KXXXXXXXXXX
Houte
omdat het naar De Meestoof gaat'
'Straks kan iedereen dit werk zien,
B.O.E.K. inspireert mensen
bij het nastreven van doelen
5amen lappen we het
ZONNE-ENERGIi
Kerkstraat in Tholen is de
oudst bekende straatnaam
DÉ SPECIALIST IN
Met nautisch verhaal geeft Boudie Hoogedeure inzichten door
Donderdag 27 september 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Maatschappelijke
opvang onder loep
Inbrciding in nieuw
komplan aan banden
'Het is rustig op het terras
van de jachthaven van Tho
len.' Zo begint B.O.E.K.
(Boek Om Er te Komen),
de pennenvrucht die Bou
die Hoogedeure (40) don
derdagmiddag presenteer
de. Het decor was, toe
passelijk, diezelfde jachtha
ven. Hoogedeure kent de
plek uit zijn jeugd, toen hij
er als zeeverkenner gere
geld vertoefde. „Ik heb al
tijd al willen schrijven over
de kunst van het doorgaan.
Het niet bij de pakken neer
zitten", vertelt hij zijn ge
hoor.
Droom
Joni van Dijke uit Sint-Maartensdijk is de jongste deel
nemer aan het project Samen lappen we het. De leerlinge
uit groep 8 van de Juliana van Stolbergschool is elf jaar
oud. Ze doet samen met haar moeder Ria mee. Toen die
de oproep voor deelnemers in de krant zag staan, keek ze
naar,haar dochter. Joni was meteen enthousiast, want ze
borduurt graag, zoals op handdoekjes en washandjes.
Moeder en dochter wisten op dat moment alleen nog niet
goed waar ze aan begonnen.
Zelf uitzoeken
Bloemetjes
Energieweg 11J - 4691 SE Tholen - tel. 0166 60 93 33
www.vanhouteinterieur.nl
BJB9 Energy
PXljf Systems
interieur
Boek heemkundekring over straatnaamgeving
Jarenlang heeft Hans Zuurdeeg uit Tholen, als gemeen
tearchivaris, vindplaatsen van straatnamen in het Thool
se gemeentearchief genoteerd. De wens om ze ooit in
boekvorm te publiceren is blijven sluimeren. En nu
komt het er eindelijk van. De heemkundekring Stad en
Lande van Tholen grijpt het tweede lustrum aan om de
ze uitgave te verzorgen. Zeven eeuwen straatnamen op
Tholen en Sint-Philipsland heet het boek dat eind no
vember verschijnt.
Ons hoekje
0
Kalverstraat
SailWise
Ria en dochter Joni (11) van Dijke uit 5int-Maartensdijk borduren samen
Tweede lustrum
De Zeeuwse gemeenten moeten sa
men vier ton extra op tafel leg
gen v<x>r maatschappelijke opvang
(mensen zonder dak boven hun
hoofd een tijdelijk verblijf bicden).
Voor Tholen komt dat neer op
27.(XX) euro. Dat bedrag zit in de bij
drage aan het CWZ-bureau (college
zorg en welzijn) waarin taken op
welzijnsgebied zijn gebundeld. Het
gemeentebestuur koppelt aan de ex
tra bijdrage de voorwaarde dat een
onderzoek wordt ingesteld naar de
mogelijkheid om zorgverzekeraars
de maatschappelijke opvang mede te
laten financieren. In dat onderzoek
(te betalen uit de extra bijdrage)
moet gekeken worden naar dubbele
financiering van cliënten, ketensa-
menwerking met efficiënte inzet van
middelen, en de verwijsrelatie tussen
zorgaanbieders. Daarnaast wil Tho
len dat de consequenties in beeld
worden gebracht van een in 2013
mogelijk tegenvallende rijksuitke
ring voor maatschappelijk opvang.
Mocht de provincie Zeeland de sub
sidie v<x>r het CWZ-bureau vanaf
2014 verlagen, dan zal Tholen dat
niet compenseren door een hogere
bijdrage. De verlaging kan gevolgen
hebben voor de administratieve on
dersteuning bij het bureau.
De provincie trapt op de rem wat be
treft de woningbouwmogelijkheden
in het nieuwe Thoolse bestemmings
plan Kernen 2013 (voor alle be
bouwde kommen). De gemeente
heeft voor een groot aantal mogelij
ke inbreidingslocaties wijzigingsbe
voegdheden opgenomen. Middel
burg stelt vast dat daardoor de bouw
mogelijk wordt van vele tientallen
woningen. Ze vraagt het gemeente
bestuur, ook in het kader van duurza
me verstedelijking, de behoefte aan
te tonen in relatie met de regionale
woningbouwplanning.
Verder dient in het bestemmingsplan
de bouw van grootschalige kantoren
te worden uitgesloten. De gemeente
moet ook een beschrijving toevoe
gen van de cultuurhistorische waar
de van de molens, alsmede het
afwegingskader van de ecologische
hoofdstructuur voor beschermde dij
ken. De provincie mist bij de risico
volle inrichtingen het lpg-tankstation
bij Woonboulevard Poortvliet. En bij
het vervoer van gevaarlijke stoffen
dient het transport over water -
Schelde-Rijnkanaal en Brabantsche
Vaarwater - te worden toegevoegd,
hoewel de Middelburg daar weinig
tot geen problemen verwacht. Ten
slotte moet op een aantal kaarten de
dubbelbestemming van enkele be
schermde dijken en van archeologi-
sche waarden aangevuld worden
Boudie Hoogedeure is motivator
en veranderingscoach. staat er op
zijn website. De oud-Tholenaar,
die tegenwoordig in Breda woont,
verdient de kost met spreken.
Houdt lezingen en vervult de rol
van dagvoorzitter. Als geboren ver
halenverteller - een gave die hij
van zijn ouders meekreeg - gaat
hem dat gemakkelijk af.
Familie, vrienden en bekenden
konden dat bij de boekpresentatie
in het Koggedek beamen. ,,AI ja
ren heb ik gezegd dat ik ooit een
boek zou schrijven en nu is het zo
ver. Een historisch moment", al
dus een enthousiaste Hoogedeure.
Hij wil op deze manier zijn erva
ringen en inzichten doorgeven aan
zijn dochters. Maar ze ook delen
met anderen, hen inspireren. En
daarbij staat het door hem ontwik
kelde 3B-model centraal: ik begin,
ik beweeg, ik bereik. Een praktisch
concept, met negen stappen - an
kers noemt Hoogedeure ze - die
iemand bij het vooraf gestelde doel
brengen. „Ieder is zelf verant
woordelijk voor de stappen die hij
al dan niet wil nemen." Hoogedeu
re haalde er een gezegde bij uit de
scheepvaart: je kunt de wind niet
veranderen, maar wél de stand van
de zeilen. Hij zei dat belangrijker
dan het doel bereiken, de weg er
naartoe is. Je stelt doelen bij. leert
continu.
Dat heeft Boudie Hoogedeure ook
zelf ervaren tijdens het proces van
het maken van het boek. ,Je moet
denken in mogelijkheden, niet in
beperkingen. Het schrijven van een
boek was voor mij een lang ge
koesterde wens. Vertellen kan ik
goed, maar schrijven niet. Moest ik
dus mijn droom laten varen?"
Hoogedeure zocht naar iemand die
de schrijverskwaliteiten wél had.
en kwam uit bij Jan Koning uit
Zevenbergen. Die kende hij van
zijn theaterproducties in Sint-An-
Veertig paar Thoolse handen zijn bezig met een
opmerkelijk museumstuk. Het kleine zusje van de
langste merklap ter wereld Door ons gedaen, eveneens
met medewerking van Tholenaren tot stand gekomen,
is in de maak.Twee mannen, zevenendertig vrouwen en
een meisje zijn druk in de weer met naald en draad om
de veertig jaar dat streekmuseum De Meestoof bestaat
op twintig meter stof in beeld te brengen, van 1973 tot
en met 2012. Het museum in Sint-Annaland bestaat op 4
april 2013 veertig jaar. In deze serie nemen we een kijkje
achter de schermen bij de makers, die elk een lapje van
vijftig centimeter tot hun beschikking hebben.
Een merklap maken is ingewik
keld. Alles moet uitgemeten wor
den. het is draadjes tellen en als je
mis steekt, ga je scheef. Ook moet
de draad er bij elke deelnemer op
dezelfde manier worden ingesto
ken. „Als wij borduren, doen we
dat altijd van boven naar beneden.
Nu moeten we van links naar
rechts steken, dan komt precies de
andere helft van de steek bovenop
te liggen. Als we het andersom
doen, krijg je een andere lichtval
en lijkt het gauw een andere kleur",
legt Ria uit.
Ze had al wel een beetje ervaring
met het maken van een merklap.
„Meestal met kant-en-klaarpakket-
ten en ik heb er wel eens eentje uit
een boek gemaakt. Voor alle kinde
ren heb ik een geboortelap ge
maakt, die hangt op hun kamer."
Bij de informatiebijeenkomst voor
deelnemers aan Samen lappen we
het, zakte de moed een beetje in de
schoenen bij de Van Dijkes. Zoveel
regels waaraan ze moesten vol
doen, vonden ze. en veel zaken die
ze zelf moesten uitzoeken. „We
hebben elkaar even aangekeken:
willen we dit nog wel?
Verplicht is een bloemenrand aan
de boven en onderkant. Die vormt
de rode draad en de verbinding tus
sen de verschillende lappen. Ook
het logo van De Meestoof komt op
elke lap. En er moest een jaartal
worden gekozen. Ria en Joni had
den de voorkeur voor 2001het ge
boortejaar van Joni, maar dat was
al vergeven. Ze hebben 1977 uitge
zocht. De bedoeling is dat ze het
tentoonstellingsthema van dat jaar
uitbeelden en daarnaast een ge
beurtenis. Ook is er een hoekje
voor de makers.
De expositie in 1977 heette Tot
Leeringh ende Vermaeck en ging
over scholen en wat kinderen in die
tijd deden. „Meer informatie heb je
niet. Daar moet je het mee doen",
zegt Ria. Maar het onderwerp
sprak hen aan en daarom hebben ze
voor dat jaartal gekozen. „We zijn
in boeken gaan zoeken naar onder
werpen uit die tijd." De oma van
Joni, mevrouw Snoep, heeft een
grote doos met borduurspullen en
daar hebben ze het een en ander in
gevonden. „Mensen hoorden wat
we aan het doen waren en zo zei
den anderen wij hebben ook nog
wel wat."
Voordat de dames een naald in de
merklap zetten, hebben ze zich
eerst bezig gehouden met materi
aal verzamelen. Spelende kinderen
en andere borduurpatronen voor
het thema hebben ze wel kunnen
vinden. Het blijkt lastig om patro
nen te vinden voor de gebeurtenis
sen. „We weten dat er in dat jaar
brand was in timmerfabriek De
Pluumpot en dat de Maartenskerk
v V
In de Kerkstraat in Tholen zijn verschillende winkels gevestigd. De
straat heeft haar naam al zevenhonderd jaar.
Voor het Biobased Delta congres.
dat de stichting Innovathuis in okto
ber organiseert, draagt de provincie
Zeeland een subsidie bij van 35.700
euro.
VVmo-adviesraad. De heer A. Hen
driks is voor een periode van vier
jaar benoemd als lid van de Wmo-
adviesraad in Tholen.
Nieuwtandseweg 5 I 4697 RK Sint-Annaland
0166 - 65 43 35 I wwv.bcon-enefijysystenis.n:
een nieuw ctrillon kreeg. Je kunt
zeggen, ik maak een foto van die
kerk en zet dat beeld over op mijn
merklap, maar zo werkt het niet.
Het is heel moeilijk om dat hele
maal uit te tekenen, elke steek
moet kloppen en je moet de juiste
kleuren gebruiken. Van een brand
weerauto zal ik wel een patroon
kunnen vinden."
Ria en Joni willen nog wel verder
zoeken in oude kranten en het ge
meentearchief over de gebeurtenis
sen in hun jaartal. Met de andere
onderwerpen op hun merklap zijn
ze al een eind aan de slag. De bloe
menrand is af. .Joni heeft de bloe
metjes gedaan, want de blaadjes
vond ze maar saai", zegt Ria. Qua
figuurtjes heeft Joni ook zo haar
voorkeuren. Ze kiest de poppetjes
met veel opvulling. „Dat is makke
lijker", lacht haar moeder. „Bij de
figuurtjes die alleen uit een lijntje
bestaan, kun je eerder fout gaan."
Het heeft overigens ook even ge
duurd voor ze de juiste poppetjes
bij elkaar hadden gevonden, want
sommige plaatjes waren te groot en
andere weer te klein. Ze hebben
vier plaatjes van hoe kinderen
vroeger speelden en vier van nu. In
het midden staat een schoolbord.
Joni vindt het plaatje van een meis
je met een springtouw het leukst.
Dat gaat zij dan ook voor haar re
kening nemen.
Ria is het meest trots op het hoekje
van henzelf. „'Ons hoekje" hebben
we het genoemd. Alle hobby's van
het gezin hebben we er uitge
beeld." Ook staan er de tekens voor
geloof (kruis), hoop (anker) en lief
de (hartje) op. Evenals een voet
bal, met daaronder s.v. Smerdiek.
„Mijn man Henk is trainer bij de
voetbal. Ook heeft hij een eigen
bedrijf en dat logo komt er ook
op", zegt Ria. Zij en haar dochter
maken graag gebak en taart en
ze borduren graag en dat komt
eveneens tot uiting op de merklap.
Verder is er voor alle kinderen een
afbeelding. Joni staat op een start
blok om een duik in het water te
nemen, Maikel heeft een voetbal,
Janco staat op een step en de klein
ste, Hein. zit in een kinderstoel."
Ze willen nog meer toevoegen. Al
les hebben ze uitgetekend op een
stuk rasterpapier dat ze van het mu
seum hebben gekregen. „Sommige
mensen beginnen meteen te bordu
ren en als ze fout zitten, moeten ze
alles er weer uithalen", zegt Ria.
Daar passen zij en Joni voor.
Het is het lastigste borduurproject
waar ze ooit aan begonnen zijn,
maar ze hebben er plezier in. „Dit
kan straks iedereen zien, omdat het
naar De Meestoof gaat", zegt Joni.
Ook Ria vindt het leuk. „Er zit wel
een beetje druk achter." In januari
moet iedereen zijn werk inleveren.
„Er zijn al mensen klaar, maar die
borduren volgens mij dag en
nacht", zegt Ria. Zij doet het tus
sen de bedrijven door. Joni pro
beert het altijd na schooltijd te
doen. „Ik heb nu ook huiswerk van
school en daar gaat best veel tijd in
zitten. Ook moet ik nu een werk
stuk maken." Dat gaat, hoe kan het
ook anders, over handwerken. „De
merklap komt er ook in."
Ria rechtsen Joni van Dijke hebben de borduursels voor hun merklap eerst uitgetekend op papier, maar hebben inmiddels ook al wat
figuren op de lap gezet.
Advertentie I.M.
Het resultaat is een ongeveer 400
pagina's tellend boekwerk, dat de ti
tel kreeg: Zeven eeuwen straatna
men op Tholen en Sint-Philipsland.
De Koning: „De oudste vermelding
van een straatnaam in onze gemeen
te blijkt die van de Kerkstraat in
Tholen te zijn. Deze wordt ge
noemd in de stichtingsakte van de
Gasthuiskapel. Dat was in I312,
precies zevenhonderd jaar gele
den." Per voormalige gemeente
worden alle straatnamen - ook oude
namen van verdwenen wegen - in
alfabetische volgorde gepresen
teerd. Met de oudste vindplaats, de
ligging van de weg. de betekenis
van de naam. En daarnaast bijzon
derheden over bijvoorbeeld gebou
wen die er hebben gestaan. Het
boek behandelt ongeveer 1400
straatnamen, de BAG telt er mo
menteel zo'n 750. De jongste straat
naam in het boek is de Akkerweg,
de naam voor de landbouwverkeers-
weg bij Tholen. „Die naam is vori
ge week door burgemeester en wet
houders vastgesteld."
Dat zij het eerste exemplaar krijgen van B.O.E.K., is voor de verraste ouders van Boudie Hoogedeure een hoogtepunt.
naland. Drie jaar hebben ze er sa
men aan gewerkt. „Een leerzaam
proces waarbij tussen ons een posi
tieve inspirerende energie stroom
de. Ik had de ideeën en Jan schreef
het op", aldus Hoogedeure. „En
wanneer ik twijfelde, stimuleerde
mijn vrouw Sylvia me om mijn
droom na te blijven streven." Het
duo paste ongemerkt zelf het 3B-
model toe.
B.O.E.K. (klein formaat, 86 pagi
na's) bevat een nautisch verhaal,
waarin de hoofdpersoon zijn doel
realiseert om met een schip een
wereldreis te maken. Dat het bij De
Scheepvaartkrant in Rotterdam is
gemaakt - waarvan directeur/uitge
ver Peter Dirks een oude vriend is
van Boudie Hoogedeure - past
daar goed bij. Om dezelfde reden
wilde Hoogedeure de boot Kame
leon een rol laten spelen bij de in
troductie van zijn boek. Hij is
immers secretaris/penningmeester
van de stichting Kameleonvaarders
Zeeland. Maar in zijn enthousias
me vergat de oud-Tholenaar de
brandstoftank van het scheepje te
controleren; en die was leeg. Een
alternatief was gauw gevonden.
Havenmeester Wessel van Hunnik
bracht twee scouts, Bas en Bart
Geluk, naar het Koggedek. Zij
stonden, met het eerste exemplaar
van het boek in een vaatje, met
Boudie op de steiger (toevallig ook
drie B's). Op een heel levendige
manier las de Bredanaar voor zijn
gasten een aantal fragmenten voor.
En hij vertelde dat hij het boek
heeft opgedragen aan zijn twee
dochters, Sjimmie en Puk.
Na een aantal mensen te hebben
bedankt, was het tijd om het eerste
exemplaar uit te reiken. Tot hun
verrassing viel die eer té beurt aan
Piet en Greet Hoogedeure. de ou
ders van Boudie. .Zij gaven me tij
dens het schrijven geregeld feed
back. Mijn moeder heeft haar
sporen verdiend in het cabaret, en
mijn vader heeft gevaren op de
grote vaart." Hoogedeure senior
spreekt van een 'glorieuze dag'.
„We hadden nooit gedacht dat
het deze wending zou nemen."
B.O.E.K. is ia een oplage van
vijfhonderd exemplaren gemaakt,
en verkrijgbaar via de website
www.boudie.nl. Een deel van de
opbrengst gaat naar een goed doel:
SailWise. Dat is een organisatie die
mensen met een beperking of een
chronische aandoening een zeilva
kantie biedt. Boudie Hoogedeure is
al tien jaar vrijwilliger bij SailWise
op een eilandje in de Loosdrechtse
Plassen.
Hans Zuurdeeg was 33 jaar ge
meentearchivaris van Tholen. In die
jaren kreeg hij regelmatig vragen
over de namen van straten op het ei
land. Reden voor hem om een over
zicht aan te leggen. „Ik had al een
i soort stratenboek in een bestand
staan", vertelt de 71-jarige Thole-
naar. Zijn belangstelling is ooit ge
wekt door een uitgever die hem een
boek over de straatnamen van
Gouda liet zien. Een dergelijk boek
over Tholen, is een wens die sinds
dien sluimerend aanwezig was.
Zuurdeeg werkte de transportregis-
ters (akten van eigendomsover
dracht, voor 1811in het archief van
de verschillende woonkernen door
en noteerde de vondsten over straat
namen op briefjes. Datzelfde deed
hij met gegevens die hij toevallig in
andere bronnen tegen kwam. Maar
toen hij zes jaar geleden met pen
sioen ging, was het van een boek
nog altijd niet gekomen. „In een pu
blicatie over Tholen stad heb ik ach
terin wel eens iets over de straat
namen opgenomen", zegt de oud
archivaris.
Secretaris Kees de Koning van
heemkundekring Stad en Lande van
Tholen wist van de schat aan infor
matie die Zuurdeeg over de Thoolse
straatnamen had verzameld, en per
woonkern had geordend. „De afge
lopen jaren hebben we er enkele ke
ren gebruik van gemaakt voor ons
jaarboek." Dit jaar viert dé vereni
ging haar tweede lustrum. De Ko
ning stelde het bestuur voor om ter
gelegenheid daarvan de gegevens
over de straatnamen in boekvorm te
publiceren. Hij kreeg groen licht, en
ook Zuurdeeg werkte graag mee.
Deze was het afgelopen jaar druk
met het aanvullen van zijn gege
vens. Onder meer van Poortvliet
moest nog het nodige verder wor
den uitgezocht. „En de aanpassin
gen door de Wet Basisregistraties
Adressen en Gebouwen (BAG), in
Tholen in 2011 doorgevoerd, haalde
nogal wat overhoop." Ook zocht de
auteur enkele honderden foto's bij
de teksten. Of maakte ze zelf. Ze
zijn in zwart-wit in de publicatie
opgenomen. Net als speciaal ge
maakte plattegronden van de beide
eilanden en van de woonkerken.
Het boek geeft interessante infor
matie. Zo blijkt dat Tholen een Kal
verstraat en een Kasteelplein heeft
gehad. En dat de Duitse bezetter in
de oorlog verbood om straten te
noemen naar leden van het konink
lijk huis. Daarom werd bijvoorbeeld
de Wil helminast raat in Sint Philips-
land tijdelijk omgedoopt in Nieuw-
straat. De Vierde Dijk onder Sint-
Maartensdijk werd in de negen
tiende eeuw ook wel Kwadendijk
genoemd. Soms liggen namen van
straten voor de hand. maar soms
ook is de betekenis verrassend. Of
de herkomst blijft verborgen, zoals
van de Zilverstraat in Oud-Vosse-
meer. De langste straatnaam is de
Burgemeester van Vrijberghestraat
in Tholen, die liefst 33 tekens telt.
In een inleidend hoofdstuk gaat
Zuurdeeg in op het gebruik van en
de regelgeving omtrent de straat
naamgeving, maar ook op het ver
harden van wegen en de ontwikke
ling van het verkeer.
In Zeven eeuwen straatnamen op
Tholen en Sint Philipsland is een
heel stuk streekgeschiedenis vastge
legd. Belangstellenden kunnen het
nu al bestellen. Informatie is te vin
den op de website www.heemkun-
detholen.nl, onder de knop Nieuws.
