oude regeling herbouw
Goud schittert weer op schild
van gevel ambachtsherenhuis
Drie nieuwe huizen via
’Het respect voor de leraar is vele
malen groter dan in Nederland’
Anco van der Werff (20) uit Scherpenisse voor de klas in Kenia
Stenen door ruit kerk Vossemeer
Bedrijventerrein moet groener
Vos in Oud-Vossemeer verliest niet zijn streken, wel zijn kleur
Symposium over rol van water
ZLTO pikt zout
Rammegors niet
Vechtpartij op
Kaaij in Tholen
Sponsor Automatiseringscentrum Tholen
Donderdag 29 november 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Brieven
Lesmethoden
Geen werk
STICHTING UIT OP THOLEN PRESENTEERT:
’Sportclubs hebben dezelfde uitdaging’
Versterken lintbebouwing Anna Jacobapolder
Veilige weg
Milieuknelpunt
Kleurplaten
Ethiopië
THEATERPRODUCTIEHUIS ZEELANDIA
brengt ’COUPURE’, een theaterstuk over
de watersnoodramp van 1953 met
BRAM KWEKKEBOOM en MARLIES HAMELYNK.
Datum Zaterdag 8 december 2012, 20.15 uur
Locatie Meulvliet, Zoekweg 8, Tholen.
Prijs 16,50
V1
«V
v
Ir
-
O
Anco van der Werff heeft vier dagen voor de klas gestaan in Machakos, Kenia.
Schilder Arie Weeda belegt het wapenschild aan het ambachtsherenhuis met bladgoud.
Advertentie I.M.
Theater
Het verzoek van J. Nell dateert al uit
2009. Voor de bouw van de wonin
gen worden er bedrijfsgebouwen van
totaal 3000 vierkante meter gesloopt.
B. en w. besloten mee te werken,
naar de gemeenteraad scherpte een
jaar later, op 23 september, de rege
ling aan. Voor een derde woning
moest ten minste 5000 vierkante me
ter bedrijfsgebouw tegen de vlakte.
Maar daar voldoet het plan van Nell
niet aan.
De gemeente sloot in januari vorig
jaar een overeenkomst over plan
ning, planschade en kosten met hem.
En er is gezocht naar een geschikte
plek voor de drie woningen van 750
kubieke meter elk. De drie kavels
zijn 4255 vierkante meter, 4375 vier
kante meter en 4970 vierkante meter
groot. Er waren vier bezwaarmakers
tegen de plannen. Na een inspraak
avond vielen er twee af. De twee an
deren hielden hun bezwaren, maar
zochten actief naar alternatieven. Die
bleken niet haalbaar. Wel werd het
plan op enkele punten aangepast.
Provincie en waterschap zijn ak
koord. In juli dit jaar deed de Raad
van State uitspraak over de zesde
herziening van het plan buitenge
bied. Bezwaarmakers vonden dat het
verscherpte beleid toegepast had
moeten worden. Maar volgens de
Eigenlijk ging Anco liever naar Ma
lawi. Waarom, weet hij eigenlijk
niet. ,,Gewoon een gevoel.” Toch
werd het Kenia. Hoe dat komt? ,,De
voorkeur van de groep”, zegt hij.
Want de Scherpenissenaar ging niet
alleen. Naast hem vertrokken nog
vijf medestudenten van de Hoge
school Zeeland (HZ) naar het Oost-
Afrikaanse land. ,,En dan kies je ge
makshalve toch voor de veilige
weg; samen. Achteraf had ik net zo
goed alleen naar Malawi kunnen
gaan. Want veel tijd heb ik niet met
mijn studiegenoten doorgebracht.”
In totaal bestond de groep uit 34 pa-
bo-studenten, afkomstig uit heel het
land.
Afrika maakte indruk. En niet al
leen vanwege de armoede. ,,Als
blanke word je op handen en voeten
gedragen”, zegt hij. Bij zijn aan
komst op de school in Machakos,
stormden tientallen kinderen op
hem af. ,,Iedereen wil aan je zitten.
Voelen of die blanke huid wel echt
is. Dat is echt bijzonder. Je bent
voor hen net een koning.”
Anco liep op de school mee met Ur-
banus Musyoka (24) een Keniaanse
leraar in opleiding. Hij stond voor
klas 5, vergelijkbaar met groep 7-8
De reis naar Kenia is een initiatief
van de stichting Edukans, een orga
nisatie die jongeren betrekt bij ont
wikkelingswerk in Afrika. Doel van
de stichting is ervaring uitwisselen
tussen leraren in opleiding in Ne
derland en Afrikaanse landen. Ke
nia is één van de landen waar de
stichting actief is.
Besturen van sportverenigingen uit
de gemeente Tholen hebben don
derdag tijdens een symposium hun
ervaringen en hun blik op de toe
komst uitgewisseld. De gemeente
organiseerde de bijeenkomst, die
plaatsvond in Haestinge in Sint-
Maartensdijk. Het doel was om met
elkaar open en transparant te kijken
naar het sportklimaat in de gemeen
te. Ook waren er sprekers, die ver
telden over ontwikkelingen in de
sport en de mogelijkheden en over
de demografische ontwikkeling. In
werkgroepjes spraken de besturen
Waar eens water was, dat is de titel
van een symposium dat de stich
ting cultureel erfgoed Zeeland
(SCEZ) en het waterschap Schel-
destromen op 7 december organi
seren. De bijeenkomst gaat over de
rol van water in de provincie Zee
land. Het symposium wordt van
Raad van State had de gemeenteraad
vast kunnen houden aan het beleid
dat voor 23 september 2010 gold. De
procedure voor het vaststellen van de
zesde herziening was al vergevor
derd. Om dan het aangescherpte be
leid toe te passen, zou leiden tot
rechtsongelijkheid voor Nell.
B. en w. stellen nu voor verder te
gaan met de aanvraag. Met het sane
ren van een intensieve veehouderij
wordt volgens b. en w. een belang
rijk milieuknelpunt opgelost. Bouw
van drie woningen is nodig om de
sloop te kunnen betalen. Er is met
Nell wel gekeken naar andere bouw
grond in de buurt, maar die brengt
onvoldoende op om de opstallen te
kunnen slopen.
Een ander punt is dat door de bouw
van de drie huizen de lintbebouwing
wordt versterkt.
B. en w. vragen nu de gemeenteraad
om de ruimte-voor-ruimteregeling
van vóór 2010 toe te passen. Als ze
daar akkoord mee gaat, dan kan het
ontwerp-bestemmingsplan ter inzage
worden gelegd. Maandagavond staat
het voorstel op de agenda van de
openbare commissie ruimte die om
half acht begint.
over hun beeld van de toekomst
van hun club. Lennard Berrevoets
van tennisclub Eegedima was één
van de aanwezigen. De tennisvoor
zitter is positief over de bijeen
komst. ,,Het is goed om ook eens
de ervaringen van andere sport
clubs op je netvlies te krijgen. Bo
vendien staan we allemaal voor de
zelfde uitdaging: kijken naar de
mogelijkheden om mensen aan je te
binden.” Over het algemeen hebben
de clubs te maken met dezelfde
problemen: een tekort aan geld en
vrijwilligers.
een tot vijf uur gehouden in het
waterschapskantoor in Middelburg.
Het is bedoeld voor onder anderen
beleidsmakers en cultuurhistorici,
maar ook andere belangstellenden
zijn welkom na aanmelding via
scez.nl/watersymposium (tot 29
november).
in Nederland. Een groep van 47
leerlingen. Dertig meer dan Van der
Werff gewend is. Zelf staat hij als
stagiair voor de klas in groep 8 van
basisschool Ter Tolne in Tholen.
,,Zoveel kinderen was even wen
nen.” En niet alleen het aantal. Ook
de manier van lesgeven. Die ver
schilt wezenlijk met de lesmethoden
in Nederland.
viel is de kleding. ,,Alle kinderen
dragen een uniform. Die bestaat uit
een groene broek of rok, een wit
overhemd en een rode trui. Vaak vol
gaten, scheuren en vlekken. Voor
nieuwe kleding is bij veel gezinnen
simpelweg geen geld.”
Veel kinderen in Machakos groeien
op in armoede. Mensen leven in
kleine huisjes met golfplaten daken,
zonder stromend water, elektriciteit
of gas. Soms wel met zeven of acht
kinderen. Dat is wat Anco zag tij
dens een bezoek bij leerlingen thuis.
Hij had kleurplaten en viltstiften uit
Nederland meegenomen. ,,Je wilt
niet weten hoe blij de kinderen
De vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken. Maar raakt ook wel
eens zijn kleur kwijt. Dat was het geval in het wapen van Oud-Vosse-
meer in de gevel van het ambachtsherenhuis aan de Raadhuisstraat. De
vos heeft weer kleur en het goud van het schild schittert in de zon. Don
derdag bracht schilder Arie Weeda er weer bladgoud op aan. Een bij
zondere techniek die lang niet elke schilder meer beheerst, zegt Hans
Krijger van het bouwbedrijf in Poortvliet die het gebouw voor de Am
bachtsheerlijkheid Oud- en Nieuw-Vossemeer en Vrijberghe opknapt.
Het wapen maakt deel uit van het or
nament in de top van de gevel. Bij
de restauratie bleek dat niet alleen
het wapen was verbleekt. Ook delen
van het zandstenen ornament waren
aangetast door de tand des tijds. De
uitgehouwen leeuw links van het
schild bleek nog heel, maar de
staande vos rechts bleek voor een
deel los te zitten. Ook delen van de
kroon boven het ornament waren
vergaan, vertelt Krijger. ,,Toen dat
eenmaal bekend was, hebben we
voorgesteld om onderzoek te doen
naar de oorspronkelijke kleuren van
het schild en de kroon. Het is ten
slotte een monument. Het schild en
de kroon zijn in de loop der jaren
met latexverf behandeld. Het onder-
denken dat je er heel zuinig op moet
zijn omdat het goud is en duur, maar
je moet het juist royaal aanbrengen.
Net zo lang tot alles goed bedekt
is.’’ Weeda controleert het schild.
Kleine plekjes die nog niet verguld
zijn, krijgen alsnog een laagje: ,,Zo
kan het weer dertig jaar mee.’’ Hij
heeft nog wel een waarschuwing
voor degenen die de steiger weer af
breken. ,,Niet met vette vingers aan
komen want dat geeft na drie maan
den vlekken.’’
Ook het woord ANNO links van het
ornament, en de cijfers van het jaar
dat het gebouw klaar was, 1771,
rechts ervan, zijn opnieuw geschil
derd. Voor de firma Krijger is het
een bijzonder karwei. De naam van
het bedrijf is al heel lang verbonden
aan het gebouw. ,,Het was Nicolaas
Krijger die het in 1767 heeft ge
bouwd voor 900 pond. Hij woonde
toen nog in Tholen. En in de 22 jaar
dat ik nu zelf in het bedrijf zit, heb
ben we altijd het onderhoud mogen
doen.’’ In het gebouw is het tegel
werk aangepakt en aan de achterzij
de zijn de kozijnen vernieuwd.
den het fantastisch.” Communice
ren deed hij met zelfverzonnen ge
baren. ,,Of ze het begrepen? Geen
flauw idee.”
Slapen deed Anco in een hotel.
,,Fijn hoor, iedere ochtend een ont
bijt dat klaar staat. Maar het is geen
Ook de Thoolse Cindy van der Walle, student aan de Hoge
school Zeeland in Vlissingen, is met Edukans op ’onderwijsex-
peditie’ geweest. Van der Walle ging naar Ethiopië. Daar gaf ze
op een basisschool les in het vak biologie. De les ging over de
verschillende vlindersoorten die in Ethiopië leven. Ook de Thool-
se verbleef twee weken in het Afrikaanse land, waar meer dan
de helft van de kinderen niet naar school gaat. Een belangrijke
oorzaak is de grote armoede.
Terug thuis heeft Anco in zijn klas -
groep 8 van basisschool Ter Tolne -
de brieven van de Keniaanse kinde
ren laten lezen. ,,Mijn leerlingen
vonden het geweldig.” Voor vertrek
naar Kenia had de Scherpenissenaar
zijn leerlingen dezelfde opdracht
gegeven. ,,Samen hebben we de
brieven besproken. Dat maakte echt
indruk bij de kinderen.” Ook heeft
Van der Werff foto’s laten zien van
de school en het leven in Afrika.
Veel kinderen vroegen of hij ook
olifanten heeft gezien. Dat was niet
het geval. ,,Wel zebra’s, giraffen en
apen. En in de stad veel gieren.”
Van der Werff rondt aan het einde
van dit schooljaar zijn studie af. Wat
rest, is een afstudeerscriptie. Daar
voor moet hij op Ter Tolne een on
derzoek uitvoeren. Hij gaat zich
verdiepen in leerprogramma’s op de
computer. Maar voor het zover is,
voert hij eerst een literatuurstudie
uit als onderbouwing voor zijn
scriptie. Na zijn afstuderen, wil An-
co zo snel mogelijk aan het werk.
Het liefst op Ter Tolne. Maar hij
weet dat die kans vrij klein is. ,,Voor
pas afgestudeerde pabo-studenten is
geen werk”, zegt hij. ,,Althans niet
in het onderwijs.” Toch is er hoop.
,,De Hogeschool Zeeland heeft nau
we contacten met basisscholen in
Antwerpen. Daar is een nijpend le
rarentekort.” Of hij dat ziet zitten,
weet de Scherpenissenaar nog niet.
,,Het onderwijs in België is erg ge
disciplineerd, ik weet niet of dat wat
voor mij is.” Ontwikkelingswerk
lijkt hem ook wel wat. ,,Maar mis
schien komt dat omdat ik nog in de
ban van Afrika ben.”
afspiegeling van hoe de mensen in
Kenia leven. Wat dat betreft had ik
voor die twee weken liever wat
minder luxe gezeten, bijvoorbeeld
bij een gastgezin. Dan ervaar je veel
beter hoe het leven in Afrika er aan
toe gaat. Na het avondeten werd de
dag geëvalueerd. ,,Dan kwamen er
altijd veel emoties los”, zegt Anco.
,,Dat heb je met veel vrouwen, hè”,
grapt hij. ,,Want van de 34 studen
ten, waren er maar twee jongens.”
Bedrijventerreinen in de gemeente
Tholen moeten groener. Dat vinden
de Thoolse ondernemers, zo bleek
donderdag tijdens de jaarvergade
ring van Ondernemers Overleg
Tholen (OOT) in Scherpenisse. Het
schort met name aan de overgang
Onbekende personen hebben zon
dagavond rond half acht stenen door
ruiten van de Hervormde kerk in
Oud-Vossemeer gegooid. Dat ge
beurde tijdens de kerkdienst. Kerk-
rentmeester Han Quist is meteen na
het voorval naar buiten gerend. ,,Er
was niemand te zien.” De kerkgan
gers bleven volgens Quist erg rus
tig. Hij heeft het vermoeden dat de
daders jongeren uit het dorp zijn.
,,Dat was een aantal jaren terug ook
ZLTO Tholen heeft bij Rijkswater
staat bezwaar gemaakt tegen de
voorgenomen verzilting van het
Rammegors, het natuurgebied tus
sen Sint Philipsland en Oud-Vosse-
meer. ,,Het inlaatkanaal voor zoet
water voor de landbouw grenst di
rect aan het Rammegors, dus dat is
een risico’’, schetste afdelingsvoor
zitter Hendrik-Jan ten Cate onlangs
op de jaarvergadering. Het kierbe-
sluit voor de Haringvlietsluizen,
verzilting van het Krammer-Volke-
rak én van het Rammegors maken
het volgens hem moeilijker om te
zorgen dat de agrarische sector over
voldoende zoet water kan beschik
ken. ,,We zijn als gevolg van al die
ontwikkelingen nóg vastberadener
om de zoetwatervoorziening veilig
te stellen.’’ Zodra voor het Ramme-
gors de watervergunning in proce
dure komt, kan opnieuw bezwaar
worden gemaakt. ,,Rijkswaterstaat
onderzoekt wat de gevolgen kunnen
zijn. Maar de vraag is wat ze eraan
gaat doen’’aldus Ten Cate.
tussen het polderlandschap en de
bedrijventerreinen. De Hogeschool
Rotterdam gaat dit onderzoeken.
Ook de uitstraling van de terreinen
wordt onder de loep genomen. In
mei worden de onderzoeksresulta
ten bekendgemaakt.
co
CD
"O
S
.o
Indrukwekkend, soms ontroerend. Zo noemt pabo-student Anco van
der Werff (20) uit Scherpenisse zijn uitstapje naar Afrika. Vier dagen
heeft de leraar in opleiding voor de klas gestaan op een basisschool in
Machakos, een middelgrote stad in Kenia ten zuidoosten van de hoofd
stad Nairobi. Daar verbleef hij twee weken. ,,Verbazingwekkend hoe
veel discipline de kinderen hebben. Daar kunnen ze in Nederland nog
wat van leren.”
school niet af. Redenen hiervoor
zijn de lange afstand tot school en
het geringe belang dat ouders aan
onderwijs hechten. ,,Stichting Edu-
kans wil daar verandering in bren
gen”, zegt Anco. ,,De afgelopen ja
ren hebben ze in het gebied
verschillende scholen opgericht. En
met succes. Het leerlingenaantal
groeit.”
Een ander uitstapje dat de Scherpe-
nissenaar maakte, was naar een do
venschool in Machakas. ,,Indruk-
wekkend”, vat hij de dag in een
woord samen. ,,Ik was nog nooit op
zo’n school geweest, laat staan in
Kenia.” Anco heeft er die dag
spelletjes georganiseerd. ,,Ballon-
nen oppompen met je kont op de
pomp”, zegt hij. ,,De kinderen von-
mijn hand over ga, moet het pie
pen.’’
Weeda heeft een ’boekje’ met blad
goud bij zich. Puur goud van 23,45
karaat, en platina om het te verster
ken. In vaktermen dubbel toren-
goud. Een voor een drukt de schil
der de blaadjes tegen het schild: het
goud hecht meteen op de onder
grond. Het zijdepapier laat los.
Piepkleine losse stukjes bladgoud
zweven in de lucht. Zo dun is het.
Vijf- tot achtduizendste van een
millimeter. De schilder werkt boven
op een steiger in een met folie afge
schermde kooi. ,,Het moet droog
zijn, anders kan het niet.’’ Vanaf de
straat is niet te zien hoe de elemen
ten stuk voor stuk in hun oude glo
rie worden hersteld. Behalve het
schild wordt ook de kroon behan
deld. De stenen in de rand van de
kroon rood en blauw, de kroon zelf
krijgt ook een gouden laagje. Met
een fijn kwastje werkt Weeda het
bladgoud op het wapen af. Een
kwastje met haren van een eekhoorn
die hij even statisch maakt door ze
boven zijn oor te wrijven. ,,Je zou
Een 23-jarige Tholenaar heeft zater
dagnacht een dubbele kaakbreuk op
gelopen en is enkele tanden kwijtge
raakt in een ruzie met vijf
Oost-Europese mannen. Het vijftal
ging even voor twee uur ’s nachts in
beschonken toestand en onder in
vloed van verdovende middelen café
Hof van Holland aan de Kaaij bin
nen. Daar vielen ze een meisje lastig,
waarna er heibel ontstond met de
vriend van het meisje en andere aan
wezige cafébezoekers. De ruzie ver
plaatste zich naar buiten waar de 23-
jarige Tholenaar een steen tegen zijn
hoofd kreeg van één van de buiten
landse mannen. De politie haalde de
mannen uit elkaar en arresteerde het
vijftal. Drie van hen, allen 25 jaar
oud en woonachtig in Tholen, zijn
overgebracht naar de gevangenis in
Middelburg. Een beveiliger van
B&B Beveiliging zag de mannen
eerder al, rond een uur in de Bak-
straat. Daar probeerden ze volgens
hem een scootmobiel om te duwen.
De beveiliger zorgde met een flits
lamp op zijn voertuig dat de mannen
vertrokken. Even later kreeg hij een
telefoontje vanuit het café, dat de
boel uit de hand liep. Hij belde daar
op 112 en ging zelf poolshoogte ne
men op de Kaaij. De politie was vol
gens hem ook snel gearriveerd met
zo’n negen man en vier a vijf auto’s.
het geval. Die jongens zijn toen
aangehouden.” Het kerkgebouw
van de Hervormde gemeente was
zaterdag ook al doelwit van vernie
ling. Toen sneuvelden twintig glas-
in-loodramen. De kerkrentmeester
heeft de ramen tijdelijk dichtge
plakt. Maandag heeft de kerk aan
gifte gedaan bij de politie. Voorbij
gangers die maandagavond iets
gezien hebben kunnen zich melden
bij de politie of Han Quist.
daarmee zijn. Ongelooflijk.” Ook
op het schoolplein is de armoede af
te lezen. Kinderen spelen er met een
voetbal gemaakt van vuilniszakken.
Speeltoestellen zijn er niet. Het is
een grote kale vlakte. ,,Maar on
danks dat zijn de kinderen vrolijk.”
Anco stond tijdens zijn bezoek niet
alleen voor de klas. Hij bezocht de
Massai, een nomadenvolk dat on
danks de groeiende moderne civili
satie, nog altijd volgens eeuwenou
de tradities leeft. De stam leeft
grotendeels van de veeteelt en
woont in huizen van gevlochten tak
ken, waarvan de gaten zijn opge
vuld met mest en modder. Ruim
dertig procent van de Massai-kinde-
ren gaat niet naar school. En nog
eens veertig procent maakt de basis-
zoek heeft wel een maand geduurd,
maar nu krijgt het weer zijn origine
le kleuren terug.’’
Schilder Weeda bevestigt het feit dat
er verschillende lagen verf op zijn
gesmeerd. ,,Met latex krijgt je vorst-
schade. Het is nu behandeld met mi-
neraalverf. In feite bestaat het uit he
le fijne deeltjes steen die in
Zwitserland worden gewonnen en
die één worden met de muur. Alle
vocht in de muur kan er dan uit.’’
De vos is rood, de golven blauw en
zilver. Om het bladgoud aan te bren
gen heeft de schilder er eerst een
speciale laag vernis op aangebracht.
Dat moet eerst drie uur drogen voor
dat het bladgoud er op kan worden
geplakt. ,,Als ik er met de bal van
Vlijmscherpe pijlen zijn een van de souvenirs die de Scherpenisse-
naar heeft meegenomen uit Kenia.
De bouw van drie woningen aan de Langeweg is volgens b. en w. moge
lijk als de richtlijnen voor de ruimte-voor-ruimteregeling van 23 sep
tember 2010 worden toegepast. Dan kan het ontwerp-bestemmingsplan
ter inzage worden gelegd. Er zijn nog steeds twee bezwaarmakers tegen
het plan. Zij vinden dat de woningen hun woongenot aantasten.
Niet werken in groepen, of indivi
dueel een opdracht uitwerken. In
Kenia herhalen de kinderen con
stant wat de leraar zegt, of op
het bord schrijft. ,,Eenrichtingsver-
keer”, zegt Anco. ,,Bijna geen inter
actie tussen de leraar en de leerlin
gen.” De Scherpenissenaar bracht
daar even verandering in. Thuis be
reidde hij een les drama voor. Met
de bedoeling om samen te werken.
Het bleek geen succes. Pas na twee
keer uitleggen begrepen de kinderen
de bedoeling, zegt Anco met een
zucht. ,,De kinderen wisten met de
vrijheid geen raad.” Dus zette hij ze
aan de slag met een concrete op
dracht: schrijf een brief aan mijn
leerlingen in Nederland.
Opvallend vond hij de discipline
van de leerlingen. ,,Daar kunnen de
kinderen in Nederland nog wat van
leren. Iedere ochtend gaat heel de
klas staan en verwelkomen ze je
met: ’Good morning, sir. How are
you.’ Keniaanse kinderen hebben
ontzettend veel respect voor de le
raar. Ze zien naar school gaan niet
als plicht, maar als een voorrecht.
Want als je naar school mag, heb je
toekomst.” Nog zoiets dat Anco op-
In 2013 is het zestig jaar geleden dat Zuidwest-Nederland door een wa
tersnoodramp werd getroffen. Daarom is deze bijzondere voorstelling
door Theaterproductiehuis Zeelandia opnieuw uitgebracht. Het stuk is in
2002 geschreven door Heleen Verburg en is toen ook gespeeld tijdens
het Zeeland Nazomer Festival in de buitenlucht op Schouwen Duiveland.
Het is een bijzondere voorstelling, vooral ook door het realistische spel
van Bram Kwekkeboom en Marlies Hamelynk!
Met Coupure schreef Heleen Verburg een zachtaardig stuk over de harde
werkelijkheid, een aangrijpend verhaal over littekens die nog elke dag
pijn doen. Het is een fictief dubbelportret - anno 2012 - van een man en
een vrouw die slachtoffer werden van de watersnoodramp.
Het is al zo lang geleden, die ramp van 1953. Die dag waarop zij haar
kind verloor en hij een beslissing nam die hem zijn leven lang zou blijven
achtervolgen. Zij hebben beiden verschrikkelijk hun best gedaan dat ene
kleine grote stukje uit hun leven te knippen.
Om te vergeten of juist niet te vergeten. Het is ze niet gelukt. Natuurlijk
niet. Het leven laat zich niet knippen. En nu ontmoeten ze elkaar bij de
bushalte. De man en de vrouw. Een indrukwekkende avond vol herin
neringen aan de watersnoodramp van 1953! www.theaterzeelandia.nl
Kaarten zijn verkrijgbaar via
- Onze website www.uitoptholen.nl
- ’s Avonds voor aanvang van de voorstelling aan de zaal
- Kantoorboekhandel Dieleman, Dalemsestraat 23/25, Tholen,
tel.: 0166 - 602597
- Tevens kunt u kaarten reserveren bij de VVV Zuid-Beveland en
Tholen, Markt 1 te St. Maartensdijk, telefoon: 0166 - 663771.
