'Hier in Het Lint hebben cliënten
het gevoel dat ze op visite komen'
svrz
SVRZ zorg voor later
Vaste gezichten
Zorg van SVRZ in Tholen
Rem op dementie met bezoek aan ontmoetingscentrum in Tholen
zorgt in zeeland WWW.SVrZ.nl
Zorg in en om de locaties:
Ten Anker Tholen - Dalemhof Tholen - Buitenhof Tholen - Het Lint Tholen - Maartenshof St. Maartensdijk -
De Rozeboom St. Philipsland - De Vossenkuil Oud-Vossemeer - De Poorthove Poortvliet.
Zorg die wij bieden:
Persoonlijke zorg, Verpleging, Huishoudelijke hulp, Welzijnsactiviteiten, Fysiotherapie, Ergotherapie, Reactivering.
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Donderdag 25 oktober 2012
Het bezoeken van een ontmoetingscentrum heeft een remmende werking op dementie. Dat is bewezen,
zegt Gerda Elshof, coördinator van ontmoetingscentrum Het Lint in Tholen. Het is een vorm van ouderen
zorg waarbij niet wordt gekeken naar de achteruitgang, maar juist naar wat er nog wel kan. Tegelijkertijd
richt het ontmoetingscentrum zich niet alleen op de cliënt, maar ook op de mensen daaromheen, zoals
de mantelzorgen
Samen eten
Leuk om te zien hoe ze elkaar
proberen op te peppen
Op de hoogte
Koekjes
Voor meer informatie over zorg van SVRZ in Tholen belt u naar de Zorglijn van SVRZ 0900-7879777 of mail naar zorglijn@svrz.nl
22
Een vast team van medewerkers en vrijwilligers begeleidt de licht dementerende ouderen in ontmoetingscentrum Het
Lint. Daarbij worden de cliënten gestimuleerd zoveel mogelijk zelf te doenzoals koffie schenken.
Öe activiteitenruimte in appartementencom
plex Het Lint is onderdeel van zorgverlener
5VRZ, waaronder ook de ouderenzorgcentra
;n Anker in Tholen en Maartenshof in Sint-
laartensdijk vallen. Er is bewust gekozen voor
?n vestiging midden in de wijk, zodat de de-
lenterende ouderen zoveel mogelijk contact
met de samenleving houden. Daar zijn de ac
tiviteiten in het ontmoetingscentrum dan ook
op gericht.
Elshof vertelt dat
de dag eruitziet,
zoals het thuis
ook zou kunnen
gaan. 's Morgens
bij binnenkomst
krijgen de cliën-
ten een kop koffie. Als ze een tweede kopje wil
len, moeten ze het zelf inschenken of zelf zet
ten. Daarna gaat de hele groep de deur uit om
boodschappen te doen bij de dichtstbijzijnde
supermarkt. Vervolgens wordt er samen ge
kookt. „We maken altijd verse soep en vervol
gens een lunch met wat extra's. Ook proberen
we elke dag naar buiten te gaan als het weer
het toelaat. Anders zorg ik binnen voor een be-
weegactiviteit", zegt Elshof. „Licht, buitenlucht
en beweging is belangrijk."
Samen de maaltijd bereiden en samen eten
zorgt voor veel interactie. „Mensen worden
automatisch geprikkeld om wat aan elkaar te
vragen, bijvoorbeeld 'pak dit eens'of 'geef dat
eens aan'. Het is ook ontzettend leuk om te zien
hoe ze elkaar proberen op te peppen." In zorg-
termen wordt er in het ontmoetingscentrum
gewerkt aan reactiveren en resocialiseren van
dementerende ouderen. Die kunnen daardoor
langer thuis wonen.
Dat ouderen hun leven langer buiten de instel
lingen om kunnen leiden, vergt wel meer van
de mensen om hen heen, vooral de naaste
familie, zoals de partner, kinderen en broer of
Er wordt in ontmoetingscentrum Het Lint met een vast team van vier
medewerkers gewerkt. Naast coördinator Gerda Elshof zijn dat Kora
Polderman, Angeliena Huis en Hanneke de Jonge. „Het is belangrijk
dat de mensen vaste gezichten zien. We krijgen ook hulp van vrijwil
ligers. We hebben overdag nu hulp van drie mensen en er zijn ook een
paar mensen die met vervoer helpen."
zus die daardoor een zorgtaak krijgen. Plotse
ling zijn ze mantelzorger als hun naaste gaat
dementeren. Door het ontmoetingscentrum
wordt het dementieproces niet alleen ver
traagd, ook de mantelzorgers worden onder
steund. Daardoor houden zij de zorg langer
vol.
Want niet alleen de cliënten worden bege
leid in het ontmoetingscentrum, ook zijn er
gespreksgroepen voor de mantelzorgers. Ze
worden gevraagd waar
zij tegenaan lopen. Er
wordt onderscheid ge
maakt tussen partners
en andere naasten, de
niet-partners, zoals kin-
deren, broer of zus of
buren. „De partner voelt heel andere dingen
dan een niet-partner", zegt Elshof. Volgens haar
is het te vergelijken met een rouwproces als de
partner gaat dementeren. „Een mantelzorger
verliest eigenlijk zijn relatie, omdat de verhou
ding met de partner verandert. Dat geldt ook
voor kinderen. Die hebben altijd een andere
relatie gehad met hun vader of moeder."
Henny Pons is de zogeheten casemanager van
SVRZ. Zij zoekt in samenwerking met de familie
een plek die het beste is in het belang van de
cliënt. Dat hoeft niet altijd zorg van SVRZ te zijn,
zegt Anita Fokkens, die als teamleider welzijn
van SVRZ ook het ontmoetingscentrum onder
haar hoede heeft. „Een cliënt kan kiezen voor
een andere zorgorganisatie en tegelijkertijd het
ontmoetingscentrum van SVRZ bezoeken."
Een cliënt kan volgens haar bijvoorbeeld het
beste baat hebben bij thuiszorg van een andere
organisatie en tegelijkertijd het ontmoetings
centrum van SVRZ bezoeken.
Doordat een mantelzorger en een cliënt al de
stap hebben genomen naar het ontmoetings
centrum, geven ze in feite de zorg al een beetje
uit handen. De volgende stap naar een verzor
gingstehuis, als het thuis echt niet meer gaat,
wordt daardoor ook iets minder groot.
Elshof weet dat veel mantelzorgers moeite
hebben om de zorg voor hun partner aan een
ander over te laten, maar dat het een gevoel
van verlichting geeft, als ze de stap naar het
ontmoetingscentrum hebben genomen. Er
zijn mantelzorgers die amper nog aan iets voor
zichzelf toekwamen, die gaven hun hobby's
op, weet Elshof. Doordat hun partner een paar
dagdelen in de week naar het ontmoetingscen
trum gaat, krijgen ze weer ruimte voor andere
dingen. Voor elke cliënt wordt een schriftje bij
gehouden. De begeleiders van Het Lint schrij
ven daarin op wat ze die dag gedaan hebben
en hoe iemand daarop reageerde. Zo worden
de mantelzorgers telkens op de hoogte gehou
den van wat er gebeurd is.
„Mensen gedragen zich hier anders dan thuis",
verklaart Elshof. -In het ontmoetingscentrum
wordt goed de vinger aan de pols gehouden.
„Als ik zie dat iemand depressief of emotioneel
wordt, schakel ik de psycholoog in." Elshof voert
zelf ook overleg met de psycholoog en krijgt
omgangsadviezen voor elke cliënt. Voor man
telzorgers gelden weer andere adviezen. Die
leren in de gespreksgroep met Henny Pons hoe
ze op bepaalde zaken kunnen reageren.
„De eerste confrontatie met dementie is vaak
als mensen dingen ineens heel anders gaan
doen", zegt Fokkens. Dat vergt volgens haar
aanpassingsvermogen, mensen moeten om
schakelen. „Een voorbeeld is de plek van de
koekjes. Die staan al jaren in hetzelfde kastje.
Een partner zegt over haar man dat hij dat heus
wel weet. Maar een dementerende weet dat
echt niet. Het helpt dan om overal briefjes op
te plakken."
In het ontmoetingscentrum krijgen demen
terenden de kans om te laten zien wat ze nog
wel kunnen. Daarvoor wordt ook één keer in
de maand iets samen mét de mantelzorgers
gedaan. „De cliënten leggen dan hun mantel
zorgers in de watten." Bijvoorbeeld met een
high tea, waarbij de cliënten zelf voor de hapjes
zorgen. Elshof vindt mede daardoor dat er een
groot verschil is met andere vormen van dag
behandeling. „Hier hebben ze het gevoel dat
ze op visite komen. Bij een instelling hebben
hangt toch meer het idee datje met een ziekte
te maken hebt."
v