GevMtigd te Middelharni. - Prin. Hendiikrtr. 122 C. Giio 167930 Poitbo» 8 Tel. 17
V
Abonnements-prijs 85 cent per 3 maanden bij vooruitbetaling
Verschijnt lederen Woensdag en Zaterdag 2 maal per week
Afzonderlijke nummers 5 cent. Buitenland 8 gulden per jaar
De beurtzang der Bruid.
IL
Als een appelboom onder de boomen
des wouds, zóó is mijn Liefste onder
de zonen; ik heb grooten lust in Zijn
schaduw en zit er onder en Zijn
vrucht is mijn gehemelte zoet.
Hoogl. 2 3
Menig lezer zal ietwat vreemd opkijk'
ken, als hij verneemt, dat er ook nog ver»
band bestaat tusschen bovengenoemde twee
zaken, vooral als hij weet, dat wij met
politiek niet bedoelen de Regeerings^icri*
sispolitiek ten opzichte der garnalenvisscherij
doch de partij-'politiek, zöoals die in klein
formaat te Stellendam gevoerd wordt met
name door de Anti^Revolutionairen. Het is
wel droevig het te moeten constateeren,
maar een teit is het, dat van die zijde de
malaise der visscherij wordt uitgebtiit om
er politieke winst uit te slaan.
Wat toch is het geval? Sedert geruimen
tijd wordt er bij de Regeering op aange*
drongen in de noodtoestand te voorzien
en poogt men ter plaatse het bedrijf te ver=>
beteren of de gevolgen der crisis zooveel
'mogelijk op te heffen. De visschers zelf
zijn daartoe over 't algemeen niet in staat
Het ontbreekt hen aan de noodige organi*
satorische kennis en vooral aan eensge^»
zindheid. Er moeten dus steeds anderen
aan te pas komen, hetgeen op zichzelf in
't geheel geen bezwaar is, indien dit slechts
belangeloos geschiedt. Bij normale verhouj"
dingen zou er samenwerking zijn tusschen
allen, van wat kerkelijke of politieke richting
ook, om de visschers te helpen. Men weei
echter, dat Stellendam niet alleen kerkelijk
en politiek verdeeld is, maar dat de partijen
er ze^r scherp tegenover elkaar staan en
loyale samenwerking er ten eenenmale uit=>
gesloten moet worden geacht. Het spreekt
nu wel vanzelf, dat dit ook in de visscherij
doorwerkt.
Eertijds waren de liberalen de baas over
de visschers door de macht der liberale
pelbazen. Toen deze heerschappij ten einde
liep, poogde het liberale raadslid Holleman
door het oprichten van een coöperatie nog
iets- te redden voor het liberalisme en voor
zijn eigen politieke positie. Tevens zagen
de sociaaUdemoccaten kans invloed te krij*
gen in deze Bond, doordat enkele be»'
stuurders contact zochten met de moderne
Bond van Transportarbeiders. Deze bond
hielp de coöperatie zoogenaamd aan be*
drijfskapitaal een heel klein bedrag
doch zorgde wel geen risco te loopen en
hoopte op winst voor de S.D.A.P. In de
„Voorwaarts" verschenen verleden jaar groo«
te artikelen over de Stellendamsche garnalen*
visscherij en er was groote belangstelling
van roode zijde. Verreweg de meeste vis*
schers waren echter van de roode hulp niet
gediend en zoo won de S.D.A.P. bij de Ka*
merverkiezingen slechts een 20 stemmen. In
October 1933 moest de Coöperatie*Holle*
man haar arbeid staken en liquideerde
op zulk een wijze, dat de visschers weinig
oorzaak tot dankbaarheid aan de voor»
mannen hadden.
De linkerzijde lag er nu uit. Doch thans
meenden de Gereformeerde Anti*Revolu^
tionairen, die reeds lang op hun kans
wachtten, hun slag te kunnen slaan. Er
was allicht op politiek en schoolgebied
iets te winnen, hetgeen men wel noodig
oordeelde, omdat deze groep zelf niet veel
manschappen in het vuur kan brengen ei\
het dus moet hebben van het „gemengde
volk", dat met hen optrekt. De vraag was
slechts, hoe men zich voor de vissdhers
verdienstelijk kon maken. Men kon daar*
de gemeenteraad voor gebruiken en tevens
actie voeren bij de Regeering. En zoo wierp
de landbouwer Vogelaar zich op als de
behartiger van de belangen der visschers. Als
hij bij den Minister op audiëntie was ge*
weest, zorgde men er vooral voor, dat dii
in de krant kwam of hij deelde, gelijk op de
laatste .Ra«kd&zittiag,.-al^-4evoïenrmeBi -dat hij
naar Den Haag moest.
Daar zij evenwel geen mannen hebben,
die bekwaam genoeg zijn het garnalenbedrijf
zelf te helpen, bepaalden zij er zich toe te
ijveren voor een steunregeling. Dit ging
vooral uit van de afdeeling van de Chr.
Zeeliedenbond, waarvan de heer Jongsma,
hoofd der Geref. School, voorzitter wist
te worden. Wanneer deze afdeeling vergas
dert, zitten daarbij als „adviseurs" de, heeren
Vogelaar, raadslid en van Seters, voorzitter
d#r A.*R. kiesvereeniging! Reeds hieruit
blijkt ten duidelijkste het politiek karakter
van hun „belanglooze" actie.
De afdeeling bestaat uit leden van allerlei
richting, doch men wacht er zidh angst*
vallig voor, andere adviseurs erbij te halen,
naar men zegt, omdat geschikte krachten
van andere richting ontbreken! Ook hier
hebben de anderhalve Gereformeerden dus
weer het monopolie der economische wijs*
heid. Naar den zin van een groot deel der
leden is dit allerminst, maar terwille van de
voordeden, aan de organisatie verbonden
berust men erin. Deze Chr. Zeeliedenbond
is dus een bijwagen van de A.*R. partij!
Ook deze a fdeeling zorgt ervoor, dat de
visschers goed weten, wat er zooal voor
hen gedaan wordt. In de „Maas= en Schelde:
bode" van verleden week wordt geconsta*
teerd, dat „de Chr. Zeeliedenbond reeds veel
voor de visschers heeft gedaan". Ja, zij
l^weert zelfs: „Iemand, die werkelijk goed
op de hoogte is, zal moeten erkennen, dat
de A.*R. hier vooraan hebben gestaan!"
In werkelijkheid is het zóó, dat men wel
veel reclame heeft gemaakt, welke nog wel
zal toenemen, naarmate de Staten* en Raads^
verkiezingen van 1935 naderbij komen, doch
men heeft nog weinig klaargemaakt. Het
is toch wel erg kinderachtig, als deze afdee*
ling alles wat de Regeering doet om de vis='
schers te steunen, op haar credit^zijde
schrijft. Zij is zoo naïef, te meenen, dat als
zij b.v. in een door haar ingezonden concept»
regeling van het bedyjf aandringt op minis»
mum*prijzen en de Regeering neemt die in
haar regeling op, dit aan hare actie te dan*
ken is, alsof zij de eenigen zijn, die met dt
Regecring in contact staan! Toen men dit
concepc had ingezonden, werd wederom
de bazuin geblazen en hebben ook wij ons
te goeder trouw laten gebruiken om voor
de A.R. politieke winkel reclame te maken
door een ons gezonden stukje te plaatsen.
De „Maas" stelde in het aangehaalde stuk
vast, dat om de visschers te belpen „de
A.*R. in de voorste linie hebben gestaan".
Dit te kunnen constateeren is voor hen
de hoofdzaak. Ieder, die zijn oogen open
heeft, ook al is hy niet op de hoogte van
de geheimen der politieke manoeuvres, ziet
dit. De visschers zelf zien het. Maar ook
anderen.
De „Maas" heft een klaagzang aan, dat
de Liberalen hun actie betitelen als „politiek!
verwijderd worden. Zeker is het
dat Gij vannacht minder benauwd
zult zijn, indien Gij vandaag Akker's
Abdijsiroop neemt. Uw ademhalings
organen worden dan bevrijd van de
slijm die daar vastzit. Zonder moeite,
zonder pijn wordt Gij dan Uw be
nauwdheid of beklemming de baas.
In ongelooflijk korten tijd werkt Ab
dijsiroop zuiverend, verzachtend en
genezend. Morgen kunt Gij U reeds
een ander mensch gevoelen. Door
hoor bijzondere samenstelling hèt
geneesmiddel bij aandoeningen ais:
1.50
g" f?.71
Bovengenoemde prijs wordt verhoogd met
bijslag voor Omzet*belasting.
gedoe". En als zij de „Voorwaarts" leest,
zat zij nog meer klagen, want dit roode
blad constateert ook het A.*R. spel.
Hij schrijft: „De heer Vogelaar, land*
bouwer onder Melissant en A.*R. raadslid
zag met leede oogen aan, dat de heer
Bouman kans zag met vele visschers in aan*
raking te komen en aangezieji de verkie*,
zingen van"l935 beginnen te naderen,' heeft
V. zich als het ware geweld iiangedaan om
toch maar van zich te doen spreken. Het
eenige doel des heeren Vogelaars is, de vis*
schers te verlokken en hun stem voor den
gemeenteraad te krijgen. Wij geven echter
het parool uit: Luister niet naar het zoet
gefluit der politieke Vogelaars".
Natuurlijk zien de socialisten zelf ook
„met leede oogen", dat zij buiten de actie
zijn komen te staan. Gaarne zouden ze mee
concurreeren om de stemmen! Maar in elk
geval blijkt uit onze citaten, dat men aio-
gemeen de A.*R. actie in haar bedoelingen
'doorziet.
Het gaat er toch niet om, wie de vis'
schers het meest geholpen heeft. Het is
kinderwerk, daarover ruzie te maken.
Hoofdzaak is, dat de visschers geholpen
worden. Willen de A.*R. daaraan meehel:*
pen, best, doch de politiek erbuiten! Men
weet echter wel, dat dit dezen verpoli»
tiekten heeren ten eenenmale onmogelijk is.
Vanwaar komt nu eigenlijk hun vrees,
dat zij politiek van achter zullen komen?
Die ligt in het feit, dat de visschers den
heer Bouman, Hervormd godsdienstonder*
■vsfijzer, hebben verzocht, zich hun belan*
gen aan te trekken en leider te worden van
een nieuwe Coöperat-ie. Dat de visschers,
den heer van Eek, hoofd der Herv. School
tot Secretaris benoemden. De A.*R. heeren
meenen nu blijkbaar, gedachtig aan het
spreekwoord van de waard en de gasten
dat zij er ook een politiek zaakje van ma*
ken. Hun politieke partij moet echter nog
geboren worden! Zij laten niet voor zich
trompetten! Maar hun actie is er niet minder
intensief om. De uitvoerige artikelen, die
UIT HET KIJKVENSTER: De samen?
komst ider gemeente.
De garnaleinsvisscherij en de politiek.
De Synode der Chr. Geref. Kerk.
Installatie van het nieuwe Hoofd der Chr.
School, de heer P. Swari.
Binnenland: H.M. de Koningin komt uit
Noorwegen terug. Ontevredenheid in de
A.R. Partij.
Buitenland: Staking in Amerika.
Slot van den gemeenteraad te Dirksland.
Gemeenteraad te Oude Tonge.
Een Burgemeesters'jubileum in het stadje
Tholen.
Brieven uit het Thoolsche Land.
Gemeenteraden van Poortvliet, Stavenisse en
ST. Annalanid.
