Onderzoek naar
kwestie Rammegors
In de nieuwe DAF wil ik wel
tot mijn vijfenzestigste rijden
Lid worden van de bond moest
van je vader of van Ligtendag
Huur 669,66 euro
8
7
CNV Vakmensen huldigt vijftien jubilarissen in De Wimpel
Kees Kaat (63) veertig jaar chauffeur bij Meeus in Bergen op Zoom
A
Beleid over kunst
Dorcas verzamelt ruim 400 pakketten
voedsel bij Thoolse supermarkten
Ruiten bushokjes
in Tholen vernield
moet op de schop
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Donderdag 15 november 2012
3
Goei volk
In de mossels
Scheefhuur
Recessie merkbaar met dalend aantal boodschappen
Stemmen
van lezers
Gemeente Tholen plant
100.000 bloembollen
Het was net nog geen Fluplands onderonsje vrijdag op
de jubilarissenavond van CNV Vakmensen in de Wimpel
in Sint Philipsland. Van de vijftien jubilarissen kwamen
er maar liefst twaalf van Sint-Philipsland. Het voelde
voor Jan Ligtendag, die 45 jaar kaderlid is, dan ook als
een thuiswedstrijd. Na het samengaan van verschillende
bonden binnen het CNV en het vergroten van de regio’s
heeft hij er niet zo veel zicht meer op, zei hij. ,,Maar het
voelt vanavond nog als onze afdeling.’’
Modderig
Vrachtwagenchauffeur Kees Kaat uit Scherpenisse had
woensdag en donderdag vrij omdat zijn vachtwagen ge
keurd moest worden. ,,Dat duurt ongeveer anderhalve
dag. Maar ik moest vrijdag ook maar thuis blijven, zei
den ze.’’ Dat was niet voor niets. De directie van Meeus
Transport uit Bergen op Zoom kwam hem en zijn vrouw
Wilma in het zonnetje zetten omdat Kaat al veertig jaar
in dienst is. De eerste werknemer die het zo lang aaneen
gesloten heeft volgehouden.
'HS
-yt
Een taart voor Kees, bloemen voor Wilma. Rechts Do Meeus van het gelijknamige transportbedrijf uit Bergen op Zoom.
De jubilarissen in De Wimpel met twee leden die zestig jaar lid zijn: W. ten Hove vooraan tweede van links) en J. de Jonge met rollator).
VERVOLG VAN DNA
VERVOLG VAN BUITENHOF
tics waar de zendingen op route
worden geplaatst en dezelfde dag op
de internationale auto’s geladen.
Dezelfde avond vertrekken ze naar
de diverse bestemmingen. Recht
streeks naar de klant.
Met Do Meeus haalt Kaat bij de
koffie en het gebak herinneringen
op. Over bijzondere ritten. Over
oud-collega’s. Over de vrachtwa
gens zelf. Hoe ze veranderden. Van
wagens met zware versnellingsbak
ken tot soepele volautomaten. In
Winkelend publiek heeft vrijdag en zaterdag voor ruim 400 voedsel
pakketten aan boodschappen geschonken aan de Dorcas voedselactie
op Tholen. Vrijwilligers stonden daarvoor twee dagen lang bij super
markten op Tholen en Sint-Philipsland om boodschappenlijstjes uit te
delen aan de bezoekers.
De gemeente Tholen plant maandag
op drie plekken honderdduizend
bloembollen. Het gaat om de Luijs-
terlaan in Sint Philipsland, de Mo-
lenvlietsedijk in Tholen en Onder
de Linden in Sint-Maartensdijk. De
bloembollen beslaan in totaal 250
vierkante meter. Het bedrijf Uitten-
boogaard plant de bollen machinaal.
Per vierkante meter komen drie tot
vierhonderd bollen. Van februari tot
april staan de bollen in bloei. De
bollen hebben een levensduur van
vijftien tot twintig jaar.
Hans Roodenburg,
Sint-Annaland.
Van bushokjes aan de Ten Anker-
weg en de Grindweg in Tholen zijn
dit weekend de zijruiten vernield.
Zaterdag werd de vandalismeactie
ontdekt. Het moet tussen vrijdag en
zaterdag gebeurd zijn, meldt de po
litie. De gemeente heeft aangifte ge
daan. De schade bedraagt honder
den euro’s.
zijn loopbaan heeft Kaat ook wel
eens schade gereden. Vaak kleine
ongelukjes, maar één keer was de
cabine total loss na een botsing.
Overigens buiten zijn schuld. Tus
sen zijn oorkonde ontbreekt dan ook
de titel gouden ridder van de weg
(tien jaar zonder schade rijden). Do
Meeus: ,,Maar voor ons ben je dat
wel, hoor. We hebben nooit klachten
gehad als je onderweg was.’’ Meeus
vertelt dat er veel chauffeurs van het
eiland bij hem hebben gewerkt. On
der anderen Leen Moerland, Jo van
der Werff, Witte Overbeeke. ,,Tho-
lenaren. Dat is goei volk.’’
derdste lid van de afdeling in kon
den schrijven. Ik had er twee op het
oog. De twee gebroeders Reijn-
goudt. Alleen wisten we niet wie nu
het 100ste en het 101ste lid zou wor
den.’’ Dat is ook zo gebleven. Ook
de broers weten het niet, zeggen ze.
Ligtendag liet een foto zien uit 1987
toen de tweeling lid werd.
Het ledental zou tijdens zijn actieve
periode als secretaris en later als
penningmeester zelfs nog groeien:
van 45 naar 125 leden. Ligtendag
keek er met plezier op terug. Hij
deed dat niet alleen, zei hij, maar
ook met anderen zoals Bram Noort-
hoek en Bram van Oeveren bij wie
zo’n ondernemer die nog worstelt
met het Thools DNA. Hij wil wel,
maar weet nog niet hoe. Tijdens de
netwerkborrel na afloop van de on-
dernemersavond laat hij zich graag
voorlichten. Monique Boer van re
clame- en promotiebureau H!p Hap
pens uit Tholen springt daar gretig
op in. Ze wijst Verjaal op de moge
lijkheden. Spar-ondernemer Arjan
van Ommen, eveneens uit Sint-
Maartensdijk, weet wel raad met het
Thools DNA. Hij heeft verschillen
de lokale producten opgenomen in
zijn assortiment. ,,En dat loopt in
tijden van economisch recessie bo
ven verwachting goed.”
Voor ondernemers die wel iets wil
len met het Thools DNA, maar nog
niet weten hoe, heeft de provincie
een speciale internetsite in het leven
geroepen: laatzeelandzien.nl. Daar
op zijn allerlei zaken te vinden die
van nut kunnen zijn om een bepaald
beeld van Zeeland te creëren. Ook
staan op de website voorbeelden
van ondernemers die daar al volop
mee bezig zijn.
Wethouder Peter Hoek is door het
gemeentebestuur aangewezen als
Thools algemeen bestuurslid van
SaBeWa Zeeland, de organisatie
voor samenwerking op belastingge
bied. Zijn vervanger is wethouder
Frank Hommel. SaBeWa wordt een
uitvoerende dienst met 41 formatie
plaatsen, gevestigd in Terneuzen.
Met het aantal opgehaalde voedsel
pakketten is de recessie merkbaar
bij deze hulpactie. Vorig jaar wer
den er nog zo’n 500 pakketten op
gehaald, maar ook toen al was er
een dalende lijn ingezet ten opzichte
van eerdere inzamelingen.
Coördinator Dick van de Velde uit
Tholen is desondanks tevreden,
want er kunnen toch weer 400 ge
zinnen mee geholpen worden. In to-
In de woonkamer hangen de oor
kondes en certificaten die Kaat in de
loop der jaren heeft gekregen. Op
hij het werven van leden afkeek.
,,We hebben heel veel avonden ge
had. Het was altijd gezellig.’’ Nu
werd Ligtendag zelf een speldje op
geprikt voor zijn 50-jarig lidmaat
schap.
Met vijftien jubilarissen was de
avond goed bezocht, zei provinciaal
coördinator Gerard Geelhoed. ,,Ge-
middeld komt vijftig procent. Hier
zijn er vijftien van de 22 genodig
den. In Kamperland hadden we zelfs
een opkomst van 75 procent. Het is
een teken dat het mensen aantrekt.’’
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd,
maar volgens Geelhoed kost zo’n
avond, met een warm en koud
buffet, ook het een en ander. ,,Ge-
lukkig is daar een potje voor.’’
Geelhoed is vrijwilliger CNV-jubila-
rissen. Net als Ligtendag en Hans
Boulogne uit Sint-Annaland die ook
vijftig jaar lid is en voorheen actief
was als bestuurder. CNV Vakmen
sen is met 135.000 leden de grootste
bond bij het CNV. Gevolg van een
landelijke fusie van een aantal bon
den: vervoer, industrie, voeding,
houtindustrie, bouw- en hout en fa
cilitaire dienstverlening.
Er waren drie leden die zestig jaar
Maar, erkent Jansen, de onzekerheid
over subsidies, toeslagen en andere
inkomenskwesties, is groot nu het
nieuwe kabinet zijn plannen gaat
uitvoeren. Jansen: ,,Er is veel ver
warring over het effect van de aan-
gekondigde maatregelen. Ook is er
onzekerheid. Niet alleen voor toe
komstige huurders, maar ook voor
ons.” Want uit de plannen blijkt dat
vooral huurders met een inkomen
van meer 33.000 euro tenminste 1,5
procent meer huur gaan betalen. Bo
ven de 43.000 euro zelfs 6,5 pro
cent. En dan is de inflatie die wo
ningcorporaties aan de huurders
mogen doorbereken, niet meegeno
men. Ook Jansen weet nog niet hoe
dat precies uitpakt.
Stadlander zit ook nog in het schuit
jes van woningcorporatie Vestia dat
door miskleunen in beleggingen een
enorme schuld heeft. Daaraan moet
Stadlander, vanwege de afspraken
die corporaties daarover hebben ge
maakt, dit jaar 1 miljoen euro bijdra
gen. Volgend jaar vermoedelijk 5
miljoen. Jansen: ,,Het zijn nog plan
nen, hoor. Het is nog geen besluit”,
houdt hij een slag om de arm.
Roosendaal. ,,Eigenlijk ben ik toen
meegesleurd door collega’s.’’ Het
avontuur lonkte. Mol reed namelijk
op het buitenland. Zo begon Kaat
aan zijn internationale ritten. Naar
Parijs en Toulouse. Na drie jaar
maakte hij de overstap naar Meeus.
Ook weer omdat collega’s met wie
hij het goed kon vinden hem voor
gingen. De jubilaris vervoerde en
vervoert nog steeds van alles: was
machines, koekjes, rubber, suiker,
maïszetmeel, koffie, plastic, papier,
chemicaliën. Te veel om op te noe
men.
Zijn vrouw Wilma is een keer of zes
van vindt. Niet onbelangrijk is dat
daarbij de mening van plaatselijke
politici wordt genoteerd. Ik weet
ook wel dat een gemeenteraad hier
over geen beslissing hoeft te nemen.
Maar onze regionale politici kunnen
wel een advies uitbrengen en een
standpunt innemen. Dan weet de
bevolking ook hoe de verschillende
politieke partijen in Tholen hierover
denken. Ik zal de laatste zijn die niet
een democratische meerderheid in
deze kwestie zal aanvaarden.
Ik heb namelijk ook de indruk dat
als eenmaal een topambtenaar van
Rijkswaterstaat en de verantwoor-
delijkje gedeputeerde Sjoerd Heij-
ning (VVD) deze beslissing heeft
genomen, er een geheel apparaat
(ambtenaren, provinciale politici)
maar één kant opkijkt, namelijk de
wil van de provinciaal bestuurder.
Waar is de tijd gebleven dat ambte
naren en provinciale politici tegen
gas gaven. Vandaar ook mijn ge
dachte dat onderzoeksjournalistiek
vervelende dingen voor het 'machts
apparaat' boven tafel kan halen.
Maar nog belangrijker is eens de
mening van de plaatselijke politici
in Tholen te lezen in de Eendracht-
bode. Zij blijven verdacht stil onder
het motto: ik ben daar toch niet ver
antwoordelijk voor.
mee geweest naar Frankrijk en
Spanje. Ze geniet nog na. ,,In janu
ari was het in Barcelona 19 graden.
Zo’n warm klimaat.’’ De stad Bor
deaux in het zuidwesten van Frank
rijk vond ze prachtig, maar ook de
Ardèche, in het zuidoosten. ,,Kees
heeft er goed Frans leren spreken.’’
Volgens Kees valt dat wel mee,
maar in een restaurant weet hij goed
zijn bestelling te doen, zegt hij.
In het transport is veel veranderd.
Nu is het vooral groupagevervoer,
zegt Kaat. De zendingen worden
door Meeus bij de klant afgehaald.
Overgeslagen bij Mepavex Logis-
Het echtpaar blijkt 45 jaar te zijn ge
trouwd en rond de datum dat de
feestelijkheden van de trouwdag
zouden plaats vinden, voltrok zich
de ramp met haar man. ,,We hebben
ons huwelijk een middagje her
dacht”, verzucht ze.
Toch wekt ze de indruk niet bij de
pakken neer te zitten en vertrouwen
te hebben in de komende dagen. Zo
is ze blij dat ze geen meubels hoeft
te kopen. ,,We zijn vijf jaar geleden
naar Poortvliet verhuisd en veel
spullen die we nu nog hebben, kun
nen mee. Dat betekent dat ik straks
eigenlijk in mijn oude huis kom. En
wat we niet meer kunnen plaatsen,
geven we aan de kinderen, of aan de
Kringloopwinkel of pakken we in
voor mensen in Polen.” Vooral de
boekenkast zorgt er voor dat haar
nieuwe omgeving toch vertrouwd is.
Een van de appartementen die nog te
huur is, is geschikt voor mensen met
een handicap. De badkamer bijvoor
beeld, is gebouwd om er desnoods
met een scootmobiel mee naar bin
nen te rijden. Een eventuele hulp
kan zich daar dan ook nog ruim be
wegen. Ook die woning hoeft niet
meer te kosten dan die 669,66 euro
en afhankelijk van het inkomen, kan
daar via de belastingdienst huurtoe-
slag op worden verleend.
Jansen vindt dat belangstellenden
zich niet moeten laten afschrikken
door de huurprijs. Zijn proefbereke-
ning: ,,Een alleenstaande vrouw van
67 jaar met een jaarinkomen van
15.500 euro bruto, dus AOW plus
een klein pensioen, ontvangt maan
delijks via de belasting een bedrag
van 311 euro terug. Wel moet ze van
te voren een voorlopige teruggaaf
aanvragen. Daarnaast biedt een
nieuwe woning zoveel voordelen op
energiegebied dat die besparing ver
geleken bij een oudere woning, ook
van de huurprijs kan worden afge
trokken.’’
Jansen verwacht overigens niet dat
het Vestia-effect de hoogte van de
huren gaat beïnvloeden. De finan
ciële positie van de corperatie is niet
ongunstig en het geleende geld om
bijvoorbeeld Buitenhof te bouwen
wordt afgelost met de verkoop van
andere woningen.
In hoeverre er bij Stadlander sprake
is van scheefhuur, huurders met een
inkomen waarmee ze eigenlijk in de
vrije sector moeten huren dan in de
sociale sector, weet Jansen niet.
,,Wij krijgen geen inzicht in de fi
nanciële positie van bestaande huur
ders. Bij nieuwe huurders vragen we
wel om inkomensgegevens. Maar
die onderwerpen spelen toch meer in
de Randstad.”
van het laden en lossen van stuk
goed. Hij zou 34 jaar in de havens
werken. Reed zelf met een man of
zes, zeven in een busje naar de
Maasstad. Maar ook naar de Maas
vlakte toen de Amerikanen in 1991
Koeweit binnenvielen om de Ira
kezen te verdrijven die het oliestaat
je hadden bezet. ,,We moesten mili
tair materieel dat uit Duitsland werd
aangevoerd, inladen voor de opera
tie Desert Storm. Ik had een speci
aal toegangspasje nodig. Er moest
heel veel materieel naar toe. Daar
hadden we geen notie van.’’ Ten
Hove kon op 56-jarige leeftijd al
met prépensioen. ,,Dat lijkt vroeg,
maar toen had ik wel al veertig jaar
gewerkt.’’ Na zijn vroege pensione
ring maakte Wim met zijn vrouw
Jaantje vele reisjes. Ze gingen op
wintersport naar Oostenrijk, be
zochten drie keer Praag en waren
ook in Berlijn vlak na Die Wende,
de sloop van de muur, in 1989. Nu
zorgt Wim vooral voor zijn vrouw
die in een rolstoel zit. ,,Ik ben man-
telzorger. Zo veel mogelijk. We zijn
er om mekaar te helpen.’’
Het andere 60-jarige CNV-lid is J.
de Jonge uit Nieuw-Vossemeer, af
komstig uit Oosterland. Een vrouw
die al zestig jaar lid is van de bond is
bijzonder. De 87-jarige De Jonge
was toch al 27 jaar toen ze zich aan
sloot bij het CNV, vertelt ze. ,,Ik was
verpleegster in Vrederust in Halste
ren. Ik werkte er al twee jaar. Het
was Sinterklaas die me vroeg om lid
te worden. Hij was verpleger, Arjaan
van de Kreeke, heette hij. Die heeft
me opgegeven als lid. Hij liep door
de gang en zei tegen me: ben jij al
lid van de bond? Hij was toen voor
zitter van de afdeling.’’ Ze heeft de
bond nooit nodig gehad, zegt ze.
,,Maar ik ben altijd lid gebleven.’’
Ze werkte er van 1950 tot 1977. De
eerste jaren woonde ze intern, later
ging ze in Halsteren wonen. Negen
jaar geleden verhuisde ze naar het
zorgcentrum De Vossemeren.
De jubilaris kreeg thuis aan de Lan-
geweg een taart, zijn vrouw een bos
bloemen. Uit handen van Do Meeus
met wie Kees tijdens zijn lange
loopbaan het meest te maken had.
De gepensioneerde Meeus was sa
men met zijn zoon en opvolger
Toon Meeus en Rob van den Aarsen
van het Bergse transportbedrijf naar
Scherpenisse gekomen. Kees zat nu
thuis op een gewone stoel en niet in
zijn zetel hoog in de cabine van zijn
DAF Super Space Cab van 450 PK.
Want zo kennen de meesten hem.
Kaat rijdt er ook graag in. ,,De Su
per Space is de grootste DAF voor
het vervoer binnen Europa, vertelt
hij. Dit type wagen was ook de re
den waarom Kaat langer bij zijn
werkgever is blijven werken. ,,Toen
ik zestig en zes maanden was, kon
ik er uit al, met prepensioen. Ik heb
toen gezegd dat ik wel wilde blijven
als ik in de Super Space Cab kon rij
den. Dat was goed, maar toen kwam
de crisis. De transportsector zakte
als een baksteen. Ik ben toch geble
ven en heb twee jaar moeten wach
ten tot de nieuwe truck er kwam.’’
Kaat bleef tot die tijd op zijn ‘oude
vrachtwagen’ rijden. ,,Laten we
maar proberen de boel draaiende te
houden, hebben we gezegd. Hij was
versleten. Je moet altijd maar af
wachten of hij het volhoudt. Maar
met een paar extra reparaties is het
gelukt. Ik heb er elf jaar op gereden,
1,6 miljoen kilometer. En nu rijd ik
toch in een nieuwe,’’ glundert Kees
,,Ik wil nu ook wel tot mijn vijfen
zestigste blijven rijden. Als mijn ge
zondheid het tenminste toelaat.’’
De chauffeur is dus erg ingenomen
met zijn DAF. De cabine wordt in
de vakpers geroemd. Er is veel
comfort voor de chauffeur, zoals
een uitschuifbaar tafeltje, veel op
bergruimte, een goed bed en een
nachtslot. De cabine kan van bin
nenuit vergrendeld worden en dat is
handig als de chauffeur moet over
nachten op een desolaat parkeerter
rein.
De 66-jarige Toon Hage uit Tholen
is vijftig jaar lid van het CNV. Hij
moest lid worden van zijn vader,
vertelt hij. Hij ging aan de slag bij
aannemer De Korte in Tholen waar
hij alle werkzaamheden deed. ,,Spe-
cie maken, metselen, tegels zetten,
stukadoren. Dat deed je allemaal
zelf. Toen bouwde je het huis van
het begin tot het helemaal afge
bouwd was. Nu komen er allerlei
andere mensen aan te pas. Hage
werkte eerst nog bij boer Verdult. In
de zomer. In de winter zat hij in de
mossels bij Schot: pellen en ketels
stoken. Werkend in de bouw kwam
hij overal. Onder meer in Den Haag
waar hij aan het nieuwe stadhuis
bouwde. Maar ook in Rotterdam
voor het renoveren van woningen.
De laatste jaren werkt hij bij Selekt-
Huis. Toen hij zestig was, kon hij
met prépensioen.
K. Potappel uit Oud-Vossemeer is
ook zestig jaar lid. Hij was niet aan
wezig. Vijftig jaar lid: Dirk Breeman
uit Tholen. Een kwart eeuw lid
Jan Quist, Carla Noorthoek, Bram
Noorthoek, Bram van Oeveren, Rien
Quist uit Sint Philipsland, Henk
Quaak uit Tholen.
Hij zei het met enige weemoed. En
blikte terug op de bloeitijd van de
afdeling van het christelijk nationaal
vakverbond waar hij op Flupland
zijn steentje aan bijdroeg. Een aantal
leden in de zaal bevestigde dat. Zo
als de tweelingbroers Leen en Adrie
Reijngoudt die beiden een speldje
kregen omdat ze een kwart eeuw lid
van de bond zijn. ,,Als we op straat
liepen en we kwamen Jan tegen dan
vroeg hij elke keer of we al lid van
de bond waren geworden,’’ vertelt
Leen. De tactiek miste zijn uitwer
king niet. Ligtendag stond er zelf
ook even bij stil. ,,Voor ons was het
mooiste moment toen we het hon-
een paar staat dat hij 1 miljoen kilo
meter heeft gereden. ,,Vijftien jaar
geleden was dat nog iets bijzonders.
Tegenwoordig is dat normaal.’’ Hij
kreeg er een gouden horloge bij om
dat hij toen ook 25 jaar in dienst
was en mocht samen met zijn vrouw
Wilma een dagje naar de vrachtwa
gen Rai in Amsterdam.
Gemiddeld rijdt een chauffeur acht
jaar op een vrachtwagen. Kaat moet
goed gaan tellen op hoeveel vracht
wagens hij in zijn leven al heeft ge
reden. De van oorsprong uit Sint-
Maartensdijk afkomstige Kaat komt
op zo’n negen verschillende. Voor
dat hij zijn rijbewijs had, werkte hij
bij Adrie Langejan in de smalstad.
,,Ik zat op een laadschop om peejen
te laden op de Haven.’’ De suiker
bieten werden toen nog in het najaar
door de boeren op de Haven ge
bracht en, nadat de vrachten gewo
gen waren, op grote hopen gestort.
Voor het vervoer naar de suikerfa
brieken werden ze in vrachtwagens
geladen. Het was een slikkerige be
doening, herinnert Kaat zich: ,,De
modder lag bij de mensen in de dak
goot.’’ Omdat het werk gebonden
was aan het seizoen - alleen in de
bietencampage - zocht Kees naar
een andere werkgever. Hij was ook
nog een poosje bijrijder bij trans
portbedrijf Van Poortvliet en was
betrokken bij de aanleg van indus
trieterreinen in het Zuid-Limburgse
Kerkrade. Met zijn rijbewijs op zak,
vergrootte Kees zijn kansen aan
zienlijk. Hij kon terecht bij trans
portbedrijf Bijl in zijn woonplaats.
Hij vervoerde van alles, maar vooral
landbouwproducten: suikerbieten,
nieuwe aardappelen die hij naar af
nemers in Amsterdam bracht, graan
voor de firma Koopman, maar ook
kunstmest. ,,In die tijd reed je de
schuren van de boeren vol. Ook de
kunstmestloods in Sint-Maartens-
dijk. Kunstmest zat toen allemaal
nog in zakken van vijftig kilo. Als
chauffeur moest je die allemaal aan
geven. Zakken met erwten wogen
75 tot 80 kilo.’’ Was het in het voor
jaar pootgoed, in het najaar vervoer
de hij kolen naar de klanten thuis die
ze in hun schuurtje opsloegen.
Toen hij twintig was, verhuisde
Kaat naar transportbedrijf Mol in
Zonder mij helemaal achter de har
de opmerkingen over de 'Zeeuwse
milieu farizeeërs' van Cees Boogert
in de vorige Eendrachtnode te stel
len, meen ik dat de kwestie Ramme-
gors wel nadere onderzoeksjourna
listiek verdient van een van de vele
regionale media.
Niet onbelangrijk, ook politiek ge
zien, is of de Rammegors zijn huidi
ge (zoetwater-) cultuur moet hou
den of weer terug moet naar een
kostbare miljoenen verslindende
zoutwatercultivering. Ik zie op klei
nere schaal ook wat overeenkom
sten met de landelijke beroering
over de Hedwigepolder.
Een groot deel van de bevolking
van Tholen is zeer tevreden over de
huidige zoetwaternatuur van de
Rammegors, begrijp ik. Ik deel die
mening. Zeker als ik er een paar
keer per week vlak langs rijd en zie
hoe prachtig dat gebied is gewor
den.
Autoriteiten doen net of het bij de
bezwaarmakers om een ijsbaantje
gaat dat hooguit enkele dagen per
jaar wordt gebruikt.
In een onderzoeksverhaal duikt een
verslaggever in wat de bevolking in
de 'tuin'van de gemeente Tholen er-
Het bevorderen van kunst in de
openbare ruimte heeft volgens de
SGP zijn beste tijd gehad. In een
tijd van schaarste is het volgens
Rien Klippel de vraag of het nog
wel verantwoord is om de euro die
vrijkomt voor kunst bij grondver-
kopen daarvoor te bestemmen. Er
zit twee ton in de pot. Die opge
bouwde reserve zou wat de SGP
betreft terug kunnen vloeien in de
grondexpoitatie. ,,Er is nu geen tijd
voor luxe dingen. Nu even niet.’’
Jack Werkman (VVD) wilde weten
wat de SGP nog meer verstond on
der luxe dingen. Volgens Klippel
betreft dat niet alleen het uitstellen
van nieuwe kunstwerken. (Er komt
mogelijk een kunstwerk bij het te
bouwen woonservicecentrum in
Scherpenisse). Ook het vervangen
van straatmeubilair (onder meer
bordjes) hoeft niet als het bestaan
de nog goed is. Werkman: ,,Kunst
is toch ook voor de leefbaarheid?’’
Klippel: ,,We kunnen ook zonder
leven.’’
taal verwacht Dorcas bijna 50.000
voedselpakketten binnen te krijgen
op de hoofdvestiging in Andijk. De
ze week worden in Goes van het in
gezamelde voedsel in Zeeland pak
ketten samengesteld en zullen de
eerste 20.000 pakketten voor kerst
op de plaats van bestemming aan
komen.
Het voedsel wordt verstrekt aan de
allerarmsten en alleenstaande men
sen in Oost-Europa. Ook gaan pak
ketten naar oudere mensen in die re
gio die nauwelijks pensioen hebben
en na aftrek van huur- en energiere
kening er onvoldoende geld over
blijft om voedsel te kopen. Begrij
pelijk is dat een voedselpakket hier
meer dan welkom is.
lid zijn van het CNV. De 76-jarige
Wim ten Hove uit Anna Jacobapol-
der moest lid worden van zijn vader,
vertelt hij. ,,Als je ging werken,
moest je lid worden van de bond.’’
Wim was zestien jaar en kwam eerst
in de landbouw terecht. Bij een
koeienboer. Na de Ramp werkte hij
mee aan het herstel van de dijken.
,,Want als alles onder water staat,
kun je op het land niks doen.’’ Toen
de dijken waren hersteld, koos Ten
Hove voor de havens in Rotterdam.
Zoals zo velen in die tijd toen er
steeds minder werk in de landbouw
was als gevolg van de mechanisatie.
In Rotterdam maakte hij wel roerige
tijden mee. De havenarbeiders leg
den regelmatig het werk neer als er
geen overeenstemming werd bereikt
met de werkgevers over het loon.
,,Als er werd gestaakt, dan kostte dat
kapitalen. Bij een wilde staking kon
je niet bij je werk komen. Alles was
afgezet. De bonden sloten zich er
niet bij aan. Je had dan ook geen in
komen. Later werd dat door de bond
betaald. De bond was heel belang
rijk.’’
Ten Hove kreeg vooral met contai
nervervoer te maken. Na de periode
Tijdens de ondernemersavond in het
gemeentehuis vertelde Moerland
hoe hij met zijn restaurant en hotel
invulling geeft aan de begrippen:
rust, ruimte en traditie. Hij doet
niets liever dan zijn gasten vertellen
over de historie en wijzen op wat er
te zien is vanuit ‘t Veerhuis. ,,Dan
zeg ik: ,,kijk, daar ligt Sint-Anna-
land en aan de overkant van het wa
ter zie je Schouwen-Duiveland.”
Ook gebruikt de restauranthouder
lokale producten in de bereiding
van zijn gerechten. Volgens Kalver-
boer, van het Zeeuwse DNA-team,
moet je als ondernemer zorgen dat
je niet inwisselbaar bent. ,,Zorg dat
je uniek bent.” Maar hoe doe je dat?
Dat is de vraag waar veel onderne
mers in de zaal mee worstelen.
,,Met veel bombarie vertellen hoe
goed je bent, werkt niet. Niet in
Zeeland. Dus zorg dat iemand an
ders het vertelt.”
Arnold Verjaal uit Sint-Maartens-
dijk van Electro World Verjaal is
i^t
i i -■
I
I J
