Dick Vermeulen heeft vliegtuigramp
na 20 jaar nog steeds op het netvlies
'Kinderen hoeven niet meer met
met een taxi naar Goes te reizen'
'In het vierde jaar van
de zeven magere jaren'
Kramer kraamt onzin uit
Woonlasten 4 euro minder
Donderdag 25 oktober 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Het werk van een vrijwillige brandweerman verandert
steeds meer van hobby in een tweede baan. De uren die
trainingen, cursussen en opleidingen vergen, rijzen
langzamerhand de pan uit. Dat zegt Dick Vermeulen uit
Sint-Maartensdijk die de afgelopen 25 jaar niet alleen
de regelgeving heeft zien toenemen, maar ook de eisen
die aan de parate kennis worden gesteld. De chauffeur
op de brandweerwagen bij de blusgroep Sint-Maar
tensdijk viert zijn zilveren jubileum bij de vrijwillige
brandweer.
Luisterend oor
In zak en as
Zilveren jubilaris noemt brandweervrijwilliger bijna tweede baan
Hoogwerker
Voorzichtige start voor bezuiniging
Stemmen
van lezers
Wethouder Hoek van financiën over begroting
De Veste en Juvent bundelen krachten aan Schuttershof in Tholen
Met twee kinderen is maandagochtend in De Veste aan
het Schuttershof in Tholen de peuter/kleutergroep plus
van start gegaan. Een samenwerking tussen het speciaal
basisonderwijs De Veste en Juvent, jeugd en opvoedhulp
Zeeland. Thoolse kinderen die speciale aandacht nodig
hebben, hoeven voortaan niet meer naar Goes. En ouders
kunnen voortaan terecht in Tholen voor een gesprek over
hun kind. Juvent heeft nu een vaste stek op Tholen ge
vonden.
Overschot
Overnachting
De Zeester
Doorstromen
Soepeler beleid
voor Welgelegen
Andere wind bij
leerlingenvervoer
Vermeulen heeft brandweerbloed.
Dat bewijst zijn jubileum, maar
meer nog de omstandigheden waar
door hij bij het Smurdiekse blus-
korps is beland. Bijna de hele fami
lie en schoonfamilie heeft met de
brandweer te maken. Dick lag bij
wijze van spreken al voor zijn ge
boorte in het bluswater in plaats van
in het vruchtwater.
,Jk ben er vanzelf ingerold. Mijn
vader was bij de brandweer. Een
oom was bij de brandweer. Tijdens
een brandweerfeestje leerde ik mijn
vrouw kennen. Haar vader was
eveneens bij de brandweer."
Hij wist toen al van bluswanten,
want als lid van de bedrijfsbrand
weer van sigarettenfabrikant Philip
Morris in Bergen op Zoom had hij
al aardig wat theoretische kennis
opgedaan en bleek zijn bedrijf ook
een leerschool in de praktijk.
„Ik heb bij.Philip Morris alle reor
ganisaties overleefd en ben nu seni
or operator." Dat betekent in de
praktijk dat hij verantwoordelijk
heid draagt voor de toevoegingen in
de tabak. „Dat recept is geheim en
ik verklap geen bedrijfsgeheimen",
lacht hij.
Niettemin komt bij dat proces nogal
wat hitte vrij waardoor de kans op
brand groter is dan elders in de fa
briek. „We hebben daar een keer
brand gehad. Dan komt de bedrijfs
brandweer in actie en standaard in
de procedure is dat ook de gemeen
tebrandweer wordt gewaarschuwd.
Toen die arriveerde, was de brand
nog niet geblust. De mannen kwa
men niet voor niets."
Als 25 jaar geleden de brandweer
van Sint-Maartensdijk drie mensen
nodig heeft, reageren er vijf op de
personeelsadvertentie. „Dat was in
de periode dat mijn schoonvader in
Smurdiek ondercommandant was.
Omdat ik niet de schijn wilde wek
ken om te worden voorgetrokken,
heb ik gezegd: .Zet mij maar op de
laatste plaats."
Een volgens hem objectieve kandi-
datenbeoordeling leidde ertoe dat
hij, samen met Addie Giljam en Jo-
han Dorst (eerder in deze krant)
werd aangenomen. De eerste klus
weet hij nog. „Blussen bij Denja.
Zo heette de toenmalige uienfa-
briek. Maar het mooiste aan het
vak vind ik toch datje mensen kunt
helpen."
Vermeulen herinnert zich een een
zijdig auto-ongeluk met een gast
van een camping. „Ik was aan het
lopen en hoorde een klap. Een auto
was in een slip geraakt. Direct de
hulpdiensten gewaarschuwd. Tot de
traumahelikopter uit Rotterdam aan
toe. De vrouw in kwestie zat be
kneld en moest worden gereani
meerd. Dan geeft het veel voldoe
ning als je haar een paar weken later
weer gezond en wel ziet lopen."
Niet altijd loopt het goed af. In het
bijzonder het aantal dodelijke auto
ongevallen tellen bij Vermeulen
zwaar. „Soms wel vier op een jaar.
Dat hakt er psychisch wel in." In
de periode waar Vermeulen over
spreekt, waren er nog geen gespecia
liseerde traumaverwerkers. „Wel
nee. Je was samen met je groep. Na
afloop ging je met elkaar terug naar
de kazerne en besprak je met elkaar
wat je had meegemaakt. Dat hielp
ook bij de verwerking. Zeker als het
ging om mensen die je kende."
Echtgenote Corine, die door haar
vader Piet Oudesluijs eveneens
weet waar de brandweerman de
mosterd haalt, biedt een luisterend
oor. „Mijn vader wilde thuis cx)k
praten. Dat laat ik Dick ook doen.
Nee. Veel brandweerervaring heb ik
niet. Wel af en toe geblust bij wed
strijdjes tijdens personeelsuitjes."
Sommige incidenten vergeet je
nooit meer, vertelt Vermeulen. Nog
steeds staat het vliegtuigongeluk
tussen Sint Philipsland en Sint-An-
naland hem op het netvlies. Het
vliegtuigje, een eenmotorig sport-
vliegtuig, stortte op 20 september
1992 neer op de schorren van de
Krabbenkreek. Daarbij kwamen
vier inwoners uit Sint Philipsland
om het leven. De schok onder de
bevolking was groot en Vermeulen
ondervindt twintig jaar na dato nog
de naweeën van wat hij aantrof.
„We zaten bij mijn schoonouders
toen de pieper ging. Mijn schoon
vader en ik gingen met de eigen au
to, want de brandweerauto zat vol.
Toen we aankwamen, zagen we wat
er was gebeurd. De technische re
cherche wilde eerst nog onderzoek
doen naar de oorzaak van de crash.
Maar daar was geen tijd voor, want
het werd vloed."
Als Vermeulen er over spreekt.
Dick Vermeulen rijdt als chauffeur op de brandweerauto niet met volle vaart door het rode stoplicht. Dat mag namelijk niet: „Maximaal
met dertig kilometer per uur."
stokt het verhaal soms. „Ik zag li
chaamsdelen die niet meer op zijn
plaats zaten. Laat ik het zo maar
voorzichtig omschrijven. Ik stond
erbij te beven. Vergeet niet dat het
de eerste keer was dat ik met mijn
23 jaar zoiets meemaakte. Het was
ook de eerste keer dat ik in zak en
as zat. Vier man. Allemaal overle
den. Daar heb ik best een tik van
gehad."
Helemaal over is het niet. Vermeu
len zal nooit in een vliegtuig stap
pen. „Veronderstel dat er iets ge
beurt en mijn kinderen zien dan wat
ik heb gezien. Dat wil je niet."
Inmiddels is hij een kwart eeuw bij
de brandweer. De kennis van de
manschappen is in die periode sterk
uitgebreid. Dat geldt ook voor de
regelgeving. En die steeds maar
doorgaande regelgeving en cursus
sen zijn precies de redenen waarom
Vermeulen wel eens denkt: Nog
even en ik stop er mee. „Met al die
cursussen en de komst van nieuwe
regelgeving en wetgeving wordt het
vak van vrijwillige brandweerman
veranderd van een hobby naar een
tweede baan. En de leerstof is alles
behalve simpel. Voor mij is het
hbo-niveau."
Zo moet hij twee maal per jaar op
herhaling om alleen al zijn kennis
van gevaarlijke stoffen op peil te
houden. „Je moet het allemaal wél
weten, natuurlijk, maar bij een cala
miteit op het Schelde-Rijnkanaal
weet eigenlijk niemand precies
welke chemische stoffen er worden
vervoerd."
Hij vindt nieuwe regelgeving aan
de ene kant best nuttig, maar soms
ook overdreven. „Ais er vroeger
een paar pannen van het dak waren
gewaaid, zette je een ladder tegen
de muur en herstelde je de boel. Nu
hebben ze het liefst datje een hoog
werker uit Roosendaal laat komen."
Vermeulen is chauffeur op de
brandweerwagen. En ook daar is
regelgeving van toepassing. Zo
mag hij, ondanks het voeren van
alarmlichten en sirene niet met vol
le vaart door een rood stoplicht rij
den. „Maximaal met dertig kilome
ter per uur. En bij een aanrijding
met de brandweerauto moet er al
tijd iemand van de groep bij de
plaats van het ongeval blijven. De
brandweerwagen zelf mag met de
ploeg wel verder rijden." En als de
wagen dan ter plaatse is, is het
soms loos alarm. „Dat komt toch
een keer of tien per jaar voor."
Een heel zwaar persoon uit een
brandende woning halen lijkt hem
een probleem. „Vooral als het op een
verdieping is. We hebben zelf geen
hoogwerker. Hoe krijg je dan ie
mand van 120 kilo naar beneden?"
Om zelf niet te zwaar te worden en
in conditie te blijven, gaat Vermeu
len dagelijks op de fiets naar het
werk. „Dat is tweemaal 22 kilome
ter. Op het race fietsje. Een beetje
wind of regen deert me niet. Maar
met sneeuw is het te riskant door
die smalle bandjes."
Nog tips voor de lezers? „Straks
uitkijken met kaarsen!"
Volgend jaar lukt het de gemeente
om 121.000 euro te bezuinigingen
via de zogeheten hervormingsagen
da. In 2014 is dat aanzienlijk meer:
301.000 euro. Dat wordt gehaald
bij bestuurlijke hervormingen: vijf
tig mille, bij het leerlingenvervoer:
veertig mille, op de concentratie
van voorzieningen: vijftig mille en
op de gemeentelijke bedrijfsvoe
ring: 161.000 euro.
In 2015 gaat het om een bedrag van
641.000 euro. Dan worden ook de
inkomensvoorziening en het armoe
debeleid met 120.000 euro gekort.
Wordt er 100.000 euro uit bestuur
lijke hervormingen gehaald. Levert
de concentratie van voorzieningen
150.000 euro op. het leerlingenver
voer 60 mille en de gemeentelijke
bedrijfsvoering 211.000 euro.
In 2016 staat 920.000 euro op de
boek. De besparingen op de bestuur
lijke hervormingen (250.000 euro),
en de concentratie voorzieningen
(250.000 euro) springen er uit.
grenzende gebieden enkel aanvul
lend voedsel zoeken en dikwijls
niet vinden want buiten het Ram-
megors worden veel dode vogels
gevonden.
Ik zou haast zeggen waar is de Vo
gelbescherming als je ze nodig
hebt? Oh ja dat is waar ook, Vogel
bescherming beschermt vooral Vo
gelbescherming zelf, en niet zozeer
de vogels. Dus ook niet die kolonie
van 50 lepelaars waaronder 12 jon
gen die waargenomen zijn. Dat is
met heel die groene maffia zo, kijk
maar naar Anna Jacobapolder waar
de windmolens meer subsidie van
gen dan wind, over windhandel ge
sproken.
Ik ben wel blij dat bij de laatste ver
kiezingen de moederpartij van de
groene maffia. Groen Links van 10
naar 4 zetels is gezakt en in de pei
ling zelfs naar 2, dus nog even en de
groene maffia is inderdaad Neder
land uit.
De enige die natuur kan maken, is
moeder natuur zelf en niet de na-
tuurlobby en een aantal bureaucra
ten die de belastingbetaler handen
vol geld kosten.
En dikwijls betekent hun inzet ver
nietiging van de bestaande prachti
ge natuur en is wat er voor terug
komt in hun rapporten al te mooi
om waar te zijn.
Terwijl we in Nederland toch een
Staatsbosbeheer hebben die nog
enigszins democratisch te controle
ren valt. struikel je steeds meer over
allerhande verenigingen en stichtin
gen die natuurgebieden gaan behe
ren en de belastingbetaler handen
vol geld kosten. En dat moet een
keer stoppen. Nu dus!
Dus heer Kramer, kijk zelf ook
maar eens naar de cijfers als je argu
menten wilt om het Rammegors te
behouden en die 10 miljoen van
Rijkswaterstaat - lees de belasting
betaler - te besparen, want als we de
groene maffia hun zin gaan geven,
gaat een prachtig natuurgebied on
nodig verloren en wordt het dag vo
gels. dag bloemen en planten, dus
dag mensen?
Cees Boogaart,
Oud-Vossemeer.
Wiens brood men eet, diens woord
men spreekt. Dat geldt zeker voor
Siebe Kramer, door het baantjescir
cus en vriendjespolitiek benoemd
tot nieuwe voorzitter van het Natio
naal Park Oosterschelde, en die zijn
naam eer aan doet, want hij kraamt
de groots mogelijke onzin uit. lees
ik in het verslag van de Ooster-
scheldeweek in Sint-Annaland.
Niet gehinderd door ook maar enige
kennis van zaken wil hij iedereen
laten geloven dat het de Fluplanders
enkel om een ijsbaantje gaat en niet
om de natuur van het Rammegors
zelf. Waarom is er dan een recht
zaak aangespannen en zijn er zoveel
bezwaarschriften ingediend?
Zelfs Henk Melchers, natuurvereni-
ging Tholen, vindt het jammer dat
zo'n uniek zoetwater natuurgebied
overspoeld zou moeten worden met
zout water, terwijl er al veel te wei
nig van zulke zoetwater natuurge
bieden zijn.
En beste Henk, het moet dus ook
niet. maar de groene maffia dus ook
Kramer die willen het, want daar
danken zij hun ruime subsidies, sa
larissen en vergoedingen aan.
Al is de Oosterschelde blijkbaar een
nationaal park, 350,76 km2 groot.
Raar dan dat je op waarnemingsites
van de 2033 gebieden in Zeeland
maar een paar waarnemingsgebie
den ziet voor de Oosterschelde zelf.'
Dat komt namelijk omdat het vtx»ral
gewoon heel veel ENKEL water is.
Het zijn v(x>ral de aansluitende ge
bieden. dijken, polders en zelfs de
dorpen waar de meeste natuurwaar
de is te vinden.
Om even een-voorbeeld te geven:
in een gebied van 6.5 km2 zoutwa
ter natuur grenzend aan het Ram
megors en 4 keer zo groot zijn de
laatste 2 jaar 137 waarnemingen
van vogels gedaan. In het dus 4
keer kleinere Rammegors 916
waarnemingen van vogels en met
grotere aantallen. En dat zijn dus
allemaal vogels die in het Ramme
gors huizen en nestelen en in aan-
„We zitten in het vierde jaar van de zeven magere jaren," zei wethou
der Peter Hoek van financiën bij het toelichten van de gemeentebegro
ting 2013. Hoek (SGP) zei dat hij bijbels onderlegd is en sprak naar
aanleiding van Jozef die met de hulp van God de dromen van de farao
in Egypte uitlegde, over zeven vette en zeven magere jaren. Zeven jaren
van voorspoed en zeven jaren van tegenspoed.
Manon Barentsen (vooraan) en Angelique Vroegop begeleiden de kinderen in het vernieuwde lokaal van de Veste.
Volgens Hoek zitten we nu sinds
2008 in de periode van tegenspoed
door de stagnerende mondiale eco
nomie. „Tel daar de aanhoudende
schuldencrisis in Europa bij. De
overheidsbezuinigingen, de onze
kerheid over de plannen van het
nieuwe kabinet van VVD en PvdA
maken het voor de gemeente niet
eenvoudig." Via het hervormen van
het financiële beleid zal de gemeen
te de tering naar de nering moeten
zetten. Dat zal de komende jaren
een van de kernpunten worden in
het beleid van de gemeente. De cen
trale vraag is waar wiens verant
woordelijkheid ligt, zei hij. Kijkend
naar het beleid op middellange en
langere termijn noemde hij de vraag
of er voorzieningen geconcentreerd
moeten werden. Dat geldt onder
meer voor de nieuwe sportaccom
modaties in Sint-Philipsland. „We
gaan in 2017 kijken of we het on
derhoud kunnen privatiseren." Ver
enigingen, scholen zullen meer be-
VERVOLG VAN BEGROTING
Voor gezinnen blijft de stijging be
perkt. Een meerpersoonshuishouden
in een eigen woning moet 0,3 pro
cent meer betalen aan woonlasten.
Huurders in deze categorie gaan 1
procent minder betalen. Volgens
wethouder Peter Hoek gaat Tholen
nu meer in de pas lopen met het lan
delijke gemiddelde. „De stijging van
3,7 procent voor een alleenstaande is
minder dan we hadden voorzien."
Een gezin met een eigen woning is
volgend jaar 692 euro kwijt aan
woonlasten, tegen 690 euro dit jaar.
Een gezin dat een woning huurt, be
taalt 392 euro in 2013 tegen 396 eu
ro nu.
En dat is volgens de wethouder in de
meeste gevallen minder vergeleken
met de uitkomsten van het Centrum
voor onderzoek van de economie van
de lagere overheden (Coelo). Die
heeft berekend dat een Nederlands
gezin met eigen woning in 2012 ge
middeld 683 euro kwijt is aan woon
lasten (tegen 690 op Tholen), en een
gezin in een huurhuis 444 euro (tegen
396 euro op Tholen). Ook voor al
leenstaanden is dat het geval. De ge
middelde kosten van een alleenstaan-
trokken worden bij het bepalen van
hun toekomst. Als voorbeeld noem
de Hoek de scholen in Tholen waar
een werkgroep bekijkt hoe ze samen
kunnen werken en tot welke behoef
ten dat leidt. „Een voorbeeld waar
de verantwoordelijkheid bij de doel
groep ligt." Wat voor scholen geldt,
geldt ook voor dorpshuizen en sub
sidies aan verenigingen."
Met de begroting 2013 wordt vooral
'voorzichtigheid betracht', zei Hoek
in het gemeentehuis. Nota bene in
de crisiskamer die gebruikt wordt bij
calamiteiten. Maar dat was niet om
dat er crisis was, benadrukte hij. B.
en w. stellen de gemeenteraad voor
om de begroting 2013 met een over
schot van 595 euro vast te stellen op
een bedrag van 52.081.195 euro. En
in te stemmen met de meerjarenra
ming van 2014, 2015 en 2016,
steeds zonder begrotingsoverschot.
de met eigen woning in 2012 is 613
euro (tegen 564 euro op Tholen),
vooreen alleenstaande huurder is dat
374 euro (tegen 270 op Tholen). Vol
gens Hoek staat Tholen er goed voor.
„De gemeente heeft een fonds ge
vormd om rioleringswerken uit te
voeren. Andere gemeenten hebben
dat niet gedaan en moeten nu extra
kosten maken waardoor de woonlas
ten zullen stijgen."
Het verhogen van de toeristenbelas
ting met tien cent, van 75 naar 85
cent per overnachting, moet ten goe
de komen aan het verder uitvoeren
van het toeristisch-recreatief ontwik
kelingsplan. Volgens Hoek kan de
opbrengst ingezet worden voor ie
mand die de kar op dit gebied gaat
trekken. Het coördineren van de ver
schillende initiatieven is volgens
Hoek nu van belang. Voor het innen
van belasting voor watertoeristen
wordt een nieuwe opzet gemaakt. De
berekening moet aangepast worden.
Binnen de watersport is sprake van
vergrijzing. Ook zijn er gemiddeld
minder mensen die op een boot in de
haven overnachten.
t
In de nieuwe groep worden onder
wijs en behandeling gecombineerd.
De plusgroep richt zich op kinderen
van drie tot zes jaar met gedrags
problemen, ontwikkelingsstoornis
sen en/of psychiatrische problemen.
Voor deze kinderen is het vaak lastig
om mee te kunnen komen op een
kinderdagverblijf, peuterspeelzaal of
basisschool.
Voor de groep is het lokaal van De
Veste opgeknapt. Angelique Vroegop
(25) is de onderwijzeres. Manon Ba
rentsen (30) is pedagogisch mede-
werker van Juvent. Samen doen ze
de groep. „Deze samenwerking is
nieuw in Zeeland," zegt Manon.
„Normaal gesproken zouden deze
kinderen naar Goes gaan. Zouden ze
thuis opgehaald worden met een taxi
en ruim een uur moeten reizen. Nu
hoeven ze niet meer zo ver te reizen.
Kinderen kunnen in hun eigen leef
omgeving opgroeien." Het vervoer
van kinderen is actueel nu de ge
meente Tholen volgend jaar de kos
ten van het leerlingenvervoer aan
gaat pakken. Die moeten omlaag.
In de groep is plaats voor acht kinde
ren. Ze kunnen er vier dagen per
week terecht. Van negen uur 's och
tends tot drie uur 's middags. Behal
ve op woensdag. Angelique: „De ou
ders van de kinderen zijn blij dat het
nu hier kan. Een kind van drie jaar
zet je ook niet graag 's ochtends in
een taxi om naar een speciale opvang
te laten gaanHet is ideaal dat de ou
ders zelf hun kind komen brengen.
Dan zien wij ze ook elke dag."
Het is de bedoeling dat de kinderen
na een jaar of hooguit twee jaar over
stappen naar het gewone onderwijs
of naar het speciale onderwijs. In dit
geval De Veste. Manon: „Het ligt
ook aan de ouders wat ze willen. We
gaan drie keer per jaar samen met de
ouders praten over hoe het gaat. Dan
kijken we samen wat mogelijk is en
gaan daar dan naar toe werken."
Dix>rdat de groep klein gehouden
wordt, kan er volgens Manon en An
gelique heel individueel gewerkt
worden. „Op die manier kunnen kin
deren zich goed ontwikkelen. Elk
kind heeft een eigen behandelings
plan met eigen doelen."
Voor de kinderen is er een dagpro
gramma ontwikkeld. Aan de hand
van plaatjes (picto's) met eenvoudi
ge afbeelding kunnen de kinderen
zien welk onderdeel aan de beurt is.
Er is een huishoek (de vroegere pop-
penhoek), een ontdekhoek, en verf-
hoek.een natte hoek en knutselhoek.
Het lokaal heeft ook een naam ge
kregen: De Zeester. Andere lokalen
in de school heten Dolfijnen. Zee
leeuwen en Orka's.
Bovendien kunnen ze ook een be
roep doen op een logopedist, een fy
siotherapeut en een gedragsdeskun
dige van Juvent. Ze komen een keer
in de week naar Tholen. Ook dat is
winst voor ouders en kind. Voor de
logopediste en de fysiotherapeute
wordt één van de lokalen ingericht
die vrij zijn gekomen na het vertrek
van het ROC. In het andere lokaal
zijn vier werkplekken ingericht voor
de begeleiders van Juvent die onder
meer ouders thuis bezoeken.
Adjunct-directeur Harma Pekelsma-
Vugteveen van De Veste is blij met
de samenwerking. Het betekent dat
een aantal leerlingen uit De Zeester
doorstromen naar De Veste, ver
wacht ze. „Dat hoeft niet voor alle
kinderen, maar met een aantal zal dat
zeker gebeuren." Een andere bij
komstigheid is dat de vrijgekomen
lokalen van het ROC meteen weer
gebruikt konden worden. „Daar
hoefden we bijna niks aan te doen.
Wel hebben we een doorgang ge
maakt." Verder is er van de gelegen
heid gebruik gemaakt om nieuwe
toiletten voor heel de school te plaat
sen. Die waren volgens haar echt
verouderdDe Veste telde op 1 okto
ber 39 leerlingen. Zeven meer dan
vorig jaar. zegt ze. „Een behoorlijk
aantal. We blijven voorzien in een
behoefte."
VERVOLG VAN KNUTSELEN
Vorig jaar deed hij ook mee aan de
knutselmiddag. Toen met figuurza
gen. Henri Potappel (7) slaat piep
kleine spijkertjes op een houten
bordje. Daarop staat een sneeuwpop
afgebeeld. Hij volgt precies de lijn
tjes en de aangegeven afstanden
voor de spijkers. Het duurt best lang
om rond te komen, vindt hij. „Ik
heb ervoor gekozen, omdat ik dit
goed kan." Stiller is het aan de ta
fels waar figuurtjes worden inge
vuld met kraaltjes van granen en
spinnenwebben van papier worden
gemaakt. De kinderen die klaar zijn
met knutselen kunnen de tijd nog
doden met het maken van een spin
nenweb van satéprikkers in een kas
tanje, omwikkeld met breigaren.
De gemeente wil volgend jaar het
bestemmingsplan van het bedrij
venterrein Welgelegen in Tholen
verruimen. Dat zei wethouder Pe
ter Hoek van ruimtelijke ordening
bij de toelichting op de begroting.
Nu zijn er enkel bedrijfsmatige ac
tiviteiten mogelijk, maar vooral
aan de rand, de zogeheten zichtlo-
caties, hebben zich bedrijven ge
vestigd die volgens het huidige
bestemmingsplan niet in deze
categorie passen. Zoals de sport
school Salus, Brasserie du Bois
waar mensen met een beperking
aan dagbesteding doen, accoun
tantskantoor Schipper. Deco Home
Elenbaas Noom en de Boe
renbond. „Ze hebben allemaal vrij
stelling gekregen voor de duur van
vijf jaar. Verlengen kan. maar op
verzoek van de eigenaren is ge
vraagd of het bestemmingsplan
aangepast kan worden. Dan weten
zij ook waar ze aan toe zijn." De
gemeente gaat er over praten met
de provincie om meer 'maatschap
pelijke functies' in het bestem
mingsplan brengen.
De gemeente gaat het mes zetten in
de kosten van het leerlingenver
voer. De kosten zijn de pan uitge
rezen. Volgend jaar moet er 20.000
euro op bezuinigd worden. Dat is
nog maar het begin. In 2014 moet
er 40.000 euro af, in 2015 zestig
mille en in 2016 zelfs 80.000 euro.
Wethouder Peter Hoek noemde het
in de toelichting bij de begroting
een stevige opgave. De bezuinigin
gen maken deel uit van de zogehe
ten hervormingsagenda van de ge
meente. Volgend jaar wordt het
opnieuw aanbesteed. Dat is vol
gens Hoek het moment om de
duimschroeven aan te draaien. Het
betekent volgens hem niet dat er
grote groepen buiten de boot gaan
vallen, maar dat er op een andere
manier omgegaan zal worden met
het toekennen van de subsidie. „Er
zijn verschillende mogelijkheden.
Leerlingen worden met een taxi
thuis opgehaald of kunnen bijvoor
beeld onder begeleiding met het
openbaar vervoer. Er werd wat de
makkelijk voor de taxi gekozen. En
dat is een duurdere oplossing. Er
waait nu een andere wind." Dit
jaar zijn er 170 kinderen die ge
bruik maken van aangepast ver
voer, 40 doen dat met het openbaar
vervoer. De gemeente verwacht dat
het aantal kinderen met aangepast
vervoer volgend jaar zal stijgen tot
175, voor het openbaar vervoer zal
dat dalen tot 33.