'Hier in Het Lint hebben cliënten het gevoel dat ze op visite komen' svrz SVRZ zorg voor later Vaste gezichten Zorg van SVRZ in Tholen Rem op dementie met bezoek aan ontmoetingscentrum in Tholen zorgt in zeeland WWW.SVrZ.nl Zorg in en om de locaties: Ten Anker Tholen - Dalemhof Tholen - Buitenhof Tholen - Het Lint Tholen - Maartenshof St. Maartensdijk - De Rozeboom St. Philipsland - De Vossenkuil Oud-Vossemeer - De Poorthove Poortvliet. Zorg die wij bieden: Persoonlijke zorg, Verpleging, Huishoudelijke hulp, Welzijnsactiviteiten, Fysiotherapie, Ergotherapie, Reactivering. EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT Donderdag 25 oktober 2012 Het bezoeken van een ontmoetingscentrum heeft een remmende werking op dementie. Dat is bewezen, zegt Gerda Elshof, coördinator van ontmoetingscentrum Het Lint in Tholen. Het is een vorm van ouderen zorg waarbij niet wordt gekeken naar de achteruitgang, maar juist naar wat er nog wel kan. Tegelijkertijd richt het ontmoetingscentrum zich niet alleen op de cliënt, maar ook op de mensen daaromheen, zoals de mantelzorgen Samen eten Leuk om te zien hoe ze elkaar proberen op te peppen Op de hoogte Koekjes Voor meer informatie over zorg van SVRZ in Tholen belt u naar de Zorglijn van SVRZ 0900-7879777 of mail naar zorglijn@svrz.nl 22 Een vast team van medewerkers en vrijwilligers begeleidt de licht dementerende ouderen in ontmoetingscentrum Het Lint. Daarbij worden de cliënten gestimuleerd zoveel mogelijk zelf te doenzoals koffie schenken. Öe activiteitenruimte in appartementencom plex Het Lint is onderdeel van zorgverlener 5VRZ, waaronder ook de ouderenzorgcentra ;n Anker in Tholen en Maartenshof in Sint- laartensdijk vallen. Er is bewust gekozen voor ?n vestiging midden in de wijk, zodat de de- lenterende ouderen zoveel mogelijk contact met de samenleving houden. Daar zijn de ac tiviteiten in het ontmoetingscentrum dan ook op gericht. Elshof vertelt dat de dag eruitziet, zoals het thuis ook zou kunnen gaan. 's Morgens bij binnenkomst krijgen de cliën- ten een kop koffie. Als ze een tweede kopje wil len, moeten ze het zelf inschenken of zelf zet ten. Daarna gaat de hele groep de deur uit om boodschappen te doen bij de dichtstbijzijnde supermarkt. Vervolgens wordt er samen ge kookt. „We maken altijd verse soep en vervol gens een lunch met wat extra's. Ook proberen we elke dag naar buiten te gaan als het weer het toelaat. Anders zorg ik binnen voor een be- weegactiviteit", zegt Elshof. „Licht, buitenlucht en beweging is belangrijk." Samen de maaltijd bereiden en samen eten zorgt voor veel interactie. „Mensen worden automatisch geprikkeld om wat aan elkaar te vragen, bijvoorbeeld 'pak dit eens'of 'geef dat eens aan'. Het is ook ontzettend leuk om te zien hoe ze elkaar proberen op te peppen." In zorg- termen wordt er in het ontmoetingscentrum gewerkt aan reactiveren en resocialiseren van dementerende ouderen. Die kunnen daardoor langer thuis wonen. Dat ouderen hun leven langer buiten de instel lingen om kunnen leiden, vergt wel meer van de mensen om hen heen, vooral de naaste familie, zoals de partner, kinderen en broer of Er wordt in ontmoetingscentrum Het Lint met een vast team van vier medewerkers gewerkt. Naast coördinator Gerda Elshof zijn dat Kora Polderman, Angeliena Huis en Hanneke de Jonge. „Het is belangrijk dat de mensen vaste gezichten zien. We krijgen ook hulp van vrijwil ligers. We hebben overdag nu hulp van drie mensen en er zijn ook een paar mensen die met vervoer helpen." zus die daardoor een zorgtaak krijgen. Plotse ling zijn ze mantelzorger als hun naaste gaat dementeren. Door het ontmoetingscentrum wordt het dementieproces niet alleen ver traagd, ook de mantelzorgers worden onder steund. Daardoor houden zij de zorg langer vol. Want niet alleen de cliënten worden bege leid in het ontmoetingscentrum, ook zijn er gespreksgroepen voor de mantelzorgers. Ze worden gevraagd waar zij tegenaan lopen. Er wordt onderscheid ge maakt tussen partners en andere naasten, de niet-partners, zoals kin- deren, broer of zus of buren. „De partner voelt heel andere dingen dan een niet-partner", zegt Elshof. Volgens haar is het te vergelijken met een rouwproces als de partner gaat dementeren. „Een mantelzorger verliest eigenlijk zijn relatie, omdat de verhou ding met de partner verandert. Dat geldt ook voor kinderen. Die hebben altijd een andere relatie gehad met hun vader of moeder." Henny Pons is de zogeheten casemanager van SVRZ. Zij zoekt in samenwerking met de familie een plek die het beste is in het belang van de cliënt. Dat hoeft niet altijd zorg van SVRZ te zijn, zegt Anita Fokkens, die als teamleider welzijn van SVRZ ook het ontmoetingscentrum onder haar hoede heeft. „Een cliënt kan kiezen voor een andere zorgorganisatie en tegelijkertijd het ontmoetingscentrum van SVRZ bezoeken." Een cliënt kan volgens haar bijvoorbeeld het beste baat hebben bij thuiszorg van een andere organisatie en tegelijkertijd het ontmoetings centrum van SVRZ bezoeken. Doordat een mantelzorger en een cliënt al de stap hebben genomen naar het ontmoetings centrum, geven ze in feite de zorg al een beetje uit handen. De volgende stap naar een verzor gingstehuis, als het thuis echt niet meer gaat, wordt daardoor ook iets minder groot. Elshof weet dat veel mantelzorgers moeite hebben om de zorg voor hun partner aan een ander over te laten, maar dat het een gevoel van verlichting geeft, als ze de stap naar het ontmoetingscentrum hebben genomen. Er zijn mantelzorgers die amper nog aan iets voor zichzelf toekwamen, die gaven hun hobby's op, weet Elshof. Doordat hun partner een paar dagdelen in de week naar het ontmoetingscen trum gaat, krijgen ze weer ruimte voor andere dingen. Voor elke cliënt wordt een schriftje bij gehouden. De begeleiders van Het Lint schrij ven daarin op wat ze die dag gedaan hebben en hoe iemand daarop reageerde. Zo worden de mantelzorgers telkens op de hoogte gehou den van wat er gebeurd is. „Mensen gedragen zich hier anders dan thuis", verklaart Elshof. -In het ontmoetingscentrum wordt goed de vinger aan de pols gehouden. „Als ik zie dat iemand depressief of emotioneel wordt, schakel ik de psycholoog in." Elshof voert zelf ook overleg met de psycholoog en krijgt omgangsadviezen voor elke cliënt. Voor man telzorgers gelden weer andere adviezen. Die leren in de gespreksgroep met Henny Pons hoe ze op bepaalde zaken kunnen reageren. „De eerste confrontatie met dementie is vaak als mensen dingen ineens heel anders gaan doen", zegt Fokkens. Dat vergt volgens haar aanpassingsvermogen, mensen moeten om schakelen. „Een voorbeeld is de plek van de koekjes. Die staan al jaren in hetzelfde kastje. Een partner zegt over haar man dat hij dat heus wel weet. Maar een dementerende weet dat echt niet. Het helpt dan om overal briefjes op te plakken." In het ontmoetingscentrum krijgen demen terenden de kans om te laten zien wat ze nog wel kunnen. Daarvoor wordt ook één keer in de maand iets samen mét de mantelzorgers gedaan. „De cliënten leggen dan hun mantel zorgers in de watten." Bijvoorbeeld met een high tea, waarbij de cliënten zelf voor de hapjes zorgen. Elshof vindt mede daardoor dat er een groot verschil is met andere vormen van dag behandeling. „Hier hebben ze het gevoel dat ze op visite komen. Bij een instelling hebben hangt toch meer het idee datje met een ziekte te maken hebt." v

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2012 | | pagina 22